NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 18 September 1887, 10 centiemen per nummer, 41ste Jaar, N° 2189,
ABOXXEMEXTPIUJS
AXXOXCEXPRIJS
Politiek overzicht.
De liberalen-masker af.
iloppekwestie.
Reisduiven.
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijtt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Rekiamen, tr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Cniqne Stram.
AELST, 17 SEPTEMBER 1887.
Manifest van den Graaf van Parijs.
De dagbladen kondigen hel manifest af
van den graaf van Parijs aan de verte
genwoordigers der monarchie in Frank
rijk. Ziehier den hoofdzakelijker! in
houd van dit stuk
De schijnbare kalmte, welke thans in
het land heerseht, is men verschuldigd
aan de monarchistische minderheid in de
Kamer. Met eene ware vaderlandsliefde
heeft deze de konservatieve grondbegin
sels en het algemeen welzijn verdedigd.
Doch die schijnbare kalmte verbergt slecht
de gevaren der toekomst.
De wankelbaarheid der uitvoerende
macht vernedert Frankrijk en zondert
het van de overige Staten af. Overal
wordt de minderheid door de meerderheid
verdrukt, en geen enkel burger heeft
heden vertrouwen in den dag van morgen.
Deze toestand legt den monarchisten
zware plichten op. Zij moeten aan het
volk betuigen dat de monarchie noodza
kelijk is voor de rust en de grootheid van
het land, zij moeten bewijzen dat de over
gang van republiek tot koningdom wette
lijk kan geschieden.
De dag. dat Frankrijk bepaald zijnen
wil zal hebben getoond, zal de monar
chie van zelve verrijzen. Het land, zich
steunende op de gebeurtenissen dezer
eeuw, gelooft echter weinig aan rustige
veranderingen in de uitvoerende macht.
Mocht zich dan weer een krisis voordoen
zal die te verwijten zijn aan zekere repu-
bliekanen die, zich verzettende tegen den
wil des volks, tot de gewapende macht
hunne toevlucht zullen nemen.
Maar daarom moet Frankrijk weten
wat de monarchie is. Het land moet
weten dat het koningdom, gansch door
drongen van moderne gedachten, van
demokralische grondbeginsels, een be
tere waarborg is voor vrijheid en gelijk
heid dan de republiek. En, om die reden,
kan er thans geen spraak meer zijn
van eene eenvoudige troonsbestijging
neen de monarchie moet weer ontstaan
door een volksrrfo, als een nieuw verdrag
tusschen de natie en het koningshuis dat
in den loop der eeuwen Frankrijks roem
en éénheid vormde.
Het rechtstreeksche algemeene stem
recht, ziedaar het beginsels waarop de
nieuwe monarchie steunen Zal.
Onder hel koningdom zal de koning
regeeren, met medehulp der Kamers.
Nevens de Kamer van Afgeveerdigden zal
Iets uit de laatste levensdagen
VAN
VAM MEXICO.
(I* Vervolg en slot.)
Sennor, vóór dal nog een enkel vreemd
soldaat den bodem van Mexico betreden had,
was ik luitenant in bet leger der republiek
doch toen de vreemde heerscharen onze steden
begonnen de overstroomen en mei deD oorlog,
gebrek en ellende binnen or.ze hullen brach
ten, toen alles voor den keizerlijken soldaat
moest worden opgeofferd, terwijl den republi
kein geen brood bad om den honger van vrouw
eu kinderen te stillen, toen begonnen hunne
bleeke, uitgeholde wangen, als een stom maar
heilig verwijl, mij aan mijne plichten van echt
genoot, vader en kind te herinneren en ik
hoorde in mijn gemoed eene krachtige slem,
die riep gij moei voor uwe oude moeder zor
gen daarop trok ik den keizerlijken rok aan
en begon toen die vreeselijke dubbelzinnige
rol te spelen maar ik maakte ook tevens een
besluit om eenmaal, op welke wijze dan ook,
hieraan een einde te maken. Ik deed toen mijn
best om aan den eed. Uien ik den vorst gezwo
ren had, getrouw te blijven en vocht als een
dapper soldaat hiervan getuigen de adelaars
van Guadaloupe en het kruis van het legioen
van eer. -En wederom werd ik door het stil
verwijt vervolgd, dat ik tegen de vrijheid van
mijn eigen vaderland te velde trok doch gij
een Senaat met gelijke macht bestaan, en
door die beide lichamen zal de koning,
hebbende als tolk zijne ministers, niet
slaafsch bediend, maar verlicht en geleid
worden. Het budjet in plaats van jaarlijks
gestemd, zal eene gewone wet worden.
De wet op de financiën zal dus elk jaar
slechts die wijzigingen ondergaan, door
de.regeering aan de vroegere btgrooting
gebracht. Door deze maatregels zal nooit
geen enkele openbare dienst gestremd
worden, zooals dit thans gebeurt door de
weigering van het stemmen der be
grooting.
De monarchie zal de bezuinigingen
moeten herstellen in de financiën, de
orde in het bestuur, de onafhankelijkheid
in de uitvoering van het gerecht. Zij zal
terzelfder tijd konservatiof zijn en de ge
lijkheid van een ieder waarborgen aan
alle eerediensten zal zij vrijheid en eer
bied verzekeren, om aldus den gods
dienstvrede, door willekeur gestoord, te
herstellen.
De sociale kwestie houdt de gansche
beschaafde wereld bezig. Eene regeering
op vasten grondsteun gebouwd, zou in
Frankrijk de krisis op voordeelige wijze
kunnen bestrijden. De bevrediging, de
verzoening tusschen de verschillige klas
sen der maatschappij, moet de monarchie
bewerkstelligen.
Dat dus van heden af al de goede bur
gers, de ware vaderlanders, die besef
hebben van den noodlottigen bestaanden
toestand, zich bij de oudere strijders voe
gen. Dat zij de pogingen ondersteunen'
van hem die de koning van allen, maar
tevens de eerste dienaar van Frankrijk
zal zijn.
PHILIPPE, graaf van Parijs.
De militairen, beschuldigd van liet ge
heim der mobiliseering aan den Figaro
verkocht te hebben, zijn in vrijheid ge
steld, daar men geene bewijzen had van
plichtiglieid.
Men denkt op liet spoor te zijn van den
plichtige, zekere Aubanel, een korres-
pondeut van vreemde dagbladen, die
herhaalde malen in hel ministerie van
oorlog en op de bureelen van den Figaro
werd gezien. Het schijnt dat hij het plan
heeft verkocht voor 450 tr.
Om den man heette nemen deed de
minister een valsch dokument in een der
bureelen neerleggen, 's Anderendaags
verscheen het in-exlenso in den Figaro.
Toen Aubanel zag dat de poticie hem
achter de hielen zat, is hij verdwenen.
De uitslag van het onderzoek veroor
zaakt groote ontroering in de pers en in
de openbare denkwijze. Men vraagt zich
ziet, Sennor, dat ik deze dubbelzinnige rol nu
binnen een uur zal hebben uitgespeeld
En waarom haat gij den keizer vroeg
do officier droefgeestig.
Ik haat hem, omdat hij een vreemdeling
is, en zonder doei, zonder grond, duizeude
menschenlevcns heeft opgeofferd Sennor
riep Pedro Penna met geestdriftigt uit, bin
nen korten tijd is Juarez weer de rechtmatige
heer van het land, dit eischt de wet dit eisebt
God zelfde rechtmatige president is en blijft
Juarez.
Zijne wieg bestond uit het smerige laken
eener ludiaansche vrouw; zijne kindsheid
bracht hij in hel gezelschap van hulf-wilde die
ren door een leefde van den afval, dien de tafel
van een rijken heer hem aanbood. Sedert dien
lijd zijn er nauwelijks dertig jareu verloopeu
en nu is hij de medediDger van een keizer, de
onoverwonnen, onverbiddelijke, onverzoenba
re vijar.d van den grootslcn prins, die uit een
der oudste vorstelijke geslachten van Europa
is voortgesproten Hel klinkt als een kinder
sprookje, en toch is het eene grooier bijna on-
geloofehjkö daadzaak toch prijkten mei on
uitwisbare trekken in de bladen der geschie
denis de namen van Maximiliaan, gekozen
keizer van Mexico en van Benito Juarez, presi
dent der republiek en Juarez zal en moet
zegenpralen 1
Moeder en echtgenoote stonden beiden dit
vreemde schouwspel aan te staren, en hoewel
zij zich geen denkbeeld van de zaak konden
maken, locR waren zij hiervan overtuigd, dat
zulk een redeneenug in het keizerlijke leger
door een veroordeelde gedaan, léel gunstig op
zijn beklagenswaardiger] toestand werken kon
En waarom hebt gij dan alles niet recht
uit aan den keizer gezegd en hem verzocht u
uit zijn dienst te ontslaan of waarom hebt
gij hem niet om genade gesmeekt vroeg de
officier, be spanning waarmede de beide vrou-
af hoe het mogelijk is dat een onbekende
zoo maar vrij stukken kan wegnemen.
En wie is de nalatige ambtenaar die do-
kumer.ten van zulke weerde wegnemens
gereed legd
De Voltaire randt hevig de politie aan,
die de» dief zoo goed liet ontsnappen.
Een geus stelde onlangs aan een geu-
zenblad de volgende vraag
Sluit het liberalismus, bij de politieke
liberalen, de beoefening uit van hunne
godsdienstige plichten.
Het blad antwoordde Hel politiek
liberalismus kan niet samengaan met den
katholieken godsdienst.
Eertijds, wanneer de scheidingslijn
tusschen die twee denkwijzen nog zoo
vatbaar niet was, wanneer de verdraag
zaamheid en de broederlijkheid nog sche
nen te bestaan, toen was de zaak misschien
mogelijk, maar nu.
En inderdaad, hoe zou de geloofsleer
van Rome kunnen samen gaan met het
politiek liberalismus, die rechtstreeksche
erfgenaam van 't vrij onderzoek
Ziet ge nu den wolf geheel en al, be
minde lezer, gij die eerst slechts ooren
ontdektet tusschen de plooien van het
schapenvelniet lang geleden nog,
veinsden de geuzenbladen, alhoewel op
schijnheilige wijze, den grootsten eer
bied voor het geloof hunner vaderen.
Vandaag verklaren ze openlijk, hetgeen
wij derhalve altijd beweerd hebben, dat
niemand te gelijker lijd liberaal en vooral
politiek liberaal kan zijn, en vriend van
den katholieken godsdienst.
c Le Courtier de Bruxelles deelt de
volgende correspondentie uit Aalst meè,
gedagteekend van 12 September 1887
Ik dacht nimmer te schrijven over
onze oneenigheden, maar er valt iets op
den buiten voor dat waarlijk walgend is.
Terwijl de leden der maatschappij
St-Rochus alle hunne krachten inspan
nen en zich allerhande opofferingen ge
troosten om tot de verbeteringen der
hoppe te geraken, wie kan het gelooven,
zijn er facteurs van zekere kooplieden die
aan de planters afraden van in volmaakt
heid te plukken. Zij doen zelfs meer, ten
einde de planters te ontraden de hoppe
hel voor bel te plukken, bieden zij hun
voor deze koopwaar mindere prijzen aan
dan voor deze die mir. of meer stelen en
bladen bevat.
Ik vraag mij af wat de patronen dezer
facteurs, indien zij met hunne handewijze
bekend zijn, nu toch af te keuren weten
in de verbetering van 't Aalstersche pro
duct. Verkiezen zij de vernietiging der
hoppeteell, ot gelooven zij dat de Aalster
sche hoppe bestemd is om de slechtste
der wereld te blijven, terwijl zij eene
eeuw geleden als de beste werd gehouden?
Men legt zich die stelselmatige vijand
schap niet uit.
Doen de leden der Maatschappij van
St-Rochus meer dan de wenschen ten
uitvoer brengen welke M. Damseau uit
drukte in zijn verslag 't welk hij, in 1882,
aan den heer minister van inwendige,
toestuurde in naam eener kommissie
waarvan MM. De Wolf-Vander Noot en
Cumont-De Craecker, kooplieden in hoppe
te Aalst, deelmaakten
De heer L. Verbrugghen, ook koop-
manin hoppe, zegde hij niet in zijne
memorie welke hij op 't internationaal
Kongres der brouwers aanbood, dat de
waardevermindering van de Aalstersche
hoppe zijne oorzaak vindt in den slechten
pluk en de gebrekkige wijze van droo-
geu Ehwel, als men het oordeel van
zulke kooplieden en van zulke bevoegde
mannen voor zich heeft, begrijpt men
niet dat er lieden kunnen gevonden wor
den dom of kwaadaardig genoeg om tegen
te werken en zelfs de planters door niet
te erkennen middelen van hunne plicht
af te trekken. Want plicht bestaat er.
Dat de planter wel oplette en deze ver
raderlijke raadgevingen verwerpe, zoo
niet, in eene weinig verwijderde toekomst
zal hij zich 't verwijt kunnen toeëigenen
welk de Heer lot de Israëlieten toe
stuurde Perditio tua ex te Israël.
G'hebt slechts aan uw zelve uwen onder
gang te wijten.
En deze facteurs of kooplieden die
zulk werk verrichten stellen zij zich niet
bloot aan de vermaledijdingen van dezen
die zij in dwaling zullen hebben gebracht?
Dat deze heeren het wel bedenken,
want, indien zij hunleelijk werk voort
zetten, zal er een dag aanbreken op den
welken hunne namen zullen worden be
kend gemaakt en het zullen voorzeker de
leden der maatschappij van St-Rochus
niet wezen welke er zullen over te blo
zen hebben. (Medegedeeld.)
K1ESKRONIJK
De Mêniteur deelt, woensdag het ko
ninklijk besluit meê.waardoorde Senaats-
kiezing te Hasselt, ter vervanging van
M. Coemans, op donderdag 29 september
bepaald is.
wen elk woord opvingen was zoo gi oot, dal
zij bijna geen adem durfden halen het was
alsóf de officier, riio zoo diep in zijn mantel
verscholen was, haar reddende engel zijn
moest.
Om genade smeeken, Sennor, en wan
neer dan Gister ben ik veroordeeld en binnen
drie uren word ik doodgeschoten. En wie kan
den keizer op dit uur spreken Zijne generaals
laten niemand bij hem tos en eer bij ontwaakt
ben ik begraven.
En wie zegt u, Sennor, dat de keizer
slaapt vroeg de officier opgewonden.
«Mijn God, dat begrijp ik wat zou hij
's morgens om één uur tc doen hebben
Gij bedriegt u, Sennor, want hij staat
vooru, ik ben de keizer Daarop liet
Maximiliaan zijn mantelvallen. Allen herkenden
hem toen Moeder en gade wierpen zich nu
onder het uilroepen der namen Jesus, Maria,
Jozefaan de voeten van den monarch neder.
De veroordeelde stond als aan den grond ge
nageld, zonder een enkel woord te kunnen
uitbrengen.
Sennorxeide de keizer op ernstigen
doch zacbten toon, ofschoon gij mijn vijand
zijt, zult gij toch wel twee geschenken van mij
willen aannemen. In de eerste plaats uwe vrij
heid met deze woorden trok hij het dood
vonnis uit zijn zak, verscheurde hel en over
handigde hei toen aan de jonge vronw. En
ziehier een ring, dien ik u geef tot een aanden-
kan aan de treurige waarheden, die gij mij zoo
even gezegd hebt Gij hebt mij verweten, dat
ik de kroon hob aangenomen, hoewel ik voor
uit wist, dat het mijn eigeu leven en dat mijner
trouwe volgelingen kosten moest. Sennor, uwe
landgetiooien hebben mij zelf herwaarts ge
roepen. Ik besteeg den troon van Mexico ais
een vrij man, een beminde echtgenoot, in de
volle kracht mijner jaren cu onder de gelukkig-
ste omstandigheden. Wie kan mij nu mei recht
verwijten dat ik mij onder zulke gunstige voor
uitzichten, gewaarborgd door den zegen van
Z H. den paus cn den eed mijner soldaten,
door valsche droombeelden heb laten mede
slepen Bovendien had Frankrijk mij verze
kerd, mij in bange tijden met zijne onuitputte
lijke hulpbronnen ter zijde le zuilen slaan.
Maar ik was jong en vertrouwde te veel op de
lielde van het volk ik was dapper, en trot
seerde het gevaar ik was gelukkig en had nog
niet geleerd hoe snel het fortuin zijn vaandel
om kan keeren.
De keizer reikte nu den gelukkige de hand,
terwijl moeder en echtgenoot deze met kusseu
bedekten.
Volgt mij nu, zeide Maximiliaan en
verliet de cel, door generaal Miramon. Pedro
Penna en diens moederen vrouw gevolgd. Zij
begaven zich op straat, waar het donker en
eenzaam was overal heerschle rust, en het
was alsof de gansche stad een drukkend voor
gevoel had van het onweder, dat weldra boven
het keizerrijk zou losbarsten.
Eensklaps werd de stiite van den nacht door
bet doffe geluid van tromslagen onderbroken,
en zag men eene compagnie infanteristen de
kazerne verlaten en rechtstreeks naar de per
sonen, die uit St. Clara kwamen, opmarchee-
ren. Generaal Miramon riep den koramandee-
renden officier hall toe De officier, die Mi
ramon onmiddelijk herkende, lietzljue man
schappen stilstaan.
Waar marcheert gij heen vroeg de
Do officier groette met zijne sabel. Ik heb
bevel ontvangen, generaal, om met mijne com
pagnie bij de terechtstelling tegenwoordig le
zijn binnen ean uur moot de ritmeester Pedro
Penna doodgeschoten worden.
Laat de compagnie lerugkeeren, de te
rechtstelling zal geen plaats hebben, de keizer
heeft hem genade geschonken, beval Mira-
De kwestie der belgische reisduif in
Frankrijk, welke dit jaar zoo veel bespro
ken is geweest, heelt de République fran-
faise een artikel in de pen geveven, dat
wij overnemen om onze lezers en duiven-
lielhebbers le doen oordeelen over de
wijze waarop de Franschen de zaak be
schouwen.
Sedert eenige jaren verontruste de
fransche militaire overheid zich over het
feit dat zij in hare duivenhokken, alsook
in die van partikulieren, reisduiven vond,
die aan het ras en aan teekens op de
vleugels te zien, klaarblijkelijk van duit-
schen oorsprong waren. Er diende dus
gezorgd te worden dal bet invoeren van
duilsche duiven en het houden dezer die
ren in geheime hokken verboden werd,
daar men deze slechts overzond om op
een gegeven oogenblik ernstige depechen
naar den overkant van den Rijn te bren
gen.
Men merkte op dat de Duitschers
gebruik maakten van de belgische prijs
kampen om hunne duiven op ons grond
gebied te zenden en hieruit volgde een
bevel, de loslatingen nauwkeuriger te
bewaken.
De convoyeurs hebben geklaagd dat
zij moeielijkheden ontmoetten, dat men
niet welwillend meer voor hen was en
bet gerucht liep zelfs dal de fransche re-
geering voornemens was, elke oplating
van vreemde reisduiven op fransch grond
gebied te verbieden.
Men oordeele over de ontroering,
die deze tijding bij de belgische duiven-
maatschappijen te weeg bracht. Het blad
le Pigeon voyageur beige verzocht zelfs de
Volksvertegenwoordigers, zich met het
vraagpunt bezig te houden, daar het voor
velen eene levenskwestie was, en de
vertegenwoordiger van Verviers heeft
hierover in de Kamer Al. de Giiimay, mi
nister van buitenlandsche zaken, onder
vraagd.
Hieruit volgde eene diplomatische
onderhandeling, waaruit bleek dat Frank
rijk binnen kort een reglement op de
prijskampen zou uilgeven.
Dit reglement is thans verschenen
Het zegt dat de oplatingen toegelaten zijn
var. alle duiven, die van landen komen,
waar wederkeerige toelating bestaat.
Evenwel moeten de oplatingen geschie
den in de spoorwegstatien, onder toe
zicht van den statie-overste, die de zegels
van herkomst zal onderzoeken en op den
minsten twijfel de oplating verbieden zal.
De oplaiingen in de statiën mogen niet
raon. De officier maakte eene buiging, liet on-
middolijk rechtsomkeer maken en de com
pagnie de kazerne weder binnenrukken.
Gedurende dit gesprek had de keizer zich
een weinig teruggetrokken en do compagnie
had hem niet herkend De moeder van Penna
en de jonge vrouw spraken iu stille een
Jesus, Maria, uit en bleven dicht bij dan mo
narch slaan, terwijl de ritmeesier een diepen
zucht slaakte. Toen de troepen vertrokken
waren, zeide do keizer Gaat allen nu naar
uwe woning, legt u daar ter ruste, en draagt
voortaan den vreemdeling geen haat meer
toe
Toen Pedro PeDna en de twee vrouwen hun
nen dank aan den keizer wilde betuigen, was
hij reeds met den generaal Miramon langs een
zijstraatje uit hunne oogen verdwenen.
Dit gebeurde in den nacht van den 12 op den
13 Mei 1867 en in den nacht var. den 15 Mei
was Queretora door het verraad van den be
velhebber Lopez reeds in de macht der libera
len. De keizer zelf zal in het klooster Santa Te-
resita gevangen en werd den 19 Juni 's mor
gens ten 6 ure doodgeschoten. Zijn voormalige
vijand Pedro Penna bad hel vaste besluit geuo-
men om bij de eerste gelegenheid de neste
zijn leven voor dat van den keizer ten beste te
geven. Door den vroegujdigenenonverwaehteH
dood des keizers, heeft hij echter zijn voorne
men niet ten uitvoer kunnen brengen.
Het lijk van den keizer was bij dokter Li3so
in het huis vau Sennor Munnoz Lodo, ter be
waring gegeven en kon voor een paar realen
door een ieder bezichtigd worden. Een soldaat
hield de wacht eu liet iedereen ongehinderd
binnen. Hel vertrek had veel van een rommel
kamer en zag er somber en smerig uit. De
doodkist stond iü het midden der kamer op
twee ruwe boute banken en was met zwart
laken behangen en met gouden strikken ver-
sierd. Aan hel hoofdaneinde was eene schuil-