ZONDAG 11 APRIL 1847. EERSTEN JAERGANG. Nr 50. AELST, den 10 April. HET PORTRET VAN DEN DUYVEL. LI 1 Drt blad verschynt des Zaterdags in den namiddag onder de dagteekening van den daerop volgenden Zondag.Den prys der inschryving, by trimester, is bepaeid op 1 fr. 75 c., dien der annoncen op 20 een timen den drukregel. De persoonen die vóór een geheel jaer inschryven, mogen alle dry maenden kos teloos eene annonce van 10 drukregelen iii ons blad doen plaet- 8en. Indien iemand reglveêrdige klaglen of gegronde rekla- men in 't algemeen belang te doen heeft, hy mag op onze onpar- tydigheyd rekenen; aen deéze zullen wy plaels in onze kolon- nen verleenen en dezelve ondersteunen. Dit wcékblad zal verder gewaegen van alle brochueren, schriften, boeken, prin ten, etc. waervan een afdruksel aen deszelfs opsteller zal wor den toegezonden. De naemen der persoonen die ons «enige stukken zouden begeéren mede te deelen, zullen geheym ge houden worden, ten zy wy in regie gedwongen wierden dezelve te doen kennen. Geeue stukken waervan wy de opstellers niet kennen, zullen in ons blad opgenomen worden. Men word verzogt alle artikels, annoncen, geld etc. vragtvry toe te zenden. De redactie van dit blad gelast zich met al wat den druk aengaet. CLIQUE SUUM. DEN DENDEF-BODE. IETS OVER DE KIEZIJVGEiV. Hel land lyd, het land zugt, een angstvol ongemak schynt overal te heerschennogtans zyn wy in vrede met onze naebuerenwy bezitten eene constitutie die ons alle vryheden toestaet; dóór onze vertegenwoordigers mae- ken wy zelve onze wetten; wy beleéven eene landstreek der vrugtbaerste van den aerdbol; alle nyverheden zyn de onze; ons volk is verduldig, schrander en werkzaem. liuytcn de rampen van ziekten en hongersnood die den hemel ons kan toezenden, dienen wy ons in een land van beloften te bevinden, en wy hooi en in tegendeel niets dan klaegen en morren. Daer moet dus een groot gebrek be- slaen, en met recht mag men dit in het opperbestier onderstellen. Dat de pragt, de heb- en heerscb-zugt ten hoogsten zyn geklommen, en al de staeten van het menschdom bezielen, kan noch ontkend noch bewimpeld worden; geenc middelen worden verwaerloosdomze te verzaeden; al/.oo ziet men de lafste nedrigheden begaen 0111 tot iets te komen, en, tot eene verhevene bediening geraekt zynde, den verwaendsten hoogmoed blyken, om te heerschen. liet gouvernement is dóór de constitutie te véél be teugeld 0111 niet te wenschcn eenige voorrechten aen het volk te ontueémen en aen zich zeiven toe le eygenen het is van eenen anderen kant te hoog geplactst 0111 alles vóór zyne willekeurigheyd niet te willen doen ploeyën, en zelfs 0111 met geduld groote tegenkantingen nvt te staen, maer het kan niets zonder de kamers, en deéze hangen van de kiezingen af; het ministerie tragt dus alie middelen van invloed werkstellig te maeken, 0111 zyne vrienden en aenhangers te doen kiezen, en zich aldus in Op eenen kouden winteravond toen ik, 11a eene korte wande ling in Charing Cross trad, bemerkte ik by't gaslicht eenen jongeling dien ik zeer wel kende. 'T was eenen verdienslely- ken schilder. Oh,! wat geluk van u lezien! riep ik nvt.Nietwaer antwoordde den schilder; ik was voórdéémens u te komen be zoeken.Maer wat hebt gy, besten vriend Gy schynt my 011- passelyk.'T is niets.... de koude.... gebrek aen beweéging. Neen, er is iets anders.Wel duyvel! ik zeg u dal er niets is.En nogtans zie ik dat gy ontsteld zytMisschien vind gy onbeleefd dat ik u aldus spreéke; nogtans 't is de vriendschap die my alzoo doet handelen. Gy gaet met mv den avond door brengen; dit uylstapje zal u goed doen, en, indien ons gesprek te lang duerde, ik heb eene rustbank l' uwendienste. Ik slaep nergens dan t'hnys, Karei, en't is zeer zelden dat ik slaep; nogtans, ik ga volgeérne met u mede. Nauwelyks te mynent gekomen, grendelde ik de deur, stak het vuer aen en bragt eene flesch lekkeren wyn met twee roo mers op.Op uwe gezondheyd, Eugène, zegde ik. Niette haestig, Karei, hernam den schilder, en straks zullen wy ande re gezondheden drinken.Sapperdonders, en waerom niet? Al wat gy wilt; gy zult my ten minsten niet benauwd maeken. Zyt gy daer wel zeker van? zegde Eugène, my met holleoogen acnstaerendeen my seheén dat hy beefde. ïk geloof het.He wel ik drink op 't portret van den duy- rcl.—Ik drink ook op zyn portret riep ik uyl, in hoop van wei beest de uytlegging van die zonderlinge gezondheyd te hooren. Ik zal ze tl geéven; maer indien eenepynelyk herrinnering.... E11 hy bedekte zyn aengezigt met de handen, en ademde met groote moeyte. Om Gods wil, Eugène, zegde ik, wat hebt gy Wilt gy een glas water Bah! bah! wat wilt gy zeggen? iitga h inyne geschiedenis verhaelen. Luy&ter, kont gy. Gy weet dat ik zoon ben van eenen berugten geneesheer mynen vader, 11a dat ik myne eerste opvoeding ontvangen had, de kamers eene meerderheyd te vormen. Ilicr toe wor den voórul'gaendelyk gebruykt de menigte zyner onder- hoorige en afzetbaere fonctionnarissen; daer Dy weet het voórdeeliglyk aen zyne in/.igten, de beweenelyke ver- deeldheyd die in het land is uytgeborsten, te bewerken, met aen de eene en de andere party vóór luiere eygene vryheyd te doen vreezen, indien dc tegenslrydige de overhand had. Alzoo vind men in beyde, onafhangelyke en trefl'elyke persoonen, die in alle andere omstandigheden den eer bied en de trouw hunner medeburgers verdienen, iu de kiezingen, al hunnen invloed gebruyken om candidaeten naer de kamers te stieren, die zy oórdcelen voórdeeiig of naedeelig aen het bestaende ministerie te zyn, zonder eens op de verdere belangen van het land le deuken. Het geluk dat wy nog te verhoópen hebben hangt van de wetgeévende kamers af; zyn zy van slaefsche of baet- en heerschzugtige leden t' saemen gesteld, het land heeft te vreezen zyne behoudeno vryheden eyndelyk tcencinael te verliezen en zyne duerbaere stolfelyke belangen te zien blyven verwaerloozen. -Mag nten er eene meerderheyd van onafhangelyke vryheyds- en vaderlandsminnende volksvertegenwoordigers naer toe zenden, alsdan hebben wy met recht te hoopen, onze geschokte vryheden te herwinnen, onze nyverheden te zien weêrdeéren en vóór te staen; onze arme te zien werken in plaels van bedelen; grootere gespaerzaemheden in liet staetsbestier le zien invoeren. Verre van ons kamers te wensehen welkers meerderheyd al de ministerieéle ontwerpen en voórsl el len systematiekelyk verwerpen zou met dergelyke kan er geen bestier bestaen, en wy willen dat het land be stierd worde. Wy willen geen ministerie verwerpen, om dat bet den nacm van Catliolyk voert, even gelyk wy geen ministerie willen verwerpen om dat bet den titel van Liberael zou draegen. Onverschillig aen de persoonen, wilde my de loopbaen der geneéskundedocn inslaen; ik stemde hierin toe, onder voórwaerde dat ik weékelyks ecuigeti lyd mogi bcsleèden aen de tcekenkunde die ik zoo lief had,'dat ik de ge neeskunde leenemael verwaerloosde, en bovendien, al liet geld dat"ik kreeg, besteedde om de lessen van leeken- en schilder- konsl by te woonen. Mynen vader, by d'eersle gelegenheyd die hy had, om iny- nen voortgang in de geneeskunde le beproeven, gevoelde darde- lyk dat dien nielsheduydend was. Hy bcdreygde my; maer ik sloeg er weynig agl op, en zegde hem dal ik liever de kunst zou bezitten van een goed tafereel te schilderen, dan veriiiaerdeu geneesheer te worden'. Den goeden man, ofsclioon sterk verwon derd, eyndigdc met den keus van zyneu zoon te eerbiedigen, en zelfs met hem te heloóven dal, indien by zyn best deèd, iiy hem naer llaliën zou laelen reyzeu. Ik nam deéze beloften te baet; ik werkte dag en nagt om my te vervoorderen, zoodaenig, dal ik wel ha est als eenen der beste leerlingen der schilderschool aenzien wierd. Dan nainikhet be- sluyt my eenen weg in de wereld te maeken gelyk Mièhel-Ange en Raphaelgedaen hadden. Ondertusschen, hoód mynen vader my aen ten huyze van den zeer geagten sir Thomas Wilkinson, kuudigen liefhebher van schilderycn. Als een teeken zyner kennis, prcés hy hemelhoog eenc paysage die al myne weétenschap inhield en geschilderd was om mynen vader ten geschenke aen te bieden. Sir Thomas was er zoo over verrukt, dat ik geloofde hem dilstukje belcéfd- heydshalve le moeten schenken. Hy had degoedheyd het le aen- veèrden. Ik zou hier van Thomas dogtermoeten spreéken, maer de onmogelykhevd van derzelvcr uytgeleézene schoonhoyd en wonderlyke hegaefdheyddoór wóórden af le maelen, is oorzaek dal ik zulks nalaet; altyd zal ik zeggen dat die lieifelvke Laura van d'eersle mael dat ik baer zag, myn hert en zinnen lee nemael overmeesterde. Maer, beantwoordde zy aen die schielykegenegenheyddic gy baer betoonde? Niet seffens, evenwel verwierp zy myne huldebewyzingen niet, Van toen af, verwaerloosde ik myne kunst en vertiet myne willen wy Gut hunne akten alleen naer verdiensten g«- weêrdeérd en behandeld worden. Nog twee maenden en de volkskamers zuilen vóór de helft vernieuwd worden, liet lot van het land hangt van de kiezers af. De beweenelyke oneenigheden die liet land verdeden, en die zich willen doen kennen onder de be- naemingen van Catholyke en van Liberacle, zouden op de kiezingen eenen naedeeligen invloed konnen hebben, indien de eenvoudige kiezers z.ieb tegen de verlevding niet wapenen. Alle poogingen zullen worden aenge- wend, voor deéze» te doen kiezen 0111 dat by den naem van Catliolyk voert, en vóór dién, 0111 dat hy den naem van Liberael draogt. Al deéze titels mogen op den waeren vaderlatidsminnenden kiezer grenen invloed heb ben, hy hééft slegts nae te letten of den eandidaet, die zich voorgeeft of die bent word voórgedraegen, een tref- lelyk man is; of hy de vryheden en de belangen in alles en legen alle bere'yd is vóór te staen, en de noodige bc- kwaemheyd lieéft 0111 de zelve te begrvpen of te verde digen.Zou hy naer de eer van volksvertegenwoordiger, nvt baet- en eerzngt, streéven, en in 't voóraytzigt van alzoo eene wel bezoldigde plaels van het gouvernement te bekomen, dan is hy de stem der kiezers onweèrdig, 't zy dat Ity zich niet den titel van Catliolyk of van Libe rael bekfeede. Yeéle persoonen die reeds eene afzetbaere bediening bekleeden, willen zich als candidaeten vóór dc kamer aenbeveélen. De gezonde reden, moet al deéze bv den. kiezer doen afkeuren; want zy moeten of hunne bedie ning of hun inandaet van volksvertegenwoordiger ver waerloozen, en het een en het ander moet noodzaekelyk ten nadeele van liet gemeeue best strekken; daer by, zegt de gezonde reden nog, dat men niemand tusschen zyne pligt en zynen intrest mag stellen. Zy konnen immers 111 de kamer hunne volle pligt niet kwyt.cn, zon- vricmien, om my slegts met baer bezig te houden. E11, wat zegde luieren vader daer van '1 is van mynen vader, dat ik u moet spreuken. ïk had slegts eene innend den toegang van Laura's buys, toen ik hem verloor; de inkuinsten die ity my naliet, beliepen nauwelyks tol hel derde van'1 gei n liv my lydeus zyn leéven zoo goedwillig si honk; en toch, kon deéze merkelyke vermindering my dehoóp van Laura eensle hezitlenniel doen verliezen. Na eenige dagen opsluiting, veroorzaekt dóór een zoo treurig verlies, hernam ik myne bezoeken ten huyze van Laura, maeklehaer myne gestel tenis kenbaer, en deed baer liouwelyks voorstellen. Als trefl'e lyke dogter, zond zy my tot luieren vader.Znodati, gy spraekl aen luieren vader?Ja, ik was moedig genoeg0111, als geringen schilder, die slegts 250 p. stei l, inkomst had, dc hand te vroe gen der dogter van eenen ryken lioog edelen officier. En, dééd liv u niet op eene min of meer onaengenaemr wyze naer beneden dansen Oh, foey dan 1 welk denkbeeld vormt gy u over dc bcleéfd- lieyd der edele? lly was wel le tceifelyk 0111 zulke onbeschoft- hcyd te gebruyken. Hy vergenoegdezieli mynaenhod af teslaen, zeggende dal byznndere omstandigheden hém de eer benamen van 't zelve le aenveérden, en hy belde. Nauwelyks had ik den rug gekeerd, of ik zag licrn een dagblad in handen neéinen. E11, gy zagt I.aura niet meer God gave? riep den schilder nvtmaer sir Thomas en zvn tmysgezin vertrokken nog de zelfde wéék naer Parvs, aiwaer ik hun volgde, zonder te weéten met welk inzigt. W'tKi. ingezien het géén er gebeurd was, kon ik nimmer, dejuw^xydedèn van nog oiivt niet Laura le spreéken. Iu dc'.Jmestlijjis Vrtreky^' had ik-venvaerloosd naer hun adres te vvr^vibJuu'Arl ge/'ii oorzaek was dal ik Parys op en neiV liep.^zoniwdp fannlie tóp' v. sir Thomas te konnen ontdekken. MrmulièC.y,.trófk.iiy Je tueren, aen de poorten der groote <^cf.vaTwae.rhj/bxi vfeï;— nier». eral waeiYkS. aen den ingang der schouwburgen, hoopte iemand des huysgezins van sir 'fhm'il'as te ontmoeleiiSQy,, maer alles was vrngleloos. "f eyndc by narste A'

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1847 | | pagina 1