NIEUWS- El MNiiOnDIGINGSBLAD VAN DE STAD El T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 6 November 1887, 10 centiemen per nummer, ilste Jaar, N° 2205,
vi!(l\m:\ie\ti'ki.is
AX.VO.VC.EXCHI.#s
Politiek overzicht.
en liu/iil
100' verjaring' van 1^89
Tien speelt met vuur.
De pap is aangebrand
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
'r. 3,2S voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijtt in bij C. VAN DE PUTT1Ï-G00SSEN9, Lange-Zoutstraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
- r w i;
Per drukregel, Gewone 13 centiemen Reklamen, tr. 1,00 Vonnissen op
3» bladzijde 30 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond.—De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Caique Sunn
AELST, 5 NOVEMBER 1887.
Frankrijk. Voorstel Cunéo d'Omano.
M. Salis, verslaggever der Commissie,
heeft zijn verslag geëindigd. Het besluit
tot de benoeming eener kommissie van
22 leden, gelast met bet maken van een
onderzoek aangaande het dekoratie
schandaal. Deze kommissie zal gekozen
worden bij stemming per lijst.
M. Rouvier isdonderdag vóór de zitting
gehoord geworden. M. Salis heeft zijn
verslag in de zitting neergelegd. De be
spreking zal niet vóór de toekomende
week een aanvang nemen.
De Morning Post spreekt over de onze
kerheid van de fransclie regeering, die
maar weinig vertrouwen kan inboezemen
aan Rusland. In geval van een fransch-
duitschen oorlog,zou Rusland er wel tus
scften komen, maar 't is nog zoo zeker
niet dat Frankrijk de wapens zou nemen,
indien Rusland mocht in oorlog komen
tegen Duitschland. Hel blad zegt dat de
oorlog populairder is in Rusland, daar
de Franschman siddert bij '(gedacht nog
maals in botsing te komen met den duit-
sclien kolos.
Engeland. De jaarlijksclie gemeen-
tekiezingen hebben verleden zondag in
Engeland plaats gehad. Ofschoon de
totale uitslag nog niet gekend is. kan men
toch zeggen dat hij tot hiertoe den Glad-
stonianen gunstig is deze winnen im
mers 66 zetels terwijl de konservatieven
en de liberalen-unionisten er maar 46
veroveren. De overwinningen der Glad-
siopepartij zijn des te beteekenisvoller
daar zij plaats hadden in steden als Liver
pool, Hyde, Southport, Croydon, steden
die als konservatieve bolwerken gekend
staan.
De eenige zetels door de konservatie
ven te Nottingham, Winchester, Bury,
Hereford en elders gewonnen, kunnen
de verliezen die zij onderstaan hebben,
niet vergelden.
Verleden jaar, bij de gemeentekiezingen
deed zich het tegenovergestelde wat thans
gebeurt voor: overal werden de liberalen
geslagen.
De zegepraal der Gladstonianen is een
bewijs te meer dat het land de iersche
dwangpolitiek afkeurt, en dat de woor
den van den grooten grijsaard waarheid
zijn The flowing tide is with us
De Sun, van New-York, maakt in haar
nummer van woensdag een telegram be
kend, waarin bericht wordt dat de iersche
dynamietpartij heimelijk aldaar eene ver
gadering heeft gehouden, waarin beslo
ten is de taktiek der dynamietmannen
vooreerst te verlaten tot dat het gebleken
zal zijn, dat Ierlands onafhankelijkheid
langs den konstitutioneelen weg niet te
verkrijgen is.
NOVELLE
door HENDRIK W. FRANK.
«O»
(7° Vervolg.)
NAKLANK.
liet was vier jaar geleden dat Albrechl van
Windeck aan het kasteel zijner voorouders
vaarwel gezegd had. De lente is het land inge
togen, en het jonge groen der wouden glanst
onder de milde stralen der morgendzon. Met
den pelgrimstaf in de hand, gaat eene eenzame
wandelaar het pad op dat naar het kasteel van
Windeck leidt Weemoedig dwaalt zijn blik
over het lieve landschap, en zijne oogtn vullen
zich met tranen, als zij het grafelijke bannier
ontwaren dat nog fier over de hooge tinn6n
der burchten heen en weer golft Wel is het
AlbreclH i.iet meer die daar heerscht, een zoon
van cenen jongeren broeder is hem opgevolgd,
maarhetwapon.de leeuw en de ridder van
Windeck zijn nog dezelfde, en sneller klimt de
vreemdeling het eenzame pad op. Eindelijk
staat hij voor de welbekende poort. Hij siddert.
M. O'Brien is van Cork naar Tullamore
overgevoerd. Men denkt dat de overheid
dit gedaan heeft om den gevangene te
onttrekken aan de bescherming van den
mayor van Cork, die het toezicht heeft
over de gevangenis.
Men zegt dat M O'Brien zal onderwor
pen worden aan het lot der gemeenste
misdadigers.
Hij zal de magistraten vervolgen die
hem onwettig deden aanhouden.
De fransche republikeinen hebben be
sloten,in 1889, de honderdste verjaring te
vieren der revolutie van 1789. Eene we
reldtentoonstelling zou onder andere ge
houden worden. Besluiten dat men eene
wereldtentoonstelling zal houden, is het
minste der zaak, maar de medewerking
van andere landen verkrijgen dat is
gansch wat anders. Nu 't is juist hiermee
dat de republikeinen het meest in nesten
zitten immers Oostenrijk, Duitschland,
Engeland, Spanje, enz. antwoorden kort
weg dat zij de verjaring niet meê vieren
van eene omwenteling die Europa in een
bloedbad herschiep en alles ten vure
bracht. Geen wonder dus dat de heer-
schende republikeinen naar eenen uit
weg zoeken om de mogendheden te over
halen, want zonder hunne medewerking
is de wereldtentoonstelling onmogelijk.
De vraag is heden zal België deze
verjaring meevieren of niet Geen be
sluit is hieromtrent tot hiertoe genomen.
De liberale drukpers echier staat de mee
werking krachtdadig voor. Nu dat is niet
te verwonderen de sansculotten van de
jaren 90 waren hunne voorvaderen
'tzijn deze lesten die hen de voorbeelden
hebben gegeven die zij heden nog nale
ven, er. wat meer is, is onze belgische
liberale kliek le parti de la Franceniet?
Waarlijk wij weten niet wat voordeel
de revoluiie van de jaren 90 aan ons,Bel
gen, zou hebben bijgebracht
Het grootste deel der vrijheden die de
franschen ons brachten bezaten wij reeds
sedert lang, en de natuurlijke gang der
beschaving zou onze vrijheden zonder
schok hebben doen uitbreiden.
De fransche sansculotten brachten ons
niets dan eene verwarring in de geesten
die heden nog beslaat, eene verwoesting
waarvan overal bijnadepuinen nog zicht
baar zijn, eene volksverdrukking zoo er
nergens ooit eene bestaan heeft, een
bloedblad zoo akelig en ij selijk wreed aar
dig dat men heden nog bij 't verhaal hui
vert van vrees en schrik,
Ons volk weet genoegzaam wat de
fransche bloedhonden van de jaren 90
hier hebben uitgesleken Zij hebben
Gemoord, gebrand en gestolen in
•t groot
Het volk verarmd en uitgeplunderd
Het onderwijs vernietigd
Men iieefi den pelgrim gezien.
Een kruisvaarder vroeg eene slem uit
den toren.
Ja.
Welkom dan in het kasteel van Windeck
en de valbrug daalt, de poort vliegt wijd open,
en met gulherligen groot omringden de krijgs
lieden den pelgrim. Hel was een geluk voor de
middeneeuvvscho burchten zulk een bezoek
van eenen terugkeerende kruisvaarder, want
de gelukkigen die uil het Heilig Land weder-
keeren, waren zelden, en gretig namen heeren
en leenmannen de gelegenheid te baat om tij
dingen le ontvangen van hunne naastbeslaan-
den, verhalen der veldslagenen wapendaden
te hooren
liet bezoek werd dus haastig aan den heer
van het kasteel aangekondigd, en de kruisvaar
der naar de grootuzaal geleid. De graaf kw3ra
hem te gemoet en reikte hem vriendelijk de
hand Wel had hij do heldengestalte van Odo
niet, maar toch was de neef van Albrechl een
mannelijke, goed voorkomende ridder, en
dankbaar drukte de pelgrim de aangeboden
hand. De bewoners van de burcht waren als
ordeloos in de zaal gedrongen, en vormden
rond beiden cenen aandaebtigen kring.
Lieve vriend, begon de graaf, mogen wij
weten \an welke streek gij zijt, en onder welk
opperhoofd gij vertrokken zijt Maar vooreerst,
portier, haal een kruik ouden rijnwijn boven.
De kloosters afgeschaft en hunne goe
deren gestolen
De priesters vervolgd en in 't gevang
geworpen
De kerken gesloten
De klokken uit de torens gehaald en
naar Parijs gezonden om er kanons van
te gieten en stuivers van te slagen
Ontelbare meesterstukken van kunst
en wetenschap geroofd, vernietigd of
verstrooid
De zon- en heiligdagen vervangen door
onnoozele en schandalige feesten
Den koophandel en de nijverheid geruï
neerd
Duizende jongelingen aan hunne ouders
onttrokken en ze tot kanonvleesch doen
dienen f
De arme lieden zelfs seliandelijk bedro
gen en bestolen
Het volk verbeest en wilder en barbaar-
scher gemaakt dan ooit
Uit duizende herten liet geloof gerukt
en aldus het kostelijkste erfdeel onzer
vaderen vernietigd....
En de verjaring van deze omwenteling
die zooveel onheilen aan ons land berok
kende, zouden wij, katholieke Belgen,
moeten meevieren?.... Kan dal of mag
dat zijn
't Is niet te loochenen dat dc tegen
woordige lijden onder zeker opzicht tij
den van licht zijn de negentiende eeuw
is eene eeuw van uitvinding en verba
zende ontdekkingen. In deze eeuw heeft
men immers geleerd om op eenige dagen
de wereld rond te vliegen men spreekt
met teekenen, als t ware op een opzien,
van 't eene werelddeel tol in 't andere
men klapt tegen eenen draad, en de draad
voert het woord op een weerlicht, met
klank en al, op honderd mijlen afstand
wieweet of eer de wondereeuw ten einde
is men op een uur tijds niet eens rond
de wereld zal gaan, om na het middag
maal wat versche lucht te scheppen, 't Is
alsof de duivel al heigeen hij meer kent
van de wetten der natuur, ons op een
maal aanleeren wou, om ons hoofd op
hol te brengen want, het is niet min
zeker dat de verlichte negentiende eeuw
stekeblind is voor hare bijzonderste aan-
gelegheden.
Men doet alles voor 't gemak van 't. le
ven, en tevens alles tegen de rust, het
genoegen en de welvaart des levens.
De rust, het genoegen en de welvaart
des levens bestaan niet in gauw te reizen
in verre te klappen zonder hard te roepen,
enz. maar in den vrede met ons eigen
zeiven en in den vrede met de anderen.
Die vrede is de ware beschaving dien
vrede geeft de godsdienst alleen. Zonder
godsdienst zijn de schoonste uitvindingen,
de wonderbaarste ontdekkingen, behalve
dikwijls gevaarlijk, doorgaans niets an
ders dan eene verfijnde baarbaarscheid.
Hel is al gedaan, antwoordde deze, en
zette de groote, lot den rand gevulde kan op
de tafel. Dankend aanveerdo de vreemdeling
den loegereikten beker.
Ik ben een kind dezer gouwen, zeide hij
met ontroerde stem, en misschien zal men mij
op hel kasteel van windeck nog kennen. De
pelgrim nam zijnen breedrandigen hoed af.
Engelberl klonk het vreugdig uit aller
'mond, en onstuimig drongen zijne oude mak
kers rond hem.
Bedaard, bedaard, meende glimlachende
de graaf, lk heb het eerste recht op bem lieve
Engelbert, en warm drukte hij de hand van
den ouden schildknaap, wees duizendmaal
welkom in dit kasteel, maar voor alles, ont
houd ons niet langer het verhaal uwer avontu
ren. Welk is het lot van mijnen ongelukkigeu
oom geweest
Een traan rolde over de wangen van
Engelbert. Mijn arme meester, antwoordde hij
met ontroeide stem, is de dood der helden en
der heiligen gestorven.
De kruisvaarder zuchtte en met iugehouden
adem hingen allen aan zijne lippen.
Het was voor Ikomum. ging hij voort
De duitsche kruisvaarders waren door griek-
sche arglislen,honger en ziekten tol het vierde
1 gedeelte hunner voormalige macht samenge
smolten, en slieten nu op een talrijk leger van
Seldjooken.Drij dagen woedde de schrikkelijke
Kan er eene ergere verblindheid be
staan dan beschaving te zoeken in het
verbrijzelen van het juk des godsdienstes
En dit doen vele overheden, dit doen
vele meesters, dit doen vele ouders, dit
doet men in alle standen en op alle pun
ten der samenleving.
Een mensch zonder godsdienst zal
nooit een tevreden, nooit een gelukkige
mensch zijn niets is er in hem dat rust
of waar geluk vinden zal.
Eene samenleving zonder godsdienst is
zoo onmogelijk aaneen te houden, als
't onmogelijk is eene stad in de lucht te
bouwen, zegde een heidenscbe wijsgeer.
Voor een deel heeft men in de samen
leving den godsdienst vernietigd of ten
minste weggecijferd, en men zie maar
eens hoe het gaat
't Zijne lieve huisgezinnekens waar
man en vrouw en de bevallige kinderkens
te verstandig zijn om godsdienst te heb
ben
De man is er vol liefde, maar buitens
huis. De vrouw men zie maar rond...
De kinderkens zijn zoo liefderijk voor
hunnen teederen vader en hunne voor
beeldige moeder, dat zij zelfs geen ge
dacht hebben van hetgeen gehoorzaam
heid, dankbaarheid of üefde heet; de hei
denen zijn zonder liefde, zegde St-Paulus,
en DIE kende de wereld.
Wat lieve wereld is 't tusschen over
sten en onderdanen, meesiers en werk
lieden als van beider kanten de gods
dienst ontbreekt Men schudt en men
beeft als men aan de werk manskweslie,
de socialie kwestie denkt.
Wij rijden gauw, wij klappen per tele -
foon. ja, maar belet dit dat er duizenden
en duizenden slaven zitten te loeren op
de geldkas der meesters dal duizenden
en duizenden niet zullen terugdeinzen om
door eenen stroom van bloed naar die
geldkas heen te baden
En nog zijn er van die meesters die
schijnen te denken dat in het ondermijnen
van den godsdienst de vrede en het geluk
te vinden zijn.
Men speelt met het vuur
De vergaderiog der afgeveerdigden van
de katholieke Kringen zal te Brussel
plaats hebben den 7 november, onder het
voorzitterschap van M. Woeste.
Men zal er handelen overde hervorming
der bepaling omtrent de kiezers van ambt-
wege.
Het gouvernemeut denkt een ontwerp
van kieswethervorming voor te stellen in
den loop van het aanstaande zittingjaar.
Men zal het advies vragen der konser
vatieve Kringen opzichtens deze veran
deringen.
Ziedaar eene tijding, die ons en alle
vrienden van recht, zal welkom zijn
veldslag, wij konden dc vlugge Saracenen niet
tot staan dwingen. Op eens was de oude keizer
met slechts twee duizend ridders, door eene
ontzaggelijke overmacht afgesneden en inge
sloten. Zijne krijgslieden weken voor den aan
drang der ongeloovigen, en de keizer riep
verontweerdigd uitWat twijfelt gij, die uit
uw vaderland gelrokken zijt om met uw bloed
den hemel te koopen Vooruit, Christus
heerscht, Christus zegepraalt. En de zeven
tigjarige held deed zijn peerd iu het ronde
keeren, zoodat hij plaats won, en stormde dan
alleen wijd vooruil tegen den vijand. Geest
driftig volgden hem de Rijnsclie ridders. Maar
zijn onstuimige moed had den keizerlijken grij
saard ie wijd vooruitgesleept, en dreigend
kruisten de kromsabels boven zijn hoofd.
Eensklaps schoot een zwarte ridder in vertwij
felden aanloop vooruit, doorbrak de gelederen
der Turken, en wierp zich voor den keizer,met
machtige hand het lange zweerd vreeset ijk
rondzwaaiend. Heil den zwarten ridder
galmde bet uit onze rijen, cn de ridders dron
gen in de baan, die graaf Albrechl geopend
had Dc Saracenen werden iu wilde vlucht ge
slagen, en welhaast voog dc keizerlijke arend
op de tinnen van Ikonium. Maar Albrecht was
niet onder dc zegepralenden. Angstig zochten
Konrad en ik het slagveld af, en eindelijk von
den wij hem tusschen eenen hoop turksche
lijken, het hoofd rustend op de knieën van
De heer doktor De Windt
komt ons tien volgenden brief toe te stu
ren met verzoek van inlassching.
Volgeern voldoen wij aan dit verzoek
en ziehier dus den inhoud ervan
Aalst, den 3 November 1887.
Heer opsteller van De Denderbode,
In uw nummer van Donderdag 3 No
vember 1887, (blad 2, tweede kolom) lees
ik de volgende regelen
Den Dendergalm, door dit vuil-
blad, dat gesticht werd en ondersteund
«wordt door de kopstukken der libera-
len en welk eenen hardnekkigen voor-
staander vindt iri doktor De Windt.
Sedert maanden en jaren ben ik weke
lijks op eene boosaardige wijze door Den
Denderbode aangerand.
Die aanvallen heb ik tot hiertoe niet
willen logenstraffen, denkende dat gij het
meer op den pohtieken man dan op den
persoon gemikt hadt.
Daat ik het meer en meer anders on
dervind en moet aannemen en uwe, arti
kels namelijk die van tweeden October
en van derden November mij in mijne
eer, waardigheid en stoffelijke belangen
krenken, verzoek ik uen desnoods
vereisch ik hel in uw eerst verschij
nend nummer, dezen mijnen brief op te
nemen.
Ik verklaar dat ik gansch en geheel
vreemd ben aan het schrijven en inlas-
schen der artikels van Den Dendergalm
die ge bedoelt in uw blad van 3 Novem
ber. Dit gezegd onder voorbehoud van
alle mijne rechten.
Ik heb de eer u te groeten,
(Get.) J. DE WINDT.
Wij moeten vooreerst uit alle onze
krachten protest aanteekenen tegen de
beschuldiging die M. l)e Windt tot ons
richt, namelijk, dat wij hem, in onze
nummers van 2 October 1887 en 3 No
vember jl. in zijne eer, waardigheid en
stoffelijke belangen hebben gekrenkt of
te kort gedaan.
Immers de zwanzerij in ons nummer
an 2 October is te wel gekend om er op
terug te komen.
Wat ons laatste nummer betreft, wij
denken M. De Windt in hoegenaamd
niets te hebben te kort gedaan door ons
schrijven dat De Dendergalm in hem
eenen hardnekkigen voorstaander vindt.
Wij bleven hier geenszins aan de waar
heid te kort.Mocht hij die,gedurende den
laatslen kiesstrijd, soms tot 5 maal daags
toe, liet Bureel van Den Dendergalm
bezocht, niet als den voorstaander van
dit blad aanschouwd worden
Dit feit, 't welk algemeen gekend is,
zal men toch niet loochenen, noch dur
ven beweren dat er aldaar zieken waren
die tot vijfmaal daags de verpleging van
een geneesheer noódig hadden
eenen priester. Een perzisclie pijl was door
zijnen halsberg gedrongen. Weeuend viel ik
nevens hem op mijne knieën. Mij herkende
mij, en mijne handen vattend Lieve Engel
berl, zeide hij, verblijd u dat zich God mijner
ontfermt en mij uit dit droevig leven neemt.
Ik hoop dal ik mijne schuld genoegzaafli ge
boet heb. Zoo gij het geluk hebt Windeck
weder te zieu, neem mijn hert met u, opdat
het bij mijne ongelukkige kinderen ruste. De
ontroering versmoorde zijne stem, plotselings
verlde zich zijn gezicht donkerrood, bloed brak
hem uit neus en mond, en zwaar viel hij lertg.
De graaf van Windeck was niet meer.... Des
anderendaags deed de keizer zijnen redder
opzoeken. Beloonen kon hij hem niet meer,
maar hij volbracht zijnen laatslen wenseh. Hij
deed graaf Albrechl prachtig te Ikonium be
graven, en vertrouwde mij het hert van mijnen
meester, opgesloten in een zilveren kasje.
Wcenend sloeg Engelbert zijnen mantel
open, en zette op de tafel eene kostbare zilve
ren doos,van uitgezocht morgenlaandsch drijf
werk.
Nog eens schellen klagend de plechtige
klokketonen over hot treurend kasteel van
Windeck. Tusschen de graven van Bertha en
Odo verheft zich een nieuw praalgraf. De graaf
van Windeck rust bij zijne kinderen.
EINDE.
