Volkskamer. De beraadsla
ging over het wetsontwerp Dumon werd
gister voortgezet. M. de Moreau, minister
van landbouw, sprak ten voordeele van
het voorstel. M. Melot deed het verslag
der middensektie kennen over de ver-
schillige wijzigingen die werden voorge
steld. Het recht op de stieren wordt ver
minderd tot 4 centiemen. De rechten op
't versch vleesch worden bepaald Gan-
sche en halve beesten fr 0.15 per kilogr.
ander vleelsch en wild fr.0.30 per kilogr.
ALLERHANDE NIEUWS.
Oud-Stadhuis. Dijnsdag
voormiddag heelt men het plaasteren
beeld van het Kind van Aalst op een der
ronde zijpilaren van het Gebiehuis of
Bretesche geplaatst, ten einde aan de
Commissie der monumenten telaten oor-
deelen over de aan te nemen grootte der
beelden die het zullen versieren. Op den
tweeden pilaar zal het beeld van Keizer
Karei V en in de nis te midden dit der
justicie worden geplaatst. M. Meganck-
Van der Poorten, ondernemer der her
stellingswerken, is metde voorbereidende
werken zoo verre gevorderd dat hij de
hand kan aan 't werk slaan en M. Van
Poltelsberghe, de beeldhouwer, is verze
kerd de drij beelden vóór de feesten der
400e verjaring van de inhuldiging des Bei
aards te kunnen plaatsen, zoodat zonder
buitengewone tegenslag de herstellings
werken van dit voornaamste gedeelte
van ons oud-stadhuis tegen dit tijdstip
zouden kunnen voltrokken wezen.
De vlaamschhaters hebben te Brus
sel weèr den duivel gejaagd vlaamsch
haters zijn, zooals altijd, de liberale ga
zetten en hunne aanhangers.
Bij het leest van den rector der Hooge-
school Rousseau, heeft een der studenten
men zegt de zoon van den dichter Hiel,
eene vlaamsche redevoering willen uit
spreken.
Pas had deze student twee woorden
gezegd of de lieflijke franskiljons begon
nen te huilen en te tempeesten, drongen
den Vlaming weg en hebben hem belet
te spreken.
Welk liberaal blad was het dat onlangs
zoo hoog de broederlijkhetd tusschen den
waalschen en vlaamschen stam ophe
melde
Ja, broederlijkheid, op voorwaarde dat
de Vlaming de eerste plaats aan den
overmoedigen Waal overlate en dat hij
gaat staan waar de knecht staat.
Dat toont alweer wat de liberale flamin
ganten van de liberale partij te wachten
hebben.
Eene melkboerin werd te Brussel
door eenen policiekommissaris tegenge
houden en gedwongen hare waar te laten
onderzoeken. Zij beweerde daarvoor geen
tijd te hebben en bood den policieofficier
zelfs 10 fr. aan, indien hij haar ongemoeid
wilde laten doorgaan. Dit lukte natuurlijk
niet en geen wonder het bleek dat zij
hare melk met 62 ten honderd water ver
dund had. Zij zal dus eene dubbele ver
volging kunnen verwachten, voor melk-
vervalsching en poging tot omkooperij.
De dieven en andere heeren van
dien aard zullen weldra schrik gaan krij
gen, niet zoo zeer voor den wrekenden
arm van moeder Justicia als voor het ge-
vangenkarke. Elk oogenblik lezen wij in
de brusselsche bladen dat de rijtuigen,
waar de gevangenen en veroordeelden
meê vervoerd worden, omvallen of de
daarin opgesloten reizigers op andere
wijze blauwe plekken bezorgen. Te Brus
sel, terwijl eenige landloopers vervoerd
werden, vlogen eensklaps de twee achter
wielen van het rijtuig en de gendarmen
waren verplicht hunne gevangenen te
voet verder te brengen. Deze verzetten
zich hier tegen. Zij beweerden rechtte
hebben in rijtuig vervoerd te worden.
Een heer, die te Brussel iu een res
taurant gedejeuneerd had, ontstak maan
dag in gramschap, bij het zien zijner re
kening. Zij bedroeg 22 frank, voor twee
eiers, eene cotelel en eene flesch wijn.
Groote verlegenheid van den hotelhouder
die na eene lange beraadslaging eindelijk
bekende dat er eene vergissing van 10
frank had plaats gehad. Hij voegde er ech
ter bij dat de klant een onbeleefd mensch
was, die dergelijke opmerkingen wel ach
terwege had kunnen laten in zulk.... fat
soenlijk lokaal.
Houten sabels. De brusselsche
korrespondent van het Handelsblad zegde
laatst in een zijner brieven, dat de fran-
sche bevolking den oorlog hoegenaamd
niet verlangt, omdat zij schrik heeft van
de duilsche pinhelmen en weinig betrou
wen stelt in de bekwaamheid van de
mannen, die de fransche legerkorpsen
zouden moeten aanvoeren.
Dat de brusselsche briefschrijver den
nagel op den kop sloeg, blijkt uit het
volgende artikel, dat wij in de Patrie van
Parijs aantieflen
De fransche ruiterij, wanneer zij
krijgsoefeningen doet, valt mannequins
aan, die met hooi worden opgevuld. De
ruiters kappen duchtig op deze weêrlooze
vijanden en doorsteken ze met hunne
sabels.
Welnu, vele van deze wapens zijn
van zulk slecht metaal gemaakt, dat het
lemmer op die ingebeelde Pruisen breekt
of plooit.
De kolonels van die regimenten meld
den het feit aan den minister vanoorlog
doch in plaats van goede wapens te vra
gen. vergenoegden zij zich met voor te
stellen dat men gedurende de krijgsoefe
ningen, den reglementairen sabel door
houten sabels zou vervangen.
Generaal Boulanger ontvlamde bij
deze vraag in woede, en vond het voor
stel van de kolonels der fransche ruiterij
belachelijk. Hij gal integendeel bevel,
aan de soldaten sabels te bezorgen, die
op strooien mannen niet meer zullen
breken.
Onder voorwendsel van besparingen
te doen, aan de kurassiers en dragonders
houten sabels geven, is wel iets onge
hoord
Indien het feit, door de Patrie aange
haald. waar is, verwondert het ons niet
dat de fransche bevolking niet veel ver
trouwen stelt in de opper-officiers van
het leger het zal er maar aardig uitzien,
wanneer de mannequins, van hooi ge
maakt, zullen vervangen worden door de
duitsche regimenten van Wcerth en
Sedan....
Brusselsehe gemeenteraad. Een
verzoekschrift, aan den gemeenteraad
gezonden, vraagt dat deze op zijne stem
ming aangaande de kwijtschelding, zou
terugkomen.
Citoyen VAN DEN DORPE ondersteun
de die vraag en stelde voor ze in de vol
gende zitting te bespreken.
Dit voorstel werd verworpen met 20
stemmen tegen 6.
Na eene vinnige beraadslaging werd
aan het komiteit voor den internationalen
wedstrijd een hulpgeld van 250,000 fr.
toegekend, op voorwaarde dat de stad
die som zou terugbekomen, wanneer de
tentoonstelling met een boni zou sluiten
M. JANSON beeft zich met kracht tegen
het verleetien van alle hulpgeld verzet.
De onderneming, zegde hij. zal aan den
handel van Brussel weinig of geen voor
deel brengen.
M. DE MOT vond het kleingeestig het
hulpgeld te weigeren, omdat politieke
vijanden de onderneming leiden.
De voorwaarden, een tiental leden van
den gemeenteraad in de bestuurkommis-
sie der tentoonstelling af te veerdigen,
werd ter zij gesteld.
De interpellatie van citoyen Van den
dorpe over het verbieden van den toegang
der soldaten in het Matsou du Peuple,
werd naar eene volgende zitting verscho
ven.
De Sint-Joris gilde. Een der oudste
broederschappen van Vlaanderen, dat van
Sint-Joris, van Gent is te niet. Ziehier
aangaande de ontbinding dezer vereeni-
ging eenige belangwekkende inlichtingen,
door den gentschen korrespondent van
een brusselsch blad meègedeeld
Herinneren wij ons eerst dat de schut
tersgilde van Sint-Joris de oudste en
altijd de machtigste der vier hoofdgil
den van Gent was. De anderen waren
de St-Sebastiaan (boogschutters) de St-
Michiel (schermers) en St-Antonius (kol-
veniers).
Men weet niet meer rond welken tijd
zij gesticht werd maar het is gekend dat
zij aan den kruistocht der XP eeuw deel
nam. In de XIV6 en XV' eeuw stond de
Sint-Jorisgilde aanhoudend op de bres om
de privilegiën der gemeenten, 't zij tegen
de vorsten, T zij tegen Frankrijk, te ver
dedigen.
De diensten door die gilde aan Vlaan
deren bewezen, deden haar veel privilegi
ën genieten zoo was Daar onder ande
reu de plaats toegekend aan het hoofd
van alle optochten, krijgsbewegingen of
plechtigheden zelfs gebeurde het (in
1776) dat de gemeente het jaarlijksche
feestmaal der gilde bekostigde.
M. Prosper Claeys heeft niet lang gele
den een geschiedkundig boek uitgegeven,
waarin met zorg een groot getal bijzon
derheden over die oude vereeniging ver
zameld zijn.
De kruisbogen waren vroeger zoo
zwaar, dat men ze niet kon spannen dan
met meêhulp van eenen knape, later span
de ze meu niet met den voel, maar bij
middel van eenen windas.
De schrijver deelt onder andere bijzon
derheden meê dat in 1480 Philips de
Goede, in 1502 de graaf van Egmont en
in 1752 prins Karei van Loreinen aan de
prijsschietingen deel namen.
Verschillende keeren werd de gilde
ontbonden en hersteld, onder anderen
in 1796. Toen werden al hare eigendom
men als nationale goederen verkocht. In
•1804 hersteld zijnde, schijnt zij thans voor
goed ontbonden te zijn en er bestaat geen
hoop meer, baar noch te zien inrichten.
Het getal harer leden was tot 15 gedaald,
en de boog hing ontspannen in den hoek.
De leden speelden dominos...
Ziehier de feiten, die de tegenwoordige
ontbinding kenmerken. De gilde had
schulden en de leste leden wilden niet
dat zij zou vallen zonder die betaald te
hebben. Er werd besloten een zilveren
beker, een geschenk van de aartshertogen
Albrecht en Isabella, te verkoopen. Maar
die som, die de liefhebbers er voorboden,
waren niet voldoende om de schulden te
betalen. Het hoogste bod bedroeg 1500fr.
Eindelijk gelukte een lid er in onderhan
delingen aan te knoopen, waardoor het
kunstjuweel in handen der familie Roth
schild kwam.
Het is te betreuren dat een stuk van
zoo groote historische en kunstweerde
met in de stad, of ten minste in 't land
gebleven is.
De schulden der Gilde konden thans
betaald worden en men hield zelfs 20,000
frank over, welke zij ten voordeele van
het weldadigheidsbureel afstaat, voor het
bezorgen van beddengoed aan arme liê,
gedurende den winter.
Men moet hier echter opmerken dat de
beker waaraan hier spraak is. door den
Staal als eigendom opgeëischt werd. De
rechtbank van Geut gaf aan dezen eisch
zelf toe doch het beroepshof was van
een ander gedacht.
De overige eigendom der gilde, als
standaarden, gouden en zilver voorwer
pen, de pijl die Karei van Loreinen in
1752 schoot, enz. zijn aan de stad ge
schonken en zullen weldra in het stads
museum prijken.
De nieuwe melime. De Prècurseur
van Antwerpen schril het volgende
Men komt in di steengroeven van
Quenast eene zeer lelangrijke proef te
doen met ontplofflngipoer van M. Favier.
ook geheeten het peder Favier of de
nieuwe melinite.
M. Favier, de uivinder van dit onza-
gelijk vernielingsmidlel, is een oud fran
sche genie-officier. 'ijn poeder verschilt
van al hetander.zoo Is dynamite,roburite
en melinite die men tot hiertoe gebruikt
heeft. Men mag helgïruslin huishouden,
vrijven, breken, en elfsin het vuur wer
pen. Het ontploft m;ar door eene bijzon
dere aanstooting.
Men vertelde tejnenastdal M.Favier
generaal Brialmont vas gaan vinden en
hem zou gezegd hebien Moest ik met
mijn poeder op di versterkingen van
Antwerpen vallen, jij waren spoedig tot
in hare grondvesten vernield.
Wat de generaal daarop zou geant
woord hebben, dat wordt niet verteld.
Maar hij heeft eenen officier naar Quenast
gezonden om de eerste proefnemingen bij
te wonen.
i Welhaast zal er eene tweede proef
neming plaats hebben op het kamp van
Brasschaet. Te Quer.ast heeft men op eene
seconde tijd, met eene halven kiloFavier-
poêr, eenen blok arduin doen vaneen
scheuren die 16 meters dikte had.
Te Charleroi. Onrustwekkende
geruchten waren verleden zaterdag te
te Charleroi in omloop. Men sprak van
eene plotselinge, algemeene werkstaking,
van de aankomst eener versterking voor
hel gendarmenkorps, van het konsignee-
ren der troepen, enz.
Inderdaad, rond 9 ure 's avonds kwam
een eskadron eener twintigtal gendarmen
in galop over de boulevards gereden, in
de richting van Chatelet. Dit verhoogde
de onrust.
Ziehier thans wat er gebeurd was
Zaterdag had de policiekommissaris
van Chatelet een naamloos schrijven ont
vangen, waarin hij verwittigd werd dat
er gedurende den nicht van zondag en
maandag vijf huizei: zouden afbranden.
Ook kondigde men aan dal in al de kool
mijnen het werk zou gestaakt worden.
Het is waarschijnljk dat de gendarme
rie zich uit voorzorg ter plaatse begaf, of
schoon men wel dacht dat de bedreiging
het werk van een flauwen grappenmaker
was.
Ook is het garnizoen zaterdag namid
dag en avond gekonsigneerd geweest.
De Gazette de Charleroi zegt dat er langs
alle kanten bedreigingen tegen personen
worden gevonden, waar men echter wei
nig weerde aan hecht.
Bij het onderzoek in eene geduchte
vechtpartij, werd door den onderzoeks
rechter aan eenen der getuigen gevraagd
hoe de zaak was aaugekomeu.
Wel, eerst kregen wij vier glazen
bier.
En toen
a Twee flesschen wijn.
En toen
Een glas brandewijn.
En toen
Ja, toen kregen wij natuurlijk ruzie.
HOLLAND.
Landbouw. Uit Rozendaal
Nu zijn de vetweiders iu de streken
druk bezig met het opkoopen van wei
beesten, die voor een derde min dan in
gewone jaren te bekomen zijn. De prijs
is 75 h 100 gulden, zoodat de vetweiderij
onder gunstige voorteekens begint.
Met den landbouwer is het echter treu
riger gesteld. Behalve dat het vee zeer
laag in prijs is, raakt ook het voeder op,
zoo dat verkoopen noodzakelijk wordt.
In geerie jaren was het vee ook zoo goed
koop als thans.
FRANKRIJK.
Tentoonstelling van 1889. De mi
nister van koophandel heeft voor eenigen
tijd den weusch te kennen gegeven, dal
de stad Parijs voor hare gemeentelijke
inrichtingen eene afzonderlijke tentoon
stelling op de wereldtentoonstelling van
1889 zal vo.rmen. De prefekt der Seine
heelt daarop eene komissie belast met
hel onderzoek dezer zaak. Deze heeft
thans baar verslag bekend gemaakt.
Daaruit blijkt dat zij voor de afzonder
lijke tentoonstelling der stad Parijs eene
ruimte verlangt van hoogstens 3000 vier
kante meters tegenover de machienen
galerij. De kosten van deelneming van de
beide prefekturen der Seine en van poli-
cie en voor het openbare weldadigheids-
bestuur zouden gezamentlijk 357,200 fr.
bedragen, afgezien van de kosten van
inrichting en algemeene uitgaven, waar
voor bij de tentoonstelling van 1878 voor
hetzelfde doel 180,000 fr. waren toege
kend, vermeerderd met 50,000 frank voor
onvoorziene uitgaven.
De voorbereidende werkzaamheden
voor de tentoonstelling vorderen snel.
Dagelijks beweegt zich dal nieuwsgierige
publiek op het Cliamp de Mars, dat be
dekt is met allerhe materialen, terwijl op
sommige plaatsen reeds de grondvesten
der voornaamste gebouwen zijn gelegd.
In afwijking van de tentoonstellingen in
1867 en 1878, heeft men een geheele
nieuwe methode van verdeeling gevolgd.
Vreemde en nationale inzendingen zullen
als vroeger gescheiden worden, maar
beide soorten weer vereenigd zijn in af
zonderlijke groepen. Om de gebouwen
voor schoone kunsten zullen wandelwe
gen en terrassen aangelegd worden, met
sierlijke restaurants en cafés.
De gebouwen voor nijverheid zullen
in het geheel eene oppervlakte van 90,000
vierk. meters beslaan, in tweeën geschei
den links de fransche afdeeliug, rechts
die van het buitenland. Daarachter wor
den de galerijen voor de machienen ge
bouwd.
Spoorwegen zullen het verkeer over
het geheele terrein der tentoonstelling
gemakkelijker maken, 's Avonds zullen
de terreinen electrisch verlicht worden.
Men is van het beginsel uitgegaan, om
ook deze tentoonstelling niet alleen
schoon en belangwekkend, maar ook tot
een centrum van uitspanning te maken,
door schouwburgen, koncerlen en aller
lei vermakelijkheden.
M. Georges Bereer is met het algemeen
bestuur belast.
DUITSCHLAND.
In den Elzas.Erg incident. De
Nordd. Allg. Zlg. deelt eenen brief van
prins von Bismark aan den franschen
gezant Herbette, van den 28 april meê,
handelend over de zaak van Schmebele.
Daarin wordt gezegd dat uit de bewijs
stukken door de aangewezen rechterlijke
overheden ingewonnen, zonder tegen
spraak blijkt, dat Schntebele's gevangen
neming van het begin tot het einde uit
sluitend op duitsch grondgebied heeft
plaats gehad en er van geene overschrij
ding der fransche grens sprake is ge
weest. De gerechtelijke aanhouding ge
schiedde op den grond van landsver-
raad.
Schnaebele's schuld was wettiglijk be
wezen door verklaringen van den meê-
aauklaagde Klein en door eigenhandige
brieven van hem zelve. De keizer heeft
echter op voorstel van den Rijkskanse
lier. met overweging van volkenrechter-
lijke beweegreden welke de handhaving
van alle internationale verplichtingen
wenschelijk doen zijn, besloten M.
Schnaebele in vrijheid te doen stellen,
ondanks de verkregen bewijzen zijner
schuld.
DeRappel zegt dat Frankrijk den vrede
wil, doch indien Duitschland den oorlog
verlangt, zal het al de Franschen ver
eenigd vinden in den strijd.
De Voltaire zegt dat het beste middel
om den vrede te doen verzekeren hierin
bestaat de Duitschers in alles na te doen,
troepen naar de grenzen te sturen, mobi
lisatie bewegingen enz., alsook eene wet
in voege te brengen, om de Duitschen die
zich aan hoogverraad plichtig maken, te
vervolgen.
De Bépublique zegt dat Frankrijk niets
te vreezen heeft van eenen buitenland-
schen aanval indien het wijsheid en eens
gezindheid aan den dag legt.
De Soleil betoogt dat Frankrijk en Eu
ropa behoefte hebben aan eenen vrede
die niet afhangt van een incident zooals
dit van Pagny. Om dezen vrede te-verkrij
gen moet Frankrijk eensgezind zijn en in
Europa het evenwicht behouden worden.
M. Schnsebele in vrijheid.
Tengevolge van een bevel van den
onderzoeksrechter van Straatburg, werd
de grenskommissaris vrijdag avond
in vrijheid gesteld. Hij vertrok om
middernacht naar Pagny langs Harlzeu
Novéant.
Hij had zich juist te bed begeven, toen
de bestuurder der gevangenis van Metz
hem in zijne cel de blijde tijding geven
kwam. Naar de statie gebracht liet men
hem onmiddelijk vrij. In de eetzaal der
siatie was geen enkel policie-agent: twee
zijner vrienden, een korrespondent van
een vreemd dagblad en een weinig talrijk
publiek, waren daar.
M. Schnsebele was vroolijk en welge-
ziend en van goede gezondheid.
Mad. Schnaïbele en haar zoon werden
per telegram verwittigd dat zij den grens
kommissaris mochten komen afwachten
in de statie van Pagny.
Terwijl men aan de nieuwsgierigen te
Pagny bij de aankomst van den trein zeg
de dat M. Schnaïbele er niet in was,
waren al de inspekteurs van policie,
ondergeschikten van den kommissaris, in
den trein gestegen om hunnen overste
de hand te drukken, terwijl Mad. Schute-
bele en haar zoon insgelijks waren inge
stegen om hun echtgenoot en vader tol
Pont-a-Mousson te vergezellen. MSchnaï
bele had bevel gekregen zich rechtstreeks
naar Parijs te begeven, om er met zijne
overheden te onderhandde, 11 en zelf het
incident van Pagny te verhalen. Hij had
insgelijks 'bevel gekregen zich door geen
dagbladschrijvers te laten intervieuwen
alvorens hij te Parijs was geweest. Aan
de personen zijner omgeving in den trein
zegde hij enkel dat de duitsche overheden
tijdens zijne opsluiting hem zeer vriende
lijk behandeld hebben.
Te Pont-a-Mousson had het nieuws der
invrijheidstelling en der aankomst van
M. Schnaïbele zich als een loopend vuur-
ken verspreid. De gansche bevolking, de
maire, de gemeenteraad en al de overhe
den aan 't hoofd, bevond zich aan de
siatie. Bij de aankomst van den trein
steeg een eindeloos gejubbel uit de me
nigte op. Onophoudelijk weêrklonk het
geroep leve Schncebele, leve Frankrijk De
ontroering is onbeschrijflijkiedereen
wil de hand drukken aan Al. Schnaïbele
en aan zijnen zoon doch de trein ver
trekt. Mad. Schmebele verlaat haren
echtgenoot, die de menigte bedankt ter
wijl de trein zich in beweging stelt.
Aan een korrespondent van den Figaro,
die iu liet rijtuig was gestapt van M.
Schnsebele. zonder dat deze wist dat hij
met een dagbladschrijver had te doen,
verhaalde de grenskommissaris dat hij
bepaald op fransch grondgebied werd
aangehouden. Al. Gautsch was daar ook,
zegde hij, en het was hij zelf die mij aan
de agenten aanwees.
Per telefoon krijgt de Eloile uit Parijs
bericht dat, toen Ai. Schnaïbele te Ars
aan Moezel is aangekomen, M. Gautsch
in den trein is gestapt en zijn ambtgenoot
vergezeld heeft tot aan Novéant.
M. Gautsch trachtte zich van alle deel
neming aan de aanhouding vanM.Schnse
bele te verontschuldigen deze leste
moet bitsig uitvallen en eene hevige
woordenwisselirigonistaan zijn.
Lestleden donderdag werd M. Gautsch
door hel parket naar Alelz geroepen waar
men hem de facsimille der brieven heeft
getoond, gevonden op het bureel van M.
Schmebele. M. Gautsch verklaarde on
middelijk die brieven geschreven te heb
ben.
Anderzijds heeft M. Gautsch een brief
geschreven aan den Temps waarin hij
verklaart dat hij den 20e nog niet eens
wist dat de kommissaris van Pagnymoest
aangehouden worden.
De France heeft aan het hoofd hare
kolommen eene inschrijving geopend om
aan M. Schnsebele een diamanten kruis
aan te bieden ter herinnering aan het in
cident van Pagny Al de ernstige fransche
dagbladen bestrijden het ontwerp der
France. De Temps zegt dat er in de tegen
woordige omstandigheden geen kruisen
te geven of te ontvangen zijn. Wal er nu
vooral noodig is, is voorzichtigheid en
wijsheid.
Al de groote dagbladen van Europa
druKken hunne tevredenheid uit over
de vredelievende oplossing van dit inci
dent.
De Koln. Zeilung alleen neemt een
spottenden toon aan. Zij spreekt met alle
mogelijke minachting van den kommis
saris van Pagny en zegt onder andere het
volgende
M. Schnaïbele is terug op franschen
grond gezet en zijne landgenoten mogen
den vrijen teugel geven aan hunne ver
wondering voor dezen spion, wiens
eenige verdiensten zijn de betrekkingen
tusschen Frankrijk en Duitschland zoo
slecht mogelijk gemaakt te hebben.
M. Schnsebele kan onmogelijk zijnen
post op de grenzen behouden en de op
volger van dien duitschen Franschman
zal zich wel wachtenden weg in te slagen
van zijn voorganger.
Die heerkens te Parijs zullen zich
ook wel rustig houden. Duitschland zal
er zijnerzijds niets omgeven wanneer de
president der republiek den Saubern llerrn
(lieven mijnheer) Schnsebele het kruis
der Eere-Legioen op zijne borst zal
hechten, wegens bewezen diensten en
voor den schrik welken hij heeft uitge
staan.
Het blad vergeet echter dat M. Schnaï
bele reeds lang ridder is der Eere-Legi
oen.
Diamanten priesterfeest. Hoe ver
is de ware vrede in Duitschland nog ver
wijderd op elk gebied Alleen in het
heiligdom der Kerk heerscht volle vrede
en worden feesten gevierd zooals slechts
de kristelijke vrede ze te aanschouwen
geeft.
Keulen vierde zulk een feest, het dia
manten priesterfeest van den 83 jarigen
wijbisschop Mgr Baudri, die gedurende
43 jaren in de moeilijkste omstandighe
den in de kerkelijke hoofdstad van Prui
sen de tweede plaats bekleedde, en zich
dikwijls genoodzaakt zag, de volle ver
antwoording van den opperherder op
zich te nemen, toen de aartsbisschop in
ballingschap verwijderd was of door ge
vangenismuren van de geloovigen ge
scheiden was.
Het katholieke Keulen heeft deze zeld
zame gelegenheid niet laten voorbijgaan,
zonder aan den door allen beminden
jubilaris de treffendste blijken van toege
negenheid en vvaardeering te geven. De
burgerij bracht hem een serenade, waar
bij niet minder dan 5000 fakkels de stra
ten der stad met een tooverachtigen gloed
verlichtten van Rome en Berlijn vielen
hem hooge onderscheidingen ten deel
van alle bisschoppen en talrijke vereeni-
gingen werden hem brieven met geluk-
wenschen, deputatiën, geschenken en
bloemen toegezonden.
Het zijn feesten zooals alleen de katho
lieke Kerk ze kent, feesten van liefde en
vrede, die zelfs alle vaderlandsche fees
ten, waarbij het persoonlijk genoegen en
eerzuchtige bedoelingen soms een al te
groote rol spelen, in de schaduw stellen.
In de duitsche gemeente Nieder-
schelden vond men,dezer dagen,eene be
jaarde kinderlooze weduwe, die als zeer
gierig bekend stond, dood op den vloer
harer woning liggen. Uit het onderzoek
blijkt dat de vrouw zich heeft laten om
komen van honger. Buiten eene korst
oud brood, vond men in het huis niet
anders dan.... bij de 100,Uüü trank in
goud, zilver en weerdepapieren. Of de
erfgenamen lachen
ENGELAND.
Zeldzame koei. Een melkverkooper
te Cheltenham, in Engeland,stond vrijdag
lestleden terecht, beschuldigd van a melk
van eene koei verkocht te hebben, die,
dooreen deskundige onderzocht, was ge
bleken met 10 p. c. water vermengd te
zijn.
De verkooper verzocht de koei te mogen
laten komen hij melkte haar in tegen
woordigheid van den deskundige, die de
melk opnieuw onderzocht en bevond dat
hij nu, als hij de koei niet zelf had zien
melken, zou hebben moeten verklaren dat
er nog meer dan 10 p. c. water bijgedaan
was
Een water- en melkkoei dus
ITALIË.
Ware moed. Corrieredi Torino heeft
van de edele en godvruchtige gravin de
Savoiroux meédeeling ontvangen van een
schrijven van haren zoon, die gevangen
bleef als gijzelaar in de handen van Ras-
Aloela, in Abyssinië, na de invrijheidstel
ling der missie Salimbeni. Een telegram
had gemeld dat de graaf de Savoiroux
zich een kogel door het hoold geschoten
