ij
NIEUWS- EN AANÜONDIGiNGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag' 50 October 1887, 10 centiemen per nummer, 41sle Jaar, I\° 2201,
ABONNEMENTPRIJS
ANNOACENPRIJS
Politiek overzicht.
en
Fransche werklieden
hij den Paus.
DE DEN DERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTË-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groole Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herbalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond.De onkosten der kwitantiën door de Pos
ontvangen, zijn ten laste van den schul denaar.
Culque Suuui.
AELST, 29 OCTOBER 1887.
Frankrijk en hel Vatikaan. Een tele
gram uit Parijs meldt
De begrootingskommissie heelt mei 8
tegen 5 stemmen den post voor het fran-
sche gezantschap hij den Paus verworpen.
Dientengevolge heelt de voorzitter der
kommissie zijn ontslag genomen.
Fransche Kamer. Debureelen hebben
Donderdag de kommissie benoemd gelast
met het onderzoek van bet voorstel Cuneo
d'Ornar.o, betrekkelijk de dekoratiën-
schandalen.
Op elf leden zijn er tien ten voordeele
van een onderzoek zeven republikeinen
en drie monarchisten. Dc elfde, M. Bour
geois, republiekein, zal na rijper onder
zoek zijne meening doen kennen.
In het achtste bureel nam M. Wilson
het woord om te verklaren dat hij stem
men zou voor een kandidaat, gunstig aan
het onderzoek.
De hertog de la Rochefoucauld en baron
de Mackau hebben bet gerucht eener
scheuring in de rangen der rechterzij
(koningsgezinden en bonapartisten) offi
cieel gelogenstraft.
De budjetkommissie heeft bij eenparig
heid het ontwerp der konversie van den
4 1/2 0/0 aangenomen. M.Ribot werd ver
slaggever benoemd.
De Gauloisde Voltaire en eenige ande
de dagbladen deelen de volgende nota
meê
«Wijn zijn gemachtigd te verklaren dat
M. Wilson aan het ministerie van finan
cies eene som van fr. 10,000 heelt ge
stuurd, eenc som welke liooger loopt dan
het bedrag van de frankeering der brie
ven, die hij kosteloos uit het Elysée heeft
verzonden.
Engeland. De politiekers slapen niet
in Engeland, zoo min de regeeringsgezin-
den als de leiders der oppositie.
M. Gladstone verliet Dijnsdag Sudbury
Halle naar Ripon, waar hij de gast zal
zijn van den markies van Ripon. In al de
statiën op den doortocht, werd hij geest
driftig toegejuicht. Te Leeds deed hij een
paar aanspraken en te Ripon hield hij
eene groote redevoering.
M. John Morley sprak te Halifax. Hij
deed uitschijnen datM. Gladstone te Not
tingham een fermen stap vooruit was ge
gaan terwijl lord Harlington daarentegen
was achteruil gegaan.
Ierland heeft zijne hoop gebouwd op de
liberale partij deze moet alles doen om
die hoop te verwezenlijken.
Te Edinburg bestreed lord Spencer
insgelijks de politek der regeering.
NOVELLE
door HENDRIK W. FRANK.
(6* Vervolg.)
Dal laat zich hooren, antwoordde een
wapenknechtoude maak haast, en breng
eene kruik van uwen besten wijn naar boven.
Ja maar, ik moet eerst den graaf verwit
tigen.
Geef dan uwe sleutels, ik zal den kelder
wel vinden, zeide de wapenknecht, en rukte
het zware bundel sleutels van den gordel des
portiers. Nu, kameraad, kom medg, en zoo de
heer kanunnik het niet versmaadt
Afwerend stak Odo zijne hand uit, maar Kon
rad fluisterde hem haastig in 't oor
Verwek geenen achterdocht, gaal meê.
Gij kuul hier niet in wind en regen blij
ven staan, meende do portier, ik zal naar den
graaf gaan, en welhaast zult gij een beter ka
mer hebben dan de wachtzaal.
Odo antwoordde met meer, en volgde de
krijgslieden in een ruim maar leeg gewelfd
vertrek met witgekalkte muren. Banken, rond
de wachtzaal geplaatst, en eene eiken tafel,
waren de eenige meubels. Pantsers, zweerden
Italië Redevoering van M. Crispi.
De redevoering van M. Crispi te Turijn
is van zulk belang dat wij hier den be
knopte» inhoud laten volgen
Na eene inleiding, waarin hij 'tjaar
1849 cn de stichting der italiaansche
eenheid herinnert, zegt de minister-pre
sident dat hij in geene bijzonderheden
treden zal, wat aangaat de denkwijs der
regeering.
Deze is genoegzaam gekend door de
ministerieele politiek. De regeering kan
het verleden niet verloochenen maar
vermits men ook rekenschap houdt
der eischen van het tegenwoordige, mag
men ook de toekomst niet in gevaar bren
gen.
De steun, die de mannen van verschil*
lende partijen thans geven aan het kabi
net, is een blijk dat allen door overtui
ging bezield, enkel den vooruitgang der
natie beoogen. De verschillende partijen
ondergaan thans eene hervorming. De
regeering gevoelt haat voor niemand en
zal geen enkel burger van zich verwijderd
houden.
M. Crispi heeft betrouwen in de macht
van de politiek der regeering hij zal die
trachiet) te doen zegepralen en haar door
allen doen bijlreden. Hij heelt betrouwen
in de monarchie en in de vrijheid, welke
de eerbied is voor den persoon, in over
eenstemming met hel nationale recht.
Op deze grondbeginsel is de houding
gebouwd van de regeering tegenover de
Kerk en liet volk. De Kerk geniet in Italië
zulke vrijheid, zulke veiligheid dat geene
enkele Slaat haar die op dergelijke wijze
verleenen kan. Niemand denkt er aan, of
of heelt er ooit aan gedacht, tusschen te
komen in de zaken der Kerk.
De tegenwoordige regeering moet een
werk verrichten van bestuurlijke wetge
ving en herinrichting van het land. De
wetsontwerpen, die de regeering zal
indienen, zullen aangekondigd worden in
de aanstaande troonrede.
Om die herzieningen tot stand te bren
gen, moet èn de bir.nenlandsche, èn de
buitenlandsche vrede verzekerd zijd. Voor
den eerste is niet te vreezen, daar het
italiaansche volk kalm en wijs is. Wat den
builenlandschen vrede aangaat, de regee
ring heeft al het mogelijke gedaan om
dezen te behouden.
De vrede is het hoogste deel dat wij
ons voorstellen. Wij verkeeren op vriend-
schappelijken voet met alle Staten, met
alle wij wenschen dien uitnemenden
toestand te behouden.
Er zijn Staten, met welke onze betrek
kingen van innigenaard zijn. Maar indien
wij op het vaste land bondgenoolen zijn
van de midden-europeesclte Staten in
dien wij op zee samengaan met Engeland
wij beoogen hoegenaamd niets, waar
door anderen zich bedreigd kunnen den
ken.
Mijne leste reis naar Friedricltsruhc
en schilden bingen in schilderachtige groepee
ring aan de wanden.
Voorzichtig koos Odo zijne plaats, dicht aan
de deur, en gaf angstig acht om zweerd en
wapenrusting onder zijoen mantel verborgen
te houden. Welhaast plaatste een wapenknecht
de welgevulde wijnkroes op de tafel, de tin
nen kanappen klonken dooreen, en met volle
basstem stemde de overste der krijgslieden
een drinklied aaD, in hetwelk zijne onderhoo-
rigen krachtig invielen.
De sleutels had de soldaat onachtzaam
nevens Konrad op deb3nk geworpen. Deze had
opmerkzaam waargenomen welke sleutels dc
portier gebruikt had, hij hield ze in 'l oog, en
eindelijk, dank aan de algemeene onoplettend
heid en de halve duisternis, gelukte bij erin ze
voorzichtig uit het bundel te trekken.
Ziehier, edele heer. fluisterde hij tot
Odo, hem de sleutels toestekende, deze zullen
de meêgebrachte koorden overboodig ma
ken.
Odo knikte dankend. Op dit oogenblik stiet
een krijgsknecht hem aan met den elleboog.
Gij zoudl wel uwe kap kunnen afnemen,
zcide hij, en aan brave lieden gezondheid loc
drinken.
Toornig rood klom in hot gelaat van den
jongeling, aan wien van het begin afliet gezel
schap met behaagd had gelukkig voorkwam
Kourad den dreigenden storm
Weet gij nog niet kameraad, lachte bij,
dat de Keulsche heeren niet gewoon ?ijn in
wachtzalen te leven Laat hem gerust, het is
geen man voor ons.
heelt de openbare rneening in Frankrijk
verontrust. Gelukkig is het vertrouwen
der fransche regeering er niet door ver
zwakt. Zij kent de zuiverheid mijner be
doelingen zij weet dat ik niets in het
schild voer legen het naburig volk, waar
aan Italië verbonden is door eenheid van
ras, door overleveringen en door bescha
ving. Ik heb twee jaren in Frankrijk
doorgebracht, van 1856 tot 1858, en de
zonen dier edelmoedige natie, met welke
ik op vertrouwelijken voet ben geweest
en jegens welke ik mijn hart ontsloten
heb, weten hoezeer ik hun land betnin en
dal er van mij nooit eene beleediging,
eene uitdaging te verwachten is. Zij we
ten dat liet mijn gelukkigste dag zal zijn,
als ik er iets toe kan bijdragen, om den
vrede in de gemoederen van liet fransche
volk te brengen.
Een oorlog tusschen de beide natiën,
zou niemand kunnen verlangen, want de
overwinning o( de neerlaag, beiden zou
den even noodlottig zijn voor de vrijheid
van Italië en Frankrijk.
Het is met deze overtuiging dat wij
werkzaam zijn voor het behoud des vre-
des. Ons stelsel van bondgenootschap
beoogt dus behoud, niet aanval orde,
niet beroering. Het strekt ten laste van
Italië en van de algemeene belangeli,
Italië is niet alleen om den vrede te
wenschen Duilschland, onder andere,
doet alles om hem te behouden.
Hierna sprak M. Crispi over prins von
Blsmark, wien hij hoogen lol bracht. Men
heeft gezegd, ging hij voort, dat ik naar
Friedrichsruhe zou zijn gegaan om samen
te spannen. Die bewering deert mij niet.
Ja, wij hebben samengespannen, indien
men wil maar liet was voor den vrede.
En allen die vrede willen, kunnen deelne
men aan onze samenspanning.
Van de gedenkweerdige woorden die
ik ginds gehoord heb, veroorlooft de be
scheidenheid mij slechts eene enkele uit
drukking weer te geven,'en ik zal die niet
verzwijgen, want zij is het kort begrip
van hetgeen er tusschen den kanselier en
mij werd gezegd, De uitdrukking is deze
Wij hebben eene dienst bewezen aan Euro
pa.
M. Crispi verklaart ten slotte dat de
eer van Italië eischt dat de slachtoffers
van Afrika gewroken worden.
Hij eindigt met eene schitterenden
oproep aan het vaderlaud en den koning.
Oostenrijk. Aanslag tegen Prins Fer
dinand. Eene telegram uit Belgrado
meldt dat er Donderdag een aanslag op
't leven van prins Ferdinand heeft plaats
gehad. Een onbekende zoulwee revolver
schoten op den prins hebben gelost, zon
der hem te treffen. Dit nieuws wordt niet
bevestigd uit Sofia.
Het Tageblalt zegt dat de fransche re
publiek onmogelijk degevaren zal kunnen
ontwijken, die haar van alle kanten be-
Den drommel, mordde de andere.dat zulk
een ingebeeld heerke...
De aankomst van den poortier stoorde den
spreker.
Eerweerde heer, zeide deze tot Odo, de
graaf beet u hertelijk welkom en verwacht u
in de groote zaal.
Odo verbleekte maar bedwong zich snel, en
antwoordde Ik ben ten uwe dienste. Konrad,
fluisterde hij dau, ik moet ras handelen. Houdt
u gereed voor alles.
Builen goot de rogen met stroomen.
Vriend, zeide Odo lot de portier, bemoei
u niet verder. Wijs mij slechts dc plaats waar
ik den graaf vinden kan,en gaat u in de wacht
zaal verwarmen met een glas wijn. Ziehier
iets voor u. Eenige zilverstukken rolden in de
hand van den portier.
Vergenoegd lachte deze Eerweerde heer gij
kunt niet missen Gene deur onder de gaande
rij gaat gij binnen,en schuinsch tegenover den
wengeltrap vindt gij de deur der zaal.
liet is goed, gaal nu maar binnen
De portier gehoorzaamde met diepe buigin
gen, cn zonder twijfelen overschreed Odo mol
rassen slap de koer.
Graaf Albiecht zat mijmerend aan een ven
ster, en staarde naar hel onwedcr, dal builen
woedde.
Waar toch de kanunnik blijft, mompelde
bij, moge hij troost kunnen brengen aan mijn
brandend zielelijden... Schrikkelijk ben ik ge
straft, maar verdien ik hel niet Draagt niet
mijn geweien de schande en de dood van een
arm en bedrogen kind Brandt de vloek eener
dreigen. Dc monarchisten kunnen gemak
kelijk den bestaanden toestand ten hun
nen voordeele exploiteeren.
Dees jaar, gelijk men weet, viert Z. H.
Leo XIII zijn jubilé van 50 jaren priester
schap. De reeks der bewijzen van hulde
te dezer gelegenheid aan den stadhouder
Christi zijn reeds begonnen en zij die
eerst den algemecnen Vader begroetten
waren fransche werklieden, nederige
kinders der Kerk.
Ten getalle van meer dan 1800 werden
zij, in de Sala ducalein plechtig verhoor
ontvangen.
Vooreerst stelde Z. H. kardinaal Lan-
gériieux in korte woorden de pel
grims gezamenlijk voor. Daarna las graaf
Albert De Mun.melluider stem, een adres
van hulde, gelukwensch en kinderlijke
vereering, zijnde de oprechte gevoelens
van allen.
Z. H. Leo XIII luisterde aandachtig
naar de vurige bewoording zijner kinde
ren en in antwoord hield hij lot hen de
volgende toespraak
Groot is onze vreugde, dierbare zo
nen. zoo begon de H. Vader. u zoo
talrijk rondom ons vergaderd te zien, gij
die alle menschelijk opzicht met de voeten
tredende, uit alle oorden van Frankrijk
onder zoo voortreffelijke leiding van edele
mannen, uwe ware vrienden, herwaarls
zijt gekomen om voor u en de uwen den
zegen van Christus'stedehouder te vragen
en de heiligdommen der Eeuwige Stad te
bezoeken.
In betrek met het zooeven voorgelezen
adres, sprak de H. Vader vervolgens
over de christelijke wedergeboorte van
liet eerzame handwerk,als den eenigen
weg tot oplossing van het sociaal vraag
stuk.
Ten allen tijde heeft de Kerk zich bij
zonderlijk het lot van den werkman aan
getrokkenaltijd heeft zij den arbeid
geheiligd en verdienstelijk gemaakt voor
God, daarbij van den eenen kant verma
nendetot geduldig dragen der onvermijde
lijke ontberingen, van den anderen kant
de vermogenden verplichtende tot onder
steuning hunner broeders in nederigeren
staat.
Wat de H. Kerk vroeger leerde en
en deed, dat leert en doet zij nog. Maar
helaas, in plaats van haar in hare welda
dige werking te ondersteunen, werkt
men haar hardnekkig tegen, en alzoo
komt het dat hare pogingen niet met den
gcwenschten uitslag worden bekroond.
Toch zal zij voortgaan met zich het lot
van den werkman aan te trekken en aan
dachtig te luisteren naar zijne grieven.
Wij zei ven, in dien zin ging Leo voort.
Wij hebben aan u gedacht reeds bij liet
begin van Ons pausschap, toen wij de
moeder niet op mijn zondig voorhoofd 0 God,
riep de ridder, op zijne knieën vallend, ik heb
gezondigd, ik heb zwaar gezondigd en rechl-
veerdig zijn uwe vvegen.ik moeten zal boeten.
Welnu straf mij, e God, en vergeef.
Op dit oogenblik scheurde een vrecselijke
bliksem de zwangere lucht,en een hevige don
derslag weergalmde dreunend in het kasteel.
Het was alsof het offer van den vader aangeno
men wasj
Bertha ook had zich niet ter ruste begeven,
en zat droomend in een leunstoel. Op eens
werd de deur van hare kamer opengesmeten.
In blinkende wapenrusting stond Odo op den
drempel-
Bertha.
Odo, gij hier
Beide lagen elkandor in de armen.
Haast u, lieve Bertha, ik koom u redden,
zeide Odo, onze peerden slaan voor de kas-
loelpoort.
Verwonderd bezag Berlha den ridder.
Nu wal toeft gij
Mijn vader, fluisterde het meisje angstig.
Uw vader, hernam Odo met ongeduld,
kan ioderen oogenblik mijne tegenwoordigheid
ontwaren, en dan zijn wij verloren. Kom, hier
is geenen tijd om te overleggen.
Half wederstrevend liet Bertha zich voort-
leiden. Beide waren den halven trap afgedaald,
toen plotseling een zware voetslap zich bene
den op den trap liet hooren. Omkecren was
te lcat. Stoutmoedig ging Odo vooruit.
Holariep de stem van Engelbort, wol
is hier gaande.
beginselen der maatschappelijke orde aan
de volkeren indachtig mieken. En sedert
hebben Wij altijd met de grootste belang
stelling de katholieke congressen gadege
slagen, die in Frankrijk, in Italië, in
Duilschland, cn nu laatst in België en
in Zwitserland zich met de arbeiders
kwestie hebben bezig gehouden. Wij zul
len niet ophouden, voorde verbetering
van uw lot, alles te doen wat Ous ambt
en Ons vaderhert Ons zullen ingevet).
De H. Vader stuurde hier nog eene
hartroerende vermaning tot de werklie
den, opdat zij toch altijd de valsche lee
raars of profeten zouden vluchten die hen
op bedriegelijke wijze van de Kerk willen
aftrekken en lien met der daad ten ver-
derve leidenNa eene vurige aansporing
tot onwankelbare trouw aan de Kerk
eindigde Leo XIII zijne toespraak met den
apostolische» zegen voor alle pelgrims,
voor hunne familiën.voor hunne vereeni-
girtgen en voor gansch Frankrijk.
Bemerken wij dal Z. II. Leo XIII in
deze toespraak alles heeft vermeden wat
niet rechtstreeks in verband staat met
de arbeiders-kwestie en over de politieke
aangelegenheden het stilzwijgen bewaar
de. Ook zoowel de liberale als katholieke
dagbladen van Parijs, London, Berlijn,
Weenen, enz. spreken met allen lof over
's Pauzen toespraak en over de gansche
plechtigheid
HANDEL EN NIJVERHEID.
Tabak. Aan de Revue scienlifique
ontleenen wij de volgende merkweerdige
raeêdeelingen over de productie en het
gebruik van tabak. Wanneer men Afrika,
China en Japan uitzondert, kan de ge-
heele produklie van tabak jaarlijks op
"00 millioen kilogr. gedroogde blaêren
geschat worden. Hiervan komen 213 mil
lioen op Europa en 487 millioen op andere
werelddeeleit.
Het jaarlijksclie gebruik bedraagt voor
Europa 550 millioen kilogr. of ongeveer
1 kilo per inwoner. In Nederland is hel
verbruik helgrootst, meer dan 5 kil. per
inwoner, in Rusland, Italië, Engeland en
Spanje, bedraagt zij f/2 kil., in Frankrijk
0,93 kil. en in de Vereenigde Staten 2 k.
per hoofd. I'e europeesche schatkisten
trekken uit de tabaksbelasting jaarlijks
ongeveer 1000 millioen frank of 3 Ir. per
hoofd. In Frankrijk waar 55 millioen kil.
verwerkt worden,gebruikt men M 0/0 in
den vorm van sigaren, 2 0/0 als cigaret-
ten. 63 0/0 wordt in pijpen gerookt,22 0/0
als snuif en 2 0/0als pruimtabak gebruikt.
KERKELIJK NIEUWS.
Zondag C November heeft
te Scherpenheuvel, om 5 1/2 ure namid
dag, plaats de beroemde Keerskens pro
cessie, die jaarlijks door duizende bede
vaarders wordt bijgewoond.
Buitengewone treinen voor het aanko
men en wederkeeren zullen in de dag
bladen aangekondigd worden.
Zeg aan uw meester dat Odo van Blan
kenberg zijne bruid is komen halen antwoord
de Odo met donderde stem, en een machtigen
vuistslag trof het voorhoofd van Engelbert, die
duizelend op den grond rolde.
Om Gods wille, Berlha, spoeden wij ons,
riep Odo, wij zijn verraden, en Berlha voort
slepende snelde hij naar de poort.
Maar heel het kasteel was reeds in rep en
roer. De bekers omstoolende waren de wa
penknechten, Konrad voorop, builen gestormd.
De portier had een fakk?l van den muur ge
rukt en het licht viel op den ridder die reeds
aan de traliënpoort stond. De krijgslieden
drongen op hem aan, maar met machtige hand
gezwaaid, doorkruiste het blinkend zweerd van
Odo do lucht, terwijl hij luid zijnen krijgs-
roep Blankenberg door het kasteel deed
galmen. Op eens trof een vuistslag de hand
die de fakkel hield, en het licht viel ten gron
de.
Heer graaf, de sleutel, de sluttel, fluis
terde Konrad, die, dank aan de duisternis, on
bemerkt achter den ridder gegleden was.
Odo wierp hem de sleutels toe.
Odo, verdwaalde, geef u over, klonk de
stem van Albreoht.
Nooit, graaf van Windeck
Koninklijke belooniug aan hem die den
heer van Blankenberg ontwapent, maar op uw
leven, dat hem geen haar gekromd worde.
Spaar uwe belooningen en uwe genade,
riep Odo, ziehier mijn antwoord.
Wordt voortgezet.
