NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 14 October 1886, 10 centiemen per nummer, 41ste Jaar, N0 2095.
ARONNEMENTPRIJS
ANNONCENPRIJS I
Politiek overzicht.
EEN EDEL HERT.
Vrije normaalscholen.
Vlaamsche Akademie.
DE DENDER BODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
ir. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van dfen schuldenaar.
Cuique Suum.
AELST, 13 OCTOBER 1886.
Het katholiek Seminarie van Paderborn,
't welk te gevolge van den Kulturkampf
gesloten werd, zal den 16 dezer maand
heropend worden. Z. H. de bisschop
maakte deze verblijdende nieuwstijding
aan zijne diocesanen bij omzendbrief
bekend.
Een gesticht tot opleiding van missi-
onnarissen die naar Afrika zullen gezon
den worden, zal te Munster gesticht
worden. De gronden tot de oprichting
des gebouws zijn reeds aangekocht en
de bestierder van dit nieuw Seminarie is
benoemd.
Een telegram uit Londen meldt dat M.
Gladstone ziekelijk is en zijne kamer
niet mag verlaten. Zondag lest kon hij de
goddelijke diensten niet bijwonen.
Z. H. Leo XIII begaf zich verleden don
derdag naar de Vatikaansche basiliek van
St. Pieter, ten einde er de voorschrevene
bezoeken af te leggen om het jubilé te
verdienen. Z. H. de Paus was vergezeld
van den aartsbisschop van Genua en ver
scheidene andere aanzienlijke personen.
De deuren van St. Pieter waren gedu
rende 't bezoek voor 't publiek gesloten.
Zaterdag deelde koningin Christina
kruisen en medaliën uit aan de onder
officieren en soldaten die zich bij de op
speuring der opstandelingen hebben doen
onderscheiden.
De plechtigheid had plaats voor het
front der regimenten van Albuero en
Garellano en van tien andere regimenten
deelmakende van het garnizoen van Ma
drid, onder het opperbevel van generaal
Pavia.De koningin werd op gansch haren
doortocht, geestdriftig toegejuicht.
Het nieuw Spaansch ministerie is ge
vormd. M. Sagasta blijft aan 't hoofd
zonder portefolie.
De policie van Weenen heeft eene
anarchistische samenzwering ontdekt en
de voornaamste plichtigen aangehouden
zij zijn twintig in getal. (Men zie verder.)
Zondag hadden in Bulgarie de kiezin
gen voor de Sobrangé of groote nationale
vergadering plaats. Het volgende mani
fest werd uit Sofia aan de kiezers toege
zonden Kiest Bulgaren en geen Rus
sen. Vergeet niet dat de kleinste misslag
u de vrijheid en de onafhankelijkheid kan
doen verliezen- Gehoorzaamt niet aan
Karavelof, een der voornaamste aanlei-
ders der samenzweering, Hij is zoo ge
vaarlijk als Zankof.
Zaterdag hebben zich 160 boeren naar
het russische consulaat begeven om te
vragen welke gedragslijn zij m de kiezin
gen moesten volgen.
M. Nechidoff, bestierder, verscheen
voor het venster en de menigte begroette
Hoogdultsche novelle,
Door L. M.
8* Vervolg.
Frans waande in eene andere wereld te zijn.
De mureu waren met liefelijke en prachtige
schilderijen belangen. Op de tafel stonden
eenige onafgewerkte beelden, aan welker aan
gezichten de hand des kunstenaars maar amper
de bijzonderste hoofdlijnen en figuurtrekken
bad gegeven. Voor eenen schilderezel zat
een jonge kloosterling hij had een prachtig
doek voor hem dal den Evangelist St. Lucas
verbeeldde, en zonder in het minst door het
inkomen van Frans en den prior verstrooid te
zijn, werkte hij ieverig voort om aan het aan-
gnzicht van den heilige «ene tint, eenon weer
schijn van goddelijkheid bij t« zetten.
Drij andere kloosterbroeders zaten aan zijne
zijde. Zij werkten met fijne beiteltjes, priemp-
jes en steekijzers aan bet voltooien van een
allerfraaist houtloofwerk. In het diepe der zaal.
achter eene gordijn verborgen, zat pater Co-
lumbanus zelf. Hij was de steenen oogcn aan
hem met den kreet Leve Rusland!M.
Nechidoff herinnerde de zending van
Kaulbars en bevestigde datRusland reeds
verklaard had dat het de kiezingen als
nietig aanschouwde.
De boeren begaven zich naar het kies-
bureelzij zegden dat zij de kiezing door
Rusland afgekeurd, kwamen opschorsen.
Zij werden verdreven. Eenigen vielen op
den trap. De kiezers vertrapten hen met
de voeten en vervolgden hen met steenen
en kluppels. De verwonden werden naar
't russische Corisulaat gevoerd waar men
hen verpleegde.
Des Zondags morgend werd het russi
sche Consulaat beschermd, door boeren
met kluppels gewapend, legen eene tal
rijke en algemeen vijandige menigte.
Alles was rustig op 't kiesbureel. Rond
4 ure, losten de montenegreinen die zich
in 't Consulaat verborgen hielden, revol
verschoten in de richting der engelsche
en duitsche Consulaten. Niemand werd
verwond. Het personeel van 't duitsch
Consulaat liep groot gevaar; sporen van
kogels zijn op den gevel van 't gebouw
zichtbaar. Alles was rustig behalve in
den omtrek van 't russische Consulaat.
Het leger tradt eindelijk op. De stralen
werden geruimd en afgesloten. De russi
sche consul die tot dan toe eene uitda
gende houding had aangenomen, geraakte
in verlegenheid en bevool dat de 160
boeren, het Consulaat zouden verlaten.
Deze laatste werden gevangen genomen
en naar de kazern geleid. Zonder de
krachtdadige bescherming der troepen,
zou de menigte de boeren aangevallen
hebben. Des nachts liet men de boeren
vrijzij weten niet met welk doel men
hen naar 't Consulaat had ontboden
De uitslag der bulgaarsche kiezingen
mag als eenen bijna eenparigen plebicist
tegen Rusland aanschouwd worden. De
nieuwstijding der oorlogstoerustingen
dezer laatste mogendheid worden beves
tigd, ofschoon, zij tot hiertoe Turkije
aanspoort Bulgarie te bezetten; men ziet
in deze handelwijze slechts een voor
wendsel tot eene gewapende tusschen-
komst. De oorlog staat dus voor de deur.
De Standard verneemt uit Sofia dat de
bulgaarsche regeering een groote samen
zweering heeft ontdekt die door rus
sische agenten werd gesmeed, om een
oproer te bewerken bij middel van ge
wapende benden die het land zouden
doorloopen en te St-Georges vergaderen.
Wapenen, peerden en geld werden door
de russische Consuls te Sofia, te Philo-
poli en te Rutschuk aan de oproerlingen
uitgedeeld. De beweging zou den 15 Oc
tober aanvangen, terwijl de russische
Consuls verzekerden dat Bulgarie den 9
November door russische troepen zou
bezet worden. De opperhoofden zijn aan
gehouden.
De diplomatische betrekkingen tus-
schen Rusland en Bulgarie zijn afgebro
ken.
Zaterdag op eene meeting te Rout-
schouk, gaf M. Stojanoff lezing van eenen
t schilderen van een reusachtig beeld van Sl.
Wolfang, en werkte onverpoosd om ze maar
frisch, levendig en natuurlijk doen voor te
komen.
De prior was naar pater Colombaan getre
den, en had den jongeling aan zijne droomenj-
en overgelaten. De twee kloosterlingen spraken
een tijd vertrouwelijk met elkander, en lieten
nu en dan hunne blikken vallen op Fran*. Alle
schijn van droefheid en weedom was van zijn
aangezicht verdwenen in zijne oogen blonk
en gloeide een ongekend vuur, en het hoog
rood zijner wangen getuigde van den blijden
indruk en de hemelsohe vreugden zijner ziel.
Hij zou gansch zijn leven in die pracatige zaal
willen slijten hebben maar de prior nam hem
weer bij de hand, groette nog eens minzaam
de werkende kloosterbroeders, geleidde Frans
stilzwijgend tot in den hof, en bracht hem bij
zijn vader weder.
Als het oogenblik van scheiden kwam, hief
Frans zijne groote blinkedd» oogen naar den
prior op. Hij wou spreken, maar zijne lip
pen beefden hij wou bidden, maar zijne han
den omvatteden met krampachtig geweld de
armen van den kloosterling. Weenend verborg
de jongen zijn aangezicht in de breede plooien
van het habijt des priors, en hield zich zoo
vast aan het lijf van den monik gekneld, alsof
men hem zijn eenig geluk, zijne levensvreugde
brief van prins Alexander, waarbij deze
laatste verklaarde de som niet te aan-
veerden die de Sobrangé, heeft gestemd
ten titel van teruggaaf voor de onroe
rende goederen die hij te Sofia bezit.
Prins Alexander voegt er bij dat hij
bereid is opnieuw de kroon van Bulga
rie aan te nemen, indien deze hem door
de Sobrangé wordt aangeboden.
Berichten uit Berlijn melden dat prins
von Bismark gansch van zienswijze aan
gaande de bulgaarsche kwestie is ver
anderd. Van daar de houding van Prins
Alexander.
De brusselsche modderbladjes, het
Verband, De Dendergalm en nog meer an
dere smeerige ransels, slaken snijdende
angstkreten die eenen steenen hart van
medelijden zouden doen breken...
En waarom Omdat Belgie nu heden
16 staatsnormaalscholen en 31 aangeno-
mene bewaarscholen telt, totaal 47. ter
wijl er onder 't ministerie van Piet Van
Humbceck van geusche gedachtenis, er
slechts 32 bestonden.
Het geld van den Staat, schreeuwen
zij, wordt met geheele wagenvrachten
aan de broeders- en nonnenscholen
gegund, die geen ander -doel hebben dan
de jeugd te verbeesten...
Zietdaar wéér eene liberale leugen zoo
groot als'nen olifant De Staat ver
leent geen enkele centien toelage aan de
aangenomene normaalscholen zij kos
ten dus niets aan de belastingbetalers...
Wij dagen overigens de liberale inktbees-
ten uit het contrairie te kunnen bewij
zen. In plaats dat de aanneming aan deze
normaalscholen eenig gouvernementeel
voordeel zou bijbrengen, is het in legen-
deel voor baar eene oorzaak van onkos
ten.
En inderdaad, de aanneming verplicht
haar zich onder het opzicht en de waak
zaamheid des gouvernements te stellen
en zijn studieprogramma te volgen, en
deze laatste voorwaarde brengt haar in
de noodzakelijkheid van soms groote uit
gaven te doen voor instellingen, weten
schappelijke verzamelingen, zalen voor
lichaamsoefeningen, enz.
Men ziet het hoe eene aanneming onder
die voorwaarden van aard is om de
staatsschatkist te ruineren en de jeugd
te verbeesten.
Nu, indien men de aanneming moest
weigeren, en de private normaalscho
len alles naar eigen wil laten regelen,
zou de staatsschaikist dan rijker en 't land
veel beter beschut zijn tegen gebrek aan
onderwijs?.... Antwoordt, liberale scri
benten......
Nog iets om de dwaasheid der liberale
archi-domme beknibbelingen te bewij
zen In 1878, was er eene som van fr.
232,670 in 't budjet van 't lager onder
wijs geschreven voor de normaalscholen
van den Staat. In 1886. kosten de staats
normaalscholen fr. 809,370, ongeminderd
eene som van fr. 121,381 voor huur van
lokalen en materieel.
ging ontrooven.
Ach vader, kreet hij, lieve vader,
(en zijne betraande oogen hield hij naar den
kloosterheer gericht), laat mij toch niet gaan
vooraleer gij mij beloofd hebt dat ik u uw
klooster
Niet monnik, maar kunstenaar zal
mogen worden, ging de prior voort met eene
honigzoete en troostende stem.
Welaan, mijn zoon, bid don Heer, opdat
gij altijd ook eene trouwe christen zoudt blij
ven. Pater Colombaan zal uw meester zijn.
Dank, duizendmaal dank, stotterde Frans
en aan de zijde van zijnen ouden vader ging
hij, zahg van geluk, de kloosterpoort uit Zijne
toekomst was verzekerd, hij zoo kunstenaar
worden.
II* HOOFDSTUK.
Zesmaal reeds had de'winter zijn breed
SDeeuwlaken over berg en dal gespreid, en
de zee met eene koude grijze ijskorst bedekt.
Zesmaal reeds was hel lieve meiklokje in hel
woud van Falkenstein, de herboring der lente
komen aankondigen; en nochtans, trots sneeuw
en zonnegloed, trots lentegroen en herfstver-
sterving, was alles onveranderd gebleven
de zee, het woud, do rotsen schenen altijd
even jong.
In 1878, behelsde dit zelfde budjet
een krediet van fr. 76,080 voor toelagen
aan aangenomeie normaalscholen tot
vorming van onderwijzeressen.
In 1886, is er geen enkele centiem
toelage ten voordeele dezer scholen in
't budjet geschreven.
Die klerikalen zijn toch opslokkers
nietwaar!... Alles voor andere en voor
hen niets,... Kan 't missen dat de libe
ralen snijdende angstkreten slaken en
de kiezers onophoudend bezweren het
juk der katholieke geldverkwisters af te
werpen
Zondag namiddag, om 3 ure, heeft in
de ronde zaal der Hoogeschool te Gent,
de plechtige opening plaats gehad van de
Koninklijke Vlaamsche Akademie van
Taal-en Letterkunde.
Reeds vóór het unr der plechtigheid
was de zaal geheel en gansch bezet met
een uitgelezen publiek, waaronder men
vele damen en eenige priesters bemerkte.
Onder de aanwezigen bemerkten wij de
heeren gouverneurs van West-Vlaande
ren, Antwerpen en Limburg, in ofticieel
kostuum, verscheidene Senators, Volks
vertegenwoordigers van Gent en elders,
de leden der bestendige Deputatie, pro
vinciale raadsleden, den heer arrondis-
sements-kommissaris van Sint-Nikolaas,
het Schepenkollege van Gent, generaal
Van Loo, der burgerwacht, den heer
Kickx, rektor der Hoogeschool, enz.,
enz.
De intrede van den heer Lippens werd
door een deel van 't publiek toegejuicht.
Nieuwe en luidere toejuichingen barstten
los toen de leden der Akademie hunne
intrede deden. Zij waren voltallig behalve
ééne uilzondering, die van den heer Nolet
de Brauwere, door ziekte weerhouden.
De intrede van den heer minister de
Moreau werd met luidruchtig handgeklap
en geroepLeve de Minister, begroet.
Op dit oogenblik liet zich op de galerie
een gefluit hooren, doch nauwelijks was
het gehoord of de ruststoorder werd dooi
de heeren feestkommissarissen bij de
kraag gevat en aan de deur gezet.
De vergadering werd door den heer
minister voorgezeten rechts van hem
zaten de heeren R. de Kerchove, gouver
neur van Oost-Vlaanderen, Van Beers,on
derbestuurder der nieuwe Akademie en
D.Delcroix, bureeloverste bij het minis
terie van Schoone Kunsten.
Links van den minister zaten de heeren
Willems, bestuurder, en De Potter levens
lange sekretaris der Vlaamsche Akademie.
De heer minister opende de zitting met
eene korte redevoering, waarin hij zijn
spijt uitdrukte dit niet in het Vlaamsch
te kunnen doen doch, voegde hij erbij.
Zou een Vlaamsche minister u in uwe
eigene taal hebben aangesproken, een
Waalsche minister is niettemin fier u
deze instelling, waarop gij recht had, te
hebben geschonken, welke alzoo het on
derpand zal zijn der eenheid tusschen de
twee rassen die de bevolking van België
uitmaken.
De menschen alleen waran ouder geworden
en veranderd in hun hert alleen leefde nog
de herinnering van geleden smerten en ge
smaakte vreugden.
In bet hert des jongelings, gelijk het
meiklokje in het woud, spreekt er eene
stern, zacht als die van eenen engel.
Zij spreekt eerst fezelend en zacht, dan
harder en luider zij spreekt, en in datjeugdig
hert ontstaan de eerste driften en gevoelens,
gelijk de knoppen en botten, die in de lente
ontluiken. Zij spreekt, en spreekt luider lot
eindelijk die eerste gewaarwordingen, in het
hert des jongelings, hunne volle levenskracht
gekregen hebben, gelijk buiten, aan planten
en boomen, de oogen tot bladeren en bloemen
opgroeien De edelste gevoelens, de schoonste
lenieknoppen der jeugd zijn geloof en reiü6
liefde.
In het huis van den ouden houtvester, te
St. Wolfang, was alles in diepen vrede Het
was nachtin den zilveren maneschijn lag
gansch de aarde to rusten stil slapend
scheen zij te ademen, gelijk een kind in de
wieg, dal geene zorgen noch lijden en kent.
De menschen ook sliepen zij sliepen be
schut door hunne bewaarengelen, en droo-
mend van geluk en zielenheil. Niets scheen er
nog te leven, dan misschien een arme zieke, of
een zondaar met verontrust geweten, die
Deze aanspraak werd warm toegejuicht.
Daarna deed de heer gouverneur eene
Vlaamsche redevoering, waarin hij deed
uitschijnen dat hel eene eer is voor Gent
de Akademie in zijn midden te bezitten
en de verzekering gaf dat de leden hier,
in hunne werkingen door allen zullen
ondersteund worden.
De heer gouverneur gaf ook te kennen
dat de Koning, door hei beschermschap
over de nieuwe instelling, aantenemen,
een nieuwe blijk'heelt gegeven van gene
genheid voor de Vlaamsche volksbelan
gen.
Ook deze redevoering werd luidrichtig
toegejuicht.
Nadat de heer Delcroix lezing had gege
ven van dekoninklijkebesluiten.de in
richting der Akademie betreffende, sprak
de heer Willems, bestuurder een prach
tige redevoering uit, welke mag gelden
als een beknopt overzicht van onzen
Vlaamschen strijd, als een program van
de plichten welke het Staatsbestuur nog
jegens de Vlamingen te vervullen heeft.
Na deze redevoering, welke den groot
sten bijval bekwam, werd de zitting ge
heven.
Vergeten wij niet te melden dat de
muziek van liet 2* linie, onder het bestuur
van den heer Marck, de plechtigheid heeft
opgeluisterd door het uitvoeren van ver
scheidene fraaie muziekstukken.
De dienst der zaal werd zeer welgedaan
door leden van Snellaerlskring en van den
tooneelbond Nut en Vermaak welke zich
daartoe bereidwillig hadden gangeboden.
Bij het uitgaan der zaal had een woor
dentwist plaats, die dreigde tot eene bot
sing overteslaan. Het waren eenige jonge
lieskens, aangevoerd dooreenen bediende
van het stadhuis, die beweerden het
recht te hebben de orde te storen en den
heer minister te schuifelen.
Toen deze laatste echter in zijn rijtuig
klom hielden genoemde heerkens zich
koes, iets waarin zij eindelijk verstandig
hebben gehandeld.
Wetgevende Kiezing.
t Kiezerskorps van 't arrondissement
Brussel wordt bij koninklijk besluit bij
eengeroepen op 28 October aanst. om
tot de kiezing over te gaan van een volks
vertegenwoordiger in vervanging van M.
Vandersmissenontslaggever.
M. Ronvaux, de naamsche beleediger
des konings en zijner ministers, is de
kandidaat der liberalen. Zoo heeft het de
radikale kliek gewild. De doc-trinairen
die de kandidatuur van M. Janson, zou
den verstooten hebben, treden nu deze
bij van een man, een soort van speel
pop waarvan de aanleider der radikalen
de draadjes in handen heeft.
De kandidatuur Ronvaux is de uitvoe
ring eens bevels der logiën. Daarom
alleen bukken de doctrinairs het hoofd
reeds hadden zij hunnen kandidaat aan-
gewegen in den persoon van M. De Mot,
schepen der stad Brussel, de rechter
hand van M. Buis, en zonder de welke
deze laatste niets goeds verrichten kan.
In een woord, M. De Mot is de spil
droevig de lange nachturen telden, en kruipend
op hunne sponde om en omme woelden.
Boven, dooreen kleindakvensterken, scheen
nog een flauw nachtlichtje het keek wel
droevig, door bet smalle ruitje te buiten, te
midden van dien stillen nacht.
Vader wist voorzeker niet dat zijn Frans,
zoo laat in den nacht, nog aan zijn tiken tafel
tje, met nat geweende oogen, te droomen zat.
Daar lag hij, in den breeden leunstoel van
vader, half gekleed en eenen witten doek op
zijne knieën. Zijn arm rustte op een perkament
dat op de tafel ontplooid lag, en een allerlief-
lijkst portret vertoonde, dat in frische verwen
geschilderd, en met gouden en zilveren ver
siersels was omringd
Zijn hoofd leuBde vermoeid op zijne rech
terhand, zijne zwarte bairen vielen in ordeloo-
ze zwarte krullen op zijne schouders en wan
gen, en zijne oogen hield hij, in vurige begees
tering strak voor bem gericht, alsof hij in den
geest eene beeltenis beschouwde, die alleen
nog maar in zijn hert, in zijne ziele leefde.
De lippen des jongelings verroerden zacht
alsof hij in heimelijk gesprek ware met eenen
geesttraag en diep ging zijn adem een
zuchten, zou men gezegd hebben, te midden
van dien kalmen nacbl.
Word» vooatcmet.