fiamnairi3HRI^
40sle Jaar
Zondag9 November 1994.
N° 1991.
IJZERENWEG.— VERTREKUREN UIT AELST NAAR
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
H'OCj)
H
Geachtte medewerkers,
Twee Adressen.
ZONDER NAAM.
Geschreven in 1854.
ABONNE.MEKTPRIJS: 6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 51 December,
ANN0NCENPR1JS, per drukregel: Gewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen op 5" bladz.BO cent.
Dendermonde. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45
Lokoren. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45
Mechelen. 4-561 6-361 7-30d 8-1U Exp. 1'2'3® kl. 8
12-ü0d t-04d Exp. l®2°3®kl. 2-5id 3-071 6-
9-10.1 10-08d Exp. 1® 2" 3e kl.
Antw. 4-561 6-361 7-30d 8-12dExp. 3 kl. 8-451 l-04d
1® 2® 3* kl. 2-51d 3-071 5-58d 6-451
10-08d Exp. 1' 2® 3® kl.
8 rosset, Imp Denderleeuw. t-SÜ 1-3° 0-0° 8-13 E
■4-09 10-23 dir. 12-00 1-04 El kl. 2-51 4-3-) E
5-18 dos zond.) 5-58 en 8-49 direct 9-16 10-18 E 3 kl.
Leuven. Thienen, Luik, Verv'iers 4-25d 4-5616-3618-
E 3 kl. 8-451 0-00d 9-09d 12-Oöd ^"04d Exp.l® -
kl. 2-51d 5-58d 849d direct 9-16d 10-08 E 3 kl.
(i) Nota. De letter 1 beteckenl langs Temonde
9-40
9-40
451
-451
Exp.
9-401
3 kl.
3' kl
«2d
3®
Gent, (5-00's vrijd 7-04 dir. 7-56 E 3 kl. 8-45 9-41
12-21 12-40 0-00 dir. 3-08 3-37 E 3kl. 6-04 6-39
8.49 9-38 10-32 Exp 3 kl. en des zondags 12-39
Brugge, OosteDde. 7-66 Exp. 3 kl. 9-41 12-21
12-40 0-00 dir. 3 08 EJ® 2' 3® kl. 6-38 8.49
Doornyk, Mouscron, Kortryk, Ryssel (langs Gend) 8-47
12-21 12-40 3-08 3-39 Exp. 6-04 6-38
Doorn. Mouse. Kortryk, Ryss. (langs Ath) 5-55 8-12 E.
3 klas lot Denderleeuw 12 00 2-51 6-00
Ninove. Geeraerdsbergen, Lessen, Ath 5-55 7-30 8-12E.3 kl.
tot Denderl. 12-60 2-51 6-00 9-16
Bergen, Quiévrain 5-55 8-12 E tot Denderl.12-002-51 5-58
Enghien Braine, Manage, Charleroi, Namen langs Geeraerds
bergen 5-55 12-00 2-51 0-00 5-58
Sottegem, langs Erpe-Metre. 6.05 (7-25 's zat12.30 6.0-
Moorsel.Opwyck,Mechelen,Antwerpen 5,07 9,11 3,21 6,07
letter d langs Denderleeuw.
Unique Saam.
WAAR AELST DIT
Ath 6.48 10.24 1.18 4.06 7.57 9.15
Antw. 5.15 6,30 9,13 9.50 10.50 E. 1® 2® 3® kl. 12-22
3-07 E. 1°2®3® kl. 4.42 5.54 6-50 8-25 E. 1® 2° 3® kl.
Brussel 6.20 direct 7.15 E 3 kl. 7.31 9.00 11.08
11,55 1-58 3.00 E 3 kl. 4.43 5.58dir. 7.18 8-26 en
9.52 E. 3 kl. des zondags 11.46
Dendermonde 5-09 'szaterd. 7.07 9.41 11.37 2.28
5.28 8.26 9.14.
Geeraerdsbergen 7.27 11.05 2.00 4.50 8.39 9.51
Gent 6 35 7.39 E 3 kl. 8.18 9.43 11.07 12.31 E 3kl.
1.55 4 04 (4.39 's zondags) 5.05 8.11 dir. 8.23 9.45 E 3 kl.
Lessen 7.09 10.45 1.42 4.29 8.24 9.35
Lokeren 6.33 9.14 10.57 1.46 4.44 7.55
Ninove 7.55 11.33 2.28 5.18 9.07 10.19
Oostende 6.04 6.19E.3 kl. 9.03 11.12 en 2.43E 3 kl.6.05
uit Gent naar
Moortzeele, Sottegem, Geeraerdb.,Enghien, Braine-le-
Comte5.47 8.12E 8.52 11.18 2.20 5.40 6.59
UIT GEERAERDSBERGEN NAAR
Maria-Lierde, Sottegem, Moortzeele en Gont,5.15 vryd.
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 4.48 5.50 E 8.51
uit Denderleeuw naar
Haeltert, Burst, Herzele, Sotteg. Audenaerd6, Ansegem
Kortryk, 6.12 0.00 9.01 12.55 6.11 7.20 direct.
uit Sottegem langs denderleeuw naar
Aelst, (5.38 's Zalerd.) 7.5C 12.06 1.28 5.00 7.48
uit Antwerpen naar St. Nikolabs, Loeerün en Gent
4.40 7.12 8.52 10.55 2.05 3.45 5.13 E 3 kl. 6-38 8-00
9-10 E
uit Gent naar Lokeren, St. Nikolaes en Antwerpen
4.40 7.08 8.00E 9.22 10.50 2.20 4-15 E 2kl.5.25 7,19
Uit Sottegem langs Erpe-Meire. (5.59 *s zalerd.) 7.50
1.40 7.48
uit Antwerpen (zuid) naar Opwyek, Moorsel on
Aelst: 5,45 10,04 4,17 7,42
8 NOVEMBESV
AELST
1884.
Wij vernemen met de levendigste
voldoening dat onze oproep tot de
heeren kiezers van't arrondissement
Aalst en zelfs daar buiten zeer gunstig
onthaald wordt. Van verscheidene kan-
ten ontvangen wij dn meest vleiende
gelukwenschingen over het initiatie!
dat van het kieskomiteit der Katholie
ke Grondwettige Vereeniging onzer
Stad is uitgegaan, om de verongelijking
den heere Woeste aangedaan, op eene
schitterende wijze te herstellen.
Onze geloofs-en partijgenoten heb
ben ons begrepen zij deelen volko-
menlijk in onze zienwijze en verslaan
dat niet alleen de eer van ons arrondis-
sement, maar ook de eer der katho-
lieke partij van g'heel 't land dringend
vereischt dat er recht gedaan worde
aan den man van eer, aan den man
van moed en overtuiging, welke zich,
voor 't welzijn van Godsdienst, en va
derland, gansch en g'heel geslachtof
ferd heeft.
Is er voor zulke overheerlijke ver
dienste aan onzen achtbaren mandata
ris ten deele gevallen den kelk van
vernedering tot den bodem toe te heb
ben moeten ledigen, dit is 't werk ge
weest van eene onbegrijpelijke zwak
heid uitgelokt en aangevuurd door
eene kwaadaardige secte, die voor de
machtige schichten van 's heeren
Woeste's welsprekendheid en manhaf-
tigen moed bevreesd, hem als zijn ge
vaarlijksten vijand aanzag. Voor die
secte was M. Woeste het Delenda Car
thago, voor ons, katholieken, moet en
zal hij wezen de triomf der dankbaar
heid, de triomf der onverdiende ver
nedering, de zegepraal van recht en
waarheid.
Is de kelk var. verongelijking voor
onzen geachten lasthebber bitter en
pijnlijk geweest, hij is 't voor ons,
zijne lastgevers, niet min geweest.
Zoowel ais hij hebben wij er al de
smerlelijkheid van gesmaakt. Eerlang
echter zal eene schitterende herstelling
's volks dankbaarheidszegel komen
drukken op de innige verkleefdheid en
vertrouwen tusschen mandataris en
mandanten. en zoo zal de waarheid
zich bevestigen dat al wie ten onrechte
vernederd wordt, met des te meer
recht zal verheven worden.... Hoe
lager dus men onzen verdienstelij
ken en talentvollen vertegenwoordiger,
Mijnheer Karei Woeste, heeft willen
doen dalen, hoe hooger hij dan ook
in achting is geklommen en zal blijven
klimmen.
Wij verzoeken UEd. len dringendste
de inschrijvingsliisten met. vlijt ter on-
derteekening te doen ronddragen. De
eer van 't arrondissement Aalst vergt
dat de eerherstelling van zijnen defti-
gen vertegenwoordiger zoo spoedig
mogelijk geschiede.
Ten anderen, de maatregels tot uit
voering van dees vaderlandsche werk
zijn veelvuldig de kantonnale kiesko-
miteiten van het arrondissement zullen
afgeveerdigden te benoemen hebben
om, gezamenlijk met de vrienden van
Aalst, te beramen over de hoedanig
heid van het aan te bieden pronkju
weel, over het tijdstip der te houden
belooging enz. enz. immers over alles
wat in zulkdanige omstandigheden kan
oorkomen.
Nog eens dan, geachtte medewerkers,
spoed en vlijt zullen weldra alle moei
ten met den hesten uitslag bekroonen.
Onze Stedelijke Raad heeft, in zijne zitting
van maandag 3 november 11., met eenparigheid
de twee volgende Adressen gestemd
Is Adres aan Z. M. Leopold II.
Sire,
Dank aan de kiezingen van 10 Juni en van
8 Juli, bezit de Bewarende Partij eene grootc
meerderheid in de beide Kamers.
De Meerderheid heeft de wet van I Juli
1879 afgeschaft, dit werk van dwinglandij 't
welk de gemeenten onder een ondragelijke
uk bracht en de jeugd aan een onderwijs over-
everde door bijna gansch 't land gedoemd.
De wet van 1879 was des te hatelijker, om
dat zij door de Kamer met eene geringe meer
derheid gestemd, slechts met eene enkele
stem door 't Senaat wierd aangenomen, de
stem van een man die maar met eene stem
meer dan de helft der kiezers gekozen werd.
1" Vervolg.
Robert de Champignellcs had gehoopt, zijne zuster
door zijne ruwe taal af te schrikken. Hij vond dat hij
zich misrekend had. Adelaide's vorderingen kwamen
hem zeer ongelegen haar beslist optreden, hare
bedreiging met het gerecht maakten hem woedend
en vervulden zijn zwart gemoed met een doodelijken
haat jegens zijne zuster, die hij altijd als eeno
«zachte duif» bespot had. Kon die ongelegen in
menging niet verhinderd worden? Wanneer dit ge
lukte, was Robert niet alleen zeker van zijn onrecht
malig goed, maar ook het erfdeel van haar man zou
zijn eigendom worden. Kom haar op reis geen onge
luk overkomen, dat haar voor altijd onschadelijk
maakte
Nauwelijks kwam deze gedachte bij hem op, of
hij wilde ze uitvoeren. Listig en valscli veranderde
hij zijn gedrag en verzocht zijne zuster beleefd naar
Parijs te komen, om den twist tusschen hem en
zijne mooder bijle leggen. Hare bemiddeling, schreef
hij, was hem zeer wenscbelijk en hij zag hare komst
te gemoet.
Om alle bijzonderheden van dit familie-drama goed
le kennen, moet hier bemerkt worden, dal na den
dood van den markies de Douhoult, zijne weduwe
Adelaide in bezit werd gesteld van geheel het ver
mogen van haar man. Zoolang zij leefde, waren de
erfgenamen van den markies van zijne rijkdommen
uitgesloten. Dat de familie van baar gestorven man,
zoowel als haar broeder Robert, in de markiezin een
steen des aanstoots zagen, die men bij eene gunstige
gelegenheid uit den weg moest ruimen, behoeven
wij wel niet te zeggen
ln het begin van Januari 1788 begon de markie
zin de Douhaull hare reis naar Parijs. Zij ondernam I
ze met grooten tegenzin. Zij zag zich omgeven door j
onzekere gevaren, en fantastische spookgestalten, i
Ze kon hare vrees niet overwinnen.
Bij hare vroegere reizen naar Parijs, was zij ge- j
De Bewarende Meerderheid herstelt de wijs naar haren echten geest toegepast, de
gemeentevrijheid; de wet van 20 September gemeentevrijheid geëerbiedigd en de openbare
1884 machtigt elke gemeente haar onderwijs geldmiddelen bezuinigd
in te richten, en, door eene daad van ver
draagzaamheid tot hiertoe ongehoord in de
geschiedenis der partijen, gunde zij in feite
aan de liberale gemeenten meer voordeelen
dan aan de katholieke.
Deze toegeving voldeed onze tegenstrevers
niet. Nu, wij vrij zijn, benijden zij onze vrij
heid; zij zouden ons moeten kunnen blijven
verdrukken.
Om haar doel te bereiken neemt de liberale
partij hare toevlucht tot 't fiuitje, tol de be-
leediging, tot geweldadigheden, tot den op
roer. Heden roept zij de gemeentekiezing van
19 Oktober in, zonder er rekening van te
houden dat het gemeentelijke kiezerskorps,
gansch verschillig is van 't wetgevend kiezers
korps, zonder vooral rekening te houdeu dat
de nieuwe gemeentera Jen in overgroote meer
derheid tot de katholieke denkwijze behooren.
Zij roept triomf omdat zij, hardnekkig de
oogen sluitende over den gezamenlijken uit
slag, slechts eene zaak wil aanschouwen het
behoud van den statu quo in 5 of 6 groote
steden.
Ware het anders, ware het dat onze tegen
strevers waarlijk den triomf behaald hadden
dien zij zich logenachtig toeschrijven, dan zou
het niet min waarheid blijven dat de Grond
wet slechts aan 't land eene enkele wijze
erkent om zijnen wil uit te drukken voor wat
de algemeene politiek betreft, dit is bij middel
der wetgevende kiezingen.
Alle macht uit 't volk voortspruitende,
schijnt het ons toe dat het alleen 't recht heeft
de politiek aan le duiden welke het wil vol
gen.
De bevoegdheid der gemeenteraden beperkt
zich bij de vraagstukken van plaatselijk be
lang. Ook nemen wij eeniglijk onze toevlucht
tot u, Sire, om protest aan te teekenen tegen
de handelingen van zekere gemeentebesturen,
welke de grenzen liunner bevoegdheid over-
schreidende, zich beijveren om op de onaf
hankelijkheid van Uwe Majesteit te drukken,
en dit, opdat zij zich in strijd zou stellen met
den grondwettelijk uitgedrukten wil des lands.
Wij hebben de eer, Sire, te wezen uwe zeer
nederige en toegenegene onderdanen.
2° Adres aan de aftredende ministers.
De Gemeenteraad dei* Stad
Aalst,
Gezien de koninklijke besluiten in date 27
Oktober 1884, aannemende, het ontslag der
heeren Malou, Jacobs en Woeste, van hun
ambt van minister van financiën, van inwen
dige en van justicie
Overwegende dal het ministerie waarvan zij
hebben deelgemaakt, rekening houdende van j
de kiezingen'der maanden Juni en Juli 11., door
de wet van 20 September 1884, de vrijheid vail
geweten en het recht der familiën had be-
schermd, de gontvvikkeling van 't onderwijs
erzekerd, de schikkingen betrekkelijk 't onder-
woon in het huis van zekeren heer Du Rast te logee-
ren. Hij was een neef van haar gestorven man, en
dus ook een zijner toekomstige erfgenamen. Deze
echter, die van hare komst vooraf verwittigd was,
wendde plaatsgebrek voor, en bracht haar naar het
huis van een zijner hekenden, zekeren heer De la
Roncicre, waar haar twee netto kamers wachtten,
die op den tuin uitzagen. Harekamenier moest elders
logeeren, opdat zij, zooals de neef zeide de familie
De la Roncicre te veel moeite zou veroorzaken. Zij
was er echter mee tevreden, en besloot spoedig hare
reis te vervolgen
Het verdere lot der markiezin de Douhault wordt
nu op twee wijzen verteld, die veel van elkaar ver
schillen het eene verhaal is van haar broeder Robert
het andere van haar zelve, of van eene ongelukkige
zonder Daam, die tot hare dood beweerde de markie
zin de Douhault te zijn.
Volgens haar broeder, stierf zijne zuster reeds den
17 Januari 1788 aan eene afmatting der zenuwen.
Drie dagen later had hareplechtigebegrafenis plaats.
Hare goederen en papieren werden door de overheid
verzegeld, en van hare dood proces-verbaal opge
maakt. Nadat de troosleloozt moeder, madamede
Cbampignelles, die zich uu geheel in de macht van
Robert bevond, hare formeelo toestemming had
gegeven, deelden haar zoon en de erfgenamen van
den markies de Douhault de gebeele nalatenschap.
Er werden zielemissen voor de afgestorvene gelezen,
en een steen met gouden letters op haar graf geplaatst.
Daarmeö was de zaak afgedaan. Robert en de lach
ende erfgenamen hadden hun doel bereikt. Mme de
Cbampignelles moest tevreden zijn met 'l geen haar
liefdelooze zoon haar gaf. De markiezin, die zoo
weinig vreugde in het leven genoten had, rustte iu
het graf, onder den marmeren steen met gouden
letters.
Ware dit verhaal het eenige en ware, dan zou de
levensgeschiedenis der markiezin de Douhaull niets
merkwaardige hebben. Zulke voorvallen behooren
niet lol dc zeldzaamheden. Doch de doode is opge
staan, om de misdaad te onlmaskereu, zij daagde
den booswicht voor het gerecht, en toch moest zij
onderdoen.
Overwegende dat de toepassing dezer wet
van aard is om, in ons vaderland, de bevredi
ging der geesten en de goede verstandhouding
tusschen de opeubare machten te bewerken.
Overwegende dat de wel van 20 September
I8S4, onder alle opzichten, de gemeentelijke
zeltwetgeving eerbiedigt, zoo schandelijk ver
kracht door de dwingelandsche wet van 1879,
dat verre van een achteruitkruipend werk te
wezen, zij alle waarborgen voor de bescher
ming der minderheden oplevert
Overwegende dat het bij middel van laster
en logeritaal is dat men gepoogd heeft deze wet
te vernietigen.en dat de ontslaggevende minis
ters zich jegens het Land verdienstelijk heb
ben gemaakt met haar op eerlijke wijze toe te
passen
Overwegende dat de gemeentekiezingen 't
bewijs opleveren dat de belgische gemeenten
in overgroote meerderheid haar behoud
eischen
Besluit met eenparigheid
Aan de heeren Malou, Jacobs en Woeste, op
't oogenblik dat zij 't bewind verlaten als op
perhoofd en leden van 't ministerie uit den
wil der Natie gesproten, <le hulde zij
net* erkentelijkheid en van
zijn (liepen eerbied op te dra
gen.
Afschrift van de tegenwoordige beraadsla
ging zal aan ieder der ontslaggevende minis
ters toegestuurd worden.
In 1854 dus 30 jaar geleden schreef
M. Tiionissen een artikel in de Revue calholique
van Leuven, over de toekomst van België.
In dit artikel ging hij bij veronderstelling te
werk, en het zijn precies deze veronderstellin
gen, welke tegenwoordig teenemaal waarheid
zijn.
Leest, en gij zult denken dat wal in 1854
geschreven werd, vandaag zelf onder de pen
uitkwam
Men late ons eene onderstelling toe, die, in
sommige omstandigheden, wel een wezenlijkheid
zou kunnen worden.
Veronderstellen wij dat de vrijmetselaars-
log^ er in gelukke zich in de Kamers eene ver
kleefde en welwillende meerderheid te ver
schaffen.
Wat zal er gebeuren
Al dc ministers zullen vrijmetselaars zijn.
Al de hooge ambten zullen opvolgenlijk
aan vrijmetselaars worden toevertrouwd.
De hoedanigheid van vrijmetselaar zal ver
eischt worden om gouverneur eener provincie
te worden.
b Het fiskaal bestuur zal uit vrijmetselaars
bestaan. Vrijmetselaars zullen over het budjet
II.
Op den 17 October 1791 klopte eene zwart ge
sluierde dame aan de gesloten poort van het kasteel
Champignelles aan, en verlangde toegelaten te wor
den Het kleine deurvenster werd geopend en een
door den wijn gekleurd gelaal zeide met eene neus
stem
De deur blijft gesloten Mijnheer de Champi
gnelles heeft streng verboden iemand toegang te
verleenen, zonder zijn schriftelijk bevel.»
Maar, Saint-Loup, kent gij mij niet meer
antwoordde de dame, terwijl zij haar sluier terug
sloeg. Ik ben de markiezin de Douhault, de zuster
van uw hoer
Ga heen, madame, gij scherstDe markiezin
is reeds verteerd. Ik maguniet binnenlaten. Vaarwel,
madame Met deze woorden werd het deurtje
dicht geslagen.
De zwarte dame keerde naar het stadje Cham
pignelles terug, waar zij den vorigen avond met
een rijtuig was aangekomen en aan het eerste
logement uitgestapt.
Den volgenden dag werd in de kerk van Cham-
pinelles eeDe plechtige hoogmis gevierd. Weinig
inwoners der stad en omgeving ontbraken. Ook de
dienaars van het kasteel waren tegenwoordig.
Wij beschrijft hunne verbazing, toen eene
rouwgekleede dame langzaam door de kerk kwam,
het graf van Roger de Champignelles naderde, daar
neerknielde, haar sluier terug sloeg, en men de
gelaatstrekken der doodgewaande Adelaide de Cham
pignelles, markiezin de Douhoult, herkende.
Aller oogen waren op haar gericht. Zij scheen het
niet te bemerkenzij bad vurig en vergoot stille
tranen.
Eenigen fluisterden elkander in het oor
Welk eene gelijkenis indien men niet wist,
dat zij dood was, zou men zweeren
Zij gelijkt haar als op een haar. Zij moet het
der nationale betoogingen beschikken. Men zal
invloed uitoefenen op het verstand van het jonge
geslacht, met vrijmetselaars in de leeraarsstoe-
len van het officieel onderwijs te plaatsen. Men
zal invloed uitoefenen op de landelijke bevol
king, door de subsidien van hel budjet, door de
mindere beambten, door de ontelbare middelen
van een bestuur, op ongelooflijke wijze inge
wikkeld.
Men zal er zich zelf op toeleggen invloed uit
te oefenen op de armen, met ten voor deele der
Logie de hulpmiddelen der openbare weldadigheid
in te palmen.
b Welk zal het lot van ons land zijn, indien
die vrijmetselaarsdroom zich verwezenlijkt
Die vraag mag zonder de minste overdreven
heid gedaan worden.
De B.\ G.\ zegde in Meert 1846in de logie
la Perseverance van Antwerpen Het libera-
lismus zal ons toebehooren, wij zullen er den
zin en de ziel van uitmaken, wij zullen het libe-
ralismus zelf zijn. b
Wij zullen antwoorden zonder haat en zon
der politieke drift, als verkleelde mannen aan
de grondwetvan 1850, als een burger die de
weerdigheid en de vrijheid zijner landgenoten
waardeert
b De wetgevende Kamers zouden hel orgaan
der vrijmetselaars zijn.
b De ministers zouden hare dienstknechten
wezen.
De gouverneurs der provinciën, de arron-
dissementskommissarissen, de burgemeesters
zouden de werktuigen der vrijmetselarij zijn.
De leeraarszetels van het officieel onderwijs
zouden als zoovele tribunen zijn, geschikt om
de hinderpalen weg te ruimen die den voort
gang der vrijmetsplarij tegenhouden. Gansch
hel bestuur, in al zijne deeien en graden, zou
een wijde succursaal der Logiën uitmaken.
b Vier millioen en half (heden vijf millioen
en half) zouden slechts eene ingebeelde vrij
heid genieten, zij zouden de onderdanen, de
leveraars, de schat- en leenplichtigen der
Logien zijn
Nog eens zou men niet zeggen, dat die re
gelen in de maand October 1884 geschreven
zijn
Bij onze buren.
De Tijd, het voornaam Amsterdamsch blad,
beoordeelt op zijne beurt, met recht en gezond
doorzicht den ongelukkigen toestand, waarin
de geuzerij België gebracht heeft.
In den aanvang van zijn artikel herinnert
het blad een geschiedkundig feit
In het jaar 1805 bevond zich de eerste
konsul in het kamp van Boulogne. Madame De
Rémusat had zich daarheen begeven, om haren
echtgenoot in zijne ziekte te verplegen. In
haar Mémoires verhaalt 2ij ons hoe Bonaparte
haar onder zijne hoede nam en haar onthaalde
op lange alleenspraken, die de geschiedenis
zijner jeugd tot onderwerp hadden. Men kan
dooden opgestaan Haar levend evenbeeld in
gestalte, houding, gang, gelaatstrekken, kortom in
alles, knielde daar neer op het graf van Roger de
Champignelles, den vader der markiezin
De mis was ten einde. De vreemde dame stond op,
schreed langzaam door de kerk, gevolgd door eene
kamenier en trad naar buiten. De menigte welker
nieuwsgierigheid zeer geprikkeld was, wachlle haar j
ongeduldig af Stil wilde zij verder gaan, toen een j
der aanwezigen aan de kamenier den naam barer
meesteres vroeg.
Gij zult haar even goed kennen als ik, was het
antwoord
Op dit antwoord, naderden eenigen de markiezin
en groetten haar.
Goeden dag vrienden, zeide zij, Gij ziet mij
verbaasd aan. Gij wilt weten of ik het ben Ja, ik
werkelijk, de doodgewaande markiezin de Douhault.
Als Adelaide do Champignelles heb ik mijne jeugd in
het kasteel mijns vaders doorgebracht, en nu, mijne
vrienden, wordt mij de toegang geweigerd!
Ook de slem was de welbekende zachte stem dor
markiezin Zij sprak nu met hare bekendeu, noemde
hen bij hunnen naam en vroeg hen naar vele gebeur
tenissen, welke haar alleen kondon bekend zijn. Er
was geen twijfel meer mogelijk De geheele stad
herkende haar. Do licht op te winden gemoederen
waren van vreugde buiten zich zeiven over den won
derbaren terugkeer van den ouden Roger de Cham
pignelles
De klokken werdon geluid. Alle vroegere vrienden
en bekenden van het huis kwamen haar begroeten.
De overheid der stad bezocht haar en herkende haar
als de ware markiezin de Douhault. De nationale
garde trok, ter barer eer. met muziek rond, en het
kostte moeite, de jeugd van Champignelles van een
aanval op het kasteel terug te houden, om haar in
triomf op het goed haars vaders te brengen. De bur
gemeester liet bij trommelslag bekend maken, dat al
I degenen, die de markiezin de Douhault bekend had-
den, uigenoodigd werden aan het bestuur der stad
moest dus wel gestorven zijn Was zij weer van de j! omstreken betuigden, dat zj de wr
markiezin de Douhault was. Er werd een proces^
verbaal van opgemaakt en ten gevolge daarvan,
Robert de Champignelles, broeder der markiezin,
voor het destijds bestaande vredegerecht Bureau de
Conciliation, gedaagd Hij moest zich daar over de
onwettige inbezitname van het vermogen verantwoor
den. Daar hij niet verscheen, bracht de dame de
klacht voor het Tribunal de dislricl de Saint Targeau
en vorderde, behalve de teruggave van haar geheele
vermogen, eene schadevergoeding van eer. half mil
lioen franken.
Zij maakte een geschrift openbaar, waarin zij de
geheime geschiedenis van hare opstanding tot het
leven onthulde. Het volgende is daaraan ontleeDd.
Slechts hier en daar hebben wij er een woordje bij
gevoegd. Zij verhaalt
Op den 15 januari 1788 wilde do markiezin hare
ïeis van Orleans naar Parijs vervolgen. Op den mor
gen van dien dag werd zij door mevropW De la Ron
cicre tot een tochtje op de Loire uitgènoodigd.
Twee dames zouden meêvaren. Onder dc vaart
bood mevrouw De la Roncière haar ecrri&tiuifje aan,
waarna zij door eene hevige hoofpijn -j-gyervallen
werd, waarom zij verlangde terug te keer^ Thuis
aangekomen gaf men haar een voetbad zij.werd te
bed gebracht en viel in ecnen diepen slaap.'"
Was de snuif vergiltigd Handelde mevrouw De la
Roncière op last van Robert of van haren neef!
Was zij hun werktuig Het vergiftigen was in dien
tijd in Frankrijk algemeen. Wat gebeurde daarna
Het geschrift geeft daaromtrent geene ophelderin
gen. Toen de markiezin weer tot bewustzijn kwam,
bevond zij zich in de Salpétrière te Parijs, in een
hospitaal voor wanzinnige vrouwen en zieke misda
digsters.
Duister staat haar voor den geest, dat zij na een
langen slaap ontwaakte, en dat madame De la Ron
cière haar gebood, onverwijld, zonder kamenier,
naar Parijs te reizen. Eene tas bouillon, welke zij
voor haar vertrek dronk, de reis naar Parijs, hei
beeld haars broeders, politieagenten die haar aan
grepen en in eene geslotene koets wegvoerden:
dat was alles, wat haar door koorts, angst en schrik
verward gemoed in onzekere trekken zag.
(Wordt voortgezet.)
