NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAO VAN DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST. Zondag 18 December 1887, 10 centiemen per nummer. 42s'e Jaar, N° 2215, ABONNEMENTPRÏJS A\.\0.\CKXPOIJS bericht. WELE JAREN. Heden wit, morgen zwart. Duurle des levens. DE DENDERBODE. Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder tdagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij G. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat, N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands. tl P,V>:Vi- Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Calque Saam. AELST, I" DECEMBER 1881! De personen welke CLr..- een abonnement op DEN DENDERBODE nemen voor 1888, zullen de nog te verschijnen nummers van 1887, te rekenen van heden gratis ontvangen. De üenderbode verschijnt twee maal ter week tegen de prijs van 6 franks 's jaars, ten bureele te betalen. Politiek overzicht. Frankrijk. De ontbinding der Kamer wordt meer en meer waarschijnlijk ge dacht, ofschoon donderdag in den Senaat het gerucht liep dat M. Carnot liever zijn ontslag geven zal, dan de Kamer te ont binden. Af. Carnot en de Paus. M. Carnot, seint men uit Rome aan Le Figaro, heeft Z. H. bedankt voor de blijken van gene genheid die de pauselijke nuncius heen doen kennen. Hij gaf zijn voornemen te kennen deel te nemen aan de feesten van het jubileum en een geschenk te sturen. Men zegt dat M. Carnot een buitenge woon gezant sturen zal, dragert van zijne geschenken en van een eigenhandigen brief. Duitschland. De dienstplicht. Het wetsontwerp, ter uitbreiding van den diénstplicht, in den duitschen Rijksdag néërgelegd. houdt de algemeen aandacht gaande, vooral in de tegenwoordige ver wikkelingen op deoostenrijksch-russische grens. Wat is dan toch eigenlijk de politieke beteekenis der zaak. Zij ligt hierin dat het wetsontwerp juist thans wordt inge diend,'-'ita het genoegzaam gebleken is, dat er Berlijn een levendig verlangen be staat om Oostenrijk-Honganë te zien be sluiten tot zulke krachtsontwikkeling, dat Rusland wordt genpodzaakt tot eene troepenverwijdering in Russisch Polen. Want men is te Berlijn van meening dat Rusland zijne langzame opeenhoopingen van troepen langs de grens zal slaken, ja zelfs de aldaar reeds aanwezige korpsen terugroepen, wanneer men het russische gouvernement nadrukkelijk het militair overwicht der verbonden legers_ van Duitschland en Oostenrijk-Hongarië doet gevoelen. Te Berlijn geschiedt dit door middel van het thans ingediend wetsontwerp te Weenen daarentegen schijnt men nog altoos geen besluit te durven nemen, ter wijl daarentegen te Berlijn de vaste overtuiging bestaat, dat Rusland reeds NA 2° Vervolg. Misse .fcien maak ik mij door de uitdrukking geene zaligheid» aan eene lichte overdrijving schuld i-g wam ofschoon zij zeker was, dal de Hemel hoofdzakelijk uit Doopsgezinden en slechts uit een gering aantal Afgescheiden zou bestaa'j, kon zij maar moeilijk aannemen, dat daarljoven een enkel lid der Proteslanscho Keirk te vinden zou zijn maar de Roomsche kon nooit of nimmer het verblijf der Zaligen bin nentreden l Voor zulke afgodendienaars kon maai eene plaats te vinden zijn Het was dus niet te verwouderen, dat mevrouw Hamers de toekomst barer schoonzuster zeer donker in zag, en geene moeiten zou sparen om haar van hel ingeslagen pad des verderfs terug te bren gen. Uit dat zelfde oogpunt was de kleine Eva haar ook zeor welkom, en dat zij den strengen maatregel baars broeders ten opzichte zijner Vrouw ten hoogste goedkeurde, valt licht' te lang zou zijn teruggeweken, wanneer men te Weenen een hard woord had gespro ken. Het partjzer dagblad Paris blijft, on danks de tegenspraak der italiaansche pers, volhouden dat de Italianen eene nieuwe neerlaag in Afrika, te Massowah. hebben geleden, en de opperbevelhebber eene nieuwe versterking \an 10,000 man heeft gevraagd. Bescherming in Duitschland. De duitsche Rijksdag heeft de bespreking voortgezet over hel wetsontwerp op de toltarieven en de inkomende rechten. De rechten op haver, 2 mark op boek weit en groenten 2 m.; op gerst 2 m. 25; op mout 4 m. en op maïs 2 m., werden, gelijkvormig aan de voorstellen der re geering, aangenomen. Voor stijfsel in poeier stemde de Rijks dag een recht van 12 m. 50 voor kolen 13 m. 50 en maalderij-voortbrengsels 10 m. 50. De rechten op den gist werden tot 65 mark verhoogd. De Rijksdag verwierp ten slotte met groote meerderheid de rechten op kool zaad. Oostenrijk. - Men meldt uit Weenen aan Le Malin Het gerucht dat de russische minister van financiën zijn onslag gegeven heeft, wint veld. Een artikel van den Russ .Invalide heeft te Weenen groote opschudding veroor zaakt, omdat men er vreest dat de russi sche oorlogsgezinde partij den vrede zal doen verbreken. De Polclik zegt in een blijkbaar offici eus art. dat geen enkele staat zulke leger macht aan zijne grens zou dulden als Oostenrijk wegens Rusland. Een hooggeplaats persoon zegde aan een korrespondent van den Times dat de tijdingen, door de duitsche pers over oorlogsgeruchten verspreid, geen reden van bestaan waren: De Italianen in Afrika. Het avontuur in Afrika dreigt de Italianen duur le staan te komen, en den draai van de zaken rechtveerdigt den tegenzin, die het itali aansche volk van 't begin af er voor ge koesterd heeft. Men zegt nu weer dat generaal San Marzano, hoofdbevelhebber der expeditie geseind heeft dat hij niets kan doen, in dien de regeering hem nog niet 90,000 man troepen stuurt. 't ls de moeite niet Italië. Volgens berichten uit Nizza en Antibes zou men in het Fransche leger eenen landverrader hebben ondekt. Zekere Chatelain, onder-officier bij het 3° linie, die in Tonkin den graad van adjudant en de krijgsmedalie had gewonnen, leefde sedert eenigen tijd zeer onregelmatig. Tengevolge eener niet verrechtvaardigde begrijpen. Mevrouw Hamers en haar broeder waren als kind op de strengst godsdienstige wijze opge voed. De Zondag was voor hen de naaste en treurigste dag der week. Zoodra zij 's morgens aangekleed waren, kregen zij den kalechismus in de hand,en moesten daaruit nog voor 't ont bijt een paar lessen van buitenleeren.Danmoes- ten zij lofzangen, teksten en psalmen opzeg gen totdat zij naar de .kerk gingen.om den pre dikant zeer ingewikkelde, theologische vraag stukken, en verdere leerrijke en opwekkende onderwepen te hooren behandelen en uiteen zetten. Gedurende dergelijke toespraken vielen de jeugdige toehoorders geregeld in een die nen slaap, waaruit de ouders en voogden, die de spreek heel schoon vonden, hen slechts met moeite door middel van duwen en stooten wakker schudden. Geen wonder dus, dat hel Tooruitzic.bt, dat bet in den Hemel altijd Zon dag is do kinderen niet zeer aanlokkelijk toescheen, zoodat Jakob Vermeer in zijne kin derjaren dan ook rondborstig verklaarde, dat bij nooit in den Hemel hoopte te komen. Of schoon hij nu juist niet zulke strenge geloofs begrippen als zijne ouders bezat, koesterde hij toch van kinsheen af de ionige overtuiging, dat buiten de leer der Doopsgezinden geen waar geloof te vinden was zoodat de leden zijner Kerk hem als een soort van afvallige be- I schouwden, toen bij in het huwelijk trad niet I Maria Bi vers, die tot het meest moderne Pro afwezigheid van vijf dagen werd hij van zijnen graad beroofd en gestraft met veertien dagen gevang. Een onderzoek, gedaan in zijne kamer, in de kazerne Peira-Cava te Nizza, leidde tot de ontdekking van eenen brief uit Duitschland, waarin gezegd wordt dat de eerste inlichtingen door hem gezonden onvolledig zijnde, maar vooraleer hem de beloofde belooning te geven, de plans afwachte der versterkingen van Antibes, met de volledige bijzonderheden in zijn eerste verslag beloofd. Deze ontdekking heeft eene groote opschudding verwekt onder de bevolking, die nog ontroerd is onder den indruk der schandalen, welke onlangs op de grenzen hebben plaats ge had. Dikwerf hebben wij de liberalen in tegenstrijdigheden zien vallen, maar nog nooit legden zij zooveel ongerijmdheid aan den dag dan heden. M. Coremans, de moedige Vlaming, de koene strijder, aan wien ons volk ceds zooveel te danken heeft, stelde voor tij dens 't onderzoek van 't wetsontwerp betrekkelijk de wijzigengen aan de wet op de bevordering der officieren en aan de wel op de inrichting der militaire school, dat voortaan van de officieren zou gevergd worden dat zij de Vlaamsche taal der wijze zouden machtig zijn dat zij zich met de Vlaamsche soldaten over de dienstzaken zouden kunnen onderhouden. Deze zoo hoogst rechtveerdige maatre gel werd door de liberale Kamerleden en hunne sleepdragers der drukpers teu hevigste bestreden.Men spreekt, noch min noch meer dan van schending der grond wet, van dwinglandij, van verdrukking, van uitsluiting der walen uil het officie renkorps, enz., enz. Die liberale heeren verliezen uit het oog dat het voor de Vlaamsche soldaten eene onnoemlijke dwinglandij is te moe ten gehoorzamen aan bevelen gegeven in eene taal die zij niet verstaan. God weet hoeveel brave Vlaamsche jon gelingen er in'tgevang werden geworpen omdat zij de bevelen hen in eene vreemde taal gegeven niet of kwalijk hebben uit gevoerd En voor hoevelen was deze eerste straf de oorsprong van een later baldadig of onstuimig leven Er zijn er honderden, ja, duizenden in dit geval geweest en een enkel was nog wel duizend te veel Aari die schreeuwende onrechtveerdig- lieid moest een einde gebracht worden, en 't zal ons katholiek ministerie tot eeie strekken ze te hebben uitgeroeid Sedert 1830, worden wij, Vlamingen, in 't leger, behandeld alseen overwonnen volk... En die toestand zou men willen behouden ondanks de Grondwet de ge lijkheid der Belgen voor de wet uitroept. De Vlaming kan tot geene staatsbedie ning geroepen worden, ten zij tot die van gendarm, of hij moet hel bewijs leveren de fransche taal volkomen machtig te zijn. Waarom zouden de Walen die zich tot den officiersstand bereiden dan geen Vlaamsch leeren, zij die weten dat ze later Vlamingen onder hunne bevelen zullen hebben Ze leeren wel engelsch en duitsch En is liet dan zoo moeilijk Vlaamsch te leeren Wij zouden hier voorbeelden kun nen aanhalen en er door bewijzen dal de Walen die het ernstig willen, op korten tijd vlaamsch kunnen leeren spreken.... En daarbij de Vlamingen die geen fransch kennen, worden als officier geweigerd.... Wij vragen geene voorrechten, slechts gelijkheid Wat in dees geval de verregaande on gerijmdheid der liberale drukpers kent- schetst, 't is dat zij den voorstel Coremans nu heden ten strensle afkeurt en hard nekkig bevecht, terwijl zij M. Van Ryswyck tol in den derden geuzenhemel verhief, anneer hij den zelfden voorstel op 'l Progressisten-Congres neêrlegde. MM. Coremans en Van Ryswyek vragen de eene en dezellde zaak, in een woord, beide eischen hel herstellen der zelfde grieven.... Maar voor M. Coremans, die katholiek is, is 't nu zwart, terwijl het voor M. Van liyswyck, die liberaal is, roeger wit is geweest 't Istoch verwonderlijk M. Van Ryswyck ng, volgens de liberalen, uit van een grootsch demokralische denkbeeld en M. Coremans eischt een wapen van verdruk king van dwingelandij, van uilsluiting, van twist en tweedracht onder de Belgen 1 Wie wordt daar nu toch uit wijs Wij kunnen het niet anders uitleggen dan Goed als 't van een liberaal komt slecht, als van een katholiek of een ander komt. Wij vragen het, kan men meer onge rijmdheid ten toon spreiden Wat ons betreft, eene rechtveerdige zaak blijft eene rechtveerdige zaak en moest een liberaal Kamerlid den zelfden voorstel als M, Coremans hebben neérge- legd, wij zouden hem door onze stem,hoe zwak ook, toch ondersteund hebben. Wij zijn Vlaming vooral, bereid om alles te ondersteunen van waar het dan ook ko men mocht, wanneer het de verdediging onzer Vlaamsche rechten, de herstelling onzer grieven en, bij gevolg, onze ont voogding op het taalgebied geldt In de huisgezinnen waar het werk in eer is, en deze zijn zeer talrijk, waar men wijselijk de practische zijden van het bestaan bespreekt, stelt men zich dikwijls de vraag om te weten of de zaken, noodig tot het dagelijks leven, aanhoudend zul len verhoogen. De vrouwen vooral zijn pessimist aangaande dit punt. en zij be- weeren, om hun gedacht te staven,dat de verhooging altoos bestendig is geweest. Zulks is eene dwaling, welke ons tast- teslantisme behoorde. Aanvankelijk meenden misschien boiden, el kander voor hunne respeklieve partij te win nen doch eenmaal die hoop verijdeld, kwa men zij stilzwijgend overeen, dat ieder zijn 6igen weg zou gaan, hoewei in het geheim over elkanders dwaling treurende. Desniette genstaande gevoelden de jonggehuwden onder alle andere opzichten zich zeer gelukkig, en wat Eva's godsdienstige opvoeding betrof, daarover bekommerden zij zich tol dusver niet, daar hei kind nog veel te jong was. Toen ech ter Maria langszamerhand met het licht der waarheid begon te worstelen, en de genade des H Gecsles haar eindelijk klaar deed in zien, dat de Kathelieke Kerk de eenige ware Kerk Gods is, ontstond lusschen hen die on overkomelijke scheidsmuur, waarop weldra de nootlotlige echeiding volgde. Het voorgevallene maakte diepen indruk in de gemeente der Doopsgezinden, waartoe Jakob Vermeer be hoorden Zoowel vap den kansel als in het bij zonder waarschuwde de predekant dao ook in krachtige bewoordingen zijne kudde legen de verleidingen van den vijand der zielen, en allen kwamen met mevrouw Hamers overeen, dat mijnheer Vermeer niet anders kon gehandeld hebben. Zoozeer waren zij zelfs met zijn lot begaan, dal zij hem als iemand, die al zijn goed en bloed ten beste had gegeven, eene martelaarsplaats in hunne achting inruimden. Niemand kende echter van dit alles de ware baar schijnt, en die zonneklaar wordt door de afkondiging, in Frankrijk gedaan, door het ministerie van financiën, van eene allerbelangrijkste statistiek. Tafels, inhoudende de verschillende prijzen der voorwerpen van gebruik se dert het jaar 1826 tot in 1885 zijn opge steld geworden. Met deze tafels te bestu- deeren, komt men tot deze gevolgtrekking: indien weinige benoodigheden tot de lage prijzen van 1826 teruggekeerd zijn, is er, ten minste, sedert 12 tot 15 jaren, voort during van afslag. Men dient niet uit liet oog te verliezen dat onze zeden niet meer dezelfde zijn dan die van de eerste helft der eeuwmen wil eerder en spoediger van de vruchten zijns arbeids genieten, en het verlangen naar welzijn heeft alle klassen ingenomen. Daar zit eigenlijk geen groot kwaad in; maar het is zeker en waar dat men zijne eischen niet moet verwarren met zijne noodwendigheden overigens, de toene ming der daghuren is in bestendige even redigheid met de verbetering der standen. Het voorwerp van gebruik bij uitmun tendheid, de grondslag van het voedsel het meel, heeft sinds 60 jaren, de aller vreemdste ongestadigheid ondergaan van 20 fr. dat het kostte in 1826, rees de prijs van het kwir.taal in 1884 tot 32 fr. 60 c., na de drij voorgaande jaren, ge middeld 40 fr. geweest te zijn en 50 fr. in 1873 van toen af, is de strekking tot afslag bestendig geweest. Zelfde verschijnsel voor het vleesch, dat na het brood, de voornaamste eetwaar daarsteltalleen de prijzen nevende van 1826, bespeurt men een overgrooten op slag. Een os kostte hij er 475. Een schaap vertegenwoordigde eene som van 17 fr heden is het 43 Ir. waard. Maar indien wij dezen gelukkigen en geldwinnende tijd der beenhouwerij ter zijde laten, bestatigen wij dat, sedert 12 jaren, de afslag op eene zeer breede schaal geschiedt en eene evenredigheid van 12 bereikt die os en het schaap kostten zij niet, in 1873, de eerste 550 fr., de 2° 55 fr. Dezelfde strekking tot prijsverminde ring vinden wij terug in de groenten en het fruitmaar er is een nieuw element; de Algerische oogst; wat de eiers betreft, deze zijn nagenoeg onveranderd in prijs gebleven. Het eten en drinken vormen niet alléén de onontbeerlijke bestanddeelen van het leven men moet er de verlichting, de verwarming en de kleederen bijvoegen. De petrol die, ondanks eenige gevaren, zulke groote diensten bewijst, is, sedert hij gebruikt wordt, met 2/3 afgeslagen. De verwarming, vooral de steenkolen, heeft eene soortgelijke beweging van jrijsvermindering gevolgd deze artikels tosten 1/3 minder dan gedurende het tijdvak van 1865 tot 1870 en de helftmin- der dan gedurende dat van 1872 tot 1875. Zelfde strekking voor de wol en de linnen en katoenen weefsels. oorzaak het was zijn onbuigzame wil, die hem nooit een zijner woorden, welke opge wondenheid of toorn hem onldrukte, deed her roepen. De beproevingen komen niet uit den grond op zeidc weeklagend mevrouw Ten Berge, de predikantsvrouw, die met mijnheer Vermeer de kerk uitging, waar hij voor eerst na hel voorgevallene verscheen. Ik vertrouw dat gij troostgronden geno-g zult vinden, om dezen zwaren slag le dragen lk zal u een klein stichtend boeltje zenden, en gij weet dat wij allen veel voor de arme afgedwaalde zul len bidden, omdat zij spoedig tot den waren schaapstal terugkeere. Wees daar zeker van, mijn goede vriend, vervolgde mevrouw Ten Berge, terwijl rij 's heeren Vermeer's hand krampachtig vastgreep. Eene koele buiging diende tot dank hij kon geene woorden vinden Dat men hem be schouwde als iemand, die medelijden en deel neming behoefde dat men voor zijne Maria bidden moest en men haar een verdwaald schaapnoemde dil alles krenkte zijn hoogmoed. Mei een diep vernederd gevoel ijlde hij zoo spoedig mogelijk naar zijne wo ning terug, sloot zich in zijne boekenkamer op, en wilde' niemand zijner vrienden meer ont vangen, zelfs dominé Ten Berge niet. die met een gelaat vol christelijke liefde en deelne ming zelfs hot kleine stichtende boekje kwam brengen. Den volgenden dag werd het huis gesloten, en mijnheer Vermeer was op reis gegaan dit waren de eenige woorden, waarmede alle ver dere vragen beantwoord werden. Werd mevrouw Hamers door een harer tal rijke vrienden ondervraagd, dan schudde zij geheimzinnig het hoofd en fluisterde Mijn arme broeder is door den zwaren slag verpletterd, letterlijk verpletterd Den eersten dag, dat de kleine Eva zich in bel buis barer tante van al die vreemde gezich ten omringd zag, schreiddo zij bitter, doch spoedig droogden hare iraanljes op door het mooie speelgoed, de lekkernijen en poppen, die als C6n stortregen op baar neervielen. Al do kennissen 'tan mevrouw Hamers kwamen, als zij naar de kerk gingen, in het voorbijgaan eerst een oogenblik bij haar binnen, om de on gelukkige kleine le zien. Allen weenden dan over het arme kind, en betuigden mevrouw Hamers do innigste deelneming. Onder mevrouw Vermeers's Proteslantsche vrienden bracht hel voorgevallene veel minder opschudding teweeg Al weer een over gang zeide zij lot elkander, terwijl zij als het ware rondzagen, wie onder hen nu het eerst den Rubicon zou oversteken, om van de schaduwen dos ongeloofs tot het ware licht over le gaan Het gebeurde baarde bij hen dus weinig of geen opzien en werd al ras geheel vergeten. Wordt voortgezet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1887 | | pagina 1