40ste Jaar.
ZondagU Februari tiilio.
yv 2004.
Dl GR0ÖTB0ERH01DER
IJZEREN WEG.— VERTREK EREN EIT AELST NAAR
"U
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
De Zondagrust.
In 1846.
Financiën.
Onderwerping.
DE DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRIJS 6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 31 December.
ANN0NCENPR1JS, per drukregel: Gewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen ep 34« bltdz.30 ceit.
Dendermonde. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45 9-40
Lokeren. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45 9-40
Mechelen. 4-561 6-361 7-30d 8-12d Exp. 1'2'3'kl. 8-451
12-l)0d 1-04cf Exp. 1e2« 3*kl. 2-51 d 3-071 6-451
9-40.1 10-08d Exp. 1* 2» 3* kl.
Anlw. 4-561 6-36i 7-30d 8-l2dExp. Ski. 8-451 l-04dExp.
2* 3' kl. 2-51d 3-071 5-58d 6-451 9-401
10-08d Exp. 1* 2* 3® kl.
8 russel, langs Dendtrleeuw. 4-25 7-30 0-00 8-12 E3 kl.
9-09 10-23 dir. 12-00 1-04 E3 kl. 2-51 4-35 E 3* kl
5-18 des zond.) 5-58 en 8-49 direct 9-16 10-18 E 3 kl.
Leuven, Thienen, Luik, Verviers 4-25d 4-5616-3618-12d
E 3 kl. 8-451 C-OOd 9-09d l2-00d l-04d Exp.t'2'3'
kl. 2-5!d 5-58d 849d direct 9-16a' 10-08 E3 kl.
(1) Nota. De lettor 1 beteekent langs Termonde en de
Gent, (5-00 's vriju 7-04 dir. 7-56 3 kl. 8-45 9-41
12-21 12-40 0-00 dir. 3-08 3-37 E 3kl. 6-04 6-39
8 49 9-38 10-32 Exp 3 kl. en des zondags 12-39
Brugge, Oostende. 7-56 Exp. 3 kl. 9-41 12-21
12-40 0-00 dir. 3 08 El' 2* 3» kl. 6-38 8.49
Doornyk, Mouscron, Rortryk, Ryssel langs Gend) 8-47
12-21 12-40 3-08 3-39 Exp. 6-04 6-38
Doorn. Mouse. Kortryk, Ryss. langs Alli) 5-55 8-12 E.
3 klas tot Denderleeuw 12 00 2-51 6-00
Ninove, Geeraerdsbergen, Lessen. Ath 5-55 7-30 8-12E.3 kl.
tot Denderl. 12-00 2-51 6-00 9-16
Bergen, Quiévram 5-55 8-12 E lot Denderl.12-002-51 5-58
Enghien Braine, Manage, Charleroi, Namen langs Geeraerds
bergen 5-55 12-00 2-51 0-00 5-58
Sotlegem, langs Erpe-Meire. 6.05 (7-25 's zat12.30 6.02
Moorsel,Opwyck,Mecbelen,Antwerpen 5,07 9,11 3,21 6,07
letter d langs Denderleeuw.
Calque Suom.
NAAR AELST UIT
Ath 6.48 10.24 1.18 4.06 7.57 9.15
Anlw. 5.15 6,30 9,13 9.50 10.50 E. 1* 2' 3* kl. 12-22
3-07 E. 1°2°3" kl. 4,42 5.54 6.50 8-25 E. 1'2° 3* kl.
Brussel 6.20 direct 7.15 E 3 kl. 7.31 9.00 11.08
11 35 1-58 3.00 E Ski. 4.43 S.58dir. 7.18 8-26 en
9.52 E. 3 kl. des zondags 11.46
Dendermonde 5-09 'szaterd. 7.07 9.41 11.37 2.28
5.28 8.26 9.14.
Geeraerdsbergen 7.27 11.05 2.00 4.50 8.39 9.51
Gent 6 35 7.39 E 3 kl. 8.18 9.43 11.07 12.31 E Ski.
1.55 4 04 (4.39 's zondags) 5.05 8.11 dir. 8.23 9.45 E3 kl.
Leasen 7.09 10.45 1.42 4.29 8.24 9.35
Lokeren 6.33 9.14 10.57 1.46 4.44 7.55
Ninove 7.55 11.33 2.28 5.18 9.07 10.19
Oostende 6.04 6.19E.3 kl. 9.03 11.12 en 2.43E 3 kl.6.05
uit Gent naar
Moortzeele, Sotlegem, Geeraerdb.,Enghien, Braine-ie
Corale 5.47 8.12E 8.52 11.18 2.20 5.40 6.59
UIT GEERAERDSBERGEN NAAR
Maria-Lierde, Sotlegem, Moortzeele en Gent, 5.15 vryd.
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 4.48 5.50 8.51
uit Denderlkruw NAAR
Haelterl, Burst, Herzele, Sotteg. Audenaerde, Ansegoa
Kortryk, 6.12 0.00 9.01 12.55 6.11 7.20 direct.
UIT SOTTEGRM LANGS DENDERLEEUW NAAR
Aelst, (5.38 's Zaterd.) 7.50 12.06 1.28 5.00 7.48
uit Antwerpen naar St. Nikolaes, Lokbrïn in Gent
4.40 7.12 8.52 10.55 2.05 3.45 6.13 E 3 kl. 6-38 8-09
9-10 E
uit Gbnt naar Lokkren, St. Nieolaes in Antwerpen
4.40 7.08 8.00E 9.22 10.50 2.20 4-15 E 2U.5.25 7,19
Uit Sotlegem langs Erpe-Meire. (5.38 *s zaterd.) 7.5#
1.40 7.48
uit Antwerpen (zuid) naar Opwyck, Moersel ei
Aelst: 5,45 10,04 4,17 7,11
AELST, 1 FEBRUARI 1885.
De stem der natuur roept ons toe Gij
zult «enigen tijd besteden om uwen Heer en
God te aanbidden, te bedanken, te smeeken
en te verzoenen. God zelf bepaalde den tijd
om aan dien eisch der natuurwet te voldoen
Wees gedachtig, zegde hij, dat gij den Sab-
a batdag heiligt.... Zes dagen zult gij arbeiden,
t maar den zevenden dag is de dag des Hee-
ren op dien dag zult gij niet werken noch
t gij, noch uwe vrouw, noch uw zoon, noch
uwe dochter, noch uw dienstknecht, noch
c uwe dienstmeid, noch uw lastvee, noch de
vreemdeling die bij u verblijft.
Onder de oude wel vierde men dus op Gods
gebod den zevenden dag der week; bij het
nieuw verbond werd, door de Apostelen welke
hiertoe met de goddelijke macht bekleed
waren, de Sabbat of rustdag gebracht op den
Zondag, den eersten dag der week.
De joden heiligden dus den Sabbat ter na
gedachtenis van de rust welke de Heer nam
na het groote werk der Schepping volbracht
te hebbende kristenen heiligen de Zondag
omdat op dezen dag het heilzaam werk hun
ner verlossing voltrokken wierd. 't Is op dien
dag, dat Christus, zegevierend over zonde en
dood. heerlijk uit het graf is opgestaan; 't is
op dien dag dat de H. Geest over de Aposte
len neerdaalde, hunne geesten verlichtte en
hunne harten met den noodigen moed ver
vulde om het verhevene werk onzer verlossing
gansch de wereld door te verkondigen en er
alle volkeren deelachtig aan te maken.
o
Wonder is het hoe ten allen tijde en bij alle
volkeren de overlevering van eenen rustdag
na zes dagen arbeiden en zwoegen is in eere
gebleven.
De beroemde geleerde Laplace sprekende
over de Zondagrust, schreef
De week vindt men terug zonder onderbre-
king in alle tijdrekeningen der verschillige
volkeren.Bemerkensweerdig is 't, dat zij zich
eens vertoont gansch de wereld door. Geen
ander blijk van menschelijke kennis wordt
gevonden. Dit verraadt een gemeenschap-
pelijke oorsprong waaruit die kennis is
voortgevloeid.
In de oude lijden vierden de heidenen tal
rijke feesten bijzonderlijk ingesteld om aan
hunne afgoden, tot heil en bewaring van fami
lie en Staat, gebeden en offers op te dragen.
De namen der dagen welke wij, kristenen,
gebruiken, hebben wij aan 't heidendom ont
leend. Zondag, dag der zon, Maandag, dag der
maan, enz., enz. De wetten van Constantijn
eu Theodosius verboden alle rechtsgedingen
op zon en feestdagen. Hedendaags bestaat er
geen gekende eeredienst zonder den Rustdag
des Heereu de mahometanen vieren den vrij
dag, de joden den zaterdag, de katholieken en
protestanten den Zondag.
VAN LIEVEN BAUWENS
DOOR
Baron Julius de Génois.
2' VERVOLG EN SLOT.
Fraii3 die zich aan deze bevallige complimenten
niet verwachtte, bekeek eerst den opperklerk met
grooie verwonderde oogen. Maar allengskens be
straalde het genoegen zijn vriendelijk gezicht, en
deed op zijne bevende lippen een langdureuden dwa
zen lach ontkiemen, die nog voortduurde wanneer
reeds de redenaar zijne aanspraak had geëindigd.
Nu moet gij antwoorden, fluisterde hem Victor,
"de jongste der aanwezige klerken, in het oor. Gijzijt
Trans de koetsier niet meer, maar de eerste ambte
naar van mijnbeer Bauwens kantoor.
Wal moet ik zeggen stamelde Frans, meer en
meer ontsteld. En des le meer groeide zijne verle
genheid aan, daar mijnheer Jan stilzwijgend en met
den grootsten ernst bel antwoord van Van Oost af
wachtte.
Spreek maar, Frans alle woorden zijn goed.
Mijnheer Jan, mijnheer Victor en gij alle, mijne
heeren, ik ben zeer contentIk bedank u, ik zal
mijn best doenHet is dat niet, dat ik wil zeggen.
Ik zal het kantoor oppassen gelijk mijne peerden,
gij zijt altemaal goede jongens.
Wel, wel, riep mijnheer Jan uit, die nu medelij
den mei den verlegen toestand van den goeden grijs
aard begon te krijgen, en een einde aan het tooneel
wilde maken. Gedoogdal wij u morgen in uwe nieuwe
uncliën plechtiglijk aanstellen dat is onze plicht.
Vele katholieken heiligen den Zondag doch
heden ongelukkiglijk ontheiligen hem velen
door slafelijke werken, ongeoorloofde of onge
regelde vermaken.
o—
In de katholieke landen, tot aan de fransche
revolutie der jaren 90, was er van geene zon-
dagschennis spraak het werken des zondags
was om zoo te zeggen een hoogst buitengewoon
feil. Doch de burgerlijke en kerkelijke wetten
werkten te samen om aan de Godheid den dag
te verzekeren welke zij zich had voorbehouden
De fransche Sansculotten, na God en pries
ter uit kerken en land verjaagd te hebben,
wachtten niet lang een heiligschendende hand
op deze goddelijke instelling te leggen. In
plaats van den zevenden dag zouden zij den
tiende vieren en hem aan de godin de Bede toe
wijden. Op de decadïs zag men de liberale
haantje vooruit van toen, in onze kerken ne-
derknielcn voor een slecht en gemeen wijf,
terwijl de ware katholieken zich des zondags
in kelders, op zolders en in schuren moesten
versteken om den dag des Heeren te kunnen
heiligen volgens de voorschriften van hunnen
godsdienst.
Doch even als alle menschelijke instellin*
gen, vervielen de decadïs weldra. Onze ossen
zelf, weigeren des Zondags het werk zegde
een Rretanjer lot de leden der Conventie....
De rust is, na zes dagen werkens, noodzake
lijk. Rust men den Zondag niet dan rust men
den maandag. Geen mensch kan aanhoudend
werken zonder zijne gezondheid te krenken.
De Godsdienst, zegt Montesquieu, welke ons
van natuurwege naar de eeuwige zaligheid
leidt, en niets anders schijnt te beoogen, zorgt
nog bij toemaat voor ons tijdelijke welzijn. De
mensch moet den Zondag rusten en dien dag
des Heeren heiligen. Wie des Zondags werkt,
doodt zich zelvenwie den Zondag rust en
niet heiligt, doodt zich ook.
O—
Het ware te wenschen da', onze katholieke
ministers maatregelen namen welke elkeen
zouden verplichten den Zondag ie rusten en
te heiligen. Zulke toestand zou uitmuntend
wezen zoowel voor 't geluk der-oversten als
der onderdanen.
Men beweere niet dat deze maatregelen
tegen de vrijheid zouden strijden. Immers
England en America kennen de vrijheid veel
beter of ten minste zoo goed dan wij, en
nogthans is liet in deze landen eene stalen
wet van niets toe te laten wat den Zondag
zou kunnen schenden. Krachtens eene wet
aan welker uitvoering strengelijk de hand
wordt gehouden, is de uitoefening van allen
koophandel, van alle nijverheid-en landbouw-
werk verboden. Bij de IJzerenwegen, Posten
en Telegrafen wordt maar 't dringend nood
zakelijke verricht.
Wij vragen dus, waarom zouden hier de
voorbeelden niet kunnen nageleefd worden
die ons door England en America, twee
landstreken waar de vrijheid in alles weelde
rig groeit en bloeit, gegeven worden
En wat moei ik daarvoor doen vroeg Frans,
die nu weder op zijne plooien was geraakt, seden
dat men hem meer gemeenzaam toesprak.
Dat zult gij morgen om negen uren weten. Kleed
u maar op uw beste aan, wij zullen u op uwe kamer
komen halen.
Des anderendaags vroeg, en wel voor dat do andere
bedienden op waren, was de oude Van Oost reeds
allernetst uitgedoschl: tipschoencn met groote zijden
strikken, blauw gestreepte kousen, groen fluweelen
broek lot aan do knieën, met zilveren gespen vastge
maakt, zijden halsdoek met fraaie bloemen, den baard
glad geschoren, het sneeuwwit haar zuiver gekamd,
niets ontbrak er aan zijnen eenvoudigen doch sier
lijken tooi.
Negen ure was geslagen, wanneer de twee jongere
klerken Frans kwamen afhalen. Zij brachlen hem in
het midden der voorzaal, waar de eetkamer van M.
Bauwens uilgang op had.De andere klerkeu, de huis
bedienden en eenigc andere vrienden van Fransslon-
den daar verzameld, en, op het oogenblik dat hij
onder hen verscheen, boden zij hem eenen grooten
bloemruiker aan.
Geheel ontroerd en diep getroffen bedaDkle hen
Frans mei eene stamerende stem en eenen vriende
lijken glimlach.
Heer Jan, de opperklerk, stapte vooruit.
Mijnheer de grootboekhouder, zeide hij, Van
Oost tegen de muur plaatsende, blijf daar staan
zoo, recht over de deur van mijnbeer's eetkamer,
verzet een weinig uwen voet dat er tusschen beide
eene ruimte van twee vuisten zij,...Best. Nu de tweo
banden omhoog voor de borst, de vingers binnen
waarts, en de duimen naar buiten uitgestrekt....Goed
zeer goed! Het hoofd rechtop, en geene beweging
Zijl gij nu fiks op den post
Ja, was hel antwoord van Frans, dio nog niets
van het spel verstond
Victor, brengt nu het grootboek, zei mijnheer
Jan.
De joDge klerk gehoorzaamde, stapte voort en
bracht den opperschrijver een groot zwaar ingebon-
Verscheidene katholieke dagbladen hebben
met reden geprotesteerd tegen den slechten
wil van zekere inspecteurs van 't lager onder
wijs, welke hardnekkig voortgaan met de
loyale en regelmatige uitvoering der school
wet le verlammen. Men heeft strenge maat
regels tegen hen gevraagd, en dadelijk stegen
uit de gansche liberale drukpers kreten van
verontweerdiging en afkeur op. In deze om
standigheden, zegt de Palriote, zullen onze
lezers wellicht belang vinden in de opsom
ming der afstellingen door het liberale Cabinet
van 1846 gepleegd en welke de geuzen druk
pers nog zou goedkeuren indien ze hernieuwd
werden. Wat de afzettingen betreft welke het
werk waren van liet liberale Cabinet van 1878,
zij zijn nog versch in liet geheugen van allen.
De mannen van den 12 Augusti hadden nau
welijks den grondwettelijken eed afgelegd of,
den 12 Augusti zelf, demissiorineerden zij
zonder wettige reden MM. de La Coste, Mercier
en Desmaisières, katholieke gouverneurs der
provinciën Luik, Henegauwen en Oosl-Vlaan-
deren, en vervingen ze door mannen hunner
soort.
Terzelfder tijd stelden zij op brutale wijze
M. Lekeu af, arrondissements commissaris te
Luik, en gaven hem voor opvolger den libe
ralen lieer Fléchet.
Vijf-en-twintig dagen nadien, was het de
beurt der overige katholieke arrondissements
commissarissen, die zij met eenen slag alstel-
den. Dit waren
Te Gent, M. Burggraaf de Moerman d'llar-
lebeke
Te Brugge, M. Dujardin
Te Yperen, M. De Neckere;
Te Mechelen, M. Baron Van den Branden de
Reeth
Te Leuven, M. de Kerckhove;
Te Hasselt, M. Thonissen, thans minister
Te Doornik, M. de Rasse
Te Soignies, M Leroy;
Te Charleroi, M. Brixhe
Te Waremme, M. Boussemart.
Deze tien afstellingen werden volledigd door
drij andere afstellingen onder den vorm van
belachelijke verplaatsingenM. Van den Bulck,
arroiidissements-commissaris te Kortrijk.werd
naar Tongeren gezonden; M. Simons (de vader
van den gewezen procureur-generaal van Brus
sel, thans volksvertegenwoordiger)oud lid van
het Congres en der Kamer, ging naar Meche
len, en M. de Gerlaclie werd van Namen over
geplant naar Charleroi.
Bijna terzelfder tijd, werd M. Graal van der
Slraten-Ponthoz, door het Cabinet de Theux
lol buitengewoon gezant en gevolmachtigd
minister te Rome benoemd, gerevokeerd en
vervangen door M. Leclercq, procureur-gene
raal bij het verbrekingshof.
Dn/gouverneurs, dertien arrondissements
commissarissen en een ambassadeur opgeofferd
aan den haat en de wraak van MM. Frère en
den boek, dat volgens zijne uitwendige gedaante een
corpus juris of een koorboek moest zijn
Frans, hier begint de proef, hernam mijnheer
Jan op plechtigcn loon Neem dit als staaltje uwer
aanstaande bediening. En zoo sprekende, stelde de
opperklerk den overgrooten foliant op de uitgeslikte
duimen van Frans, zoodat het opengeslagen boek
achterover helde en tegen het voorhoofd van den
koestier russlc Deze bleef onbeweeglijk als eene
rots en durfde niet ademen.
Wij grooten u, groolbockhouder van mijnheer
Bauwens, riepen koorsgewijs al de aanwezigen uit,
terwijl zij te gelijk allen de voorzaal verlieten, en
onze goede Frans, nu een levende lessenaar gewor
den, bleef daar alleen stilstaan, geijk een marmeren
standbeeld.
Eenigo oogenblikken daarna ging de deur der eet
zaal op mijnheer Bauwens die deze klucht had laten
uitvoeren, op voorwaarde dal zij niet lang zoo duren,
verscheen.
Ha! Frans,ik zie dat gij reeds in bediening zijt.
Ja, baas, om u le dienen, antwoordde Van Oost
trotsch en vergenoegd.
Hoe stelt gij hel
Goed, allerbest baas gij ziet, ik verroer mij
niet.
Wel jongen dat had ik toch van u verwacht.
En de fabrikant deed alsof hij weder in de eetzaal
trok, maar bleef aan de deur staan met de klerken,
om het einde der grap bij le woonen.
Een weinig later kwam Trien de keukenmeid, in
de voorzaal.
Proficiat, Frans gij staat daar vast en fiks
gelijk hel Kanon bij de Vrijdagmarkt.
Ja, ja, ik zal hel zoolang wel houden slaan.
Doch aan de krampachtige beweging zijner vingers
kon men gemakkelijk bespeuren, dat de handen ver
moeid werden.
Eenige oogenblikken verliepen nu eer er iemand
voorbij ging. Mijnbeer Bauwens en de klerken ston
den altijd stilzwijgend naar den boekhouder te
kijken, want deze had een schutsel voor de oogen,
Rogier, dat was het geschenk van blijde in
trede van het groot ministerie van 12 Augusti.
'ii ^HiS»S®®6<E3Kr~
Vlamingen van Brussel hebben eene petitie
gezonden aan M. den minister van financiën,
welke op de volgende besluiten rieêrkomt
1° Dat, te beginnen met het loopend jaar
1885, de inschrijvingsbiljetten, aan al de belas
tingschuldigen te overhandigen, tegelijk in het
nederlandsch en in hei vlaamsch zullen opge
steld worden.
2° Dat de aanslagbiljetten eveneens in de
twee talen zullen opgesteld worden, of althans
dat, aan de belastingschuldigen die hun be
schrijvingsbiljet in het nederlandsch zullen
ingevuld hebben, aanslagbiljetten in die zelfde
taal opgesteld, zullen verstrekt worden,zonder
dat zij daartoe eenige vraag le doen hebben.
De logiek van M. Bara.
Het plan van M. Bara, elk weet het, is altoos
van veel gedruis te maken, met groote woor
den en ronkende volzinnen om te springen, te
schreeuwen en te bulderen, tempeestte ver
wekken, om alzoo zijne toehoorders en het
land een zekeren schrik aan te jagen en te be
dwelmen.
Dat plan is nogthans al te goed gekend, op
dat er nog iemand zoo naïef zij er zich te laten
bij vangen. Ook wordt M. Bara, het zoo wel
gewaar, dat hij er zich door ontstelt, en, gelijk
men zegt, zijn eigen in dien woordenvloed
aan de galg klapt.
Dat gebeurde nog verledene week.
Er was spraak over de stichtingen van mis
sen.
M. Bara zegde Welnu, M. Woeste, heeft
het nieuw tarief dat alleen aan de nieuwe mis
sen, welke zouden geslicht worden, toepasselijk is,
door eenen pennetrek, door eenen omzend
brief, zonder koninklijk besluit, aan al de
oude missen toegepast. Dat is volkomen onwel-
lig.
Hij vervolgtHet kon in het gedacht van
niemand komen, het nieuwe tarief aan de oude
stichtingen van missen toe te passen.
Dus het nieuwe tarief der bisschoppen is
alleen toepasselijk op de nieuwe slichtingen
van missen en niet op de oude.
Ja lezer, gij hebt wel verslaan zóó beves
tigt het M. Bara...
Maar diezelfde M. Bara, toen hij minister
was, op 3 april 1880, schreef aan den gouver
neur van Brabant
Bij brief van li februari vraagt gij mij of
het nieuwe tarief van het diocees Mechelen
terugwerkende kracht heeft en aan de oude
stichtingen kan toegepast worden.
In algcmeenen regel, moet dat vraagstuk
bevestigend opgelost worden.»
En altijd diezelfde M. Bara schreef nog, op
15 juni 1880 aan den gouverneur
c ln antwoord op uwen brief van 29 mei
dal hem verhinderde den baas en zijne gezellen le
zien.
Ter duivel morde Frans eenigzins ongeduldig
zijnen rechten voet verzeilende, dat boek is blik
sems zwaar.... Moet dat nog lang duren, dan krijg
ik de krampDoch neen, het zijn mijne vingers
die niet goed uitgestrekt zijn.
En de brave en lichtgeloovige grijsaard poogde
zijne handen eene gemakkelijke houding te geven.
De keukenmeid kwam terug.
Nog altijd op dezelfde plaats, Frans
Ja, Trien om de waarheid te zeggen en niet
te liegen, moet dat neg een tijdje duren, dan laat ik
het boek vallen.
Foei, jongen antwoordde de meid met eene
geveinsde verontweerdiging, want zij wist het
geheim van de klucht zijt gij niet beschaamd
voor den eersten dag dat gij grootboekhonder zijt
Beschaamd, beschaamd dat is gauw gezeid.
Ik zou u in mijne plaats willen zien
j Mogelijk antwoordde Trien, maar daD zou ik
de jaarwedde van den grootboekhouder trekken.
Trien wilt gij mij een klein pleziör doen
Wel zeker, Frans.
Roep mijnheer eens.
Waarom dat Mijnheer is bezig met zijne aflai-
rens.
j Roep mijnbeeer, zeg ik u, hernam Van Oost met
i angstig ongeduld ik wil hem een woordje spreken.
Maar de vrouw liep glimlachend weg, en liet Frans
alleen aan zijne zonderlinge marteling over.
De ongelukkige bloed begon echter onder zijne
lastige taak te bezwijken Schaamte en vrees van
plichtverzuim wederhielden hem nog, zich van het
reusachtig boek te omdoen. Want Frans was een
dier getrouwe bedienden uil den ouden lijd, die liever
hun leven hadden gelaten, dan aan bunnen plicht te
kort te blijven. Doch de moed begon hem in de schoe
nen le zinken, het ODgemak, dal hem allengskens
overwon, werd al te dringeed. Hel zweet liep hem
van de wangen af, de foliant beefde op zijne uitge
strekte handen, en zijne beenen sidderden gelijk een
heb ik de eeru te doen kennen dat ik slechts
de princiepen kan bevestigen, welke ik uit
drukte in mijnen brief van 3 april leslleden.
Het nieuw diocesaan tarief mag, bij terug
werking aan de oude stichtingen van missen toe
gepast worden, op voorwaarde dat de stichtin
gen, zooals zjj bepaald worden door het tarief
in gebruik op het tijdstip der goedkeuring,
geene wijziging ondergaan.
M. Bara van 1880 schrijft dus dat het nieuwe
tarief aan de oude stichtingen van missen mag
toegepast worden.
M. Bara van 1885 zegt dat het nieuwe tarief
aan de oude stichtingen van missen nxel mag
toegepast worden.
In 1880 en in 1885 is dus die M. Bara dood
eenvoudig een armzalige babbelaar, die niet
weet wat hij zegt, een man, met eene witte en
met eene zwarte kaak of klaarder gezegd, een
paljas en geen staatsman.
Handelsblad
Vri*ï jlieïti der gemeenten.
Nog twee gemeenten, Hugsse en Zonnegem
komen de toelating te verkrijgen om hare ge
meentelijke lagere school af ie schaffen en de
vrije school aan te nemen.
De twee voornaamste reden die de Zonne-
gemsche gemeenteraad inbrengt om die af
schaffing te wettigen, zijn zeer weinige leerlin
gen in de school en ook zeer weinig geld in de ge
meentekas. Het zeer gering getal leerlingen die
men ter school dezer gemeente telde, behoor
den allen of ten meerderen deele tot het ge
hucht Moorlegem onder Vlierzele, 't geuzen-
hoekske der streek.
De gemeenten Sl*-Maria-LaethemPau-Lae-
them en Poucques, worden bij koninklijk be
sluit van 26 januari ook gemachtigd om de
officieele school af te schaffen eu de vrije
school aan le nemen.
Men schrijft uit Rome, I Februari, aan den
Echo de Namur en wij melden bet met een
onuitsprekelijk genoegen, dat Mgr Dumont,
oud-bisschop van Namen, zijne onderwerping
en herroeping aan den H. Vader heeft gedaan,
die dezelve met geluk heeft aangenomen.
Dat nieuws, welk ons als zeker wordt ge
geven, vervolgt de opsteller van het naamsche
blad, zal door gansch Belgie eene levendige
voldoening te weeg brengen.
HANDELEN NIJVERHEID.
Melkhandel. Wij hebben reeds herbaalde
malen gemeld, dat men van plan is in Neder
land eene maatschappij te vormen, die een
stoomboot, geladen met melk, dagelijks naar
Londen zou zenden om deze daar le verkoopen.
De March Lane Express voorziet dat zulke on
derneming niet veel kans van gelukken heelt,
want dat de prijzen, welke aangegeven wor
den om de melk te verkoopen, welke een derde
riet, door den noorderwind in beweging gebracht.
Mijnheer, mijnheer, riep hij met verflauwd#
slem. God, God Wal gaal dal worden
Genoeg, zei de heer Bauwens, in stilte aan de
klerken die met hem aan de deur stonden te kijken,
die les heeft lang genoeg geduurd. Ik heb recht
medelijden met hem.
Mijnheer, om de liefde Gods, mompelde Fraus,
met aangegroeiden aogst.
Wat is er dan, Frans antwoordde de meester,
alsof hij op hel geschreeuw met zijne klerken uit de
kamer getreden kwame
Mijnheer, ik geef mij over, ik kan, ik wil uw
groolbockhouder niet zijn.
Hoe zoo dat, Frans
Kom mij ter hulp, ik bezwijk, hernam de koet
sier op jammerlijken toon.
Mijnheer Jan, neem hem zijn boek, sprak de
heer Bauwens.
De opperklerk gehoorzaamde.
Hel was tijd. Een oogenblik later, en de grootboek-
houder zou in onmacht zijn gevallen.
Hel ventje zag er zoo deerlijk uit, dat de meester
hem een glas wijn deed drinken en nederzitten.
Och God dal heb ik nooit gedacht, slamerde
de koetsier, toen hij een weinig bekomen was.
Hemelsche deugd dat is nu een fonctie
Frans, dat is een leske men zegt immers met
gegronde waarheid Schoenmaker, blijf bij uweu
leest
Ja,ja, baasliever honderd jaren bij de paarden
gebleven, dan een half uur met dat leelijk boek op de
handen. Nu verwonderd hel mij niet dat Jefke Van
j Brecht maar twintig jaren grootboekhouder is kun-
nen blijven, en nog, om het zoo lang te kunnen zijn
moei hij dan loch een stalen manneke zijn geweest.
Ik heb er een broek van aan. Twee-en-derlig jaren
jaren ben ik nu koetsierals T is u belieft, baas, ik
vraag u om hel nog le mogen blijven.
Wel zeker, Frans ik zal zelfs uwe jaarwedde
met drij ponden groot opslaan, en elders eenen
groolboekhouder zoeken.
EINDE.
