NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
nkrz :'r-
Zondag 14 November 1886, 10 centiemen per nummer, 41ste Jaar, N° 2102.
ABONNEMENTPRIJS
ANNONCENPRIJS
BERICHT.
Politiek overzicht.
EEN EDEL HERT.
De Troonrede.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
tr. 3,2b voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond.—De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Caique Suui
AELST13 NOVEMBER 1886.
Alwie een abonnement neemt
op DEN DENDERBODEvoor
7 jaar 1887, zal ons blad vanheden
af tot nieuwjaar kosteloos ontvan
gen.
|S'De inschrijvingen van buiten de
stad Aalst moeten zooveel mogelijk
bij de briefdragers genomen wor
den. 't ls gemakkelijkste en het ze
kerste middel om Den Denderbode
regelmatig te ontvangen.
De prijs voor een jaar is fr. 6.00
voorop te betalen.
Frankrijk.— Rechten op 't graaD
De fransche kommissie der douanen ver
gaderde zich woensdag 11. en nam kennis
van het verslag van M. de Roys, 't welk
besluit tot eene verhooging van 2 fr. op
de granen. Fa inkomend recht zou dus
5 fr. in plaats van 3 Ir. wezen. M. An-
drieux stelde een amendement voor bepa
lende dat deze verhooging van rechten zou
begrepen worden in de begrooting van
1887. De kommissie besliste de bespre
king van dit amendement te verdagen tot
na het onderzoek van 't wetsontwerp op
de granen in de Kamer, op voorwaarde
nogllians dat deze bespreking zou volgen
op 't onderzoek der begrooting.
Duitschland. Men heeft te Maagde
burg een vijftigtal werklieden aangehou
den beschuldigd van hoogverraad. Papie
ren werden bij hen ontdekt die getuigen
dat eene groep werklieden van Halle ins
gelijks in de zaak betrokken zijn.
Bulgarie. De Sobranje heelt prins
Valdemar van Denemerken tot Vorst van
Bulgarie gekozen.
Prins Valdemar is de jongste zoon van
den koning van Denemerken en geboren
inOctober 1838 hij is dus 28 jaren oud.
Hij is de broeder der Czarin van Rus
land, van de prinses van Wallis, van den
koning der Grieken en van de hertogin
van Cumberland, welker echtgenoot pre
tendent is tot den troon van Hanover.
Prins Valdemar trad op 20 October
1883 in huwelijk met prinses Maria van
Orleans, dochter van den hertog van
Chartres.
Nu de Sobranje prins Valdemar tot
vorst heeft verkozen terwijl de Czar, op
uitnoodiging van Duitschland en Oosten
rijk, vorst Nikolaas van Mingrelië als
zijnen kandidaat had aangewezen, ver-
Hoogduitsche novelle,
Door L. M.
12* Vervolg.
Uet was middernacht voorbij. Slil napeinzend
zat Lisa in hare kamer alleen. In de naastge
legen feestzaal klonk bel nog van zang en gulle
vroolijkbeid. Lisa wachtte naar het oogeDblik
van uitscheiden om de gasten hun slaapvertrek
aan te wijzen, en zelf dan, tusschen de armen
van baren engelbewaarder, in haar rustsalet te
gaan insluimeren.
Het feesten was eindelijk uit. De genoodig-
den zelf waren vermoeid en snakten naar de
rust. Luid lachend en hartelijk koutend zaten
Friedberl en de graaf nevens elkander de wijn
had hunne herten vroolijk en hunne tong los
gemaakt i recht over hen zat de voogd van
Edmonden, met gloeiende oogen en blozende
wangen, die altijd nog van ontevredenheid en
spijtig verkropte misnoegdheid getuigden.
Frans alleen had zijne volle vrijheid van
geest en zinnen behouden Terwijl dc vrien
den rond hem het geestrijk druivensap met
volle teugen inzwolgen, vergenoegde hij zich
met lippen en tong te ververschen, en in den
geest plannen voor de toekomst te smeden.
Er volgde een tristige morgen. Eene grijze
nevel hing als een rouwmantel over de aarde,
wacht men dat de gekozene prins zal
weigeren. Het regentschap zou dan zijn
ontslag geven en aldus ook aan een
der voornaamste eischen van Rusland
voldoening zijn gegeven. De kandidatuur
van den Mingrelischen prins schijnt nog
op moeilijkheden buiten Rusland te stoo-
ten. Om deze rede is prins von Bismark
naar Berlijn teruggekeerd en hierover te
onderhandelen met keizer Wilhelm en
den russischen gezant.
Prins Valdemar heeft bedankingen toe
gestuurd aan de bulgaarsche Sobranje
voor de uitstekende eer die zij hem aan
doet. Niet hij, maar zijn vader zal beslis
sen of hij de kroon van Bulgarie al of
niet zal aanveerden.
Hij denkt dat hij, persoonelijk, door
andere plichten in de onmogelijkheid zal
verkeeren den troon van Bulgarie te be
klimmen.
Algemeen wordt deze antwoord als
eene weigering aanschouwd,
De ministerieele russische dagbladen
verklaren dat de Czar geene enkele be
slissing der tegenwoordige Sobranje zal
erkennen, en er tot de kiezing vair eene
nieuwe Sobranje moet overgegaan wor
den.
De kiezingen zouden slechts binnen
twee maanden mogen plaatsgrijpen wan
neer de gemoederen tot meer kalmte zul
len gebracht zijn.
De Troonrede welke Z. M. Leopold II
komt uit te spreken en de gedragslijn
en inzichten van hel katholiek ministerie
te kennen geelt, heeft liet land door den
besten indruk teweeg gebracht.
De overgroote meerderheid der Belgen
wenschen dat er een einde gebracht
worde aan de altijddurende kwestie van
liberaal en katholiek, die de liberalen
altijd in leven hielden tot groot nadeel
van de welbegrepene belangen van land
en bevolkingen.
Dees maal hebben wij eene Troonrede
gehoord, welke ons doet zien dat het
gouvernement zich met de zedelijke en
stoffelijke belangen des volks gaat onle
dig houden en vooral de verbetering van
't lot des werkmans zal behertigen.
Z. M. Leogold verklaarde vooreerst
dat Belgie in vriendschappelijke betrek
kingen leeft met de andere mogendheden.
Onze financieele toestand, verzekert
Z. M., is voldoende; dank aan een wijs
bestuur en de ingevoerde spaarzaamhe
den, heeft men niet alleen het evenwicht
kunnen herstellen maar zelfs ontlasten.
Leopold II aanschouwt de oproerma
kers, plunderaars en brandstichters der
omstreken van Luik en Charleroi niet als
de grootste plichtigen 't zijn de opslo-
kers die er gansch de verantwoordelijk
heid over te dragen hebben. Ja, de libe
rale heeren of liever schurken, die het
werkvolk uitbuiten en deze laatsten ge
bruiken tot voetbank om eereposten en
ambten te beklimmen, deze zijn de ware
plichtigen. Hij heeft dan ook verminde
ring van straf of totale kwijtschelding
verleend aan die bedrogene en verdwaal
de werklieden.
Gansch 't land juicht aan dien akt van
edelmoedigheid toe.
De Troonrede treedt dan op den uitge-
strekten grond van den arbeid. De klach
ten, het gepleegde onrecht jegens den
werkman aan de Werkkommissie bekend
gemaakt, zullen door nieuwe wetten, ir
den loop van den zittijd te stemmen, be
streden en beteugeld worden.
Men zal pogen de betrekkingen tusschen
meester en knecht te verbeteren en de
moeilijkheden die tusschen hen beiden
oprijzen in der minne te vereffenen. Het
werk der vrouwen en kinderen in mijnen
en fabrieken zal geregeld worden. Hulp
middelen gaan verleend worden voor liet
bouwen van gezonde werkmanswonin
gen. De vervalschers van eet-en drink-
vyaren en van meststoffen zullen strenge-
lijk vervolgd worden. De dronkenschap,
of beter gezegd, de geneverplaag. die
onzedelijkheid baart, die twist en twee
dracht in de huishoudens brengt, en die,
in een woord, de oorzaak is van zoovele
gruweldaden, eu zelfmoorden,, gaal ook
beteugeld worden.
De landbouw, de eerste onzernationale
nijverheden, werd, ook niet vergeten.
Maatregelen zullen genomen worden die bij
machte zullen wezen om den landbouw op
te beuren en de plattelandsche bevolkin
gen uit den benauwden toestand te trekken
waarin zij hedendaags verkeeren.
Weinig wordt in de troonrede gespro
ken over de militaire kwestie eene bijna
onbeduidende verklaring, luidende dat
liet wenschelijk is de kwestie der aan
werving des legers buiten alle partijbe
lang op te lossen.
Wat ons betreft wij hebben niet het
minste vertrouwen in deze kleurlooze
verklaring. Waarom niet luidop gezegd
gem enkele verzwaring meer, zoolang wij
'I bewind behouden
Onderwijs, kunst, wetenschap, Vlaam-
sche Akademie worden ook aangewezen
als middelen tot beschaving en geestes
ontwikkeling.
Wat, volgens ons, te vreezen is, 't is
dat alle de aangekondigde heilzame maat
regelen en wetten niet onmiddelijk zullen
kunnen verwezenlijkt worden ter oorzake
van de onverbiddelijk tegenkantingen en
dwarsboomerij der liberalen die het im
mers toch niet vergeten kunnen dat zij
door 't kiezerskorps, om hun door en
door slecht bestuur, om hunne schande
lijke geldverkvvistingen, werden afgedankt.
Water dank ook van zij. zij zullen voor
het land de verantwoordelijkheid dragen
van hunne onvaderlandsche handelwijze.
En nu ten slotte, bemerken wij dat
de zon stond doodsch en bleek in het Oosten,
en de duisternissen des nachts lieten zich
moeilijk door de flauwe zonnestralen verdrij
ven.
Ho, voorzeker een hemel met zwarte wol
ken overtrokken, waardoor de vale bliksems
slingeren en de donder rommelt, dit is een
grootsch en prachtig tooneel. Maar zoo een
grauwe nevelmorgen, het is, me duokt. als
ging de aarde van kracht en moedeloosheid
sterven....
Allengskens nogthans behaalde de zon do
overhand, en hare stralen vielen zoo veel te
gloeiender op de aarde, daar zij langer met
den mist moeten kampen hadden.
De dauwdropjes die als diamantjes 3an de
bloomkelkjes hingen, vervlogen en verzonden
in de zonnestralen en planten en kruiden die
wachtten naar laving
Lisa stond in den tuin. Zij zag er droevig
uil. Heimlijk viel er van onder hare oogschelen
een traantje in het herije eener cyclaambloem
het plantje dronk gretig den bitteren droppel,
en hief verwonderd het hoofdje op. Een zacht
geritsel in het hout trok het meisje uit hare
droomerij. Daar stond de graaf van Edmonden
voor haar, verlegen en sprakeloos.
Den ganschen nacht had hij slapeloos op
zijno spande rondgewoeld, zijn hoofd brandde
op zijn lichaam, en in de frisscbe stralen der
morgenzon was hij rust en verversching ko
men zoeken. Zijne oogen stonden treurig in
hunne hollen, zijne wezentrekken waren mat
en ontspannen en op gansch zijn aangezich
stond de droefheid zijner ziele te lezen.
volgens de liberale drukpers, de troon
rede geene hoegenaamde beteekenis heeft
en dat 't beste wat er in wordt aangekon
digd nog slecht is.
Wat zekere liberale inktbeesten niet
kunnen verkroppen, 't is vooral de ko
ninklijke verklaring dat, sedert de wet van
1884, het getal leerlingen der lagere
scholen, onder toezicht van den Staat,
met 230 duizend is vermeerderd gewor
den.
Nu, laten wij de liberale inktbeesten
gelijk La ChroniqueLa Gazette, l'Etoite
en meer anderen, hunnen venijnigen
liberalen droes maar uitbraken, 't ver
standige deel der natie zal hare houding
destebeter kunnen beoordeelen
De Paus bemiddelaar.
Toen Rome, onder den invloed der
Logie, van zijn wettigen Paus-koning be
roofd werd, ging er een schreeuw in de
booze wereld op Het is gedaan met
bet Pausdom Jaren zijn er verloopen
en het Pausdom slaat noch recht en klimt
integendeel gedurig. Het is en blijft de
groote zedelijke macht in de wereld, en
de regeeringen tegen den muur aange
drongen, keeren zich meer en meer tot
het Vatikaan. om tusschen hen en de vol
ken als rechter op te treden.
Gisteren was liet kwestie» der Caroli-
nen, tusschen Duitschland en Spanje
vandaag roept de engelsche protestant-
sche pers de bemiddeling van den Paus
in de zaak van Ierland, waarmee de en
gelsche regeering niet weet wat aanvan
gen. Het artikel verscheen inden londen-
schen Spectator.
De reden, welke de Spectator opgeeft,
waarom het blad denkt dat Leo XIII die
taak zou op zichnemen, komen ons niet
heel duidelijk voorwij laten die dan
ook ter zij en blijven staan bij het geval
zelve dat een engelsch blad die bemid
deling inroept.
Het is merkwaardig, zegt de Tijd, dat
een der politieke hoofdbladet» van Londen
den H. Vader tot rechter wil maken tus
schen de Engelschen en de Ieren, en met
zoo n denkbeeld voor den dag kan komen
zonder dat er, in de andere bladen en bij
het publiek, een algemeene geen paperij-
storm tegen opsteekt.
Hoe Engeland, eeuwenlang het
anti-paapsche rijk bij uitnemendheid, zou
uu, gelijk von Bismark deed in het geschil
over de Carolinen, een vonnis gaan vra
gen bij een pauselijke vierschaarEn dat
voor zijn binnenlandsche aangelegenhe
den En dat voor Ierland Van waar
komen dan al de zorgelijke moeilijkheden
die het door de Ieren ondervindtmoei
lijkheden welke nu de geheele engelsche
politiek beheerschen.
«Van waar anders dan van hetsterven,
reeds vóór de bloedige dagen van Crom
well begonnen en volhardend tot op on
zen tijd voortgezet, om in Ierland de «pa-
perij 9 uit te roeien No poperyNog in
dit jaar heeft men de Orangisted, onder
Verschoening, edele jonkvrouw ik
wist niet dat gij hier waart
Gij zijl een genoodigde, edele heer, en
genoodigde vrienden komen nergens van om-
pas.
-'«Zoo, gij zijt wel goed. Mijne tegen
woordigheid verschrikt u dan niet
Verschrikken Zoo gij wilt, een
weinig ja
Ik vind u hier immers bij uwe bloe
en
Bij mijne bloemen, wat wilt gij zeggen
Dal ik mij, over de liefde voor mijne bloemen,
hoef te schamen
Welja, men zegt immers dat de bloe
men ook spreken.
u T,".Ik,weel °iel ™r 8'J hee» wilt, daarom
had ik liefst dal ge mij alleen liet.
Zoo haastig niet, edel kind. Ik had u
met gezocht, maar een louter toeval heeft mij
tot bij u geleid, ik wil de gelegenheid waar
nemen tot het einde toe zult ge mij aanboo-
ren
Lisa, gij toont u met ongenegen, zie ik, voor
eenen jongeling, wiens jonkheid, wiens kunst
en droomerig voorkomen u begoochelt.»
Gij spreekt goed wat wilt gij
Uwe oogen openen. Gij zijl van adel,
rijk en geeerdin de wereld. Wilt gij al die titels
verlaten, om vergeten en oogelukkig in den ne-
derigen burgerssiand te leven
Gij gaat te ver. Gij dwaalt, ik bid u,
verlaat mij.
Nog een oogenblik geduld. Frans is een
droomer wiens geest gedurig in de wolken
het uitschreeuwen van dien kreet, de
iersche katholieken gewelddadig zien
aanvallen Al het leed, al de verarming,
al het onrecht, al de verdrukking, door
het rampzalige eiland in dat vreeselijk
lange tijdvak onderstaan, hadden geen
anderen oorsprong dan dat het trouw
aan de Kerk en den Paus bleef.
Maar, men weet het, Ierland is katho
liek gebleven, en de felle vervolging op
zijn gezegenden bodem heeft de Kerk niet
benadeeld. Men zou zelfs het tegendeel
kunnen beweren. Immers, deze vervol
ging brachtookde uilwijking naarNoord-
Amerika voort, die de kiem werd van de
bewonderenweerdige ontwikkeling der
katholieke Kerk, welke wij daar thans
gadeslaan. De schade der geen paper ij-
politiek is voor Engeland alleen. De
schadeen ook de schande.
En nu zou Engeland, na eeuwen en
eeuwen geschreeuwd te hebben tegen den
1 auS, tot dezen gaan, en zeggen Heere,
help ons, want wij vergaan 't Zou eene
gebeurtenis van groote beteekenis zijn
en aan de wereld kekennen dat al bet
geschreeuw tegen Rome ten slotte niet
meer is dan wind. AI zou Engeland tot
aie bemiddeling niet overgaan, dan reeds
is het oproepen van het gedacht, heel be
langrijk.
dwaalt. Zulke menscüen zijn vol hoogmoed en
eigenliefde en voor niets goed dan om hen zei
venen anderen ongelukkig te makenIk ook
Lisa, ik ben u niet ongenegen, en de stem
des sprekers sidderde, gelijk gij, zoo ben
ik van edeldom, ik beb daarbij schatten en
aanzien, al wat noodig is om u gelukkig te ma
ken.0, ik bid er u om, schei uit met langer
m die begoocheling te leven, breek de banden
die u gekluisterd houden, en neem uw hert en
uwe hand terug
En de voogd knielde neder in het gras.
Een oog in het kasteel had alles gezien heftig
werd op dit oogenblix een venster geopend en
wederom toegeslagen Frans stond op zijne
kamer nevens den tuin.
Heer voogd, antwoordde Lisa, sid
derend, «hoe durft gijen hare slem
versmachtte, «is de vogel vrij in de lucht
eu de visch vrij m het water, meer nog dan
dezen is het heit des menschen vrij. Aan u gaf
ik mijne vrijheid niet afspaar uwe hand en
trouw voor anderen die u meer genegen
zijn Maar ik, ik haat.... ik veracht u
Is dat uw laatste woord en met
oogen, als die eener slang, bezag hij het
meisje.
Mijn laatste, ja. Ga uu, ik wil het. Be
vend in al hare lidmaten, geschokt tot iu het
diepste barer ziel, viel Lisa op hel grasperk
neder en weende bitter. Zij had gezien hoe
Frans zijn venster geopend en haastig toege-
Islolen had. Zij had wel naar boven willen snel-
eu doch schrik en schaamte wederhielden haar
Zij hief eenen tragen schuchtcren blik op naar
De volgende brief werd deze week aan
Jen .ultPver van 7 Verbo"d door M. Ch.
Vanderhaegen. gemeenteraadslid alhier
ter Mede, toegezonden met verzoek van
ïnlasschmg
Heer Opsteller,
j£h£&egSel aa" Hel Verbond van
Aalst N 2081, tracht gij de partijdigheid
van het gemeentebestuur en zijne zorge
loosheid voor stadsbelangen te bewijzen.
c»hiNl1iZegt 81J' datee'i der beste, op
Schaat beke, uit te voeren werken, zeker
lijk ware het doortrekken eener rechte
straat, van aan de Nieuwstraatpoort tot
aan de Leopoldstraatpoort. Volgens u.
was een dergelijk plan door het liberaal
„?,P8,emaaklJ e" goedgekeurd;
maar in plaats van de Denderstraat pijl-
v®;le»sen tot aan het Meule-
bChettekapeileken, maakt het klerikaal
bestuur eene zoogezegde straet Vander
haegen, met hoeken, enz.
l,H.e,rt?-.a?iiuheer> ulvePlicl" de kiezers
te verlichten en uwe tegenslrijders te
S?";tdaarvoor"°8'a"s ziJn er eclue
ke i hïe, t ;°°?,g' en deze 0,,lbre
hfi.r. I volgens het op uw
bijvoegsel uugeschetst plan, zou, gelijk
iedereen het kan bemerken, eene pijl
rechte verlenging der Denderstraat uit-
E aan ,le' kapelleken Meule-
schelte, maar aan de Schoolstraat, nabij
«ria?el'e melsJessch°ol; "we aangeduide
straat ware dus niet uitvoerbaar; ook
heeft zij nooit bestaan, nooit heelt hel
plan ervan door het liberaal bestuur
aangeuomen geweest.
Maar zie hier wat er heeft bestaan
de kamer vanden jongen kunstenaar, toch alles
p- ÜrrSu WcII< een zielelijdet)
Eindelijk stond zij op cc ging tot on bet
voorplein. Daar stonden twee peerden oeza-
deld. De graaf met Frans en Friedberl, kwam
op dit oogenblik builen
sprong haastig in d"n!zadel V droevle e"
want ik ben haastig,"zïer'bia^jg™''31' Sp0eCl'
St-Wolfgang komt. Nog eens van b'erto bedankt'
Doe eenen goedendag aan Lisa
- «Zie daar is zij juist. Welaan, Lisa, zeg
foch een arscheili- Wl»rWt*S
Rrl7dh»I,?|de° oom' Tot wederziens,
Fr edberlen hevig sidderde hare slem,
tot weuerzieus, Frans.
Ik dank u, edele jonkvrouw, zei
Frans, vaarwel I
VaarwelWas dit het laatste misschien? En
angstig ijlde Lisa naar de poort, maar Frans
had zijn peerd de spoor gegeven en reed, tus
schen eene stofwolk de baan in.
Daar slond zij gelijk een marmeren beeld
den jongeling na te staren. Zou hij misschien
nog wederkeeren enof wel 1....0, welk
eene zielcfollering Intusschen reed de jonge
ling immer verder, cu verder door, en weldra
hoorde men niets meer dan tien verren weer
galm der hoefslagen en het kloppen van een
hert het was het hert van Lisa.
EINDE VAN HET EERSTE DEEL.
