HHST3
Dus moet men hem voldoen en de
plaatskens die men geeft, zijn daartoe
het middel.
B De kiezer vraagt een klein plaats
je een plaatske dat wat geelt
zoo als hij schrijft.
Ziehier nu waartoe men komt.
Er zijn in Frankrijk ten minste
15,000 afgeveerdigden, senateurs. raads
heren var. allen aard en maires, die alte-
maal per jaar ten minste voor een enke
len beschermeling een plaatske noodig
hebben.
Dat zijn dus 15.000 personen, die
maar een gedacht hebben, namelijk hun
ne kiesdiensten te zien betalen.
En ziedaar hoe men er toe gekomen
is, in tien jaar, meer dan ÏOO milli-
oen hooger te betalen in traktementen,
dan ouder het keizerrijk.
Men had reeds den surnuméraire
men heeft nu den aspirant surnuméraire.
d Heel het jonge geslacht dringt voor
uit naar een plaatske slechts ééne zucht
drijft die jongens aan leven ten koste
der belastingbetalers, een rustig bestaan
hebben, bevrijd van alle ongemakken en
veelal van een regelmatig werk.
De eene helft van Frankrijk onder
houdt schier de andere.
Zij. die door moeielijk werk overla
den zijn, onderhouden degenen die nie
mendal doen.
Die afschuwelijke orde van zaken is
aan de politiek te wijlen.
Het is voor haar dat men de besturen
vol nietdoeners zet, en dat men het bud-
jel zoo verpletterend zwaar maakt, dat
het niet meer te dragen is
HANDEL EN NIJVERHEID.
Kunstboter. De kommissie uit den
duitschen Rijksdag heeft zondag met 12
stemmen tegen 12 het voorstel verwor
pen, dat kunstboter blauw gekleurd zou
moeten zijn, maar daarentegen aangeno
men, dat de naam kunstboter verbo
den en daarvoor in de plaats margarine-
boter gebruikt moet worden.
RECHTERLIJKE KRONIJK.
7 September.— Wij hebben gemeld dat
deadvokaat van MBulsgehoopt heeft de
daging van den huissier ongeldig te doen
verklaren, omdat deze niet ten zijnen
huize, maar op het stadhuis was be
zorgd.
Het openbaar ministerie heeft zich
tegen dit verdedigingsstelsel verzet.
M.Bonnevie, advokaat van den eischer,
heeft de noodige inlichtingen genomen en
hieruit kunnen opmaken, zoo al overi
gens blijkt uit eenen brief van den syn
dicus der hussierskamer, dat sedert
onheugelijke tijden en krachtens een
bevel van de stad zelve, de hussiers, die
de stad dagen, hunne stukken in het
stadhuis moeten afgeven.
De advokaat der stad had nu reeds
twee zittingen laten voorbijgaan onder
voorwendsel, dat hij in andere processen
te pleiten had. Woensdag kon eindelijk
de zaak opgeroepen worden.
Het verdedigingstelsel der stad dus
verworpen werd de zaak au fond behan
deld.
Oe moordenaar Ferar Ter gelegen
heid der verzending van Ferar, de moor
denaar van Mad. Vervier, voor het
assisenhof, meldt men dat deze nog an
dere bekentenissen heeft gedaan, dan die
der misdaad, waarvan er spraak is. Hij
zou namelijk verklaard hebben dat hij
zich 's zaterdags vöör de moord ten huize
van zekere vrouw M., te Ledeberg zou
aangeboden hebben, met het inzicht deze
te vermoorden en te bestelen.
Gelukkiglijk voor haar was deze vrouw,
die geheel alleen woont, dien dag ziek
geworden en had zij haren intrek in
't gasthuis genomen. Zonder dat had zij
het lot van Mad. Vervier ondergaan.
Bekentenissen van eenen
moordenaar.
Wij deelen hooger meê dat Ferar, de
moordenaar van Mad. Vervier verklaard
heelt, dat hij op liet punt is geweest eene
andere moord te bedrijven, eenige dagen
vóór liet drama, waarvan gezegde wedu
we het slachtoffer was.
Ziehier wat men over die bekeutenis
in de gentsche bladen leest
Zaterdag, 14 Meert, dus drie dagen
voor de moord, belde Ferar aan de wo
ning der vrouw Moreau, Harmoniestraat,
te Ledeberg.
De deur werd niet geopend, daar de
bewoonster, ziek zijnde, daags te voren
naar het gasthuis was gebracht.
Terwijl hij aan de deur stond, kwam
een kleine jongen, de genaamde Roose,
voorbij en deze zegde hem dat het onnoo-
dig was. Toen haalde Ferar eene kaart
uit den zak en stak die in die brievenbus.
's Avonds kwam hij in de herberg la
Renaissance, in dezelfde straat gelegen,
en trachtte daar te vernemen, hoe het
kwam dal de dame Moreau niet thuis
was. Er werd hem gezegd wat haar over
komen was en waarom het huis leeg
stond.
Daags nadien, 's morgends kwam de
vrouw van den policie-kommissaris van
Ledeberg, die in de afwezigheid van
vrouw Moreau hare vogels verzorgde, in
het huis en vond er de kaart die Ferar
in de bus had gestoken. Er was bijna on
leesbaar op geschreven Veuillez laisser
entrei cc monsieur. Dit was ondertee-
kend G.
Deze kaart werd aan Mad. Moreau
overhandigd. Men begreep er niets van,
maar men vermoedde geen kwaad.
Toen drie dagen later de moord op Mad.
Vervier gepleegd en de moordenaar ont
dekt was, vertelde de kleine Roose het
geen hij gezien had, aan de houders der
herberg la Renaissance.
Een bediende der greflie, bezoeker van
dit lokaal, vernam liet en deelde het ver
haal aan den onderzoeksrechter meê.
Ferar werd op dit punt ondervraagd
en na eenige aarzelen bekende hij dat
zijn inzicht was geweest de vrouw te
overvallen, te dooden en het huis leeg te
plunderen.
In de herberg had hij echter gezegd
dat hij haar moest spreken om haar hel
geld terug te geven, dat zij hem voorge
schoten had.
De familie van den misdadiger had
eenige kennis met die van Moreau. Vader
Ferar heeft vroeger aan de dochter der
vrouw Moreau, welke thans operazange
res te Alexandriëis, pianolessen gegeven.
Volkskamer. De vergadering
heeft gisteren hare werkzaamheden her
nomen. Het wetsontwerp Dumon betrek
kelijk de invoerrechten op vee, paarden,
enz. stond aan 't dagorde. De heer Beer-
naert, minister, opende de beraadslaging;
hij verklaarde dat na een onpartijdig
onderzoek der beweegreden en feiten,
het hem onmogelijk is het wetsontwerp
te stemmen. Deze invoerrechten schijnen
hem niet noodzakelijk noch de toestand
des lands, noch de proefnemingen in an
dere landen pleiten er voor. Hij denkt dat
die invoerrechten zonder den landbouw
eenig voordeel bij te brengen, den alge-
meenen toestand des lands zal schaden.
Voor het overige het ministerie is ver
deeld over deze kwestie. De bank van
Brussel is er ook over verdeeld, 13 rede
naars zijn ingeschreven. Het algemeen
gevoelen is dat de invoerrechten zullen
gestemd worden.
De commissie gelast met het onder
zoek der kiezing van Oostende zal de tal
rijke reklamatiën van nabij nazien die
legen hare geldigheid werden ingebracht.
Men gelooft nogthans niet dat deze rekla-
men zullen aangenomen worden. Waren
de liberalen aan 'i bewind en een katho
liek gekozen te Oostende in de omstan
digheden waarin de kiezing van M. de
Steurs gebeurde, 'l zou wat anders
wezen. Te Zonigen bij de kiezing van M.
Englebienne hestonden er geene hooge-
naamde reden van verbreking en toch
verbroken de liberalen zijne kiezing ten
voordeele van M. Wincqz. Die flauwhar
tigheid moet eindelijk de ieverigsten
onder ons ontmoedigen
ALLERHANDE NIEUWS.
Zondag rond de middag had alhier een
schouwbrand plaats ten huize van Jaak
Priem, schoenmaker Keizerlijke Plaats.
Ons vrijwillig Pompierskorps was dade
lijk ter plaats en weldra was 't vuur uit
gedoofd. Ter oorzake van den Zondag
had het brandgeklep aldaar eene talrijke
menigte gelokt. In dees geval werd meer
schade veroorzaakt door het blusschen
dan door het vuur.
Bolitie-vei-orclening.
Bij besluit van den heer Burgemeester
is het verboden te rekenen van 1 Mei van
te blijven staan of te wandelen op de
graanmerkt en 't Esplanadeplein terwijl
de leerlingen der Pupillenschool des le
gers of de Burgerwacht er wapenoefenin
gen houden.
Het is insgelijks verboden builen den
wekelijkschen merktdag, op hooger be
doelde pleinen te rijden met paarden of al
lerhande rijtuigen, behalve in de lanen.
Dit alles op straffen van enkele politie.
Tweelingen. Verledene
jaar in de maand Mei, hebben wij als
eene wonderbare zeldzaamheid meêge-
deeld dat eene moeder alhier aan haren vijf
den tweeling het levenslicht kwam te ge
ven. Nu gister dijnsdag werd de geboorte
van haren zesden tweeling ten
bureele van den Burgerstand aangege
ven. Als dat niet krachtdadig meêwer-
keu tot den groei en bloei onzer stad
mag geheeten worden, dan verliezen wij
er ons latijn bij
Zondag hebben de parochianen van
Kerkxken hunnen nieuwen herder met
den meesten luister ingehaald. De stoel
van ruiters en rijtuigen was vrij talrijk.
De Chronique des Travaux publics
meldt dat de werken voor de gebouwen
der tentoonstelling te Brussel van 1888
weldra zullen aanbesteed worden. Daar
't staatsbestuur na de tentoonstelling de
gebouwen in eigendom bekomt, heeft het
den wensch uitgedrukt, hel bestuur der
burgerlijke gebouwen met de bewaking
der werken te gelasten.
Léon Peltzer, de moordenaar van
den advokaat Bernays, had twee kanarie
vogels in zijne cel, te Leuven. Een dezer
diertjes, wiens pootje gebroken was, kon
niet meer genezen, en moest gedood
worden. Léon Peltzer verzocht dat men
dit niet in zijne tegenwoordigheid zou
doen. Hij zou dit niet kunnen aanzien
De man, die zich te Brussel in het
gemakhuisje van eene herberg verleden
week de polsaders doorsneed, is in '1
gasthuis gestorven, even als een andere,
die over drie maanden, bij middel van
een revolverschot, naar de andere wereld
wilde vertrekkeii.
Eene werkstaking is uitgebersten in
de maatschappij Vooruit, te Gent. De
trompetters der maatschappij hebben ge
weigerd nog te blazen, indien hun ser
geant, die door hel bestuur afgesteld is,
niet terug aangenomen wordt. De werk
stakers eischen daarenboven een aan
zienlijken opslag.
Ten gevolge van het nieuwe regle
ment op het werk in de gevangenissen,
had een fabrikant der stad Gent, M. De
C.. eene zekere hoeveelheid zijner
koopwaar uit het verzekeringshuis doen
terughalen. Welk was zijne verwonde
ring, toen, bij het uitpakken van eene der
manden, een jongen van vijftien jaar te
voorschijn kwam, die op deze wijze
meende het hazenpad te kiezen. M. De
G... heeft den vluchteling opnieuwaan de
overheid geleverd.
Wij hebben reeds gemeld dat een
groep nijveraars te Gent eene maatschap
pij geslicht heeft, met het doel goedkoop
brood te leveren aan de werklié, die niet
van de socialistenmaatschappij deelma-
ken. Ook heeft die maatschappij eene
overeenkomst gesloten met een twintig
tal geneesheeren en apothekers, om de
werklié geneeskundige hulp te verleenen,
aan prijzen, die nog lager zijn dan die van
Vooruit.
De gemeente La Louvière is door
eene nieuwe misdaad in opschudding ge
bracht. Een man met eene vrouw en vier
kinderen, waren in 't begin der week de
gemeente komen bewonen. Zaterdag
morgend, terwijl het huisgezin nog ter
ruste lag. kwam een persoon hinnenge
stromd en loste verscheidene schoten op
den man en de vrouw. Beide sprongen
uit het bed, maar werden door den moor
denaar achtervolgd. Ten leste heeft deze
zich met de twee oudste kinderen naai
de gendarmerie begeven, en daar ver
klaard dat hij de wettige echtgenoot dei-
vrouw was.
Een feest, dal wellicht nog geen
voorgaande heeft, werd dezer dagen in
de Reddersmaatschappij der Sambre be
sproken, namentlijk het jubbelfcest van
een man van 73 jaar, die 50 jaar in de
koolmijn werkt. Ter zelfder tijd viert hij
zijne gouden bruiloft.
Bij liet opbouwen der kerk van As
sesses bij Namen is zaterdag een groot
ongeluk gebeurd. Eene stelling, waarop
eenige metsers werkten stortten in. en
drie hunner werden met vreeselijke won
den opgenomen. De eerste wiens hoofd
schedel gebroken was, stierf na eenige
uren. De tweede zal denkelijk zijne won
den ook niet overleven. Voor den derde
bestaat er eenige hoop op genezing.
Moord te Beauraing. De gemeente
Beauraing. gelegen op de fransche grens,
eenige kilometers van Givel. is het too-
neel geweest van eene moord.
De vrouw Geanjot, van Livry, eene
fransche gemeente, is na eene gruwelij-
ken aanslag, verwurgd. Men vond haar
lijk in een boschje, op den boord eener
beek.
Hel hoofd lag onder water. De mond
droeg sporen van vingerdrukken, waaruit
blijkt dat de moordenaar zijn slachtoffer
met geweld het schreeuwen heeft belet.
Een persoon der naburige gemeente
Fromelenne is door de fransche gendar
merie aangehouden.
Een zonderling feit had dezer dagen
op het kerkhof van Gosselies plaats. Bij
de begrafenis van eenen vriend werd
eene redevoering gehouden. De spreker
werd eensklaps onderbroken door eenen
der omstaanders, die hem verweet de
oorzaak der dood van afgestorvene te
zijn. Hieruit ontstond twist, gevecht en
ware de policieer niettusschen gekomen
het zou misschien slecht afgeloopen zijn.
In de gemeente Hastiére hij Dinant,
is een steengraver het slachtoffer gewor
den van een ijselijk ongeluk. Terwijl hij
in eene marmergroef werkte is een blok
marmer van 12000 kilos losgeraakt en op
den ongelukkige gevallen. Onnoodig te
zeggen dat de man geheel verpletterd
werd.
Ouderwetsche soldaten. Wie zou
denken dat er in ons land nog soldaten
bestaan die de kleeding van het eerste
keizerrijk dragen, dat de sapeurs nog niet
geheel uitgestorven zijn
't Is nogtans zoo. De gemeente Gceg-
nies in Henegauvv bezit nog zulk een
korps, dat, naar men uit Chatelet meldt,
in groot uniform de iuhuldigingzal vieren
van den spoorweg Acoz-Mettet door
Goegnies en Biesmes.
Deze ouderwetsche soldaten zullen de
eerewacht uitmaken van de overheden,
ministers, gouverneur, enz., welke de
inhuldigingsfeeslen zullen bijwonen.
Musketschoten en krijgsbewegingen
door dit korps zullen aan dit feest een
zeer eigenaardig karakter geven.
Een bange nacht. De weduwe H.
D. wonende op de place \laghin te Luik,
werd gedurende een dezer leste nachten
uit haren slaap gewekt door een vreemd
gerucht in hare kamer.
Zij opende de oogen en zag een man
van reusachtige gestalte, die tengevolge
van hare vrees nog veel grooter scheen,
bezig mat een meubel open te breken.
Zij wilde schreeuwen, maar de vrees
verstikte haar en geen geluid kwam uit
hare keel. Toen zij een weinig koelbloe
digheid herkreeg, begon zij na te denken,
dat het nog beter was bestolen dan ver
moord te worden.
Gedurende drie kwartiers, drie eeuwen
van angst, lag zij met kloppend hart al
de bewegingen van den dief na te gaan,
zonder zich te durven verroeren.
Geen hoeksken der kamer ontsnapte
aan het onderzoek van den booswicht,
doch alle pogingen om de meubelen te
openen mislukten. Van tijd lot tijd stak
hij een steksken aan, om zich te lichten
en een ander meubel te onderzoeken.
Eindelijk naderde de kerel tastende het
bed der beangstigde weduwe. Nu was
hare vrees tot het uiterste geklommen.
Een luiden kreet niet kunende weerhouden
sprong zij eensklaps recht en de dief hier
door verschrikt, vluchtte uit de kamer.
Daar de straatdeur gesloten was, moest
de kerel al zijne macht aanwenden om
deze met geweld uit hare hengsels te ruk
ken. Dit lukte hem. De deur vloeg in
stukken en de dief kon op straat zijn heil
zoeken.
De politie heeft zijn spoor ontdekt en
zal hem weldra in handen hebben.
HOLLAND.
Bloedig gevecht. Op de Kalvermarkt
in den Raag had vrijdag morgend eene
geduchte vechtpartij plaats. Twee bur
gers waren den geheelen morgend met
een koloniaal aan het zwieren geweest
en onze drie vrienden hadden wat al te
diep in 'l glas gezien.
Aan bovenvermelde markt zocht het
drietal twist met een boer, die aldaar in
den omtrek eieren bezorgde, omdat een
hunner in hem den persoon herkende,
met wien hij in dienst geweest was, en
door wiens toedoen hij eens in tiet ca
chot geraakt was.
Toen de dreigementen den boer begon
nen te vervelen, gaf hij den persoon in
kwestie een slag, die hem het bloed uit
neus en mond deed stroomen. Hiertegen
kwamen de twee anderen in verzet, doch
een van beiden werd door de tegenpartij
met een mes eene gapende wonde in het
aangezicht toegebracht.Aan deze botsing
werd een einde gemaakt door eenige per
sonen, die den boer lot bedaren tracht
ten te brengen en naar hun woning meê-
namen, terwijl de gewonden in een her
berg hulp ,en troost zochten.
FRANKRIJK.
Eene üljarige vrouw vermoord. Een
jong meisje, Victorina Cros,20 jaren oud,
heeft in den loop der verleden werk hare
82 jarige grootmoeder, de rijke weduwe
Beraud vermoord. De oude vrouw, die
alleen woontteBoisset-Sint-Priest (Loire)
was in rusie gekomen met hare dochter,
de vrouw Cros, welke zij beschuldigde
haar 600 fr. ontstolen te hebben. Zij had
het voornemen te kennen gegeven hare
eigendommen te verkoopen. De vrouw
Cros stuurde hare dochter Victorina naar
de oude vrouw, om haar van dit voorne
men doen af te zien.
Toen dit meisje daar kwam, werd zij
door hare grootmoeder slechts onthaald
en letterlijk aan de deur gezel. Victorina
vertrok weenende ('zoo verhaalt zij zelf)
doch kwam een oogenblik later terug om
eene leste poging te doen. Toen de wedu-
wj Beraud hare kleindochter andermaal
zrl binnenkomen, riep zij haar woedend
tre Maar vertrekt dan, diefegge
Op het hooren van dit woord, nam het
jonge meisje een hamer die daar lag, en
bracht hare grootmoeder een hevigen slag
op het voorhoofd toe terwijl zij haar met
de linkerhand de keel toewrong.
Toen de arme vrouw achterover viel,
nam het jonge meisje de vlucht, niet
wetende welken slag zij hare grootmoe
der had toegebracht. Eene buurvrouw
kwam bij hare moederde dood der wedu
we Beraud aankondigen.
Victorina Cros werd in de gevangenis
Montbrison opgesloten.
Nabij Belfort zijn weêr twee duit-
sche officiers aangehouden die verrast
werden terwijl zij teekeningen maakten
van de nieuw opgeworpen versterkingen.
Die aangehoudenen zijn in de militaire
gevangenis streng bewakt. De militaire
overheden weigeren eenig bericht om
trent deze aangelegenheid te geven op
hooger bevel.
M. Delmas, afgeveerdigde, maire
van La Rochelle, heeft een schrijven ge
richt aan minister Goblet, waarin Hillai-
raud de dader der moordpoging op Ba-
zaine wordt verheerlijkt en waarin de
schrijver het ministerie verzoekt bij de
spaansche regeering aan te dringen om
den wreker van het volk, die den
verrader van Metz wilde straffen, zoo
zacht mogelijk te behandelen.
DUITSCHLAND.
Een lieve echtgenoot. Deze week heeft
zekere Abt, een 60jarig werkman, wegens
moord op zijne vrouw gepleegd, te Ber
lijn terecht gestaan. Om een kleinigheid
had de plaagzieke echtgenoot zijn vrouw,
die met wasschen voor e^n groot deel in
het onderhoud van het gezin voorzag,
met een bijl het hoofd verbrijzeld.
Zij was 46 jaren in haar 30 jarigen
eehtvereeniging had zij 12 kinderen ge
had, waarvan 7 nog in leven zijn, die
allen voor het gerecht tegen hun vader
kwamen getuigen. Hij had de vrouw
meermalen met de dood bedreigd en mis
handeld. De beschuldigde speelde kome
die. Hij deed zich als de beste der men-
schen voor en schilderde zijne vrouw als
een onverdraaglijk schepsel afzij had
hem zoo geplaagd, dat hij r.aar een bijl
had gegrepen en toen hij bloed zag, had
hij 't verstand verloren.
Abt werd schuldig verklaard de jury
wees de aanneming van verzachtende
omstandigheden af en de beschuldigde
werd tot 15 jaren tuchthuisstraf en 10
jaren verlies van burgerrechten veroor
deeld.
In den Elzas. Erg incident. —Nog
immer is de zaak Schnaebele het voor
werp aller gesprekken, zoo te Parijs als
te Berlijn. Over 'l algemeen is de toon
der duitsche pers minder lawijdmakend
dan die der fransche iets dat ook nie
mand verwondert.
Ziehier wat men uit Berlijn aan de
Klinische Zeitung schrijft
In onze stad wordt het incident aan
de grenzen met kalmte en redeneering
besproken. Daar men weet dat het bevel
tot aanhouding op last van den onder
zoeksrechter gegeven werdt, zoo bestaat
er geen twijfel of er berustten zulke
zware vermoedens op M. Schnaebele, dat
bij zijne betreding op duitschen bodem,
zijne aanhouding onmiddelijk noodig was.
Over den aard der aanhoudingschijnt
tot hiertoe nog geen ambtelijk verslag te
zijn ingekomen. Dat de in hechtenisne
ming op fransch grondgebied plaats had,
blijkt zoo onwaar dat de Agencie Havas
zeil, in hare twee eerste uitvoerige tijdin
gen over de zaak, bepaald verklaard dal
de koramissaris van Pagny de fransche
grens overschreden en de aanhouding op
duitsch grondgebied, in den Elzas, plaats
had.
Ook is het slecht aan te nemen dal
de onderzoeksrechter, bij het geven van
het aanhoudingsbevel niet uitdrukkelijk
zou bepaald hebben, dat het mandaat
slechts uitvoerbaar was op duitschen
grond.
Zijn de aanwijzingen van den onder
zoeksrechter uitgevoerd, dan weten wij
niet wat er kan ingebracht worden tegen
de aanhouding van een vreemden onder
daan, die zich het misdadige werk ten
doel stelt, de rust en de zekerheid van
het duitsche rijk in gevaar te brengen.
De berichten van uitzettingen op
groote scheel zijn van allen grond ont
bloot.
De National Zeitung verneemt uit ge-
loofweerdige bron dat men in deoflicieele
kringen te Berlijn geen de minste vrees
heelt aangaande den afloop van dit even
geruchtmakende als betreurensweerdige
incident, en dat het ook de goede ver
standhoudingen niet verbreken zal welke
tusschen Frankrijk en Duitschland heer-
schen.
Een bloedverwant van M. Schuaibele
heeft zeer belangrijke meédeelingen ge
daan, aangaande den bijzonderen kom-
missaris van Pagny.
M. Schnsebele is sedert 16 jaren te
Pagny en weigerde nog over een viertal
maanden den post van kommissaris der
Ooststatie te Pi rijs binnen een lOtal
maanden kon hij zijne rechten op pensi
oen doen gelden.
Zijne drij broeders zijn allen in dienst
van het bestuurder ijzerenwegen. Van
zijne zeven kinderen, hield hij slechts
twee jongens in 't leven de oudste is
repetiteur in het lyceum te Troyes de
jongste is 17 jaar oud, en staat zijne moe
der in de tegenwoordige krisis bij.
De betrekkingen van M. Schnsebele
met de duitsche overheden waren vrien-
schappelijk, ofschoon hij in 1870, kom
missaris zijnde te Diedenhofen, gewei
gerd had een hoog ambt in duitschen
dienst aan te nemen deze weigering
had zijne onmiddellijk verbanning voor
gevolg.
In 1887, toen hij ridder van het Eere-
Legioen werd benoemd, bespraken de
duitsche bladen deze benoeming en
zwaaiden dezen voorbeeldigen ambte
naar grooten lof toe.
Uit het verslag van M. Sadoul, proku-
reur der republiek te Nancy blijkt dat
inderdaad M. Schnaebele door M. Gautsch
verzocht werd met hem te komen onder
handelen aan den grenspaal.
Wanneer M. Schnaebele aan voormelde
plaats kwam, zag hij niemand. Twee
werklieden, de gebroeders Gautier waren
op deze plaats, op een 30tal meters van
de grens, langs fransche zijde werkzaam.
Zijn duitsche ambtgenoot niet ziende
komen ging de kommissaris van Pagny
onwillekeurig over de grens. Op dit
oogenblik sprongen twee kerels met
grijze kielen uit de gracht, die de duit
sche wijnbergen afsluit.
Alsdan had het gevecht plaats en wist
M. Schnmbele den franschen groud te
bereiken gevolgd door de twee Duit
sch ers.
De twee hoogergemelde werklié zagen
M. Schna3bele den grenspaal aanwijzen
om de twee agenten opmerkzaam te ma
ken, dat hij zich in Frankrijk bevond. De
twee agenten vielen hem echter opnieuw
aan, sleurden hem over degrensen deden
hem daar, ondanks zijn verzet de raenot-
ten aan.
Op twee meters van de grens af, op
franschen bodem, viel de hoed van den
kommissaris van Pagny in eenen put.
Dit alles werd voor den prokureur beves
tigd door de gebroeders Gautier en een
geneesheer die zich een 200 tal meters
van de grens bevond, dus door drie oog
getuigen. Het is dus feitelijk bewezen dat
de aanhouding plaats had op franschen
bodem.
Wij vinden alleen dat, indien dit alles
waar is die twee frausche werklié wel
wat anders hadden kunnen doen dan
eenvoudig hun landgenoot zoo maar te
laten op den grond slagen en over de
grenzen sleuren.
Duitsche officieele tijdingen. De
duitsche kanselarij heeft den duitschen
gezant te Parijs bericht gegeven dat de
stukken van het onderzoek te Berlijn zijn
aangekomen. Uit die stukken blijkt dat de
aanhouding bepaald op duitschen bodem
plaats had en dat M. Schntebele dit zelf
bekend heeft.
Al die stukken zullen naar Parijs ge
stuurd en door het duitsche gezantschap
meègedeeld worden aan de fransche
regeering.
M. Flourens, minister van buitenland-
sche zaken heeft maandag namiddag te
Parijs andermaal graaf von Leyden ont
vangen. Deze heeft hem een telegram
meêgedeel der berlijnsche kanselarij,
waarin het gedrag der twee agenten die
M. Schnrebele aangehouden hebben, te:>
stelligste gelaakt worden.
ENGELAND.
Treffende geschiedenis. Een merk-
weerdige geschiedenis doet in de engel-
sche bladen de ronde. Voor korten tijd
kwam in een dorp nabij Colschston een
grijsaard die in gebogen houding op een
kruiwagen een kist vervoerde, welke het
lijk bevatte van een 24jarig meisje, Anna
Dansey genaamd, die vroeger bij haar
grootouders in dat dorp had gewoond.
Na hun dood was het meisje naar Lon
den gegaan om een dienst te zoeken. In
Londen had zij een bloedverwant, Josef
Ball, den tweeden man van hare moeder.
Na korten tijd werd zij ziek. Zij kreeg de
longtering en stierf in het ziekenhuis,
nadat zij vooraf haren stierfvader had
doen beloven, haar in het dorp, waar zij
hare jeugd had doorgebracht, te laten
begraven.
Hij was besloten den wensch der ster
vende te vervullen, maar de kosten van
vervoer waren voor hem te hoog en
toch was zijne belofte hem heilig. Hij
