OnderslaiïdswooDSl. BEG K AVENIS BEGRAVENIS bericht aengephikt, waerby den inwoners van Biesmerée werd aengekondïgd, dat de pro cessie zou plaets hebben. Deze plakkaert, onderteekend door den burgemeester, regelde de byzondei lieden der plechüglieid, be- paelde den weg die de processie zou volgen, duidde negen statiën ol rustplaelsen aen, en bevatte de aenwyzing der godsdienstige zan gen, welke gedurende de processie zoudtfn gezongen worden. Nieltcgenslaende de welwillende vertoo- gen, die den burgemeester, over zyn be- laclielyk en tevens onbetamclyk gedrag* ge- daen werden, bleef liv dacrin volheiden. Op zondag, 5 juli, na de hoogmis,, in de tegenwoordigheid van den dieustdöejiden priester en nieltcgenslaende deze er zich tegen verzette, deedt de Burgemeester zync Schepe nen hel beeld van Sl-Picter op de schouders nemen, en bevool cfeu u-itgang der processie. Deze heiligsehcnding bleef niet zonder ge volg de kerk van Biesmeréé werd iu inter dictie gesteld en gesloten. Daerop volgde weldra een tweede schan- dael. Een landbouwer der gemeente stierf, voorzien van de Sakramenten der stervenden. De familie van den overledene werd verwit tigd, dat de begrafenis met de gewoone ge beden zou plaets hebben maer dat de kerk gesloten zynde, het lyk er niet kon binnen gebracht worden. Op deze mededeeling werd geantwoord, dat de begrafenis zonder priester zou plaets hebben en dal men het lyk niette min in de kerk zou brengen. De onderpastoor smeekte vruchteloos, die heiligschending niet te bedryven en wendde zich even vruchteloos tot den Burgemeester, opdat hy dezelve zou beletten. M. de Burgemeester ging over tot de begrafenis, zooals by was overgegaen tot de processie. Hy opende de deur der kerk en het lyk werd er binnen gebracht. Beide schandalen werden, by de bestuer- lyke overheid en by de justicie, aengeklaegd. Ziedaer nu den martelaer der katholyke onverdraegzaemheid, het voorwerp der libe rale doklrinaire bewondering Men zegt, dat hy eenc memorie gaet openbaer maken, waerin hy zyn gedrag zal uitleggen en zyne onschuld bewyzen. Dit zal echter zoo gemakkelyk niet vallen, want de doklrinaire dagbladen beginnen reeds zelve te gevoelen, dat zy zich te zeer gehaest hebben om hunnen held op een peterstael te plaetsen. De Prècurseur, die een der eerste was om meè te schreeuwen, zegt in zyne nummer van donderdag, dat indien de bewe ringen van een dagblad van Namen zich be vestigen, M. de Burgemeester van Biesmerée meer moeite zal hebben om zich te veront schuldigen dan hy wel schynt te gelooven. Hoe jammer, dal het plan om den minister te slae.n, op den rug der geeslelyken, weéral mislukt is De liberalen van heel de wereld denken dat de pauselykc macht voor eeuwig vernie tigd is en dat de romeinsche kwestie voor goed is opgelost. Wy katholyken, wy zyn overtuigd, dat de Paus in zyne oude rechten zal hersteld wor den en weer den troon van Rome met luister zal bekleeden. In Engeland, waer dc Slaetslieden, al zyn ze dan ook aen het protestantismus gehouden, RUaQS (öfikrpclj t zin in g he i do jeji verheven^ ka- onlangs het hoofd van het tegenwoordig mi nisterie Hel is zeker dat het opkomend geslacht in Europa cene groole beweging zal zien opkomen, 0111 aen liet hoofd der room- sclie katholyken de hoofdstad en de provin ciën terug te geven, welke men hem geroofd beeft. De libérale pers is sedert die woorden van den lieer d'Israeli hevig tegen den etigelseben minister uiige\aljcn. Zy weten met welk door dringend oordeel liet hoofd der engelsclie Torys den uitslag van zyne voorspelling ziet en vree/en dat zyne voorspellini zal verwezenlyken. oor- ziel) De Fcr/wnMnoeier is toch eindelyk met zyne bedenkingen over de liberale meisjes school voor de pin gekomen. Maer ach Hcere welke bedenkingen zyn liet dan nog Waerlyk men zou zeggen dal liet veeleer aen een slaep- dcun gelykt dan aen en verslag over eene prysdeclingi Wy willen den sul in zyne lang dradige on zoulloozc proza niet volgen, noch op nieuw bewyzen dal het gevallen Jiberhaters besluer met liet oud-lokael der gendarmerie aen Jufv. C. Deprex, voor een termyn van 9 jaren,te verhuren aen de liberale meisjesschool eene onrcchtstrceksche jaerlvksclie subsidie van minstens 700 Ir. toeslondt, 't gene eene schreeuwende onreclilveerdigheid is, die orzc gekozenen van 1872, zonder aen hunne plich ten te kort te kly ven, niet konneu noch mogen li'yven loestaen. Als gy, liberale lieeren eene school naer uwen smaek wilt hebben waermenaen.de meisjes een opvoeding ter hoogte des mans en een vast en degelvk liberael onderwys verschaft, 't is te zeggen, eene opvoeding en onderwys waer de christe- Jyke zedeleer, om zoo te zeggen, uitverbannen is, betaelt en onderlioudt dan dit onderwys met uwe eigene centen en niet met de centen van degenen die dat onderwys verstooten en verfoeien, omdat bet de samenleving onver- mydelyk naer de diepsie afgronden moet lei den. En nu nog een woordje ten slotte Wanneer wy van mannen van gezond oordeel in 't Klerikale kamp onzer stad spre- ken, zegt 't Verbond, doen wy natuerlyk aen dal sly li, dat men bier de Klerikale drukpers noemt, de eer niet acn dit daerby te reke- nen. En dat durft de vuigsle scliryvelaer, de sineerigsle slykput van gansch 't vlaemsche land ons naer 't hoofd smyten Weel de Verbondsbuowev niet dat zyn blad in gansch 't arrondissement Aelst en de omgrenzende brabantsche gemeenten, en dit zelfs by zyne eigene parlygenoten, als bet walgelyksle, liet vuigsle, liet sineerigsle blad aenzien wordt dat er in Vlaeiideren beslaet Weet de knoeier niet dat 't Verbond als een blad wordt aengewezen dat noch de eerbaer- liejd noch de zedelykheid eerbiedigt dat ,wekelyks zyn brandend en eerloos slym werpt op al wat acliiingsweerd is, by zoo verre, dat bet in de gemeentehuizen en andere plaetsen waer bel kosteloos gezonden wordt, 'op den pogeubijk zei ven dat hel er toekomt, acn siuk- j ken wordt gescheurd om het tot 't lnegsle I gebruik te doen dienen, uil vrees dat deftige lieden den Imize zou binnentreden en die schande der vlaemsche diukpers op tafel vin den liggen En zulk een verachtelyke scliryvelaer durft de katholyke drukpers aen slyk vergelyken Maer wat is 't? Het spreekwoord zegt immers: Men wordt nooit bekrozen dan van nen vuile stinkende pot Er is nen Jef van Haellert die acn 't Verbond nen brief beeft geschreven en die ons beloolt nog te zullen scliryven. Wy zullen dus wach ten tol dat Jef, alias Reinaerl de vos, de sclirvf- slaef van den Koning uil 't bosch van Meldert, zyn tweede factum naer 't Vei bond zal gezon den hebben om dan eens effendoor 't ventje met zynen eigen vossen steert zoodanig af te kwispelen, dat er geen stofkeu ol vuilken meer aen zyn vel zal kleven. Wy wachten Jef of Jefken Ik zie door een uwer laatste nummers, dat gij de grondslagen welke schijnen aangenomen tc zijn lol hel vaststellen der wet op de oudcr- stauflswoonst goedkeurt en voorzegt dal de voorgestelde oplossing alle belanghebbenden bevredigen zal. Laai mij toe u le doen opmerken dat gij u grootelijks misgrijpt, dewijl de oniworpene schikkingen, indien ze luiden zoo gij het schrijft en ik u goed verstaan heb, geenszins de landelijke gemeenten zullen ontlasten en wij alsdan, gelijk nu, voorde sleden en groote plaatsen zullen moeten betalen. Na liet verarmend juk onder het welk de buitengemeenten, sedert 50 jaren, gedrukt worden, na de overgroote kosten welke wij van dan af voor anderen betalen, was liet te hopen dat wij bij eene herziening der wet, zoo niet met voordeel, ten minsten rechtvaar- diglijk zouden behandeld worden. Volgens uw schrijven was dit eene loutere beguiche- ling en moeten wij ons aan eene voortdurende verdrukking verwachten. Ik wil heden liet belangrijk vraagstuk der onderstandswoonst niet grondiglijk berede neren, maer enkelijk bevestigen dat de voor gestelde verkorting van den tijd voor liet ver krijgen der onderstands woonst, op vijf jaren de groute gebrekkigheid der wel niet zal weg nemen, noch aan de klachten der buiten gemeenten voldoening geven, en dat de ver wikkelde uitvinding der inrichting eener alge- meene kas om te voorzien in den onderstand gedurende de vijf volgende jaren tot niets anders zal dienen dan om ons op eene ver keerde en min zichtbare wijze voor anderen te doen betalen, om zoo de fopperij van den builen beter le bedekken. Ik stel tot grondregel dat de stad of ge meente welke door het verblijf, werk en ver teer van eenen inwooner voordeel geniet, zich verrijkt en uitbreidt, aan denzei ven, in zekeie aangenomene gevallen, hulp en onderstand verschuldigd is gevolgendlijk, dat de per- soonen welke zich in eene nieuwe plaats ge vestigd hebben aldaar door deze na eene korte tijdruimte, welke de twee jaren niet zou mogen te boven gaan, moeten onderhouden worden, ter geheele ontlasting der gemeente van voortkoinst, welke van de voordeele hun- zij soms opleveren, ook redelijkerwijze niet kan le dragen •hebben. Het is waar, de toepassing dezer grondsla- gen zou eene geheele omkeering daarstellen 1 in de schikkingen welke ons tot lieden beheerd hebben en misschien klachten van den kant der steden doen ontstaan maar zouden dezelve gegrond zijn- Kan er wel iemand met goede redenen houden staan, dat wij, buiten gemeenten, de duizende werklieden,geduiende acht, tien en meerjaren moeten onderhouden welke ons voor de groole steden verlaten hebben alwaar zij, door bun verblijf, werk welstand, rijkdom en overvloed brengen en die ongehoorde vergroeiingen en uitbreidin gen stichten, die wij thans bewondeien, ten nadeele van den builen van den landbouw welke, van zoo vele armen beroofd, kwijnt en lijdt. Diegene welke de voordeelen eerier ge steltenis geniet, moet er de nadeden \an dra gen. Dit is onbetwistbaar. Nu, de groote ste den en nijverlieidsgestichten schitteren en verrijken zich door de vverkliên rechtvaardig is het dan, dat zij in de zedelijke en lichaame- üjke noodwendigheden derzelve, zonder an dere tusschenkomst, voorzien. Ik zou nog konnen spreken van de talrijke handwerkers welke hunne familie en de ge meenten gedurende de beste getijden des jaars verlaten, om in de steden te gaan werken, alwaarzij meest altijd ten groeten dccle hunne winst vei teeren,ziekten en gebrekkigheden win nen. Niet alleen moeten wij alsdan, bij hunne afwezigheid, in den onderhoud hunner vrouw, kinderen en ouders voorzien maar zij zelfs vallen 's winters en in menige gevallen de gemeenten lot last. Aan dezen toestand is zekeilijk geen rechlstreeksche hulpmiddel ook haal ik dit hier aan om te bewijzen dat wij uit dien hoofde lot eene vergoeding zou den recht hebben. Ziedaar, Heer Opsteller, eenige korte be merkingen, welke gij de goedheid zult hebben te willen overnemen. Waarlijk ik had beier verwacht van de Staatkunde, welke thans het bewind voorzit. Zich steunende op liet lande lijke gedeelte des lands, moest het vooral onze belangen ter harte nemen, ons tegen de op- slorpingszueht der groole steden beschermen en ons, zoo niet mei voordeel,ten minsten met rechtvaardigheid doen behandelen. Het tegen woordig ontwerp van wet zal ons met de ge voelens van het bestuur ten onzen opzichte bekend maken en ons doen zien wat wij van hetzelve te hopen hebben. Jiv. Denderleeuw, den 2 September 1874. VAN ONZEN D1EPBETREURDEN VREDERECHTER, M. DESIBÉ VANDERHEYDEN. Eene zeer treurige plechtigheid, de begra- venis van den te vroeg ontslapen M. Desiré Vanderlieydeu bad, alhier Zondag laetst, na 't lof, plaets. Onbescliryflyk groot was de volksmenigte, die den diepbetreurden afge storvene, eenen laetslen vncrwel kwam wen- sclien.Delykstoel bekleedde de geheele ruimte van aen 't sterfhuis lot in onze parochiale kerk: geeslelyken en wercldlykeu, ryk en arm, groot en klein, jong en oud, in een woord, geheel de stad, alsmede een zeer acn- zienlyk getal der deftigste bewooners onzer naburige gemeenten, woonden dc plechtigheid by, welke voorgegaen was van onze Koning- ly Le Harmoniemaetscliappymet befioersd vaendel. Men weet dal deze Maetsclioppy zich nooit te zoeken laet, wanneer droefheid, zoo wel als vreugde, door haer aeitwezen kan verluislerd worden. In dees droevig geval, brachten de treurtoonen barer muziektuigen aen de plechtigheid iels statig by, dat op elks gemoed eenen diepen indruk verwekte. Op ieders aengeziebt kon men droefheid lezen 't was als of elk eenen vader, eenen boezemvriend verloren had, cn hem een biet ste iraen kVani toetvyden. Na de lykgebeden in onze groote St. Mar- tenskerk, begal de geheele stoet zich naer hel kerkhof, waer de stoffelyke overblyfsels van onzen oprechten mcnschenvriend in zynen grafkelder neergelegd geweest zyn. Na de kerkgebeden, cn aUorens de gralkelder ge sloten wei dt zyn er twee zieltreffende lykreden, de eene door onzen zeer eerwaerdigen beer Pastoor-Deken, de andere door onzen lieer Burgemeester, uitgesproken geweest. Onmogelyk is liet ons de lykrede van onzen zeer eerwaerdigen lieer Deken, in extenso, aen onze lezers meê te deelen, de plaets waer wy ons op bel keikbol bevonden, liet ons niet toe de noodige notas te nemen. Bepalen wy ons dan met te zeggen dat onze eerwaerdige beer Deken, met dat zlelgevoel en die wel sprekendheid welke hem kenschetsen, de levensbaen van M. Vanderlieydeu, in diep gevoelde bewoordingen afgemacld, en zicli namelyk toegewyd beeft tot de dry volgende punten de deftigheid van den overledene, als burger en deszelfs onberispelyke Icvens- wyze de godsdienstige gevoelens Van dezen, als overtuigd cn goed chrislene mensch, en de kunde en bekwaemlieid van M. Vanderheyden, als kerkmeester, alsmede de talryke diensten welke bv aen den kerkraed beuezen heelt. Dat elke bespiegeling zielsgevoel by de me nigte der toehoorders verwekte is onnoodig op te helderen elkeen kent de welsprekend beid van onzen eerwaerdigen herder, cri de overtuiging waermede zyne gezegden gepaerd. gaen maer wat den meesttti indruk op de* tali y ke toehoorders veroorzaekle, was de slot rede, wanneer de zeer eerwaerdige spreker den overledene liet laetste Vaerwel toestuur de, en de hoop deedt uitscliyiien dat de Goede God de ziel van M. Vanderheyden de belooning der uitverkorenen, de eeuwige rust in den Hemel, zal verleenen. Zoodanig diep gevoeld was deze hoop dat men zou gezegd hebben dat een zucht uil de gralstede bel woordeken AMEN uitgalmde. Den 10 Maert 1875 vereerde Zyne Majes teit Leopold II hem met de benoeming van Vrederechter. Onmiddelyk verliet hy bet poli tieke leven, om zich uilsluilelyk aen zyne nieuwe bedieningen toé le wyden. Gedurende de 17 maenden dat hy bet Vredegerecht dezes kantons voorgezeten beeft, hebben wy, allen, die verstandige rechtschapenheid cn toege negenheid, die goedheid des harten, die vader- lyke bescherming kunnen bewonderen, met welke hy elkeen bejegende ongelukkiglyk verdwenen zyne krachten zichtbaer van dag tot dag als een soldaet des plielits, is hy op de bres gestorven, tot den laetslen oogenblik toe zyn maudaet vervullende. Lieve en waerdige ambtgenoot, geliefde en welbeminde vriend,|wy kunnen u niet meer aenhooren maer uwe becldtenis blyft ons by; nooit zal de Stad Aelsi den man vergeten dien zy, met zoo vele titels, liel bad, den man die een barer edelmoedigste kinderen was. Vaerwel, Desirévaerwel, vrieir wederziens. lol WETTELYKE BESLUITEN. Pv koninklyk besluit van 51 Augosti, wordt liet kieskollegie van het arrondissement Has selt byeengeroepen tegen 17 September aen- staende ten 9 ure 's morgens, ten einde over te gaen tot de kiezing van een lid der Kamer van Volksvertegenwoordigers ir. vervanging van den heer de Theux, overleden. In geval van balloteering, en indien dc ope ration niet kunnen beginnen, ten laetste ten 5 ure, zal de balloleering zonder nieuwe byeenroeping der kiezers plaets hebben op 24 September eerstvolgende ten 9 ure 's mor gens. beer Deken op van spreken, of onze lieer Burgemeester nam liet woord, om de volgende lykrede uil te spreken, welke wy hier onze lezers mededeelen o Myne Heeren, Voor dit gapend graf, dat de stoffelyke overbly fsels van eenen geliefden ambtgenoot van eenen toegenegen vriend bevat, zou ik willen mogen zwygeu,en in stille eenzaembeid tranen storten. De vriendschappclyke betrek kingen welke ik sedert langen tui met den betreurden afgestorvene gehad heb, alsmede andere omstandigheden, maken bet my tot eenen droeven plicht de, liclaes tekortstondige maer wel vervulde levensbaen af te malen van den persoon welke de plaets van eersten Magistraet des kantons bekleedde. a In 't by wezen van deze vereenigde mede burgers en vrienden acht ik liet niet noodigde uitmuntende hoedanigheden van M. Vander lieydeu hier aen le balen ik vergenoeg my, met groote trekken, zyne geheele levensbaen af te schetsten. Uit eene der aclilbaerste familiën gespro ten, werd M. Desiré Vanderheyden den 4 Sep tember 1825 geboren. Na schitterende studiën in de Universiteit van Leuven, zette by zich in zyne geboortestad neder, alwaer hy zich uilsluilelyk op de diepgegronde studie van bet recht toelegde, eene studie, welke altyd zynen liefsten roep was. Al de kweslien die onze burgerlyke en godsdienstige vrybeden raken, waren liet voorwerp zyner opspeuringen ook verkoor de fabriek van St. Martenskerk liern als lid den 12 Februari 1854, en werd hy later tot liet ambt van Voorzitter .des Kerkenraeds verheven. Hy was de ziel van dezen racd aen welken hy onschatbare diensten bewees, en onze schoone Hoofdkerk is hem een groot deel barer versierselen verschuldigd. Te mid den van onze treurige, twisten beeft M. Van derheyden, dank aen zyn vreedzaem karakter en aen zyne onpartydigheid, altyd eenen be voorrechten stand behouden. Den 51 October 1857, weid by tot Lid van den Stedelyken Raed gekozen, in denwelken hy altyd,"met overtuiging, onze gebeiligsle rechten, én onze liefste vrybeden verdedigd beeft. De Stad en T Kanton Aelst kozen hem den 28 Mei I860, om in den Provincialen raed te zetelen, alwaer zyne ambtgenooten aldra de uitgestrektheid zyner kennissen zyn door grond oordcel en zynen rechtschapen geest wisten te waerderen, en hem als lui der Be stendige Deputatie der Provincie Oost-Vlaen- deren verkozen. Gy allen, die my aenhoort, Myne Heeren, lieb't den man kunnen beoor- rleelen dien wy betreuren aen ons arrondis sement bewees hy uitstekende diensten al zyne daden zyn u bekend, en ik mag er by voegen dat zy, allen, den stempel van recht zinnigheid en onafliankclykheid dragen. Door de ziekte ondermynd die hem ten grave sleep, betrachtte hy de rust, welke hy in liet ambt van Vrederechter meende te vin den. Te vergeefs verzochten zyne ambtgenoo ten der Bestendige Deputatie hem van in bun midden te blyven te vergeels drong de heer Goeverneur der Provincie ei op acn. om M. Vanderheyden in zynen raed le behouden dezes besluit was onwrikbacr, cn hield op zyne vraeg acn. van wylen den heer JUDOCUS VAN VAEREN- BEBGil, Burgemeester der gemeente Erembodegem Dynsdag I September II. werden le Erem bodegem de stoffelyke overblyfsels ter aerde besteld, van den lieer JUDOCUS VAN VAE- RENBERGH, Burgemeester dezer gemeente, aldaer overleden den 50 Augusti, in dut gezegenden ouderdom van 80 jaren. De be- gravenis van dezen onder alle opzichten def- tigen burger had eene talryke menigte, samen gesteld uit al de standen der muetscbaj»py, naer de kerk van Erembodegem doen stroo men, om eene laetste hulde te bewyzen aen den man welke byna gansch zyn leven aen hel zedelyk en stoffelyk welzyn zyner mede burgers beeft toegewyd. Twee lykreden werden ter dezer gelegen heid uitgesproken de eerste in naem van den Gemeenteraed, door den heer dokter Verleysen, Schepen de tweede in naem der muziek-maelschappy a Mets zonder arbeid, Trouw en Eendracht, door den beer Van der Poorten, Gemeenle-Sekretaris. Zielliier deze lykreden Lykrede uitgesproken door den lieer Ver leysen, Schepen Myne llcercn, Het zy my toegelaten in riacm des Gemeenteraeds ccne laclsle hulde tc bewyzen aen de stoffelyke overblyfsels van den achtbaren Burgemeester die ons zoo talryke jaren bestuerde, en levens zoo menige btvken vanj zelfsopoflcring aen dc gemeente gegeven heeft. Groole woorden zyn hier niet noodig om 's mans verdiensten le doen kennen, de talryke menigte hier toegestroomd om hem de hulp barer gebeden ie verleenen, bewyst genoeg welke harde slag de geween le komt te treffen, door hel afsterven van haren alombeminden Burgemeester D'hcer Judocus Van Vaerenbergh werd lid van den Gemeenteraed gekozen in hel jacr 1639, en schepen benoemd by koninglyk besluit van 2 Februari 1840 Hel ware le lang cf- diensten aen tc halen welke liy in die hoedanigheid gedurende verscbillige jaren acn de gemeente bewezen heefthel zy my genoeg te zeggen dat hy in hel jacr 1846, met be hulp van eenige andere liefdadige persoonen, al zync krachten inspande, tevens gezondheid, rust cn eigenbelang slachfoiïerende, om zynen nood I yd enden cvenmcnscli ter hulp te komen, ie zelfdertyd den werkman eene eerlyke bezigheid te verschaffen en deszelfs huisgezin van fle armoede-te bcvryden. nPMtrpctioliior.Jv l,yj lllifOoMrevera hem dcrl weg wilden afsnyden, had hy genoeg 's konir.gs vertrouwen verworven om in 1847 als Burgemeester benoemd te worden. Sedert dit tydstip tot 186", is er met een nuttig werk in de gemeente verricht waeracn zynen naem mei gehecht is. Ik zal my bepalen, builen menigvuldige andere werken van openbaer nut, Ie melden, dat hy een dergencn was welke om zoo Ie zeggen dag en nacht arbeidden, om eene slaue aen den yzerenweg te bekomen, waerin h v na lang en veel zwoegen eindelyk gelukte! en wacrdoor hy eenen oncindigen dienst aen de Gemeente bewees. Voor wal het zedelyk welzyn der Gemeente betreft, altyd was hy op d'c bres om hel goede lo ondersteunen cn aen te moedigen en hel kwade le bestryden wanneer liet iu zvne macht viel. In 1807, door de wisselvalligheden van het poli tiek leven, werd hy, ofschoon als Gemeenteraeds- lid herkozen, van zyne bediening van Burgemees- Ier beroofd Kietlegcnslacnde dit. had hy den moed zynen zelel in den Gemceoieraed le bewaren, om do gelegenheid le hebben, z.yne beslutrhke aklen tc verdedigen, indien zc mociMcn beknibbeld wor den. Na dit tydvak, begon de vrome man op rust lo denken maer de lieer hod or anders over beschikt in 1872, ondanks zynen acht en zeventig jarigen Iccftyd, ua langen wederstand, en op hel aendrii.gen van ai zync vrienden, nam hy wederom den zworen last van liet besluer op zich. Hel is op die cereplaets, als een trouwe soldaet rond zyn vaendel, dal do onbermherlige dood een einde is" komen stellen aen eene zoo wel vervulde loophaen. Ziedaer, Myne llcercn, eene korte, doch onvolle dige levensclieis, van dezen die byna het vierde ecner eeuw onzen hoofdman en onzen vriend was. Zeggen wy nu, ten slotte, dal hy. niet alleenl.vk zyne achtbare familie, maer gansch de gemeente in rouw lact. En wy, leden van den Gemeenteraed, wy, die hem van naby gskend hebben, wy die van dicht"bv gezien cn ondervonden hebben, welke edele en mensch- hevende gevoelens hem bezielden, wy die welen hoe hy zyno bcstnerden zonder onderscheid be minde lact ons hier de verbintenis aengaen de goede voorbeelden welke hy ons gaf na le volgen. Vaerwel. geachte Burgemeester, vaerwel. beminde vriend of liever lot wederziens in 't hemelsch Jeru salem Dat uwe ziel in vrede ruste Lykrede uilgesproken door den lieer Van der Poorten, Gemeente-Sekrelaris. Myne Hoeren, Vergaderd by het graf waerin de stoffelyke over blyfsels van onzen diepbetreurden Voorzitter den dag des oordeels zullen afwachten, moeten wy voor eerst, in den naem onzer Muziekmaelschappy, eenen plicht van dankbaerheid kwyten voor dc genegen heid dio hy ons gedurig bewezen heeft, voor den hy stand dien hy ons zoo menigmac! gegeven heeft. Van hem mag men mei alle recht cn reden zeggen, dat hy met hart en ziel aen ons toonkundig genoot schap loegedaen was, waervan hy ook een der oudste ecrcleden was. Het is dan niet tg verwon deren dat hy vroeg als Voorzitter onzer socieleil gekozen werd die benoeming was maer de wel gemeende beloor.ing van zynen iever en zync mede werking lot derzclver bloei. Uit voorzitterschap bekleedde de overledene gedurende 34 jaren. Hel oog gevestigd op do leus onzer Maelschappy: A'iets zonder arbeid. Trouw cn Eendracht, was ccne zyner voornaamste bekommernissen ons in hel oefenen der muziekkunst aen le wakkeren en ons door gecne tnoeielykheden of gccncn tegenspoed le laten overwinnen. Hoerenhoven, ten vollen over tuigd, dat de bloei en de vooruitgang eener Mael schappy groolendcels afbangen van de ware broe- derlykc overeenstemming der leden, wees onze Voorzitter ons dikwyls op die woorden: Trouwen Eendracht die ons ccrevaendel versieren. Ja als vrienden, rechtzinnig onder malkandcren tc werk gaen, elkander in alle tegenkantingen ccne. oprechte getrouwheid bewaren, dan werkt men met eendracht en dan ook is men machti" Uwe vermaningen,'achtbare Vqorzillcr, zullen wy Jyvcii onderhouden en uwe gedachtenis zal onder ns in zegening Idvven. Aen dc dankbaerheid die wy u verschuldigd zyn, zullen wy ook niet te kort na hier in de tegenwoordigheid van een k en fn(gelezen gezelschap u onze erken- lo hébben, zullen wy u ook nog van dankbaarheid geven, wy onze gebeden indachtig zyn en sten God blyven zoo lalrj konlonis bewezen lioslelyker blyken zullen uwe ziel in zullen den Aigocd smeeken, dal Hy haer wclhaest hei eeuwig schenke. Rust dan achlhare'JVoorzill^r, rust in vrede by God, tot wy ook eens met u wederom vcrecnigd mogen zvn in den schooncn Hemel. cn Allerbcru: geluk LYKPLECIITIGHE1D. Ma en dag middag lieeft de plechtige u'tvaert voor wylen graef.de Theux, le Hasselt plaets gehad. De koning was vertegenwoordigd door de generaels Du Pont en Soudain de Nieder- werlli, en baron d'Anetlian, kapitein-komman- dant der ruitery. Al de nïinisters, een groot getal volksvertegenwoordigers en senateurs, vele oud-vertegenwoordigers en een onnoem- baer getal noiabiliieiten naman aen de pleeli- tigbeid deel. f>e koor der hoofdkerk was in rouw behangen en onder de kerk beuk stond de katafalk, omringd door talryke waslich ten, waerboven zwarte draperyén hingen, die aen de vier hoekpilaren waren opgebon den. Mgr. Warblings, vik&ris-gonerael van den bisschop van Luik, deedt d^n goddclykeu dienst als afgeveerdigde va a zynen jbisschop, bygestaen door Mgr Franken, aertsbisschop van Batavia, in partibus I. Mgr Decliamps gevolgd door eene talryke schaer geeslely ken, woonde in plechtgewaed den lykdicnst by. De rouw werd geleid door M. Alfred de Theux, zoon, en graef de Pace schoonbroe der van den overledene. De mis In Requiem werd uitgevoerd door de koninklyke maet- schappy Sint Cecilia, van Hasselt. Mgr De cliamps sprak eene treffende lykrede uil. De dienst eindigde ten half twee ure, waerna de genocdigden in liet goeveynemeptshold een ontbyt namen dat voor ben bereid was^ K1 September 1874. Heer Denderbod&,\wees zoo goed, ruma my een duimpje plaets in voor liet volgende art. Gisteren was ik als genoodigde lerprysdee- ling der gemeenteseliool tu Denderliautem, wyk Terwarent, besluerd door den achtbaren lieer Morraye. Ecu talryk publiek waer ouder bet puik der bevolking, voorgezeten door de Eerw. H. H. geeslelyken. De verdienstdyke beer Burgemeester Maes, en andere besttier- leden vervulden de plaets. Ten twee ure na middag ving de plechtigheid aen, een welge paste aenspraek, door den Onderwyzer weid luidruchtig toegejuicht. Waerna ccne opening voor Piano, en vele andere gelegepheid Aukjes en samenspraken, alles werd met smaek uitgevoerd. Ja, ronduit gezegd een ieder was hel eens om de zuivere uiispraek en goede houding der leerlingen t# pry zen.- Van al do omliggende gemeenten zelf tot uit Brussel toe, was men deze plechtigheid komen bywoonen. Ja, zeker liet gemeente besluer van Dender- bauten dat voor geene nuttige kosten wykl, zal ook weldra den verdienstvollen Onder wyzer trachten een lokael le verschaffen, ten einde by zyn onderwys meer en meer kunne benuttigen. Datden heer Morraye zoo voortga, en bet opkomende geslacht zal liepi later dank wylen. Een minnaer van goed onderwys. X", Men schryft ons uit Siuay Onze alom vermaerdë processie der IL Kindscliheid welke jaerlyks vele vreemdelin gen naer onze parochie lokt, zal op Zondag, 15 September des namiddags, plaets hebben. Dit jaer. als men de hereidsels we! inziet wel ke er toe gemaekt worden, bolooff zy meer dan ooit luisterryk te wezen. Immers verscrliil- lige nieuwe bloemkorven, nieuwe cliineescho vaendels zyn nog cfit jaer de reeds talryke en kostelyke voorwerpen komen vermeerderen welke in onze processie rondgedragen wor den. Wat aengaet de versiering der huize» en der ssraeten, deze zal niet te wenschen laten. Men kent immers den iever der invvooners van Sinay, by liet aenbreken van die jaërlyk- sclie feest. Men belooft ons een schoon fief- dadigheids-sermoon dat, tussdien verpers en lof, zal gepredikt worden door eenen Pater Recollet, zeer vermaerd iu de hoofdstad. De groole byval dien hy le Brussel en iu de om streken geniet, doet ons hopen, dal de rond- lialing voorde kinders van China welke er zal opvolgen, voordeeling wezen zal aen 't werk der H. kindsclihpid in onze parochie. In een woord, indien bet weder ons gunstig blyft, doet alles voorspellen dat de processie, welke zondag 15 September namiddag zaj uitgaen, dit jaer meer dat ouit luisterryk zal wpz.en. STERFGEVAL. De eerw. heer .1. B. Maeyar, pastoor to Hol- dergem sedert 1857, is aldaer den 2 September overleden, na eene kwynende ziekte, in den ouderdom van ruim 75 jaren. Hy was 9 jaren onderpastoor geweest m he', deel des bisdoms dat nu onder liet bisdom van Bretla staet. te Hontenisso, en bad daei vóór dry paroehièu gezorgd vooraleer liy tc Heidergem benoemd we rd l. M. Edmond Dooreman van Ilerzele, ottd- student des kollegies van Aelst, hoeft voor den samengestelden Jury Gent en Leb ven op een jaer studie, het exaem afgelegd van kati- didaet in de nntaerlyke weteascliappen. Gister beeft de 22c trekking plaets gehad der loten van de stad Luik, voor'de aen duiding dergenen welke op 4 December zullen uithe- taeld worden. Te dezer gelegenheid meldt meu, dal de obligatie num. 69,202. die by de trek king van 1871 is uitgekomen en betaclbaer w met 60,000 fr., lol heden loe niet is ter uitbe taling aengeboden. Wie toch mag wel de geluk kige nalatige bezitter dezer kostbare obligatie zyn Een droevig voorval heeft verleden weeus- dag plaets gehad in de staliestrael le Leuven. Een jongsken van twaelf jaren, zoon van eeneti achtbaren burger dier stad, is door zyne on voorzichtigheid onderdo koets van den tram gevallen cn heeft de twee beenen verpletberd door liet rad. De kleine ongclttiiLigc was bet ryliiig af gesprongen, toen liet in vollen gang was, en gevallen. Een brand is gister namiddag, rond 3 tier te Etterbeek, in de gebouwen eener hoeve, Ter- vucrscbeiisteenweg, 91, uitgeborsten,-Zoodra hel signnel werd gegeven begaven de pompiers-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1874 | | pagina 2