S ia NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. ZEEROOVERS Zondag 16 September 1888, 10 centiemen per nummer. 42ste Jaar, N° 2295. ABONNEMENTPRIJS \\\o\ci:\piiijs Politiek overzicht. Aan de ouders. iVa den Landdag. DEDENDERBODE. Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars tr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat, N° 10, naDij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen.Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hnnne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdagavond.—De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Cuiqne Snun A1XST, 15 SEPTEMBER 1888. Keizer Wilhelm te Rome. DeWeener Polit Corresp. deelde dezer dagen eene briefwisseling uit Berlijn mee waarin heel zonderlinge omstandigheden over keizer Wilhelm's reis naar Rome worden meêgedeeld. Wij willen hier eenige uit treksels onder de oogen onzer lezers brengen. Toen keizer Wilhelm het besluit nam van eene omreis te doen bij de vorsten van Europa, deelde hij dit ontwerp ins gelijks aan koning Humbert, meè. Deze antwoordde onmiddellijk dat hij gelukkig zou zijn den keizer te ontvangen te Rome ïn liet Quirïnnal. Hieruit blijkt volkomen dathet in geenen deele keizer Wilhelm is die Rome als plaats van samenkomst heeftaangewezen, doch wel koning Humbert die daartoe, uit eigen gezag, het Quirinaal heeft aan gewezen. Daar koning Humbert het be zoek had aangenomen, zoo is het heel natuurlijk dat keizer Wilhelm daar moest komen, waar zijn gastheer hem verzocht. Het is dus volkomen valsch dat liet initiatief van de reis naar Rome, van den_ kant van Duitschlands keizer gekomen zij. De italiaansche dagbladen maakten nu van die reis gebruik om haat en gal tegen het Pausdom uit te spuwen. Mgr Galim bertihad de gelegenheid hierover den duitschen gezant t§ Weenen, prinsReuss, te onderhouden. Te Berlijn werden die artikels die vooral in de Italia en de Tribuna versche nen ten hoogste afgekeurd. In de reis naar Rome zag men hier enkel eene wis seling van beleefdheden, en men had nooit gedacht dat een zoo eenvoudig feit tegen het Vatikaan zou geexploileerd worden. De opmerkingen van Mgr Galimberti hadden voor gevolg dat de duitsche re- geeringaan het italiaansche gouvernement den wensch uitdrukte dat de romeinsche pers zich onthouden zou aan de reis des keizers eenig inzicht te geven, en een belang dat deze in 't geheel of ten deefe niet had. Inderdaad, sedert dien hebben de ita liaansche liberalen met veel meer voor behoud gesproken over de reis van keizer Wilhelm, en ook de offïcieuse bladen van Berlijn en Weenen zwegen stil of spra ken over het ontwerp in zulken aard, dat het Vatikaan er zich met kon door ge krenkt gevoelen. Dat was niet al. Om den II. Vader over den aard en de gevolgen dezer reis gerust te stellen, zond prins von Bismark Hem de beruchte depêche, waarin hij,de rijks kanselier, de noodzakelijkheid deed uil- schijnen van een verbond met Italië, om DE H\ SISIT-MALO. (50e Vervolg.) Zekeren morgen richtle Pieter zich in zijn bed op, en wierp om zich heen eenen oogslag waarin geen spoor van waarzin te vinden was. Waar ben ik, vroeg hij aan Vernon, die toe schoot. Te midden uwer vrienden. Mijn vaartuig... De heelmeester aarzelde. Spreek, zegde hij, ik mag alles welen. De Sirius is verkocht. Wij zijn krijgsgevangen Vernon boog het hoofd. 't Is wel antwoordde la Barbinais, ik begrijp,.. 'Ik herinner mij., fS'a de zegepraal, de neder laag Verplotlcrd onder het getal.... Mijn God Mijn God Hij deed teekeu lot de matrozen. Dezen nader den. Hetgeen gaet gebeuren, mijne vrienden, zal de vredesbeginselen in Europa te behou den en te doen heerschen en verklaarde dat dil verbond de militaire macht van Duitschland met 500,000 manschappen vermeerderde. Er was hier dus eene hoogere politieke noodzakelijkheid in 't spel en deze wet tigde allezins de reis van den keizer. Het telegram van prins von Bismark maakte een goeden indruk in het Vatikaan, en ook uit Weenen ontving de H. Vader zeer geruststellende verklaringen. Ter gelegenheid van dit bezoek werden nu ook pogingen in 't werk gesteld, die aantoonen dat de duitsche keizer alles wilde vermijden wat het Vatikaan eenig- zins kwetsen kon. Zoo, bij voorbeeld, het ontwerp tot verblijf in het paleis CalTe- relli, het onmiddelijke bezoek des keizers in het Vatikaan, enz. Buitendien is het ook goed dat men wele dat keizer Wilhelm reeds in per soonlijke briefwisseling was met den H. Vader, voor welken hij steeds even veel achting als eerbied koesterde. Herhaal delijk deed hij den wensch kennen Leo XIII te komen begroeten, en men verze kert zelfs dat, toen hij, als eenvoudige» prins, zijnen vader te San Remo kwam bezoeken, hij het voornemen had naar Rome te komen. Reden van hoogeren -^taalkundigen aard verzetten zich echter tegen de uitvoering van dit voornemen. Men heeft beweerd dat de komst van keizer Wilhelm te Rome de politiek van M. Grispi sterker zal maken. Dat is onge- njmd. Een machtige monark laai zich met tot speelbal dienen voor eenen mi nister, van welken Slaat het ook zij. Volgens bericht aan sir Fr. Winlon toegezonden, is majoor Bartholot door zijne dragers vermoord. Jameson is naar Stanley Falls terug gekeerd, om eene nieuwe expeditie in te richten, ter iiuln van Stanley. Tippoo-Tip is nu te Nyangnie. De Times raadt, ter gelegenheid der dood van major Barthelot de grootste voorzichtigheid aan. Eene nieuwe expe ditie zegt het blad, zou eene dwaasheid zijn, daar men hoegenaamd niet weet waar Stanley zich bevindt. Hij heeft die niet noodig of hij is te ver verwijderd, om ze met mogelijkheid te kunnen ontvangen. De herkiezingen voor den nieuwen lord mayor te Londen, zijn vastgesteld op "29 September aanstaande. Men denkt dat, volgens de gewoonte de oudste alderman, M. Whitehead, zal gekozen worden. De nieuwe lord-mayor zal zijnen dienst op 9 November aanslaande beginnen. verschrikkelijker zijn dan de vcrvaarlijkste zee. s,51ö Maar God bewaart ons God zal ons redden, wij zijn christen..- en wij zijn Bretons Het scheen, overigens, dat de ongoloóvigen dc genezing van Pieter dc la Barbinais hadden afge wacht om vast te stellen hoe de verkoop der slaven zou gebeuren. Men week in niets van de gewone gebruiken af, en toch bemerkte men dat de Pacha in alles wat den Serius betrof een levendig belang stelde. Dertien man en de twee kajuitjongens waren van den Sirius overgebleven. Eene laatste maal werden] zij naar het bad be leid. Men gaf hun zuivere klcerderen. Dan sloot men hen op in eene binneplaats van het paleis. Dc Pacha, waarschijnlijk om bij ben eenen in druk van eerbied en vrees te doen ontstaan, was van eene sterke militaire toerusting voorafgegaan cn gevolgd. In c«ne ovciprachtige kleedij ver scheen hij Voor de groep Maloënaren en wierp op hen een trotschen en kouden blik. Dan keerde hij zich langs den kant waar dc la Barbinais zich bevond. Deze was dc turkschc taal genoeg machtig om te verstaan hetgeen Baba-Hasscn aan zijnen vizier vroeg. Niettegenstaande dc bewijsstukken welke er in den koffer van la Barbinais gevonden werden, weigerde Baba-Hassen te erkennen dat de meester van den Sirius als kapitein van een vaartuig, be stemd om koopvaardijschepen Ie beschermen, in verrt landen dreef. Turkije roesde op dit oogen- bÜk eenen oorlog met Frankrijk, onder Lade wijk De voogdijwet voor prinses Wilhelmina der Nederlanden. De nederlandsche wetgeving heeft de kwestie der voogdij schap over de koninklijke prinses, be paald opgelost. De Staten-Gerieraal, in algemeene zit ing vergaderd, hebben woensdag de voogdijwet ongewijzigd en met eenparig heid van stemmen aangenomen. Deze wet treedt in werking op den dag naret' afkondiging. Het manifest, waardoor president Cle veland aanveerdt als kandidaat derdemo- kraten voor het presidentschap op te treden, heeft een gunsligen indruk ge maakt op de bevolking en zelfs de repu blikeinen zijn verplicht te bekennen, dat ue toon van M. Cleveland ernstig en wijs is. De president doet klaar en duidelijk uitschijnen dat hij geenszins het free trade in het schild voert doch dat hij zoodanige herzieningen in de tarieven voorstaat, die enkel dienen kunnen voor l algemeen welzijn. In den brief wordt met gesproken over de verwerping van het visscherii-trak taat. J De Timesde Herald, de World en de Sun maken den uitbundigsten lof van M Cleveland en zeggen dat zijne verkiezing zeker \sm,de Evening Post is van gevoelen dat er sedert Lincoln nooit een wijzer presi dent dan M. Cleveland heeft geregeerd. Alleen de Tribune noemt de kandida tuur van M. Cleveland eene ramp voor het land Reeds duizend maal wellicht werd het, gesteund op de klaarste, de duidelijkste en de onbetwistbaarste feilen, bewezen wat de liberalen met hunnen onverbid- (I el ijken strijd tegen het catholiek onder wijs beoogen. Een zijner meest gevierde opperhoof den den heer Laurent van Gent,verklaar de het eens in plechtige omstandigheden, namelijk kinderzielen aan de H. Kerk ontrukken, de godsdienstzin uit het hert der menigte verdrijven, het geloof en de ch ris tene waarheden in den geest der opkomende geslachten uitdooven, in een woord, liberalen vormen, 't is te zeggen, vrijdenkers, geloofsverzakers en godde- loozen Als ware farizeêrs bekenden onze libe ralen nooit openlijk hun zoo boos als 50ddeloos doel. Neen. het land is nog te catholiek, hel is nog te godsdienstig, het is nog te veel gehecht, aan 'tvoorvaderlijk geloof om te laten zien en hooren wat men in 't schild voert XIVHij aanzag la Barbinais als een afgezant des koning* gelast met de turksche zeemacht tc onder zoeken. De Pacha strekte dus de hand in dc riehting van de la Barbinais uit. L- Die christen hoort mij toe zegde hij. Het gelaat van Pieter behield zijne kalme uit drukking, maar eene schielijke droefheid trof zijn hart. Hij begreep dat er als krijgsgevangen van zulk eenen mcesler, voor hem gecnc hoop op vrij heid meer overbleef. De koude blikken van den Sultan onderzochten opnieuw dc matrozen van den Sirius; hij wees Gal- hauban aan. Deze zal op het roeischip riemen. Dc Pacha verwijderde zich en de gevangenen bevonden zich weer alleen op de binnenplaats met hnnne bewakers. Men bond de handen van Galhauban en van de la Barbinais vast, en men deed hen de drie ver diepingen van eenen onderaardschcc trap afdalen. Dan werden zij in eene wijde, bijna donkere plaats gesloten, waarin een honderdtal mannen van allen ouderdom en stand op den vloer lagen uitgestrekt, Gegroet, broeders zegde de Ia Barbinais op ernstigen toon. Wat schccpskelder morde Galhauban, de schouders ophalende. Baidcn zochten eene plaats om zich neêr te log gen cn te slapen. Nauwelijks waren zij gezeten, of er ontstond onder de gevangenen eene trage, schier plechtige In de maconnieke krochten werd dan besloten dat men in 't geheim, in de duisternis zou werken en het volk door schijnheilige verklaringen en handelwij zen pogen om den tuin te leiden. Anders handelen, zou aan 't liberalism te veel kwaad berokkenen en zijne heerschappij, om zoo te zeggen, onmogelijk maken. Van daar al die hypokrieterijen van zekere liberale schrijvelaars en rede naars Als een nieuw bewijs dezer hypokrie- terij willen wij hier een uittreksel meê deelen uit eeenen brief door M. Em. de Laveleye, aan de Gazette van Brussel toegezonden, brief, die dadelijk door bijna alle de liberale nieuwspapieren werd overgenomen. Luistert geëerde lezers Zij, die aan den priester den toegang tot het schooUokaal ontzeggen namens het slecht begrepen princiep der ver- wereldlijking, verraden de belangen van het liberalism, want zij houden geene rekening van den wil der huisvaders en zij verrijken en bevolken de scho- ien der geestelijkheid. Door deze anti- demokratische politiek maken zij zich de medeplichtigen der klerikalepartij. Men moet dus, volgens den archigeus de Laveleye,den priester in 't schoolbkaat toelaten zoo niet verraadt men debelangen van hel liberalism. Dit wil in andere woorden zeggen Laat den priester in 't school lokaal toe, als een bedriegelijk uithangbord, onze liberale schoolmeesters zullen er wel voor zorgen dat zijne lessen verijdeld worden, dat het godsdienstig zaad dal hij in de jeugdige herten neerlegt niet ont- kieme Zietdaar, ouders, de schijnheiligheid der liberalen in zake van onderwijs an dermaal op de onbetwistbaarste wijze bewezen Werkmansboekjes. Omzendbrief des heeren ministers. Brussel 25 augusti 1888. .-lan de Heeren Gouverneurs der provinciën. M. de Gouverneur, Ik heb vernomen dat onderscheidene gemeentebesturen geweigerd hebben aan zekere werklieden dienslboekjes al te leveren, inzonderheid aan diegenen, welke eene veroordeeling ondergaan heb ben en onder bewaking der policie staan. Dien ter; gevolge verkeeren deze werk lieden in een ellendigen toestand, waar door zij noodlottig terug naar de gevan genis, of naar het bedelaarsgesticht ge dreven worden. Het zou mij aangenaam zijn, M. de Gouverneur, indien deze gemeentebestu- door u herinnerd werden, welke deschik- beweging. Kcnigen richtten zich met moeite op, leunden tegen de muren, gingen bevende voort-uit vrees van de ledematen eens zieken vriends aan te raken of eenen stervende te kwetsen. Hun blik schitterde weer in liunne ingevallene oogen plot seling glansde hun uitgemergeld, bleek gelaat, cn zich tot de nieuwgekon.enen buigende, murmuldc zij met eene bevende stem Frankiijkspreek ons over Frankrijk IX. DE ONTVLUCHTE. De keus, door den pacha gedaan, moest weldra door liet tc koop stellen van de la Barbinai's ongc- lukkige gezellen opgevolgd worden. Na het vertrek van den kapitein, vielen zij nog dikwijls in wanho pige akelige aanvallen maar dan stortte Vernon, de heelmeester, hun weer moed in het hart. liet was alsof Pieter zijnen vriend de taak had opgedra gen de matrozen op dc hoogte van het noodlot te houden. Ook liet hij nooit 11a hen aan dc vrijheid tc doen denken welke zij verkrijgen konden door het storten van een losgeld, of door de ontsnapping, welke enkel van liet toeval afhing. Hij sprak dik wijls met begeestering van het wederkecrcn naar het vaderland. Dal verlichtte de duizenden beproe vingen welke zij tc verduren hadden. Dc twee scheepsjongens alleen weenden voort. En nog wekte Hervé dikwijls den moed van zijn kleinen kameraad op. Waarom hebben wij het weezenliuis verlaten! riep Meriadic in tranen losbarstende uit. DcKloos- kingen^zijn van art. 3 der wet van 10 juli 1883, luidende als volgt Hij, die een dienstboekje wil beko men, doet de vraag daartoe aan liet ge meentebestuur zijner woonplaats, uielke gehouden is, het hem af te leveren. Een ministerieele omzendbrief van 11 juli 1883 herrinnert reeds, dat de eeniqe verplichting, die de wet nog oplegt, diegene is welke ten laste valt van het gemeentebe stuur om een dienst- of tverkboekje af te leveren aan dengene die het vraagt. Exemplaren van een moddel van werk boekje, waarvan grootte en inhoud stipt moeten in acht genomen worden, en het moddel van het register, bestemd om het afleveren der werkboekjes te bepalen, worden bij dezen omzendbrief gevoegd.' Gelief, M. de gouverneur, den tegen- woordigen omzendbrief in bet Memorial adminislratif op te nemen. De minister van landbouw, nijverheid en openbare werken, Ridder DE MOREAü. n XjGSSIXSs»* Zitting ïn liet Damberd. Eenige dagen vóór den Landdag te T^RL-had het grievenkomileit van het emsfonds te Brussel, aan de ver schillende komiteiten van Antwerpen Gent, Brugge, enz. eenen brief gezonden om hen te verzoeken ieder twee algevoer- cigden te zenden op ccnc bijeenkomst, die na den Landdag, in het Damberd, op de Koornmarkt, zou plaats hebben, met net doel een verbond te stichten tusschen al de bestaande vlaamsche grievenkomi- teiten. Deze vergadering had.ten 4 ure namid dag plaats en werd met den verwachten uitslag bekroond. t gr?ot getal derSenen, die aan den Landdag hadden deelgenomen, waren er aanwezigen verscheidene vlaamsche taal strijders namen er het woord. M REIN'HARD, de ieverige voorzitter van het brusselsch komiteit, deed uit schijnen welk groot voordeel er zou voortspruiten uit eene algemeene samen werking voor de vlaamsche zaak, met terzijdelating van alle politieke bekom mering. Al de komiteiten zullen voordeel trekken uit de werkzaamheden van ieder in het bijzonder er zal eenheid en samen hang beslaan in het aanveerden der mid delen om het algemeene doe), de ver dwijning der vlaamsche grieven te be reiken, en de invloed der komiteiten op de vertegenwoordigers van hel Vlaamsche land, op s lands bestuur, de openbare en bijzondere instellingen zal daardoor mer kelijk gesterkt worden. De schrijver van het grievenkomiteit van Geut, gaf een overzicht van heigeen dit komiteit reeds gedaan heeft. tcrzuslcrs vervingen er de moeders welke wij nooit kenden de priesters waren toch zoo goed voor ons. Wij zouden gemakkelijk in dc scheeps timmerwerven van Talard, Val, Trichet en Solidor aan t wérk zijn geraak... \óór ons, zou de zee, door schepen vervroolijkt, nooit afchrikkclijk ge^ weest zijn... Wij zouden rustig zijn gestorven» d;.ar waar wij zijn opgegroeid... Ik ken het kerkhof ginder, men is er zoo gerust... Wat zal er hier van ons geworden De kapitein poogde ons gerust te stellen, maar ik hoorde hem evenwel op zekeren avond tot M. Vernon zeggen Ik vrees alleen voorde kleinen. Men zal geweld inspannen om hen van godsdienst tc doen veranderen. Zoudt gij uw geloof verzaken, gij ik liet mij liever dooden De dood antwaordde Meriadic. Het is een oogen blik, dal hccasnclt... Indien er spraak wa» mij te versmachten of mij het hoofd af te houwen, dan zou ik standvastigheid genoeg bezitten... Maar de marteling... bel vuur. bet staal, dc honger... Ik weet met neen ik weet niet Verschrikt, zijner zwakheid bewust, verborg hij liet hoofd in zijne handen cn snikte luidop. Gij zijt matroos, riep Hervé alsdan veront waardigd. Neen, ik ben een scheepsjongen... Een arm klein kind zonder moeder, door de liefdadigheid opgekweekt, cn dat men op den grooten weg op raapte!... Sterven schrikt mij niet af, maar lijden Ik kan legen de smarten niet.... Zijn gezel nam hem bij den arm. WORIJT VOOimiEZBT.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1888 | | pagina 1