41ste Jaar
Zondag7 Februari 1886.
2056.
HERBERG EN SPEL
LÏZEKENWEG.— VERTREKUREN UIT AELST NAAR
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
Liberale en katholieke
politiek.
Het banket-Beeriiaert.
't Liberaleiidom.
DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRIJS6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 51 December.
ANNONCENPR1JS, per drukregel: Gewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen op bladz.50 cent.
Gysegem, Audegem, >endermonde, Zele en Lokeren 4-56
6-36 8-45 41-09 3-07 4-35 6-45 9-48.
Mechclen. 4-561 6-361 1-3Örf 8-lld Exp. 2° 3e kl8-451
12-00d 1-04d Exp. 1® 2® 3® kl. 2-5id 3-071 6-451
9-48.1 10-18d Exp. 1° 2' 3' kl.
Aolw. 4-56t 6-36! 7-30d 8-HdExp. 3kl. 8-45H-04d Exp.
1° 2" 3" kl. 2-5\d 3-071 5-58d 6-451 9-481
10-18rf Exp. 1° 2' 3® kl.
iirussel, langs Denderleeuw. 4-25 7-30 8-11 E3 kl, 8-36
10-25 dir. 12-00 1 -04 E 3 kl. 2-51 4-44 E 3* kl
5-18 des zond.) 5-58 en 8-49 direct 9-19 10-18 6 3 kl.
Leuven, Thiencn, Luik, Verviers 4-25d 4-5616-3618-Hd
E 3 kl. 8-451 8-36d l2-00d 1-04d Exp. 1® 2® 3® kl.
2-51d 5-58d 849d direct 9-19d 10 18 E 3 kl.
Gent, (5-00 's vrijd 7-04 dir. 7-55 E 3 kl. 8-45 9-41
12-21 12-40 0-00 dir. 3-08 3-37 E 3kl. 6-01 6-39
9-50 10-32 Exp 3 kl. en des zondags 12-39
(1) Nota. De letter t beteekent langs Terrttonde en d
Brugge, Oostende. 7-55 Exp. 3 kl. 9-41 12-21
12-40 0-00 dir. 3 08 El® 2® 3® kl. 6-38
Doornyk, Mouscron, Kortryk, Ryssel (langs Gend) 8-45
12-21 12-40 3-08 3-37 Exp. 6-01 6-39
Doorn. Mouse. Kortryk, Ryss. (langs Alh) 5-52 7-30 8.11
E. 3 klas tot Denderleeuw 12-00 2-51 5-58
Ninove, Geeraerdsbergen, Lessen, Ath 5-52 7-30 8-11
E 3 kl. tot Denderleeuw 12-00 2-51 5-58 9-16
Bergen, Quiévrain 5-52 7-30 8-11 E 3 kl. tot Denderleeuw
12-00 2-51 5-58
Enghien Braine, Manage, Charleroi, Namen langs Geeraerds
bergen 5 52 7-30 8-11 E 3 kl. tol Denderleeuw 12-00
2-51 0-00 5-58
Herzele, Soltegem, Nederbrakel en Ronsse, langs Erpe-
Meire. 4.58 7.35 12.18 6.03
Moorsel,Opwyck,Mechelen,Antwerpen 5,03 9,08 3,19 6,16
letter d langs Denderleeuw.
Calque Suum.
RAAR AELST DIT
Alh 6.48 10.24 1.18 4.06 7.57 9.15
Anlw. 5.15 6,29 9,13 E 3 kl. 9.53 10.50 E. 3 kl. 12-22
1.10 en 3-07 E.3 kl. 4.15 5.54 6.50 en 8-25 E. 3 kl.
Brussel 6.20 direct 7.18 E3kl. 7.31 9.00 11.08
11 55 1-56 3.00 E 3 kl. 4.53 5.58 dir. 7.19 8 40
9.52 E. 3 kl. (des zondags 11.46)
Dendermonde 4-10 'szaterd. 7.07 <9.42 11.34 2.27
5.28 8.26 9.14.
Geeraerdsbergen 7.27 11.05 2.00 4.50 8.39 9.51
Gent 6 35 7.39 E 3 kl. 7-46 9.43 11.07 12.31 E 3kl.
1 58 4 14 (4.39 's zondags) 5.06 8.11 dir. 8.26 9.45 E 3 kl.
Leasen 7.09 10.45 1.42 4.29 8.24 9.35
Lokeren 6.33 8.43 10.57 1.46 4.44 7.55 8.45
Ninove 7.55 11.33 2.28 5.18 9.07 10.19
Oostende 5.35 6.Ï0E.3 kl. 9.08 11.12 11.56 en 2 53 E 3 kl.
6.05
uit Gbnt naar
Moortzeele, Sottegem, Geeraerdb., Enghien', Braine-
le-Comte 5.52 8.12E 8.52 11.18 2.20 5.40 6.59
UIT GEERAERDSBERGEN NAAR I
Maria-Lierde, Sotlegem, Moortzeele en Gent, 5.15 vryd.
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 4.48 5.50 E 8.51
uit Denderleeuw naar
Haeltert, Burst, He^.ele, Sotteg. Audenaerde, Ansege»
Kortryk, 6.o3 0.00 9.01 12.55 6.11 7.20 direct,
DIT SOTTEGBH LANGS DENDERLEEUW NAAR AaLSI
(5.38 's Zalerd.) 7.5C 12.06 1.28 5.00 7.51
Uit Sottegem langs Erpe-Meire. naar Aalst (5.58 x.)
8.00 12,53 4.45 9.11
Uit Ronsse langs Nederbrakel, Sottegem, Herzele ei
Erpe-Meire naar Aalst 6 59 12.00 3.40 8.05.
uit Antwerpen (zuid) naar Üpwyck, Moorsei tn
Aelst: 5,45 10,04 4,17 7,12
AELST, 6 FEBRUARI 1886.
Onze geëerde lezers moeten reeds de kalmte
en vrede bemerkt hebben die in ons land
heerschen sedert den val van hetbaatvolste, liet
willekeurigsle en hel irfeest godsdiensihatende
onder de liberale ministeriën die tot dan toe
over ons geheerscht hadden.
Gedurende zes lange jaren, want jaren van
dwinglandij en vervolging duren lang; zeer
lang. waren de Belgen in twee vijandelijke
kampen verdeeld, bereid om alle oogenbliklcen
elkander met geweld aan te vallen. Geen
wonder, liet maconniek ministerie verspilde
onze soms in zuren arbeid gewonnen gelden,
het eischte nieuwe belastingen om onzen H.
Godsdienst, om bet eeuwen oude geloof onzer
vaderen te bevechten en, indien 't mogelijk
ware, totaal uit te roeien.
Om zijn goddeloos doel te bereiken riep het
maconniek gebroedde wet van 1879in believen,
dio den priester en met hem de godsdiens
tige zedeleer uit de school verjoeg om aldus
destegemakkelijker de zielen der kinderen aan
God en aan zijne Kerk te ontrukken. En opdat
de uitvoering dezer zoo goddelooze als onva-
derlatidsche wet zou verzekerd wezen, ontnam
men aan de besiuren alle vrijheid van handelen
in zake van onderwijs; slechts de wil \an onze
verfoeide liberale meesters moest geschieden..
Die haatvolle wet, om hare ijsselijke gevol
gen, Bloedwet geheeten, ontmoette eenen
geweldigen tegenstand bij de katholieke be
volkingen en besturen. Tegen de officieele of
liberale school werd de vrije katholieke school
opgericht, en men weet met welken geestdrift,
alle katholieken, arm en rijk, er aan bijdroe
gen.
In elke gemeente, hoe klein ook, hadden
geloof en vrijheid hunne voorstaanders en,
Code zij dank, ze waren talrijk.
De dwinglandij, vertegenwoordigd door 't
maconniek ministerie, had ook de hare. En
deze moest zij natnurlijk hebben, want er
waren wel aliijd eenige lieden ten dienste van
't gouvernement die vreesden, en te recht,
van hunne bedieningen te verliezen, indien zij
zijne noodlottige politiek uit alle hunne krach
ten niet ondersteunden, en ook nog eenige
anderen die zich te zijnen dienste stelden in
de hoop van, door hunnen iever. eene van de
vette plaatsen te verkrijgen bezonderlijk ge
sticht tot belooning dergenen die aan de del
ving van den grafput voor 't katholicismus
medewerkten.
De strijd was algemeen in de kleinste ge
meente, in de verst afgelegene gehuchten was
rust en vrede verdwenen; elkeen, edelen en
rijken, burgers en werklieden hielden zich met
de politiek onledig. Eu boe menige twisten en
vechtpartijen onstonden er niet bijna weke
lijks De toestand was overal lievig gespan
nen de vrede en eendracht die onder de kin-
ders van een en 't zelfde vaderland moeten
heerschen, waren ernstiglijk geschokt.
Het maconniek ministerie onderdrukte
zijne politieke tegenstrevers het wild® ze
Vertelling van V. Seeburg,
NAGEWERKT DOOR L MERCEL1S.
Te midden van ontzaglijke liooge bergen, weet ik
ergens een dorp liggen. Stil en vreedzaam ligt het
daar, in het kleine, groene dal; de huizen slaan
tamelijk ver van elkander, en de opene plaatsen, zijn
door wijngaard-, moes-en fruitboomen ingenomen.
Eene kleine, smalle heek die van uit de hergen komt,
kronkelt in liefelijke bochten door hel dorp: aan
zijnen boord staal de pastorij.Sneeuwwitte gordijuen
hangen voor de vensters, en binnen schijnt alles
doodstil. Misschien is Mijnheer Pastoor zijnen zon-
dagpreek aan 'loverwegen. Aan de eene zijde, op
eenen kriekenboom, zit eene vink ie zingen hoe
liefelijk klinkt dat lied te midden der zwijgende een
zaamheid Aan den anderen kant bemerkt men de
kerk en het kerkhof.
Bloedroode angelierbloemen, vergeel mij-nietjes
en andere grasbloempjes versieren de graven, en de
ijzeren kruiskens kijken welwillend ovor bloemen
en slapende dooden heen, als wilden zij beiden jze-
genen. Tijlpend en krekelend vliegen de kleine
muschkens heen en weder, alsof hel kerkhof geene
heilige aarde en was dat wispelturig vedervolk is
te argeloos om daar eens aan ie denken
De kerkdeur slaat wijd open. In hel dorpje immers
is men niet gewoon de kerk te sluiten zooals in de
stad heel den dag is er vjije ingang, en licel den
dag kan hel eenvoudig buitenvolk tornen bidden in
de stad gaat het anders: daar heeft men wellicht
totaal verdelgen. Indien zij 't ongeluk hadden
er zich tegen te verzetten, dan wierden zij als
parias behandeld en het bloed der vervolgde
burgers mocht zelfs stroomen gelijk te Heule,
zonder dat onze maconnieke dwingelanden er
zich om bekreunden Immers wat raakte
het hen dat er in eene vlaamsche gemeente
twee of drij katholieke fanatieke boeren meer
of min waren
Zietdaar wat vast en zeker hier onder het
gevallene maconnieke ministerie van verma
ledijde gedachtenis, gebeurde.... Wat verschil
nu heden Alles is nu rustig en in vrede.
Belgie is aan zich zeiven weèrgegeven. Een
jaar is voor 't katholieke ministerie voldoende
geweest om alles weêr in orde te brengen en
een einde te stellen aan dien strijd die onver
mijdelijk den burgeroorlog zou verwekt heb
ben.
't Is waar, de liberalen hebben hard ge
schreeuwd eu getierdzij bewogen hel en
aarde en verwekten eindelijk eenen volksop
loop te Brussel. De muiterij triomfeerde bijna
Z. M. de Koning wierd door schrik bevangen,
en 't katholiek ministerie verkeerde in eenen
min of meer verlegen toestand Doch het land
sprak op 7 September, dag van eeuwige schan
de voor T maconniek gebroed, en beteekende
aan de liberale muitelingen dat het zich niet
genegen gevoelde om op nieuw de proef der
zes laatste jaren te ondergaan. Deze kracht
dadige houding van 't katholieke volk gaf eene
heilzame sterkte aan 't katholieke ministerie.
Z. M. de Koning, om eene onuitlegbare rede
gaf later aan de eischen der liberale muiters
toe, en dankte twee zijner ministers af, twee
mannen van verhevene kennissen en groote
bekwaamheid. De achtbare heer Malouminis
ter van financiën, trad met hen vrijwilliglijk
af. Toende liberalen die afdankingen,dank aan
de llauwhertigheid des Konings, verkregen
hadden, dachten zij de dood van 't ministerie
nakend. Doch ze bedrogen zich; andere man
nen van groote kennis en bekwaamheid traden
op, en weldra was het ministerie zoo sterk
als bet ooit was geweest en zette het met
iever en moed zijn werk van bevrediging en
herstelling voort.
En wat bestatigen wij nu heden
De vrijheid werd aan de provinciën en ge
meenten teruggegeven;
De schandalige geldverkwistingen zijn uit
geroeid geworden
Eene wijze gespaarzaamheid werd ingevoerd
en 't evenwicht van 't budjet verzekerd bij
zooverre dat wij geene nieuwe belastingen
meer te vreezen hebben
Het militaire contingent is, wel is waar,
maar lichtelijk verminderd geworden
Het soldatenleven, werd onder stoffelijk en
vooral onder zedelijk opzicht verbeterd
Groote nuttige en noodzakelijke openbare
werken zijn bevolen geworden
De gehaate bloedwet van 1879 werd afge
schaft en vervangen door eene heilzame wet
geving die alle dagen meer en meer gewaar
deerd wordt en elkeen bevredigt;
De zondagrust is aan de Staatsbedienden
verzekerd geworden;
Landbouw-voordrachten werden ingericht,
proefvelden ingesteld en landbouw-ingenieurs
geen bidden noodig.
Binnen ziel het er rein en lief uit Rijkdom vindt
men er niet, doch alles kraakt er van nelheid voor,
op hel koor, hel hoogaltaar, rechts een altaar met
hel kindje Jesus in de krib. en links een ander, aan
Onzc-Lieve-Vrouw van Goeden Raad toegewijd.
Het beeld is schoon van kleur noch vormen, doch
beminnelijk gelijk een glimlach op eenen moeder-
mond, een zonnestraal in eenen blauwen hemel. Ja,
bidden moei gij, als ge het aangezicht der Moeder,
en de blauwe oogskens van het kind op hare armen
beschouwt.
Ja, bid, mijne ziel Bidden moet de deur des
hemels openen. Achter, in eeeen donkeren hoek der
kerk zit een oude man; in zijne bevende handen
houdt hij eenen paternoster, en bolleken voor bolle
ken glijdt de rozenkrans door zijne vingeren heen
en als de grijsaard zijn Rozenhoedte rond gebeden
heeft, dan begint hij op uieuw tol dal het avond is,
en hij naar huis toe gaat
Maar anderendaags 's morgens zit hij vroeg
weer in zijn hoeksken. Eer hij eventwel de kerk
verlaat, valt hij voor het Beeld Van Onze-Lieve-
Vrouw, op de koude steenenen neder, cd bidt met
uitgerekte armen Moeder, na lijden kwam ver
blijden. Ik heb veel gezondigd en veel geleden En
toen ik voor goed in den nacht der wanhoop ging
vallen, toen is het morgend voor mijne ziel gewor
den, prachtige, gouden morgend. Dat heb ik aan U
te danken. Wees gegroet, Maria.
Hel leven van dien man is eene heele geschie
denis.
Hel was over omlreRt veertig jaren Prachtig en
heerlijk 3Cheen de zon over hel Kriekenboomhof.
doch binnen z3t vader in droefheid en zwaarmoedige
gedachten verdiept zijn zoon was een lamberlol,
een verloopeu jongen.
Daar stonden zij, vader ea zoon, recht tegenover
aangesteld om den lijdenden landman ter
hulpe te kotnen....
Zietdaar wat wij reeds aan 't katholiek mi
nisterie te danken hebb.en.
Voorzeker heeft ons katholiek gouvernement
alle misbruiken niet kunnen uitroeien, noch
alles herstellen wal de liberalen verwoest
hadden, maar laat ons rekening houden van
alle de hinderpalen dat het te overwinnen
heeft't is immers onmogelijk van op een jaar
en half te herstellen wat hel maconniek ge
broed op 6 jaren heeft verwoest. Laat ons
dus al ons vertrouwen in onze ministers stel
len zij kennen de taak die zij te volbrengen
hebben en wij mogen er van verzekerd wezen
hun verledene is onseene verzekerde waarborg
voor de toekomst
Deze betooriing, ter eere van den alom ge-
achten minister, heeft woensdag avond in de
zaal Marugg plaats gehad.
Rond de 400 personen vereenigden zich in
de prachtig en doelmatig versierde zaal.
MM. de minister Tlionissen, de Caraman, de
Moreau, Vainlenpeereboom en Pontus, namen
plaats aan de eerelafel, welke voorgezeteu
was door M. Nothomb, bijgestaan door MM.
Crockaert en Jolly.
Nog vonden daar plaats Mgr. De Haerne,
MM. Woeste, Beckers. De Winter, van Yper-
sele, en het ganscbe bestuur van den Katho
lieken Kring.
M. Woeste wordt bij zijn binnentreden door
eene luide en geestdriltige ovatie begroet.
De gentsche deputatie, samengesteld uit
MM. Casier en Lammens, senateurs. Leger,
Desmet-Denayer en A. Ligy biedt den held van
het feest eenen bloemtuil aan van onvergelij
kelijke schoonheid.
Indien ooit een minister zulke hulde ver
diende, zegt een blad van Brussel, dan is hel
wel zeker de man, onder wiens beleid de brus-
selsche katholieken hand in baud met de inde
pendente», den schitterenden zegepraal van
10 juni 1884, behaalden.
En wie bewondert niet het talent en de uit
gebreide kennis in alle zaken, die hij thans,
in het hoog bestuur aan den dag weet te leg
gen? De fijnheid, de juistheid, waarmêe hij
de aanvallen der linkerzij zoo bondig mogelijk
weet te weêrliggen
Is het niet dank aan hem, dat men thans het
deficit door een boni heeft zien vervangen
Is liet niet hij, die de eindelooze knoeierijen
deed ophouden voor een wijs en zuinig be
stuur
Neen, de hulde is allezins verdiend en ieder
sluit er zich bij aan
Aan het einde der zaal stond het nog over
dekte borstbeeld van M. Beernaert.
Aan hel uur der heildronken nam M.
Nothomb het woord, om aan den Paus en den
Koning te drinken.
Zijne redevoering was een meesterstuk van
welsprekendheid.
Sprekende van den Paus. wees hij op het
belangrijke feit, dat Leo XIII als scheidsrech
ter in de zaak der Carolinen-eilanden aange-
elkaoder, de eene zestig, de andere vier-en-twintig
jaren oud.
En ik herhaal het u, zegde de oude beveod, ik
blijf op het Hofeerder nog stook ik mijne pachterij
af, dan ze aan zoo eenen jongen over te geven.
Gehoorzamen zult ge, of anders kunt ge maar het
vaderlijk dak verlaten om te gaan uitwonen als boe
renknecht. Daar zult ge misschien het hoofd leeren
neerleggen om
Dreigend' klonken die woorden des vaders, gelijk
bat brullen van den donder tusschen de bergen.
Een spotlach vloeg over het verachtelijk gezicht
des jongeliogs.
Ik meende niet, zesde hij barsch weg, dat een
uurken kaartspel zoo eene grouweüjke zonde kon
zijn Andere jongens, grooter en wijzer dan ik,
spelen ook hun spel; maar, natuurlijk, zij hebben
recht en gelijk, mnar ik
Wat riep de oude uit, en zijne stem sidderde,
spreekt gij zoo Op eenen avond twintig lot
veerug marken (50 frs verhezen, dat heet gij een
unrken kaartspel
Ja maar, ik heb toch ook al gewonnen, viel de
zoon stijfhoofdig in.
Gewonnen Waar is dan uw gewonnen geld
Zeg Eerst gewonnen, en dan verloren of verleerd-
Neen, op speelgeld kan geen zegen rusten. Goed dat
het uit den huize is.
De jongeling trok de schouders op.
Luister, mijn zoon, elke speler is een ongeluk
kige rampen en tegenspoed vergezellen hem. Hij
mag winnen of verliezen hij verliest altijd, den
eenen keer den vrede -zijner ziel, den anderen keer
zijn geld De speeldrift is eer, zoo gevaarlijke vijand,
dat hij van nienschen wangedrochten, vaD engelen
duivelen kan maken.
Joris begon luid te lachen.
Zie, vader, zei bij op honende wijze, hetgeen
steld werd, en op de belangrijke rol, die het
pausdom inde leste politieke gebeurtenissen
heeft vervuld.
Na dezen toast richtta de spreker zich tot M.
Beernaert en bood hem, onder het gejuich der
aanwezigen, het borstbeeld aan dat thans ont
sluierd werd.
Een daverend Hip, hip hoera weergalm
de op dit oogenblik door de zaal.
Deze huldebetooging, M. de minister, ging
M. Nothomb voort, kunt gij aanveerden zonder
uwe gekende nederigheid te kwetsen. Een
uwer schoonste zegepralen was die, welke u
als hoold van het gouvernement aanstelde.
Spreker bracht vervolgens eene schitterende
hulde aan M. Victor Jacobs, welke rechtstaan
de en met luide kreten van Leve Jacobs! door
al de deelnemers beantwoord werd.
Antwoordt van Hl. Beernaert.
Mijnheeren, M. Nothomb beeft zoo even
gezegd, dat er gelukkige dagen in hel leven
van een politiek man voorkomen. Welnu Een
zulker dagen ben ik u verschuldigd, en ik dank
u daarvoor uit mijne ganscheziel.
Ik ben fier, hier, door u gehuldigd en
goedgekeurd te worden de herinnering daar
aan zal als eene der zoetste aandoeningen in
mijn geheugen aangeleekend worden.
M. Nothomb heeft mijne gedragslijn ver
eerd, met eene overdrijving waarin ik zijne
oude vriendschap herken maar ik verdien
1 zulke lofrede niet. (Ja wel
Gij hebt in mijden gemeenschappelijken
strijd, don gemeenschappelijken zegepraal wil
len vieren. Inderdaad, die strijd, die zegepra-
len hooren niet alleen aan ons, maar aan
gansch het land.
I Op dit oogenblik is het nog alleen de
groote, konservalieve partij, die onze eeuwen
oude tradiliën ongeschonden bewaart, even
als den eerbied voor den nationaleo godsdienst
en de onuitwischbare gehechtheid aan de
burgerlijke vrijheden.
M. Nothomb heeft de houding van het
tegenwoordige kabinet in verband gebracht
met die der mannen van 1830. (Leve de llaerne.)
't Is waar. Het tegenwoordige kabinet
noemt zich het nationaal kabinet. De openbare
vrijheden waren bedreigd zij werden bestuur-
lijkerwijze versmacht. Wie zal zeggen dat bet
zoo nog is
Voor degenen, die er naar snakken eens
onze meesters te worden, is de grondwet een
oud versleten voorwerp De vrijheid, wel die
is goed voor hen, maar niet voor anderen
Hel programma? Gij kent hetopslorping van
het eigen bestaan, de Staat overal, de be-
heersching der menigte.
Deze gedachten zullen nooit in België
i wortel schieteu
a Maar om er aan te weerstaan, moet men
op uwe wijsheid kunnen steunen. Wij moeien
aan anderen doen wat wij zouden willen dat
i ons gedaan worde.
Wij moeten, hoe groot ook onze meerder
heid zij, hoe groot zij nog worde, trachten dat
.de minderheid hare rechten, al hare rechten,
blijve behouden.
Gij weet het, ik zou aan de vrijheid van
allen eene bepaalde kracht willen geven, na
melijk de vertegenwoordigers der minderheid.
(Toejuiching.)
Mijnheeren ik drink aan de groote konser-
vatieve partij
Dat België getrouw aan zijne oude leerin
gen voortga, op den weg der stoffelijke ver-
beleringen en politieke vrijheden.
Deze redevoering werd met luide toejuichin
gen begroet, tot eindelijk generaal baron Joly
het woord kon nemen om een dronk in te stel
len aan de leden der parlementaire rechterzij.
Toen Hl gr De Haerne het woord nam werd
hem eene schitterende hulde bewezen, vooral
toen hij een heildronk bracht aan de grond
wet van 1830,
Vervolgens voerden nog het woord MM.
Opsomer, van Tliielt, Crockaert (aan de druk
pers), Coomans (aan de lezers der pers en de
kiezers) en M. de generaal Merjay (andermaal
aan M. Beernaert.)
De tweedracht onder de liberalen blijft
voortdurend heerschen. Alle pogingen om
weêr tot de eenheid te geraken lijden schip
breuk wat de eerien voorstellen, wordt door
de anderen verstooten. liet Congres 'twelk
als de eenige redplank werd aanschouwd,
komt nu ook van de hand gewezen te worden.
De liberale Associatien over bet houden van
een Congres geraadpleegd, hebben ten meer-
derendeele verklaard dat zij hare goedkeuring
aan dit kluchtspel niet konden geven. Dat valt
niet te verwonderen. De twee fractiën van
't liberalendom willen beide meester zijn. De
doctrinaireri of oude pruiken willen bongré-
malgré hebben dat zij nog de eenige gouverne-
menteele partij zijn, terwijl de radikalen hen
toeroepen gij zijt versletenwij zijn hel, de
jongeren, die nu op onze beurt als gouverne
ment moeten optreden. Geen van beiden wil
len een stap achteruit gaan, willen iets toe
geven.... Van wederzijden wil men verzoenen
maar op voorwaarde van meester te zijn.
Moest er een Congres gehouden worden,
nooit zou eene grootere twistpartij ergens
hebben plaats gehad, en, voorzeker zou het
tot uitslag hebben dat de oude pruiken weldra
door de radikalen buiten de deur zouden ge-
walscht zijn.
Heteenigste punt waarover zij zouden tot
accoord geraken, 'tis op 't gebied der kerk
vervolging. Doch hiermeé heeft het gezonde
deel des kiezerskorps geen vrede meerhet
weet immers bij ondervinding hoe duur zij,
telken male de liberalen aan 't bewind zijo,
aan de Staatsgeldkist te staan komt. Het laud
weet immers maar al te wel, hoeveel millioe-
nen er door de schoolwet van 1879 werden
verslonden, die, men zal het niet betwisten,
slechts eene booze kerkvervolging is geweest.
Waren de liberalen nog eenige tijd aan
't bewind gebleven 't Staatsbankroet ware
onvermijdelijk geweest, ondanks de belastin
gen van allen aard die zij ons zouden hebben
op den hals gelegd
gij daar in uwe gramschap uitbabbelt. daar gelooft
gij zelf niet aan- Als men naar uwen rimram moest
luisteren dan zou men denken dat de duivel zelf in
dc kaarten zit.
Ja, dat geloof ik ook, antwoordde de pachter
stijf-en overluigd-weg; en gij schijnt met nwen
ouden vader te lachen Jongen van twintig jaren,
wat zult ge nog bittere tranen schreien, als ge naar
mijne lessen niet wilt luisteren.
Joris antwoordde niet. Het scheen hom dat vader
niet teenemaal ongelijk had dan, droeve herinne
ringen reeds waren voor hem aan dat ongelukkig
kaartspel verbonden Maar ach Joris deed, gelijk
vele menschen, hij luisterde naar de stem zijns
gewetens niet, en de raadgevingen van zijnen goeden
engel verstiet bij. Hij begon inwendig met zijne
zwakheid te lachen en had iemand op dit oogen
blik de kaarten op tafel gesmeten, zeker zou de
onverbeterlijke zoon zijnen eigen vader tot het spel
durven uilnoodigen hebben.
Welnu, wat is uw besluit, vroeg de oude
angslig, wilt gij het spel laten ofte niet
Joris wachtte een weinig dan zei hij vlak af
Neen
De oude vader sidderde zwaarmoedig zag men
den adem in zijne borst klimmen en dalen; zijn mond
vertrok zich krampachtig, en twee dikke tranen
blonken in zijne oogen.
Joris, riep hij de handen opheffend, Joris ik
bid u, in den naam uwer goede moeder zaliger,
verlaat het spel, mijn jongen In onbeschofte
gramschap dterf de jongen zijnen vader iu de oogen
zien.
Spelen, daar laat ik mij weinig aan gelegen
maar mij laten behandelen gelijk een schoolknaap,
dal nooit En juist daarom, omdat gij mij verbieden
wilt wal duizend anderen onverlet mogen doen, en
ik geen kiud meer ben, speel ik, en zal ik blijven
spelen
Is dat uw laatste woord
Ja.
De ome vader kampte zienlijk en lang met zich.
Gramschap en liefde, ja, gewonde liefde,
streden in zijn hert Neen, het is geen wilde, geen
onbezonnen toorn, maar eene heilige gramschap, die
in zoete verwijtingen uit het hart eens vaders los
breekt, als liet ongelukkig er. verloopeu kind op den
weg des verderfs de hand wegstoot die het redden
kan. Joris was zijn eenige zoon zijne moeder was
dood, en zijne zuster, een week en ziekelijk meisje
dal als eene bloem verkwijnde, had hel alleen maar
al te druk om een zoo groot huishouden le beslieren.
Want de pachter van bel Kriekenboomhof was de
rijkste en aanzienlijkste boer van den omtrek, en
ontelbare meiden, knechten en daglooners werkten
voor hom in stal en veld. Het pachthof cn de lande
rijen hel was al zijn zuivere eigendom, zonder
eenige belastingendaarenboven bad hij nog een
schoon getal klinkende, blinkende schijven in de
lade liggen, wier getal jaarlijks nog op Siel Michiet»
dag, door aanzienlijke inkomsien, vergroot werd.
Joris kon eeu gelukkigen schoon leven hebben; zijn
vader was niet gierig, maar spaarzaamheid die bad
hij van zijne ouders geleerd. Ook kon hij niet lijden
dal die prachtige bezittingen, waarover menig edel
man fler zou geweest zijn, en die sedert drij honderd
jaren bijna aan zijne groot- en vooroudersjhadden
toebehoord, door den speeldrift van zijnen jongen
zouden verkleind of verkwist worden. Hij wist maar
al te wel, de oude mao, dat de speelduivel niets te
groot of te kostelijk kent: alles wordt aan* zijnen
gulzigen drift geslachtofferd En, terwijl zijne ziel
zich legen die zwarte gedachten verhief, en zijn
heit van heilige gramschap brandde, sprak bij op
overtuigden toon aan zijn kind.
(Wordt voortcizit.)
