De Professor eu zyne Pleegdochter,
TOMBOLA TE AELST.
Nauwelyks eenigc dagen aeugekondigd, neemt de
liefdadige tombola evenredigheden aen welke voor
spellen dat zy wellicht de merkweerdigsle zal wor
den van al degene die men hier tot dusverre gezien
heeft.
L»c oproep lol de liefdadige herten onzer stad en
omliggende gedacn is dus gehoord en begrepen ge
worden en zal, zoo wy voorzien, nog klaerder ge
hoord en beter verstaen worden.
Hel geldt hier immers een werk'l geen, by uit
muntendheid, acngcnaem is aen God, verdienstryk
voorden medehelper en in 't byzonder hcilzaem, en
dringend noodzakelyk voor de samenleving. Men
heeft ons reeds begrepen datwy willen spreken van
de opvoedingen van hel onderwysderarmekleinekin
dertjes, wier ongelukkige ouders aen tyd, middelen
en doenvvvze ontbreken om behoorlyk hunne plich
ten ie konnen kvvylen.
Ware het droevig gevolg dezer plichtontbreking
maer voor de beklagensweerde ouders alleen, t zou
voorzeker nog te veel en hoogst te betreuren wezen,
maer 't zyn nog bovendien de arme en schuldelooze
kindertjes die er later slachtoffers van worden en
meestal, daerdoor als, verworpelingen de samenle;
ving intreden.
Én inderdaed, wat goeds is er te verwachten van
een kiud, in wiens bert van jongsaf niet alleen het
goed zaed der deugd en plichtgevoel niet word ge
legd, maer integendeel waerin de kiem van t kwaed
en der ondeugd word geworpen
Wal goeds is er te verwachten van een kind, t
geen als 't ware in 't wild, in de zedelykè verlaten
heid opgroeit, gansch en geheel blootgesteld aen de
venynige schichten der verergernis en van ouderlyk
plichtverzuim.
Ah dit alles begrypt onze eerweerde en liefdadige
zielenherder maer al te wel, en 'l is t geen hem
heefi aengezet om zvnc parochianen te smeeken hem
by te slaen in 'l oprichten cener zoo dringend nood
zakelyk tweede bewaarschool, waervoor hy reeds,
sedert een paer jaren, den grond heeft aengekoc.ht.
Men verstaet het, by alleoD kan alles niet doen,
hy alleen kan in die zoo heilzame behoefte der arme
verlatene kindertjes niet voorzien.... Hy moet hulp
hebben, hy moet in dit verheven werk van zedelyke
beschaving en zaligmaking der zielen ondersteund
worden.
'i Is dan omdat veel en behendige handen een ligt
werk maken, dat de 7,. H heer Deken zich omringd
heeft van eenc lalryke commissie van liefdadige
Dames, welke, op 't eerste woord, zyne herderlyke
stem hebben beantwoord en hem dadelyk zyn byge-
sprongen om dit groot werk van liefde tot den arme
te helpen verwezenlyken. 0 hoe gelukkig zyn zy
welke verstaen dot de liefde tot den arme verlatene,
en byzonderlyk de liefde lol arme verlatene kindert
jes de ware hefboom van hel goede en de zekere
sleutel is van den Hemel
Niet alleen aen den Z. E. lieer Deken, maer ook en
byzonderlyk aen de achtbare Dames sturen wy onze
vurige dankbetuigingen, in den naem der arme kin
dertjes, voor den gclegden grondsteen van een on
eindig goed, wyl het Gods eer en 't eeuwig en lyde-
lyk geluk der armen voor doel en einde heelt. Dat zy
moedig voorlwerken gelyk zy begonnen hebben met
iever, vlyt en aenhoudeDdhcid en wy durven 't hun
voorop verzekeren geerie liefdadige herten zullen aen
hun edelmoedig smeeken kunnen wederstaen.
De tombola die wy donderdag bezochten is reeds
prachtig en luisterryk, maer, door de samenwerking
van zooveel armenbeminnende herten, zal zy weldra
tienmael prachtiger en luisterryker worden, en do
bezoekers tiendubbel aensporen om voorwerpen te
zendenen loten te nemen, en aldus eens te meer te
bewyzen dat de calholykc liefdadigheid schrander
en onuilputielyk is om, door vele kleintjes een groot
tc maken tot meerder eerc Gods, tot geestelyk en
tvdelyk welzyn des evennaeslens.
Wy sporen de liefdadige harten aen de tombola te
gaen zien zy is open ALLE ZONDAGEN, en DONDER
DAGEN van 10 lot 12 I "2 ure cn 's namiddags van 3 tot
7 uren, en den ZATERDAG van 8 uren tot den middag
nabij dc St. Martinuskcrk, in 't huis laelst bewoond ge
weest door wylen den E. tl. De Schuyler
KIESKRONYK.
De berichten welke wy uit de verschillige
kantons van ons arrondissement ontvangen
melden dat onze liberale tegenstrevers in
eenen doodelyken slaep zyn gevallen. Nergens
verroeren zy zich 't is als of er in 't arrondis
sement Aelst geen liberalen meer waren. Doch
dit laetsle is maer schyn want vast en zeker
liberalen zyn er hier gelyk elders. De liberale
jongens hebben onlangs eene algemeene op
telling gedaen en deze beeft bestatigd dat 't ras
hier nog wel bestaet maer toch stillekens aen
't uitsterven is. Deze optelling bewees verder
nog dat de liberale kliek zich hier in eenen
zeer droevigen toestand bevindt en dat het heel
voorzichtig zal zyn zich voor goed de toepel-
muts op 't hoofd te trekken en vaerwel aen
alle politieke worsteling te zeggen, uit vrees
van buizen, en van buizen van vervaerlyke
lengteDit is 't geen dan ook in de ver
schillige kantons besloten werd tot groot
genoegen van deze die tot slachtoffers moesten
dienen.
Zondag 11. waren de dnngezaeide liberalen
of liever geuzen van ons arrondissement bier
te Aelst in den grauwen steen, byeengeroepen,
ten einde nog eens 't liberael komiteit te vernieu
wen en vooral te bestatigeu dat het ras alhier
reeds zoo verre is uilgestorven dat hetgarisch
onmogelyk is geworden, niet alleen den kies-
stryd te wagen maer zelfs vergaderingen te
houden. En inderdaed, deze vergadering was
onbeduidend, 't was fiasco in 't groot. Slechts
een tiental aelstenaers en evenveel buitenlie
den hadden den oproep beantwoord. De zit
ting moest om 5 uren aenvangen, en toen het
reeds 5 1/2 ure was geslagen waren er dtep in
de vier boerenliberalen tegenwoordig, te we
len de twee broeders van den afkokehng
Pap van Meirevergezeld van twee sullen die
zy waerschynlyk met belofte van voor hen
eenige pintjes te betalen hadden medegelokt.
Zietdaer alles wat het kanton Aelst dat 21 ge
meenten telt aen liberalen of liever geuzen op
leverde.
Wat de vergadering verricht en beslo
ten heeft, weten wy natuerlyk nietwy zullen
't verslag van 't Verbond afwachten en Inerop
terugkeeren indien 't noodig is....
Zondag 11. is de maetschappy van Scherm
kunst en Gymnastiek, aen de statie, het vaen-
del gaen afhalen dat haer door haren Voorzit
ter werd geschonken.
Toen de stoet over onze markt trok had ae
volgende samenspraek tusschen twee nieuws
gierigen plaets.
Domien. (tot zyn gebuer met verwon
dering). Zoo, zoo, Menheer, 't zyn gelyk de
geuzenkleuren!
Andries. Ja, lieer, de geuzenkleuren t
zyn immers de jonge geuzen van Aelst.
O. 'k en bedrieg my toch niet, is dat de
zwager van zekeren catholyken Burgemeester
niet? n i
A. De jongen van Menheer den Balou,
wilde zeggen, die daernevens 't vaendel gaet
D. Zeker, zeker wat muilentrekker
Ginter onder d'oogen van zyne familie den ze-
bedeus gaen spelen en hier den geus uithan
gen Zou die burgemeester dat weten
AAcli vriend, voorzeker neen, maer
ik ga u eens zeggen wat voor nen vogel het is,
luistertNu is 't jongeke gezond, en geeft hy
zich als geus uit, nu doel hy vaendels m geu
zenkleuren present en by de minste ontstelte
nis roept hy St.Anlonius a Padua, St. Jozef, O.
L. Vrouw aen, en doet hy te Lede keersen van
50 ponden ter harer eere ontsteken....
D. En is dit waer
A. —Waer! waerdat weet geheel de stad
Oh die muilentrekker Nu ik be-
gryp als hy onpasselyk of ziek is, offert hy
keersen, enz. en als hy wederom gezond is
dan is hy de voorstaender der geuzen, die had
den zy de overhand, die zelfde keersen zou
den gaen omverreslaen 'k Zeg, 'k zeg,
zou zekere burgemeester dit weten?.... Allons,
vriend, salut.dat zal by dezen avond nog weten
ik zal 't hem schryven.
,4. Vriend, laet bet maer zoo, er staet im
mers geschrevende onnoozelen zullen zot
Wy vernemen dal de kandidaten der Bewa
rende Partv, in 't kanton Zele, voor de provin
ciale kiezing van Maendag 27 Mei aenstaende,
zyn MM. Meeus, Burgemeester te Zele en Mi-
chiels, Notaris en Burgemeester te Berlare.
Wy hebben in een voorig nummer gezegd dat als
wvde beschuldigingen van den slimmerik uit Verbond
tegen ons catholyk stedeljl; Destuer derwyze heb
ben wederleg'! d'at by van hare dwaze ongegrond
heid overtuigd zynde, niet meer antwoorder, kan, by
dan, na eenige weken d,en bek in de pluimen ge
houden te hebben, wcér met de zelfde beschuldigin
gen, boe ongegrond ook, voor den beitel komt.
Om ons schryven te staven willen wy hier een af-
doenend voorbeeld onder de oogen brengen van 't
deftig publiek dal denlu en redeneert.
Eenige maenden geleden, schreef 't Verbond dat
de slechte verlichting der stad aen 't hedendaegsche
catbolyke staxlsbestuer ie wyleti was. 't ls uit ge-
spaerzaemheid, in andere woorden, om den deficit
in 't stadskas eenigzins te doen verdwynen dat de
gaslanteernen aenstoken worden als hel reeds twee
uren donker is, riep de slimmerik uil
En wat antwoordden wy hierop
Wy antwoordden dat de verlichting der stad met
de gas geschiedt, volgens een onereus konlrakldat,
't stedelyko Besluer, in 't jaer 185», met den aennc-
mer der gas heeft aengegaen, en dal in dit onereus
kontrakt, de uren bcpaeld zyn, waerop, in de ver
schillende lydstippen des jaers, de gaslanteernen
moeten aenstoken worden.
Nu, wie was er, in 1850, aen'l besluer der stad
en wie heeft by gevolg hel voor ons zoo onereus
kontrakt met den aennemer aengegaen
De liberalen, de hertlappen van 't Verbond... Wie zou
dit durven loochenen Hel zyn dus dc afgekookte
liberalen cn niet het hedendaegsche catholyk Studsbestuer
die de schuld zyn dat de gaslanteernen aenstoken worden
als het reeds twee uren donker is
Dat is onbctwislbaer. Het hedcndaegsch catholyk
Besluer kan daer niets aen veranderen, om rede het
'1 kontrakt, door de liberalen met den liberalen eas-
ondernemer aengegaen, moet eerbiedigen zoo lang
het bestaet
En wat antwoordde '1 Verbond op zyne beurt
De slimmerik zweeg als versmoord
Maer nu, als het 5 6 maenden geleden is, komt
hy met den zelfden awazen rimram voor de pin...
En omdat wy niet dadelyk die domme beschuldi
gingen opnieuw wederleggen, roept 't Schapendry.
verke triomfantelvk uit dat de Denderbode zich over
geeft en dat hy er meé gedaen heeft
Oorspronkelijke Novelle
door J. 19. VAN .«EDEVOORT.
Schryver van Wroeging en GenadeHel Gouden
Bidsnoer, Levcnscriliek, enz.
49* VERVOLG ZIE ONZE VOORIGE NUMMERS.
Neen, het is onmogelyk,' dat gy my kunt ver
geven, Nora, riep de zieke met angstig gebaer
nooit zult gy hel kunnen vergeten, dal ik de moor-
deuaer van uw vader ben, en dalwei van een vader,
die u zoo innig liefhad.
Zou het niet verstandiger zyn, papa, sprak
het meisje zeer bedaerd, daer zy zich thans geheel
hersteld had, als ge u die zaek geheel uit hel hoofd
trachttel te zetten er is in ieder geval thans mets
meer aen ie veranderen, zy behoort tot de geschie
denis.
Maer ik kan het denkbeeld niet verdragen,
myn kind, hernam dc zwakke man, dal ik in uwe
oogen zoo verlaagd hen, en gy iny zult verafschu
wen.
Verafschuwen, o neen, in geen geval,
sprak-Nora, al ben ik verpletterd by de gedachte,
dat een vader, die my zoo leeder beminde, en wiens
vroeglydige dood ik van myne kindsheid af betreur
de, zoo opeens onvoorbereid, en nog wel, met een
misstap op hel geweten, voor Gods rechterstoel werd
gebracht. O, ik huiver ervan
Ziel ge wel, riep Gondelvvald mismoedig,
dat myne wandaed te vrecselyk is om haer te kun
nen vergeven.
Waer God den beroawhebbenden zondaer
vergeeft, mag de menscb niet achterwege blyven.
Misschien zal hel n daerby ongelooilyk voorkomen,
papa, en toch hel is zoo geen oogenblik heb ik nog
opgehouden u evenals vroeger te beminnen, en er
kan dus geene sprake zyn van met te vergeven.
Men bemerke wel dat al de beschuldigingen die T
Verbond legen 't Stadsbesluer uilkraeml van den zeil
den kaliber zyn.
Wv vragen het, zouden wy in die omslandigneui
niet moeten meer dan gek zyn om al de dvvaesheden
te wederleggen die eene kindsk...gelyk t Schapen-
dnjverke in T Verbond neêrkribbclt 'I Ventje zou veel
beter doen met meester Enneu en Beenen, als eene
rareleil van 't ras,in rene slagmuit te zien te gaen,als
zich met dagbladschryven te bemoeien,iets waervan by
zooveel versland heeft als nen os van eiërs te pellen
FEEST TE ST-NICOLAAS.
Hulde aan M. De Beucker.
Een vriendenhand zendt ons 't volgende verslag over dc
Feest van St-Nicolaas
De leden van liet Davidsfonds van St-Nicolaas en de andere
deelnemende maatschappijen en Kringen der stad, «aren om
trent 11 uren in het lokaal van het Davidsfonds (Kruis) grootc
markt vereenigd, vanwaar zij zich met de reeds aangekomen
vreemde muziekkorpsen en leden van andere afdeelingen naar
het statieplein hebben begeven.
Het bestuur van het fonds van St-Nicolaas met eenige be
stuurleden van andere afdeelingen wachten i.n de statie den
aankomenden trein van Antwerpen af.
Daar komt het ijzeren gevaarte bruisend en hortend aange
sneld, het loopt de standplaats binnen, vertraagt zijne vaart
en houdt eindelijk stilBom bom bom bom dondert
liet kanon dreunend door het ruim.
De reizigers stappen uit het rijtuig, de heer Janssens-Smt,
voorzitter van St-Nicolaas, stapt vooruit, plaatst zich voor den
heer l. De Beucker, en stuurt hem den volgenden welkom-
groet toe Geachte Vriend De BeuckerMet de innigste vol
doening roep ik U, in den naam der afdeeling van St-Nicolaas
cn van alle de andere afdeelingen van het Davidsfonds het
hartelijk welkom toe.
De heer De Paeutv van Baarle-Hertog, een ware reus, baant
zich een weg door de menigte en richt zich tot den gevierden
vlaamschen redenaar Mijnheer De Beucker, zegt hij, ik acht
mij gelukkig te mogen zien en spreken cn het mannelijk
gelaat te mogen aanschouwen van den christenen natuurkun
dige, van s'pausen waarde ridder.
Diep ontroerd en tot in de ziel bewogen antwoordde de
gevierde sprekerMijnclieeren, het is mij onmogelijk de har
telijke gevoelens, die gij daar zoo even uitdrukte, door nnjne
gevoelens te beantwoorden, wat gij doet is veel te veel, voor
één man uit den volksstand gesproten, mijne ziel is te vol om
te zeggen wat mijn hart op dit oogenblik gevoeltoverigens is
liet hier de plaats niet om lange redenen te houden, hebt dank,
Mijneheeren, hebt dank
Na de ontvangst hebben al de aanwezige heeren zich
buiten het statiegebouw begeven cn aan den ingang post
gevat, om de gansche stoet die zich intusschentijd, op het
plein gevormd had te zien voorbijgaan. Er waren een twaalftal
muziekmaatschappijen, met prachtige standaarden,
gevolgd van een groot getal leden van het Davidsfonds uit al
destreken van vlaamsch-Belgiè samengestroomd. Telkens er
een muziek de plaats naderde waar dc heer De Beucker stond,
omringd van het Hoofdbestuur des Davidsfonds cn een groot
aantal verdienstelijke Vlamingen, speelde het den Vlaamschen
Leeuw, de Davidsfondcrs zwaaiden den hoed en een krachtig
leve Dc Beucker steeg uit de rangen op nog galmde hun
vreugdegeroep toen den jubelkreet op nieuw door eenen an
deren groep werd aangeheven en zoo ging het voort tot dat de
laatste groep voorbij was, waarna allen zich bij den stoet aan
sloten. De heer De Beucker ging blootshoofd, vriendelijk de
menigte groetende die hem een lang leve toeriep of met vol
doening cn belangstelling zijn edel en mannelijk gelaat aan
schouwde. De stoet trok door bevlagdc straten tot aan de
woning des heeren Burgemeesters, die den gevierden volks
redenaar afwachte, hem bij zijne aankomst van harte welkom
heette in de vlaamschgezindc hoofdstad van het land van
Waas, en zich bij den stoet vervoegde.
Wat wij bijzonder in den optocht hebben opgemerkt, was
den iever welke de politie met den heer Commissaris aan het
hoofd, aan den dag legde, iedereen sprak er met lof van.
Aan bet Collegie gekomen hield den stoet stil, de groote
ingangpoort werd geopend en allen traden de studiezaal bin
nen, bereidwillig voor deze plechtigheid afgestaan. De zaal
was keurig met vlaggen, wimpels en groene slingerplanten
behangen. Op de estrade stond het meesterstuk van den heer
F. Van Havermact overdekt, benevens een aantal stoelen, en
in het midden eenen zetel, waarop het Hoofdbestuur van het
Davidsfonds en eenige voorname persoonen plaats namen,
waaronder men de heeren Volksvertegenwoordigers van Ant
werpen bemerkte.
De heer Dc Beucker zat in het midden aan zijne rechter
zijde zat de heer Burgemeester der stad en aan zijne linker de
eervv. heer Hcndrickx.
Toen allen gezeten waren trad de heer Janssens vooruit, en
sprak den gevierden vlaamschen volksredenaar aldus toe
Geachte Vriend, met dien naam mogen wij U met recht
toespreken want dat zijt gij voorwaarde vriend van allen
die den godsdienst eerbiedigen en onze moedertaal naar
waarde schatten. Het is met de zoetste voldoening des har-
o ten, dat wij in den naam van de talrijke Vlamingen uit al
de gauwen van vlaamsch-België hier toegevloeid, eenen
lieven plicht komen vervullen, namelijk onze hulde
te betuigen aan den christenen natuurkundige, die ons
4 meermaals door zijne krachtige en gespierde taal uren lang
4 aan zijne lippen boeide wanneer hij ons de geheimen der
4 natuur ontsluierde en tot in het minste plantje, welke wij
4 langs den weg betreden, de grootheid en wijsheid van den
4 Schepper roemde en onze harten wist te ontheffen van het
4 aardsche, en op te voeren tot de bron van ons bestaan,
4 den Gever van alle goed. Onze lieve moedertaal heeft in
e uwen persoon een warmen verdediger, een ieverigen lof-
e redenaar gevonden, gij hebt ons den weg aangeduid hoe de
4 vlaamsche voordrachten, willen zij vruchten dragen, moeten
4 ingericht en gegeven worden eenvoudig, verstaanbaar zoo
4 wel voor den geleerden als den ongeleerden, vlaamsch in
4 den vollen zin des woords. Na het aanhooren uwer voor-
4 dracht gingen wij huiswaarts gesterkt in den strijd, dien
4 eikeen van ons hier te voeren heeft, bezield met de beste
4 voornemens, om het lijdende menschdom te helpen en te
4 troosten waar wij konden, en den Opperheer van het heelal,
4 die zoo veel schoons, zoo veel verscheidens in zijne schep-
4 selen legde meer en meer te eeren en te beminnen.
4 Het huldebewijs die wij aan den geliefden volksredenaar
4 aanbieden is een blijvende gedenkenis, het is uw beeld door
4 een bekwaam kunstenaar naar het leven vervaardigd. De
4 heer Fr. Van Havermaet heeft cr met bijzondere voorliefde
4 aan gearbeid, hij heeft getracht uwe trekken in het hagel-
4 blanke marmer te beitelen cn het is hem gelukt niet alleen
van uw wezen sprekend na te maken, maar het is als of hij
4 uwe ziel in dit marmer heeft gestort, zoo juist heeft hij de
4 natuur nagebootst.
4 Daar staat De Beucker in het beeld des kunstenaar! daar
4 staan uwe wezenstrekken in den steen gegrifd, welke wij
f zoo gelukkig zijn u te mogen aanbieden draag het met u
i huiswaarts, geef het de cereplaats in uwe woning en dat
4 uwe kinderen voor wien gij met zooveel teederheid en liefde
hebt gearbeid om hen eenen eerbaren stand in de sainenle-
te verschaffen, het aan hunne kinderen en kleinkinderen
toonen, zeggende ziet daar het beeld van den stamvader
van ons geslacht, ziet daar dc trekken van den man die ge-
zwoegt en gewerkt heeft voor ons welzijn en gelukecren
wij dit kunststuk dat ons de wezenstrekken van den besten
der vaders herinnert, dat het voor ons een kostbaar pand
weze, die wij in onze familie als een heiligdom zullen bewa
ren. Eere en dank aan den christenen natuurkundige, eere
en dank aan den verdienstelijken vlaamschen volksredenaar,
eere en dank aan den braven burger, eere en dank aan den
4 liefhebbenden echtgenoot, eere en dank aan den teermin-
nenden vaderLeve De BeuckerLeve De Beucker
Nog galmde uit duizenden monden liet Leve De Beucker,
toen de gevierde vlaamsche christen natuurkundige rechtstond
n in dezer voegde het woord tot de menigte richte
i Mijneheeren, zwaar, al te zwaar is de last die gij mij he
den op dc schouders drukt. Ware het niet dat de heer Jans
sens en de kundige dichter, de eerw. heer Claeys, mij
overreed hadden, ik zou hier niet gekomen zijn om loftui-
gingen te ontvangen, welke ik met verdien, en geschenken
aan te nemen waarop ik geen het minste recht heb. Mocht
ik hier in het midden van u, Mijneheeren, mijne hulde bie
den aan een onzer vlaamsche broeders, mocht ik aan een
ander den lof toezwaaien die gij nu aan uwen dienaar toe
spreekt, daartoe zou ik van harte bereid zijn, liever dan al
die eerbewijzen te moeten ontvangen. Voornoemde heeren
hebben mij doen verstaan dat ik mij persoonelijk voor dit
i feest moest opofferen, omdat het eene gelegenheid was, om
i de vlaamsche vrienden van naderbij te leeren kennen,om de
i vriendschapsbanden op vroegere vereenigingen gelegd nau-
i wcr toe te halen, om onze sterkte te leeren kennen en te
i zien wat wij zouden vermogen wanneer wij in den strijd
i voor onze taal en rechten elkander de hand reiken.
e Met kracht van redenen overtuigden zij mij, dat hetgene
i hier vandaag plaats heeft een geschikt middel was om het
i verlangde doel te bereiken dan alleen heb ik toegestemd
i om hier te verschijnen, om zoo als die heeren zegden, het
i middenpunt te zijn voor de bijeenkomst der vlaamsche broc-
i ders.
4 Ik vraag u in gemoede, Mijneheeren, waartoe dit vorstc-
i lijk geschenk, waartoe die eerbewijzen, waarmede heb ik
i dit alles verdiend?... Zijn er niet een groot getal anderen
i wier verheven daden onopgemerkt blijven? Wat hevigen
i strijd voert menig ambachtsman niet voor het goede Hoe
t dikwijls stelt hij zich niet in gevaar, om zijn godsdienstig
i gevoel, werk en brood te verliezen en zich met zijn gezin in
4 armoede te dompelen Wat is het weinige dat ik doe in
i vergelijking te stellen met den onafgebroken strijd, welken
4 de priester hier op aarde te voeren heeft Nacht en dag is
a hij ter beschikking van het lijdende menschdom, zijne ge-
4 zondheid en leven offert hij voor zijnen naasten met vreug-
4 de op en voor die edele daden ontvangt hij slechts hoon en
4 smaad. Overigens, Mijneheeren, ben ik rijkelijk beloond
4 geweest voor hetgene wat ik heb gedaan. Door mijne voor-
4 drachten heb ik getracht het vlaamsche volk dat weinig of
niet van de,natuurkunde weet,een wcinigin die leerteondcr-
4 richten en 'dc aandacht waarmede men myne redenen aan-
4 hoorde, overtuigde mij dat ik mijn doel had bereikt. Voor
4 den waal zijn er met onze penningen Staatsscholen gesticht
4 waar hij zich in de natuurleer kan oefenen, wij Vlamingen
4 zijn daarvan verstoken en zoo lang het Staatsbestuur een
4 dergelijke school aan onze broeders blijft weigeren zoo lang
4 zullen wij onze stem doen hooren. Voortaan zal ik niet meer
4 alleen staan om de natuurkunde met hare onuitputtelijke
geheimen aan het volk te leeren, een gansche schaar jonge
mannen hebben zich bij mij aansloten en zullen mij de taak
vergemakkelijken. Thans eindig ik Mijneheeren, want het
a is mij onmogelijk heden eene lange reden te houden, ik gc-
4 loof heel wel wat de heer Janssens zegde, dat mijne ziel in
dit marmer is overgegaan, zeker bij mij is zij niet, dank
Mijneheeren, hartelijk dank voor al wat gij vandaag voor
uwen dienaar doet. e
Een herhaald geroep van Leve De Beucker galmde uit* dui
zenden monden door dc zaal.
De heer A. Snieders, verscheen op het spreekgestoelte en
hield eenc lange lofrede over den Apostel van het Davidsfonds.
Hij schetste ons den armen klompenmakersjongen uit de
Kempen af, die slechts de dorpsschool had bijgewoond maar
door God met een buitengewoon genie begaafd, door eigen
vlijt en zelfsondei richt, een der geleerdste kruidkundigen van
Nederland is geworden en eene deftige plaats in de maatschap
pij heeft, ingenomen hij toonde ons hoe zijne woning voer
elk een openstond, zoo wel voor den geleérden als den onwe
tenden, voor den arme als voor den rijke en het zij hij met
koning Willem op hel Loo wandelt of met een werkman in
gesprek is, altijd is en blijft hij deszelfs aaudachtigen toe
hoorder. Nooit, sloot de heer Snieders zijne rede, kende ik
trouwer vriend, grondiger geleerden, geen warmer voorstan
der van al wat rechtvaardig en goed is, geen overtuigender
vlammg, geen liefhebbender echtgenoot, geen teederder vader
dan onze waarde Mijnheer De Beucker. Vervolgens las de
heer dc De Coninck een heerlijk dichtstuk voor en sprak de
heer De Pacuw nog eenige woorden, waarna men zich stoets
gewijs naar het banket begaf.
Daar insgelijks ging het gul en hartelijk toe, menigvuldige
heildronken werden er gewisseld. Een telegram uit Aalst ver
zonden, melde dat onze achtbare Burgemeester door ambts
bezigheden verhinderd was, het feest bij te wonen. Ter dezer
gelegenheid hebben wij kunnen opmerken hoe onze heer
Volksvertegenwoordiger, V.Van Wambeke, door zijne houding
in 's lands raadszaal,de genegenheid der katholieke Vlamingen
heeft gewonnen. F. D. C.
Een schoon omstandigheidslied, werd ten slolte
door dc congreganisten aangeheven, met begeleiding
van speeltuigen, waarna de stoet, de litanie voort-
zingende, kerkwaarts terugkeerde.
Zoo is dit schoone feest afgcloopon, dat in zijne
plechtige eenvoudigheid als door den hemel scheen
begunstigd te zijn hel weder, lot half namiddag
slechts donder en stormregen, klaarde op en bleef
helder en droog zoolang de ceremoniën duurden.
Deze dag moet wel zeker liel geweest zijn aan het
hart van onzen eerbiedwaarden Herdergewis zal
bij hem als ecu der schoonste dagen in zijne priester
lijke loopbaan aanteekenen, op welken die prachtige
kapel, door zijhen iever en zijne penningen opge
bouwd, ingewijd en geheiligd is als eene parel te
meer aan de cerekroon der Onbevlekte Ma3gd.
Deze kapel zal aan latere lijden zeggen, dat de
zeer Eerwaarde Heer Van Houck, pastor van Moor
se!, in zijne bezorgdheid voor de zaligheid zyner
schapen, de goederen der aarde wist le besteden
tol verheerlijking van de Koningin des Hemels, die,
wij hopen het, van haren Goddclijken zoon zal ge-
waardigen eenen overvloed- van zegeflingen af te
smeeken voor hem en voor dc parochie Moorsel.
k Dierbaer kind, gy zyt de engel, die my myn
verloren zielevvcde terug zult schenken fluisterde
Gondelvvald, hoe verkeerd heb ik u beoordeeld
Daerby, papa, ging Nora voort. hoewel
ik alles zou willen doen, om den dierbaren gevallene
in het leven terug te roepen, kan bet niets anders, of
ik moet zyn gedrag evenzeer als het uwe veroordce-
len - immers, toen gy hem uitdaegdet, had hy bc-
hooren te weigeren.
0, indien hy er geen gehoor aen hadde gege
ven, hoeveel zieleleed ware my dan gespaerd ge
bleven Het was de vreeselyke wil van het noodlot,
dal myn kogel hem doode, want ik herinner my zeer
goed, "dat ik niet met vaste hand heb aengelegö.
Aen noodlot gelooven wy Christenen niet.
sprak het edele meisje goedig, dit laten wy aen de
Heidenen over alles is Godsbesluer men zou er,
dunkt my, eene kastyding in kunnen vinden voor de
lichtzinnige wyzc, waerop het tweegevecht werd
aengcuomen.
O, ik ben dan ook zeer zwaer gestraftAl
die jaren heeft de schim van myn slachtoffer my
wraekroepend voor myne oogen gezweefd. De uren
van myn leven, die het gelukkigst hadden kunnen
zyn, werden eene eindelooze tydsruimle, waerin de
wroeging en hel zelfverwyl my tot den dood toe fol
terden. 0, hoe zwaer heb ik geleden Na dien nood-
lottigen dag heb ik geen levensgeluk meer gekend,
en hoemeer gy, myne dierbare Nora, my kinderlyke
genegenheid en gehechtheid beloondet, hoemeer
het wraekgesehrei van uw overleden vader in de
ooren kryschto. Was het dan geen waenzin van my,
om cr een oogenblik aen te denken, u tot echtgenoo-
te tc begeeren Neen, ook al zoudl ge opheden in
myn aenzoek willen toestemmen, ik begryp, dat het
met meer zou kunnen, cn ik verzoek u dus, alles,
wat daerop betrekking bad, uit uw geheugen tc wis-
schen.
Maer zyt ge er zoo zeker van, mengde ik
my in het gesprek, daer ik bedaerd met tante Bets
stond te luisteren, zyt ge er zoo zeker van, dat gy
dezen zoo diep door u betreurden vriend werkelyk
gedood hebt
0, daer is immers geen lwyfel aen, sprak
Gondelvvald. De vrienden, die ons in deze zaek by-
stonden, hebben my dit verzekerd. En waerom zou
de politie my dan een wenk hebben gegeven, dat de
vlucht voor my noodzakelyk was geworden
En zou de professor in al dien tyd dan niets
meer van Nora's vader hebben vernomen vroeg
tante Bels met een gelael, waerop ongeloof en lwy
fel te lezen stond.
De professor heeft zich na het treurig voor
val naer Nederland begeven, zeirie ik, en aenge-
nomen dat de wonde van Nora's vader werkelyk ge
nezen was, en hy verzoeningsgezind genoeg ware
geweest, om zyn bevechter op te sporen, werwaerls
had hy zich moeten richten de wereld is zoo groot,
en het allerminst zal hem in de gedachio zyn geko
men, om lot Nederland zyn onderzoek uil te strek
ken.
Och, waerloe dient net, myn vriend, sprak
Gondelvvald met eene stem, die door het langdurig
gesprek zeer verzwakt was, om eene ydele hoop
by ons op te wekken zeker, dit is voor Nora even
min dienstig als voor my.
0, indien myn goede vader nog leefde, ik
zou kunnen sterven van vreugde riep Nora.
Ik wil u hiermede in de toekomst volstrekt
niet vleien, vervolgde ik, maer toch meen ik voor
zekere vermoedens grond le hebben, cn reken het
dus tot myn plicht, hier aen te manen u op alle mo-
gelyke gebeurtenissen voorbereid te houden. Uw
uitroep, mejuffrouw Ik zou van vreugde kunnen
sterven maekte my daerom ongerust. Ik bid u,
wat er ook gebeuren moge, houd u bedaerd
Maer, mynhccr, begon tante Bets, bet is,
dunkt my, onveranlwoordelyk eene hoop op te wek
ken, die niet vcrwezenlykt'kan worden. Uwe ver
moedens moeten dan al zeer sterk zyn, om zulk eene
gewaegde onderstelling te rechtvaerdigen.
De goede man wil ons vleien met eene her
senschimmige hoop. Hy zou zoo gaerne bewaarheid
zien, wat wy allen wenscbcn,sprak de zieke,
KERKELYK NIEUWS.
Men schrijft uit Moorsel
Dijnsdag li Mei, was odzc parochie getuige van
eene godsdienstige plechtigheid, de wijding eener
nieuwe kapel.
Om vier uren kwam de stoet, voorafgegaen van
het kruis en samengesteld uit omtrent honderd jonge
dochters congreganisten, gevolgd van een talrijke
geestelijkheid, uit de kerk, onder het geluid de klok
ken en hel losbranden der kanons, en richtte zich bij
bet zingen der litanie van Onze Lijve Vrouw, langs
bevlagde straten, naar de prachtige golhische kapel,
welke door den weleerwaarden heer Pastor Van
Houck, milddadig geschonken is, ten gebruike zijner
parochianen om Maria le vereeren.
Vóór den ingang stond een zegeboog, door de ge-
buren smaakvol versiórd, met hel jaardicht.
sChenkt, ChrIstenen, UW LIefDezangen
MarIa, VLekkLoos ontVangbn.
Vervolgens ging de weleerwaarde heer Kanunnik
De Bheck, Pastor-deken van Aalst, over tol de plech
tige inwijding der bidplaats. Deze werd toegewijd
aan O.-L.-V. van Lourdes, wier schoon beeld, even
als dat van Bernadetle, prijkt in de grot, die gansch
den achtermuur der kapel bekleedt, en allerfraaist
afgewerkt is.
Na deze plechtigheid stuurde de Eerwaarde Deken
eene hartroerende aanspraak tot de inwoners van
Moorsel, die in menigte waren toegesneld en ingeto
gen hel feest bijwoonden. Hij deed een treilend ver
haal van de wonderbare verschijning der Moeder
Gods in de grot van Lourdes, hij prees den iever en
de mildheid van onzen geliefden Herder, en spoorde
in diepgevoelde bewoordingen de christenen aan,
tol de vereering en den dienst van Maria in haar
nieuw heiligdom.
Vrydag 11. is het Collegie van Burgemeester
en Schepenen onzer Stad, overgegaen tot de
openbare aenbesteding der opbouwing eener
jongenschool ten gehuchte Mylbeke. l)e heer
Jan-Rudolf Herremans, is aennemer verklaerd
geweest voor de som van fr. 20,159,09, dus
1800 franks min als het schattend bestek.
Naer men ons verzekert, moeten de werken
dadelyk aengevangen worden, en de gebou
wen by tyde voltrokken zyn om met October
aenstaende de leergangen te kunnen openen.
Wat zal 't Verbond nu zeggen
Volgens de sul die het bladje aeneenknoeit
zou die school nooit lot stand gebracht worden.
Hy wist het weêr, de slimmerik
Op de veemarkt, welke donderdag te
Brussel gehouden werd, waren 1000 stuks
vee te koop gesteld. De besteedde pryzen, per
kilogram op voet zyn ossen. fr. 0-90 tot 1-08
slieren, fr. 0-70 tot 0-98 koeien en veerzen
0-70 tot 0-99.
Men sc'nryft uit Brussel, 14 mei
Eene depeche uit Berlyn melde dat M.
Van der Straeten-Ponthoz, aide-de-camp des
konings, heden morgend le Berlyn is aenge-
komeu, om eigenhandige brieven van koning
Leopold en de koningin, aen keizer Wilhelm
en de groothertogin van Baden te overhandi
gen. Hy moest nog denzelfden dag, ten 3 uren
namiddag door den keizer ontvangen worden.
De liberale associatie en de Geuzenbond
van Brussel hebben weer getoond hoe ver-
draegzaem het liberalismus toch is. Zy hebben
den bankier Oppenheim, aftredend provinciael
raedslid, van de lyst hunner kandidaten ge
schrapt, om dat by (hy is Israëliet) den moed
beeft gehad zich by zyne geloofsgenooten
aen te sluiten, toen zy protesteerden tegen de
afschaffing van hun kerkhof te Brussel, en
zich tot het gemeentebestuer van Nyvel heb
ben gewend, om eene afgezonderde begraef-
plaets te bekomen.
Een ander feit heeft zich te Luik voorge-
daen. M. Henrard is een van die liberalen,
welke voor godsdienstig willen doorgaen, en
vertrouwt de opvoeding zyner dochters aen
de nonnen van Herstal. Daervoor, en niette-
genstaende de verklaringen van liberalismus,
door den kuDdidaet afgelegd, verdient hy, vol
gens een liberael blad, de stemmen der libera
len niet meer.
Dus, alwie nog eenig godsdienstig gevoel
aen den dag legt, moet by de liberalen over
boord. Alzoo zullen de kiezers eindelyk de
waerheid begrypen der spreuk van den Jour-
val de Gandbet liberalismus is de vryden-
kery of het is niets.
Het paleis van den koning te Brussel,
zal, zegt men, eenige veranderingen onder-
gaen. De voorgevel, waervan iedereen het
nietsbeduidend karakter erkent, zal herbouwd
en de Paleizenplaets vergroot worden. In
plaets van, zooals nu een uitspringenden, zal
het park een inspringenden boek maken, ge-
lykvormig aen den hoek door de gebouwen
van het paleis zeiven gevormd. De bas-fonds,
door Peter-den-Groole en het gevecht van
1850 beroemd gemaekt, zullen gevuld en by
de Paleizenplaets gevoegd worden. Het park
zal daerdoor met ongeveer twee hektaren ver
minderd worden. De wandelbanen zullen er
echter niet door verminderd worden, daer men
op de plaets een square zal inrichten, en de
bas-fonds voor de wandelaers gesloten zyn.
Men scbryft uit Antwerpen, 15 Mei
Dezen morgend had er een ongehoord feit
r.aets, ten huize van den genaemden X..., in
de 1° wyk. De geldopbaler n°9 van de Natio
nale Bank bad een wisselbrief ten laste van
X.... Ten 7 uren trad de bediende by X.... bin
nen en toonde hem het bewys van dezen wis
sel. X.... las dit stuk, opende vervolgens eene
tooglaê en doorzocht eenigen papieren. De
ontvanger dacht dat hy hem onmiddellyk het
geld zou aftellen, en wilde zyne brieventesch
openen, ten einde den wissel daeruit te ne
men, toen hem eensklaps door X.... eene hand
vol peper in de oogen werd geworpen.
De bediende ten prooi aen de hevigste pyn,
nauwlyks hoorbaer.
Het zal't beste zyn, hernam ik, «dat gy
myne gissingen als zelfmisleiding beschouwt, tot zoo
lang zy blyken gegrond te zyn. Nogmaels moet ik u
evenwel alleen op het gemoed drukken, dat eene
plotselinge overmatige blydschap evenzeer kar. doo-
den, als eene langdurige, knagende droefheid.
0, hoe vervult gy myn hart met eene hoop,
die ik sinds jaren niet heb gekend. riep Nora uit.
Myn arm kind, sprak tante Beis, hoe zult
ge n bedrogen vindeo
Laet ons het goede hopen, hernam ik
en nu, schenken wy den zieke weder eenige oogen-
blikken rust, hy heeft die dringend noodig.»
Tante Beis hielp hem overeind, schudde zyne kus
sens op, en gaf zyn vermoeid hoofd eer.e gemakke-
lyke richting, waerna zy hem op koesterende wyzo
toedekte.
Nora werd, evenzeer als my, verzocht de kamer te
verlaten, en elders een goed heenkomen te zoeken.
Nauwlyks bad ik myn slaepveilrek betreden en licht
opgestoken, met het voornemen om wat te lezen, of
Casper likle aen de deur.
Hier is een brief voor u, mynheer, sprak
hy, ik heb u overal gezocht.
Ik beloonde Casper met een dankbaren blik, toen
ik hel schryven aennam en vroeg hem Waer
is juffrouw Nora
Zy ligt in de voorkamer op de sofa wat te
rusten, mynheer, was het antwoord, en hy ver
trok.
Ik herkende, toen ik het adres zag, terstond do
hand van myn compagnon, en my verwonderende
over den buitengewonen omvang* dien de brief had,
verbrak ik haestig het zegel, en mompelde ontevre
den by my zeiven lk blyf hem zeker weer te
lang weg 1
De inhoud bestond slechts uit eenige regelen,
waermede myn vriend my berichtte, dal hy uit
Duilschland een hazenwindhondje had ontvangen,
dat voor my bestemd was. Een vreemd heer, een
Duitschcr, had het by hem gebracht en hem te gcly-
kerlyd den brief overhandigd, dien hy, in den zyne
ingesloten, my toezond. Hy vond het onachtzaem,
dat ik hem niet gezegd had, wanneer ik den hond
verwachtte. Ily had hem althans, by myne afwezig
heid, liever niet ontvangen, daer by niet wist wat
hy met het dier zou beginnen, dal nog zeer jong was
en onophoudelyk liep le keffen. Ik maekte my over
zyne ontevredenheid volstrekt niet bezorgd, en brak
in groolcr haest den tweeden brief open, die onein
dig meer myne aendacht waerdig scheen, daer hy
van myn vriend Von Glahn moest wezen. Ik las in
goed Dtiilsch
Myn waerde vriend,
Hoewel wy afgesproken hadden, dat de bazen*
wind nog eenige weken by my zou blyven logeeren,
tot hy sterkere poolen had om te staen, meende ik
goed te handelen met van deze gelegenheid gebruik
le maken door hem u toe le zenden. Een oud beken
de begaf zich naer Nederland, en nu vond ik het be
ier, hel beestje aen diens toezicht over te laten, dan
het over eenigo weken aen vreemden toe te vertrou-
al zou het in dien tusschentyd dan ook wat sterker
en verstandiger zyn geworden. Ik hoop, dat ge veel
voldoening en genoegen van uw cadeau moogt heb
ben, en lwyfel er volstrekt niet aen, of hel diertje zal
flink opgroeien, wanneer hem de noodige zorgen
niet ontbreektiets wat ik volstrekt niet mag betwy-
felen.
Vele groeten van myne vrouw. 7.y is sinds uw
vertrek nog niet goed op streek geweest het spyt
haer, dat gy ons hebt verlaten. O, wanneer zullen
wy u terugzien Zoo spoedig zult ge niet weer io
Berlyn komen, en al tel ik hier vele vrienden, zy
kunnen my de aengename oogenblikken niet vergoe
den, welke ik door uw vertrek moot missen. Doch
wat er aen te doen Ik blyf hopen en wenschen, eu
vind een weinig vertroosting als ik aen u schryf en
my mag teekenen
Uw toegenegen vriend
Werner Reilmond Von Glahn.
(Wordt voortgezet.)
