41ste Jaar.
Zondag* 26 September 1866.
V 2089.
I.IZERENWEG.— VERTREKUREN UIT AELST NAAR
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
Zaak Ronvaux.
DENDER-BODE,
ABONNEMENTPRIJS6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 31 December.
Hofstade.GYsecem, Audegem, Peodermonde, Zele, Lokoren
4-50 6-33 8-45 41-08 3-06 6-02 7-15 9-48.
Mechelen. 4-501 6-331 7-30i 8-1 ld Exp. 2' 3' kl. 8-451
12-OOd 1-0-M Exp. 1* 2e 3® kl. 2-45d 3-061 6-0-21
7.15 9 48.1 I0-I8d Exp. 1« 2* 3* kl.
Antw. 4-501 6-331 7-30d 8-lldExp. Ski. 8-451 l-04d Exp.
1* 2* 3« kl. 2-45d 3-061 5-58d 6-021 9-481
10-18d Exp. 1* 2' 3" kl.
Brussel, langs Denderleeuw. 4 25 7-30 8-11 E 3 kl. 8-33
10-20 dir. 12-00 1-04 E 3 kl. 2-45 4-51 E 3* kl
5-25 des zond.) 5-58 7.47 en 8-47 direct 9-19 10-11 E 3 kl.
Leuven, Thienen, Luik, Verviers 4-25d 4-5016-3318-1 ld
E3 kl. 8-451 8-33d 12-OOd l-04d Exp. le 2' 3* kl.
2-45d 5-58d 8.47d direct 9-19d 10 tot E 3 fj-
Gent (5-00's vrijd 7-03dir. 7-57 E3 kl. 8-45 10-13
12-21 12-40 0-00 dir. 3-08 3-37 E 3kl. 6-03 6-39
9-49 10-32 Exp 3 kl. en des zondags 12-39
(1) Nota. De letter 1 beteekeul langs Termonde en d
Brugge, Oostende. 7-55 Exp. 3 kl. 10-13 12-21
12-40 0-00 dir. 3 08 E 1* 2' 3e kl. 6-39
Doornyk, Mouscrou, Kortryk, Ryssel (langs Gend) 8-45
12-21 12-40 3-08 3-37 Èxp. 6-03 6-39
Doorn. Mouse. Kortryk, Ryss. (langs Ath) 5-52 7-30 8.11
E. 3 klas lot Dendorleeuw 12-00 2-45 5-58
Ninove, Geeracrdsbergen, Lessen, Atb 5-52 7-30 8-11
E 3 kl. lot Denderleeuw 12-07 2-45 5 58 9-19
Bergen, Quiévrain 5-52 7-30 8-11 E 3 kl. tot Denderleeuw
12-07 2-51 5-58
Enghien Braine, Manage, Charleroi, Namen langs Gecraerds-
bergen 5-52 7-30 8-11 E3 kl. tot Denderleeuw 12-07
2-45 0-00 5-58
Herzele, Sottegem, Nederbrakel en Ronsse, langs Erpe-
Meire. 4.58 7.35 12.18 6.03 5 1IC1(|
Noorse), Opwyck,Mechelen,Antwerpen 4,46 9,08 3,14 o,lo
letter d laDgs Denderleeuw.
ANNONCENPR1JS, per drukregel: Gewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen op 3" bladz.SO cent.
Uuique Saam.
RAAR AELST UIT
Ath 6.48 10.24 1.18 4.06 8.02 9.15
Antw. 5.05 6,29 9,10 E 3 kl. 9.53 10.50 E. 3 kl. 12-28
1.10 en 3-07 E.3 kl. 4.37 5.52 6.43 en 8-25 E. 3 kl.
Brussel 6.20 direct 7.20 E 3 kl. 7.31 9.33 11.08
11 55 2-00 3.00 E 3 kl. 4.43 5.58 dir. 7.31 8 10
8.419.52 E. 3 kl. (des zondags 11.46)
Dendermonde 4-10 'szaterd. 7.05 9.42 11.34 2.24
5.28 8.27 9.24.
Geeraerdsbergen 7.27 11.05 2.00 4.50 8.49 9.51
Geut 6.35 7.39 E 3 7-43 9.40 1 1.07 12.31 E 3 1 53
4.20 4 33 E(4.46 's zond) 5.04 7.12 8.11 dir. 8.26 9.40 E 3
Lessen 7.09 10.45 1.42 4.29 8.25 9.35
Lokeren 6.33 8.43 10.57 1.46 4.44 7.55 8.45
Ninove 7.55 11.33 2.28 5.18 9.17 10.19
Oostende 5.35 6.20E.3 kl. 9.08 41.12 11.56 en 2.5-3 E 3 kl.
6.05
uit Gent naar
Moortzeele, Sottegem, Geeraerdb., Enghien, Braine-
ie-Comte 5.52 8.12E 8.52 11.18 2.22 5.40 6.59
uit geeraerdsbergen naar
Maria-Lierde, Sottegem, Moortzeele en Gent, 5.15 vryd.
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 4.48 5.50 E 8.51
uit Denderleeuw naar
Haellert, Burst, Herzele, Sottog. Audenaerde, Ansegem
Kortryk, 6.09 0.00 9.01 12.58 6.11 7.20 direct,
UIT SOTTEGBM LANGS DENDERLEEUW NAAR AALST
(5.38 's Zaterd.) 7.50 12.06 1.30 5.00 7.51
Uit Sottegem langs Erpo-Meire. naar Aalst (5.38 *s z.
8.00 1,06 4.47 9.20
Uit Ronsse langs Nederbrakel, Sottegem, Herzele en
Erpe-Mcire naar Aalst 6-59 12.00 3.40 8.05.
uit Antwerpen (zuid) naar Opwyck, Moorsei en
Aelst5,40 10,04 4,17 7,10
AELST, 25 "SEPTEMBER 1886.
De liberale drukpers heeft voor 't oogenblik
eenen zaagstoel, waarvan zij duchtig gebruikt
maakt.
Zij zaagt zoo geweldig over de afstelling van
den schepen Ronvaux van Namen, dat men er
oorendul zou bij worden.
De verledene week greep te Namen een
congres ofte bijeenkomst van officieele onder
wijzers en onderwijzeressen plaats. Wat men
daar vertelde dat weet men nietde zittingen
gebeurden met gesloteue deuren, de geuzen
zijn immers voor hei licht.
Al wat men weet is dat er feesten werden
gegeven, dat men uitstapjes deed naar de grot
van Han en meer andere plaatsen en dat de
heeren en dames zoo luidruchtig te werk gin
gen dat men dacht eene bende uitgelatenen
voorhanden te hebben.
Te Han onder anderen kwamen zij aan, in
rijtuigen opeengestapeld meesters en meeste
ressen ondereen, en lieten er hunnen dollen
duivel uit.
De gidsen die gewoonelijk met deftige lieden
te handelen hebben, drukten hunnen walg uit
over het wild gedrag der bezoekers deze
laatsten schreeuwden, floten, sprongen en
wierpen elkander overhoop gelijk ontsnapten
uit een gekkenhuis.
Een schoolmeester trapte, bij ongeluk, op
't voetje van eene onderwijzeres en 't lieftallig
ding gaf hem zulken geweldigen vuistslag in
den rug dat het weinige scheelde of hij stortte
in den afgrond.
Wanneer men de gaanderij betrad, begon
gansch de bende, even als de socialisten op
15 Augusti lest, de Marseillaise en het O Van
den Peereboom te huilen.
Vier priesters die te gelijkertijde de grot
bezochten, werden door 't officieel gespuis be-
leedigd en uitgejouwd. De saiuep waren nog
onbeschofter dan de •uaaaaq
Een schoon voorbeeld voorwaar van eer
bied voor't gezag, gegeven door dezen die aan
anderen den eerbied voorde overheid moe
ten inboezemen.
En aan zulke lieden zouden wij de opvoe
ding onzer kinderen moeten toevertrouwen
Een feestmaal sloot het congres. Aan het
dessert deed de voorzitter, schepen Ronvaux
van Namen, een heildronk aan Z. M. den
Koning.
Spreker vergeleek Leopold II aan eenen
keizer der romeinsche oudheid en de onder
wijzers aan martelaren van dien tijd, die in de
renbaan der wilde dieren werden geleid, om
verscheurd te worden. De geusche schepen
stelde hen in den mond de woorden, die hij
zegde door de martelaren te zijn uitgesproken^:
Ave Cesar, moriluri te salutant, hetgene bedui
den wilCesar, dezen die gaan sterven groe
ten u
Een door lijden bleek en afgemat gelaat, bewoog
zich zachtjes langs de glasruiten des winkels, waar
de schilderij was tentoongesteld, en een paar door
weemoed en uitdrukking prachtige oogen, vestigden
hunne eensklaps verlevendigde blikken op het doek
des schilders.
Een jong mensch, omstreeks vijf en twintig jaren
oud, bevond zich in den winkel en wandelde op en
neer met den meester. Hij bleef dikwijls voor de
schilderijen stil staan, en was in een tamelijk leven
dig gesprek gewikkeld.
Die jonge man was smaakvol en eenvoudig ge
kleed Zijne houdingen gebaren waren insgelijks
deftig; zijn uiterlijk was zacht en voorkomend.
Ziedaar eene dame, aan wie uwe schilderij zeer
schijnt te bevallen, zeide de meester.
De schilder bezag zonder erg de hem aangewezen
persoon dan. de glasruiten naderende, opende hij
haastig de deur.
Mevrouw, zeide hij, gelief u de moeite te geven,
binnen to komen, gij zult dan ten minste op uw
gemak zijn om die schilderij zoolang te beschouwen
als 'l u believen zal.
Na eene lichte aarzeling trad de dame binnen, aan
vaardde den stoel dien men haar aanbood en plaatste
zich voor het doek.
De belangstelling die u voor dit stuk hebt, me
vrouw, strekt den schilder tot groote eer, zeide hij.
Ach Mijnheer! het taleut des schilders ver-
eenigl zich met mijne herinneringen, om mij die
bloemen te doen bewouderenIk meen den ver
vaardiger van dat meesterstuk te herkennen....
Helaas 1 de tijden zijn veel veranderd... ook ik, ik
ben yeel veranderd 1
En de litanie begon, 't ging er van Ze
groeten u Sire, dezen die zooveel verkleefd
heid hebben aan het Koningshuis als de mar
telaren der oudheid
«Ze groeten u, Sire, zij die op snoode wijze
vervolgd worden door de mannen der duister
nissen
Ze groeten u, Sire, deze onderwijzers, die
door uwe ministers gemarteld worden
Ze groeten u, Sire, enz., enz en of de
officieele hongerlijders toejuichten, dat was
zonder einde....
De redevoering was eene beleediging, eene
bespotting voor den Koning en 't ministerie en
zij miek ook groote opschudding in 'l land.
Natuurlijk stonden alle de liberale gazetten
vol van bewondering voor den ppt[ Ronvaux,
uitgenomen Le Précurseur van Antwerpen, die
de zaak in den grond begreep.
Indien M. Ronvaux, schreef Le Précur-
seur, het inzicht niet heeft gehad den
e. persoon des Konings aan te vallen, dan be
te kennen wij niet te begrijpen wat zijn heil-
dronk beleekent. Welnu, het is ondragelijk
dat men onzen grondweltelijken Vorst, die
te zelfder tijde de welwillendste mensch der
wereld is, vergelijke aan eene soort van
dwingeland, die de martelaren naar de mar-
telplaats zendt. Hel zijn overigens de gladi-
ators en niet de martelaren die, in 't voor-
bijgaan, den groei van Ave Cesar tot den
cc keizer stuurden. DL Ronvaux.is hier zoowel
aan de welensehap als aan de beleefdheid
cc tekort gebleven.
Voegen wij er bij dat het liberaal Antwerp-
sclie blad, op hooger bevel der logie, van zien-
wijze is veranderd en nu met de andere
liberale schreeuwers chorus maakt om 't gedrag
van schepen Ronvaux goed te keuren.
Die beleediging, die bespotting van Z. M.
den Koning en zijner ministers, kon niet on
gestraft blijven en M. Ronvaux werd dan ook
door den Gouverneur van Namen van zijn ambt
van schepen afgesteld...
Dat de liberalen dien akt van krachtdadig
heid afkeuren en zij den Gouverneur en 't
Gouvernement in hunne dagbladen met hevige
woede aanvallen, hoeft bijna niet gezegd te
worden. De logiegasten vergaderen zich in
hunne krochten om tegen deze afstelling pro
test aan te teekenen de liberale associatiën
zendenden afgestelden schepen ronkende ge-
lukwenschingen de liberale gemeenteraden
protesteren ook al en raden den wederstand
aan tegen de beslissing van den gouverneur
van Namen....
Men wil, men zal manifesteren ter eere van
den schepen, beleediger en hespotter van Z.
M. den Koning en zijner ministers.. En natuur
lijk zal men overal met het spook van den van
honger kreverenden oflicieelen schoolmeester
schermen, maar die, men weet het, ten minste
duizend en soms tot bijna drij duizend dikke
vette franks 's jaars opstrijkt waarvoor hij
niets anders te verrichtten heeft dan dage
lijks te eten, te drinken, te wandelen, te roo-
ken en te slapen en nog bovendien te congres
sen, te plezierreizen; zijn hert op te halen en
buikske goed te doen aan lekkere feestmalen
De officieele meesters hebben een leventje
dat gewenscht wordt, door vele burgers en
werklieden die heden hard moeten werken om
aan den knap te geraken als er maar werk te
verkrijgen is.
Het socialistische dagblad Le Peuple,
vraagt waarom de liberale gazetten zulk ge
druis maken over de afstelling vanM. Ron
vaux, terwijl zij zwegen als karpers toen
minister Piel Van Humbeeck van vermaledijde
gedachtenis, te Luik, Céleslin Demblon afstelde,
omdat hij op eene meeling over den koning j
gesproken had
Geen wonder hunne vrienden hadden dan
de ministerieelen portefoliën in handen en dit
kon dan niets dan voiksongunst voor hunne
partij voortbrengen. Nu, heden hebben de
katholieken, hunne tegenstrevers, het bewind
in handen. Tot hiertoe hebben zij geene ern
stige gelegenheid gehad om liet ministerie aan
te vallen, en nu denkenden dat er eenig goed
voor de liberalen zal uitvoortspruiten, zijn zij,
zonder onderzoek of de zaak recht en redelijk
is, op den zaagstoel Ronvaux bovenarm op
aan 't zagen gevallen. En 't zal weer een libe
raal tempeest in een kom water wezen
Ziedaar de oorzaak van al dit getier en ge
druis waarmee de liberalen en hunne druk
pers zich in de oogen van alle weldenkende
lieden, hoogst belachelijk maaken!...
De Court ier de Bruxelles deelt het volgende
artikel meê, dat voortreffelijk antwoordt op de
vraag wie zijn de ware slachtoffers in het onder
wijs
Toen het liberaal ministerie door den gods
dienst uit de school le verbannen, een groot
getal katholieke onderwijzers en onderwijze
ressen in de noodzakelijkheid stelde hun ont
slag te geven, heeft het hun wachtgelden be
taald Neen, niet waar Het heeft ze op straat
geworpen, hen uitscheldende voor overloo-
pers, omdat zij aan hun geweten gehoorzaam
den.
Wanneer onderwijzers en onderwijzeressen,
die het einde eener lange en eervolle loophaan
naderden, zich verplicht bevonden hebben van
hun ambt aftezien, omdat hunne godsdienstige
overtuiging hun niet toeliet apostels en werk
tuigen te worden van het onzijdig onderwijs,
wat heeft het ministerie gedaan
Zonder aanzien van ouderdom of bewezene
diensten heeft het aan die veteranen van het
lager onderwijs het pensioen geweigerd dat
hun verschuldigd was. Er is eene wet noodig
geweest om hen opteheffën uit het verval,
waarmee men hen willekeurig getroffen had.
Thans nog lijden een groot getal dezer per-
j sonen gebrek omdat zij, op het tijdstip
waarop zij gedwongen werden hun ontslag te
geven, den vereischlen ouderdom niet hadden
om hun pensioen te bekomen.
I Ziedaar voor de onderwijzers, ziedaar hoe
i rechtveerdig en hoe menschlievend ze behan-
i deld werden door onze tegenstrevers En wat
Aldus sprekendeonderdruktc de arme vrouw oenen
zucht... en boog haar sterk gerimpeld voorhoofd
De schilder gevoelde zich bewogen. j
Ik ken ook den man, van vvien u met zooveel 1
goedheid spreekt, mevrouw en indien u zoudel ver-
langen hem weer te zien...
Neen Och neen. Toen ik hem kende, was
ik gelukkig en rijk nu ben ik arm, ten gronde ge- j
richt, oud i
De onbekeude stond op en zeide met eene bevende j
stem Als gij der. grooten meester, die zich nog
den bloemist Nicolas herinnerd heeft, terug ziet, zeg
hem dan niet dat eene arme vrouw zoo dikwijls voor 1
zijn werk heeft stilgestaan, om te denken aan geluk- J
kiger dagen, die men vergeten moet... Ik zal nog wel
eens terugkomen, ik zal die schoone bloemen, dien j
Japanschen camelia nog meer komen beschouwen.
Helaas Mevrouw de schilderij is verkocht1
zij wordt morgend ochtend weggehaald... Gij zult ze 1
waarschijnlijk nooit meer zien.
Ach dat ik nog rijk ware Is zij duur ver- 1
kocht
Twintig duizend franken.
Twintig duizend franken God zij geloofd....
met zulke som... Vaarwel, mijnheer, vaarwel.
Mevrouw, gij gevoelt u onpasselijk... Sta mij j
toe u mijnen arm aan le bieden en u te vergezellen i
Neen, mijnheer, 't is niets. eene duizeling!
Ik ben zeer zwak, 't is niets
Verschooning ik weet niet wat te doen mot
mijn lijd.
De schilder nam zijn hoed, en geen achl gevende
op de verzoeken der onbekende, vroeg hij haar
Waar isuwe woning
Zeer verro. mede Grcncllc-Suittt Germain 88.
De schilder gal'dit adres op aan eenen voorbijrij
denden koetsier, hielp de dame instappen en plaat
ste zich naast haar.
De paarden gingen voort. j
Gij zijt dus door zeer groote rampen bezocht,
movrouw zeide de schilder, toen zijne gezellin
eenigszins van hare ontsteltenis bekomen was.
Ik heb bijna al nujne bloedverwanten verloren, en
ben in rechtsgedingen verwikkeld geworden, waar
door mijn fortuin verslonden werd. Niets meer be
zittende, is nu do overwinning voor mijne tegenpar
tij, en bij gebreke eener twintig duizend franken, zie
ik mij veroordeeld tot .eenen toestand die dicht aan
de ellende grenstIk heb vroeger zooveel gegeven
dal ik nu op vrienden had moeten kunnen rekenen
Mijn laatste vriend heeft mij met mijne laatste kroon
verlaten.
Zoo zijn alle vrienden, mevrouw... Zonder on
dankbaarheid zou men heden zijnen weg niet kun
nen maken.
Ik ben fier gebleven, mijnheer, en de markie
zin de C... zal het eigenbelang slechts door medelij
den bevechten
Ziehier uwe wouing... Indien mijne wenschen u
van dienst kunnen zijn, ik houd ze ter uwer beschik
king, mevrouw zij zijn oprechtik zou gaarne ver
langen het recht te hebben u eenigen dienst te be
wijzen.
De markiezin steeg uil het rijtuig, en herinnerde
den schilder zijne belofte, van dezo ontmoeting niet
le zullen spreken.
Den volgenden dag, den eersten Januari, omtrent
twee ure, werd mevrouw de markiezin doC-.. door
een zeer voorzichtig billetje gewekt uit hare droome-
rijen, waaraan zij zich, gezeten bij een treurig, arm
zalig, eenzaam vuur, had ovorgegeven. De rijke klant
van den bloemist Nicolas bewoonde een arm en koud
zolderkamertje,waar zij ellendig leefde, zonder fami
lie en zonder vrienden. Verwonderd over dit onver
wacht bezoek, ging zij Daar de deur en opende ze.
Groot was hare verbazing toen zij haren geleider
voor zich zag, die haar daags te voren den arm had
gegeven, en haar thans, mei den hoed in de handen,
eeii prachtige, rood eu wiite comeliabloem aanbood.
Mevrouw, zeide hij, gij hebt mij gisteren doen
beloven dat ik aan den gelukkigen schilder, die uw
aandenken verdiende, ui»t zou spreken van onze ont
zeggen van de vervolging op de armen uitge
oefend door de bureelen van weldadigheid7
Hebben wij de onmisbaarste hulp niet zien
weigeren aan huismoeders, omdat zij hunne
kinderen niet aan de school zonder God wil
den overleveren Hebben wij de noodlijden
den niet zien plaatsen tusschen hun geweien
en het sluk brood dal het loon moest zijn van
hunne geloofsverzaking Indien zij de katho
lieke school verkozen boven de officieele, wer
den zij niet in den ban der officieele weldadig
heid geslagen en veroordeeld om van honger
te sterven
Men vergelijke die handelwijze der liberalen
onder de ongelukswet met de overdrevene
toegevendheid der wet van 1884 jegens de geu-
zenonderwijzers en men zegge of onze tegen
strevers recht hebben om zich aan te stellen
als slachtoffers en martelaars der zoogezegde
klerikale onverdraagzaamheid.
De waarheid is dat, toen zij de meesters
waren, hunne misbruiken van gezag en ge
welddaden alle palen te buiten gingen. De ka
tholieken daarentegen, terug aan 't bewind ge
komen en over eene ontzaglijke meerderheid
beschikkende, hebben niet alleen geene weer
wraak genomen, maar in vele gevallen de toe
gevendheid zoo ver gedreven dat zij zwakheid
werd.
Hebben onze vrienden gehoopt alzoo de
liberale woede te bedaren Indien zij deze be
goocheling gehad hebben moeten zij er, na den
heildronk-Ronvaux, geheel en al van genezen
zijn.
En de zedeles van geheel deze zaak is, mee-
nen wij, dat het ministerie en de meerderheid
groot ongelijk zouden hebben zich voortaan
nog zoo toegevend te toonen jegens het libe-
ralismus, aangezien het er zoo weinig dank
voor weet. Wat ons betreft, wij zouden niet
aarzelen tot de onderwijzers in wier naam M.
Ronvaux gesproken heeft, te zeggen
Gij hadt wachtgelden, maar gij hadt liever
de palmen van het martelaarschap Welnu,
neemt niet kwalijk dat wij u deze leste laten
en u de eerste ontnemen
Het archi-liberale blad le Peuple, vindt dat
de zaak-Ronvaux, een sna^-Ronvaux wordt.
't Wordt een zaag roept het blad.
De dagbladen kondigen ellen-lange arti
kels daar-over af, en de politieke vereentgin-
gen en liberale gemeentebesturen zenden kilo
meters telegrammen en waggons-volle geluk-
wenschen aan M. Ronvaux.
Dat wordt een koordendanserij
Dat men in-eens eene inschrijving opene
om een standbeeld op te richten aan Ron-
vaux-de-martelaaren dat het gedaan zij
De Peuple vergeet dat de zakken der libera
len met een slotje vast gaan, dat zij niet kun
nen openen als 't op geven komt.
De mijn aan de mijnwerkers.
In de laatste tijden werd het denkbeeld op
geworpen, om de mijnwerkers eigenaren te
maken van de mijnen waarin zij werken, dit
wil zeggen, dat zij de winsten, die zij zouden
afwerpen onder elkander zouden deelen of er
de verliezen van dragen.
Volgens de eenen was dit denkbeeld niet uit
voerbaar en kort en goed eene utopie, een
droombeeld, ontluikt in het brein van den
eenen of anderen gansch onpraktischen man.
Anderen waren van meening, dat het inte
gendeel zeer praktisch en gemakkelijk te ver
wezenlijken was.
Wie van beiden zou nu het recht eindje vast
hebben
Onze bevoegdheid is niet stevig, niet groot
genoeg om den knoop te durven doorhakken,
en wij laten de oplossing dezer zoo gewichtige
i kwestie over aan hooger geleerde bollen,
i Thans zien wij in de Fransche bladen.dat
er in dien zin eene proefneming gaat gedaan
j worden door de maatschappij der koolmijnen
j van Rive-de Gier.
•j De maatschappij laat kosteloos eenige mijnen
i in eigendom of liever in exploitatie ten hun-
nen eigen voordeele over aan de werklieden,
op voorwaarde van al de lasten te dragen, die
in de concessie of vergunning beschreven zijn,
Van nu afzijn de werklieden in bezit dier mij
nen gesteld en zijn zij er totaal meester over.
Zij hebben er het bestuur van in handen gekre
gen en mogen handelen volgens goeddunken.
j Alleen moet het Gouvernement de overla-
j tiog nog bekrachtigen doch alles laat voor-
j zien, dat die bekrachtiging zal verkregen wor-
i den.
De maatschappij vraagt niet de minste scha-
deloosstelling of vergoeding, niettegenstaande
de mijnen in kwestie, volgens gezegd wordt,
zeer winstgevend zijn.
Dat is eene zegepraal voor hen die het denk
beeld hebben opgeworpen en vooruitgezet,
j Blijft nu te wachten, welke de uitslagen,
de gevolgen dezer proefneming zullen zijn en
of de werklieden niet de eersten zullen wezen
om uit te roepen
I Spoedig neem de mijnen terug, wij heb
I ben er genoeg van
Hetgeen, zooals de Indépendance het goed
j zegt, zou bewijzen, dat zij in de loterij een oli-
j fant hebben gewonnen, met welke zij niet we-
ten waar te blijven.
I Dit zou ook bewijzen, dat het kapitaal niet
zoo zeer moet vervloekt en vermaledijd wor-
j den en de «burgers» eigenlijk de galg niet ver
dienen.
I Wat er van zij, de proefneming is zeer be-
langwekkend en met alle aandacht willen wij
daarin de werklieden, in sijndicaat vereenigd,
j aan het werk zien, met de hartelijkste hoop,
dat alles ten beste, ten voordeeligste voor hen
i zal gaan en de proef ten volle gelukken zal.
Slot praalgraf van Hendrik
Conscience.
De onthulling van liet praalgraf van Con-
science, welke Zondag te Antwerpen plaats
bad, is eene grootsche en prachtige betooging
geweest.
moeting ik zweer u, dat ik hem geen woord daar
over gezegd heb.
Ik geloof ii, mijnheer, antwoordde de markie
zin, een weinig onthutst geef u dc moeite binnen
te komen.... bel is zeer koud en mijn armzalig haard
is u ten minste gastvrijheid verschuldigd
De schilder,voorafgegaan door de markiezin,kwam
in een arm maar zindelijk kamertje in zijne hand
hield hij nog altijd de schoone bloem, in een een- l
voudig wit papiereu kokertje opgesloten. De markie
zin wees hem eenen ouden leuningstoel, en haar be
zoeker,plaats nemende in den hoek over den schoor
steen, reikte haar op nieuw zijne cameliabloem, zeg
gende
Gij versmaadt dus uwe oude vriendinnen....
ik meende dal zij 't waren, die u verlieten Ik
meende...
Ik zie mei genoegeu die prachtige bloem, mijn
heer maar ik mag ze met aanvaarden zij herinnert
mij een verleden, te gelukkig voor mijn treurig le
ven.
Indien de kleine jongen, die, vijftien jaren ge
leden, van u een camelia aannam, toen uw offer
geweigerd had, zoudl gij nu het aandenken missen
aan eene schoone daad
Kent gij die geschiedenis... mijnheer mom
pelde de markiezin, terwijl zij den schilder verstomd
a anstaarde.
Aanvaard deze bloem, mevrouw, verstoot het
nederige geschenk niet van hel arme kind, dat gij ge
holpen hebt. Zonder u zoe hij gedurende eenen gan
seben winter niet hebben kunnen werken... Gij hebt
van eenen leerling een tamelijk goed meester ge
maakt. Neem die bloem en mijne goede wenschen.
De markiezio slak hem de bund loo, bare bleeke en
ziekelijke wangen bloosden. Geene woorden vinden
de om te antwoorden bracht zij de bloem aan hare
lippen en kuste haar. Door deze beweging ontwaar
de zij een rolletje geelachtig papier, waarmede het
kokertje, waar de bloem in rustte, van binnen belegd
was -, zij greep het, rolde het open, en terwijl hare
oogen zich met tranen vulden, riep zij met eene be
wogen stem uit
Mijnheer, dal is te veelIk vraag geene aal
moes neem deze bankbriefjes terug.... neem z«
terug, mijnheer.
Mevrouw de markiezin weet dat ik zonder haar
niet zou geworden zijn wat ik ben 't is aan hare
goedheid dat ik mijne vruchtbaarste arbeidsuren
verschuldigd ben. Ik heb de schilderij van den bloe
mist voor twintig duizend franken verkochtdie
twintig duizend franken zijn mij niet onmisbaar wijl
u mijn fortuin gemaakt hebt met eene bloem, me
vrouw, zoo is het billijk dat eene arme bloem de uwe
herstelt. Die twinlig duizend franken zullen misschien
uwe processen winnen..
Ik zal ze aannemen, mijnheer want ik ben
zeker dat ik winnen zal, eu zeker dal ik u het groot
moedig geleende zal kunnen weergeven
Waar hebt gij u toch verborgen, movrouw,
gedurende de vijftien jaren dat ik u gezocht heb
Ik was in Rusland mei mijnen echtgenoot...
over wien ik heden in den rouw ben.
Vier maanden na dit bezoek hield een rijk rijtuig
stil voor de deur van den beroemden schilder L... en
eene smaakvol gekleeda dame klom de trap op, ge
volgd door eene lakei.
Wie zal ik aanmelden, mevrouw
Do markiezin de C...
Welaan Mevrouw do markiezin Welaan riep
de schilder geestdriftig uit
Alles is gewonnen, mijnheerik kom uwe
twintigduizend franken terug brengen dat, wal ik
u niet teruggeef, is de herinnering.Wat zult gij
op dal groote doek schildoren, waarde vveldoenor
Wat u verlangt, kies slechts.
Een zinnebeeld.
Welk
De ondankbaarheid overwonnen door de kunst*
Vlaamsche School.
Naar het Fransch van A. D* Coxdrec©urt.
EINDE.
