19 k Jaer. Zondag, II N oveoiiicr VERTR EK L' R E A UYT A ELS! AAER VERTREKUREA UYT YOLGEADE STATIËA C FRANKS 'S JAiRS. ÜIGR DU-PA A LOUP Eene reglzinnige liberale biecht. Dcnderd). 5-2Q 8-30 9-45 42-25 3-25 6-27 9-10 j Lokeren 5-20 8-30 0-00 12-25 6-27 Bruss 8-05 12-10 2-50 5-35 5-45 8-45 8-50 9-30 Mech. Brus. Aniw. 5-20 8-30 9-45 3-20 6-27 Leuv. Thienen Luvk 5-20 8-30 9-45 3 20 6-27 Gend, Brugge, Ostende 6-37 8-28 40-45 12-28 3-4 5 6-18 le en 2° kins langs Dendermowlc. Doornyk, Kortrvk, Moescraen, Ryssel (langs Gend) 6-37 8-28 12-28 3-45 6-18. Doornyk, Ryssel (langs Alii) 7-55 5-35 (K0 Verv. Land. S-Tiuyen 5-20 S-30 9-45 3-20 6-27 j# Ninove, Geerardsb., All), 7-55 2-40 5-35 8-50 Gend 6-37 8-28 42-28 3-47 6-48 9-0/ Bergen, Quiévrain, Namen, 7-55 2-40 5-35 VAN ANTWERPEN NAER Sl-Nieolaes, Lokeren, Gend, 6-40 7-30 10-30 3-00 6-10 0-00. VAN GEND NAER Lokeren, SI Nitolaes, Antwerpen, 6-10 9-05 10 20 2-35 6-45 7-00. Te' Lede slaen al de konvoys. Te Idegem staen deze vertrekkende van Atli 6-30 0-00 40-40 4-30 7-25 en al de konvoys vertrekkende van Denderleeuw. Te Gyseghem staen stil al dc konvoys uytgenomen - deze vertrekkende van Aclst 0-00 des morgens en 0-00 cn van Dendcrmonde ten 0-00 's morgens en 00 00. Te Santbergen staen stil de konvoys van Ath 6-30 40-40's morgens. 4-30 en 7-25 's avonds. Van Denderleeuw 0-00 8-20 's morgens, 3-09 6-00 en 9-05 des avonds. Dendcrmonde, Aclst, Ninove, Geernerdsbergen, ('uique .Suil»: VAN LOKEREN NAER 7-00 9-30 3-10 7-45 0-00. Alb, 7-00 9-30 3-10 7-45 0,00. VAN ATH NAER Geernerdsbergen, Ninove, Aelst, Dendcrmonde, Lokeren 6-30 40-40 4-30 7-25. Lessen, Geernerdsbergen, Ninove, Aelst 6-30 10-40 4-30 7-25. Brussel Gangs Denderleeuw) 6-30 10 40 4-30 7-25. Gend, Brugge, Oostende (langs Lede). 6-30 10 40 4-30 7-25. VAN GEND NAER Audcnacrdc, 6-45 9-30 4-30 6-00 8. naer aelst 7-20 41 25 2-05 5-00 5-57 6-45 8-0. VAN BRUSSEL NAER Aelst, Gend, 6-05 7-30 7-50 4 120 11-50 2-35 0-00 5-40 8-55. Ninove. Geernerdsbergen, Alli (langs Denderleeuw), 7-30 2-20 5-15 8-45, VAN DENDERMONDE NAER Brussel (langs Aelst) 7-25 2-20 5-15 8-10 (langs Mech.) 5-45 8-57 10-05 3-40 0 00 7-»l). Aclst 7-25 7-55 12-02 2-20 5-45 8-10 9-30. AELST, DE\ 5 NOVEMBER 1864. lïEREVOERIXG Bisschop van Orleans, uytgesproken in het Kongrcs van Mechelenden 51 Augusty 1864. (Vervolg zie ons nummer van zondag.) Ma er, zeker, die grootc gevoelens der Calholyke ziel, ver van in ons de liefde des Vaderlands te verdooven, bevestigen dezelve en ontvlammen ze. Jcsus-Ghrislus ook lieefl zyn vaderland bemind Hy is voor hetzelve ge storven, en alle de Hcyligc Vaders, het woord van den 11. Joannes den Evangelist pro genie overwegende, hebben gedacht dat Onzen Heer," op den Kalvarioherg stervende voor gansch liet menschelyk geslacht, eenen byzonde.-cn 'blik bad gehad 't 'is het woord van Bossuet voor zyn vaderland. Eu den dag zelveu voor zyne dood, toen hy den berg {•van Oliveten opklom, het droevig Jerusalem onder zyne oogen ziende, begon hv over hetzelve le weenên j Yleoit super illan., en riep uylJerusalem Jerusalem j boo dikwils heb ik niet uwe kinderen ondrr myne vleugelen willen scharen Volgons hel Evangelie, heeft Jesus Christus maer twee mael in zyn leven ge- vveend. Een mael over zyn vaderland, om te toonen dat de liefde des vaderlands voor immer en tol der dood toe in alle trcffclyk en christcne hert moet woonen cr ecnmaol over Lazarus, zyn boezemvriend, om te toonen dat de vriendschap eene der zuyverste cn edelste gevoelens van 's menschen hert is, en, gelyk het H. Schrift zegt, ecne remedie van leven en onsterfelykheyd. Medicamenlum vi'te et immortalilalis. (Toejuychingen.) Mynheeren, zult gy my toelaten te zeggen wal gy my j door uwe zoo loegeuegeno toejuychingen op dezen oogenblik doet gevoelen Neen, ik gevoel net, ik ben geen vremdcling meer onder u ik heb hel geluk niet u allen pcrsoonlyk te kennen. Maer ik zie, ik ken uwe zielen gy ziet, gy kent de myne en ik gevoel dal ik vooriaen vrienden heb onder u, en dat het lusschcn ons is gelyk cerlyds den beyligen Paulus zegde tot de vrienden zyns apostclschaps, voor het leven en tot dee dood Ad convivcndum en commorieudum. (Levendige loe- juyehingen.) Ik herhael het dus, ik voel my diep beledigd wanneer I men myne burgerdeugd durft bctwyfelen. Ik heb eene fransche gelyk gy eene Belgische ziel" hebt, en gy waert ongelukkig, moest uwe edele natie op nieuw worden ingeiyfd, gelyk het maer alle dikwils geweest is, nu j door de eene dan door do andere mogendheyd. (Toe- juyehingen En myne priesters leeren van my goede burgers wezen, verkleefd aen de wetten cn aen de eer huns I lands. Alle legenstrydige beweering noem ik hoogelyks eene lastering. Als bol my zeiven geld, veracht ik*de aenlyging; als het myne pricsigrs geld, vraeg ik hel regt. En hetgeen ik eene lastering noem, noem ik ook eene bespotting. Voorwaer, ik vraeg hetls cr kwestie van demokra- tie.cn parlcmentansmus, van staetkundige grondwetten, van de grondbeginselen van 1789 of 4 793, in het ondcr- wys der kinderen van 8 tot 12 jaren Leert men hun de sprackkundc of de wetboeken, Lhomond of Puffmdorf, de cyferkundo of de theorie der mogten, b, a, ba, of den geest der wetten Komt ons dan van alle die dingen niet spreken, 't is wnerlyk den spot dryven met de gezonde rede en den menschelykcn geest. Schcyd den Godsdienst van de school, zegt men, opdat men de onverdraegzaemheyd niet leero 'T is altyd ddnzelfden zang blazen wy dan hel licht uyl, dat het niet meer brande wy hebben liever onze duvsternissen. VIII. Ten overige, laten wy ons niet le veel van die aen- YP.licn verschrikken, zy komen toch maer van dagblad- schryvcTs. En dewyl ik dit woord heb uylgesproken, lael toe, Mvnheeren, dal ik u gansch myn gedacht zegge. Daer zyn dagblndschryvcrs aen welke wy eene onster- fel yke erkentenis verschuldigd zvn, voor den moed met welken zy alle dagen stryden, dc Kerk, den Godsdienst verdedigen, en wel in voorwaerdeh die meermaals zoo hard en ongelyk zyn. (Toejuychingen.) Maer buylcn die edelmoedige poogingen van eenigc mannen, is er een ryk van het journabsmus dat schroom- lyk en overgroot is in Europa. In alle die dagbladen scbryft er een kleyn getal mannen en geheel de wereld leest, en men moet cr byvoegen dat er zeer weymgen verstaen wat zy lezen. Zoo dat hel kleyn bataillon der genen die spreken, eyndigt met dc'groote massa der- genen die luysteren meê te rukken. En ten dien aengaende ga ik eene bemerking doen. Maer ik mack van uwe aendacht misbruyk. (Neen, neen, spreek voort Het journabsmus is juy3t het voorbeeld van het ondcr- wvs gesoheyden van den Godsdienst. De dagbladschrv- vers spreken, bclyden, schryven, randen aen, vinden nvt lossen op, juyst als of den Godsdienst niet bestond. Nu,'zyn zy aldus de herstellers der zedeleer? Veronder stelt "dal 'die dagbladschrvvers ondorwyzers worden. Veronderstelt dat meii in de school zegge hetgeen er gezegd word in de ongodsdienstige dagbladpers. Wat Siengelklomp, Welke leeringen 1 Ik heb gezegd de dagbladschrvvers. Maer hel zyn alle de dagbladschrvvers niet die de scheyding der Religie van dc school prediken, hel zyn de losbollen van liet journabsmus het zyn de veteranen niet, het zyn de ligte koppen en niet de gryze hoofden, het zyn de uylvinders, de utopisten. Nu, ik vraeg aen de politieke mannen wat zy denken van de stelselvormers, van de utopisten, van de dcnkbeeldenlceraers Ik vraeg aen de mannen van 50 jaren wal zy denken van die heorkens van 25 jaren, die, in hunne artikels, de magt der opvoeding belyden, en door het gebruyk dat zy maken van degene die zy ontvangen hebben, doen zien waertoe zy hun heeft gediend. Ik heb ten anderen dikwils bemerkt tot hoeverre zekere dagbladschryvors kwalyk zyn ingelicht. Zy gnen van hun bureel naer hunnen kring, honderdmael hel zelfde schryvende, en uyl gewoonte schreeuwende legen kwalen die opgehouden hebben te beslaen, zonder ooyl met eygene oogen eens le komen zien. Zy hebben nooyl een dorp gezien, zy hebben noovl in een vverk- huys geweest, noch vooral in eene kerk, nooyl hebben zy eenen priester gehoord, noch eenen boer gezien, noch eene hul bezocht. Op het oogenblik dal ik spreek, zitten er lien oftwaelf dier hceren, met de cigner in rlcn mond, te schryven dat men den Godsdienst van do school moet schëyden, of andere diergelyke dingen. En wat doen op hetzelfde oogenblik, in Europa, honderd milboen menschelyke wezens Zy werken cn na gewerkt te hebben, keeren zy naer hunne hutten of hunne zolderwoouingcn terug, om morgen wcêr te gaen beginnen. In dit eebtoonig leven, wat troostende stralen zullen er op die weynig geraffineerde verstanden neérgevalleu zyn van de wieg tot aen het graf? Kinderen, zy zouden willen spelen welke slem zegt hun Neen, myn kind, ge moet werken? hetgeen er best in hunne ziel is, hunne hfefdè$r?X!i£S stem zegt hun Neen, myn kind, wees zuyvcr? Mannen van veertig jaren, zy zouden zich willen verryken, opstaen of zich verlustigen welke' stem zegt hun Blyfl eeilyk, kalm en matig. Gryzaerds van zestig jaren, zy zouden zich willen mistrooslen, wanhopen of tol rèrielooshevd overgaenwelke is de stem die hun zegt Gy moei hopen Mynheeren, daer is hier op aerde maer cenc stem die dat, met leederheyd en overluyging, zegt aen de mil- lioenen werklieden die lyden 't is de slem des Gods- diensts. Daer is maer eene stem om aen al de arme lieden le zeggen dat er eenen God is, eene pligt, eene toekomst, eenen Jesus-Christus die gelvk zy gewerkt en voor hun geleden heeft, een krucifix dat op hun laelslc ucr hunnen tpost "en hunne hoop zal wezen (Toe juychingen.) Neemt dat weg, heeren journalisten en schryvers, slaet het krucifix, slnct het tabernakel, slael den gods dienst weg, gelyk gy het wensebt te doen, gelyk gy het zoude gedacn hebben, hadde God het toegelaten, en het menschelyk leven zal nog slechts eenen afschrik wezen, pligtig of afschuwelyk, en de aerde niet anders meer dan eene placts vol walgclyke baldadigheden en gruwe- lyke straffen Mynheeren, wanneer men my zegt dal er lieden zyn die dit alles willen wegslaen, antwoord ik als 't ware van naltierswege dat zy zulks niet mecnen neen, zy weten noch wat zy zeggen, noch wat zy willen Ik heb nooyl kunnen gelooven dal er bier op aerde zulke diepe bedorvenheyd zou beslaen om dit le denken of wetens le willen. 'T is nog niet al. Daer is nog iels dat zy niet weten, die jongelingen die schryven.... en dal zy zouden moeten weten, die gewaende vooruytgangers, zy die leeren als of zy alles wisten, met zulk een betrouwen in hunne onfn'elbaerheyd... Maer wnerlyk, ik vrees u te ver- moeyën... (Neen, neen.) Zy weten niet dal er-alle dagen voortgang word gedaen. Dat zien wy in onze bisdommen De landelykc bevolkingen verheffen zich, de vryheyd van den grond en den moedigen arbeyd hebben hunne vruchten gedragen. Den boer is beter gevoed, beter gehuysvGSt, beter gekleed, beter bctaeld. De nyverheyd verslaot. dat het liaer belang en hare pligt is met de werklieden wel te handelen er worden scholen, loge menten, bibliotheken gesticht, en lenzelfdèn tvde ziet men de grondeygenaers, de pachters, nvveraers en alle de praktische mannen de kerken herhouwen zv be- grvpen niet dat de sloflTelyko ontwaking mogelvk zy zonder de zedelyke. (Bravos Ware bel maer de sloffe die ontvvaekl en zegcpraclde, het zou schrikkelyk zyn. Er heeft dus eene samenspanning plaets van alle de krachten om lot dien groolen uytslag te geraken. Dien uvtslag is traeg, hy is moeyelyk, doch hy is begonnen. De on ïervinding heeft gesproken, zy spreekt, zy zal de overhand hebben. Hewel 1 de heeren schryvers welen dat niet, zy spre ken van dit te ontbinden hetgeen geheel de wereld van daeg wilt aencenkelenen, en op het oogenblik zelve dat de overeenkomst en den vooruytgang aen gang zyn, brengen zy de tweedrngl en den achleruytgang in. Maer ve'rlalen wy dit kleyn gezelschap van dc schry vers der ongodsdienstige drukpers, en treden wy de ware natie in, spreken wy tot de ware huysvaders, tot de nyverheydsbazen, tot de grootc bewerkers en uyl-, haters der aerde, tol. de legerbevelhebbers, tot de staets- mannen, tot de magistraten, tot de mannen die het regt hebben van aenhoord le worden. Met algemeene slem gaen zy allen antwoorden Wy hebben noodig vroeglydig de menschen te ver- zedelyken, en dc Religie der volkeren is garisch hunne zedeleer Wv woonen eene uytneménde verandering by. De gemnkkèlvkbevd der gemeenscbapsweger. en de ontwikkelingen der nyverheyd bewerken eene nieuwe verdeeling van de menschen en dc bezigheden der aerde lil het diepe des dorps, word den hoi r bekoord door den lust tot verplaelsmg, heigcschuyfel van den stroom roept hem, en in de stad word den werkman hekoord door het geschuyfol der begcerlykheyd en des ver- maeks. Hel is dus noodig dat den boer, gestoord in zyne hul en den werkman op zynen winkel, versterkt worden in hun geweien dot, in de beschouwing hunner toekomst, hel geloof, de familie, het geweten, heylige ligurc-n, niet vervangen worden door den rykdom, de wellust, do eerzucht. Helaes 't is langs den slechten kant dat de balans doorslacl. De gewigten zyn tnlrvk en schroom- lyk in de slechte sehaelen dat arm kleyn gewiglje des Godsdienst, dien zoo Aanwen dosis, dit graentje goud, met der harst ontvangen, vooraleer men 4 2 jaren oud is, voorraed des ganscbe levens, gy wilt het wegrukken! Den heyligen Franciscus de Sales heeft de ontroerde ziel van den mensch vergeleken by oenen armen boot in volle zee geworpen en door aKe de storms geslingerd. Dien boot heeft, om zich le verdedigen, niet anders dan een roer, den Godsdienst. Welnu die kleyne slang, welke zoo weynig plaets bekleed in dit vaertuyg met onslerfclyke ryk'dommen geladen, die kleyne stang van hel roer, gy wilt ze in de zee werpen Den Godsdienst van de school scheyden, op het oogenblik dal de magtigsle cn de onlzaggelykste acn- lokselen den menseh aen den zedelyken invloed ont trekken, dit is het toppunt der dwaeshevd En uwe hand voelt gy niet beven wanneer gy den laelslen slag gaet geven aen den laelslen wortel door den welken den boom een weynig sap ontving Wio zyl gy dan IX. Maer nu, hel is gedaen Gy hebt gezegepraeld cr is wcunuT^rii^yi)nu'sciin^dc^sphplei) Zult «en- hun den noodigen tyd vcrlcencn om er naer toe te gaen? Neen. Zult gy overal de pastors en dc onderpastors betalen Neen. Daer zal dus langsom minder Godsdienst zyn Ja. Zegt de waerheyd dal bet Calholykdom valle, dal is het zelfde, niet waer Ja, Zelfs aengenaem 1 Ja Spreken wy er dan niet meer van. Er is van ons geene kwestie meer. Maer alsdan gaet er kwestie worden van u Den last dien gy ons afneemt, gy zult hem zeker op li nemen De leering welke gy verwerpt, gy zult ze vervangen. Door wie Door wat 'T is hier dat ik u verwachte, biet, op dien schroom- lyken anderen dag, die de regtveerdige straffe moet wezen van alle goddelooze zegepralen. Welke zyir uwe meesters Welke zyn uwe leerir.gen? Wie zyt gv Ik ga het u zeggen. Maer eerst vooral ga ik u zeggen wie wy zeiven zyn, opdat gy ons wel zoud kennen. Hier, Mynheeren, zal ik my geheel vrylyk toelaten den lof der Kerk. der geesteiykheyd, dor Catholyken uyt te spreken wnerlyk hedendnegs worden zy niet gevleyd. Eenen der uylsekendste priesters van onzen tyd, Pater Newman, komt eenen boek uyl te geven, 't welk lot titel voert Apologia pro vita sua. En wy ook, wy zouden eene verdediging te schryven hebben van ons leven alle morgenden door de nieuwmarislen aengerand Welke strengheyd tegen ons wat onverzoenlyke geweldig- heyd Wy verrigtën bier op de aerde een werk dat, zonder de gratie Gods, eenen opregten tour de force zou zyn. Wy onderhouden onder alle de luchtstreken, twee tol dry* honderd duyzend jongelingen van bevde ge slachten, aen wie wy zeggen Leeft lusschen de zuy- verheyd en de armoedefaelt nooyt voor de twee groote bekoringen onzer naluer wanneer cr eenen slronkelt, wanneer er eenen zich begeertg toont, of een ander slecht eene functie vervult, onmiddelyk zal geheel de wereld het weten, en, door eene dwaze algemeonma- King, zullen de duyzcnde weerklanken uwer drukpers herhalen Alle die iieden zyn ellendelingen Welnu, ik zal loven degenen die men aldus aenrand ik zal loven het gezag dal hen bestiert en de leeriug die ben inboezemt er., gelyk den Heyligen Paulus, zal ik eenmael fier zyn in myn leven. Ik zal van verre onze geliefde priesters der dorpen loven. Ik zal aenranden en de tegenstrevers der Kerk beroepen. La et ons eenen groolen kampstrvd openen en onze krachten vergely- ken. Maken wy, gelyk men zpgl, onzen inventaris, onze balans, en vergelyken wy het aklief des Godsdiensls met het aklief zyner tegenstrevers. Hier, Mynheeren, zweven wy in de hoogte. Want de Kerk heeft clil byzonders en verheven, dat, ter gclegen- lieyd van een arm boerenkind, zy de kwestie der totale i waerheyd oproept. Zy beeft geene twee wnerheden, noch voor de regtzinnighevd twee maten, noch eene kleyne en eene groote zedeleer. Zy heeft niets aen de de Zonen der Keyzers aen te bieden dal zy ook niet aenbied aen de zonen van den boer. Welnu Ziet hier wat zy aen alle schepsel aenbied Dc verhevenheyd der bevestigingen de vrucht bare magt der overtuygingen de eouwigdurighoyd der zelfopoffering. 4° De verh'eifénhcyd der bevestigingen. Wilt gy er een voorbeeld van Zekeren dag las ik een verslag van de Akademie der Wetenschappen, en ter zelfder tyde eenen brief van eenen myner priesters. In de Akademie bragt eenen geleerden een weynig verrot vleosch te voorschyn, op hetwelk een onzigthner gewormscl wemelde, en, dit door een vergrootglas beziende, riep hy uytik heb bet gebeym des levens Dit gewormsel is van niets geboren bet beeft noch vader noch moeder,'I is de van zelfs geschiedende tee ling. En alle de ong d sten riepen uyt Alzoo is alles gemaakt. Dus is God voortarn onnoodig. Wat ge luk Wy hebben den niet voor vader wy zyn de gé lukkigste vveezen der wereld. Uytbcrsting van gé lach en algemeene bravos.) Tct: zelfden lyde dal ik dit las, ontving ik dit trof my eenen brief van eenen priester myns bisdoms, die naer een kleyn steedje van Vrankryk was gegaen, naer Paray-le Monial. Daer had men eene heylige pleg- lighevd verrigt, men was cr overgegaen tot eene dier bevestigingen tegen de welke den tegenstryd niets vermag. Men had er bevestigd dal zulk eene ziel eene heylige ziel was geweestmet eerbied zamelde men er byeen, niet gelyk die geleerde, een weynig vleosch in verrotting, maer eene geëerbiedigde stof, beenderen die waren geheyligd geweest door de ehrisKme boet- veerdigheyd, door de zuyverheyd, door de liefde, door de rcglveerdigheyd; en, by hel byeenzamelen van bet sterfelyke en geheyligde overschot dier ziele welke de- heylige calholyke Kerk verklaerde eene heldhaftige, eene heylige ziel geweest te zyn, ging men over tot eene onvergelykbaro bevestiging Toont my eenen onzer tegenstrevers die ooyt hebbe kunnen zeggen gelyk de calholyke Kerk Ziet hier eenen mensch dien ik eer, en wiens asch ik kus, want hy is eenen Heyligen geweest, ik verklaer het in T aenschyn des hem'els en der aerde, en indien hem iemand den steen kan toewer pen, dat hy opsta Men heeft het nog nooyt gedaen... Welnu, ik veroorlof mv te gelooven dat, indien dengenen die deze van God gezegde.beenderen cn dit heylig stof eert, de zi'-l konde zien die ze verlevendigd heeft, hy beter de groote geheymen des levens zoude ontdekt hebben dan den uytvinder der zoogenaemde van zelf geschiedende leelingImmers, hy zoude ontdekt hebben dat er eenen hemel en eene aerde is, eenen God en zielen, eene verhevene eenparigheyd onder hacr göea mTlejWüy'rbyt'Öë-oplfèTslè magt die onzen God, onzen Vader is En ik getuyg hei in den naem van dien Vader zeiven, die de aerde heeft bezocht, er eens op neergedaeld is, en zich, met de hand op de wonde van zyn heylig hert, vertoond heeft aen de een voudige dochter des velds wiens asch ik heb gekust 1 Ja ik herhael het, welke krachtwelke vaslheyd I maer ook welken luyster in onze bevestigingen 11° De vruchtbare magt der toejuychingen. Sleehls een woord. Gelooft gy, Mynheeren, dat de samenleving behoeden word door de geboden van God. Ik eer, ik bemin de gendarmen zy behoeden ons tegen de dieven. Maer wie zyn de dieven Degenen die niet gehoorzamen aen de geboden van God. Men spreekt van de naluer, van de reden, Mynhee ren, onze naluer leyri ons naer het goed, maer ook naer het kwaed. Hel is dan noodig dat God kome en zegge :Jk ben den meester. Ego Dominus. Én ik zeg u Gy zult niet doodslaen gy zult niet stelen gy zult uwen vader in het hospitael niet leggen gy zult uwé vrouw niet bedriegen gy zult uw ïicbaom eerbiedigen gy zult niet liegen Wv leeren dat op den school onzer moeder, en *t is dc heylige Moeder de Kerk die hun dit zegt. 111° De ecuwigdurighcyd der zclfsopoffcrinyen. Zonder hier een al te gemakkelyk tafei eel te maken dier zclfsopoAeringen welke in de Kerk elkander zonder eynde opvolgen, voor den dienst der tallooze mensche lyke ellenden; zonder te spreken van alle die religieuzen en zusters, onder zooveel vei schilligo namen aen alle de behoeften der liefdadighevd loegewyd var. de mis- sionnarissen, die zich acn alle de vermoeydheden des apostelschap» onderwerpen en de dood gaen Itolsercri onder de vcrschillige luchtstreken der aerde j van die duyslere en dagelyksche zelfsopofiering van den pries ter, in de sleden gelyk op den buyten, van die menig vuldige goede werken die in do verborgenheyd door de calholyke liefde volbragt worden alle die tranen afge droogd, alle die noodwendigheden verligt, alle die zieken bezocht, alle die kinderen, alle die ouderlingen opgenomen zonder te spreken van die deugdzame vaders, die eerbare vrouwen, die wonderbare moeders, door de Religie gevormd en bewaerd zonder in die oneyndige bezonderheden te Ireden, som ik alles op in dit enkel woord Ziet onze heyligen' lk vraeg u allöen- lyk dal gy eens zoude! denken aen uwo doopnamen. Immmers, wy dragen allen den naem van eenen man of van eene vrouw, die in Jesus-Christus heeft geloofd, en die eenen held van moed cn zclfsopffertng is geweest. (IVord voortgezet) Zekeren M. Caslinu, volksvertegenwoordiger van Doornyk, van 4843 tol 1848, liberael in den echten zin van 'l woord, dit isle zeggen, vryheyds- lievend, onpurtydig en regtveerdig in alles en voor allen, had zich laten meéslepen door de kliek die wy van over vyflien jaren, de ina/jonnieke liber- halerskliek, dit is te zeggen, de vrvheydshntende, partydige, baetznchlige, alles overheerscheiide en allesinslikkeude kliek genoemd hebben. Au, M. Castiau ondersteunde deze laetste en hielp haer in 4847 de meerderheyd in de Kamer behalen, in het gedacht, gelyk hy zelf bekent, dat hy met die mannen eene nationale victorie zag behalen en voor altyd de terugwei king ging zien verpletteren. Dochj M. Castiau wierd welhaest gewaer dal Hy zich had

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1864 | | pagina 1