ft:
NIEUWS- EN AANKONDIGI*GSBlAD VAN DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 25 Juni 1887,
10 centiemen per nummer.
-M-Ste Jaar, 2165,
AAN DEN RIJN.
DE DENDE R BODE.
ARONNEMEIVTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
Ir. 3,2b voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat,
N» 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
iuiqup Suuin
ANNONCENPRIJS
Per drukregel, Gewone lb centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde bO centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
AF.I.ST, ii JU Al 1887.
Politiek overzicht.
Frankrijk. Generaal Ferron zal toe-
komende week bij de Kamer de volgende
wetsontwerpen indienen een tot het
inlijven V3nde jongelingen der klasse van
4886, thans vrijgesteld krachtens de wet
van 1872, bij het leger een tot hel ver
beteren van den toestand deronderoflicie-
ren, die opnieuw dienst genomen heb
ben een tot het vormen van 4 regimen
ten ruiterij en het afschaffen van 10 eska
drons Afrikaansche jagers en eindelijk
een tot het vormen van 18 nieuwe regi
menten infanterie.
M. Barbe heeft zaterdag in den radika-
len raad te Parijs, in het Groot Oosten
gehouden, uitlegging moeten geven over
zijn optreden in het ministerie-Rouvier.
M. Barbe heelt verklaard dat er tusschen
dit ministerie en de rechterzij,noch schrif
telijke, noch mondelingsche overeenkomst
bestaat. De raad stemde met eenparigheid
der 600 aanwezige leden een dagorde,
waardoorM. Barbewordt gedwongen zijn
ontslag van minister te geven. Doet hij
het niet, dan zal men hem uit den radi-
kalen raad van Seine-et-Oise verbannen.
Verscheidene prefekten werden te Parijs
in het ministerie ontboden. Zij ontvingen
het bevel de verwereldlijking der lagere
scholen niet verder door te drijven en
alles in het werk te stellen, ten einde de
municipale raden tot de verdaging van
de maatregels, hiertoe betrekkelijk, te
bewegen.
Duitschland. De rijksdag heeft na
een weinig belangrijk debat alle voorstel
len,welke aan de dagorde waren,in derde
lezing afgedaan. Daarna is door den
staatssekretaris Bötticher de keizer
lijke boodschap tot sluiting der zitting
voorgelezen. Op bijzonder bevel van den
keizer, was hij bij den Rijksdag de tolk
van het gevoel van erkentelijkheid van
den keizer, voor de wijze, op welke de
Rijksdag de wetten aangenomen heelt die
aan de weerbaarheid en de geldmiddelen
van het rijk de vastheid verleenen, welke
de eerste voorwaarde is voor den vrede
en voor de ontwikkeling van het werk
des keizers. Met een driemalen herhaald
Leve de Keizer 1 gingen de leden uiteen.
Engeland. Te Keulen wordt door
den aartsbisschop Krementz, den bisschop
Korum van Trier, de vikaris Henke, den
kanonik Lahm van Munster als vertegen
woordiger van Mgr. Brinkmann, en naar
het schijnt, nog een vertegenwoordiger
voorMgr Höting van Osnabrück, over
een nieuwen catechismus door de weste
lijke diocesen onderhandeld. Dat ook
Mgr Kopp juist te Keulen was, stond
daarmeènietin verband :Fulda's bisschop
was slechts gekomen om met den nog
niet volkomen herstelden wijbisschop
Baudri eene regeling temaken betreffende
het toedienen van het H. Vormsel door
Mgr Kopp in eenige grensgemeenten van
't Keulsche diocees. Ook was het bericht
zou de minister von Goszler een bezoek
te Fulda hebben aangekondigd, onjuist
niet te Fulda, maar te Culm had hij dit
bezoek aangekondigd, omdat hij zich juist
in de nabijheid bevond.
Behalve de catechismus-kwestie wordt
te Keulen niet over kerkelijke aangelegen
heden beraadslaagd. Deze blijven voorbe
houden voor de voltallige bisschops-kon-
ferentie, welke, als gewoonlijk, te Fulda
gehouden worden vermoedelijk ir.
de tweede helft van augustus.
Bulgarie. M. Stoïlof heeft tijdens zijn
verblijf te Weenen aan prins Alexander,
te Kissingen, de volgende depeche ge
zonden
De bulgaarsche regenten hebben ge
durende hunne omreis in Bulgarie en
Rumelië de overtuiging bekomen dat hel
volk en het leger vast besloten zijn u
terug tot den troon te roepen.
Ik heb de eer op bevel van het regent
schap, aan Uwe Hoogheid te vragen welke
uwe houding wezen zou, indien men uwe
kandidatuur tot den troon voorstelde.
De prins antwoordde het volgende
Hoe zeer ik mij ook gevleid en geluk
kig gevoel over de getrouwheid der bul
gaarsche natie ten mijnen opzichte, moet
ik nogthans verklaren dat ik de officieele
kandidatuur niet aanveerden zal, en ik
bid het regentschap en het gouvernement
mij buiten elk ontwerp te laten.
De Daily News meldt uit Konslantino-
pel dat donderdag lestleden de fransche
gezant een nieuw verhoor bij den sultan
gehad heeft. Graaf de Montebello her
haalde Frankrijk's bezwaren tegen de
overeenkomst betrekkelijk Egypte, en
deed uitschijnen dat deze aan Engeland
rechten in Egypte geelt, waardoorFrank-
rijks uitweg naar zijne koloniën wordt
versperd de fransche gezant voegde er
bij, dat de konventie de voorbereiding
van een onafhankelijkEgypte begunstigt
zij ondermijnt het oppergezag van den
sultan in de Nijldelta.
De sultan merkte op dat Frankrijk laat
komt met zijne bezwaren tegen de kon
ventie, waarop graaf de Montebello ant
woordde, dat de grootvizier de onderhan
delingen hiertoe betrekkelijk voor Frank
rijk geheim hield, alhoewel het behoor-,
de ingelicht te worden.
De sultan zegde dat de gezant desaan-
gaand met den grootvizier moest onder
handelen, wien bevolen is alle ophelde
ringen te geven. Graaf de Montebello
onderhield zich later met den grootvizier
die den franschen gezant meêdeelde dal
de Porte bij Sir Drummond Wolff aan
dringen zou, de konventie te wijzigen in
de bepalingen rakende de ontruiming.
WolfT weigerde dit echter op de konfe-
rentie, die daarna met den grootvizier
werd gehouden, zeggende dat het daartoe
te laat is.
De overstrooming
7* Vervolg.
IX. Het geluk van goede ouders en
goede kinderen.
Daniël was inlusschen een weinig ter zijde
blijven staan. Ottilia en hare kinderen waren
zoo door vreugde vervoerd, dat zij hem nau
welijks gezien, althans geene acht op hem ge
slagen hadden, tfij echter schepte een groot
vermaak in de blijdschap zijner zusters en
broeders, die er allen friscb en gezond uitza
gen de moeder, die tot nu toe zoo veel te zien
had gehad, zag hem nu met opmerkzaamheid
aan,zeggende
Die fijne jonge heer daar, zegt gij, heeft
ons dat alles gebracht Maar wie is hij dan
Marlen sloeg zijne oogen ten hemel, vouwde
zijne handen en sprak op plechtigen, aertsva-
derlijken toon, waarin iets verhevens gelegen
was
Hoort bewondert en aanbidt Gods heilige
In het paleis heerschte groote opschud
ding de fransche en russische partijen
strooien uit dat de sultan de konventie
niet onderteekenen zal alsdan dreigen
WolfT ende engelsche gezantWhite hunne
paspoorten ie vragen.
-
Persoonlijke dienstplicht.
De Indtpendance deelt iets meê wat ons
te;: hoogste ongeloofelijk schijnt.
Na de stemming van 't wetsontwerp
op 't voorkomend concordaat der failliet,
zou men liet vermalledijde voorstel be
trekkelijk de persoonelijke dienstplicht
bespreken.
Het ministerie zou zicli wel met dat
voorstel niet vereenigen, 't wek door
allen wordt afgekeurd, maar het zou eene
stemming over 't grondbeginsel uillok-
ken, 't geen in andere woorden zeggen
wil, men zou stemmen dal men den per
soonelijken dienstplicht in grondbegin
aanneemt.
En om dit grondbegin in uitvoer te
brengen, zou men eene kommissie be
noemen gelast de kwestie grondig ie
onderzoeken.
Het katholiek ministerie zou dus den
eersten slap vooruit doen, liet zou ons
dus een strop om den bals werpen 'twelk
ons later zal verworgen.
Wij kunnen niet aannemen dat het
katholiek ministerie zoo onbezonnen te-
;en den uitdrukkelijker) wil in der over-
grooto meerderheid des lands zal han
delen.
Alvorens ons de pesoonlijken dienst
plicht op den hals te laden, zou men de
aanslaande kieziugen moeten afwachten
en 'l kiezerskorps over de kwestie la
ten uitspraak doen.
Hoe zouden wij dan ook moeten den-
kefi over de plechtige verklaring in de
Volkskamer gedaan dat de gestalslerkte
des legers niet moet vermeerderd wor
den
Neen, neen, de mededeeling der Indé-
pendance is ongeloofelijk
Liberale bekentenis.
Wanneer door ons beweerd wordt dat
de overgroote meerderheid der liberale
opperhoofden godverloochenaars en ge-
zwoorne vijanden van den R. K. Gods
dienst zijn, dan bassen de lieldhonden
der liberale drukpers ons achterna ge
liegt, ge bedriegt, ge lastert onze man
nen.
Wij willen hier 't bewijs leveren dat wij
noch liegen, noch bedriegen, noch de
liberalen lasteren.
Maandag 13 Juni bad te Ecaussines de
burgerlijke indelving plaats van zekere
Dame Blondeau. Natuurlijk had de geu-
zerij deze gelegenheid waargenomen om
eene ongodsdienstige, of beter gezegd?
godverloocbende belooging in te richten.
M. Scoumanne, volksvertegenwoordi
ger van Zoningen, sprak eene lijkrede uit
waarin onder andere de volgende ver
klaringen voorkomen i
voorzienigheid...
Het hart der moeder zoowel als der kinderen
was zoo regt tot vrolijke indrukken gestemd,
dat hij meende, hun,zonder gevaar, do verblij
dende tijding te kunnen mededeelen.
Zie, lieve Ottilia vervolgde hij, deze be
vallige jongeling, is uw zoon hasperdal kind,
hetwelk wij meenden in die rampzalige over
strooming omgekomoo te zijn. Een rijke koop
man en edelmoedig mensch heeft hem als kind
opgenomen, en Rasper, of, zoo hij thans heet,
Daniël, zal nu spoedig in staat zijn, zijne broe
ders en zusters te ondersteunen, en zijne ou
ders een blijden ouden dag te bezorgen.
Daarop verhaalde Marten, hoe de wieg met
het kind na uit het met water opgevulde huis,
door eene of andere opening weggedreven te
zijn, op den Rijn vlottende was geraakthoe
de hond het kind was nagezwómmen en, of
schoon te vergeefs getracht had het te redden,
doch hoe de trouw van den hond de aandacht
der menscheo, die aan den oever stonden, op
het kind getrokken had, en daardoor de oor
zaak zijner redding geworden was.
Maar, vervolgde hij, wat spreek ik van
den hond, hoezeer ik ook zijne getrouwheid
bewonderen moei God, zonder wiens toela-
'j ling geen halmpje van 't dak valt, heeft 't kind
gered God heeft zich in zijne eindelke wijs
heid, die zich over alles uitstrekt, slechts van
Deze dame, heep zich weten te verhef-
fen boven de veroordeeleu die den geest
vei slompen en hel hart verbeesten. 1 oer
ons riep hij uit, is er nocli Gotl
«ïocli Altaar
Is dal klaar en duidelijk genoeg
Zoo dan, volgens M. Scoumanne, is er
noch God, noch Altaar.doch hoe wonder
juist daags voor dat hij zijne hoogere be
doelde redevoering uitsprak, liet hij,
wetens en willens, de vensters zijner
woning te Ecaussines met bloemen en
waslicht versieren bij 't voorbijgaan der
prucessie van het H. Sacrament.
En zoo hangt men dan den schijnhei
lige uit om zekere nog verblinde kiezers
om den tuin te leiden
Hoort dan de liberalen eens boffen
over den moed met de welke zij hunne
princiepen belijden
zr> cr&rxé^s"^—
Frankrijken diefstal.
De republiek iu Frankrijk is de dief
stal, zegt de Vraie France. Als Jean
Hiroux, in de avondschemering, eenen
laten voorbijganger uitplundert,zegt Jean
niet ik'steel hij zegt ik breng het
maatschappelijk bestaan in evenwicht.
Als eene republiekaansche vergadering
dö Kerk berooft, zegt zij nietIk plun
der. Neen, zij ontleent aan Robert
Macaire de groote woorden, waarmee
deze schelm aan de vergadering goud
poeier in de oogen strooit.
Dat doet ook de kommissie, gelast met
liet vraagpunt te bestudeeren scheiding
van Kerk en Staat.
Zij tracht haar plan van uitplundering
onder schoone beloften te verbergen.
Men wil verklareu dat de Kerk, indirek-
telijk, bij middel van syndikaten, zal kun
nen bezitten. Schoon, niet waar
Maar de syndikaten zullen afhangen
van de Kamers en de ministers,van welke
wet dan ook, inderhaast aaueen geflanst.
En zoo dikwijls als de Staat geld zal
noodig hebben, zal hij tot die syndikaten
zeggen Gij zijt te rijk
Daar is geen twijfel aan.
Die beloften van te mogen bezitten zijn
niets dan klatergoud. Dat is bet uitwen
dige, maar ziehier het inwendige, de af-
schruwelijke uitplundering.
Men zal aan de Kerk het gebruik ont
nemen der gebouwen, die zij nu bezit.
Voorlaan zal de pastoor aan den Staat en
aan de gemeente moeten betalen, wil hij
in zijne kerk de Mis mogen doen Be
kerken zalmen verhuren.
Maar wie heeft die kerken gebouwd
Zijt gij het, gij. oproerigen, goddeloozen,
godverzakers'-'Neen. Zij werden gebouwd
met het geld der katholieken.
Die kerken zijn in 1789 aan de geeste
lijkheid van Frankrijk ontstolen. Ontsto
len dat is het juiste woord.
Toen later de dief in de verlegenheid
zat, zegde hij tot den bestolene Ik geef
u het genot terug van het weinige dat er
van uw goed overschiet.
En de Kerk antwoordde 'l Zij zoo.
dit nietig schepsel, dat getrouwe dier, bediend
om ons kind te behouden. Hem, don barmbar-
tigen Vader aller measehen, moeten wij aan
bidden Hem zullen wij danken.
Vader, moeder, Daniël, al de kinderen, zelfs
de postillon, die nog op een drinkpenning wach-
te, werden hevig geroerd en zagen met be
traande oogen naar den hemel.
Daniël kan nu niet langer bedwingen. Wee-
nend viel bij zijne moeder om den bals, Ottilia
sloot bem in zijne armen en drukte hem onder
de zoetste tranen, welke zij nog immer ge
weend bad, aan haar hart. Daarna begroette
bij zijne brooders en zusters. De zaligheid,
welke op dien oogenbük ouders en kinderen
smaakten,is met geene woorden uittedrukken.
In den aanvang waren Daniel's broeders en
zusters eenigszins bevreesd voor hem hij
kwam hun te aanzienlijk voor, om op een ver.
trouwlijkeu voet met hem te durven omgaan.
Ook konden zij nauwelijks gclooven, dal bij
hun broeder was, en inderdaad was er een
groot verschil tusschen hem en zijne broeders
en zusters, wanneer hij dan in hun midden
stond. Zijno sierlijke kleerdij, naar de dracht
van rijke stedelingen, zijn blank en blozend
gelaat als melk en bloed, zijne beschaafde uil-
spraak, de wellevendheid in zijnen omgang
staken zeer af bij de boerenkleeding zijner
broeders, hunne door de zon verbrande ge
En nu zegt de zoon van den dief, het
werk voltooiende van zijnen vader Ik
had u hel genot toegestaan, doch ik neem
het terug. Maar in vergoeding van het
geen ik u afneem, geef ik u de toelating
nog goederen te verzamelen, die ik u
later weer zal ontstelen.
Ziedaar met weinige woorden,heel den
inhoud van het ontwerp.
Ha indien de revolutie loyaal, recht
zinnig aan de Kerk het recht gaf van te
bezitten, zou men zonder veel te schreeu
wen, den dief laten begaan. De Kerk in
Frankrijk zou 10 of 20 jaar armoe lijden,
waarna zij zou kunnen leven, zonder
ieder jaar aan de zoons van de dieven,
eene aalmoes te moeten vragen, de aal
moes van een zwakken intrest van het
kapitaal dat men heeft afgenomen.
Maar wie zegt u, niet onder de katho
lieken, maar onder de menschen die
geenen godsdienst meer hebben wie
zegt u dat die syndikaten de Kerk niet
zullen uitplunderen, zoo gauw zij eenig
geld zal hebben bijeen gegaard.
Wie gedronken heelt, zal nog drinken;
die ingepalmd heeft, zal nog inpalmen.
Eindelijk als overmaat der uitplunde
ring, zou men het traktement der geeste
lijkheid afschaffen, daargesteld in 1789
als een heel zwakke vergoeding voor het
goëÉTdat men aan de Kerk heeft ontno
men en'van welk zij leefde.
Men wil doen gelijk zekere oneerlijke
koopliê, die.na aan hunne schuldeischers
50 per honderd te hebben beloofd om
een konkordaat te bekomen, hun zeggen
als het konkordaat geteekend is «Ik
geef geenen dem.»
Gestolen goed gedijdt niet, .zegt het
spreekwoord,
Waar zijn de honderden millioenen
gebleven, ontstolen aan de armen en aan
de Kerk in 1789 Is Frankrijk daardoor
rijker geworden
Niemand beeft betrekkelijk meer schuld
dan wij.
Nergens gaan boer en werkman onder
zwaarder lasten gebukt dan hier. t
Het gewicht der schuld verplettert den
landbouwer, de nijverheid, den handel.
Frankrijk dat van alle natiën het meest
van God gestolen heeft, is ook het meest
met schuld beladen.
In 1789, was de uitgaaf der assignaten
bet gevolg der plunderingen, en het resul
taat was hel bankroet.
Naar wat afgrond gaan wij nu 't
Handelsblad
Jubilé van koningin Victoria.
Maandag 20 Juni, vierde Engeland het
gouden jubelfeest van koningin Victoria's
regeering. Evenals over het rijk van
Karei V, zoo gaat ook de zon niet onder
over haar rijksgebied. Drij honderd twin
tig millioen onderdanen zullen het zeld
zame leest herdenken.
Hare Majesteit, de koningin van het
vereenigde koninkrijk Groot-Brittanië en
Ierland en keizerin van Indiè, werd den
24 mei 1819 geboren en volgde koning
zichten, hunnen landelijken tongval, hunne
dorpsmanieren en overdrevene beleefdheid.
Doch daar hij geheel en al zonder trots, zoo
spraekzaam en zoo vriendelijk, zoo voorko
mend en innemend was, nam hunne vertrou
welijkheid spoedig toe, en zij spraken even
gemeenzaam met bent, alsof hij met hen te zn-
men opgevoed was. Zij gingen met hem naai
de weide, den wijnberg, en rondom in de land
streek, en toonden bem alles wat bet landleven
schoons en aangenaams oplevert. Hij bad zeer
veel geleerd en sprak over vele zaken, die hun
onbekend waren, maar zij wisten ook veel,
waarvan bij geheel onkundig was. Als stede
ling, die, als het ware, zelden buiten de poor
ten zijner stad kwam, kon nauwelijks de ver
schillende veldgewassen van elkander onder
scheiden, terwijl zij hem den naam van het
geringste bloemplje wisten te zeggen.
Zij gingen voorbij een bloeijenden vlasakker,
en hij vraagde, tol wal einde men een zoo
groot aantal zulke fraaie blauwe bloempjes
kweekte, cd wat men daarmede deed Even
als hij wel eens hartelijk om hunne onkunden
gelachen had, zoo barstten zij nu, op bunoe
beurt, in een luid gelach uit, dat hij zoo weinig
versland had van de vlasteelt. Doch toen zij
bemerkten, dat hij eenigszins rood van schaam
te werd, slaakten zij bunne scherts, eu zijne
twee zusters verhaalden bem de geschiedenis
van bel vlas, van af het lijnzaadje, dat in de
aarde geworpen wordt, tot de gele vlashalm,
die naar gouden draden gelijken, en tot zachte,
honderden meters draden gesponnen worden,
waarvan bel fijne witte linnen en de fraaie
kanteD, zooals bij voor haar had medegebragt,
geweven en vervaardigd worden.
Ik zie nu wel, zeide Daniël, dat gij ook
veel weet, waarvan ik onkundig ben Maar,
zoo behoort hel te zijn. Eenieder moet datgene
leeren, wat hem lot zijn beroep noodig is.
Regt zoo hernam de vader doch boe
verschillend uwe opvoeding moge zijn, is de
hoofdzaak bij u allen dezelfde Vroomheid,
vlijt en beoefening der beroepsplichten deze
behooren lol alle mènschen: den landman ach
ter de ploeg der. kooDman of geleerde aan de
schrijftafel en den vorst op den troon.
Op zekeren morgen begaven Marten, Ottilia,
Daniël cn zijne broeders eu zusters zich naar
den heuvel, aan gene zijde vao hel dorp, op
welken zij, tijdens de overstrooming, een zoo
verschrikkelijke nacht hadden doorgebracht.
De moeder verhaalde aan Daniël, hoeveel angst
zij daar had doorgestaan, en hoe zij er om ge
jammerd had, en welke hartverscheurende
droefheid allen had aangegrepen, toen zij hun
schoou dorpe zoo vreeselijk door den vloed
geteisterd zagen.
(Wordt voortobzet).
