40ste Jaar
Zondag16 November 18114.
N° 1992.
IJZEREN WEG. VERTREKUREN UIT AELST NAAR
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
Onze toestand in den
vreemde beoordeeld. j
ZONDER NAAM.
Opening der Ramer.
DE DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRIJS6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 31 December.
Dendermondc. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45 9-40
Lokeren. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45 9-40
Mechelen. 4-561 6-361 7-30d 8-42J Exp. 1* 2* 3* kl. 8-451
12-ü0d l-04d Exp. 1° 2e 3° kl. 2-51d 3-071 6-451
9-40.1 10-08d Exp. 1" 2e 3* kl.
Antw. 4-561 6-361 7-30d 8-l2dExp. Ski. 8-451 I-04d£xp.
1® 2« 3e kl. 2-51d 3-071 5-58d 6-451 9-401
10-08d Exp. 1° 2* 3e kl.
«rosset, langs Denderleeuw. 4*5 7-30 0-00 8-42 E3 kl
4-09 10-25 dir. 1-2-00 1-04 ES kl. 2-51 4-3-» E 3'kl
5-18 des zond.) 5-58 en 8-49 direct 9-16 10-18 E 3 kl.
Leuven, Thiencn, Luik, Vjïrviers 4-25<i 4-5616-36l8-12d
E 3 kl 8-451 e-00d 9-09d 12-0Od l-04d Exp.1*2«3*
kl. J2-51d 5-58d 849d dirGCt 9-16a 10 08 E 3 kl.
(1) Nota. De letter I beteekenl langs Ttrmonde en de letter d langs Denderleeuw.
Gent, (5-00's vrijd 7-04dir. 7-56 E3kl. 8-459-41
12-21 12-40 0-00 dir. 3-08 3-37 E 3kl. 6-04 6-39
8.49 9-38 10-32 Exp 3 kl. en des zondags 12-39
Brugge, Oostende. 7-56 Exp. 3 kl. 9-41 12-21
12-40 0-00 dir. 3 08 E 2' 3" kl. 6-38 8.49
Doornyk, Mouscrou, Kortryk, Ryssel (langs Gend) 8-47
12-21 12-40 3-08 3-39 Exp. 6-04 6-38
Doorn. Mouse. Kortryk, Ryss. (langs Alh) 5-55 8-12 E.
3 klas tot Denderleeuw 12 00 2-51 6-00
Ninove, Geeraerdsbergcn, Lessen, Atb 5-55 7-30 8-12E.3 kl.
tot Denderl. 12-00 2-51 6-00 9-16
Bergen, Quiévrain 5 55 8-12 E. tot Denderl. 12-002-51 5-58
Enghicn Braine, Manage, Charleroi, Nair.on langs Geeraerds
bergcn 5-55 12-00 2-51 0-00 5-58
Sottegem, langs Erpe-Meire. 6.05 (7-25 's zat12.30 6.02
Moorsel,Opwyck,Mechelen,Antwerpen 5,07 9,11 3,21 6,07
ANNONCENPRIJS, per drukregel: Gewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen op bladz.50 cent.
Calque Naam.
RAAR AELST DIT
Ath 6.48 10.24 1.18 4.06 7.57 9.15
Anlw. 5.15 6,30 9,13 9.50 10.50 E. V 2« 3* kl. 12-22
3-07 E. 1°2#3# kl. 4.42 5.54 6.50 8-25 E. 4e2° 3* kl.
Brussel 6.20 direct 7.15 E 3 kl. 7.31 9.00 11.08
11.55 1-58 3.00 E 3 kl. 4.43 5.58dir. 7.18 8-26 en
9.52 E. 3 kl. des zondags 11.46
Dendermonde 5-09 'szalerd. 7.07 9.41 44.37 2.28
5.28 8.26 9.14.
Geeraerdsbergen 7.27 41.05 2.00 4.50 8.39 9.51
Gent 6 35 7.39 E 3 kl. 8.48 9.43 44.07 12.34 E 3kl.
1.55 4 04 (4.39 's zondags) 5.05 8.11 dir. 8.23 9.45 E 3 kl.
Lessen 7.09 10.45 1.42 4.29 8.24 9.35
Lokeren 6.33 9.14 10.57 1.46 4.44 7.55
Ninove 7.55 11.33 2.28 5.18 9.07 10.19
Oostende 6.04 6.19E.3 kl. 9.03 11.12 en 2.43E 3 kl.6.05
üit Gent naar
Moortzeele, Sottegem, Geeraerdb.,Enghien, Braine-le-
Comte 5.47 8.12E 8.52 11.18 2.20 5.40 6.59
DIT GEERAERDSBERGEN NAAR
Maria-Lierde, Sollegem, Moortzeele en Gent, 5.15 vrytU
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 4.48 5.50 E 8.54
DIT DeNDBRLBEDW NAAR J
Haeltert, Burst, Herzele, Sotteg. Audenaerde, ADsegem
Kortryk, 6.12 0.00 9.01 12.55 6.11 7.20 direct.
DIT SOTTEGEM LANGS DENDERLEEUW NAAR
Aelst, (5.38 's Zaterd.) 7.5C 12.06 1.28 5.00 7.4»
dit Antwerpen naar St. Nikolaes, Lokkrin en Gent
4.40 7.12 8.52 10.55 2.05 3.45 5.13 E 3 kl. 6-38 »lö
9-10 E
uit Gent naar Lokeren, St. Nikolaes en Antwerpen
4.40 7.08 8.00E 9.22 10.50 2.20 4-15 E 2k!.5.25 7,19
Uit Sottegem langs Erpe-Meire. (5.39 's zaterd.) 7.59
1.40 7.48
dit Antwerpen (zuid) naar Opwyck, Moorsel on
Aelst: 5,45 10,04 4,17 7,12
AELST, 15 NOVEMBER 1884.
In den vreemde zoowel als bier te lande i
houdt men zich druk bezig met onzen politie- i
ken toestand. De Gaulois van Parijs onder an- j
dere bracht ons een artikel meê over den
stand en gang der zaken in België en 't welk i
wij heden meêdeelen op verzoek van zekeren
onzer vrienden. Het artikel is ongemeen
krachtdadig en alles naar den echten toestand
afgeschetst.
Het fransche dagblad schrijft aldus
De liberalen hadden gedurende zes jaar het
geweten der katholieken gekrenkt, walg opge
wekt bij de fatsoenlijke menschen, bij middel
van de schoolwet het geld verkwist, eene
schoolwet toen nog die onrechtveerdig en
goddeloos was, die maar aangenomen wierd
met ééne stem meerderheid in het Senaat, de
stem van eenen senator die zelf maar met eene
stem meerderheid was gekozen.
Over eenige maanden, in twee stemmingen,
eene voor de Kamer en eene voor het Senaat,
rukt Belgiëu zich los uit de klauwen der geu-
zerij het geeft aan de katholieke denkwijze
eene lot hiertoe onbekende meerderheid inde
beide Kamers.
Wat moest dus de katholieke Kamer, wat
moest het katholiek Senaat doen
Zij moesten die geusche schoolwet afbreken
en ze vervangen door eene nieuwe, dat is klaar
en duidelijk.
En dat dezen zij.
Maar terwijl hunne voorgangers gehandeld
hadden als tirannen, handelden zij als eerlijke
liên.
De liberalen hadden het gezag der huisva
ders miskend.
De katholieken erkennen dit gezag en geven
hun het bestier der school.
De liberalen hadden door speciale commis
sarissen den wettigsten tegenstand der ge
meenten gebroken.
De katholieken geven aan de gemeenten de
zelfregeering en de onafhankelijkheid weêr.
De liberalen hadden geweld gebruikt tegen
de burgemeesters en de gemeenteraden.
De katholieken geven aan de burgemeesters
en aan de gemeenteraden hunne eerbiedweer-
dige rechten terug.
De liberalen hadden het katholiek school-
personeel op straat gesmeten.
De katholieken geven pensioen en schaêver-
goeding, zelfs aan het geusche schoolperso-
neel.
De [katholieke schoolwet wordt door eene
verpletterende meerderheid gestemd.
Niet alleen zijn de katholieken in hun recht,
maar zelfs maken zij geen gebruik van hun
recht tot het einde toe.
Nooit was er eene wettiger wetgevende
daad dan die schoolwet nooit was een be
stierlijke akt eevbiedweerdiger dan die wet.
En toch begint de geheele liberale bende te
huilen, te schuifelen, te spotten, te tieren
Men beleedigt de ministers, men maakt er
liedjes op, men jouwt ze uit.
De liberale gematigden, oh, de gematig-
den bekennen dat de ministers onder-
scheidene mannen zijn maar zij verwijten
hun dat ze hunnen godsdienst beoefenen...
Kan het in uwen zin komen, eenen minister
i die naar de mis gaat
j Pontus Een goed militairmaar Pontus
heeft een kerkboek Wat afschuwelijk ding
Maar prachtige domkoppen die gij zijt, op
10 Belgen, gaan er 9 naar de mis en lezen
jodvruchtig in eenen kerkboek...
1* Vervolg.
In do Salpétriöre keerde hare geestkracht terug en
zij erkende daar haar verschrikkelijken toestand.
Hare verrassing en smart waren zonder grenzen Zij
bad hare bewakers om hare vrijheid, noemde haar
naam en rang en bezwoer hen haar te helpen Men
zeide haar, dat zij dwaalde, dal haar naam Anna
Buirette en dal zij ziek was. De markiezin wierp zich
voor hen op de knieën, stortte: tranon, bezwoer bij
God en alle heiligen, dat zij de waarheid sprak. Men
bedreigde haar met hel dwanghuis, gaf hare koude
stortbaden en weinig te eten.
Zeventien lange maanden duurde hare gevangen
schap, waarin zij van alle verkeer was uitgesloten
^lle brieven, welk zij in dien lijd schreef, werden
door de omgekochte wachters weggenomen en ver
nietigd. Eindelijk gelukte het haar, eene bewaakster
te overtuigen, door wier hulp eene invloedrijke
vriendin, madame de Polignac, van haar lot onder
richt werd. Het was haar geheel onbekend, wie de
oorzaak van haar ongeluk was.
In diea tijd was een leltre de cachet des konings
noodig, of die van een minister van policie, om
emand in dc Bastille of in andere gevangenissen of
Wacht eens, 't is daarmeê niet al
De liberalen maken eenen optocht om te
protesteeren tegen de wetde katholieken, die
denzelfden dag willen optrekken, zien van
hunne betooging af en laten beleefd hunne
beurt aan hunne tegenpartij over.
De katholieken zien den geuzenstoet voorbij
trekken, rustig en met de handen in de zak
ken.
Den volgenden zondag doen de katholieken
hunne betooging. Eu ziet, de brusselsche
schoeliën vallen hun op het lijf met kneukel
ijzers en stokken, slaan hun blauwe oogen,
kloppen hun den 'kop in en werpen den stoet
overhoop.
Heel de pers van Europa weergalmt van
de belgische troebels, en de correspondenten
versieren, veranderen en verknoeien de ge
beurtenissen.
De katholieken, zeggen zij, zijn onverdra-
gelijk zoodra zij aan het bewind zijn, kan
men niet meer gerust zijnen faro inzwelgen
of zijnen borrel drinken.
En dewijl één zatlap die schreeuwt, meer
lawijd maakt dan duizend personen die zwijgen
neemt het verwonderd Europa het lawijd van
dien slecht opgevoeden kerel aan als.... de
uitdrukking van een openbaar gevoel
Daaroj) volgen de kiezingen voor de gedeel
telijke hernieuwing van de gemeenteraden.
Ha, daar, daar wachten wij de katholieken
Wat gebeurt er Worden de katholieken
overwonnen Verliezen zij grond
Niet alleen worden zij niet overwonnen,
maar zij winnen vijf hoofdplaatsen van arron
dissement en drie honderd kleine gemeenten
Dat doet er niets aan de liberalen schreeu
wen toch maar victorie
En de europeesche anti-katholieke druk
pers, zonder zich de moeite te geven van het
minste berekeningje te maken, om den toe
stand te vergelijken van vóór met na de kie
zing, huilt met de liberale pers meè, die be
weert dat de katholieken geslagen zijn
Koning Leopold verbrokkelt zijn kabinet en
vraagt het ontslag van twee krachtvolle en
door en door geleerde mannen.
En die kerels die hem eergisteren nog Mijn
heer Cobourg noemden, geven hem nu weêr
den naam van Majesteiten van... goeden
koning
Zij die gezegd hadden Zoo boort men een
koningdom in den grond,zeggen nu Zoo
grondvest men een koningdom.
De vijanden van het koningdom juichen den
koning toe, en de vrienden van hel koningdom
moeten wel bekennen, met het hert vol droef
heid, dat als de koningen soms geen fauten
begingen, Frankrijk nog zou geregeerd wor
den door de kleinzonen van Pharamond.
Ziedaar de geschiedenis van de groote
belgische bandieterij, die gepleegd wordt
onder de oogen van het verstomd slaande
Europa, alzoo eindigt de Gaulois, en
de lezer ziet het, is de afschetsing der toestan
den scherp, zij is ook juist.
^v^TrTK^ïrTïïl
Voorzorgsmaatregelen.
De Monileur van woensdag bevat den vol
genden ministerieelen omzendbrief
Cholera. Voorzorgsmaatregelen.
Brussel, 9 November 1884.
lieer Gouverneur
Alhoewel de cholera in geene streek van ons
land heerscht en dat de gezondheidstoestand
voortdurend uitmuntend is, leggen de chole
rische besmettingen, die sedert eenigen tijd op
verschillende punten van Europa en onlangs
te Nantes en te Parijs zijn uitgebroken, ons
den plicht op niets te veronachtzamen, onder
opzicht van de bescherming der grenzen en
van de zuiveringsmiddelen voor te schrijven
met het doel, den inval van de ziekte te voor
komen.
Het gouvernement heeft de noodige maat
regelen genomen aan de grenzen. De noodza
kelijk geoordeelde quarantaines zijn opgelegd
in de havens, door de koninklijke besluiten
van 4 Augusti, 29 October en 3 November 1884
voor wat de verdachte ladingen betreft.
De invoer en doorvoer, langs de land-en
zeegrenzen, van vodden, oude kleêren, bedden
goed, enz, voortkomende van landen waar het
bestaan van de besmettelijke cholera is waar
genomen, zijn verboden door het koninklijk
besluit van 18 Juli lestleden en door de minis-
terieele besluiten van denzelfden datum en van
1 September daaropvolgende.
De rijtuigen der treins komende uit Frank
rijk, Zwitserland en Italië, worden door den
statieoverste onderzocht in de grensstatiën.
Indien een reiziger leed aan eene cholera
vormige aandoening, zou hij bij hoogdringend
heid vervoerd worden naar een gasthuis of in
een daartoe bestemd lokaal en het rijtuig naar
zijn punt van vertrek teruggezonden worden
na ontsmetting. Een onderzoek wordt insge
lijks gedaan in de belgische statiën waar de
internationale treinen meer dan drie minuten
stilhouden.
Wat de zuiverings-en ontsmettingsmaatre
gelen betreft, in het binnenland te nemen, de
omzendbrieven van mijnen voorganger onder
dato 7, 17 en 24 Juli bevatten eene geheele
reeks aanbevelingen, die overgemaakt zijn aan
de gemeentebesturen, de provinciale genees
kundige kommissiën, aan hunne korrespon-
deerende leden en aan de plaatselijke genees
kundige korpsen.
Ik kan niets beter doen, heer Gouverneur,
dan u die aanbevelingen te herinneren en u te
verzoeken opnieuw aan te dringen bij de ge
meenten en de geneeskundige overheden,
opdat zij dezelve met krachtdadigheid zouden
toepassen.
Het is inderdaad noodig, indien het tot nu
toe nog niet gedaan is, onmiddelijk buitenge
wone maatregelen te nemen in 't belang der
openbare gezondheid.
Er is een hoofdzakelijk punt, M. de gouver-
ueur, dat ik er aan houd u terstond te doen
kennen en waarop ik uwe gansch bijzondere
aandacht vestig 't is de volstrekte noodzake
lijkheid om het gouvernement aanstonds te
verwittigen van alle verdacht geval.
Onmiddelijke maatregelen, streng uitgevoerd,
kunnen dikwijls de uitbreiding der ziekte te
genhouden, die zich daarentegen verspreidt,
wanneer men eenige dagen verloren heeft
vooraleer de middelen in te richten om haar
tegen te gaan.
Ik doe den dringendsten oproep aan de leden
van het geneeskundig korps, of zij korrespon-
denten der provinciale kommissiën zijn of
niet, om mij rechtstreeks en per telegram te
verwittigen, zoodra zij denken een eerste geval
van cholera in eene plaats te hebben waarge
nomen.
Gelief de gemeentebesturen te verzoeken,
mij op dezelfde wijze in te lichten, terwijl zij
terzelfder tijd u, alsook de geneeskundige com
missie, verwittigen.
Zoodra een geval van dien aard tot uwe
keunis of tot die van gezegde commissie komt,
zal dezelfde manier van kennisgeving moeten
gevolgd worden.
De provinciale geneeskundige commissiën
vinden hunnen plicht geheel aangewezen in de
bepalingen van het koninklijk besluit van 51
Mei 1880; ik twijfel niet of zij zullen alle hunne
pogingen aanwenden om mijn bestuur behulp
zaam te zijn.
Doch de onmiddelijke kennisgeving, gedaan
aan mijn departement, is1 noodzakelijk opdat
het mogelijk zijn zou, de te nemen maatrege
len met elkander overeen te brengen en bij
tijds gereed te zijn om de verspreiding der be
smetting krachtdadig en voorzichtig tegen te
gaan.
Ik verzoek u, Mijnheer de gouverneur, dezen
omzendbrief bij hoogdringendheid meê te dee-
len. aan de gemeentebesturen en aan de ge
neeskundige commissie uwer provincie. Deze
leste zal er een exemplaar van moeten bestel
len aan elk der geneesheeren in haar gebied
gevestigd.
De minister van binnenlandsche zaken
en openbaar onderwijs,
THONISSEN.
De Kamer is dijnsdag morgend bijeengeko
men ten 10 ure.
De zitting werd voorgezeten door Mgr de
Haerne, ouderdomsdeken, bijgestaan door
MM. de Favereau en Van der Smissen, sekre-
tarissen.
De vergadering was zeer talrijk.
De zitting duurde slechts eenige minuten.
De Kamer heelt de benoeming van het bu
reel en de samenstelling der sektien uitgesteld
tot 's anderdaags.
Er hebben geen incidenten plaats gehad.
Aan den ingang der Kamer bevonden zich
2 a 300 nieuwsgierigen en straatjongens, die
naar de aankomst en het vertrek der Volks
vertegenwoordigers waren komen zien.
Toen de Afgeveerdigden de Kamer verlieten,
hebben er beleedigende manifestatien plaats
gehad tegen MM. Malou en Jacobs.
Deze leste vooral werd door het gepeupel
beleedigd.
M. Jacobs heeft zich moedigen met opgehe
ven hoofd eenen weg gebaand door de mani-
festeerders.
gekkenhuizen te werpen.
Madame de Polignac nam het lot harer vriendin
zoo ter harte, dat zij baar in vrijheid mocht stellen.
Op den 13 Juli 4789 kondigde een rechterlijke amb
tenaar de markiezin hare vrijheid aan, voerde haar
van de Salpélrière naar den Jardin des Plantes en
liet haar daar a3n haar lot over. Zij bevond zich toen
alleen in Parijs, zonder geld, zonder steun; onbe
kend met de gebeurtenissen van den dag, aan den
vooravond der geweldige revolutie, toen het volk als
een voorspel van de bestorming der Bastille de Ba-
rières begon te verbranden,
Daar de markiezin haar broeder niet in het minste
verdacht en hel haar onbekend was, dat men haar
te Orleans begraven en haar vermogen verdeeld had
begaf zij zich naar haar broeder. Robert de Cham
pignelles zeide haar koud, dat hij haar niet kende,
dal bij niets van haar wilde welen en liet haar door
zijne lakeien als eene krankzinnige uit het huis jagen.
Zij sidderde over zulk een gedrag. Zij kon het
verschrikkelijk raadsel met oplossen. Zij ijlde naar
haar oom, een kolonel. Haar broeder was haar reeds
voor geweest. Hij ontving haar derhalve koel en
wilde haar niet kennen. Hij noodige haar echter
ten eten. Weenend sloeg zij het af.
Ik ga naar mijne moeder. Zij zal mij toch wel
kennen
Madame de Champignelles is reeds meer dan een
jaar dood, was het honend antwoord.
Ter neêr geslagen door dit treurig bericht, ge
bogen door smart en kommer, herinnerde zich
Adelaide eindelijk madame de Polignac, die aan bot
Ten M ure heeft in St-Gudulakerk de mis
van den H. Geest plaats gehad.
Men bemerkte er het meeste deel van de
leden der rechterzij, onder ander MM. Malou,
Jacobs, Mgr de Haerne, Van den Peereboom,
enz., enz.
Na de mis wachtte eene talrijke bende de
leden der rechterzij af.
Er werd geroepen A bas Malou A bas
Jacobs Vive le Roi
Men zong insgelijks O Van den Peereboom
De Afgeveerdigden hebben zich naar het
lokaal van den Katholieken Kring in de Wilden-
boschstraat achter St-Gudulakerk.begeven.
Zij werden tot aan het lokaal achtervolgd
door de ruststoorders.
De policie heeft dan eindelijk de Wilden-
boschstraat doen afsluiten. Er hebben geen
aanhoudingen plaats gehad.
De leden der rechterzij hebben eene verga
dering gehouden in den Katholieken Kring en
besloten te vragen, dat er maatregelen geno
men worden om de leden der Kamer te be
schermen.
Zitting van Woensdag.
De grootste kalmte heerschte woensdag
morgend in de stad. Alles was rustig en stil.
In den omtrek der Kamer hadden sterke
detachementen policie-ageuten post gevat. Er
was bijna geen volk op de been.
De zitting der Kamer werd ten 10 ure geo
pend, onder het voorzitterschap van Mgr de
Haerne, ouderdomsdeken, bijgestaan door MM.
de Merode en de Favareau, voorloopige sekre-
tarissen.
De Kamer ging onmiddelijk over de samen
stelling van haar definitief bureel.
Werden gekozen
Voorzitter M. de Landsheere met 56 stem
men (Toejuichingen rechts). M. d'Elhoungne had
18 stemmen bekomen.
le Ondervoorzitter, M. Tack, met 54 stem
men. M.Crombez had 19 stemmen bekomen.
2e Ondervoorzitter, M. Van Wambeke. met
51 stemmen. M. Ortmans had 20 stemmen
bekomen en M. Pirmez 4.
Werden benoemd tot sekretarissen MM.
d'Andrimont met 55 stemmen, de Burlet met
56 stemmen, de Sadeleer met 56 en Van der
Smissen met 56 stemmen.
De voorloopige voorzitter, Mgr de Haerne,
noodigtM. de Lantsheere uit om bezit te ne
men van den voorzitterszetel.
M. DE LANDTSHEERE omhelst den voor-
loopigen voorzitter en houdt de volgende korte
toespraak
Mijnheeren en geachte kollega's
Uwe stemmming roept mij tot de uitstekende en
gevaarvolle eer uwe debatten voor te zitten.
Ik bedank u uit den grond van mijn hart voor
dal welwillend bewijs van vertrouwen, en ik kan u
niet ontveinzen hoe zeer ik vrees, dat vertrouwen
niet te kunnen rechtveerdigen.
De herinnering van zoovele uitstekende mannen
welke dezen zetel bekleed hebben, doel mij diep
gevoelen hoezeer mij de hoedanigheden ontbreken,
die gij bij rechte zijt van uwen voorzitter te eischen.
Ik beantwoord uwen oproep, met u le verzoeken
zolf de zware taak, die het u behaagd heeft mij op te
leggen, te vergemakkelijken.
Ik wil, in de vervulling mijner moeielijke taak,
vergelcD tot welke partij ik behoor.
Allen, welke ook uwe geschillen mogen ziju,
zoekt gij alhoewel door verschillende wegen, het
welzijn en den voorspoed van ons vaderland.
koninklijke hof te Versailles woonde. Zij ging tot
haar.
Madame de Polignac nam haar op en verleende
haar bescherming. Zij werd ook aan het hof door
vele hooggeplaatste personen, o. a. door de prinses
de Lamballo herkend. Men was overtuigd, dat de
gevangene der Salpélrière niemand anders was dan
de markiezin Adelaide de Douhault, geboren te
Champignelles, de dochter van een oud geslacht.
Wal moest zij nu doen Zou zij hare zaak voor
het gerecht brengen en door een proces de eer van
twee adellijke geslachten aan een schandaal bloot
le stellen Moest zij dit doen in een lijd, waarin de
golven van de sociaal-democratische revolutie in
Frankrijk reeds zoo hoog opgingen en de verachting
van het volk voor de oude geslachten met eiken dag
toenam
Al hare vrienden en bekenden keurden dit af Nog
altijd in do koninklijke almacht geloovende, raadden
zij haar op de goedhoid en rechtvaardigheid van den
vorst te vertrouwen. Dit versterkte de markiezin in
haar ongelukkigen twijfel. Het gunstige oogenblik
ging voorbij. Koning Lodewijk XVI, op wiens mach
tige bescherming zij gehoopt had, was weldra onj
machtiger dan de minste zijner onderdanen. Het hof
begon zich naar alle richtingen te verstrooien, de
adel vluchtte naar het buitenland, de markiezin was
wéér aan zich zeiven overgelaten. Nu moest zij den
strijd om haar eigen beslaan beginnen. Met het
gevaar groeide ook haar moed aan.
In Februari 4790 besloot zij hare zaak aan het ge
recht toe te vertrouwen. Zij nam een advokaat, die
echter door haar broeder werd omgekocht en hare
belangen aan dezen verried. Ja, het gelukte Robert,
om haar als eene bedriegster voor eene maand in
de gevangenis La Force le doen opsluiten. Hare be
kenden en vrienden van het hof waren of gevangen
genomen of gevlucht.
Van alles ontbloot, zonder middelen, zonder vrien
den, zonder rechterlijken steun, bracht de mar
kiezin de eerste dagen harer gevangenschap door in
overweging over het treurig lot, dat haar vervolgde.
Haar moed was gebroken, haar vertrouwen in de
menschen verdwenen. Zij wenschte te sterven.
In dezen donkeren nacht schemerde plotseling
een zonnestraal van geluk. Door eene medegevan
gene, die vroeger bij hare moeder gediend had,
vernam zij, dat hare moeder, madame de Champig
nelles nog leefde. Tevens vernam zij, dat een vriend,
barer familie, de heer Bailly, maire V3n Parijs was
geworden Zij wendde zich terstond tot hem om
bescherming en hulp. De maire herkende haar en
zou haar geerne bevrijd hebben, doch Robert de
Champignelles, had zich bij de destijds beerschende
Jacobijnenclub aangesloten. In plaats van anderen
te kunnen helpen, viel Bailly zelf spoedig onder de
bijl der guillotinne.
j De maand in La Force was eindelijk voorbij de
I gevangene werd weer vrij gelaten. Haar eerste gang
j was naar hare moeder, in het huis van haar onna-
tuurlijken hroeder, die haar bitterste vijand was.
i Roerend was het weerzien van de door verdriet
verouderde moeder en de ongelukkige dochter. De
1 vrouwen verlichten haar hart door de wederzijdsche
li
meededeeling hunner rampen. Nu eerst werd de
markiezin de rol van haar broeder duidelijk. Zij
troostte zich en ook hare moeder met de hoop op
de eindelijke zegepraal der rechtvaardige zaak en
nam afscheid tot weerziens.
Robert vernam hel bezoek zijDer zuster. Woedend
overlaadde hij de oude gebrekkige moeder met ver
wijlen en sloot haar in eene kamer op. Dit was te
veel voor madame de Champignelles. Zij werd ziek
en stierf na weinige dagen Dit nieuw verlies trok
de markiezin zoo aan, dal zij in eene zware ziekte
verviel De ijver van haar doktor en hare ongeknakte
krachten redden haar hel leven. Na hare geneziug
verliet zij do hoofdstad en reisde naar Champignel
les, daar de partij harer vijanden te Parijs te machtig
was om tegen haar te kannen optreden. Inde pro
vincie wilde zij nog eens den strijd met haren tegen
stander beginnen en de "bescherming van het ge
recht inroepen.
Op deze feilen berusten de rechten van de markte-
zin
Robert verdedigde zich tegen de aanklacht op
eene listige wijze. Hij trachtte van aangeklaagde
beschuldiger te worden. Hij gaf den minister van
binnenlandsche zaken, Dellesart, kennis, dat eene
bedriegster de overheid en inwoners van Cham
pignelles misleid had. Hij beklaagde zich over het
geen men aldaar ten gunste der markiezin gedaan
had en verlangde, dal de policie van Champignelles
zou aangespoord worden zijn rechtmatig eigendom
te beschermen.
(Wordt voortgezet.)
