NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Zondag 18 September 1887, 10 centiemen per nummer, 41ste Jaar, N° 2189, ABOXXEMEXTPIUJS AXXOXCEXPRIJS Politiek overzicht. De liberalen-masker af. iloppekwestie. Reisduiven. DE DENDERBODE. Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijtt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat, N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Rekiamen, tr. 1,00 Vonnissen op 3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Cniqne Stram. AELST, 17 SEPTEMBER 1887. Manifest van den Graaf van Parijs. De dagbladen kondigen hel manifest af van den graaf van Parijs aan de verte genwoordigers der monarchie in Frank rijk. Ziehier den hoofdzakelijker! in houd van dit stuk De schijnbare kalmte, welke thans in het land heerseht, is men verschuldigd aan de monarchistische minderheid in de Kamer. Met eene ware vaderlandsliefde heeft deze de konservatieve grondbegin sels en het algemeen welzijn verdedigd. Doch die schijnbare kalmte verbergt slecht de gevaren der toekomst. De wankelbaarheid der uitvoerende macht vernedert Frankrijk en zondert het van de overige Staten af. Overal wordt de minderheid door de meerderheid verdrukt, en geen enkel burger heeft heden vertrouwen in den dag van morgen. Deze toestand legt den monarchisten zware plichten op. Zij moeten aan het volk betuigen dat de monarchie noodza kelijk is voor de rust en de grootheid van het land, zij moeten bewijzen dat de over gang van republiek tot koningdom wette lijk kan geschieden. De dag. dat Frankrijk bepaald zijnen wil zal hebben getoond, zal de monar chie van zelve verrijzen. Het land, zich steunende op de gebeurtenissen dezer eeuw, gelooft echter weinig aan rustige veranderingen in de uitvoerende macht. Mocht zich dan weer een krisis voordoen zal die te verwijten zijn aan zekere repu- bliekanen die, zich verzettende tegen den wil des volks, tot de gewapende macht hunne toevlucht zullen nemen. Maar daarom moet Frankrijk weten wat de monarchie is. Het land moet weten dat het koningdom, gansch door drongen van moderne gedachten, van demokralische grondbeginsels, een be tere waarborg is voor vrijheid en gelijk heid dan de republiek. En, om die reden, kan er thans geen spraak meer zijn van eene eenvoudige troonsbestijging neen de monarchie moet weer ontstaan door een volksrrfo, als een nieuw verdrag tusschen de natie en het koningshuis dat in den loop der eeuwen Frankrijks roem en éénheid vormde. Het rechtstreeksche algemeene stem recht, ziedaar het beginsels waarop de nieuwe monarchie steunen Zal. Onder hel koningdom zal de koning regeeren, met medehulp der Kamers. Nevens de Kamer van Afgeveerdigden zal Iets uit de laatste levensdagen VAN VAM MEXICO. (I* Vervolg en slot.) Sennor, vóór dal nog een enkel vreemd soldaat den bodem van Mexico betreden had, was ik luitenant in bet leger der republiek doch toen de vreemde heerscharen onze steden begonnen de overstroomen en mei deD oorlog, gebrek en ellende binnen or.ze hullen brach ten, toen alles voor den keizerlijken soldaat moest worden opgeofferd, terwijl den republi kein geen brood bad om den honger van vrouw eu kinderen te stillen, toen begonnen hunne bleeke, uitgeholde wangen, als een stom maar heilig verwijl, mij aan mijne plichten van echt genoot, vader en kind te herinneren en ik hoorde in mijn gemoed eene krachtige slem, die riep gij moei voor uwe oude moeder zor gen daarop trok ik den keizerlijken rok aan en begon toen die vreeselijke dubbelzinnige rol te spelen maar ik maakte ook tevens een besluit om eenmaal, op welke wijze dan ook, hieraan een einde te maken. Ik deed toen mijn best om aan den eed. Uien ik den vorst gezwo ren had, getrouw te blijven en vocht als een dapper soldaat hiervan getuigen de adelaars van Guadaloupe en het kruis van het legioen van eer. -En wederom werd ik door het stil verwijt vervolgd, dat ik tegen de vrijheid van mijn eigen vaderland te velde trok doch gij een Senaat met gelijke macht bestaan, en door die beide lichamen zal de koning, hebbende als tolk zijne ministers, niet slaafsch bediend, maar verlicht en geleid worden. Het budjet in plaats van jaarlijks gestemd, zal eene gewone wet worden. De wet op de financiën zal dus elk jaar slechts die wijzigingen ondergaan, door de.regeering aan de vroegere btgrooting gebracht. Door deze maatregels zal nooit geen enkele openbare dienst gestremd worden, zooals dit thans gebeurt door de weigering van het stemmen der be grooting. De monarchie zal de bezuinigingen moeten herstellen in de financiën, de orde in het bestuur, de onafhankelijkheid in de uitvoering van het gerecht. Zij zal terzelfder tijd konservatiof zijn en de ge lijkheid van een ieder waarborgen aan alle eerediensten zal zij vrijheid en eer bied verzekeren, om aldus den gods dienstvrede, door willekeur gestoord, te herstellen. De sociale kwestie houdt de gansche beschaafde wereld bezig. Eene regeering op vasten grondsteun gebouwd, zou in Frankrijk de krisis op voordeelige wijze kunnen bestrijden. De bevrediging, de verzoening tusschen de verschillige klas sen der maatschappij, moet de monarchie bewerkstelligen. Dat dus van heden af al de goede bur gers, de ware vaderlanders, die besef hebben van den noodlottigen bestaanden toestand, zich bij de oudere strijders voe gen. Dat zij de pogingen ondersteunen' van hem die de koning van allen, maar tevens de eerste dienaar van Frankrijk zal zijn. PHILIPPE, graaf van Parijs. De militairen, beschuldigd van liet ge heim der mobiliseering aan den Figaro verkocht te hebben, zijn in vrijheid ge steld, daar men geene bewijzen had van plichtiglieid. Men denkt op liet spoor te zijn van den plichtige, zekere Aubanel, een korres- pondeut van vreemde dagbladen, die herhaalde malen in hel ministerie van oorlog en op de bureelen van den Figaro werd gezien. Het schijnt dat hij het plan heeft verkocht voor 450 tr. Om den man heette nemen deed de minister een valsch dokument in een der bureelen neerleggen, 's Anderendaags verscheen het in-exlenso in den Figaro. Toen Aubanel zag dat de poticie hem achter de hielen zat, is hij verdwenen. De uitslag van het onderzoek veroor zaakt groote ontroering in de pers en in de openbare denkwijze. Men vraagt zich ziet, Sennor, dat ik deze dubbelzinnige rol nu binnen een uur zal hebben uitgespeeld En waarom haat gij den keizer vroeg do officier droefgeestig. Ik haat hem, omdat hij een vreemdeling is, en zonder doei, zonder grond, duizeude menschenlevcns heeft opgeofferd Sennor riep Pedro Penna met geestdriftigt uit, bin nen korten tijd is Juarez weer de rechtmatige heer van het land, dit eischt de wet dit eisebt God zelfde rechtmatige president is en blijft Juarez. Zijne wieg bestond uit het smerige laken eener ludiaansche vrouw; zijne kindsheid bracht hij in hel gezelschap van hulf-wilde die ren door een leefde van den afval, dien de tafel van een rijken heer hem aanbood. Sedert dien lijd zijn er nauwelijks dertig jareu verloopeu en nu is hij de medediDger van een keizer, de onoverwonnen, onverbiddelijke, onverzoenba re vijar.d van den grootslcn prins, die uit een der oudste vorstelijke geslachten van Europa is voortgesproten Hel klinkt als een kinder sprookje, en toch is het eene grooier bijna on- geloofehjkö daadzaak toch prijkten mei on uitwisbare trekken in de bladen der geschie denis de namen van Maximiliaan, gekozen keizer van Mexico en van Benito Juarez, presi dent der republiek en Juarez zal en moet zegenpralen 1 Moeder en echtgenoote stonden beiden dit vreemde schouwspel aan te staren, en hoewel zij zich geen denkbeeld van de zaak konden maken, locR waren zij hiervan overtuigd, dat zulk een redeneenug in het keizerlijke leger door een veroordeelde gedaan, léel gunstig op zijn beklagenswaardiger] toestand werken kon En waarom hebt gij dan alles niet recht uit aan den keizer gezegd en hem verzocht u uit zijn dienst te ontslaan of waarom hebt gij hem niet om genade gesmeekt vroeg de officier, be spanning waarmede de beide vrou- af hoe het mogelijk is dat een onbekende zoo maar vrij stukken kan wegnemen. En wie is de nalatige ambtenaar die do- kumer.ten van zulke weerde wegnemens gereed legd De Voltaire randt hevig de politie aan, die de» dief zoo goed liet ontsnappen. Een geus stelde onlangs aan een geu- zenblad de volgende vraag Sluit het liberalismus, bij de politieke liberalen, de beoefening uit van hunne godsdienstige plichten. Het blad antwoordde Hel politiek liberalismus kan niet samengaan met den katholieken godsdienst. Eertijds, wanneer de scheidingslijn tusschen die twee denkwijzen nog zoo vatbaar niet was, wanneer de verdraag zaamheid en de broederlijkheid nog sche nen te bestaan, toen was de zaak misschien mogelijk, maar nu. En inderdaad, hoe zou de geloofsleer van Rome kunnen samen gaan met het politiek liberalismus, die rechtstreeksche erfgenaam van 't vrij onderzoek Ziet ge nu den wolf geheel en al, be minde lezer, gij die eerst slechts ooren ontdektet tusschen de plooien van het schapenvelniet lang geleden nog, veinsden de geuzenbladen, alhoewel op schijnheilige wijze, den grootsten eer bied voor het geloof hunner vaderen. Vandaag verklaren ze openlijk, hetgeen wij derhalve altijd beweerd hebben, dat niemand te gelijker lijd liberaal en vooral politiek liberaal kan zijn, en vriend van den katholieken godsdienst. c Le Courtier de Bruxelles deelt de volgende correspondentie uit Aalst meè, gedagteekend van 12 September 1887 Ik dacht nimmer te schrijven over onze oneenigheden, maar er valt iets op den buiten voor dat waarlijk walgend is. Terwijl de leden der maatschappij St-Rochus alle hunne krachten inspan nen en zich allerhande opofferingen ge troosten om tot de verbeteringen der hoppe te geraken, wie kan het gelooven, zijn er facteurs van zekere kooplieden die aan de planters afraden van in volmaakt heid te plukken. Zij doen zelfs meer, ten einde de planters te ontraden de hoppe hel voor bel te plukken, bieden zij hun voor deze koopwaar mindere prijzen aan dan voor deze die mir. of meer stelen en bladen bevat. Ik vraag mij af wat de patronen dezer facteurs, indien zij met hunne handewijze bekend zijn, nu toch af te keuren weten in de verbetering van 't Aalstersche pro duct. Verkiezen zij de vernietiging der hoppeteell, ot gelooven zij dat de Aalster sche hoppe bestemd is om de slechtste der wereld te blijven, terwijl zij eene eeuw geleden als de beste werd gehouden? Men legt zich die stelselmatige vijand schap niet uit. Doen de leden der Maatschappij van St-Rochus meer dan de wenschen ten uitvoer brengen welke M. Damseau uit drukte in zijn verslag 't welk hij, in 1882, aan den heer minister van inwendige, toestuurde in naam eener kommissie waarvan MM. De Wolf-Vander Noot en Cumont-De Craecker, kooplieden in hoppe te Aalst, deelmaakten De heer L. Verbrugghen, ook koop- manin hoppe, zegde hij niet in zijne memorie welke hij op 't internationaal Kongres der brouwers aanbood, dat de waardevermindering van de Aalstersche hoppe zijne oorzaak vindt in den slechten pluk en de gebrekkige wijze van droo- geu Ehwel, als men het oordeel van zulke kooplieden en van zulke bevoegde mannen voor zich heeft, begrijpt men niet dat er lieden kunnen gevonden wor den dom of kwaadaardig genoeg om tegen te werken en zelfs de planters door niet te erkennen middelen van hunne plicht af te trekken. Want plicht bestaat er. Dat de planter wel oplette en deze ver raderlijke raadgevingen verwerpe, zoo niet, in eene weinig verwijderde toekomst zal hij zich 't verwijt kunnen toeëigenen welk de Heer lot de Israëlieten toe stuurde Perditio tua ex te Israël. G'hebt slechts aan uw zelve uwen onder gang te wijten. En deze facteurs of kooplieden die zulk werk verrichten stellen zij zich niet bloot aan de vermaledijdingen van dezen die zij in dwaling zullen hebben gebracht? Dat deze heeren het wel bedenken, want, indien zij hunleelijk werk voort zetten, zal er een dag aanbreken op den welken hunne namen zullen worden be kend gemaakt en het zullen voorzeker de leden der maatschappij van St-Rochus niet wezen welke er zullen over te blo zen hebben. (Medegedeeld.) K1ESKRONIJK De Mêniteur deelt, woensdag het ko ninklijk besluit meê.waardoorde Senaats- kiezing te Hasselt, ter vervanging van M. Coemans, op donderdag 29 september bepaald is. wen elk woord opvingen was zoo gi oot, dal zij bijna geen adem durfden halen het was alsóf de officier, riio zoo diep in zijn mantel verscholen was, haar reddende engel zijn moest. Om genade smeeken, Sennor, en wan neer dan Gister ben ik veroordeeld en binnen drie uren word ik doodgeschoten. En wie kan den keizer op dit uur spreken Zijne generaals laten niemand bij hem tos en eer bij ontwaakt ben ik begraven. En wie zegt u, Sennor, dat de keizer slaapt vroeg de officier opgewonden. «Mijn God, dat begrijp ik wat zou hij 's morgens om één uur tc doen hebben Gij bedriegt u, Sennor, want hij staat vooru, ik ben de keizer Daarop liet Maximiliaan zijn mantelvallen. Allen herkenden hem toen Moeder en gade wierpen zich nu onder het uilroepen der namen Jesus, Maria, Jozefaan de voeten van den monarch neder. De veroordeelde stond als aan den grond ge nageld, zonder een enkel woord te kunnen uitbrengen. Sennorxeide de keizer op ernstigen doch zacbten toon, ofschoon gij mijn vijand zijt, zult gij toch wel twee geschenken van mij willen aannemen. In de eerste plaats uwe vrij heid met deze woorden trok hij het dood vonnis uit zijn zak, verscheurde hel en over handigde hei toen aan de jonge vronw. En ziehier een ring, dien ik u geef tot een aanden- kan aan de treurige waarheden, die gij mij zoo even gezegd hebt Gij hebt mij verweten, dat ik de kroon hob aangenomen, hoewel ik voor uit wist, dat het mijn eigeu leven en dat mijner trouwe volgelingen kosten moest. Sennor, uwe landgetiooien hebben mij zelf herwaarts ge roepen. Ik besteeg den troon van Mexico ais een vrij man, een beminde echtgenoot, in de volle kracht mijner jaren cu onder de gelukkig- ste omstandigheden. Wie kan mij nu mei recht verwijten dat ik mij onder zulke gunstige voor uitzichten, gewaarborgd door den zegen van Z H. den paus cn den eed mijner soldaten, door valsche droombeelden heb laten mede slepen Bovendien had Frankrijk mij verze kerd, mij in bange tijden met zijne onuitputte lijke hulpbronnen ter zijde le zuilen slaan. Maar ik was jong en vertrouwde te veel op de lielde van het volk ik was dapper, en trot seerde het gevaar ik was gelukkig en had nog niet geleerd hoe snel het fortuin zijn vaandel om kan keeren. De keizer reikte nu den gelukkige de hand, terwijl moeder en echtgenoot deze met kusseu bedekten. Volgt mij nu, zeide Maximiliaan en verliet de cel, door generaal Miramon. Pedro Penna en diens moederen vrouw gevolgd. Zij begaven zich op straat, waar het donker en eenzaam was overal heerschle rust, en het was alsof de gansche stad een drukkend voor gevoel had van het onweder, dat weldra boven het keizerrijk zou losbarsten. Eensklaps werd de stiite van den nacht door bet doffe geluid van tromslagen onderbroken, en zag men eene compagnie infanteristen de kazerne verlaten en rechtstreeks naar de per sonen, die uit St. Clara kwamen, opmarchee- ren. Generaal Miramon riep den koramandee- renden officier hall toe De officier, die Mi ramon onmiddelijk herkende, lietzljue man schappen stilstaan. Waar marcheert gij heen vroeg de Do officier groette met zijne sabel. Ik heb bevel ontvangen, generaal, om met mijne com pagnie bij de terechtstelling tegenwoordig le zijn binnen ean uur moot de ritmeester Pedro Penna doodgeschoten worden. Laat de compagnie lerugkeeren, de te rechtstelling zal geen plaats hebben, de keizer heeft hem genade geschonken, beval Mira- De kwestie der belgische reisduif in Frankrijk, welke dit jaar zoo veel bespro ken is geweest, heelt de République fran- faise een artikel in de pen geveven, dat wij overnemen om onze lezers en duiven- lielhebbers le doen oordeelen over de wijze waarop de Franschen de zaak be schouwen. Sedert eenige jaren verontruste de fransche militaire overheid zich over het feit dat zij in hare duivenhokken, alsook in die van partikulieren, reisduiven vond, die aan het ras en aan teekens op de vleugels te zien, klaarblijkelijk van duit- schen oorsprong waren. Er diende dus gezorgd te worden dal bet invoeren van duilsche duiven en het houden dezer die ren in geheime hokken verboden werd, daar men deze slechts overzond om op een gegeven oogenblik ernstige depechen naar den overkant van den Rijn te bren gen. Men merkte op dat de Duitschers gebruik maakten van de belgische prijs kampen om hunne duiven op ons grond gebied te zenden en hieruit volgde een bevel, de loslatingen nauwkeuriger te bewaken. De convoyeurs hebben geklaagd dat zij moeielijkheden ontmoetten, dat men niet welwillend meer voor hen was en bet gerucht liep zelfs dal de fransche re- geering voornemens was, elke oplating van vreemde reisduiven op fransch grond gebied te verbieden. Men oordeele over de ontroering, die deze tijding bij de belgische duiven- maatschappijen te weeg bracht. Het blad le Pigeon voyageur beige verzocht zelfs de Volksvertegenwoordigers, zich met het vraagpunt bezig te houden, daar het voor velen eene levenskwestie was, en de vertegenwoordiger van Verviers heeft hierover in de Kamer Al. de Giiimay, mi nister van buitenlandsche zaken, onder vraagd. Hieruit volgde eene diplomatische onderhandeling, waaruit bleek dat Frank rijk binnen kort een reglement op de prijskampen zou uilgeven. Dit reglement is thans verschenen Het zegt dat de oplatingen toegelaten zijn var. alle duiven, die van landen komen, waar wederkeerige toelating bestaat. Evenwel moeten de oplatingen geschie den in de spoorwegstatien, onder toe zicht van den statie-overste, die de zegels van herkomst zal onderzoeken en op den minsten twijfel de oplating verbieden zal. De oplaiingen in de statiën mogen niet raon. De officier maakte eene buiging, liet on- middolijk rechtsomkeer maken en de com pagnie de kazerne weder binnenrukken. Gedurende dit gesprek had de keizer zich een weinig teruggetrokken en do compagnie had hem niet herkend De moeder van Penna en de jonge vrouw spraken iu stille een Jesus, Maria, uit en bleven dicht bij dan mo narch slaan, terwijl de ritmeesier een diepen zucht slaakte. Toen de troepen vertrokken waren, zeide do keizer Gaat allen nu naar uwe woning, legt u daar ter ruste, en draagt voortaan den vreemdeling geen haat meer toe Toen Pedro PeDna en de twee vrouwen hun nen dank aan den keizer wilde betuigen, was hij reeds met den generaal Miramon langs een zijstraatje uit hunne oogen verdwenen. Dit gebeurde in den nacht van den 12 op den 13 Mei 1867 en in den nacht var. den 15 Mei was Queretora door het verraad van den be velhebber Lopez reeds in de macht der libera len. De keizer zelf zal in het klooster Santa Te- resita gevangen en werd den 19 Juni 's mor gens ten 6 ure doodgeschoten. Zijn voormalige vijand Pedro Penna bad hel vaste besluit geuo- men om bij de eerste gelegenheid de neste zijn leven voor dat van den keizer ten beste te geven. Door den vroegujdigenenonverwaehteH dood des keizers, heeft hij echter zijn voorne men niet ten uitvoer kunnen brengen. Het lijk van den keizer was bij dokter Li3so in het huis vau Sennor Munnoz Lodo, ter be waring gegeven en kon voor een paar realen door een ieder bezichtigd worden. Een soldaat hield de wacht eu liet iedereen ongehinderd binnen. Hel vertrek had veel van een rommel kamer en zag er somber en smerig uit. De doodkist stond iü het midden der kamer op twee ruwe boute banken en was met zwart laken behangen en met gouden strikken ver- sierd. Aan hel hoofdaneinde was eene schuil-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1887 | | pagina 1