NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAO VAN DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 18 December 1887, 10 centiemen per nummer. 42s'e Jaar, N° 2215,
ABONNEMENTPRÏJS
A\.\0.\CKXPOIJS
bericht.
WELE JAREN.
Heden wit, morgen zwart.
Duurle des levens.
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
tdagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij G. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
tl P,V>:Vi-
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque Saam.
AELST, I" DECEMBER 1881!
De personen welke
CLr..- een abonnement op
DEN DENDERBODE nemen voor
1888, zullen de nog te verschijnen
nummers van 1887, te rekenen van
heden gratis ontvangen.
De üenderbode verschijnt twee
maal ter week tegen de prijs van
6 franks 's jaars, ten bureele te
betalen.
Politiek overzicht.
Frankrijk. De ontbinding der Kamer
wordt meer en meer waarschijnlijk ge
dacht, ofschoon donderdag in den Senaat
het gerucht liep dat M. Carnot liever zijn
ontslag geven zal, dan de Kamer te ont
binden.
Af. Carnot en de Paus. M. Carnot,
seint men uit Rome aan Le Figaro, heeft
Z. H. bedankt voor de blijken van gene
genheid die de pauselijke nuncius heen
doen kennen. Hij gaf zijn voornemen te
kennen deel te nemen aan de feesten van
het jubileum en een geschenk te sturen.
Men zegt dat M. Carnot een buitenge
woon gezant sturen zal, dragert van zijne
geschenken en van een eigenhandigen
brief.
Duitschland. De dienstplicht. Het
wetsontwerp, ter uitbreiding van den
diénstplicht, in den duitschen Rijksdag
néërgelegd. houdt de algemeen aandacht
gaande, vooral in de tegenwoordige ver
wikkelingen op deoostenrijksch-russische
grens.
Wat is dan toch eigenlijk de politieke
beteekenis der zaak. Zij ligt hierin dat
het wetsontwerp juist thans wordt inge
diend,'-'ita het genoegzaam gebleken is,
dat er Berlijn een levendig verlangen be
staat om Oostenrijk-Honganë te zien be
sluiten tot zulke krachtsontwikkeling, dat
Rusland wordt genpodzaakt tot eene
troepenverwijdering in Russisch Polen.
Want men is te Berlijn van meening dat
Rusland zijne langzame opeenhoopingen
van troepen langs de grens zal slaken, ja
zelfs de aldaar reeds aanwezige korpsen
terugroepen, wanneer men het russische
gouvernement nadrukkelijk het militair
overwicht der verbonden legers_ van
Duitschland en Oostenrijk-Hongarië doet
gevoelen.
Te Berlijn geschiedt dit door middel
van het thans ingediend wetsontwerp
te Weenen daarentegen schijnt men nog
altoos geen besluit te durven nemen, ter
wijl daarentegen te Berlijn de vaste
overtuiging bestaat, dat Rusland reeds
NA
2° Vervolg.
Misse .fcien maak ik mij door de uitdrukking
geene zaligheid» aan eene lichte overdrijving
schuld i-g wam ofschoon zij zeker was, dal de
Hemel hoofdzakelijk uit Doopsgezinden en
slechts uit een gering aantal Afgescheiden zou
bestaa'j, kon zij maar moeilijk aannemen, dat
daarljoven een enkel lid der Proteslanscho
Keirk te vinden zou zijn maar de Roomsche kon
nooit of nimmer het verblijf der Zaligen bin
nentreden l Voor zulke afgodendienaars kon
maai eene plaats te vinden zijn Het was dus
niet te verwouderen, dat mevrouw Hamers de
toekomst barer schoonzuster zeer donker in
zag, en geene moeiten zou sparen om haar van
hel ingeslagen pad des verderfs terug te bren
gen. Uit dat zelfde oogpunt was de kleine Eva
haar ook zeor welkom, en dat zij den strengen
maatregel baars broeders ten opzichte zijner
Vrouw ten hoogste goedkeurde, valt licht' te
lang zou zijn teruggeweken, wanneer men
te Weenen een hard woord had gespro
ken.
Het partjzer dagblad Paris blijft, on
danks de tegenspraak der italiaansche
pers, volhouden dat de Italianen eene
nieuwe neerlaag in Afrika, te Massowah.
hebben geleden, en de opperbevelhebber
eene nieuwe versterking \an 10,000 man
heeft gevraagd.
Bescherming in Duitschland. De
duitsche Rijksdag heeft de bespreking
voortgezet over hel wetsontwerp op de
toltarieven en de inkomende rechten.
De rechten op haver, 2 mark op boek
weit en groenten 2 m.; op gerst 2 m. 25;
op mout 4 m. en op maïs 2 m., werden,
gelijkvormig aan de voorstellen der re
geering, aangenomen.
Voor stijfsel in poeier stemde de Rijks
dag een recht van 12 m. 50 voor kolen
13 m. 50 en maalderij-voortbrengsels
10 m. 50. De rechten op den gist werden
tot 65 mark verhoogd.
De Rijksdag verwierp ten slotte met
groote meerderheid de rechten op kool
zaad.
Oostenrijk. - Men meldt uit Weenen
aan Le Malin
Het gerucht dat de russische minister
van financiën zijn onslag gegeven heeft,
wint veld.
Een artikel van den Russ .Invalide heeft
te Weenen groote opschudding veroor
zaakt, omdat men er vreest dat de russi
sche oorlogsgezinde partij den vrede zal
doen verbreken.
De Polclik zegt in een blijkbaar offici
eus art. dat geen enkele staat zulke leger
macht aan zijne grens zou dulden als
Oostenrijk wegens Rusland.
Een hooggeplaats persoon zegde aan
een korrespondent van den Times dat de
tijdingen, door de duitsche pers over
oorlogsgeruchten verspreid, geen reden
van bestaan waren:
De Italianen in Afrika. Het avontuur
in Afrika dreigt de Italianen duur le staan
te komen, en den draai van de zaken
rechtveerdigt den tegenzin, die het itali
aansche volk van 't begin af er voor ge
koesterd heeft.
Men zegt nu weer dat generaal San
Marzano, hoofdbevelhebber der expeditie
geseind heeft dat hij niets kan doen, in
dien de regeering hem nog niet 90,000
man troepen stuurt.
't ls de moeite niet
Italië. Volgens berichten uit Nizza
en Antibes zou men in het Fransche leger
eenen landverrader hebben ondekt. Zekere
Chatelain, onder-officier bij het 3° linie,
die in Tonkin den graad van adjudant en
de krijgsmedalie had gewonnen, leefde
sedert eenigen tijd zeer onregelmatig.
Tengevolge eener niet verrechtvaardigde
begrijpen.
Mevrouw Hamers en haar broeder waren als
kind op de strengst godsdienstige wijze opge
voed. De Zondag was voor hen de naaste en
treurigste dag der week. Zoodra zij 's morgens
aangekleed waren, kregen zij den kalechismus
in de hand,en moesten daaruit nog voor 't ont
bijt een paar lessen van buitenleeren.Danmoes-
ten zij lofzangen, teksten en psalmen opzeg
gen totdat zij naar de .kerk gingen.om den pre
dikant zeer ingewikkelde, theologische vraag
stukken, en verdere leerrijke en opwekkende
onderwepen te hooren behandelen en uiteen
zetten. Gedurende dergelijke toespraken vielen
de jeugdige toehoorders geregeld in een die
nen slaap, waaruit de ouders en voogden, die
de spreek heel schoon vonden, hen slechts
met moeite door middel van duwen en stooten
wakker schudden. Geen wonder dus, dat hel
Tooruitzic.bt, dat bet in den Hemel altijd Zon
dag is do kinderen niet zeer aanlokkelijk
toescheen, zoodat Jakob Vermeer in zijne kin
derjaren dan ook rondborstig verklaarde, dat
bij nooit in den Hemel hoopte te komen. Of
schoon hij nu juist niet zulke strenge geloofs
begrippen als zijne ouders bezat, koesterde hij
toch van kinsheen af de ionige overtuiging, dat
buiten de leer der Doopsgezinden geen waar
geloof te vinden was zoodat de leden zijner
Kerk hem als een soort van afvallige be-
I schouwden, toen bij in het huwelijk trad niet
I Maria Bi vers, die tot het meest moderne Pro
afwezigheid van vijf dagen werd hij van
zijnen graad beroofd en gestraft met
veertien dagen gevang.
Een onderzoek, gedaan in zijne kamer,
in de kazerne Peira-Cava te Nizza, leidde
tot de ontdekking van eenen brief uit
Duitschland, waarin gezegd wordt dat de
eerste inlichtingen door hem gezonden
onvolledig zijnde, maar vooraleer hem de
beloofde belooning te geven, de plans
afwachte der versterkingen van Antibes,
met de volledige bijzonderheden in zijn
eerste verslag beloofd. Deze ontdekking
heeft eene groote opschudding verwekt
onder de bevolking, die nog ontroerd is
onder den indruk der schandalen, welke
onlangs op de grenzen hebben plaats ge
had.
Dikwerf hebben wij de liberalen in
tegenstrijdigheden zien vallen, maar nog
nooit legden zij zooveel ongerijmdheid
aan den dag dan heden.
M. Coremans, de moedige Vlaming, de
koene strijder, aan wien ons volk ceds
zooveel te danken heeft, stelde voor tij
dens 't onderzoek van 't wetsontwerp
betrekkelijk de wijzigengen aan de wet
op de bevordering der officieren en aan
de wel op de inrichting der militaire
school, dat voortaan van de officieren zou
gevergd worden dat zij de Vlaamsche
taal der wijze zouden machtig zijn dat zij
zich met de Vlaamsche soldaten over de
dienstzaken zouden kunnen onderhouden.
Deze zoo hoogst rechtveerdige maatre
gel werd door de liberale Kamerleden en
hunne sleepdragers der drukpers teu
hevigste bestreden.Men spreekt, noch min
noch meer dan van schending der grond
wet, van dwinglandij, van verdrukking,
van uitsluiting der walen uil het officie
renkorps, enz., enz.
Die liberale heeren verliezen uit het
oog dat het voor de Vlaamsche soldaten
eene onnoemlijke dwinglandij is te moe
ten gehoorzamen aan bevelen gegeven in
eene taal die zij niet verstaan.
God weet hoeveel brave Vlaamsche jon
gelingen er in'tgevang werden geworpen
omdat zij de bevelen hen in eene vreemde
taal gegeven niet of kwalijk hebben uit
gevoerd En voor hoevelen was deze
eerste straf de oorsprong van een later
baldadig of onstuimig leven
Er zijn er honderden, ja, duizenden in
dit geval geweest en een enkel was nog
wel duizend te veel
Aari die schreeuwende onrechtveerdig-
lieid moest een einde gebracht worden,
en 't zal ons katholiek ministerie tot eeie
strekken ze te hebben uitgeroeid
Sedert 1830, worden wij, Vlamingen,
in 't leger, behandeld alseen overwonnen
volk... En die toestand zou men willen
behouden ondanks de Grondwet de ge
lijkheid der Belgen voor de wet uitroept.
De Vlaming kan tot geene staatsbedie
ning geroepen worden, ten zij tot die van
gendarm, of hij moet hel bewijs leveren
de fransche taal volkomen machtig te
zijn.
Waarom zouden de Walen die zich tot
den officiersstand bereiden dan geen
Vlaamsch leeren, zij die weten dat ze
later Vlamingen onder hunne bevelen
zullen hebben
Ze leeren wel engelsch en duitsch
En is liet dan zoo moeilijk Vlaamsch te
leeren Wij zouden hier voorbeelden kun
nen aanhalen en er door bewijzen dal de
Walen die het ernstig willen, op korten
tijd vlaamsch kunnen leeren spreken....
En daarbij de Vlamingen die geen fransch
kennen, worden als officier geweigerd....
Wij vragen geene voorrechten, slechts
gelijkheid
Wat in dees geval de verregaande on
gerijmdheid der liberale drukpers kent-
schetst, 't is dat zij den voorstel Coremans
nu heden ten strensle afkeurt en hard
nekkig bevecht, terwijl zij M. Van Ryswyck
tol in den derden geuzenhemel verhief,
anneer hij den zelfden voorstel op
'l Progressisten-Congres neêrlegde.
MM. Coremans en Van Ryswyek vragen
de eene en dezellde zaak, in een woord,
beide eischen hel herstellen der zelfde
grieven.... Maar voor M. Coremans, die
katholiek is, is 't nu zwart, terwijl
het voor M. Van liyswyck, die liberaal is,
roeger wit is geweest
't Istoch verwonderlijk M. Van Ryswyck
ng, volgens de liberalen, uit van een
grootsch demokralische denkbeeld en M.
Coremans eischt een wapen van verdruk
king van dwingelandij, van uilsluiting,
van twist en tweedracht onder de Belgen 1
Wie wordt daar nu toch uit wijs
Wij kunnen het niet anders uitleggen
dan Goed als 't van een liberaal komt
slecht, als van een katholiek of een ander
komt.
Wij vragen het, kan men meer onge
rijmdheid ten toon spreiden
Wat ons betreft, eene rechtveerdige
zaak blijft eene rechtveerdige zaak en
moest een liberaal Kamerlid den zelfden
voorstel als M, Coremans hebben neérge-
legd, wij zouden hem door onze stem,hoe
zwak ook, toch ondersteund hebben. Wij
zijn Vlaming vooral, bereid om alles te
ondersteunen van waar het dan ook ko
men mocht, wanneer het de verdediging
onzer Vlaamsche rechten, de herstelling
onzer grieven en, bij gevolg, onze ont
voogding op het taalgebied geldt
In de huisgezinnen waar het werk in
eer is, en deze zijn zeer talrijk, waar men
wijselijk de practische zijden van het
bestaan bespreekt, stelt men zich dikwijls
de vraag om te weten of de zaken, noodig
tot het dagelijks leven, aanhoudend zul
len verhoogen. De vrouwen vooral zijn
pessimist aangaande dit punt. en zij be-
weeren, om hun gedacht te staven,dat de
verhooging altoos bestendig is geweest.
Zulks is eene dwaling, welke ons tast-
teslantisme behoorde.
Aanvankelijk meenden misschien boiden, el
kander voor hunne respeklieve partij te win
nen doch eenmaal die hoop verijdeld, kwa
men zij stilzwijgend overeen, dat ieder zijn
6igen weg zou gaan, hoewei in het geheim
over elkanders dwaling treurende. Desniette
genstaande gevoelden de jonggehuwden onder
alle andere opzichten zich zeer gelukkig, en
wat Eva's godsdienstige opvoeding betrof,
daarover bekommerden zij zich tol dusver niet,
daar hei kind nog veel te jong was. Toen ech
ter Maria langszamerhand met het licht der
waarheid begon te worstelen, en de genade
des H Gecsles haar eindelijk klaar deed in
zien, dat de Kathelieke Kerk de eenige ware
Kerk Gods is, ontstond lusschen hen die on
overkomelijke scheidsmuur, waarop weldra de
nootlotlige echeiding volgde. Het voorgevallene
maakte diepen indruk in de gemeente der
Doopsgezinden, waartoe Jakob Vermeer be
hoorden Zoowel vap den kansel als in het bij
zonder waarschuwde de predekant dao ook in
krachtige bewoordingen zijne kudde legen de
verleidingen van den vijand der zielen, en allen
kwamen met mevrouw Hamers overeen, dat
mijnheer Vermeer niet anders kon gehandeld
hebben. Zoozeer waren zij zelfs met zijn lot
begaan, dal zij hem als iemand, die al zijn
goed en bloed ten beste had gegeven, eene
martelaarsplaats in hunne achting inruimden.
Niemand kende echter van dit alles de ware
baar schijnt, en die zonneklaar wordt
door de afkondiging, in Frankrijk gedaan,
door het ministerie van financiën, van
eene allerbelangrijkste statistiek.
Tafels, inhoudende de verschillende
prijzen der voorwerpen van gebruik se
dert het jaar 1826 tot in 1885 zijn opge
steld geworden. Met deze tafels te bestu-
deeren, komt men tot deze gevolgtrekking:
indien weinige benoodigheden tot de lage
prijzen van 1826 teruggekeerd zijn, is er,
ten minste, sedert 12 tot 15 jaren, voort
during van afslag.
Men dient niet uit liet oog te verliezen
dat onze zeden niet meer dezelfde zijn
dan die van de eerste helft der eeuwmen
wil eerder en spoediger van de vruchten
zijns arbeids genieten, en het verlangen
naar welzijn heeft alle klassen ingenomen.
Daar zit eigenlijk geen groot kwaad in;
maar het is zeker en waar dat men zijne
eischen niet moet verwarren met zijne
noodwendigheden overigens, de toene
ming der daghuren is in bestendige even
redigheid met de verbetering der standen.
Het voorwerp van gebruik bij uitmun
tendheid, de grondslag van het voedsel
het meel, heeft sinds 60 jaren, de aller
vreemdste ongestadigheid ondergaan
van 20 fr. dat het kostte in 1826, rees de
prijs van het kwir.taal in 1884 tot 32 fr.
60 c., na de drij voorgaande jaren, ge
middeld 40 fr. geweest te zijn en 50 fr.
in 1873 van toen af, is de strekking tot
afslag bestendig geweest.
Zelfde verschijnsel voor het vleesch,
dat na het brood, de voornaamste eetwaar
daarsteltalleen de prijzen nevende van
1826, bespeurt men een overgrooten op
slag. Een os kostte hij er 475. Een schaap
vertegenwoordigde eene som van 17 fr
heden is het 43 Ir. waard.
Maar indien wij dezen gelukkigen en
geldwinnende tijd der beenhouwerij ter
zijde laten, bestatigen wij dat, sedert 12
jaren, de afslag op eene zeer breede schaal
geschiedt en eene evenredigheid van 12
bereikt die os en het schaap kostten zij
niet, in 1873, de eerste 550 fr., de 2° 55
fr.
Dezelfde strekking tot prijsverminde
ring vinden wij terug in de groenten en
het fruitmaar er is een nieuw element;
de Algerische oogst; wat de eiers betreft,
deze zijn nagenoeg onveranderd in prijs
gebleven.
Het eten en drinken vormen niet alléén
de onontbeerlijke bestanddeelen van het
leven men moet er de verlichting, de
verwarming en de kleederen bijvoegen.
De petrol die, ondanks eenige gevaren,
zulke groote diensten bewijst, is, sedert
hij gebruikt wordt, met 2/3 afgeslagen.
De verwarming, vooral de steenkolen,
heeft eene soortgelijke beweging van
jrijsvermindering gevolgd deze artikels
tosten 1/3 minder dan gedurende het
tijdvak van 1865 tot 1870 en de helftmin-
der dan gedurende dat van 1872 tot 1875.
Zelfde strekking voor de wol en de
linnen en katoenen weefsels.
oorzaak het was zijn onbuigzame wil, die
hem nooit een zijner woorden, welke opge
wondenheid of toorn hem onldrukte, deed her
roepen.
De beproevingen komen niet uit den
grond op zeidc weeklagend mevrouw Ten
Berge, de predikantsvrouw, die met mijnheer
Vermeer de kerk uitging, waar hij voor eerst
na hel voorgevallene verscheen. Ik vertrouw
dat gij troostgronden geno-g zult vinden, om
dezen zwaren slag le dragen lk zal u een
klein stichtend boeltje zenden, en gij weet dat
wij allen veel voor de arme afgedwaalde zul
len bidden, omdat zij spoedig tot den waren
schaapstal terugkeere. Wees daar zeker van,
mijn goede vriend, vervolgde mevrouw Ten
Berge, terwijl rij 's heeren Vermeer's hand
krampachtig vastgreep.
Eene koele buiging diende tot dank hij kon
geene woorden vinden Dat men hem be
schouwde als iemand, die medelijden en deel
neming behoefde dat men voor zijne Maria
bidden moest en men haar een verdwaald
schaapnoemde dil alles krenkte zijn
hoogmoed. Mei een diep vernederd gevoel
ijlde hij zoo spoedig mogelijk naar zijne wo
ning terug, sloot zich in zijne boekenkamer op,
en wilde' niemand zijner vrienden meer ont
vangen, zelfs dominé Ten Berge niet. die met
een gelaat vol christelijke liefde en deelne
ming zelfs hot kleine stichtende boekje
kwam brengen.
Den volgenden dag werd het huis gesloten,
en mijnheer Vermeer was op reis gegaan dit
waren de eenige woorden, waarmede alle ver
dere vragen beantwoord werden.
Werd mevrouw Hamers door een harer tal
rijke vrienden ondervraagd, dan schudde zij
geheimzinnig het hoofd en fluisterde
Mijn arme broeder is door den zwaren
slag verpletterd, letterlijk verpletterd
Den eersten dag, dat de kleine Eva zich in
bel buis barer tante van al die vreemde gezich
ten omringd zag, schreiddo zij bitter, doch
spoedig droogden hare iraanljes op door het
mooie speelgoed, de lekkernijen en poppen,
die als C6n stortregen op baar neervielen. Al
do kennissen 'tan mevrouw Hamers kwamen,
als zij naar de kerk gingen, in het voorbijgaan
eerst een oogenblik bij haar binnen, om de on
gelukkige kleine le zien. Allen weenden dan
over het arme kind, en betuigden mevrouw
Hamers do innigste deelneming.
Onder mevrouw Vermeers's Proteslantsche
vrienden bracht hel voorgevallene veel minder
opschudding teweeg Al weer een over
gang zeide zij lot elkander, terwijl zij als
het ware rondzagen, wie onder hen nu het
eerst den Rubicon zou oversteken, om van de
schaduwen dos ongeloofs tot het ware licht
over le gaan Het gebeurde baarde bij hen dus
weinig of geen opzien en werd al ras geheel
vergeten.
Wordt voortgezet.