NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDIS SEMENT AALST. ZEEROOVERS ptel I Zondag 19 Augusti 1888, 10 centiemen per nummer. 12sle Jaar, N° 2285. ABONNEMENTPRIJS fci8»i|fea ANNONCENPRIJS Politiek overzicht. Kardinaal Lavigerie. DE DENDERBODE. Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars tr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijd in bij C. VAN DE PUTTË-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat, N° H, nauij de Groete Markt, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op 3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. - - Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Culquc Suum. AÏLST, 18 AUGUST! 1888- Frankrijk. KiesveUltochl van gene raal Boulanger. Op een banket te Amiens heefl generaal Boulanger eene builtngewoon lievige redevoering tegen de parlementaire republiek uitgesproken. Ten 4 ure vertrok hij langs de statie St. Rocli. Eene vijandige betooging had hier plaats, gedurende welke een persoon ernstig werd gewond. In de redevoering van generaal Poulan- ger, wees deze er op dat de revolver mannen thans vrij spel hebben in de re publiek, want dat de magistratuur zich tot hunne handlangers vernedert. Daaraan moet een einde komen, opdat Frankrijk, moesten nog eens nieuwe on gelukken komen, toch nog altijd zeggen kunne, zooals weleer Frans II te Pavia t Ik heb alles verloren, behalve de eer Duitschland en Denemarck. De Nordd. Allg. Zeitung baalt de aantijgingen aan ran de Nord, waarin gezegd wordt dai volgens het algemeen gedacht der deensche pers, de uitvoering van art. 5 van het verdrag van Praag, altijd de on misbare voorwaarde blijft eener ware vei' zoening tusschen Denemarken Duitsch land, en dat de reis van den keizer op nieuw de kwestie van Sleeswijk-Holstein, alsook het misverstand tusschen de twee landen verlevendigd heeft. Daarna zegt het blad De aantijgingen van den Nord hebban enkel belang, omdat zij in een dagblad staan dat ter beschikking is van het rus- sisch gouvernement. Uit deze omstandigheid kan men op maken, dat achter de Nord russische poli tiekers zijn, die werken om ons in geval van eenen oorlog met Frankrijk het grootst mogelijk gedeelte van Sleeswijk- Holstein te ontnemen. Ontslag van Maarschalk von Moltke. Men meldt dat op xijne aanvraag, de veld maarschalk von Moltke door den Keizer vriendelijk is verzocht geworden zijn ontslag te geven als hoofd van den alge- meenen staf van het leger. Von Moltke is voorzitter benoemd der kommissie voor de verdediging van het land. Graaf von Waldersee is opperbevel hebber van den algemeenen staf benoemd in vervanging van von Moltke. VAM 8IMT-MALO. (22« Vervolg.) Ziedaar een die goed sohijnt, zegde hij. in dien wij vroegen met hem te mogen vertrekken. Ik durf niet, antwoordde Meriadec. Waarein niet Hij is groot, sterk hij zal toegevend zijn voor kleinen als wij. Ik ga het wagen. Overigens, kunnen wij er niet bij verliezen Servan ging tot bij den zeeman en hem bij het vest trekkende Mijnheer de matroos, mijnheer de matroos Wat wilt gij, kleine Man gaat van ons scheepsjongen» maken. Vrees hebben wij wel niet, doch wij wcnschen niet gescheiden te worden, en rechtuit gezegd, gij boezemt ons vertrouwen in, necin ons met u. Sehecpjjongcns, gij Waartoe zoudt gij toch kunnen dienen 't Is waar, mijnheer de matroos, maar men heeft ons niet geleerd... Indien gij wist met wat gaeden wil wij bezield zijn. Hel aanstaande bezoek van Wilhelm 11 aan Koning Humbert te Rome. Zooals wij het van over eenige weken hebben aangekondigd, zal Wilhelm II Koning Humbert gaan groeien te Rome en niet te Flortncie ot te Turyn zooals sommige bladen, zich steunende op schijnredenen, eerst hadden aangekondigd. De Kcelnische Zeitung doet terecht op merken dat die soort van vorstelijke be zoeken altijd in eene hoofdstad plaats lubben, tenzij echter dat een onoverko melijk beletsel de zaak volstrekt onmoge lijk maakt Zoo heeft Wilhelm I ervan af gezien, tijdens den Kulturkampf, een be zoek te brengen aan koning Humbert, te Rome, omdat hij verplicht zou geweest zijn den II. Vader Pius IX te gaan groeten cu dal in die omstandigheden zulks niet geschieden kon zonder den Paus persoon lijk te misnoegen. Wilhelm I begaf zich dus naar Milanen alwaar Humbert hem opwachtte. Indien dus thans de samenkomst des keizers van Oostenrijk en van den koning van Italië te Weenen plaats heeft, 't is om den Paus te behagen, die wellicht niet al te gevleid wezen zou dat een katholieke Keizer in het Quirinaal verblijft. In zijne hoedanigheid van protestant- sclie vorst, moet Wilhelm geene rekening houden van al die omstandigheden. Niets belet dus dat hij gelijktijdig een bezoek brengt aan den H. Vader en aan Koning Humbert. Wilhelm II houdt ar achter aan le too- nen dat hij da heerschappij van den Paus herkent en daarom juist zal hij tweemaal het Hoofd der Kerk in het Vatikaan gaan groeten eens bij zijne aankomst an nog eens voor zijn vertrek. Telkens zullen de zelfde plecluplegingen in acht genomen worden als bij zijn bazoek in het Quiri naal. Men gelooft zalls, zegt de Kcelnische Volkszeilung, dat Keizer Wilhelm de vriendelijke uitnoodiging hem door den Paus gedaan, aanveerden zal, namelijk het gebruiken van het morgend- ei mid dagmaal in het Vatikaan. De aanveerding dier uitnoodiging is op eene dubbele reden gestaald i' Op de goede betrekkingen welke Wilhelm II met het pauzelijk hof wenscht te behouden 2° op den geruimen tijd welken hij zal moeten besteden om be hoorlijk al de kunstschatten welke het Vatikaan behelst te bezichtigen. Kardinaal Lavigerie is te Brussel aan gekomen en heelt op O. L. Vrouw He melvaart, ten 5 ure, in Sinter-Goelen, eene der grootste vraagpunten van den Dat is niet voldoende antwoordde de reus, zijne stem aanblazende. Toch wel, mijnheer de matroos, met een goeden meester. Weet gij dal ik aan boord zet zijn van liet vaartuig van M. do la Barbinais? Wij wij waren dezen mergen nog in bet weezenliuis. Dat er zal gevochten worden. Indien de plicht het gebiedt. Dat de Turken of de Engclschcn ons het hoofd kunnen afhouwen. Wat kan ons dat schelen, wij hebben toch geene familie. Geene familie 't is waar, die kleinen uil het weezenliuis 1 gccne moederzorgen, geene moeder zangen voor die kinderen Niels 1 Maar ongeluk kiglijk, ik kan uwe familie niet vervangen. Neen, mijnheer dc matroos, vervolgde Meria dec, die zag dat het gelaat van den bronsklcurigcn zeeman eene zachtere uitdrukking aannam, doch gij kunt aan uwe kameraden zeggen Dc kleine gasten werden mij door de Voorzienigheid toever trouwd, laat er ons gelukkige scheepsjongens van maken opdat hel goede matrozen worden. Zwijg, zwijgzegde de matroos. Ik zorg voor u beiden en bied u den kapitein aan. Ja, en ik neem u onder mijne bescherming gij zult God bidden voor Ganettc... De weezen wierpen zich em den hals van den matroos. Vooruit sprak deze, gaan wij thans naar het fregat zien. Het vaartuig wiegelde op zijne windrcring, licht onder het gewicht van dertig kanons, lijn dag, de uitroeiing der slavernij in Afrika. besproken. Wij onlleenen aau het Handelsblad liet volgende over dien edelen rnenschen- vriend en het edelmoedig en menschlie- vend werk, waaraan die moedige grijsaard lao onverpoosd zijne krachten toewijdt Schooner en treffender figuur dan de kardinaal Lavigerie is, bestaat er niet hij is de apostel van Afrika, van dit ge heimzinnige, zwarte land, waarheen van daag aller oogen gericht zijn. Dat land waar zooveel millioenen zielen door de beschaving moeten gewonnen worden waar de kinderen van den goe den God, zij mogen dan ook zwart zijn, nog behandeld worden als slachtvee, en erger dan dat. Of kan men grooter afschuwelijkheden bedenken dan in het zwarte land gepleegd worden Duizenden en duizenden zwarten wor den daar jaarlijks uil hunne dorpen ge rukt de ouden worden meêdoogenloos vermoord, de jongeren, vrouwen en man nen, gelijk wilde beesten weggevoerd, kinderen van hunne moeders gescheurd. Waar verleden jaar nog vloeiende dor pen stonden, vindt men dit jaar niets meer dan verwoesting en dood, en wilt gij het spoor van die ongelukkigen volgen, die duizenden uren ver worden wegge voerd Al heel gauw vindt ge de afgeknaagde on reeds gebleekte heonders, die u zeg gen dat daar op die plaats, een van die ongelukkigen gevallen is. De slavenkoopman heeft in den begin ne wel eens gepoogd dengene die viel te doen opslaan en met zweepslagen voort te drijven maar als de wreede Muzelman ziet dat de slaaf hem niet meer volgen kan, laat hij heiu hulpeloos achter, ten prooi der wilde beesten. De ongelukkige sterft van honger, verstikt van dorst, ol wordt verslondeu. Die wit gebleekte beenders wijzen den weg, dwars door de wildernissen henen, naar de slavenmarkten en daar wordt, 't is om den vloek Gods op de wereld le doen neêrvallen het zwart menschc lijk vee op de onmenschelijkste manier verkocht. Want de slavernij bestaat nog in het weelderige Oosten, en niettegenstaande alle traktaten en voorzorgen, is zij op verre niet uitgeroeid. Het ongelukkige afrikaansche ras heeft altijd de hebzucht der blanken opgewekt en het is aan dezen lesten te wijten, dal de afrikaansche stranden niet rijk zijn in bevolking. Hoe is het mogelijk, zal men zeggen, dat die slavenhandel zoo machtig is l De slavenkooplié gaan hel binnenland in, met 1000 en 1500 gewapende bandieten van snede, fraai van kielhet moest op de baron dobberen met de bevalligheid eener zeemeeuw. Ook verheugde Galhauban, dc oudkoning van den Nkptcncs, zich op voorhand om de sehoone vluch ten, die het den Engclschnian in volle zeilen zou doen nemen en dc schrikkelijke aanboerdklampin- gen, welke het met de harharijsehe kusten zou vragen. Hij sprak er over inct liefde, niet geest drift, noemde den kleinen elk deel van het schip en las op hunne aangezichten den indruk, welken zijne ingebeelde rede op hen maakte. Om zijne aanneming tc bekrachtigen, leidde Galhauban dc weezen mee naar moeder Cachalot, obi hun eenen voorsmaak van 't zeeleven en der vermaken, welke het oplevert, te bezorgen. Terwijl incn op dc kaaien de schapen laadde die zeilree lagen, weenden dc vrouwen, de moeders, de verloofden en da zusters in liet diepste der kerken en kapellen. In dc hotels cn de herbergen bereidde men dc laatste feestmalen eenige matrozen verteerden er niet alleen de onlvangenc verschotten, maar nog hun aandeel in dc winsten. Waren zij wel verze kerd nog ooit weer te komen Zoovele gevaren bedreigden hen, dat men zich wel toegevend kon toonen bij hunne laatste buiten sporigheden. Men zag dus door de straten van Sint-Malo, met meer medelijden dan misprijzen, de laatste benden zeelieden trekken, welke door overvloedige slemperij lot weenen onbekwaam waren geworden. Men telde de uren, welke dc matrozen van het eogenblik der inscheping nog scheidden. In een onderhoud, door de plecht van het vaar wel gekenmerkt, bevoel Pieter de la Barbinais dc bij zich zij hebben op hunnen weg blok huizen, waar zij zich kunnen verschansen en voorraad vinden. Opgaande koopen zij ivoor, terugko mende brengen zij slaven meé, die hun ofwel door de zwarte dwingelanden van koninkskens, voor stukken kaloen, gene- ver, wapens ot sieraden worden ver kocht, ot die zij ongenadig, met moord en brand, stelen. Üi8 slavenhalers zijn machtige scitur ken de Europeanen hebben t gen hen geene krijgsmacht voorhanden en de vlakten in Afrika zijn onmetelijk groot. Reizigers zooals Livingstone, Grant en anderen bekennen dat, wat zij van den slavenhandel gezien hebben, hun jaren later, in hunne droomen, nog akelig deed opschrikken zoo bloedig vreeselijk was het. Welnu, tegen die wraakroepende mis daden, treedt kardinaal Lavigerie, reeds een grijsaard, moedig op 't is om die gruweldaden uit te roeien, dat hij in ver schillende landen hulp en raad gaat in roepen. Engeland heeft den katholieken apostel met eene heilige bewondering ontvangen; Frankrijk, hoe ongodsdienstig ook, ont bloot zich eerbiedig het hoofd als de grijze priester voorbijgaat. In België gaat hij hij onzen koning, zal de stem doen hooren in Brussel, gaal Antwerpen bezoeken en zal overal als een nieuwe Peter de Eremijt, den heiligen kruistocht preêken, in naam der naasten liefde. Rekent met ons, dal de godsdienst die, in onze e»uw van ikzucht, zulke mannen voortbrengt, in zich iets grootsch, iels bovennatuurlijks heeft Aardrijkskundige Tentoonstelling van BROEDER ALEXIS in den Grooten Internationalen Wedstrijd. Wil ge u een gedacht vormen van den uitslag dien een schrijver kan berei ken welke, gedurende 25 jaren,een denk beeld najaagt en het onder alle mogelijke vormen toepast Ga naar de afdeeling van 't onderwijs, Belgische Sektie. Neem daar een bijzondere caialoog der aar drijkskundige uitgaven van Broeder Alexis, en werpt een oogslag op die ver zameling van wandkaarten, grootc en kleine, op die reliefs, atlassen, kohieren, boeken, enz. welke eene lange tafel en eene oppervlakte van «0 vierkante me ters overdekken. 't Is gelijk colonel Adan het zegde in zijn verslag over de tentoonstelling van Parijs, 1878, broeder Alexis kent de noodwendigheden van het onderwijs, hij beievert zich er aan le voldoen met de aardrijkskunde onder ieders bevatting, cchtgcnootc cn dc dochter van den doctor de Mi- niac zij'ncn broeders aan, zonder hun echter tc verklaren welk gevoel hem voortaan aan Jocciync verbond zij cn God alleen moesten het weten. Tot op hel oogenblik dat hij voor dc laatste maal degene moest gaan bezoeken wie hij hoopte tot vrouw le nemen, behield Pieter zijnen moed. Niettegenstaande zijne sterkte, gevoelde hij dat zijne krachten zich begaven, wanneer hij den dor pel van het Houtcn-IIuis overstapte. Dc twee vrouwen wachten op hem Jocelyne met eenen glimlach op dc lippen, de moeder met een gebroken hart Mijn zoon, zegde zij, want zoo wil ik n op voorhand noemen, ten einde u gelukkig te maken. Ziellier eenen brief voor dengenen, dien wij bc- weenen na denzelvcn tc hebben gelezen, zal hij in u hetzelfde betrouwen stellen als wij.... Dit koffertje bevat al onze spaargelden.... Zij waren onvoldoende voor den vrijkoop des gevangenen, gij komt zc tc volledigen..,. En wij blozen er niet om Mevrouw mijne moeder antwoordde Pie ter, die knie buigende, ik wil u enkel eenen echt genoot wedergeven cn eenen vader terugbren gen voor Jocelyne. Bewaar dat geheiligd goud. Ik heb het geenzins noodig. Indien het Godc belieft, keer ik rijk van dezen tocht weer... Het zou mij te pijnlijk vallen te uwen opzichte gedurende deze reis ongerust te blijven. .Mevrouwde Miniac poogde aan le dringen, doch vruchteloos Jocelyne begreep dc teedcregedachte w elke haren verloofde aldus «leed handelen lol het volbreugcn eens plichls, welke hem voorlaan zoo zeer als aan haar ter harte ging. ÏSttiW»!l L2® jong of oud, ie brengen. Zijne wandkaar ten op breeds wijze behandeld, nemen ko nnT ,aPpdljken stemPel aan wel ke noch de eenvoudigheid noch de klaar- val nSS de.m"est uitstekende leiten van piiyneke aardrijkskunde zijn met net- beid en zekerheid aangeduid. De schrijver begon, rond 1866, met de uilgave eener h.vpsometrieke kaart van belgie, waarvan de nieuwigheid eene revolutie te weeg bracht, want afbreken de met den ouden slenter en de dwaas heden der aardrijkskundige methode bij kommen genaamd, deed hij de «evol»- trekkingen van liet relief des aardbodems uitschijnen op de vruchtbaarheid, den rijkdom en bijgevolg op de bewoonbaar heid der streken. Ook in 1171 aarzelde de geleerde d'Omalius d'Halloy niet in t senaat te verklaren De hypsometrieke en landbouwkundige kaarten van België en turopa van «roeder Alexis zijn de beste transclie schooluitgaven van dien aard welke ik ken. Van dan af en vooral na liet aardrijkskundige Congres, 't zelfde jaar te Antwerpen gehouden, is deze ver klaring door tal van wetenschappelijke beroemdheden herhaald geworden, name lijk door den verslaggever der jury van den prijs des Konings in 1885. tervolgens gaf de schrijver de hypso metrieke kaart van Frankrijk uit, welke even als de eersten, nagemaakt werd door de fabrikanten van aardrijkskundige toestellen later andere physieke en po litieke kaarten van verscliiilige wereld- deelen, Asia, Afrika, enz., van alle for maat en ten gciaile van meer dan dertig de eenen geschreven of sprekende voor de uitleggingen en aanschouwelijke les, de anderen stom voor do opzeggingen en examen, waaronder twee in schalieblauw lijnwaad die de leekeningen met wit krijt toelaten. Roepén wij ook de aandacht op eene historische wandkaart van België verscheidene vlaamsche kaarten, kaarten van provinciën, kantons en gemeenten eindelijk eene schoolkaart van den Onaf- hankelijken Congostaat, een hoogst belang wekkend werk, niet alleen de gevolgde rivieren, de gekende meeren aanwijzen de, maar ook de namen der ontdekking reizigers met de date der ontdekking, enz, meldende. De atlassen van Broeder Alexis, phy sieke, politieke, historische, zijn even talrijk en merkwaardig zoo door hunne uitvoering als door de menigvuldige in lichtingen die zij verschaffen. Zijne me thode van cartografieke oefeningen is verdeeld in eene reeks van kohieren, schetsen bevattende welke de leerlingen te volledigen en weder ie voorschijn te brengen hebben, vooreerst op zicht, dan bij memorie. Vei volg bij naaste nummer.) Op dit oogenblik dal hij rechtstond, vroeg hem Mevrouwde Miniac Wanneer vertrekt gij Hij had juist den tijd om te antwoorden; liet dof gerommel der trommels deed zich hooren. Alvorens dit sein in de slad ophoudc tc weer klinken, zul ik mij aan boord moeten bevinden, zegde Pieter. \V ij zullen u vergezellen, vervolgde Mevr. de Miniac. Alle drie gingen buiten en richUcu hunne trage slappen naar het vaartuig dat op anker lag cu rond hetwelk de matrozen reeds wemelden. Galhauban bracht er dc toekomende scheepsjon gens heen vonnel, de lijfelaar, kwam nader hij: Ptiigne-d'Acier cn Jan-la-Grenade schreeuwden hun vaarwel lot eenige goedwillige grondeige naars. Pieter drukte eenen stond dc hand van Joce lyne In dc vreugd of dc smart,bet tempeest of den strijd, zegde hij, aan u, altijd aan u 1 Mei de oogen ten hemel gericht, autwoordde Jocelyne In het leven cn in den dood, ben ik aau u, Pieter.., I.ei 10 plechtige stille volgde daarop Pieter kon er nicl toe hesluiten Jocclijnc tc verlaten Mevr. de Miniac zegde hem Ga, mijnen zoon, en dal God u beware Gij zult voor mij bidden, niet waar Al da dagen wanneer ik gebeden zal storten Voor mijnen vader. WoROT VOORTGEZET.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1888 | | pagina 1