ZONDAG 11 APRIL 1847.
EERSTEN JAERGANG. Nr 50.
AELST, den 10 April.
HET PORTRET VAN DEN DUYVEL.
LI
1
Drt blad verschynt des Zaterdags in den namiddag onder de
dagteekening van den daerop volgenden Zondag.Den prys der
inschryving, by trimester, is bepaeid op 1 fr. 75 c., dien der
annoncen op 20 een timen den drukregel. De persoonen die
vóór een geheel jaer inschryven, mogen alle dry maenden kos
teloos eene annonce van 10 drukregelen iii ons blad doen plaet-
8en. Indien iemand reglveêrdige klaglen of gegronde rekla-
men in 't algemeen belang te doen heeft, hy mag op onze onpar-
tydigheyd rekenen; aen deéze zullen wy plaels in onze kolon-
nen verleenen en dezelve ondersteunen. Dit wcékblad zal
verder gewaegen van alle brochueren, schriften, boeken, prin
ten, etc. waervan een afdruksel aen deszelfs opsteller zal wor
den toegezonden. De naemen der persoonen die ons «enige
stukken zouden begeéren mede te deelen, zullen geheym ge
houden worden, ten zy wy in regie gedwongen wierden dezelve
te doen kennen. Geeue stukken waervan wy de opstellers niet
kennen, zullen in ons blad opgenomen worden. Men
word verzogt alle artikels, annoncen, geld etc. vragtvry toe te
zenden. De redactie van dit blad gelast zich met al wat den
druk aengaet.
CLIQUE SUUM.
DEN DENDEF-BODE.
IETS OVER DE KIEZIJVGEiV.
Hel land lyd, het land zugt, een angstvol ongemak
schynt overal te heerschennogtans zyn wy in vrede met
onze naebuerenwy bezitten eene constitutie die ons alle
vryheden toestaet; dóór onze vertegenwoordigers mae-
ken wy zelve onze wetten; wy beleéven eene landstreek
der vrugtbaerste van den aerdbol; alle nyverheden zyn
de onze; ons volk is verduldig, schrander en werkzaem.
liuytcn de rampen van ziekten en hongersnood die den
hemel ons kan toezenden, dienen wy ons in een land van
beloften te bevinden, en wy hooi en in tegendeel niets dan
klaegen en morren. Daer moet dus een groot gebrek be-
slaen, en met recht mag men dit in het opperbestier
onderstellen.
Dat de pragt, de heb- en heerscb-zugt ten hoogsten
zyn geklommen, en al de staeten van het menschdom
bezielen, kan noch ontkend noch bewimpeld worden;
geenc middelen worden verwaerloosdomze te verzaeden;
al/.oo ziet men de lafste nedrigheden begaen 0111 tot iets te
komen, en, tot eene verhevene bediening geraekt zynde,
den verwaendsten hoogmoed blyken, om te heerschen.
liet gouvernement is dóór de constitutie te véél be
teugeld 0111 niet te wenschcn eenige voorrechten aen het
volk te ontueémen en aen zich zeiven toe le eygenen
het is van eenen anderen kant te hoog geplactst 0111 alles
vóór zyne willekeurigheyd niet te willen doen ploeyën,
en zelfs 0111 met geduld groote tegenkantingen nvt te
staen, maer het kan niets zonder de kamers, en deéze
hangen van de kiezingen af; het ministerie tragt dus alie
middelen van invloed werkstellig te maeken, 0111 zyne
vrienden en aenhangers te doen kiezen, en zich aldus in
Op eenen kouden winteravond toen ik, 11a eene korte wande
ling in Charing Cross trad, bemerkte ik by't gaslicht eenen
jongeling dien ik zeer wel kende. 'T was eenen verdienslely-
ken schilder.
Oh,! wat geluk van u lezien! riep ik nvt.Nietwaer
antwoordde den schilder; ik was voórdéémens u te komen be
zoeken.Maer wat hebt gy, besten vriend Gy schynt my 011-
passelyk.'T is niets.... de koude.... gebrek aen beweéging.
Neen, er is iets anders.Wel duyvel! ik zeg u dal er niets
is.En nogtans zie ik dat gy ontsteld zytMisschien vind gy
onbeleefd dat ik u aldus spreéke; nogtans 't is de vriendschap
die my alzoo doet handelen. Gy gaet met mv den avond door
brengen; dit uylstapje zal u goed doen, en, indien ons gesprek
te lang duerde, ik heb eene rustbank l' uwendienste. Ik slaep
nergens dan t'hnys, Karei, en't is zeer zelden dat ik slaep;
nogtans, ik ga volgeérne met u mede.
Nauwelyks te mynent gekomen, grendelde ik de deur, stak
het vuer aen en bragt eene flesch lekkeren wyn met twee roo
mers op.Op uwe gezondheyd, Eugène, zegde ik. Niette
haestig, Karei, hernam den schilder, en straks zullen wy ande
re gezondheden drinken.Sapperdonders, en waerom niet?
Al wat gy wilt; gy zult my ten minsten niet benauwd maeken.
Zyt gy daer wel zeker van? zegde Eugène, my met holleoogen
acnstaerendeen my seheén dat hy beefde.
ïk geloof het.He wel ik drink op 't portret van den duy-
rcl.—Ik drink ook op zyn portret riep ik uyl, in hoop van wei
beest de uytlegging van die zonderlinge gezondheyd te hooren.
Ik zal ze tl geéven; maer indien eenepynelyk herrinnering....
E11 hy bedekte zyn aengezigt met de handen, en ademde met
groote moeyte. Om Gods wil, Eugène, zegde ik, wat hebt gy
Wilt gy een glas water Bah! bah! wat wilt gy zeggen? iitga
h inyne geschiedenis verhaelen. Luy&ter, kont gy.
Gy weet dat ik zoon ben van eenen berugten geneesheer
mynen vader, 11a dat ik myne eerste opvoeding ontvangen had,
de kamers eene meerderheyd te vormen. Ilicr toe wor
den voórul'gaendelyk gebruykt de menigte zyner onder-
hoorige en afzetbaere fonctionnarissen; daer Dy weet het
voórdeeliglyk aen zyne in/.igten, de beweenelyke ver-
deeldheyd die in het land is uytgeborsten, te bewerken,
met aen de eene en de andere party vóór luiere eygene
vryheyd te doen vreezen, indien dc tegenslrydige de
overhand had.
Alzoo vind men in beyde, onafhangelyke en trefl'elyke
persoonen, die in alle andere omstandigheden den eer
bied en de trouw hunner medeburgers verdienen, iu de
kiezingen, al hunnen invloed gebruyken om candidaeten
naer de kamers te stieren, die zy oórdcelen voórdeeiig
of naedeelig aen het bestaende ministerie te zyn, zonder
eens op de verdere belangen van het land le deuken.
Het geluk dat wy nog te verhoópen hebben hangt van
de wetgeévende kamers af; zyn zy van slaefsche of baet-
en heerschzugtige leden t' saemen gesteld, het land heeft
te vreezen zyne behoudeno vryheden eyndelyk tcencinael
te verliezen en zyne duerbaere stolfelyke belangen te zien
blyven verwaerloozen. -Mag nten er eene meerderheyd
van onafhangelyke vryheyds- en vaderlandsminnende
volksvertegenwoordigers naer toe zenden, alsdan hebben
wy met recht te hoopen, onze geschokte vryheden te
herwinnen, onze nyverheden te zien weêrdeéren en vóór
te staen; onze arme te zien werken in plaels van bedelen;
grootere gespaerzaemheden in liet staetsbestier le zien
invoeren. Verre van ons kamers te wensehen welkers
meerderheyd al de ministerieéle ontwerpen en voórsl el
len systematiekelyk verwerpen zou met dergelyke kan
er geen bestier bestaen, en wy willen dat het land be
stierd worde. Wy willen geen ministerie verwerpen,
om dat bet den nacm van Catliolyk voert, even gelyk wy
geen ministerie willen verwerpen om dat bet den titel
van Liberael zou draegen. Onverschillig aen de persoonen,
wilde my de loopbaen der geneéskundedocn inslaen; ik stemde
hierin toe, onder voórwaerde dat ik weékelyks ecuigeti lyd mogi
bcsleèden aen de tcekenkunde die ik zoo lief had,'dat ik de ge
neeskunde leenemael verwaerloosde, en bovendien, al liet geld
dat"ik kreeg, besteedde om de lessen van leeken- en schilder-
konsl by te woonen.
Mynen vader, by d'eersle gelegenheyd die hy had, om iny-
nen voortgang in de geneeskunde le beproeven, gevoelde darde-
lyk dat dien nielsheduydend was. Hy bcdreygde my; maer ik
sloeg er weynig agl op, en zegde hem dal ik liever de kunst zou
bezitten van een goed tafereel te schilderen, dan veriiiaerdeu
geneesheer te worden'. Den goeden man, ofsclioon sterk verwon
derd, eyndigdc met den keus van zyneu zoon te eerbiedigen, en
zelfs met hem te heloóven dal, indien by zyn best deèd, iiy hem
naer llaliën zou laelen reyzeu.
Ik nam deéze beloften te baet; ik werkte dag en nagt om my
te vervoorderen, zoodaenig, dal ik wel ha est als eenen der beste
leerlingen der schilderschool aenzien wierd. Dan nainikhet be-
sluyt my eenen weg in de wereld te maeken gelyk Mièhel-Ange
en Raphaelgedaen hadden.
Ondertusschen, hoód mynen vader my aen ten huyze van den
zeer geagten sir Thomas Wilkinson, kuudigen liefhebher van
schilderycn. Als een teeken zyner kennis, prcés hy hemelhoog
eenc paysage die al myne weétenschap inhield en geschilderd
was om mynen vader ten geschenke aen te bieden. Sir Thomas
was er zoo over verrukt, dat ik geloofde hem dilstukje belcéfd-
heydshalve le moeten schenken. Hy had degoedheyd het le aen-
veèrden. Ik zou hier van Thomas dogtermoeten spreéken, maer
de onmogelykhevd van derzelvcr uytgeleézene schoonhoyd en
wonderlyke hegaefdheyddoór wóórden af le maelen, is oorzaek
dal ik zulks nalaet; altyd zal ik zeggen dat die lieifelvke Laura
van d'eersle mael dat ik baer zag, myn hert en zinnen lee
nemael overmeesterde.
Maer, beantwoordde zy aen die schielykegenegenheyddic
gy baer betoonde?
Niet seffens, evenwel verwierp zy myne huldebewyzingen
niet, Van toen af, verwaerloosde ik myne kunst en vertiet myne
willen wy Gut hunne akten alleen naer verdiensten g«-
weêrdeérd en behandeld worden.
Nog twee maenden en de volkskamers zuilen vóór de
helft vernieuwd worden, liet lot van het land hangt van
de kiezers af. De beweenelyke oneenigheden die liet land
verdeden, en die zich willen doen kennen onder de be-
naemingen van Catholyke en van Liberacle, zouden op de
kiezingen eenen naedeeligen invloed konnen hebben,
indien de eenvoudige kiezers z.ieb tegen de verlevding
niet wapenen. Alle poogingen zullen worden aenge-
wend, voor deéze» te doen kiezen 0111 dat by den naem
van Catliolyk voert, en vóór dién, 0111 dat hy den naem
van Liberael draogt. Al deéze titels mogen op den
waeren vaderlatidsminnenden kiezer grenen invloed heb
ben, hy hééft slegts nae te letten of den eandidaet, die
zich voorgeeft of die bent word voórgedraegen, een tref-
lelyk man is; of hy de vryheden en de belangen in alles
en legen alle bere'yd is vóór te staen, en de noodige bc-
kwaemheyd lieéft 0111 de zelve te begrvpen of te verde
digen.Zou hy naer de eer van volksvertegenwoordiger,
nvt baet- en eerzngt, streéven, en in 't voóraytzigt van
alzoo eene wel bezoldigde plaels van het gouvernement
te bekomen, dan is hy de stem der kiezers onweèrdig,
't zy dat Ity zich niet den titel van Catliolyk of van Libe
rael bekfeede.
Yeéle persoonen die reeds eene afzetbaere bediening
bekleeden, willen zich als candidaeten vóór dc kamer
aenbeveélen. De gezonde reden, moet al deéze bv den.
kiezer doen afkeuren; want zy moeten of hunne bedie
ning of hun inandaet van volksvertegenwoordiger ver
waerloozen, en het een en het ander moet noodzaekelyk
ten nadeele van liet gemeeue best strekken; daer by,
zegt de gezonde reden nog, dat men niemand tusschen
zyne pligt en zynen intrest mag stellen. Zy konnen
immers 111 de kamer hunne volle pligt niet kwyt.cn, zon-
vricmien, om my slegts met baer bezig te houden.
E11, wat zegde luieren vader daer van
'1 is van mynen vader, dat ik u moet spreuken. ïk had
slegts eene innend den toegang van Laura's buys, toen ik hem
verloor; de inkuinsten die ity my naliet, beliepen nauwelyks tol
hel derde van'1 gei n liv my lydeus zyn leéven zoo goedwillig
si honk; en toch, kon deéze merkelyke vermindering my dehoóp
van Laura eensle hezitlenniel doen verliezen. Na eenige dagen
opsluiting, veroorzaekt dóór een zoo treurig verlies, hernam ik
myne bezoeken ten huyze van Laura, maeklehaer myne gestel
tenis kenbaer, en deed baer liouwelyks voorstellen. Als trefl'e
lyke dogter, zond zy my tot luieren vader.Znodati, gy spraekl
aen luieren vader?Ja, ik was moedig genoeg0111, als geringen
schilder, die slegts 250 p. stei l, inkomst had, dc hand te vroe
gen der dogter van eenen ryken lioog edelen officier.
En, dééd liv u niet op eene min of meer onaengenaemr
wyze naer beneden dansen
Oh, foey dan 1 welk denkbeeld vormt gy u over dc bcleéfd-
lieyd der edele? lly was wel le tceifelyk 0111 zulke onbeschoft-
hcyd te gebruyken. Hy vergenoegdezieli mynaenhod af teslaen,
zeggende dal byznndere omstandigheden hém de eer benamen
van 't zelve le aenveérden, en hy belde.
Nauwelyks had ik den rug gekeerd, of ik zag licrn een dagblad
in handen neéinen.
E11, gy zagt I.aura niet meer
God gave? riep den schilder nvtmaer sir Thomas en zvn
tmysgezin vertrokken nog de zelfde wéék naer Parvs, aiwaer ik
hun volgde, zonder te weéten met welk inzigt. W'tKi. ingezien
het géén er gebeurd was, kon ik nimmer, dejuw^xydedèn van
nog oiivt niet Laura le spreéken. Iu dc'.Jmestlijjis Vrtreky^'
had ik-venvaerloosd naer hun adres te vvr^vibJuu'Arl ge/'ii
oorzaek was dal ik Parys op en neiV liep.^zoniwdp fannlie tóp' v.
sir Thomas te konnen ontdekken. MrmulièC.y,.trófk.iiy Je
tueren, aen de poorten der groote <^cf.vaTwae.rhj/bxi vfeï;—
nier».
eral waeiYkS.
aen den ingang der schouwburgen,
hoopte iemand des huysgezins van sir 'fhm'il'as te ontmoeleiiSQy,,
maer alles was vrngleloos. "f eyndc by narste A'