57ste Jaar.
ZondagNovember 1882.
1886.
IJZEREN WEG.— VERTREKUREN Uil AELST NAAR
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
De Anarchisten.
IN DE WERELD,
Belasting op de Fondsen.
Louise Michel te Gent.
DE DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRIJS6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 31 December.
ANNONCENPR1JS, per drukregel: Gewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen op 3d® bladz. 80 cent.
Dendermonde. 4-56 6-37 8-45 12-2-2 3-09 6-38 10.08
Lokeren. 4-56 6-37 8-45 12-22 3-09 6-38
liecheleo. 4-561 6-37/ 7-32d 8-12J Exp. 1® 2" 3' kl. 8-45/
11-59d l-04d Exp. 1* 2® 3® kl. 2-50d 3-09/ 6-0üd
6-38/ 10-08d Exp. 1® 2® 3® kl.
Antw. 4-561 6-37/ 7-32(2 8-l2dExp. Ski. 8-45/ l-04dExp.
1® 2® 3® kl. 2-50d 3-09/ 6-00d 6-38/ 10-08d Exp.
1® 2* 3® kl.
Brussel, langs Denderleeuw. 4-31 7-32 8-00 8-12
E 3 kl. 9-10 10-25 dir. 11-59 1-04 EHkl. 2-50 6-00
7-54 direct 8-52 9-14 10-08 E 3 klas.
Leuvea, Thienen, Luik, Verviers 4-31 d 4-56/ 6-37/ 8-1 id
E 3 kl. 8-45/ O-OOd 9-10d (ll-59d tot Leuven) l-04d
Exp. 1® 2® 3' kl. 2-50d 6-00d 7-54d direct 9-14d 10-08 E
3 kl. 1
(1) Nota. De letter beteekent langs Ttmonde en de
Gent, (5-00 's vrijd 7-02 dir. 7-56 E 3 kl. 8-47 9-41
12-21 12-40 2-28 dir. 3-08 0-00 3-38 E 3 kl. 6-12 6-35
8-54 Exp 3 kl. 9-36 12-36
Brugge, Oostende. 7-56 Exp. 3 kl. 9-41 12-21
12-40 2-28 dir. 3 38 0 00 E 1® 2® 3® kl. 6-35 8-54 E 3kl.
Doornyk, Mouscron, Kortryk, Ryssel (langs Gend) 8-47
12-21 12-40 3-08 3-38 Exp. 6-12 6-35
Doorn. Mouse. Kortryk, Ryss. (langs Alh) 5-55 8-12 E.
3 klas tot Denderleeuw 11-59 2-51 6-00
Ninove. Geeraerdsbergen, Lessen, Atb 5-55 8-12E. 3 kl.
tol Denderl 2-51 6 00 9-11
Bergen, Quiévrain 5-55 8-12 E lot Denderl. 11-59 2-51 6-00
Enghien Braitie, Manage, Charleroi, Namen langs Geeraerds-
bergen 5-55 11-59 2-51 0-00 6-0U
Sottegem, langs Erpe-Meire. 6.05 (7-25 's zat12.30 6.02
Noorse), Op\vyck,Mechelen, Antwerpen 5,10 9,30 3,24 6,12
letter d langs Denderleeuw.
Unique Suum.
NAAR AELST UIT
Ath 6.48 10.'29 t.lS 4.08 7.57 9.05
Antw. 5.15 6,40 9,15 9.50 10.50 E. 1'2® 3® kl. 12 15
3-15 E. 1°2®3® kl. 3-54 4.45 5.54 6.50 E. 1® 2® 3® kl. 9.05
10-15 E. 3 kl.
Brussel 6.10 direct 7.15 E 3 kl. 7.30 9.00 11.06
11.55 1-50 E 3 kl 1.55 3.10 E 5.Cl 5.50 dir. 7.17 8.15 E
3 kl. 8.20 11-45.
Dendermonde 7.07 9.41 11.34 2.27 5.27 8.23 10.48
Geeraerdsbergen 7.27 lt.08 2.00 4.50 8.35 9.41
Gent 6 40 7.39 E 3 kl. 8.15 9 43 11.07 12.31 E 3kl.
1.55 5.06 7-15 dir. 8.14 dir. 8.23 9.35 E 3 kl.
Lessen 7.09 10.50 1.42 4.29 8.20 9.25
Lokeren 6.38 8.48 10.57 1.48 4.44 7.53
Ninove 7.55 11.36 2.28 5.18 9.01 10.09
Oostende 6.04 6.19E. 3 kl. 9.00 11.12E 3 kl. 11.54 6.04
dit Gent naar .-
Moortzeele, Sottegem, Geeraerdb., Enghien, Braine-le-
Comte 5.50 8.12E 8.58 11.18 2.20 5.40 6.55 6.59
UIT GEERAERDSBERGEN NAAR
Maria-Lierde, Sollegem, Moortzeele en Gent, 5.15 vryd.
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 2.58 4.48 5.50 E 8.51
dit Denderleeuw naar
Haeltert, Burst, Herzele, Sotteg. Audenaerde, Aosegem
Kortryk, 6.12 0.00 9.01 12.55 6.C9 7.20 direct.
uit Sottegem langs denderleeuw naar
Aelst, (5.38 Zatcrd.) 7.49 12.06 1.28 5.00 7.48
uit Antwerpen naar St. Nikolaes, Lokerbn en Gent
4.35 7.12 8.57 10.55 2.05 3.45 5.12 6 35 9.10 E 3 ld.
dit Gent naar Lokeren, St. Nikolaes en Antwerpen
4.25 7.05 8 00E 9.25 l't.50 2.20 5.25 7.15 9.05E 3kL
Uit Sottegem laDgs Erpe-Meire. 7.49 1.58 7.48
dit Antwerpen (zuid) naar Opwyck, Moorse! en
Aelst: 5,50 10,04 4,17 7,12
AELST, 4 NOVEMBER 1882.
Hoe dikwerf is 't niet voorzegd geweest, dat
de liberale leerstelsels ons eindelijk naar de
diepste afgronden der ongebondenheid en re
geringloosheid zouden voeren
De kortzichtigen die in 't liberalismus geen
kwade oog hebben, hebben met deze voor
zegging gespot. Immers zij zien geen kwaad
in die gedurige verloochening der Godheid,
in die onophoudende bespotting der heilige
zaken, in die gedurige lasteringen en beUe-
digingen tegen de geestelijkheid, die de libe
rale redenaars en schrijvelaars, bij alle gele
genheid, uitbraken, met het eenige doel alle
godsdienstig gevoel bij de volksmassas te ver-
dooven.
't Liberalismus. of liever, 't maconnismus
heeft aan 't volk doen gelooven dat er geene
Godheid beslaat, dat bet eeuwige leven hierna
een verhaalselke der priesters is; na de dood
is alles dood, riep men uit, dus hierna geene
belooning van 't goed, geene bestraffing van
't kwaad.
De mensch is van natuur geneigd tot het
kwaad, en velen dus, bezonderlijk onder de
werkende volksklassen der grooie centrums,
kleven heden die verderfelijke liberale leer
stelsels aan.
Met eene onomstootbare logiek leiden zij
uit de liberale leerstelsels af, dat, indien er
geene Godheid beslaat, en ook indien na de
dood alles dood is, men zich dan met de gebo
den Gods niet moet bekommeren, en dus al
wat men hier op de wereld te doen heeft,
bestaat in te zorgen dat men van alle wellus
ten genjete zooveel men maar kan,en ook zijne
driften voldoe.
En om alle wellusten te genieten en zijne
drillen te voldoen, slaat de huidige samenle
ving in den weg. Deze. ,,moel dus vernietigd
worden, zij moet verdwijnen, kost wat kost
In verscheidene landen is reeds tot dit
doeleinde, 'l is te 2eggen, tot de vernietiging
der huidige samenleving een internationale
Bond gesticht, getiteld De Bond der Anar
chisten.
Wat zijn de leerstelsels der anarchisten
Luistert, wat zij in hun manifest van augusti
1881 zeggen
Anarchisten, 't is te zeggen, mannen
zonder opperhoofden »;wij bestrijden al dezen
welke eene welkdanige macht veroverd heb-
ben,, of AVjUen. veroveren.
«iïOtrae vijand ia-de eigenaar die den grond
bezit en den landbouwer tot zijn profijt doet
i> werken onze vijand is de meester die het
werkhuis bezit en het met slaven van den
s dagloon heeft opgevuld onze vjjand is de
monarchieke; oligarchische, demokratische
Slaatonze vijand is de wet altijd gemaakt
voor de verdrukking van den zwakke door
den sterken en voor de bekrachtiging der
misdaad
a Wij willen den grond en het werkhuis
heroveren, den Slaat afschaffen wij verwij-
deren alle wettelijken middelen wij ver-
stooten het algemeen stemrecht. Tusschen
OF
LOTGEVALLEN VAN JONAS B0NTEKRAAI.
Eene humoristische bijdrage,
DOOR
P. NlilJENS, Jr.
1.
De zon stond hoog aan den hemel, en verlichtte
de groane weiden, die liet sieraad van Noord-
Nederland's vlakke land zijn. De spitse kerktorens
vertoonden zich aan mij in de verte als zoovele ge-
denkleekenen van middeleeuwsche bouwkunst, en
huu aantal getuigde van den rijkdom des bodems,
waarop zij geslicht zijn- Daar toch, waar torens
gebouwd zijn, vindt men de woningen der raenschen;
daar, waar huizen in groepen of in rijen om den
toren vereenigd zijn, dorpen of buurten, cn nergens
vindt men die talrijker dan in hel noordelijkste deal
van Noord-Holland.
Het aloude West Frisia is inderdaad een rijk land.
Hel grazende vee bereikt er hel toppunt van ont
wikkeling. De goudgele bloesems van het kool-en
mosterdzaad, die zich in de lente urenver aan ons
vertoonen, geven het land een schilderachtig voor
komen, en hot gelaat zijner talrijke bewoners leekent
voorspoed en tevredenheid.
Toen ik als knaap voor liet eerst den vetten grond
betrad, viel triijn oog op den leeuwerik, die tijlpend
•n fluitend omboog wiekte, of op de kweelende
spreeuwen, die de daken der huizen of de toppen
der eikeboomen tot hunne uitspanningsplaats geko-
en hadden of mijn oog dwaalde langs slooten en
ons, anarchisten, en alle bewarende of ge-
matigde politieke partij is de verdeeldheid j
volkomen.... Wij zijn dus communisten ('t
is te zeggen, verdeelers der goederen) wij
bekennen dat zonder de vernietiging der
patrimonieele, gemeentelijke, provinciale,
nationale grenzen, 't werk der revolutie
altijd zal ie herbeginnen vallen.
Zietdaar't programma der anarchisten af
schaffing van alle religiën en gouvernementen,
alle de volkeren vereenigd in een en dezelfde
republiek, en verdeeling van alle de goederen,
en winsten.
Wat zegt gij hiervan, gij, liberale grondei
genaars en rijkaards, die wellicht uwe fortuin
hebt gebruikt om 't werkvolk te vergoddeloo-
zen en tot revolutionairs te vormen
Voorzeker hebt gij, liberalen, tot hiertoe in
de bewegingen der revolutie slechts betoogin
gen tegen de R. C. Reik gezien, en gij schepte
er behagen in, doch wat ziet gij er heden in,
nu dat de revolutiemannen tot daden zijn over
gaan Niet alleen brengen zij hunne slagen
aan de godsdienstige zaken, maar ook aan de
wereldlijke toe. De gruweldaden te Monceau-
les-Mines en elders in Frankrijk gepleegd, doen
het u klaar en duidelijk gevoelen. De revolu
tie verbrijzelde daar niet alleen de kruisbeel
den, zij wilde niet alleen de kerken en kloos
ters met dijnamiet in de lucht doen springen
neen, zij wilde ook de fabrieken, de Staalsge-
stichten, met een woord, al wat de overheid
onder welkdanigen vorm vertegenwoordigt,
ten gronde verdelgen.
Europa, en vooral Frankrijk, slaat op eenen
vuurberg die alle oogenblikken dreigt uitte
bersten. Ook beginnen de radikale opper
hoofden in Frankrijk voor den toestand der
zaken ie beven. Zij zien zich gedwongen de
geweldenarijen te beteugelen der mannen die
vroeger met hen heulden en nu heden slechts
hunne voorbeelden naleven, doch zij gevoelen
zich machteloos.
De hevigste radikale dagbladen roepen ver
schrikt uit dat de revolutiemannen te verre
gaan, en bezweren alle deftige lieden zich bij
de overheid aan te sluiten om 't dreigend
kwaad af te weren. Er mogen geene politieke
partijen meer beslaan, roepen zij uit, eene
partij is lieden noodzakelijk, deze der deftige
lieden, vereenigd om de revolutie te bevech
ten en hare plannen verijdelen
Zoo beeft het immers altijd geweestals de
liberalen vrijwillig T huis hebben in brand
gestoken en zich over 't vernielend element
geen meester zien, dau bezweren zij hunne
tegenstrevers welke zij tot der dood vervolgen
om hen een reddend hand te leenen
't Gevaar is groot, en wij denken dat alle
de vereenigde pogingen der deftige lieden niet
te machtig zullen wezen om de revolutie te
dempen. Doch eens de revolutie beteugeld,
zal deze nieuwe les de oogen der Staatsbestu
ren openen Zullen zij begrijpen dat de oorlog
dien zij tegen God en zijne Kerk,het verheven-
ste gezag hier op en aarde, voeren, onvermij
delijk moet leiden naar de misachting van alle
wereldlijk gezag, naar de opene vijandschap
tegen alle overheden, en den thans bestaanden
stand der wereld Wij vreezen er groo-
telijks voor
Voegen wij hier len slotte nog bij De zelf-
trekvaarten, om er den kikvorsch uil hel oeverriet
op te jagen, of over de bloesems der velden, om er
de wille en goudbcnle vlinders te vangen.
Soms torste mijn zwakke schouder den polsstok,
waarmede ik het spichtige gras doorwaadde, en
sprong ik daarmede over de soms wijde slooten,
teneinde hel ei van den kievit of den tureluur op te
sporen of ik zat met een taai geduld op de beweging
vau den dobber te staren, waaronder aan een zijden
koord het verleidend aas, aan een stalen hoek be-
bevestigd, neérhing, en waarom de baars, de scheele
ruiter (1) of de rietvoorn dartelend beênzwom.
Als een pauw slapte ik in de rijen mijner school
kameraden met de lederen lasch (een erfstuk mijns
overgrootvaders), als den ransel van een miliiair
over den schouder, voort, en daagde den onverlaat
qit, die het dqrfde wagen, mij in den weg te treden
Na spelen kwam evenwel leeren, en deze gelukkig
gekozen afwisseling maakte mij tot een held van
beidenwant waar hel er op aankwam den regel
van drieën te volgen of de gedichten van Tollens op
to dreunen, was ik niet een der minsten maar waar
ook de knikkers in rijen het voetpad bezetten of de
sluiters op elkander botsten, de punt van de lol het
gal in den groDd boorde, of de vlieger hoog in de
lucht zweefde, was ik.
Die jaren zijn voor mij vervlogen als kaf voor den
wind, en de koude werkelijkheid van hel leven trad
spoedig voor mij op.
Ach, wel mocht de dichter zingen
Hoe zalig als de jongenskiel
Nog om de schouders hlijdl,
Dan is bet hemel in de ziel
En alles even blijd....
(1) Ruigvoorn,
de oorzaken hebben altijd de zelfde gevolgen
en 't zou ons in 't geheel niet verwonderen
indien de anarchisten hier ook 't volk door
ijzingwekkende gruwelen en geweldadigheden
kwamen verontrusten. Men zegge niet dit is
hier niet mogelijk immers de werklieden
onzer grooie nijverheidcentrums zijn ook,
door de liberale lasteringen en beleedigingen
tegen God en Kerk, verblind en verleid, en
wellicht is men zoo verre niet verwijderd als
men hel wel denkt van den dag op den welken
zij zich, naar 't voorbeeld van de mannen die
heden aan 'i hoofd van Belgie staan, aan roof
en verdrukking zullen plichtig maken
De Minister van eeredienst in Pruisen, M.
Von Gossler, heeft aan den Gemeenteraad van
Crefeld bevolen de onzijdige scholen af te
schaffen en dezelve, te rekenen van Paaschen,
aanstaande te vervangen door confessioneele
scholen, 't is te zeggen, scholen met God.
Het pruisische Staatsbestuur moet dus reeds
ondervonden hebben welke bittere vruchten
de scholen zonder God voortbrengen, dan dat
hel zich in de noodzakelijkheid bevindt ze
af te schaffen.
Gelukkig land 't welk bestuurders aan zijn
hoofd heeft die karakter genoeg bezitten om
hunne misstappen openlijk te bekennen en
het kwaad dat zij hierdoor slichtten te her
stellen.
Dit is een groot voorbeeld aan de wereld
gegeven.
Zullen onze liberale ministers, zij, die zoo
dikwijls uitriepen dal Pruisen ons voorbeel
den gaf die hier dienden nageleefd te worden,
nu dit voorbeeld volgen.
Wij gelooven het niet. Indien het voorbeel
den van vervolging en kwelling tegen Kerk en
Priesters waren, ja, dan, maar nu heden niet.,
't Zijn de frarische radikalen, die zij heden
liever naiipendezen vervolgen immers nu de
Religie!....Wat meer is onze liberale ministers
zijn te kleingeestig, te verwaand en te dom
om hunne dwaling te herkennen zij zullen in
hunnen blinden haatvolleu oorlog tegen de
Kerk en Geestelijkheid blijven volherden tot
dat zij Belgie naar de diepste afgronden der
zedeloosheiden ongebondenheid zuilen hebben
gevoerd.... of wel, zij, onder den vermaledij-
denden vloek des volks zullen verdwijnen
De Brusselsche korrespondent van 't Han
delsblad kondigde dezer dagen aan, dat men in
't ministerie van financiën eene belasting op
het inkomen bestudeert de Gazelle de Liëge
komt er op terug en herinnert hoe het catholiek
ministerie voor verscheiden millioenen belas
tingen afschafte onder ander op den invoer
der levensmiddelen. Was er, in 1877, een klein
tekort, dan werd dit uitgelegd door gansch bij
zondere omstandigheden.
Hel liberaal ministerie verschijnt. In plaats
van eene nationale politiek, maakt het eene
politiek van strijd, van oorlog tegen de catho-
lieken. Oorlog kost veel, en in 1879 moest men
reeds voor 12 millioen nieuwe belastingen
ri'.aken, daarbij begrepen de konversie van de
schuld 4 1/2 in 4 p. c.
En toch werden vele noodige uitgaven afge
schaft. Zoo liet men, om alleen het ministerie
II.
De dag was heel, want het was in het midden van
de maand Juni, en mijne uitgeschreide oogen konden
de brandende zonnestralen, die op mij neêrvielen,
niel langer verdragen. Ik liep daarom met de vlakke
hand voor mijn gezicht, en pinkte van tijd tol lijd
tusschen de uitgespreide vingers om mij henen, ten
einde mij te overtuigen, dat ik niet van den weg
aldwaalde, dien ik betreden had, ol met iemand, die
mij ontmoette, in botsing zou kunnen komen.
De weg, die de sleden Hoorn en Enkhuizen aan
elkander verbindt, is breed en lang, en de vele kuilen
en gaten, die zich daarin dagelijks vermeerderen,
geven het bewijs, dat hij de nijverheid der omlig
gende plaatsen naar behooren dient. De talrijke
boerenwagens, omnibussen, snorren en postkarren,
die den weg dagelijks als het ware versperren,
maken het den wandelaar uoodig, met omzichtigheid
zijn gang lev ervolgen.
Ik had nog nauwelijks eenige honderden passen
j achter mij, of ik werd in de treurige overdenking,
j waarin ik verdiept was, door een knaap gestoord,
die niet ouder was dan ik, en die bijzonder op mij
moet geleken hebben want zijn aangezicht was
purperroodzijne haren, die kort waren afgesneden,
haddeD eene aschgrauwc kleur, en zijne dikke,
korle handen en vingers kwamen wel een kwart
voet uit de nauwe, schrale mouwen van zijn pilowen
huisje uit. Bovendien staken zijne voeten, waarom
een bundel stopgaren gelijk een krans gevlochtc-n
was', en hetgeen waarschijnlijk zijne kousen moes
ten heoten, in nauwe en hallversleten holsblokken
of klompen allen eigenschappen, die ook aan mijn
persoon en mijne kleeding in dien tijd niet moeten
van justicie te melden, overgroote sommen
voor den eeredienst op zijn budjet staan voor
subsidie en reparatie van kerken maar in
waarheid schafte men de helft af en stortte
het overgeblevene in de schatkist. Dat budjet
was dus een bedriegerij.
Welnu, in 1882 staan wij voor een le kort van
12 MILLIOEN, voor eene leening van 200 MIL
LIOEN, waarvoor men de jaarlijksche dotatie,
dus 8 MILLIOEN moet vinden men slaat voor
dringende noodzakelijkheden, welke men kost wat
kost moet betalen.
Men moet voor 25 MILLIOEN nieuwe lasten
maken, en men zal die kolossale som niet aan
vullen met. traktementen van 600 fr. op haatlijke
manier af te schaffen.
Aan de besparingen van den declamator
in het ernstige vak, met name Olin, moet nie
mand gelooven. Waar dan het geld halen Op
de onroerende goederen Die zijn reeds meer
dan zwaar genoeg geslagen en de landbouw
verkeert in een zoo kwijnenden toestand, dat
men aan dergelijke belasting niet denken kan.
Men zal dus, zooals de korrespondent
maandag zegde, de roerende forluin, men zal
het inkomen raken. Zingt dan toch hosanah
voor dat lieve liberale ministerie, gij kleine
renteniers
Ons liberalismus, gij weet het, haalt al zijne
voorbeelden uit Frankrijk. Na den vernielen
den oorlog der Commune, stelde Frankrijk
eene laks op alle koepons van obligaiiën en
aktiën. Het gouvernement trekt dit geld direk-
telijk van de sociëteiten, die alzoo aan hunne
aktie-houders zooveel minder betalen. Het
gouvernement zegt aan de maatschappijen
Gij betaalt 10,000 halfjarige koepons aan 7 fr.
50 gij zult 25 centiemen per koepon afhou
den gij zult aan mij 2500 fr. geven en aan de
aktiehouders 7 fr. 25. Die belasting lelt nog
al zwaar voor den kleinen rentenier als men
een paar honderd aktien heeft, betaalt ge dus
50 fr. lasten.
Hetzelfde is het geval met de dividenden, die
men aan de aktiedragers uitdeelt. Eene socië
teit met 10,000 aktien deelt bijv. 25 fr. van het
voordeel per aktie uit. Halt, zegt het cen-
tenpikkend gouvernement, begint eens met
mij 90 centiemen of I fr. te betalen. De taks
is elastiek. Als men de roerende fortuin gelijk
zette met de onroerende,zou men 7 p.c. heffen.
Ziedaar het middel dat het gouvernement
gaat aanveerden, om de dwaze, gekke en nut-
telooze schoolkosten en militaire uitgaven te
betalen. Alleen aarzelt het ministerie om eene
belasting te leggen op liet inkomen der aktiën
deze zijn reeds verminderd, hetzij door paten
ten, hetzij door eene taks van 2 per 1000, ge
heven op de beneficiën, aangeteekend door
de bilans der naamlooze maatschappijen of
maatschappijen vari kommandiet per aktie.
Maarrr.... de koepons van obligatien der
nijverheidsmaatschappijen misschien wel de
koepons der stadslolen, die reeds zoo weinig
geven zullen geslagen worden. Die slag zal
vooral den kleinen rentenier, de kleine spaarpot
ten treffen. De rijken weten kapitalen te plaatsen
om aan die belasting te ontsnappen maar de
kleine renteniers niel.
Het gouvernement moest wel in den nood
zitten, om eene taks over te nemen die in
Frankrijk gemaakt is in het midden van puinen
en rampspoed
j
^en gedenkt nog hoe M, Piercot, onder an
der, te Luik den uitgang eener processie ver
bood boe te Gent en te Antwerpen de burge
meesters eenvoudige optochten verboden,
om plezier te doen aan eenige blaffers.
Engeland geeft in die vrijheid eene groote
les aan Belgie dat altijd beweert zoo... vrij
te zijn.
Te Weston-Super-Mare hadden de munici-
paliteiten eenê processie verboden, onder
beweering dat er troebels zouden kunnen uit
voortkomen.
De catholieken gingen in beroep, en het hof
besliste dat luistert, gi vrijheidsmoorders
van liberalen dat de inrichters der processie
slechts gebruik gemaakt hadden van hun rccfit.
Dat het de plicht niet ivas van de burgemees
ters, aan vreedzame burgers te beletten hunne
rechten uit te oefenen, uit vrees voor wanorders;
Maar dat het hunne plicht was te beletten dat
dit recht gestoord werd.
Dus, het is hun plicht de oproermakers met
de kraag te vatten en hun achter de traliën te
walsen.
Het vreedzaam recht beletten om eenige tualle-
bakken en straatkapoenen plezier te doen, is de
oppermacht van den oproer bekrachtigen, en de
ONDERJ U li li ING VAN DE OVERHEID EN
DE WET.
Zietdaar eene uitlegging der wet met en-
gelsch gezond verstand, en die past op het
vlaamsch gezond verstand.
Doch onze liberalen zoeken hun gezond ver
stand te Parijs, en daar is onzin meester en
men leeft er in eene omgekeerde wereld.
Dat de beruchte petroleuze der Fransche
Commune onze stad niel kon bezoeken, schrijft
het Fondsenblad, zonder zich door hare vol
gelingen, de Gentsche socialisten, te doen
toejuichen, laat zich begrijpen. Zij zou dus
gister avond, om 6 ure, eene conferentie
geven in het gewoon lokaal dier woelmakers,
de zaal Parnassus.
Onderricht door het voorbeeld van Brussel
en Rijsel, hadden onze socialisten allerlei
maatregelen genomen om de uiting van het
waar volksgevoelen onmogelijk te maken in
massa hadden zij de zaal bezet en het publiek
werd slechts'in klein getal toegelaten.
Dit scheen echter nog niet genoegzaam,
want de lawaaimaker Anseele, de opwinder
der werklieden die een weinig min kennen
dan hij, verwittigde de aanwezigen dal elke
schuifeling, elk gebalk van een burgerezel onmid-
delijk zijne belooning zou bekomen, en dit
zeggende stak hij dreigend de vuist uit.
Dit is de socialistische vrijheid, zooals zij
door die woelmannen begrepen wordt.
Het gordijn gaat op en na liet gezang der
Marseillaise, wier woorden op de kluchtigste
wijze geradbraakt zijn, verschijnt het berucht
vrouwmensch.
Zij is echt leelijk, met haar getrokken, bleek
gezicht, hare holle oogen en haren kolossalen
mond, waarin nog eenige lange zwarte tanden
steken.
De socialisten juichen uitbundig toewel
tien minuten lang is het eene onafgebroken
ontbroken hebben Behalve den neus eu de kleur,
daar mijn neus een weinig spits was cn de zijne den
vorm van dien van een mopshond had, de kleur van
den mijne bleek en die van den zijne bloedrood was,
moet er in onze personen geen aanmerkelijk verschil
bestaan hebben.
Pinkoog, zeide ik, gij stoort mij... laat
mij gaan.
Gij hebt gehuild waarom vroeg hij
deelnemend.
Hij is dood, en nu ga ik de wereld in, her
nam ik, een weinig kwaadaardig.
Pinkoog zweeg. Zijne lippen bewogen zich wel
als het sidderend blad van een popelboom, doch
woorden scheen hij niet te kunnen vinden.
Hij is dood, en nu kan bij zich verantwoor
den.... mijne stiefvader, ging ik in n.;joe jengdige
wijsheid voort.
Gij hebt gelijk, zei Pinkoogzegevierend
over de machteloosheid van zijne long. Gij hebt
wel gelijk, herhaalde hijhij was ok een beul
voor u, zooals alle sliefvaderszijn.
Foei! riep ik uit, geene onrechtvaardig
heid Er zijn zoovele stiefvaders, die bi ier voor mij
zouden geweest zijn.
Gij hebt waarlijk gelijk,» mompi ide Pinkoog
«erzijn kwade, maar er zijn ook goede stiafva-
ders.
En daarom, nu hij, mijn kwade stiefvader,
mij nitl meer kan dwingen hier le blijven, ga ik de
werel in, zeide ik kortaf.
Ik keerde mij om, groetle hem, en wilde mij ver
wijderen.
De knaap hield mij bij den arm vast.
Waar gaat gij heen? vroeg hij.
Waar het den goeden God belieft.Naar Hoorn,
Amsterdam, misschien wel naar Londen of Parijs,
antwoordde ik.
En hebt gij geld vroeg hij.
Geld!» hernam ik verbaasd:ik heb handen,
en wil werken.
Pinkoog scheen van mijne plannen geen begrip le
hebben hij zag mij nog een oogenblik verbaasd en
nieuwsgierig aan, en verwijderde zich toen.
Wij waren kinderen van derlien jaren, en kenden
geene zorgen ons schraal stuk brood moet ons even
heerlijk gesmaakt hebben, als het van honig en
boter overvloeiende wittebrood van hel rijke boeren
kind, want nimmer vielen onze oogen met nijdige
blikken op hem neder, wanneer hij zijne lekkernijen
voor ons aangezicht vertoonde. De vader van Pinkoog
was een daglooner, en kon zonder hulp van de
genadige gift6n, welke hem tersluiks door de goed
hartige dikke boerin, op wier boerderij hij werkte,
in de hand werden geduwd, moeilijk met zijne
vrouw en vier kinderen rondkomen Mijn stiefvader
had het niet veel beter gehad hij bad mijne moëddr,
die eene weduwe was, gehuwd, en mij, mijii broêf*
en mijne zuster op den koop toe genomen. Hij'Was
een hardvochtig, koud, gevoelloos man, en kende
geen kinderhart. Hij was een beul, en de appels
zijner oogen, die wel een halve duim uitprutlden,
bewezen zijne domheid als een eendvogel. Eerst
sterven mijne zusters, daarna mijn broeder aan eene
kwijnende ziekte, kort daarna mijne moeder en ein
delijk (God zij zijne ziel genadig') werd aan hem
zelveo de tol der natuur afgevraagd. En ik.. :.-lk -sfirtld
alleen.... alleen op de grens vaa de wijde, wijde
wereld.
(Wordt voortgezet.)
