NIEUWS- EN AANKQIDIGIilGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
VERTELLING.
Donderdag 1 December 1887, >0 centiemen per nummer. 42ste Jaar, IV0 2210,
ARONNEMENTPRIJS
ANAOACENPRIJS
BERICHT.
Politiek overzicht.
Nieuws over ik kiesw i.
Wet Coremans.
DËDENDlRBODË.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
Ir. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, Ir. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond.De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Cniqne Snuni.
AELST, 30 NOVEMBER 1887.
De personen welke
een abonnement op
DEN DElNDERBODE nemen voor
1888, zullen de nog te verschijnen
nummers van 1887, te rekenen van
1 December aanst. gratis ontvan
gen-
De Denderbode verschijnt twee
maal ter week tegen de prijs van
6 franks 's jaars, ten bureele te
betalen.
Presidentieele krisis. Het wordt een
kluchtspel in Frankrijk.
Eiken dag wacht men met ongeduld op
de tijdingen uit Parijs. Men maakt bere
keningen ieder heeft zijn plan, kiest
zijnen president, is voor eenige minuten
in de hooge sieren der diplomatie ver
voerd,.., En, wanneer men 's avonds het
dagblad ontvangt, is 't het oude liedje
M. Grévy zit nog in 't Elyseum en heeft
nog altijd de teugels van 't bewind in
handen
Het isom er zijn geduld bij te verliezen.
pïen verwacht de boodschap, die be
ruchte boodschap, die als een donderslag
zal weergalmen in het Palais Bourbon en
in de ooren der afgeveerdigden zal klin
ken als een bazuin van 't leste oordeel
En, noch ontslag, noch boodschap
Onwillekeurig denkt men aan het Sxur
Anne, Sceur Anne, ne vois-tu rien uit
Blauwbaard en zuster Anna ziet maar
niets komen, niets
Zaterdag avond was een ministerraad
Bijeengeroepen. Daar zou de beslissende
slag geslagen worden en M. Grévy een
eindestenen aan dezen dubbelzinmgen
staat van zaken. M. de presinent der
Republiek heeft op 't leste uur zijne mini
sters afgezegd, en enkel M. Rouvier ont
boden, met welken hij een gedurig ge
sprek had.
Zondag morgend hebben de ministers
eene vergadering gehouden ten huize van
M. Rouvier. Deze heeft zijne kollegas
verslag gegeven van zijn gesprek met
M. de President.
M. Grévy deed nogmaals zijn stellig
voornemen kennen zijn ontslag te geven;
hij zou aanstaanden donderdag zijne
boodschap naar de Kamer sturen.
Gelijkvormig den wensch van M. Grévy
heeft M. Rouvier dit besluit ter kennis
febracbi yan M. Floquet, voorzitter der
iamer.
Ongetwijfeld zal men aan de Kamer
vragen zich te verdagen tot donderdag
aanstaande een dergelijk voorstel zal in
den Senaat neêrgelegd worden.
Senaat en Kamer komen overeen als
kat en hond en de republiekeinsche par
tijen kunnen het maar niet eens worden
over de algemeene vergadering de repu
bliekeinsche parlij. Ge zuil zien dat die
heeren zullen stemmen, en blijven stem
men, zonder op eenen enkelen naam tot
akkoord te komen.
Wat de orleanisten en bonapartisten
aangaat die enkel belang kunnen vin
den bij den crisis deze werken onge
twijfeld zonder verpozing, stil en voor
zichtig, in alle geval met meer beleid dan
de woelmakende republikeinen.
De koningsgezinde rechterzij heelt
zich, in hare bijzondere vergadering, ver
zet tegen het voorstel van een lui der
uiterste linkerzij, om de presidentieele
kiezing bij openbare stemming te doen
plaats grijpen.
Deze groep zal woensdag eene nieuwe
vergadering houden, om de kandidaturen
te bespreken.
Er is spraak het kongres vrijdag mor
gend reeds bijeen te roepen, ten einde
de stemming op een enkelen dag te doen
afloopen. Zonderling toeval vrijdag aan
staande, 2 december, is liet de verjaardag
van den beroemden staatsaanslag van
1851
De kandidatuur Jules Ferry wnrdt
druk besproken in de pers, en vindt in
de radikale - alsook in de revanche krin
gen viel tegenstand. Paul Deroulède, de
beruchte voorzitter der Ligne des Patri-
oles noemt haar de kandidatuur van den
burgeroorlog, d
Het gerucht loopt nu weèr dat de mo
narchisten al hunne stemmen zullen uit
brengen op M. Léon Say.
Van andere zijde meldt men te Parijs
de aankomst van de markies de Beauvoir,
drager van de leste inlichtingen des gra
ven van Parijs. Die inlichtingen zijn
1° in alle geval stemmen tegen M. de
Freycinet2° bij de eerste stemming kie
zen voor M. Sadi-Carnot5° van de
tweede stemming al altijd kiezen voor
M. Jules Ferry.
België en de Europeesche politiek. In
de Neue Freie Presse is dezer dagen een
sensatie-bericht uit Brussel verschenen
hetwelk terstond door de parijsche pers
is overgenomen. Volgens dit telegraphi-^
sche bericht zou de rijkskanselier tc Ber
lijn, te Brussel en te "s Gravenliage werk
zaam zijn ten gunste van een militair
bondgenootschap tusschen België en Ne
derland, waardoor beide landen, in geval
van oorlog, in staat zouden zijn zich bij
het drievoudig verbond van midden Eu
ropa aan te sluiten. De konventie zou
geheim moeten blijven, omdat België s
neutraliteit dit land verbiedt openlijk en
officieel dergelijk verbond te sluiten.
Nauwelijks hoeft gezegd te worden dat
van dit bericht, hetwelk een blad te Mar
seille gelijktijdig met d e Neue Freie Presse
gehad heeft, niets waar is, en er dan ook
in de diplomatieke wereld van deze zaak
EENE
Naar het Engelsch.
6° Vervolg.
's Namiddags kracht de post ceD brief voor
jnevrouw Linne hij was van do hand van haar
echtgenoot. Magdalena's hart klopte, toen zij
die ontdekking deed. Hij Kan goad nieuws
behelzen, zeide zij. Doch neen 't was een
brief van Berlie, dio haarmeldde, dat hij geene
redding uit zijn nood zag. zoo lang hij mei haar
was. Ware zij alléén, zoo zoude baar vader
haar, dit leed bij hem geen twijfel, uit hare
ellende verlossen. Om die reden dan, of
schoon zijn hart brak bij de gedachte haar te
moeten verlaten, 'had hij dienstgenomen, en
trok met zijn regement naar den vreemde. De
roerende zinsneden, welke in dien brief voor
kwamen, las zij met tranen in de oogen.terwijl
zij jamerde, dal bij haar verlaten had, en wel
beschouwd, toch nog verheugd, dat hij nu
geen honger en geene koude meer zoo behoo-
ven te verduren. Hij zijn dagelijkse!) brood ver
dienen, en zij had geleerd daarvoor erkentelijk
te zijn.
niets bekend is. Overigens, de berichtge
ver heeft blijkbaar zelf gevoeld, hoe on
waarschijnlijk zijn nieuws voor iederen
deskundige moest zijn, daar Duitschland
zelf een der staten die België's onzijdig
heid waarborgen, dit land zeker niet tot
schending der traktaten aansporen zou.
Het bericht der Neue freie Presse mag
dan ook gerust gerangschikt worden on
der de rubriek van die Zeitungsenten of
canards, welke dikwijls de geloovigen van
liet lezend publiek op zoo zwaré proef
stellen.
Tusschen deze mag ook zeker gerekend
worden wat de Kölnische Zeituny, in
hare meêdeelingen omtrent het onder
houd van den czaar met prins von Bis-
mark. te verstaan gegeven heeft aangaan
de de medeplichtigheid van het belgische
bof aan de orleanistische kuiperijen, wel
ker bestaan de rijkskanselier aan het licht
gebracht zou hebben. Hel is volkomen
waar dat de vorst vanBulgariëde schoon
broeder is van prinses Louise, de oudste
dochter van Leopold II, maar die verwant
schap alleen is toch waarlijk geen door
slaande bewijs voor de beschuldiging van
het keulsehe blad. Overigens is bet \an
algemeene bekendheid, dat onze Koning
te goed de plichten bewust is en die
ook vervult welke België's internatio
nale verhouding hem oplegt, om zonder
ceilig vuurileel vuur /.ijn lunJol aioh-aol-
ven, de goede verstandhouding in de
weegschaal te stellen, waarin bet Belgiës
belang is met alle groote mogendheden in
vrede te blijven, die zijne nationale onaf
hankelijkheid waarborgen. Als er inder
daad zeker Hof betrokken is inde verveer-
digingder valsche dokumenten,waardoor
tusschen Duitschland en Rusland on-
eenigheid gezaaid moest worden, dan zijn
er in Europa nog wel andere hoven dan
het belgische, die èn nauwer verwantzijn
aan de familie Orleans, èn bovendien ook
belang hebben bij een ernstig geschil
tusschen Duitschland en Rusland.
De czaar zal 't wel weten.
Duitschland. Redevoering van keizer
Wilhelm. De keizer heeft zaterdag na
middag het bureel van den Rijksdag ont
vangen, hetwelk hem zijne eerbiedigste
meedeeling kwam betuigen, ter gelegen
heid der ziekte van den keizerlijken prins.
Ziehier het antyvoord des keizers.
Deze ziekte is voor mij eene vreese-
lijke beproeving, vooral wanneer ik denk
aan de hooge roeping van dep armen
lijder en aan de wijsheid welke hij bezat
om de duitsche en pruisische politiek
voort te zetten op eene wijze, die mij,
met een gerust hart. het stervensuur
deed te gemoet zien. Niemand kan met
zekerheid zeggen welk Gods later besluit
zal zijn wij hebben ons enkel te onder
werpen aan zijnen ondoorgrondbaren
wil de genegenheid voor mijnen gelief
den zoon heeft zich in gansch Europa
veropenbaard, en dit is wel een zoeten
troost in mijnen hoogen ouderdom.
Ik betreur persoonlijk den Rijksdag
niet te hebben kunnen openen en lezing
te geven van de troonrede, vooral van
den lesten zin, ten einde aan de wereld
te kunnen verkondigen dat ik den vrede
vurig verlang, maar dat Duitschland uit
muntend gewapend is om allen aanval
af te slagen.
De fiuancieelen toestand voor Duitsch
land, alsook voor de verschillige staten
van het Rijk, is ten zeerste veebeterd.
Ten slotte zegde de keizer eenige woor
den over den algemeenen toestand van
Europa en deed, naar het schijnt, zijn
leedwezen kennen over het aftreden van
M. Grévy als president der fransche re
publiek.
Die dag ging voor Magdaleua Linne als een
akelige droom voorbij. Enkele oogenblikken
voelde zij zich niet langer bestand legen de
verdrietelijkheden van haar leven het ouder
lijk dak, dat zij had vaarwel gezegd hare
ouders, wien zij zulk een zwaar leed had ver
oorzaakt; haar echtgenoot, die om harentwille
de moeite en gevaarvolle loopbaan van den
krijgsman had omhelsd, traden dan te gelijk
voor haren geest De nacht bracht haar geene
rust aan, en de slaap was voor haar geen
stroom der vergetelheid haar trotsch nart en
haar onbuigzame wd kwamen lot önderwer-
^"Ifoezij tobde cn zwoegde, dal is Gode al
leen bekend Door middel van hard werken,
trachtte zij in haar onderhoud te voorzien. Vier
jaren verliepen er op die wijze, en geen enkele
straal van de zonne der hoop drong tot haar
door. Haar echtgenoot schreef haar, dat zijn
regement te Malta in garnizoen lag elke mail
bracht haar oen brief, maar hun inhoud was
alles behalve opbeurend. Berlie klaagde wel
niel, doch zij las wanhoop uit eiken regel
zijne gezondheid liet te wenschen over hij
hing met sterk meer aan het leven, daar hij
dacht, dat zijn dood zijne vrouw onder hel
ouderlijke dak zoude terugbrengen, i Was
voor hem eene wreede teleurstelling, dat zijn
offer tevergeefs was geweest.
Nadat haar man Engeland had verlaten,
schreef Magdalena nog eens naar huis, ditmaal
in ootmoed des harten om vergeving smeeken-
Wij onlleenen 'tvolgende aandebezon-
dere correspondentie uit Brussel van het
Handelsblad
Hoe zit het met het ontwerp der kies
wet, welke door het konservatieve land
zoo levendig wordt tegemoet gezien
Men spreekt ervan in de pers en in de
politieke vereenigingen maar houdt
men er zich meê bezig in het ministerie
Volgens inlichtingen uit goede bron
genomen, ben ik in staat u op dit punt
eenige tijdingen meê te deelen.
Misschien (Zullen zij niet teenemaal aan
de verwachting onzer vrienden beant-
woonHa- Ut io DOICI l.u» J..
lieid te zeggen dan hen in de begooche
ling te laten, die al heel gauw door ont
goocheling zou worden opgevolgd.
De waarheid in dit alles is, dat deze
belangrijke hervorming nog niet zóó ver
gevorderd is, als eenige onzer collegas
zeggen.
Er is een onderzoek in het ministerie
begonnen.
Men heeft er de voornaamste desiderata
onzer vrienden, in deze zaak, opgetee-
kend men heeft de punten aangewezen
die moeten veranderd worden in de wet,
welke de bekwaamheidskiezers in de
wereld heeft gebracht.
Maar die nota is veeleer eene schets,
dan een ontwerp.
Vooreerst is zij ingezien door de buree-
len van hetministerie vanbinnenlandsche
zaken men heeft er het gedacht over
ingewonnen van eenige gouverneurs.
In die omwandelingen is de nota met
vele bijzonderheden vergroot, en nu in
de handen van M. Beernaert.
De practische besluiten moeten nog
genomen worden en het problema is zoo
uitgestrekt, dat men niet weet langs wel
ken kant te beginnen.
Men kan het niet loochenen, onze kies
wetgeving, zoo dikwijls verknoeid door
de liberalen, is, in hunne handen, iets
onsamenhangend, onzinnig, kronkelend
geworden, zoodat zij van alle kanten her
stellingen en verbeteringen noodig heeft.
Als men alle monsterachtigheden, in
die wet wilde hermaken, zou een heel
zittingjaar niet voldoende zijn.
zoodoende liet zij alle hoop varen. Van vier
jaar was het er tien geworden, zonder dal er
eenigo verandering in haren toestand was
gekomen. De schooue jonkvrouw, r.ooals wij
hoven zeiden, die het geluk eu het loven in de
ouderlijke woning was geweest, begon er
krachteloos en treurig uit te zien. Eindelijk
zond Berlie, die eenige promotie in den mili
tairen stand had gemaakt haar wat geld over
het eerste, waarover hij had kunnen beschik
ken. Haar hart klopte, toen zij dat zag. Nu be
sloot zij den wensch te vervullen, welken zij
steeds koesterde, namelijk, door niemand ge
zien of gekend, het ouderlijke huis te bozoe-
ken. Zij kocht een wijden mantel, welke hare
gestalte geheel onkenbaar maakte, en een dich
ten sluier, waarachter zij haar gelaat verborg.
Toen begaf zij zich op reis
Het was omstreeks middernacht op Kerst
avond, dal zij den weg van Burdale bereikte,
die naar Tulbea leidde, zij vertoefde even bij
de wateren der Heilige Bron Op deze plaats
had haar rampspoedige. Bertie haar tot hel
sluiten van dat dwaze huwelijk overgehaald.
Zij begaf zich naar de Hiddornachtmis in de
kleine kerk, doch zij durfde pater Augustinus,
die haar bij de Kribbe aansprak, wegens haar
veranderd gelaat, Diet aanzien. Mei vluggen
tred begaf zij zich naar hei oude slot, en wierp
door hel vensterraam een weemoedigen, droe-
vigen blik in de feestzaal Zij zag ze daar allen
vereenigd haar vader, met zijn indrukwek
kend, schoon en deftig gelaat, die haar had
Die opmerking, zoo schijnt het, houdt
liet kabinet tegen.
Het vreest dat het de horvorming in de
tegenwoordige zitting niet tot een goed
einde zou kunnen brengen, te meer daar
dit zittingjaar noodwendig kort zijn zal.
Van den anderen kant indien het mi
nisterie zich bepaalde bij eene slechts
gedeeltelijke hervorming, zou het dan den
schijn niet aannemen onrechtveerdige en
onzinnige schikkingen goed te keuren,
die het den tijd niet zou gehad hebben te
doen verdwijnen9
Van alle kanten erkent men nochtans
dat de tegenwoordige wetgeving totaal
moet veranderd worden maar aan hoo-
gerhand is men eenigzins van gedacht de
hand eerst aan het werk te slaan na de
kiezingen van 1888.
Men zegt ook nog dat dit vraagpunt
door een Kamerlid zal opgeworpen wor
den.
Men zegt dat deze afgeveerdigde een
voorstel wil doen, over de evenredige
vertegenwoordiging dat een ander het
gedacht heelt de stemming in de kantons
hoofdplaats te vragen.
Indien deze voorstellen gedaan worden
zullen er debatten uil voorkomen in welke
hel gouvernement uitlegging geven zal.
Al wat ik u kan zeggen is dat het kabi
net liet VOTKOiueil eens it> mei
-ij, over de groote liniën dezer hervor
ming. en vooral met M. Victor Jacobs, lid
der Antwerpsche deputatie.
Het ministerie denkt even als de rech
terzij, dat het getal algemeene kiezers
moet vermeerderd worden, zooveel als de
grondwet dit toelaat
Dat, als het kiesexaam behouden blijft,
er geen reden is om hiervan de ambte
naars uil te sluiten, aangezien een open
baar ambt geen titel is om kiezer te zijn.
Dat er reden bestaat om voor iedereen
het volbrengen van den kiesplicht gemak
kelijk te maken, en den kiezer dus zoo
dichtbij als mogelijk is, bij de stembus
te brengen.
Op dezen demokratieken grondslag zal
M. Beernaert onze nieuwe kieswetgeving
vestigen.
Heer Opsteller.
Het nieuw wetsvoorstel vart onzen
moedigen vlaamschen volkssirijder, Mr
Edw. Coremans, zal eerlang in de Ka
mers ter bespreking en ter stemming ko
men.
Het wetsontwerp Coremans, moet een
einde stellen aan de onophoudende mis
kenning van net recht der vlaamsche be
tichten voor 's Lands Rechtbanken en
Gerechtshoven, aau de verknoeide toe
passing der wet 75, over het gebruik der
vlaamsciie tale in strafzaken.
De Hooldbepalingen der wet 75 luiden
als volgt
S, toTiïïr brief bl.rtmL.ulWd, en I seu^d cn g.scbrevea daUU m«l maaie.
wat zij gezaaid had haro lieve moeder, die nog
over haar treurde hare schoone, zachtzinnige
zuster met haar echtgenoot aan hare zijde
zij 7.9g daar ook bare neven en nichten uit
Londen, wier komst steeds feestelijk werd g -
\ierd. leder, die haar dierbaar was, bevond
zich in de groote zaal, mot uitzondering van
haar broeder, Hubert Feme, den erfgenaam
van hel kasteel.
Eene tweede ramp had den slotvoogd getrof
fen de zoon, dien hij zoo liefhad, was ver
trokken niets anders had Hubert Feme kun
nen behagen. De gedachte om, evenals zijn
vader, op hel oude kasteel ie blijven wonen,
was hem ondragelijk geweest. De slotvoogd
had hem op alle mogelijke wijze zoeken te
overreden, doch te vergeefs zoodat hij ten
laatste a3n der. wensch van zijn zoon gehoor
gegeven, en voor hem een officiersrang ge
kocht had en op den Kerstavond, toen Mag
dalena met zulk een koortsachtigen blik de
ouderlijke woning beschouwde, toen alles ron
dom Tublea in ijs- eu sneeuwvelden herscha
pen was, lag kapitein Hubert Feme in eene
tent voor Sebastepol.
Hot tafereel van ons verhaal krijgt thans een
ander aanzien het wordt verre van oud Enge
land over den blauwen Oceaan naar het vreem
de land verplaatst, waar eenige van Englands
edelste en dapperste zonen in garnizoen liggen.
De krijgsbazuin had hare toonen doen hoo-
ren, en zulks was voor de eerste regimenten,
waaronder de koninklijke garde, een bevel om
naar het tooneel des oorlogs op te rukken. Ber
tie Linne diende in eeu der genoemde regimen
ten.
Het mag hier overbodig worden geacht om
eene beschrijving van den Krim-oorlog te leve
ren. 'i Is voldoende te zeggen, dat gansch
Europa aan dien reuzenstrijd deelnam. Ons
verhaal spreekt ons van den lijd, waarin Enge-
lands helden-zonen Sehastopol belegerden, on
velen hunner met den kreetLeve St -
George cn oud Engeland op de lippen, de
dood voor hun vaderland stierven.
Hel was op den avond na den slag het ge
kerm van stervenden en gewonden sloeg ten
hemel, en toen de zon in het oosten daagde,
bescheen zij heuvelen van lijken de ontzielde
lichamen van vriend en vijand lagen daar ver
ward dooreen. Hoe pijnlijk is toch het tooneel
van hel broedermoordende menschdom
Achter een steenen muur, met een gapende
wonde aan het voorhoofd, lag Berlie Linne.
Zijn regement had met dien moed en die vol
harding gestreden,waardoor deBrtlsche krijgs
man zich vooral kenmerkt. Waar de zeis der
dood het onverbiddelijkst maaide, daar ston
den zij aan de spits der strijdenden evenals
de stormwind de bladeren, zoo had het vuur
d6s vijands hen weggevaagd. Bertie had zich
met koele doodsverachting in den strijd ge
dragen want hij was van nature moedig als
een leeuw. Zij echter, die hel doodelijke lood
het koenst trotseeren, worden er niet zelden
het minst door getroffen, en, te midden van
het gewoel van den strijd, was hij ongewond
(Wordt voortgezet.
