NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDIS SEMENT AALST.
ZEEROOVERS
ptel I
Zondag 19 Augusti 1888,
10 centiemen per nummer. 12sle Jaar, N° 2285.
ABONNEMENTPRIJS
fci8»i|fea
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
Kardinaal Lavigerie.
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
tr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijd in bij C. VAN DE PUTTË-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° H, nauij de Groete Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. - -
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Culquc Suum.
AÏLST, 18 AUGUST! 1888-
Frankrijk. KiesveUltochl van gene
raal Boulanger. Op een banket te
Amiens heefl generaal Boulanger eene
builtngewoon lievige redevoering tegen
de parlementaire republiek uitgesproken.
Ten 4 ure vertrok hij langs de statie
St. Rocli. Eene vijandige betooging had
hier plaats, gedurende welke een persoon
ernstig werd gewond.
In de redevoering van generaal Poulan-
ger, wees deze er op dat de revolver
mannen thans vrij spel hebben in de re
publiek, want dat de magistratuur zich
tot hunne handlangers vernedert.
Daaraan moet een einde komen, opdat
Frankrijk, moesten nog eens nieuwe on
gelukken komen, toch nog altijd zeggen
kunne, zooals weleer Frans II te Pavia
t Ik heb alles verloren, behalve de eer
Duitschland en Denemarck. De
Nordd. Allg. Zeitung baalt de aantijgingen
aan ran de Nord, waarin gezegd wordt
dai volgens het algemeen gedacht der
deensche pers, de uitvoering van art. 5
van het verdrag van Praag, altijd de on
misbare voorwaarde blijft eener ware vei'
zoening tusschen Denemarken Duitsch
land, en dat de reis van den keizer op
nieuw de kwestie van Sleeswijk-Holstein,
alsook het misverstand tusschen de twee
landen verlevendigd heeft.
Daarna zegt het blad
De aantijgingen van den Nord hebban
enkel belang, omdat zij in een dagblad
staan dat ter beschikking is van het rus-
sisch gouvernement.
Uit deze omstandigheid kan men op
maken, dat achter de Nord russische poli
tiekers zijn, die werken om ons in geval
van eenen oorlog met Frankrijk het
grootst mogelijk gedeelte van Sleeswijk-
Holstein te ontnemen.
Ontslag van Maarschalk von Moltke.
Men meldt dat op xijne aanvraag, de veld
maarschalk von Moltke door den Keizer
vriendelijk is verzocht geworden zijn
ontslag te geven als hoofd van den alge-
meenen staf van het leger.
Von Moltke is voorzitter benoemd der
kommissie voor de verdediging van het
land.
Graaf von Waldersee is opperbevel
hebber van den algemeenen staf benoemd
in vervanging van von Moltke.
VAM 8IMT-MALO.
(22« Vervolg.)
Ziedaar een die goed sohijnt, zegde hij. in
dien wij vroegen met hem te mogen vertrekken.
Ik durf niet, antwoordde Meriadec.
Waarein niet Hij is groot, sterk hij zal
toegevend zijn voor kleinen als wij. Ik ga het
wagen. Overigens, kunnen wij er niet bij verliezen
Servan ging tot bij den zeeman en hem bij het
vest trekkende
Mijnheer de matroos, mijnheer de matroos
Wat wilt gij, kleine
Man gaat van ons scheepsjongen» maken.
Vrees hebben wij wel niet, doch wij wcnschen
niet gescheiden te worden, en rechtuit gezegd,
gij boezemt ons vertrouwen in, necin ons met u.
Sehecpjjongcns, gij Waartoe zoudt gij toch
kunnen dienen
't Is waar, mijnheer de matroos, maar men
heeft ons niet geleerd... Indien gij wist met wat
gaeden wil wij bezield zijn.
Hel aanstaande bezoek van Wilhelm 11
aan Koning Humbert te Rome. Zooals
wij het van over eenige weken hebben
aangekondigd, zal Wilhelm II Koning
Humbert gaan groeien te Rome en niet te
Flortncie ot te Turyn zooals sommige
bladen, zich steunende op schijnredenen,
eerst hadden aangekondigd.
De Kcelnische Zeitung doet terecht op
merken dat die soort van vorstelijke be
zoeken altijd in eene hoofdstad plaats
lubben, tenzij echter dat een onoverko
melijk beletsel de zaak volstrekt onmoge
lijk maakt Zoo heeft Wilhelm I ervan af
gezien, tijdens den Kulturkampf, een be
zoek te brengen aan koning Humbert, te
Rome, omdat hij verplicht zou geweest
zijn den II. Vader Pius IX te gaan groeten
cu dal in die omstandigheden zulks niet
geschieden kon zonder den Paus persoon
lijk te misnoegen.
Wilhelm I begaf zich dus naar Milanen
alwaar Humbert hem opwachtte. Indien
dus thans de samenkomst des keizers van
Oostenrijk en van den koning van Italië
te Weenen plaats heeft, 't is om den Paus
te behagen, die wellicht niet al te gevleid
wezen zou dat een katholieke Keizer in
het Quirinaal verblijft.
In zijne hoedanigheid van protestant-
sclie vorst, moet Wilhelm geene rekening
houden van al die omstandigheden. Niets
belet dus dat hij gelijktijdig een bezoek
brengt aan den H. Vader en aan Koning
Humbert.
Wilhelm II houdt ar achter aan le too-
nen dat hij da heerschappij van den Paus
herkent en daarom juist zal hij tweemaal
het Hoofd der Kerk in het Vatikaan gaan
groeten eens bij zijne aankomst an nog
eens voor zijn vertrek. Telkens zullen de
zelfde plecluplegingen in acht genomen
worden als bij zijn bazoek in het Quiri
naal.
Men gelooft zalls, zegt de Kcelnische
Volkszeilung, dat Keizer Wilhelm de
vriendelijke uitnoodiging hem door den
Paus gedaan, aanveerden zal, namelijk
het gebruiken van het morgend- ei mid
dagmaal in het Vatikaan.
De aanveerding dier uitnoodiging is
op eene dubbele reden gestaald
i' Op de goede betrekkingen welke
Wilhelm II met het pauzelijk hof wenscht
te behouden 2° op den geruimen tijd
welken hij zal moeten besteden om be
hoorlijk al de kunstschatten welke het
Vatikaan behelst te bezichtigen.
Kardinaal Lavigerie is te Brussel aan
gekomen en heelt op O. L. Vrouw He
melvaart, ten 5 ure, in Sinter-Goelen,
eene der grootste vraagpunten van den
Dat is niet voldoende antwoordde de reus,
zijne stem aanblazende.
Toch wel, mijnheer de matroos, met een
goeden meester.
Weet gij dal ik aan boord zet zijn van liet
vaartuig van M. do la Barbinais?
Wij wij waren dezen mergen nog in bet
weezenliuis.
Dat er zal gevochten worden.
Indien de plicht het gebiedt.
Dat de Turken of de Engclschcn ons het
hoofd kunnen afhouwen.
Wat kan ons dat schelen, wij hebben toch
geene familie.
Geene familie 't is waar, die kleinen uil het
weezenliuis 1 gccne moederzorgen, geene moeder
zangen voor die kinderen Niels 1 Maar ongeluk
kiglijk, ik kan uwe familie niet vervangen.
Neen, mijnheer dc matroos, vervolgde Meria
dec, die zag dat het gelaat van den bronsklcurigcn
zeeman eene zachtere uitdrukking aannam, doch
gij kunt aan uwe kameraden zeggen Dc kleine
gasten werden mij door de Voorzienigheid toever
trouwd, laat er ons gelukkige scheepsjongens van
maken opdat hel goede matrozen worden.
Zwijg, zwijgzegde de matroos. Ik zorg voor
u beiden en bied u den kapitein aan. Ja, en ik
neem u onder mijne bescherming gij zult God
bidden voor Ganettc...
De weezen wierpen zich em den hals van den
matroos.
Vooruit sprak deze, gaan wij thans naar het
fregat zien.
Het vaartuig wiegelde op zijne windrcring,
licht onder het gewicht van dertig kanons, lijn
dag, de uitroeiing der slavernij in Afrika.
besproken.
Wij onlleenen aau het Handelsblad liet
volgende over dien edelen rnenschen-
vriend en het edelmoedig en menschlie-
vend werk, waaraan die moedige grijsaard
lao onverpoosd zijne krachten toewijdt
Schooner en treffender figuur dan de
kardinaal Lavigerie is, bestaat er niet
hij is de apostel van Afrika, van dit ge
heimzinnige, zwarte land, waarheen van
daag aller oogen gericht zijn.
Dat land waar zooveel millioenen zielen
door de beschaving moeten gewonnen
worden waar de kinderen van den goe
den God, zij mogen dan ook zwart zijn,
nog behandeld worden als slachtvee, en
erger dan dat.
Of kan men grooter afschuwelijkheden
bedenken dan in het zwarte land gepleegd
worden
Duizenden en duizenden zwarten wor
den daar jaarlijks uil hunne dorpen ge
rukt de ouden worden meêdoogenloos
vermoord, de jongeren, vrouwen en man
nen, gelijk wilde beesten weggevoerd,
kinderen van hunne moeders gescheurd.
Waar verleden jaar nog vloeiende dor
pen stonden, vindt men dit jaar niets
meer dan verwoesting en dood, en wilt
gij het spoor van die ongelukkigen volgen,
die duizenden uren ver worden wegge
voerd
Al heel gauw vindt ge de afgeknaagde
on reeds gebleekte heonders, die u zeg
gen dat daar op die plaats, een van die
ongelukkigen gevallen is.
De slavenkoopman heeft in den begin
ne wel eens gepoogd dengene die viel te
doen opslaan en met zweepslagen voort te
drijven maar als de wreede Muzelman
ziet dat de slaaf hem niet meer volgen
kan, laat hij heiu hulpeloos achter, ten
prooi der wilde beesten. De ongelukkige
sterft van honger, verstikt van dorst, ol
wordt verslondeu.
Die wit gebleekte beenders wijzen den
weg, dwars door de wildernissen henen,
naar de slavenmarkten en daar wordt,
't is om den vloek Gods op de wereld le
doen neêrvallen het zwart menschc
lijk vee op de onmenschelijkste manier
verkocht.
Want de slavernij bestaat nog in het
weelderige Oosten, en niettegenstaande
alle traktaten en voorzorgen, is zij op
verre niet uitgeroeid.
Het ongelukkige afrikaansche ras heeft
altijd de hebzucht der blanken opgewekt
en het is aan dezen lesten te wijten, dal
de afrikaansche stranden niet rijk zijn in
bevolking.
Hoe is het mogelijk, zal men zeggen,
dat die slavenhandel zoo machtig is l De
slavenkooplié gaan hel binnenland in,
met 1000 en 1500 gewapende bandieten
van snede, fraai van kielhet moest op de baron
dobberen met de bevalligheid eener zeemeeuw.
Ook verheugde Galhauban, dc oudkoning van den
Nkptcncs, zich op voorhand om de sehoone vluch
ten, die het den Engclschnian in volle zeilen zou
doen nemen en dc schrikkelijke aanboerdklampin-
gen, welke het met de harharijsehe kusten zou
vragen. Hij sprak er over inct liefde, niet geest
drift, noemde den kleinen elk deel van het schip
en las op hunne aangezichten den indruk, welken
zijne ingebeelde rede op hen maakte.
Om zijne aanneming tc bekrachtigen, leidde
Galhauban dc weezen mee naar moeder Cachalot,
obi hun eenen voorsmaak van 't zeeleven en der
vermaken, welke het oplevert, te bezorgen.
Terwijl incn op dc kaaien de schapen laadde die
zeilree lagen, weenden dc vrouwen, de moeders, de
verloofden en da zusters in liet diepste der kerken
en kapellen.
In dc hotels cn de herbergen bereidde men dc
laatste feestmalen eenige matrozen verteerden er
niet alleen de onlvangenc verschotten, maar nog
hun aandeel in dc winsten. Waren zij wel verze
kerd nog ooit weer te komen
Zoovele gevaren bedreigden hen, dat men zich
wel toegevend kon toonen bij hunne laatste buiten
sporigheden. Men zag dus door de straten van
Sint-Malo, met meer medelijden dan misprijzen,
de laatste benden zeelieden trekken, welke door
overvloedige slemperij lot weenen onbekwaam
waren geworden.
Men telde de uren, welke dc matrozen van het
eogenblik der inscheping nog scheidden.
In een onderhoud, door de plecht van het vaar
wel gekenmerkt, bevoel Pieter de la Barbinais dc
bij zich zij hebben op hunnen weg blok
huizen, waar zij zich kunnen verschansen
en voorraad vinden.
Opgaande koopen zij ivoor, terugko
mende brengen zij slaven meé, die hun
ofwel door de zwarte dwingelanden van
koninkskens, voor stukken kaloen, gene-
ver, wapens ot sieraden worden ver
kocht, ot die zij ongenadig, met moord
en brand, stelen.
Üi8 slavenhalers zijn machtige scitur
ken de Europeanen hebben t gen hen
geene krijgsmacht voorhanden en de
vlakten in Afrika zijn onmetelijk groot.
Reizigers zooals Livingstone, Grant en
anderen bekennen dat, wat zij van den
slavenhandel gezien hebben, hun jaren
later, in hunne droomen, nog akelig deed
opschrikken zoo bloedig vreeselijk
was het.
Welnu, tegen die wraakroepende mis
daden, treedt kardinaal Lavigerie, reeds
een grijsaard, moedig op 't is om die
gruweldaden uit te roeien, dat hij in ver
schillende landen hulp en raad gaat in
roepen.
Engeland heeft den katholieken apostel
met eene heilige bewondering ontvangen;
Frankrijk, hoe ongodsdienstig ook, ont
bloot zich eerbiedig het hoofd als de grijze
priester voorbijgaat.
In België gaat hij hij onzen koning, zal
de stem doen hooren in Brussel, gaal
Antwerpen bezoeken en zal overal als een
nieuwe Peter de Eremijt, den heiligen
kruistocht preêken, in naam der naasten
liefde.
Rekent met ons, dal de godsdienst die,
in onze e»uw van ikzucht, zulke mannen
voortbrengt, in zich iets grootsch, iels
bovennatuurlijks heeft
Aardrijkskundige Tentoonstelling
van BROEDER ALEXIS
in den Grooten Internationalen Wedstrijd.
Wil ge u een gedacht vormen van den
uitslag dien een schrijver kan berei
ken welke, gedurende 25 jaren,een denk
beeld najaagt en het onder alle mogelijke
vormen toepast Ga naar de afdeeling
van 't onderwijs, Belgische Sektie. Neem
daar een bijzondere caialoog der aar
drijkskundige uitgaven van Broeder
Alexis, en werpt een oogslag op die ver
zameling van wandkaarten, grootc en
kleine, op die reliefs, atlassen, kohieren,
boeken, enz. welke eene lange tafel en
eene oppervlakte van «0 vierkante me
ters overdekken.
't Is gelijk colonel Adan het zegde in
zijn verslag over de tentoonstelling van
Parijs, 1878, broeder Alexis kent de
noodwendigheden van het onderwijs, hij
beievert zich er aan le voldoen met de
aardrijkskunde onder ieders bevatting,
cchtgcnootc cn dc dochter van den doctor de Mi-
niac zij'ncn broeders aan, zonder hun echter tc
verklaren welk gevoel hem voortaan aan Jocciync
verbond zij cn God alleen moesten het weten.
Tot op hel oogenblik dat hij voor dc laatste maal
degene moest gaan bezoeken wie hij hoopte tot
vrouw le nemen, behield Pieter zijnen moed.
Niettegenstaande zijne sterkte, gevoelde hij dat
zijne krachten zich begaven, wanneer hij den dor
pel van het Houtcn-IIuis overstapte.
Dc twee vrouwen wachten op hem Jocelyne
met eenen glimlach op dc lippen, de moeder met
een gebroken hart
Mijn zoon, zegde zij, want zoo wil ik n op
voorhand noemen, ten einde u gelukkig te maken.
Ziellier eenen brief voor dengenen, dien wij bc-
weenen na denzelvcn tc hebben gelezen, zal hij
in u hetzelfde betrouwen stellen als wij.... Dit
koffertje bevat al onze spaargelden.... Zij waren
onvoldoende voor den vrijkoop des gevangenen,
gij komt zc tc volledigen..,. En wij blozen er
niet om
Mevrouw mijne moeder antwoordde Pie
ter, die knie buigende, ik wil u enkel eenen echt
genoot wedergeven cn eenen vader terugbren
gen voor Jocelyne. Bewaar dat geheiligd goud. Ik
heb het geenzins noodig. Indien het Godc belieft,
keer ik rijk van dezen tocht weer... Het zou mij
te pijnlijk vallen te uwen opzichte gedurende deze
reis ongerust te blijven.
.Mevrouwde Miniac poogde aan le dringen, doch
vruchteloos Jocelyne begreep dc teedcregedachte
w elke haren verloofde aldus «leed handelen lol het
volbreugcn eens plichls, welke hem voorlaan zoo
zeer als aan haar ter harte ging.
ÏSttiW»!l L2®
jong of oud, ie brengen. Zijne wandkaar
ten op breeds wijze behandeld, nemen
ko nnT ,aPpdljken stemPel aan wel
ke noch de eenvoudigheid noch de klaar-
val nSS de.m"est uitstekende leiten
van piiyneke aardrijkskunde zijn met net-
beid en zekerheid aangeduid.
De schrijver begon, rond 1866, met de
uilgave eener h.vpsometrieke kaart van
belgie, waarvan de nieuwigheid eene
revolutie te weeg bracht, want afbreken
de met den ouden slenter en de dwaas
heden der aardrijkskundige methode bij
kommen genaamd, deed hij de «evol»-
trekkingen van liet relief des aardbodems
uitschijnen op de vruchtbaarheid, den
rijkdom en bijgevolg op de bewoonbaar
heid der streken. Ook in 1171 aarzelde
de geleerde d'Omalius d'Halloy niet in
t senaat te verklaren De hypsometrieke
en landbouwkundige kaarten van België en
turopa van «roeder Alexis zijn de beste
transclie schooluitgaven van dien aard
welke ik ken. Van dan af en vooral na
liet aardrijkskundige Congres, 't zelfde
jaar te Antwerpen gehouden, is deze ver
klaring door tal van wetenschappelijke
beroemdheden herhaald geworden, name
lijk door den verslaggever der jury van
den prijs des Konings in 1885.
tervolgens gaf de schrijver de hypso
metrieke kaart van Frankrijk uit, welke
even als de eersten, nagemaakt werd
door de fabrikanten van aardrijkskundige
toestellen later andere physieke en po
litieke kaarten van verscliiilige wereld-
deelen, Asia, Afrika, enz., van alle for
maat en ten gciaile van meer dan dertig
de eenen geschreven of sprekende voor
de uitleggingen en aanschouwelijke les,
de anderen stom voor do opzeggingen en
examen, waaronder twee in schalieblauw
lijnwaad die de leekeningen met wit krijt
toelaten. Roepén wij ook de aandacht op
eene historische wandkaart van België
verscheidene vlaamsche kaarten, kaarten
van provinciën, kantons en gemeenten
eindelijk eene schoolkaart van den Onaf-
hankelijken Congostaat, een hoogst belang
wekkend werk, niet alleen de gevolgde
rivieren, de gekende meeren aanwijzen
de, maar ook de namen der ontdekking
reizigers met de date der ontdekking,
enz, meldende.
De atlassen van Broeder Alexis, phy
sieke, politieke, historische, zijn even
talrijk en merkwaardig zoo door hunne
uitvoering als door de menigvuldige in
lichtingen die zij verschaffen. Zijne me
thode van cartografieke oefeningen is
verdeeld in eene reeks van kohieren,
schetsen bevattende welke de leerlingen
te volledigen en weder ie voorschijn te
brengen hebben, vooreerst op zicht, dan
bij memorie.
Vei volg bij naaste nummer.)
Op dit oogenblik dal hij rechtstond, vroeg hem
Mevrouwde Miniac
Wanneer vertrekt gij
Hij had juist den tijd om te antwoorden; liet
dof gerommel der trommels deed zich hooren.
Alvorens dit sein in de slad ophoudc tc weer
klinken, zul ik mij aan boord moeten bevinden,
zegde Pieter.
\V ij zullen u vergezellen, vervolgde Mevr.
de Miniac.
Alle drie gingen buiten en richUcu hunne trage
slappen naar het vaartuig dat op anker lag cu rond
hetwelk de matrozen reeds wemelden.
Galhauban bracht er dc toekomende scheepsjon
gens heen vonnel, de lijfelaar, kwam nader hij:
Ptiigne-d'Acier cn Jan-la-Grenade schreeuwden
hun vaarwel lot eenige goedwillige grondeige
naars.
Pieter drukte eenen stond dc hand van Joce
lyne
In dc vreugd of dc smart,bet tempeest of den
strijd, zegde hij, aan u, altijd aan u 1
Mei de oogen ten hemel gericht, autwoordde
Jocelyne
In het leven cn in den dood, ben ik aau u,
Pieter..,
I.ei 10 plechtige stille volgde daarop Pieter kon
er nicl toe hesluiten Jocclijnc tc verlaten Mevr.
de Miniac zegde hem
Ga, mijnen zoon, en dal God u beware
Gij zult voor mij bidden, niet waar
Al da dagen wanneer ik gebeden zal storten
Voor mijnen vader.
WoROT VOORTGEZET.