NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
KEIZER MAMMAAN
Zondag 11 September 1887,
10 centiemen per nummer.
41ste Jaar, N° 2187,
ABONNEMENTPRIJS
ANNONCEIVPRIJS I
Poliliek overzicht.
Iets uit de laatste levensdagen
Kongres te Luik.
Eene goede wet.
Wet op de huwelijkeD.
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
r. 3,2b voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone lb centiemen Reklamen, tr. 1,00 Vonnissen op
3C bladzijde bO centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Cuiqne Snnm.
AELST, 10 SEPTEMBER 1887.
Frankrijk. De mobiliseering en de
tot hiertoe bekomen allergunstigste uit
slagen de Kölnische Zeitung is de eer
ste om het te bekennen brengt de
hoofden van vele Franschen op hol. De
dagbladen krioelen van ronkende volzin
nen, en zelfs de France, die tot hiertoe
met deze proefnemingen gespot heeft, be
gint te raaskallen van patriotisme. Wat
zou eene mobiliseering niet zijn in tijd
van oorlog, roepen zij uit3 millioen
soldaten zouden de wapens opnemen,
enz., enz.
Wanneerzalereenscén kalme Fransch-
man komen
Men meldt uit Berlijn aan de Répu-
blique Franchise, dat het ontwerp van bij
eenkomst der beide keizers te Stettin,
een uitvindsel is van de engelsche en de
fransche pers. Het algemeen gevoelen is
dat de bijeenkomst niet zal geschieden.
Men meldt insgelijks uit Berlijn aan het
Journal des Débats, dat de prins van Mon
tenegro een telegram van gelukwensching
aan den sultan heeft gezonden, ter gele
genheid der oplossing van deturksch-
montenegrijnsche grenskwestie-
De prins eindigt met aan den sultan
de verzekering te geven, dat deze uitslag
de vriendschapsbanden tusschen beide
landen zal versterken.
Uit St-Petersburg seint men aan het
zelfde blad dat er een opstand in Afgha
nistan is ontstaan, veroorzaakt door de
gewelddaden der soldaten van den emir.
Ierland. De iersche geestelijkheid.
Volgens den Observateur francais heeft
Mgr Persico, de pauselijke afgezant in
Ierland, zijn terugkeer naar [Rome voor-
loopig nog wat uitgesteld. Bisschoppen,
geestelijken en leeken wedieveren om
den gezant des Pauses met de meeste
voorkomendheid te bejegenen. Mgr Per
sico heeft nergens een spoor kunnen vin
den van de verstandhouding van iersche
priesters met geheime genootschappen
van fenians en jandere revolutionnairen,
zooals de Engelschen beweeren.Integen
deel, allerwegen paart de geestelijkheid
vanlerlandde trouwste plichtsvervulling
en stipste gehoorzaamheid aan den H.
Stoel met hare vurige vaderlandsliefde.
Met de engelsche oxerheden 'treedt Mgr
Persico in geenerlei gemeenschap, even
min als deze hunnerzijds met hem. Ook
de protestanten of orangisten bewaren
eene afwachtende houding, sinds ;lord
Salisbury hun verzekerd heeft, dat de
zending van Mgr. Persico geene politieke
beteekenis had.
VAN
VAIV MEXICO.
Nadat keizer Maxiróiliaan zijn hoofdkwartier
te Queretaro had opgeslagen, had de belege
ring ,dezer stad reeds 68 dagen geduurd. De
prins van Salm-Salm, die in het leger van den
Potomac gediend had, W3s het hoofd van zijn
generalen stafMiramoo was betast met de
leiding der militaire zaken, ofschoon de keizer
zélf als opperbevelhebber biervan aan bet hoofd
stond. Eseobedo en Corona waren de aanvoer
ders der republikeinen, die Queretoro toen
bezet bielden. Eseobedo had het hevel over
•18,000, Corona over 17,500 man in het ge-
hoel hadden dc beide veldhecren dus 35,000
man onder do wapens. De sterkte onzer troepen
1), schoon men hel getal wel eens verdroot
heeft, bedroeg inderdaad niet meer dan 6000
man want de Franschen hadden zich, hoewel
Italië. Kerk en Staat. Ten einde
meète werken tot de verzoening van
Kerk en Staat, hebben de italiaansche
katholieken het plan gevormd, op tijd en
stond bij de Kamers eene monsterpetitie
in te dienen. Een der belangrijkste blij
ken van ondersteuning van dit plan werd
dezer" dagen ontvangen van graaf Cesar
de Castagneta, Senateur en minister van
Staat. In eenen brief aan de Unita Calto-
lica verklaart de geleerde minister dat hij
het thans als een geloofsverzaking zou
aanzien, de zittingen van den Senaat bij
te wonen. Hij herinnert de woorden wel
ke hij in den Senaat te Florencië uitsprak
waar hij al het onvoldoende der waar-
borgenwet deed uitschijnen. Zijne voor
zeggingen vielen maar ai tegoed uit.
De laatste berichten uit Sofia melden
dat prins Ferdinand vast besloten blijft
zich uit 't land niet te verwijderen.
Wij hebben reeds aangekondigd dat de
Katholieken te Luik een kongres zouden
houden om nogmaals de verschillige
maatschappelijke maatregelen te bespre
ken welke dienen genomen te worden
om 't lot van den werkman te verbeteren.
Dit kongres werd in den loop dezer
week gehouden en dit levert ons 't onwe-
dersprekelijk bewijs op dat de katholie
ken zich beijveren om de werkmanszaak
op te lossen, terwijl de liberalen er zich
weinig of niets meê bekommeren en in
tegendeel alles aanwenden om 't geloof
uit de herten te rukken, 't geen de werk
man ombetwistbaar nog ongelukkiger
maken moet.
Z. H. Mgr Doutrouloux, Bisschop van
Luik, opende de beraadslaging der pa
troons met eene toespraak in de welke
hij harde, ja,geeselende waarheden zegde
aan de meesters die de werklieden uit
buiten.
Vele patroons,zegde de bisschop, he
kommeren zich enkel met de werklieden
om hen te doen werken en hen verder
hun loon te betwisten Dikwerf wordt
de werkman door den patroon uitgezo
gen en als men hem enkel tot een dom
werktuig wil gebruiken, roep ik uit, als
verdediger der zwakken en kinderennon
licet l 't is niet geoorlofdHet is de tradi
tie der Kerk de uitgebuiten te verdedigen
en de uitbuiters de kerkelijke vermale-
dijding te doen hooren.
Dat de goede, patroons vervolgt Mgr.
Doutrouloux, zich over mijne woorden
niet gekrenkt gevoelen, Het is mijne
plicht als bisschop de verdediging van
den mindere en den zwakke op te nemen
1) a Onzer troepen t daar ik, de schrijver dezer
ware gebeurtenis, destijds vleugel adjudant van den
generaal Andrade was, en tot den generalen staf des
keizers behoorde.
zonder roem, uit Mexico teruggetrokken.
De opstandelingen badden den keizer, even
als de jager den leeuw naar zijn bol, eindelijk
naar eene schuilplaats weten te dringen, en
wilde hij zich niet goedsmoeds gevangen
geven, dan moest bij daar of van honger ster
ven of wel onder de kogels zijner vijanden do
dood vinden. Sinds den nacht zijn duister kleed
over het dal, dat geheel in eene dichte wolk
van rook gehuld was had uitgespreid, had het
vuur der belegeraars opgehouden. Vriend en
vijand lagen r.a den bloedigen arbeid van den
dag, in diepe rust verzonken.
Sen officier, die diep in zijn mantel gehuld
was begaf zich nu langs de eenzame straten,
die geheel Met puin van daken en muren over
dekt waren, naar de bolwerken. Geen enkel ge
luid stoorde do stillo van den nachtslechts
hij lange tusschenpoozen weerklonk uit beide
legers het veelstemmig geroep der verschillen
de schildwachten. Over het komvernnge dal
lag de diepste duisternis, doch de verwijderde
gezichteinder werd door torens van vuur ver
licht, terwijl er in de nabijheid van do stad
enkele vlammen, waarvan het licht zich mede
over de straten verspreidde, omhoog stegen.
Rondom den rootien gloed zag men hier en
daar donkere gestalten zweven, die echter
weer even snel als zij verschenen waren in de
duisternis van den nacht verdwenen.
Met het hoofd op do borst gezonken, de han
den op don rug gekruist wandelde de officier
langzaam laugs de verbi ijzelde ringmuren ca
wallen, waarop hier en daar eenige afgemate
soldaten gelcgord waren, die bij zijne aan
komst stilzwijgend huutie hoofden ontblootten
on den eenzamen wandelaar nog lang, nadat
hij reeds in de duisternis verdwenen was, na-
en allen toe te roepen, fratres sunt, broe
ders zijn allen, werklieden en patroons,
meesters en dienaars,
Broeders zijn allen zietdaar wat beter
de werkmanskwestie oplossen kan, dan
de groote woorden van vrijheid en gelijk
heid die door zekere visschers in troebel
water uit loutere berekeningen in de
wereld worden gezonden.
Z. H. Mgr Doutrouloux behandelde ook
het vraagstnk van het dagloon 't welk
volgens goddelijke voorschriften, onver
minderd, 'i is te zeggen, tot den laatsten
centiem toe aan dö werklieden moet be
taald worden. Het dagloon moet in recht-
veerdige verhouding zijn van 't geleverde
werk en de bestaande gebruiken.
Wij verstooten de zienswijze van
zekere economisten, ging de prelaat
voort, die beweeren dat het werk niets
anders is dan eene koopwaar uilsluitend
geregeld door de wet van aanbod en
vraag.
Die zienswijze krenkt de rechtveer-
digheid aangezien hierdoor het loon zou
kunnen verminderd worden beneden den
prijs die door de billijkheid wordt ge-
eischt. Die zienswijze miskent de men-
schelijke weerdigheid, omdat het de be
trekkingen tusschen werkman en patroon
verlaagt lot een altijd onteerend trafiek
omdat dit stelsel aan 't werkhuis zijn
familiekarakter* ontneemt en er eene
markt van maakt.
Meesters, zegde de apostel, geeft aan
uwe dienaars wat recht en belijkheid van
u eischen, wel wetende dat gij, even als
zij, eenen meester hebt in den Hemel
Zietdaar de wet van het dagloon zoo
als God haar heeft voorgeschreven. Wat
is zij klaar en duidelijk Wat is zij een
voudig en grootsch
Het dagloon, herinnerde de prelaat, is
noch eene almoes noch eene koopwaar
neen, het is de betaling van eene schuld.
Hiervan den werkman berooven is eene
zonde die wraak roept ten Hemel.
De werkman uitbuiten, niet vreezen
hem en de zijnen in ellende te storten
door hem niet te geven wal hem eerlijk
toekomt, dit verrechtveerdigt een ver
schrikkelijk verwijt gij hebt brood gewei
gerd, gij zijl een doodslager.
Mgr. Doutrouloux, brandmerkte met
krachtdadigheid de meesters of patroons
zonder geweten die den werkman in
koopwaar betalen en hij juicht aan de
wet toe die tot bestraffing van dit
schreeuwend misbruik door 't katholiek
ministerie komt tot stand gebracht te
worden.
Doch de rechtveerdige betaling van het
dagloon is de eenigste plicht des patroons
niet, zegt de bisschop verder. De kriste-
lijke liefde gebiedt dat de patroon den
taardan. Het was een man, die door zijn blik.
zelfs den vermoeidste onder hen met nieuwe
krachle» bezielde en er lag in dien spraake-
loozen groet en in bet noemen van dien naam,
dien zij elkander zaclitkens toefluisterden, een
verheven eerbied. Hij was voor hen allen een
teerbeminde vader en misschien van velen
hunner een dapper wapenbroeder, die menigon
heeten dag in hun middea had gestreden, me-
nigen kommervollen nacht aan hunne zijde had
gewaakt en die hen hier te Queretaro ook geen
oegenhlik verliet.
De man had zijne nachtelijke wandeling ge
ëindigd en keerde naar het klooster La Cruze
dat bij dien avond verlaten had, terug. Ook
hier zette hij zijne mijmeringen al wandelend
voort en trad eindelijk eene der cellen binnen,
die zich aan een flauw verlichten gang bevon
den. Een officier van een indrukwekkend voor
komen, in de kracht van zijn loven, met oen
Franschen knevel en in schitterende uniform,
zat in dtn hoek aan een klein tafeltje het
was de generaal Miramon met een eerbie
digen groet wendde hij zieh tol den binnenko
mende, die mantel en képi afwierp. Het was
de keizer Hij scheen in zijn voorkomen ont
zettend veranderd te zijn, en was lang niet
meer de jeugdige, trolsche vorst, wiens hoog
ste ideaal in roem en grootheid bestond hij
was nu een vermagerd soldaat met doodsblea-
ke trekkon, waarop sombere vastberadenheid
te lezen stond.
Wal is er voor nieuws vroeg de kei
zer, terwijl hij zijn handschoen uittrok.
Niels van belang, Sira, hernam Mira
mon ik heb u alleen maar te verzoeken
dezen avond nog een doodvonnis te onderlee-
lcenen, daar de terechtstelling morgen ochtend
werkman in zijne ziekten en ongelukken
helpt en bijstaat.
Hebt gij aan den minsten nwer broe
ders hulp geweigerd, zegt de Eeuwige
Waarheid, ge hebt ze mij geweigerd en
dit verwijt zal opgevold worden door de
eeuwige veroordeeling.
Z. H. Mgr, Doutrouloux behandelt ver
der nog andere punten, doch de engheid
der plaats waaroverwij beschikken noopt
ons het bij 't bovenstaande te bepalen.
Eindigen wij met den volgenden oproep
die Mgr tot de patroons richtte
Aan het werk,kristene patroons Gij
hebt eene groote en edele zending Gij
moet de apostels der werkende klas zijn!
God wil het, de Kerk beveelt het, de sa
menleving eisclit het, uw stand, uwe
eigene belangen vragen het
Voorzeker is er tusschen al de nuttige
wetten, gedurende den verloopen zittijd
door de Kamers gestemd, geene die be
ter geschiktis.omden stoffelijken toestand
van den landbouwer te verzekeren, dan
die, waardoor de vervalsching der mest
stoffen beteugeld wordt.
In 1886 leverde de handel aan den
landbouw 206 millioen kilo mestdit cij
fer is merkelijk hooger dan dat van 't vo
rig jaar.
Maar de landbouwkundigen oordeelen
dat het nog verhoogd, ja, dat het vervijf-
dubbeld moet worden doch het aankoo-
pen ervan door den landbouwer moest
van betere en meerder waarborgen om
ringd zijn. Ook werd er voor dit doel
reeds sedert lang eene bijzondere wetge
ving geëischtmaar nooit werd er een
ontwerp voorgedragen.
De zaak was moeilijk en het voorstellen
van het thans gestemde ontwerp bracht
eenige onrust in den landbouw en den
handel te weeg,
Ook werd het ontwerp der middenaf-
deeling, waarbij de regeerig zich aan
sloot, levendig bestreden. M. Van Cleem-
putte.de verslaggever, heeft geene moeite
gespaard om bet ontwerp door te drij
ven en het wezenlijke doel en de uit
werksels ervan, te doen verstaan.
Aldus ingelicht, had hij het geluk het
ontwerp ta zien aannemen met algemee-
en stemmen, min 6. In den Senaat werd
het zelfs niet meer bestreden.
De stemming der wet is een zegepraal
voor den kloeken, gentschen vertegen
woordiger, die door de deelneming aan
verschillende werkzaamheden reeds eene
eerste plaats in de parlementaire kringen
heeft ingenomen. De landbouwers niet
alleen van zijn arrondissement, maar van
geheel België, zullen er hem dankbaar
voor zijn.
om 4 uren plaat» moet bobben.
Moet....? vroeg de keizer langzaam.
En wie is dan die ongelukkige
Helaas, een keizerlijk kapitein, met
name Pedro Penna bet is bewezen, dal hij in
het geheim met den vijand onderhandeld heeft;
zijne vrouw en zijne moedor wonen hier te
Queretaro. Gisteren is bij betrapt en onmidde-
lijk voor de» krijgsraad geroepen, die hem
veroordeeld heeft, üe bandteekening van Uwe
Majesteit ontbreekt er nu nog slechts aan
Daar zijn in bet leven van een monarscb
oogenblikken waarin het onverbiddelijk nood
lot hem dwiugt, of despoot te zijn, of wel
recht aan geDade op te offeren en dus eene
misdaad te begaan. Een spion, bij voorbeeld,
in oorlogstijd genade te schenken, is eigenlijk
eene ongehoorde daad, omdat men daardoor
aanleiding geeft tot muiterij onder zijne eigene
troepen.
De keizer wiorp zijne blikken door dc booge
kloostervensters in de verlatene, treurige stad
en op de sombere muren, die zijne eigene ge-
yangeiis uitmaakten cn nu zou hij, die zelf
een gevangene was, een anderen gevangene
ter dood laten brengen Wie weet, of me»
binnen korten tijd hot oordeel ook over hem
velleu zalDe keizer werd door dergelijke
gedachten en gewaarwordingen geheel over
meesterd, en uu traden hem al de beelden van
zijn verleden weer levendig voor den geest,
Hij vouwde zijne handen samen en liet zijne
oogen weiden over den uitgestreklen sterren
hemel, alsof dal licht hem raad kon schenken.
Miramon stond plotseling op, opende de deur
der cel en riep met luider stem een naam,
waarvan de echo driemaal door de dronkelende
kloostergangen weerklonk.
De Kamers hebben aangenomen en de
Moniteur kondigt de volgende wet af
Art. i. Het artikel 88 der wet op de
milicie is vervangen door de volgende
bepalingen
De milicianen en de plaatsvervangers,
die hun vierde jaar dienst geëindigd heb
ben of in onbepaald verlof zijn gezonden,
overeenkomstig artikel 83, kunnen een
huwelijk aangaan.
Evenzoo is het gesteld met al de soor
ten van vrijwilligers, die een onbepaald
verlof hebben verkregen.
Art. 2. Het artikel 103 derzelfde wet is
gewijzigd als volgt
De personen, onderworpen aan de ver
plichtingen der tegenwoordige wet tndie
van negetien tot acht en twintig vollejareu
oud zijn, mogen niet in den echt verbon
den worden dan op voorlegging van een
getuigschrift, vaststellende dat zij hebben
voldaan aan de verplichtingen opgelegd,
hetzij door de vroegere wet op de milicie,
hetzij door de tegenwoordige wet. In dit
geval, is het allen ambtenaar van den
burgerlijken stand verboden, tot de hu
welijksafkondigingen over te gaan, op
stral van eene correctionneele geldboete
van 300 tot 500 frank.
Art. 3. De artikelen 151, 152 en 153
van het Burgerlijk Wetboek zijn vervan
gen als volgt
Wettige kinderen, welken den ouder
dom, bepaald bij artikel 148 hebben be
reikt, zijn gehouden, alvorens een huwe
lijk aan te gaan, door eene eerbiedige en
uitdrukkelijke akte, den raad te vragen
van hunnen vader en hunne moeder, ten
ware deze zich in de onmogelijkheid be
vinden hunnen wil te kennen te geven.
Bij gemis van toestemming op eene
eerbiedige akte, zal, ééne maand daarna,
tot de voltrekking des huwelijks mogen
overgaan worden.
In geval de aanstaande echtgenooten
behoeftig zijn, wordt de eerbiedige akte
niet vereischt indien de vader of de moe
der. wier raad moet worden gevraagd,
geene gekende woonstede in België heeft.
Zulks zal door de aanstaande echtge
nooten en vier getuigen voor den ambte
naar van den burgerlijken stand onder
eed bevestigd warden, ten minste ééne
maand vóór de voltrekking des huwelijks.
De ambtenaar van den burgerlijken
stand zal proces-verbaal opmaken van
liet afleggen van den eed en van de be
vestiging zoowel door de aanstaande
echtgenooten als docr de getuigen. Kopij
van dit proces-verbaal zal, binnen de
drie dagen,aan denprokureur des konings
worden gezonden.
Onmiddclijk daarop verscheen de adjudant
van Miramon, die verscheidene akten onder
zijn arm droeg. Miramon nam de papieren in
de hand en reikte ze met do volgende woorden
den keizer over
- Sire, ziehier hot protocol van don krijgs
raad, dat ik Uwe Majesteit beleefdelijk verzoek
te willen onderteekenen.
Zou mon den kapitein geen genade kun
nen schenken vroeg de keizer als uil een
droom ontwakend.
Genade schenken riep generaal Mi
ramon geheet verbaasd en verschrikt uit
aan een spion genade schenken
Zelfs de adjudant zag den keizer verstomd
aan, en Miramon, die eenigszins ,van zijn schrik
bekomen was zeide toen op een vastberaden
toon Hoewel ik zelf een Mexicaan ben,
Sire, moet ik toch bekennen, dat Mexico geen
land is als een ander land, Mexico is niets au-
ders dan een groot tuchthuis. Wilt gij dit nu
op eene Europeesche wijze regeeren, dan doet
gij inderdaad niets anders dan u zeiven en het
laud aan eene bende roovers overleveren, die
zich liberalen en vrienden der vrijheid noe
men
Met een ernstig gelaat en diep ir. gedachten
verzonken stond de keizer daar tegenover zijn
generaal. Eindelijk zeide hij op eeu kalmen
doch vastberaden toon, die geene verdere te
genspraak duldde Kom mee, generaal ik
wil den veroordeelde in zijne gevangenis op-
zoekeD en met hem spreken.
De keizer had het doodvonnis in zijn zak ge
stoken en, door generaal Miramon cn diens
adjudant vergezeld, steeg hij eemge minuten
later de breede kloosLorstappen af, om zijn
plan te volvoeren. (Woudt veoaTOjsMsr.)