19 k Jaer.
Zondag, II N
oveoiiicr
VERTR EK L' R E A UYT A ELS! AAER
VERTREKUREA UYT YOLGEADE STATIËA
C FRANKS 'S JAiRS.
ÜIGR DU-PA A LOUP
Eene reglzinnige liberale
biecht.
Dcnderd). 5-2Q 8-30 9-45 42-25 3-25 6-27 9-10 j
Lokeren 5-20 8-30 0-00 12-25 6-27
Bruss 8-05 12-10 2-50 5-35 5-45 8-45 8-50 9-30
Mech. Brus. Aniw. 5-20 8-30 9-45 3-20 6-27
Leuv. Thienen Luvk 5-20 8-30 9-45 3 20 6-27
Gend, Brugge, Ostende 6-37 8-28 40-45 12-28
3-4 5 6-18 le en 2° kins langs Dendermowlc.
Doornyk, Kortrvk, Moescraen, Ryssel (langs
Gend) 6-37 8-28 12-28 3-45 6-18.
Doornyk, Ryssel (langs Alii) 7-55 5-35 (K0
Verv. Land. S-Tiuyen 5-20 S-30 9-45 3-20 6-27 j# Ninove, Geerardsb., All), 7-55 2-40 5-35 8-50
Gend 6-37 8-28 42-28 3-47 6-48 9-0/ Bergen, Quiévrain, Namen, 7-55 2-40 5-35
VAN ANTWERPEN NAER Sl-Nieolaes, Lokeren, Gend, 6-40 7-30 10-30 3-00 6-10 0-00.
VAN GEND NAER Lokeren, SI Nitolaes, Antwerpen, 6-10 9-05 10 20 2-35 6-45 7-00.
Te' Lede slaen al de konvoys. Te Idegem staen deze vertrekkende van Atli 6-30 0-00
40-40 4-30 7-25 en al de konvoys vertrekkende van Denderleeuw.
Te Gyseghem staen stil al dc konvoys uytgenomen - deze vertrekkende van Aclst 0-00 des
morgens en 0-00 cn van Dendcrmonde ten 0-00 's morgens en 00 00.
Te Santbergen staen stil de konvoys van Ath 6-30 40-40's morgens. 4-30 en 7-25 's avonds.
Van Denderleeuw 0-00 8-20 's morgens, 3-09 6-00 en 9-05 des avonds.
Dendcrmonde, Aclst,
Ninove, Geernerdsbergen,
('uique .Suil»:
VAN LOKEREN NAER
7-00 9-30 3-10 7-45 0-00.
Alb, 7-00 9-30 3-10 7-45 0,00.
VAN ATH NAER
Geernerdsbergen, Ninove, Aelst, Dendcrmonde, Lokeren 6-30 40-40 4-30 7-25.
Lessen, Geernerdsbergen, Ninove, Aelst 6-30 10-40 4-30 7-25.
Brussel Gangs Denderleeuw) 6-30 10 40 4-30 7-25.
Gend, Brugge, Oostende (langs Lede). 6-30 10 40 4-30 7-25.
VAN GEND NAER
Audcnacrdc, 6-45 9-30 4-30 6-00 8. naer aelst 7-20 41 25 2-05 5-00 5-57 6-45 8-0.
VAN BRUSSEL NAER
Aelst, Gend, 6-05 7-30 7-50 4 120 11-50 2-35 0-00 5-40 8-55.
Ninove. Geernerdsbergen, Alli (langs Denderleeuw), 7-30 2-20 5-15 8-45,
VAN DENDERMONDE NAER
Brussel (langs Aelst) 7-25 2-20 5-15 8-10 (langs Mech.) 5-45 8-57 10-05 3-40 0 00 7-»l).
Aclst 7-25 7-55 12-02 2-20 5-45 8-10 9-30.
AELST, DE\ 5 NOVEMBER 1864.
lïEREVOERIXG
Bisschop van Orleans, uytgesproken in het Kongrcs
van Mechelenden 51 Augusty 1864.
(Vervolg zie ons nummer van zondag.)
Ma er, zeker, die grootc gevoelens der Calholyke ziel,
ver van in ons de liefde des Vaderlands te verdooven,
bevestigen dezelve en ontvlammen ze. Jcsus-Ghrislus
ook lieefl zyn vaderland bemind Hy is voor hetzelve ge
storven, en alle de Hcyligc Vaders, het woord van den
11. Joannes den Evangelist pro genie overwegende,
hebben gedacht dat Onzen Heer," op den Kalvarioherg
stervende voor gansch liet menschelyk geslacht, eenen
byzonde.-cn 'blik bad gehad 't 'is het woord van
Bossuet voor zyn vaderland.
Eu den dag zelveu voor zyne dood, toen hy den berg
{•van Oliveten opklom, het droevig Jerusalem onder zyne
oogen ziende, begon hv over hetzelve le weenên
j Yleoit super illan., en riep uylJerusalem Jerusalem
j boo dikwils heb ik niet uwe kinderen ondrr myne
vleugelen willen scharen Volgons hel Evangelie,
heeft Jesus Christus maer twee mael in zyn leven ge-
vveend. Een mael over zyn vaderland, om te toonen dat
de liefde des vaderlands voor immer en tol der dood
toe in alle trcffclyk en christcne hert moet woonen
cr ecnmaol over Lazarus, zyn boezemvriend, om te
toonen dat de vriendschap eene der zuyverste cn edelste
gevoelens van 's menschen hert is, en, gelyk het H.
Schrift zegt, ecne remedie van leven en onsterfelykheyd.
Medicamenlum vi'te et immortalilalis. (Toejuychingen.)
Mynheeren, zult gy my toelaten te zeggen wal gy my
j door uwe zoo loegeuegeno toejuychingen op dezen
oogenblik doet gevoelen Neen, ik gevoel net, ik ben
geen vremdcling meer onder u ik heb hel geluk niet u
allen pcrsoonlyk te kennen. Maer ik zie, ik ken uwe
zielen gy ziet, gy kent de myne en ik gevoel dal ik
vooriaen vrienden heb onder u, en dat het lusschcn ons
is gelyk cerlyds den beyligen Paulus zegde tot de
vrienden zyns apostclschaps, voor het leven en tot dee
dood Ad convivcndum en commorieudum. (Levendige loe-
juyehingen.)
Ik herhael het dus, ik voel my diep beledigd wanneer
I men myne burgerdeugd durft bctwyfelen. Ik heb eene
fransche gelyk gy eene Belgische ziel" hebt, en gy waert
ongelukkig, moest uwe edele natie op nieuw worden
ingeiyfd, gelyk het maer alle dikwils geweest is, nu
j door de eene dan door do andere mogendheyd. (Toe-
juyehingen
En myne priesters leeren van my goede burgers
wezen, verkleefd aen de wetten cn aen de eer huns
I lands. Alle legenstrydige beweering noem ik hoogelyks
eene lastering. Als bol my zeiven geld, veracht ik*de
aenlyging; als het myne pricsigrs geld, vraeg ik hel
regt.
En hetgeen ik eene lastering noem, noem ik ook eene
bespotting.
Voorwaer, ik vraeg hetls cr kwestie van demokra-
tie.cn parlcmentansmus, van staetkundige grondwetten,
van de grondbeginselen van 1789 of 4 793, in het ondcr-
wys der kinderen van 8 tot 12 jaren Leert men hun de
sprackkundc of de wetboeken, Lhomond of Puffmdorf,
de cyferkundo of de theorie der mogten, b, a, ba, of
den geest der wetten Komt ons dan van alle die dingen
niet spreken, 't is wnerlyk den spot dryven met de
gezonde rede en den menschelykcn geest.
Schcyd den Godsdienst van de school, zegt men,
opdat men de onverdraegzaemheyd niet leero
'T is altyd ddnzelfden zang blazen wy dan hel licht
uyl, dat het niet meer brande wy hebben liever onze
duvsternissen.
VIII.
Ten overige, laten wy ons niet le veel van die aen-
YP.licn verschrikken, zy komen toch maer van dagblad-
schryvcTs. En dewyl ik dit woord heb uylgesproken,
lael toe, Mvnheeren, dal ik u gansch myn gedacht zegge.
Daer zyn dagblndschryvcrs aen welke wy eene onster-
fel yke erkentenis verschuldigd zvn, voor den moed met
welken zy alle dagen stryden, dc Kerk, den Godsdienst
verdedigen, en wel in voorwaerdeh die meermaals zoo
hard en ongelyk zyn. (Toejuychingen.)
Maer buylcn die edelmoedige poogingen van eenigc
mannen, is er een ryk van het journabsmus dat schroom-
lyk en overgroot is in Europa. In alle die dagbladen
scbryft er een kleyn getal mannen en geheel de wereld
leest, en men moet cr byvoegen dat er zeer weymgen
verstaen wat zy lezen. Zoo dat hel kleyn bataillon der
genen die spreken, eyndigt met dc'groote massa der-
genen die luysteren meê te rukken.
En ten dien aengaende ga ik eene bemerking doen.
Maer ik mack van uwe aendacht misbruyk. (Neen, neen,
spreek voort
Het journabsmus is juy3t het voorbeeld van het ondcr-
wvs gesoheyden van den Godsdienst. De dagbladschrv-
vers spreken, bclyden, schryven, randen aen, vinden
nvt lossen op, juyst als of den Godsdienst niet bestond.
Nu,'zyn zy aldus de herstellers der zedeleer? Veronder
stelt "dal 'die dagbladschrvvers ondorwyzers worden.
Veronderstelt dat meii in de school zegge hetgeen er
gezegd word in de ongodsdienstige dagbladpers. Wat
Siengelklomp, Welke leeringen 1
Ik heb gezegd de dagbladschrvvers. Maer hel zyn
alle de dagbladschrvvers niet die de scheyding der
Religie van dc school prediken, hel zyn de losbollen
van liet journabsmus het zyn de veteranen niet, het
zyn de ligte koppen en niet de gryze hoofden, het zyn
de uylvinders, de utopisten. Nu, ik vraeg aen de politieke
mannen wat zy denken van de stelselvormers, van de
utopisten, van de dcnkbeeldenlceraers
Ik vraeg aen de mannen van 50 jaren wal zy denken
van die heorkens van 25 jaren, die, in hunne artikels,
de magt der opvoeding belyden, en door het gebruyk
dat zy maken van degene die zy ontvangen hebben,
doen zien waertoe zy hun heeft gediend.
Ik heb ten anderen dikwils bemerkt tot hoeverre
zekere dagbladschryvors kwalyk zyn ingelicht. Zy gnen
van hun bureel naer hunnen kring, honderdmael hel
zelfde schryvende, en uyl gewoonte schreeuwende
legen kwalen die opgehouden hebben te beslaen, zonder
ooyl met eygene oogen eens le komen zien. Zy hebben
nooyl een dorp gezien, zy hebben noovl in een vverk-
huys geweest, noch vooral in eene kerk, nooyl hebben
zy eenen priester gehoord, noch eenen boer gezien,
noch eene hul bezocht.
Op het oogenblik dal ik spreek, zitten er lien oftwaelf
dier hceren, met de cigner in rlcn mond, te schryven
dat men den Godsdienst van do school moet schëyden,
of andere diergelyke dingen. En wat doen op hetzelfde
oogenblik, in Europa, honderd milboen menschelyke
wezens Zy werken cn na gewerkt te hebben, keeren
zy naer hunne hutten of hunne zolderwoouingcn terug,
om morgen wcêr te gaen beginnen. In dit eebtoonig
leven, wat troostende stralen zullen er op die weynig
geraffineerde verstanden neérgevalleu zyn van de wieg
tot aen het graf? Kinderen, zy zouden willen spelen
welke slem zegt hun Neen, myn kind, ge moet werken?
hetgeen er best in hunne ziel is, hunne hfefdè$r?X!i£S
stem zegt hun Neen, myn kind, wees zuyvcr? Mannen
van veertig jaren, zy zouden zich willen verryken,
opstaen of zich verlustigen welke' stem zegt hun
Blyfl eeilyk, kalm en matig. Gryzaerds van zestig jaren,
zy zouden zich willen mistrooslen, wanhopen of tol
rèrielooshevd overgaenwelke is de stem die hun zegt
Gy moei hopen
Mynheeren, daer is hier op aerde maer cenc stem die
dat, met leederheyd en overluyging, zegt aen de mil-
lioenen werklieden die lyden 't is de slem des Gods-
diensts. Daer is maer eene stem om aen al de arme
lieden le zeggen dat er eenen God is, eene pligt, eene
toekomst, eenen Jesus-Christus die gelvk zy gewerkt en
voor hun geleden heeft, een krucifix dat op hun laelslc
ucr hunnen tpost "en hunne hoop zal wezen (Toe
juychingen.)
Neemt dat weg, heeren journalisten en schryvers,
slaet het krucifix, slnct het tabernakel, slael den gods
dienst weg, gelyk gy het wensebt te doen, gelyk gy het
zoude gedacn hebben, hadde God het toegelaten, en het
menschelyk leven zal nog slechts eenen afschrik wezen,
pligtig of afschuwelyk, en de aerde niet anders meer
dan eene placts vol walgclyke baldadigheden en gruwe-
lyke straffen
Mynheeren, wanneer men my zegt dal er lieden zyn
die dit alles willen wegslaen, antwoord ik als 't ware
van naltierswege dat zy zulks niet mecnen neen, zy
weten noch wat zy zeggen, noch wat zy willen Ik heb
nooyl kunnen gelooven dal er bier op aerde zulke diepe
bedorvenheyd zou beslaen om dit le denken of wetens
le willen.
'T is nog niet al. Daer is nog iels dat zy niet weten,
die jongelingen die schryven.... en dal zy zouden moeten
weten, die gewaende vooruytgangers, zy die leeren als
of zy alles wisten, met zulk een betrouwen in hunne
onfn'elbaerheyd... Maer wnerlyk, ik vrees u te ver-
moeyën... (Neen, neen.) Zy weten niet dal er-alle dagen
voortgang word gedaen. Dat zien wy in onze bisdommen
De landelykc bevolkingen verheffen zich, de vryheyd
van den grond en den moedigen arbeyd hebben hunne
vruchten gedragen. Den boer is beter gevoed, beter
gehuysvGSt, beter gekleed, beter bctaeld. De nyverheyd
verslaot. dat het liaer belang en hare pligt is met de
werklieden wel te handelen er worden scholen, loge
menten, bibliotheken gesticht, en lenzelfdèn tvde ziet
men de grondeygenaers, de pachters, nvveraers en alle
de praktische mannen de kerken herhouwen zv be-
grvpen niet dat de sloflTelyko ontwaking mogelvk zy
zonder de zedelyke. (Bravos Ware bel maer de sloffe
die ontvvaekl en zegcpraclde, het zou schrikkelyk zyn.
Er heeft dus eene samenspanning plaets van alle de
krachten om lot dien groolen uytslag te geraken. Dien
uvtslag is traeg, hy is moeyelyk, doch hy is begonnen.
De on ïervinding heeft gesproken, zy spreekt, zy zal de
overhand hebben.
Hewel 1 de heeren schryvers welen dat niet, zy spre
ken van dit te ontbinden hetgeen geheel de wereld van
daeg wilt aencenkelenen, en op het oogenblik zelve dat
de overeenkomst en den vooruytgang aen gang zyn,
brengen zy de tweedrngl en den achleruytgang in.
Maer ve'rlalen wy dit kleyn gezelschap van dc schry
vers der ongodsdienstige drukpers, en treden wy de
ware natie in, spreken wy tot de ware huysvaders, tot
de nyverheydsbazen, tot de grootc bewerkers en uyl-,
haters der aerde, tol. de legerbevelhebbers, tot de staets-
mannen, tot de magistraten, tot de mannen die het regt
hebben van aenhoord le worden. Met algemeene slem
gaen zy allen antwoorden
Wy hebben noodig vroeglydig de menschen te ver-
zedelyken, en dc Religie der volkeren is garisch hunne
zedeleer Wv woonen eene uytneménde verandering by.
De gemnkkèlvkbevd der gemeenscbapsweger. en de
ontwikkelingen der nyverheyd bewerken eene nieuwe
verdeeling van de menschen en dc bezigheden der aerde
lil het diepe des dorps, word den hoi r bekoord door
den lust tot verplaelsmg, heigcschuyfel van den stroom
roept hem, en in de stad word den werkman hekoord
door het geschuyfol der begcerlykheyd en des ver-
maeks.
Hel is dus noodig dat den boer, gestoord in zyne hul
en den werkman op zynen winkel, versterkt worden in
hun geweien dot, in de beschouwing hunner toekomst,
hel geloof, de familie, het geweten, heylige ligurc-n,
niet vervangen worden door den rykdom, de wellust,
do eerzucht. Helaes 't is langs den slechten kant dat
de balans doorslacl. De gewigten zyn tnlrvk en schroom-
lyk in de slechte sehaelen dat arm kleyn gewiglje des
Godsdienst, dien zoo Aanwen dosis, dit graentje goud,
met der harst ontvangen, vooraleer men 4 2 jaren oud is,
voorraed des ganscbe levens, gy wilt het wegrukken!
Den heyligen Franciscus de Sales heeft de ontroerde
ziel van den mensch vergeleken by oenen armen boot
in volle zee geworpen en door aKe de storms geslingerd.
Dien boot heeft, om zich le verdedigen, niet anders dan
een roer, den Godsdienst. Welnu die kleyne slang,
welke zoo weynig plaets bekleed in dit vaertuyg met
onslerfclyke ryk'dommen geladen, die kleyne stang van
hel roer, gy wilt ze in de zee werpen
Den Godsdienst van de school scheyden, op het
oogenblik dal de magtigsle cn de onlzaggelykste acn-
lokselen den menseh aen den zedelyken invloed ont
trekken, dit is het toppunt der dwaeshevd En uwe
hand voelt gy niet beven wanneer gy den laelslen slag
gaet geven aen den laelslen wortel door den welken
den boom een weynig sap ontving Wio zyl gy dan
IX.
Maer nu, hel is gedaen Gy hebt gezegepraeld cr is
wcunuT^rii^yi)nu'sciin^dc^sphplei) Zult «en-
hun den noodigen tyd vcrlcencn om er naer toe te gaen?
Neen. Zult gy overal de pastors en dc onderpastors
betalen Neen. Daer zal dus langsom minder Godsdienst
zyn Ja. Zegt de waerheyd dal bet Calholykdom valle,
dal is het zelfde, niet waer Ja, Zelfs aengenaem 1 Ja
Spreken wy er dan niet meer van. Er is van ons geene
kwestie meer.
Maer alsdan gaet er kwestie worden van u Den last
dien gy ons afneemt, gy zult hem zeker op li nemen
De leering welke gy verwerpt, gy zult ze vervangen.
Door wie Door wat
'T is hier dat ik u verwachte, biet, op dien schroom-
lyken anderen dag, die de regtveerdige straffe moet
wezen van alle goddelooze zegepralen.
Welke zyir uwe meesters Welke zyn uwe leerir.gen?
Wie zyt gv
Ik ga het u zeggen. Maer eerst vooral ga ik u zeggen
wie wy zeiven zyn, opdat gy ons wel zoud kennen.
Hier, Mynheeren, zal ik my geheel vrylyk toelaten den
lof der Kerk. der geesteiykheyd, dor Catholyken uyt te
spreken wnerlyk hedendnegs worden zy niet gevleyd.
Eenen der uylsekendste priesters van onzen tyd, Pater
Newman, komt eenen boek uyl te geven, 't welk lot titel
voert Apologia pro vita sua. En wy ook, wy zouden eene
verdediging te schryven hebben van ons leven alle
morgenden door de nieuwmarislen aengerand Welke
strengheyd tegen ons wat onverzoenlyke geweldig-
heyd Wy verrigtën bier op de aerde een werk dat,
zonder de gratie Gods, eenen opregten tour de force zou
zyn. Wy onderhouden onder alle de luchtstreken, twee
tol dry* honderd duyzend jongelingen van bevde ge
slachten, aen wie wy zeggen Leeft lusschen de zuy-
verheyd en de armoedefaelt nooyt voor de twee groote
bekoringen onzer naluer wanneer cr eenen slronkelt,
wanneer er eenen zich begeertg toont, of een ander
slecht eene functie vervult, onmiddelyk zal geheel de
wereld het weten, en, door eene dwaze algemeonma-
King, zullen de duyzcnde weerklanken uwer drukpers
herhalen Alle die iieden zyn ellendelingen
Welnu, ik zal loven degenen die men aldus aenrand
ik zal loven het gezag dal hen bestiert en de leeriug
die ben inboezemt er., gelyk den Heyligen Paulus, zal
ik eenmael fier zyn in myn leven. Ik zal van verre onze
geliefde priesters der dorpen loven. Ik zal aenranden
en de tegenstrevers der Kerk beroepen. La et ons eenen
groolen kampstrvd openen en onze krachten vergely-
ken. Maken wy, gelyk men zpgl, onzen inventaris, onze
balans, en vergelyken wy het aklief des Godsdiensls
met het aklief zyner tegenstrevers.
Hier, Mynheeren, zweven wy in de hoogte. Want de
Kerk heeft clil byzonders en verheven, dat, ter gclegen-
lieyd van een arm boerenkind, zy de kwestie der totale
i waerheyd oproept. Zy beeft geene twee wnerheden,
noch voor de regtzinnighevd twee maten, noch eene
kleyne en eene groote zedeleer. Zy heeft niets aen de
de Zonen der Keyzers aen te bieden dal zy ook niet
aenbied aen de zonen van den boer. Welnu Ziet hier
wat zy aen alle schepsel aenbied
Dc verhevenheyd der bevestigingen de vrucht
bare magt der overtuygingen de eouwigdurighoyd
der zelfopoffering.
4° De verh'eifénhcyd der bevestigingen.
Wilt gy er een voorbeeld van
Zekeren dag las ik een verslag van de Akademie der
Wetenschappen, en ter zelfder tyde eenen brief van
eenen myner priesters.
In de Akademie bragt eenen geleerden een weynig
verrot vleosch te voorschyn, op hetwelk een onzigthner
gewormscl wemelde, en, dit door een vergrootglas
beziende, riep hy uytik heb bet gebeym des levens
Dit gewormsel is van niets geboren bet beeft noch
vader noch moeder,'I is de van zelfs geschiedende tee
ling. En alle de ong d sten riepen uyt Alzoo is
alles gemaakt. Dus is God voortarn onnoodig. Wat ge
luk Wy hebben den niet voor vader wy zyn de gé
lukkigste vveezen der wereld. Uytbcrsting van gé
lach en algemeene bravos.)
Tct: zelfden lyde dal ik dit las, ontving ik dit trof
my eenen brief van eenen priester myns bisdoms,
die naer een kleyn steedje van Vrankryk was gegaen,
naer Paray-le Monial. Daer had men eene heylige pleg-
lighevd verrigt, men was cr overgegaen tot eene
dier bevestigingen tegen de welke den tegenstryd niets
vermag. Men had er bevestigd dal zulk eene ziel eene
heylige ziel was geweestmet eerbied zamelde men er
byeen, niet gelyk die geleerde, een weynig vleosch in
verrotting, maer eene geëerbiedigde stof, beenderen
die waren geheyligd geweest door de ehrisKme boet-
veerdigheyd, door de zuyverheyd, door de liefde, door
de rcglveerdigheyd; en, by hel byeenzamelen van bet
sterfelyke en geheyligde overschot dier ziele welke de-
heylige calholyke Kerk verklaerde eene heldhaftige,
eene heylige ziel geweest te zyn, ging men over tot
eene onvergelykbaro bevestiging Toont my eenen
onzer tegenstrevers die ooyt hebbe kunnen zeggen
gelyk de calholyke Kerk Ziet hier eenen mensch dien
ik eer, en wiens asch ik kus, want hy is eenen Heyligen
geweest, ik verklaer het in T aenschyn des hem'els en
der aerde, en indien hem iemand den steen kan toewer
pen, dat hy opsta Men heeft het nog nooyt gedaen...
Welnu, ik veroorlof mv te gelooven dat, indien dengenen
die deze van God gezegde.beenderen cn dit heylig stof
eert, de zi'-l konde zien die ze verlevendigd heeft, hy
beter de groote geheymen des levens zoude ontdekt
hebben dan den uytvinder der zoogenaemde van zelf
geschiedende leelingImmers, hy zoude ontdekt hebben
dat er eenen hemel en eene aerde is, eenen God
en zielen, eene verhevene eenparigheyd onder hacr
göea mTlejWüy'rbyt'Öë-oplfèTslè magt die onzen God,
onzen Vader is En ik getuyg hei in den naem van
dien Vader zeiven, die de aerde heeft bezocht, er
eens op neergedaeld is, en zich, met de hand op de
wonde van zyn heylig hert, vertoond heeft aen de een
voudige dochter des velds wiens asch ik heb gekust 1
Ja ik herhael het, welke krachtwelke vaslheyd I
maer ook welken luyster in onze bevestigingen
11° De vruchtbare magt der toejuychingen.
Sleehls een woord. Gelooft gy, Mynheeren, dat de
samenleving behoeden word door de geboden van God.
Ik eer, ik bemin de gendarmen zy behoeden ons tegen
de dieven. Maer wie zyn de dieven Degenen die niet
gehoorzamen aen de geboden van God.
Men spreekt van de naluer, van de reden, Mynhee
ren, onze naluer leyri ons naer het goed, maer ook
naer het kwaed. Hel is dan noodig dat God kome en
zegge :Jk ben den meester. Ego Dominus. Én ik zeg u
Gy zult niet doodslaen gy zult niet stelen gy zult
uwen vader in het hospitael niet leggen gy zult uwé
vrouw niet bedriegen gy zult uw ïicbaom eerbiedigen
gy zult niet liegen
Wv leeren dat op den school onzer moeder, en *t is
dc heylige Moeder de Kerk die hun dit zegt.
111° De ecuwigdurighcyd der zclfsopoffcrinyen.
Zonder hier een al te gemakkelyk tafei eel te maken
dier zclfsopoAeringen welke in de Kerk elkander zonder
eynde opvolgen, voor den dienst der tallooze mensche
lyke ellenden; zonder te spreken van alle die religieuzen
en zusters, onder zooveel vei schilligo namen aen alle
de behoeften der liefdadighevd loegewyd var. de mis-
sionnarissen, die zich acn alle de vermoeydheden des
apostelschap» onderwerpen en de dood gaen Itolsercri
onder de vcrschillige luchtstreken der aerde j van die
duyslere en dagelyksche zelfsopofiering van den pries
ter, in de sleden gelyk op den buyten, van die menig
vuldige goede werken die in do verborgenheyd door de
calholyke liefde volbragt worden alle die tranen afge
droogd, alle die noodwendigheden verligt, alle die
zieken bezocht, alle die kinderen, alle die ouderlingen
opgenomen zonder te spreken van die deugdzame
vaders, die eerbare vrouwen, die wonderbare moeders,
door de Religie gevormd en bewaerd zonder in die
oneyndige bezonderheden te Ireden, som ik alles op in
dit enkel woord Ziet onze heyligen' lk vraeg u allöen-
lyk dal gy eens zoude! denken aen uwo doopnamen.
Immmers, wy dragen allen den naem van eenen man of
van eene vrouw, die in Jesus-Christus heeft geloofd, en
die eenen held van moed cn zclfsopffertng is geweest.
(IVord voortgezet)
Zekeren M. Caslinu, volksvertegenwoordiger
van Doornyk, van 4843 tol 1848, liberael in den
echten zin van 'l woord, dit isle zeggen, vryheyds-
lievend, onpurtydig en regtveerdig in alles en voor
allen, had zich laten meéslepen door de kliek die
wy van over vyflien jaren, de ina/jonnieke liber-
halerskliek, dit is te zeggen, de vrvheydshntende,
partydige, baetznchlige, alles overheerscheiide en
allesinslikkeude kliek genoemd hebben. Au, M.
Castiau ondersteunde deze laetste en hielp haer in
4847 de meerderheyd in de Kamer behalen, in
het gedacht, gelyk hy zelf bekent, dat hy met die
mannen eene nationale victorie zag behalen en voor
altyd de terugwei king ging zien verpletteren. Dochj
M. Castiau wierd welhaest gewaer dal Hy zich had