NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Donderdag 14 October 1886, 10 centiemen per nummer, 41ste Jaar, N0 2095. ARONNEMENTPRIJS ANNONCENPRIJS I Politiek overzicht. EEN EDEL HERT. Vrije normaalscholen. Vlaamsche Akademie. DE DENDER BODE. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars ir. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat, N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op 3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van dfen schuldenaar. Cuique Suum. AELST, 13 OCTOBER 1886. Het katholiek Seminarie van Paderborn, 't welk te gevolge van den Kulturkampf gesloten werd, zal den 16 dezer maand heropend worden. Z. H. de bisschop maakte deze verblijdende nieuwstijding aan zijne diocesanen bij omzendbrief bekend. Een gesticht tot opleiding van missi- onnarissen die naar Afrika zullen gezon den worden, zal te Munster gesticht worden. De gronden tot de oprichting des gebouws zijn reeds aangekocht en de bestierder van dit nieuw Seminarie is benoemd. Een telegram uit Londen meldt dat M. Gladstone ziekelijk is en zijne kamer niet mag verlaten. Zondag lest kon hij de goddelijke diensten niet bijwonen. Z. H. Leo XIII begaf zich verleden don derdag naar de Vatikaansche basiliek van St. Pieter, ten einde er de voorschrevene bezoeken af te leggen om het jubilé te verdienen. Z. H. de Paus was vergezeld van den aartsbisschop van Genua en ver scheidene andere aanzienlijke personen. De deuren van St. Pieter waren gedu rende 't bezoek voor 't publiek gesloten. Zaterdag deelde koningin Christina kruisen en medaliën uit aan de onder officieren en soldaten die zich bij de op speuring der opstandelingen hebben doen onderscheiden. De plechtigheid had plaats voor het front der regimenten van Albuero en Garellano en van tien andere regimenten deelmakende van het garnizoen van Ma drid, onder het opperbevel van generaal Pavia.De koningin werd op gansch haren doortocht, geestdriftig toegejuicht. Het nieuw Spaansch ministerie is ge vormd. M. Sagasta blijft aan 't hoofd zonder portefolie. De policie van Weenen heeft eene anarchistische samenzwering ontdekt en de voornaamste plichtigen aangehouden zij zijn twintig in getal. (Men zie verder.) Zondag hadden in Bulgarie de kiezin gen voor de Sobrangé of groote nationale vergadering plaats. Het volgende mani fest werd uit Sofia aan de kiezers toege zonden Kiest Bulgaren en geen Rus sen. Vergeet niet dat de kleinste misslag u de vrijheid en de onafhankelijkheid kan doen verliezen- Gehoorzaamt niet aan Karavelof, een der voornaamste aanlei- ders der samenzweering, Hij is zoo ge vaarlijk als Zankof. Zaterdag hebben zich 160 boeren naar het russische consulaat begeven om te vragen welke gedragslijn zij m de kiezin gen moesten volgen. M. Nechidoff, bestierder, verscheen voor het venster en de menigte begroette Hoogdultsche novelle, Door L. M. 8* Vervolg. Frans waande in eene andere wereld te zijn. De mureu waren met liefelijke en prachtige schilderijen belangen. Op de tafel stonden eenige onafgewerkte beelden, aan welker aan gezichten de hand des kunstenaars maar amper de bijzonderste hoofdlijnen en figuurtrekken bad gegeven. Voor eenen schilderezel zat een jonge kloosterling hij had een prachtig doek voor hem dal den Evangelist St. Lucas verbeeldde, en zonder in het minst door het inkomen van Frans en den prior verstrooid te zijn, werkte hij ieverig voort om aan het aan- gnzicht van den heilige «ene tint, eenon weer schijn van goddelijkheid bij t« zetten. Drij andere kloosterbroeders zaten aan zijne zijde. Zij werkten met fijne beiteltjes, priemp- jes en steekijzers aan bet voltooien van een allerfraaist houtloofwerk. In het diepe der zaal. achter eene gordijn verborgen, zat pater Co- lumbanus zelf. Hij was de steenen oogcn aan hem met den kreet Leve Rusland!M. Nechidoff herinnerde de zending van Kaulbars en bevestigde datRusland reeds verklaard had dat het de kiezingen als nietig aanschouwde. De boeren begaven zich naar het kies- bureelzij zegden dat zij de kiezing door Rusland afgekeurd, kwamen opschorsen. Zij werden verdreven. Eenigen vielen op den trap. De kiezers vertrapten hen met de voeten en vervolgden hen met steenen en kluppels. De verwonden werden naar 't russische Corisulaat gevoerd waar men hen verpleegde. Des Zondags morgend werd het russi sche Consulaat beschermd, door boeren met kluppels gewapend, legen eene tal rijke en algemeen vijandige menigte. Alles was rustig op 't kiesbureel. Rond 4 ure, losten de montenegreinen die zich in 't Consulaat verborgen hielden, revol verschoten in de richting der engelsche en duitsche Consulaten. Niemand werd verwond. Het personeel van 't duitsch Consulaat liep groot gevaar; sporen van kogels zijn op den gevel van 't gebouw zichtbaar. Alles was rustig behalve in den omtrek van 't russische Consulaat. Het leger tradt eindelijk op. De stralen werden geruimd en afgesloten. De russi sche consul die tot dan toe eene uitda gende houding had aangenomen, geraakte in verlegenheid en bevool dat de 160 boeren, het Consulaat zouden verlaten. Deze laatste werden gevangen genomen en naar de kazern geleid. Zonder de krachtdadige bescherming der troepen, zou de menigte de boeren aangevallen hebben. Des nachts liet men de boeren vrijzij weten niet met welk doel men hen naar 't Consulaat had ontboden De uitslag der bulgaarsche kiezingen mag als eenen bijna eenparigen plebicist tegen Rusland aanschouwd worden. De nieuwstijding der oorlogstoerustingen dezer laatste mogendheid worden beves tigd, ofschoon, zij tot hiertoe Turkije aanspoort Bulgarie te bezetten; men ziet in deze handelwijze slechts een voor wendsel tot eene gewapende tusschen- komst. De oorlog staat dus voor de deur. De Standard verneemt uit Sofia dat de bulgaarsche regeering een groote samen zweering heeft ontdekt die door rus sische agenten werd gesmeed, om een oproer te bewerken bij middel van ge wapende benden die het land zouden doorloopen en te St-Georges vergaderen. Wapenen, peerden en geld werden door de russische Consuls te Sofia, te Philo- poli en te Rutschuk aan de oproerlingen uitgedeeld. De beweging zou den 15 Oc tober aanvangen, terwijl de russische Consuls verzekerden dat Bulgarie den 9 November door russische troepen zou bezet worden. De opperhoofden zijn aan gehouden. De diplomatische betrekkingen tus- schen Rusland en Bulgarie zijn afgebro ken. Zaterdag op eene meeting te Rout- schouk, gaf M. Stojanoff lezing van eenen t schilderen van een reusachtig beeld van Sl. Wolfang, en werkte onverpoosd om ze maar frisch, levendig en natuurlijk doen voor te komen. De prior was naar pater Colombaan getre den, en had den jongeling aan zijne droomenj- en overgelaten. De twee kloosterlingen spraken een tijd vertrouwelijk met elkander, en lieten nu en dan hunne blikken vallen op Fran*. Alle schijn van droefheid en weedom was van zijn aangezicht verdwenen in zijne oogen blonk en gloeide een ongekend vuur, en het hoog rood zijner wangen getuigde van den blijden indruk en de hemelsohe vreugden zijner ziel. Hij zou gansch zijn leven in die pracatige zaal willen slijten hebben maar de prior nam hem weer bij de hand, groette nog eens minzaam de werkende kloosterbroeders, geleidde Frans stilzwijgend tot in den hof, en bracht hem bij zijn vader weder. Als het oogenblik van scheiden kwam, hief Frans zijne groote blinkedd» oogen naar den prior op. Hij wou spreken, maar zijne lip pen beefden hij wou bidden, maar zijne han den omvatteden met krampachtig geweld de armen van den kloosterling. Weenend verborg de jongen zijn aangezicht in de breede plooien van het habijt des priors, en hield zich zoo vast aan het lijf van den monik gekneld, alsof men hem zijn eenig geluk, zijne levensvreugde brief van prins Alexander, waarbij deze laatste verklaarde de som niet te aan- veerden die de Sobrangé, heeft gestemd ten titel van teruggaaf voor de onroe rende goederen die hij te Sofia bezit. Prins Alexander voegt er bij dat hij bereid is opnieuw de kroon van Bulga rie aan te nemen, indien deze hem door de Sobrangé wordt aangeboden. Berichten uit Berlijn melden dat prins von Bismark gansch van zienswijze aan gaande de bulgaarsche kwestie is ver anderd. Van daar de houding van Prins Alexander. De brusselsche modderbladjes, het Verband, De Dendergalm en nog meer an dere smeerige ransels, slaken snijdende angstkreten die eenen steenen hart van medelijden zouden doen breken... En waarom Omdat Belgie nu heden 16 staatsnormaalscholen en 31 aangeno- mene bewaarscholen telt, totaal 47. ter wijl er onder 't ministerie van Piet Van Humbceck van geusche gedachtenis, er slechts 32 bestonden. Het geld van den Staat, schreeuwen zij, wordt met geheele wagenvrachten aan de broeders- en nonnenscholen gegund, die geen ander -doel hebben dan de jeugd te verbeesten... Zietdaar wéér eene liberale leugen zoo groot als'nen olifant De Staat ver leent geen enkele centien toelage aan de aangenomene normaalscholen zij kos ten dus niets aan de belastingbetalers... Wij dagen overigens de liberale inktbees- ten uit het contrairie te kunnen bewij zen. In plaats dat de aanneming aan deze normaalscholen eenig gouvernementeel voordeel zou bijbrengen, is het in legen- deel voor baar eene oorzaak van onkos ten. En inderdaad, de aanneming verplicht haar zich onder het opzicht en de waak zaamheid des gouvernements te stellen en zijn studieprogramma te volgen, en deze laatste voorwaarde brengt haar in de noodzakelijkheid van soms groote uit gaven te doen voor instellingen, weten schappelijke verzamelingen, zalen voor lichaamsoefeningen, enz. Men ziet het hoe eene aanneming onder die voorwaarden van aard is om de staatsschatkist te ruineren en de jeugd te verbeesten. Nu, indien men de aanneming moest weigeren, en de private normaalscho len alles naar eigen wil laten regelen, zou de staatsschaikist dan rijker en 't land veel beter beschut zijn tegen gebrek aan onderwijs?.... Antwoordt, liberale scri benten...... Nog iets om de dwaasheid der liberale archi-domme beknibbelingen te bewij zen In 1878, was er eene som van fr. 232,670 in 't budjet van 't lager onder wijs geschreven voor de normaalscholen van den Staat. In 1886. kosten de staats normaalscholen fr. 809,370, ongeminderd eene som van fr. 121,381 voor huur van lokalen en materieel. ging ontrooven. Ach vader, kreet hij, lieve vader, (en zijne betraande oogen hield hij naar den kloosterheer gericht), laat mij toch niet gaan vooraleer gij mij beloofd hebt dat ik u uw klooster Niet monnik, maar kunstenaar zal mogen worden, ging de prior voort met eene honigzoete en troostende stem. Welaan, mijn zoon, bid don Heer, opdat gij altijd ook eene trouwe christen zoudt blij ven. Pater Colombaan zal uw meester zijn. Dank, duizendmaal dank, stotterde Frans en aan de zijde van zijnen ouden vader ging hij, zahg van geluk, de kloosterpoort uit Zijne toekomst was verzekerd, hij zoo kunstenaar worden. II* HOOFDSTUK. Zesmaal reeds had de'winter zijn breed SDeeuwlaken over berg en dal gespreid, en de zee met eene koude grijze ijskorst bedekt. Zesmaal reeds was hel lieve meiklokje in hel woud van Falkenstein, de herboring der lente komen aankondigen; en nochtans, trots sneeuw en zonnegloed, trots lentegroen en herfstver- sterving, was alles onveranderd gebleven de zee, het woud, do rotsen schenen altijd even jong. In 1878, behelsde dit zelfde budjet een krediet van fr. 76,080 voor toelagen aan aangenomeie normaalscholen tot vorming van onderwijzeressen. In 1886, is er geen enkele centiem toelage ten voordeele dezer scholen in 't budjet geschreven. Die klerikalen zijn toch opslokkers nietwaar!... Alles voor andere en voor hen niets,... Kan 't missen dat de libe ralen snijdende angstkreten slaken en de kiezers onophoudend bezweren het juk der katholieke geldverkwisters af te werpen Zondag namiddag, om 3 ure, heeft in de ronde zaal der Hoogeschool te Gent, de plechtige opening plaats gehad van de Koninklijke Vlaamsche Akademie van Taal-en Letterkunde. Reeds vóór het unr der plechtigheid was de zaal geheel en gansch bezet met een uitgelezen publiek, waaronder men vele damen en eenige priesters bemerkte. Onder de aanwezigen bemerkten wij de heeren gouverneurs van West-Vlaande ren, Antwerpen en Limburg, in ofticieel kostuum, verscheidene Senators, Volks vertegenwoordigers van Gent en elders, de leden der bestendige Deputatie, pro vinciale raadsleden, den heer arrondis- sements-kommissaris van Sint-Nikolaas, het Schepenkollege van Gent, generaal Van Loo, der burgerwacht, den heer Kickx, rektor der Hoogeschool, enz., enz. De intrede van den heer Lippens werd door een deel van 't publiek toegejuicht. Nieuwe en luidere toejuichingen barstten los toen de leden der Akademie hunne intrede deden. Zij waren voltallig behalve ééne uilzondering, die van den heer Nolet de Brauwere, door ziekte weerhouden. De intrede van den heer minister de Moreau werd met luidruchtig handgeklap en geroepLeve de Minister, begroet. Op dit oogenblik liet zich op de galerie een gefluit hooren, doch nauwelijks was het gehoord of de ruststoorder werd dooi de heeren feestkommissarissen bij de kraag gevat en aan de deur gezet. De vergadering werd door den heer minister voorgezeten rechts van hem zaten de heeren R. de Kerchove, gouver neur van Oost-Vlaanderen, Van Beers,on derbestuurder der nieuwe Akademie en D.Delcroix, bureeloverste bij het minis terie van Schoone Kunsten. Links van den minister zaten de heeren Willems, bestuurder, en De Potter levens lange sekretaris der Vlaamsche Akademie. De heer minister opende de zitting met eene korte redevoering, waarin hij zijn spijt uitdrukte dit niet in het Vlaamsch te kunnen doen doch, voegde hij erbij. Zou een Vlaamsche minister u in uwe eigene taal hebben aangesproken, een Waalsche minister is niettemin fier u deze instelling, waarop gij recht had, te hebben geschonken, welke alzoo het on derpand zal zijn der eenheid tusschen de twee rassen die de bevolking van België uitmaken. De menschen alleen waran ouder geworden en veranderd in hun hert alleen leefde nog de herinnering van geleden smerten en ge smaakte vreugden. In bet hert des jongelings, gelijk het meiklokje in het woud, spreekt er eene stern, zacht als die van eenen engel. Zij spreekt eerst fezelend en zacht, dan harder en luider zij spreekt, en in datjeugdig hert ontstaan de eerste driften en gevoelens, gelijk de knoppen en botten, die in de lente ontluiken. Zij spreekt, en spreekt luider lot eindelijk die eerste gewaarwordingen, in het hert des jongelings, hunne volle levenskracht gekregen hebben, gelijk buiten, aan planten en boomen, de oogen tot bladeren en bloemen opgroeien De edelste gevoelens, de schoonste lenieknoppen der jeugd zijn geloof en reiü6 liefde. In het huis van den ouden houtvester, te St. Wolfang, was alles in diepen vrede Het was nachtin den zilveren maneschijn lag gansch de aarde to rusten stil slapend scheen zij te ademen, gelijk een kind in de wieg, dal geene zorgen noch lijden en kent. De menschen ook sliepen zij sliepen be schut door hunne bewaarengelen, en droo- mend van geluk en zielenheil. Niets scheen er nog te leven, dan misschien een arme zieke, of een zondaar met verontrust geweten, die Deze aanspraak werd warm toegejuicht. Daarna deed de heer gouverneur eene Vlaamsche redevoering, waarin hij deed uitschijnen dat hel eene eer is voor Gent de Akademie in zijn midden te bezitten en de verzekering gaf dat de leden hier, in hunne werkingen door allen zullen ondersteund worden. De heer gouverneur gaf ook te kennen dat de Koning, door hei beschermschap over de nieuwe instelling, aantenemen, een nieuwe blijk'heelt gegeven van gene genheid voor de Vlaamsche volksbelan gen. Ook deze redevoering werd luidrichtig toegejuicht. Nadat de heer Delcroix lezing had gege ven van dekoninklijkebesluiten.de in richting der Akademie betreffende, sprak de heer Willems, bestuurder een prach tige redevoering uit, welke mag gelden als een beknopt overzicht van onzen Vlaamschen strijd, als een program van de plichten welke het Staatsbestuur nog jegens de Vlamingen te vervullen heeft. Na deze redevoering, welke den groot sten bijval bekwam, werd de zitting ge heven. Vergeten wij niet te melden dat de muziek van liet 2* linie, onder het bestuur van den heer Marck, de plechtigheid heeft opgeluisterd door het uitvoeren van ver scheidene fraaie muziekstukken. De dienst der zaal werd zeer welgedaan door leden van Snellaerlskring en van den tooneelbond Nut en Vermaak welke zich daartoe bereidwillig hadden gangeboden. Bij het uitgaan der zaal had een woor dentwist plaats, die dreigde tot eene bot sing overteslaan. Het waren eenige jonge lieskens, aangevoerd dooreenen bediende van het stadhuis, die beweerden het recht te hebben de orde te storen en den heer minister te schuifelen. Toen deze laatste echter in zijn rijtuig klom hielden genoemde heerkens zich koes, iets waarin zij eindelijk verstandig hebben gehandeld. Wetgevende Kiezing. t Kiezerskorps van 't arrondissement Brussel wordt bij koninklijk besluit bij eengeroepen op 28 October aanst. om tot de kiezing over te gaan van een volks vertegenwoordiger in vervanging van M. Vandersmissenontslaggever. M. Ronvaux, de naamsche beleediger des konings en zijner ministers, is de kandidaat der liberalen. Zoo heeft het de radikale kliek gewild. De doc-trinairen die de kandidatuur van M. Janson, zou den verstooten hebben, treden nu deze bij van een man, een soort van speel pop waarvan de aanleider der radikalen de draadjes in handen heeft. De kandidatuur Ronvaux is de uitvoe ring eens bevels der logiën. Daarom alleen bukken de doctrinairs het hoofd reeds hadden zij hunnen kandidaat aan- gewegen in den persoon van M. De Mot, schepen der stad Brussel, de rechter hand van M. Buis, en zonder de welke deze laatste niets goeds verrichten kan. In een woord, M. De Mot is de spil droevig de lange nachturen telden, en kruipend op hunne sponde om en omme woelden. Boven, dooreen kleindakvensterken, scheen nog een flauw nachtlichtje het keek wel droevig, door bet smalle ruitje te buiten, te midden van dien stillen nacht. Vader wist voorzeker niet dat zijn Frans, zoo laat in den nacht, nog aan zijn tiken tafel tje, met nat geweende oogen, te droomen zat. Daar lag hij, in den breeden leunstoel van vader, half gekleed en eenen witten doek op zijne knieën. Zijn arm rustte op een perkament dat op de tafel ontplooid lag, en een allerlief- lijkst portret vertoonde, dat in frische verwen geschilderd, en met gouden en zilveren ver siersels was omringd Zijn hoofd leuBde vermoeid op zijne rech terhand, zijne zwarte bairen vielen in ordeloo- ze zwarte krullen op zijne schouders en wan gen, en zijne oogen hield hij, in vurige begees tering strak voor bem gericht, alsof hij in den geest eene beeltenis beschouwde, die alleen nog maar in zijn hert, in zijne ziele leefde. De lippen des jongelings verroerden zacht alsof hij in heimelijk gesprek ware met eenen geesttraag en diep ging zijn adem een zuchten, zou men gezegd hebben, te midden van dien kalmen nacbl. Word» vooatcmet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1886 | | pagina 1