NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. KEIZER MAMMAAN Zondag 11 September 1887, 10 centiemen per nummer. 41ste Jaar, N° 2187, ABONNEMENTPRIJS ANNONCEIVPRIJS I Poliliek overzicht. Iets uit de laatste levensdagen Kongres te Luik. Eene goede wet. Wet op de huwelijkeD. DE DENDERBODE. Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars r. 3,2b voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat, N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone lb centiemen Reklamen, tr. 1,00 Vonnissen op 3C bladzijde bO centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Cuiqne Snnm. AELST, 10 SEPTEMBER 1887. Frankrijk. De mobiliseering en de tot hiertoe bekomen allergunstigste uit slagen de Kölnische Zeitung is de eer ste om het te bekennen brengt de hoofden van vele Franschen op hol. De dagbladen krioelen van ronkende volzin nen, en zelfs de France, die tot hiertoe met deze proefnemingen gespot heeft, be gint te raaskallen van patriotisme. Wat zou eene mobiliseering niet zijn in tijd van oorlog, roepen zij uit3 millioen soldaten zouden de wapens opnemen, enz., enz. Wanneerzalereenscén kalme Fransch- man komen Men meldt uit Berlijn aan de Répu- blique Franchise, dat het ontwerp van bij eenkomst der beide keizers te Stettin, een uitvindsel is van de engelsche en de fransche pers. Het algemeen gevoelen is dat de bijeenkomst niet zal geschieden. Men meldt insgelijks uit Berlijn aan het Journal des Débats, dat de prins van Mon tenegro een telegram van gelukwensching aan den sultan heeft gezonden, ter gele genheid der oplossing van deturksch- montenegrijnsche grenskwestie- De prins eindigt met aan den sultan de verzekering te geven, dat deze uitslag de vriendschapsbanden tusschen beide landen zal versterken. Uit St-Petersburg seint men aan het zelfde blad dat er een opstand in Afgha nistan is ontstaan, veroorzaakt door de gewelddaden der soldaten van den emir. Ierland. De iersche geestelijkheid. Volgens den Observateur francais heeft Mgr Persico, de pauselijke afgezant in Ierland, zijn terugkeer naar [Rome voor- loopig nog wat uitgesteld. Bisschoppen, geestelijken en leeken wedieveren om den gezant des Pauses met de meeste voorkomendheid te bejegenen. Mgr Per sico heeft nergens een spoor kunnen vin den van de verstandhouding van iersche priesters met geheime genootschappen van fenians en jandere revolutionnairen, zooals de Engelschen beweeren.Integen deel, allerwegen paart de geestelijkheid vanlerlandde trouwste plichtsvervulling en stipste gehoorzaamheid aan den H. Stoel met hare vurige vaderlandsliefde. Met de engelsche oxerheden 'treedt Mgr Persico in geenerlei gemeenschap, even min als deze hunnerzijds met hem. Ook de protestanten of orangisten bewaren eene afwachtende houding, sinds ;lord Salisbury hun verzekerd heeft, dat de zending van Mgr. Persico geene politieke beteekenis had. VAN VAIV MEXICO. Nadat keizer Maxiróiliaan zijn hoofdkwartier te Queretaro had opgeslagen, had de belege ring ,dezer stad reeds 68 dagen geduurd. De prins van Salm-Salm, die in het leger van den Potomac gediend had, W3s het hoofd van zijn generalen stafMiramoo was betast met de leiding der militaire zaken, ofschoon de keizer zélf als opperbevelhebber biervan aan bet hoofd stond. Eseobedo en Corona waren de aanvoer ders der republikeinen, die Queretoro toen bezet bielden. Eseobedo had het hevel over •18,000, Corona over 17,500 man in het ge- hoel hadden dc beide veldhecren dus 35,000 man onder do wapens. De sterkte onzer troepen 1), schoon men hel getal wel eens verdroot heeft, bedroeg inderdaad niet meer dan 6000 man want de Franschen hadden zich, hoewel Italië. Kerk en Staat. Ten einde meète werken tot de verzoening van Kerk en Staat, hebben de italiaansche katholieken het plan gevormd, op tijd en stond bij de Kamers eene monsterpetitie in te dienen. Een der belangrijkste blij ken van ondersteuning van dit plan werd dezer" dagen ontvangen van graaf Cesar de Castagneta, Senateur en minister van Staat. In eenen brief aan de Unita Calto- lica verklaart de geleerde minister dat hij het thans als een geloofsverzaking zou aanzien, de zittingen van den Senaat bij te wonen. Hij herinnert de woorden wel ke hij in den Senaat te Florencië uitsprak waar hij al het onvoldoende der waar- borgenwet deed uitschijnen. Zijne voor zeggingen vielen maar ai tegoed uit. De laatste berichten uit Sofia melden dat prins Ferdinand vast besloten blijft zich uit 't land niet te verwijderen. Wij hebben reeds aangekondigd dat de Katholieken te Luik een kongres zouden houden om nogmaals de verschillige maatschappelijke maatregelen te bespre ken welke dienen genomen te worden om 't lot van den werkman te verbeteren. Dit kongres werd in den loop dezer week gehouden en dit levert ons 't onwe- dersprekelijk bewijs op dat de katholie ken zich beijveren om de werkmanszaak op te lossen, terwijl de liberalen er zich weinig of niets meê bekommeren en in tegendeel alles aanwenden om 't geloof uit de herten te rukken, 't geen de werk man ombetwistbaar nog ongelukkiger maken moet. Z. H. Mgr Doutrouloux, Bisschop van Luik, opende de beraadslaging der pa troons met eene toespraak in de welke hij harde, ja,geeselende waarheden zegde aan de meesters die de werklieden uit buiten. Vele patroons,zegde de bisschop, he kommeren zich enkel met de werklieden om hen te doen werken en hen verder hun loon te betwisten Dikwerf wordt de werkman door den patroon uitgezo gen en als men hem enkel tot een dom werktuig wil gebruiken, roep ik uit, als verdediger der zwakken en kinderennon licet l 't is niet geoorlofdHet is de tradi tie der Kerk de uitgebuiten te verdedigen en de uitbuiters de kerkelijke vermale- dijding te doen hooren. Dat de goede, patroons vervolgt Mgr. Doutrouloux, zich over mijne woorden niet gekrenkt gevoelen, Het is mijne plicht als bisschop de verdediging van den mindere en den zwakke op te nemen 1) a Onzer troepen t daar ik, de schrijver dezer ware gebeurtenis, destijds vleugel adjudant van den generaal Andrade was, en tot den generalen staf des keizers behoorde. zonder roem, uit Mexico teruggetrokken. De opstandelingen badden den keizer, even als de jager den leeuw naar zijn bol, eindelijk naar eene schuilplaats weten te dringen, en wilde hij zich niet goedsmoeds gevangen geven, dan moest bij daar of van honger ster ven of wel onder de kogels zijner vijanden do dood vinden. Sinds den nacht zijn duister kleed over het dal, dat geheel in eene dichte wolk van rook gehuld was had uitgespreid, had het vuur der belegeraars opgehouden. Vriend en vijand lagen r.a den bloedigen arbeid van den dag, in diepe rust verzonken. Sen officier, die diep in zijn mantel gehuld was begaf zich nu langs de eenzame straten, die geheel Met puin van daken en muren over dekt waren, naar de bolwerken. Geen enkel ge luid stoorde do stillo van den nachtslechts hij lange tusschenpoozen weerklonk uit beide legers het veelstemmig geroep der verschillen de schildwachten. Over het komvernnge dal lag de diepste duisternis, doch de verwijderde gezichteinder werd door torens van vuur ver licht, terwijl er in de nabijheid van do stad enkele vlammen, waarvan het licht zich mede over de straten verspreidde, omhoog stegen. Rondom den rootien gloed zag men hier en daar donkere gestalten zweven, die echter weer even snel als zij verschenen waren in de duisternis van den nacht verdwenen. Met het hoofd op do borst gezonken, de han den op don rug gekruist wandelde de officier langzaam laugs de verbi ijzelde ringmuren ca wallen, waarop hier en daar eenige afgemate soldaten gelcgord waren, die bij zijne aan komst stilzwijgend huutie hoofden ontblootten on den eenzamen wandelaar nog lang, nadat hij reeds in de duisternis verdwenen was, na- en allen toe te roepen, fratres sunt, broe ders zijn allen, werklieden en patroons, meesters en dienaars, Broeders zijn allen zietdaar wat beter de werkmanskwestie oplossen kan, dan de groote woorden van vrijheid en gelijk heid die door zekere visschers in troebel water uit loutere berekeningen in de wereld worden gezonden. Z. H. Mgr Doutrouloux behandelde ook het vraagstnk van het dagloon 't welk volgens goddelijke voorschriften, onver minderd, 'i is te zeggen, tot den laatsten centiem toe aan dö werklieden moet be taald worden. Het dagloon moet in recht- veerdige verhouding zijn van 't geleverde werk en de bestaande gebruiken. Wij verstooten de zienswijze van zekere economisten, ging de prelaat voort, die beweeren dat het werk niets anders is dan eene koopwaar uilsluitend geregeld door de wet van aanbod en vraag. Die zienswijze krenkt de rechtveer- digheid aangezien hierdoor het loon zou kunnen verminderd worden beneden den prijs die door de billijkheid wordt ge- eischt. Die zienswijze miskent de men- schelijke weerdigheid, omdat het de be trekkingen tusschen werkman en patroon verlaagt lot een altijd onteerend trafiek omdat dit stelsel aan 't werkhuis zijn familiekarakter* ontneemt en er eene markt van maakt. Meesters, zegde de apostel, geeft aan uwe dienaars wat recht en belijkheid van u eischen, wel wetende dat gij, even als zij, eenen meester hebt in den Hemel Zietdaar de wet van het dagloon zoo als God haar heeft voorgeschreven. Wat is zij klaar en duidelijk Wat is zij een voudig en grootsch Het dagloon, herinnerde de prelaat, is noch eene almoes noch eene koopwaar neen, het is de betaling van eene schuld. Hiervan den werkman berooven is eene zonde die wraak roept ten Hemel. De werkman uitbuiten, niet vreezen hem en de zijnen in ellende te storten door hem niet te geven wal hem eerlijk toekomt, dit verrechtveerdigt een ver schrikkelijk verwijt gij hebt brood gewei gerd, gij zijl een doodslager. Mgr. Doutrouloux, brandmerkte met krachtdadigheid de meesters of patroons zonder geweten die den werkman in koopwaar betalen en hij juicht aan de wet toe die tot bestraffing van dit schreeuwend misbruik door 't katholiek ministerie komt tot stand gebracht te worden. Doch de rechtveerdige betaling van het dagloon is de eenigste plicht des patroons niet, zegt de bisschop verder. De kriste- lijke liefde gebiedt dat de patroon den taardan. Het was een man, die door zijn blik. zelfs den vermoeidste onder hen met nieuwe krachle» bezielde en er lag in dien spraake- loozen groet en in bet noemen van dien naam, dien zij elkander zaclitkens toefluisterden, een verheven eerbied. Hij was voor hen allen een teerbeminde vader en misschien van velen hunner een dapper wapenbroeder, die menigon heeten dag in hun middea had gestreden, me- nigen kommervollen nacht aan hunne zijde had gewaakt en die hen hier te Queretaro ook geen oegenhlik verliet. De man had zijne nachtelijke wandeling ge ëindigd en keerde naar het klooster La Cruze dat bij dien avond verlaten had, terug. Ook hier zette hij zijne mijmeringen al wandelend voort en trad eindelijk eene der cellen binnen, die zich aan een flauw verlichten gang bevon den. Een officier van een indrukwekkend voor komen, in de kracht van zijn loven, met oen Franschen knevel en in schitterende uniform, zat in dtn hoek aan een klein tafeltje het was de generaal Miramon met een eerbie digen groet wendde hij zieh tol den binnenko mende, die mantel en képi afwierp. Het was de keizer Hij scheen in zijn voorkomen ont zettend veranderd te zijn, en was lang niet meer de jeugdige, trolsche vorst, wiens hoog ste ideaal in roem en grootheid bestond hij was nu een vermagerd soldaat met doodsblea- ke trekkon, waarop sombere vastberadenheid te lezen stond. Wal is er voor nieuws vroeg de kei zer, terwijl hij zijn handschoen uittrok. Niels van belang, Sira, hernam Mira mon ik heb u alleen maar te verzoeken dezen avond nog een doodvonnis te onderlee- lcenen, daar de terechtstelling morgen ochtend werkman in zijne ziekten en ongelukken helpt en bijstaat. Hebt gij aan den minsten nwer broe ders hulp geweigerd, zegt de Eeuwige Waarheid, ge hebt ze mij geweigerd en dit verwijt zal opgevold worden door de eeuwige veroordeeling. Z. H. Mgr, Doutrouloux behandelt ver der nog andere punten, doch de engheid der plaats waaroverwij beschikken noopt ons het bij 't bovenstaande te bepalen. Eindigen wij met den volgenden oproep die Mgr tot de patroons richtte Aan het werk,kristene patroons Gij hebt eene groote en edele zending Gij moet de apostels der werkende klas zijn! God wil het, de Kerk beveelt het, de sa menleving eisclit het, uw stand, uwe eigene belangen vragen het Voorzeker is er tusschen al de nuttige wetten, gedurende den verloopen zittijd door de Kamers gestemd, geene die be ter geschiktis.omden stoffelijken toestand van den landbouwer te verzekeren, dan die, waardoor de vervalsching der mest stoffen beteugeld wordt. In 1886 leverde de handel aan den landbouw 206 millioen kilo mestdit cij fer is merkelijk hooger dan dat van 't vo rig jaar. Maar de landbouwkundigen oordeelen dat het nog verhoogd, ja, dat het vervijf- dubbeld moet worden doch het aankoo- pen ervan door den landbouwer moest van betere en meerder waarborgen om ringd zijn. Ook werd er voor dit doel reeds sedert lang eene bijzondere wetge ving geëischtmaar nooit werd er een ontwerp voorgedragen. De zaak was moeilijk en het voorstellen van het thans gestemde ontwerp bracht eenige onrust in den landbouw en den handel te weeg, Ook werd het ontwerp der middenaf- deeling, waarbij de regeerig zich aan sloot, levendig bestreden. M. Van Cleem- putte.de verslaggever, heeft geene moeite gespaard om bet ontwerp door te drij ven en het wezenlijke doel en de uit werksels ervan, te doen verstaan. Aldus ingelicht, had hij het geluk het ontwerp ta zien aannemen met algemee- en stemmen, min 6. In den Senaat werd het zelfs niet meer bestreden. De stemming der wet is een zegepraal voor den kloeken, gentschen vertegen woordiger, die door de deelneming aan verschillende werkzaamheden reeds eene eerste plaats in de parlementaire kringen heeft ingenomen. De landbouwers niet alleen van zijn arrondissement, maar van geheel België, zullen er hem dankbaar voor zijn. om 4 uren plaat» moet bobben. Moet....? vroeg de keizer langzaam. En wie is dan die ongelukkige Helaas, een keizerlijk kapitein, met name Pedro Penna bet is bewezen, dal hij in het geheim met den vijand onderhandeld heeft; zijne vrouw en zijne moedor wonen hier te Queretaro. Gisteren is bij betrapt en onmidde- lijk voor de» krijgsraad geroepen, die hem veroordeeld heeft, üe bandteekening van Uwe Majesteit ontbreekt er nu nog slechts aan Daar zijn in bet leven van een monarscb oogenblikken waarin het onverbiddelijk nood lot hem dwiugt, of despoot te zijn, of wel recht aan geDade op te offeren en dus eene misdaad te begaan. Een spion, bij voorbeeld, in oorlogstijd genade te schenken, is eigenlijk eene ongehoorde daad, omdat men daardoor aanleiding geeft tot muiterij onder zijne eigene troepen. De keizer wiorp zijne blikken door dc booge kloostervensters in de verlatene, treurige stad en op de sombere muren, die zijne eigene ge- yangeiis uitmaakten cn nu zou hij, die zelf een gevangene was, een anderen gevangene ter dood laten brengen Wie weet, of me» binnen korten tijd hot oordeel ook over hem velleu zalDe keizer werd door dergelijke gedachten en gewaarwordingen geheel over meesterd, en uu traden hem al de beelden van zijn verleden weer levendig voor den geest, Hij vouwde zijne handen samen en liet zijne oogen weiden over den uitgestreklen sterren hemel, alsof dal licht hem raad kon schenken. Miramon stond plotseling op, opende de deur der cel en riep met luider stem een naam, waarvan de echo driemaal door de dronkelende kloostergangen weerklonk. De Kamers hebben aangenomen en de Moniteur kondigt de volgende wet af Art. i. Het artikel 88 der wet op de milicie is vervangen door de volgende bepalingen De milicianen en de plaatsvervangers, die hun vierde jaar dienst geëindigd heb ben of in onbepaald verlof zijn gezonden, overeenkomstig artikel 83, kunnen een huwelijk aangaan. Evenzoo is het gesteld met al de soor ten van vrijwilligers, die een onbepaald verlof hebben verkregen. Art. 2. Het artikel 103 derzelfde wet is gewijzigd als volgt De personen, onderworpen aan de ver plichtingen der tegenwoordige wet tndie van negetien tot acht en twintig vollejareu oud zijn, mogen niet in den echt verbon den worden dan op voorlegging van een getuigschrift, vaststellende dat zij hebben voldaan aan de verplichtingen opgelegd, hetzij door de vroegere wet op de milicie, hetzij door de tegenwoordige wet. In dit geval, is het allen ambtenaar van den burgerlijken stand verboden, tot de hu welijksafkondigingen over te gaan, op stral van eene correctionneele geldboete van 300 tot 500 frank. Art. 3. De artikelen 151, 152 en 153 van het Burgerlijk Wetboek zijn vervan gen als volgt Wettige kinderen, welken den ouder dom, bepaald bij artikel 148 hebben be reikt, zijn gehouden, alvorens een huwe lijk aan te gaan, door eene eerbiedige en uitdrukkelijke akte, den raad te vragen van hunnen vader en hunne moeder, ten ware deze zich in de onmogelijkheid be vinden hunnen wil te kennen te geven. Bij gemis van toestemming op eene eerbiedige akte, zal, ééne maand daarna, tot de voltrekking des huwelijks mogen overgaan worden. In geval de aanstaande echtgenooten behoeftig zijn, wordt de eerbiedige akte niet vereischt indien de vader of de moe der. wier raad moet worden gevraagd, geene gekende woonstede in België heeft. Zulks zal door de aanstaande echtge nooten en vier getuigen voor den ambte naar van den burgerlijken stand onder eed bevestigd warden, ten minste ééne maand vóór de voltrekking des huwelijks. De ambtenaar van den burgerlijken stand zal proces-verbaal opmaken van liet afleggen van den eed en van de be vestiging zoowel door de aanstaande echtgenooten als docr de getuigen. Kopij van dit proces-verbaal zal, binnen de drie dagen,aan denprokureur des konings worden gezonden. Onmiddclijk daarop verscheen de adjudant van Miramon, die verscheidene akten onder zijn arm droeg. Miramon nam de papieren in de hand en reikte ze met do volgende woorden den keizer over - Sire, ziehier hot protocol van don krijgs raad, dat ik Uwe Majesteit beleefdelijk verzoek te willen onderteekenen. Zou mon den kapitein geen genade kun nen schenken vroeg de keizer als uil een droom ontwakend. Genade schenken riep generaal Mi ramon geheet verbaasd en verschrikt uit aan een spion genade schenken Zelfs de adjudant zag den keizer verstomd aan, en Miramon, die eenigszins ,van zijn schrik bekomen was zeide toen op een vastberaden toon Hoewel ik zelf een Mexicaan ben, Sire, moet ik toch bekennen, dat Mexico geen land is als een ander land, Mexico is niets au- ders dan een groot tuchthuis. Wilt gij dit nu op eene Europeesche wijze regeeren, dan doet gij inderdaad niets anders dan u zeiven en het laud aan eene bende roovers overleveren, die zich liberalen en vrienden der vrijheid noe men Met een ernstig gelaat en diep ir. gedachten verzonken stond de keizer daar tegenover zijn generaal. Eindelijk zeide hij op eeu kalmen doch vastberaden toon, die geene verdere te genspraak duldde Kom mee, generaal ik wil den veroordeelde in zijne gevangenis op- zoekeD en met hem spreken. De keizer had het doodvonnis in zijn zak ge stoken en, door generaal Miramon cn diens adjudant vergezeld, steeg hij eemge minuten later de breede kloosLorstappen af, om zijn plan te volvoeren. (Woudt veoaTOjsMsr.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1887 | | pagina 1