'V
NIEUWS- EN AANKONDiGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONOISSEilENT AALST
ZEEROOVERS
Zondag 21 October 1888,
10 centiemen per nummer. 45ste Jaar, N° 2503.
abonnementprijs
ANNONCEIVPRMS
Politiek overzicht.
De hedendagsche plaag.
Werkmanswoningen:
Barbaren.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. - De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,2b voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTË-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat,
N° 10, naDij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone la centiemen Reklainen, (r. 1,00Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. - -
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond.—De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque Sutim.
AÏSJLST, 20 OCTOBER 1888.
In Frankrijk. "Woensdag vergaderde
de fransche palementaire rechterzij in de
bureelen der Kamer, om er lezing te
hooren van een manifest van haren
voorzitter, baron de Mackau, over den
toestand van het land.
Baron de Mackau deed uitschijnen dat
de voortdurende verdeeldheid van de
republikeinen Frankrijk naar den afgrond
leidt. Er is op dit oogenblik maar eene
partij die pal slaat als eene rots, en die
het belang van het land boven de politie
ke twisten steltde konservalieve partij.
De konservatieven moeten, nu de kie
zingen naderen, krachtiger en eensge
zinder zijn dan ooit. Het uur der verlos
sing is nabijde republikeinen gevoelen
het zelf, want zij kunnen niet eens meer
hunne mismoedigheid verbergen.
Altijd binnen de palen der wet blijven
de zullen de konservatieven de heropbeu
ring van Frankrijk voorbereiden en, zon
der schokken, het land weêr lot zijne
vroegere macht en grootheid brengen.
De redevoering van baron de Mackau
zal gedrukt en rondgestrooid worden.
Fransche Kamer. De royalistische
rechterzij vergaderde donderdag en
stemde liet volgende besluit
De royalistische rechterzij neemt
hare eerste vergadering waar om eens
te meer te verklaren dat de nationale
monarchie, verpersoonlijkt in M. den
graaf van Parijs, alleen Frankrijk redden
kan van de gevaren van allen aard welke
het thans bedreigen.
Generaal Boulanger. De vrienden
van Boulanger verklaren, dat hij eene
kandidatuur in de Cóles du Nord en de
Ardennen heeft geweigerd.
De generaal zal afgeveerdigde blijven
voor liet Noorderdepartement en zich
niet meer voordragen, tenzij er een zetel
openviel in de Seine.
De Patrie meldt, dat talrijke departe
menten den generaal reeds verzocht heb
ben als hunnen kandidaat op te treden bij
de aanstaande algemeene verkiezingen.
Paus en Keizer. Naar de korrespon-
dent van den Standard uit Rome seint, is
de romensche kwestie tijdens het onder
houd van den keizer van Duitschland met
den Paus wel degelijk aangeroerd, of
schoon tegen den zin van den keizer
De Paus begon over deze aangelegen
heid met te doen opmerken hoezeer zijnen
invloed ten goede zou toenemen, bijaldien
Europa besluiten mocht 's Pausen wereld-
lijkemacht teherstellen. De keizer trachtte
het onderwerp te vermijden, maar toen
de Paus bleel aandringen, zegde Wilhelm
DE
VA1* SMT-MALO.
(40° Vervolg.)
XIV.
DE BARBARIJSCHE KUST.
Dc smart van Jocelyne zou hare krachten over
troffen hebben, indien de uiterste wil barer moe
der haar gccnc opoffering haddc opgelegd, welke
haar van dc wanhoop redde. En noglans, wan
neer zij hare plannen aan den dokter Gallois
meedeelde, verschrikte deze hij dc gedachte aan
de gevaren welke zij zou inloopen.
Tc lichtzinnig, zegde hij, hebt gij den eed
gedaan, die u verbindt. Wat zult gij te Algiers
doen Gij zult er talloozc hinderpalen ontmoeten,
en misschien zult gij u tc vergeefs opgeofferd heb
ben. Voorzeker, mijn kind, loof ik uwe kinder
liefde, uw wil van alles tc beproeven om uwen
vader aan de kerkers van den Paclia te onttrek-
liern ronduit dat hij de macht niet bezat
om het vraagstuk ter sprake te brengen,
aangezien hij te Rome verbleef als gast
en bondgenoot van den koning van
Italië
De Paus zinspeelde niettemin op zekere
europeesche mogendheden, waaronder
Frankrijk, die liet herstel van zijne
wereldlijke macht wenschen. De keizer
bleef echter onverzettelijk.
Daags daarna had graaf Bismark een
onderhoud met den Paus, bij hetwelk
eerstgenoemde de woorden des keizers
herhaalde, en daarbij tevens te kennen
gat dat de keizer niets onaangenaams be
doeld had voor den persoon des Pausen.
Natuurlijk deelan wij deze inlichtin
gen van den Standard enkel meê voor
zooveel zij weerd zijn. Indien waarlijk
de romeinsche kweslie in dezen zin be
sproken ware geweest, dan zouden de
vatikaansche dagbladen het ons wel ver
meld hebben.
Want, dit feit staat vast en kan dooi'
al de liberale schrijvelaars niet omge-
stooten worden door zijn verblijf te
Rome en zijn bezoek in het Vatikaan,
heeft Wilhelm eenen vorst herkend,eenen
vorst wiens rechten onvervreemdbaar
zijn. Dat is de beleekenis van keizer
Willielm's reis.
Is nu de romeinsche kwestie rechts-
streeks vooruitgegaan door dit bezoek,
of zullen de gevolgen er zich weldra
doen van gevoelen dat zal ons de toe
komst leeren.
De piaag onzer tijden, en eene plaag
die van dag tot dag meer en meer haren
onheilzamen invloed doet gevoelen, is
onbetwistbaar het overgroot geial 'van
herbergen, drinkhuizen en kroegen.
Ons inzicht is geenszins de deftige
herbergen aan te randen, noch hare ver
dwijnen aan te prediken, want zij zijn in
onze zeden gevallen en worden aanzien
als een noodzakelijkheid voor 't verzet
of de uitspanning naden arbeid. Maar
wij springen in 't harnas tegen den over
vloed en tegen de koten om het in 't
vlaamsch beter uit te drukken, waar alles
verzind wordt om het zuur gewonnen
geld van burger en werkman uit den zak
te kloppen, hem in 't verderl te storten
en bovendien nog zijne gezondheid te
krenken en zijn verstand te verdierlijken.
De heer Emiel de Lavcleye, eea liberale
geleerde, heeft onlangs de noodlottige
gevolgen aangetoond van de overdaad
in sterke dranken, die gedurig vermeer
dert in evenredigheid dat 't getal herber
gen en drinkhuizen aangroeit. Dat getal
is waarlijk verbazend. Oordeelt, geëerde
lezers
België telt heden eene bevolking van
omtrent 6 miljoen inwoners. In het jaar
1885, dus over drij jaar, telde men
136,000 herbergen en drinkhuizen. Welnu
als men van die 6 miljoen inwoners de
ken is heldhaftig, maar niets bewijst, eilaas I dat
M. de Miniac nog leeft. Jaren zijn sedert zijne
ballingschap vcrloopen, zonder dat gij van hem
ooit nieuws ontvingt. De kerkers zijn ginder diep,
en niemand boort dc klachten van lien, die cr in
opgesloten zijn... Wat verlangde uwe moeder?
dc vrijheid \an haren cchtgenool.Gcef alles wat gij
bezit in dc band van eenen pater van O.-L.-Vrouw
van Barmhartigheid, en gij naoogt op een mirakel
van liefdadigheid en opoffering rekenen.
Mijne moeder heeft mij gezegd Vertrek
zoek, red uwen vader.... Ik heb gezworen.... ge
zworen aan een zieltoogend wezen, een wezen dat
ik aanbad.
Men kan u van die belofte ontslaan.
God alleen, die den eed ontvangt, heeft er
hel recht toe.
En gij vertrekt alleen, mijne dochter
Ganette vergezelt mij.
Twee kinderen, zuchtte dc grijsaard.
De engelen zullen ons beschermen, vervolg
de jonge dochter.
Ziende dat liet besluit van Jocelyne onherroe
pelijk zou zijn, hield Gallois zich nog slechts
bezig met liet vergemakkelijken van hare reis.
Ilij gaf haar warme aanbevelingen voor den
konsul, brieven door vrijbuiters van Sint-Malo
aan rijke kooplieden van Algiers gericht, en beval
haar vervolgens in de handen van God.
De twee jonge dochters moesten zich inschepen
vrouwen en de jongelingen beneden de
13 jaar afrekent, moeten er ongeveer
2.200.Ö00 mannen en jongelingen over
blijven.
Als men nu T getal 2.200,000 deelt door
liet getal herbergen, dat is door -156.000,
dan is de uilslag 16 en eene breuk.
Wij treffen dus in België eene herberg
of drinkhuis aan voor 16 personen.
Is dat geene schande
Men klaagt gedurig over den slechten
tijd. Maar als 't kermis of ergens feest is,
men zou liet niet zeggen als men de klee -
derpraclit en den zwier van velen nagaat.
Doch laten wij dat voor heden ter zijde.
Wilt gij weten, geëerde lezers, hoeveel
er, jaarlijks in België in sterke dranken
verleerd wordt Ehwel, niet min dan
120,000,000, zegge honderd twintig mil-
lioer, frank Dat maakt twintig franks
per hoofd uit.... En waartoe dient meest
die drank Tot verderf van de drinkers,
lot ongeluk van velo gèzinnen, tot verlies
van onze aloude christene zedelijkheid
Door de vermeerdering der herbergen,
bezomierlijk sedert de jaren zeventig, is
't getal der misdaden van allen aard ver-
drijduliheld. De gevallen van krankzinnig
heid hebben in de zelfde verhouding toe
genomen. Immers de sterke dranken
verdooven of vernielen de verstandver-
gens.
Het is onbetwistbaar dus dat die over-
■loed van drinkhuizen hedendaags veel
kwaad veroorzaakt, in andere woorden,
dat het eene ware geesel is geworden
die het lichaamelijk en zedelijk verval te
weegbrengt.
Hel is de plicht van al wie het welzijn
des vaderlands behertigt, het onmatig
gebruik of liever, 't misbruik voor al van
sterke dranken door woorden en daden
tegen te houden en dan alleen zouden wij
van den overvloed der herbergen, van
die plaag onver lijden eindelijk verlost
wezen
De groote steden, sinds de kolossale
uitbreiding der nijverheid, strekken zich
onophoudelijk verder uit de gronden,
in de groote centrums, stijgen gedurig in
waarde vandaar de bekommering, van
wege de eigenaars, om luchten ruimte
te beperken, ten einde zooveel volk
mogelijk op eene zoo klein mogelijke
plaats op te hoopon.
Wat is het gevolg daarvan
I)at de werklieden zich moeten opeen-
boopen in ongezonde kazernen, induffige
koten, waar alles ontbreekt wat het le
ven veraangenaamt en vervroolijkt, waar
zij 's avonds zonder eenig verlangen
naartoe trekken, om er niets te vinden
dan enge met vuile geuren doorwazemde
kamers, waaruit het zenuwtergend ge
schreeuw van magere, zwakke kinderen
hun te gemoet vaart.
Het gouvernement wil het zijne hij-
brengen om dien betreurensweerdigen
toestand te verbeteren ziedaar nuilig,
doelmatig, oprecht katholiek socialism.
Hopen wij dat de werkmanslievende in
zichten onzer ministers zullen beant
woord worden, en dat de liberalen met
hunne onverdraaglijke partijschap weer
al geene stokken zullen in 't wiel steken.
Het gouvernement zal binnen kort
weer nieuwe blijken van zijne werkmans
liefde geven het wil het bouwen van
werkmanswoningen aanmoedigen, rnel
liet stichten te vergemakkelijken van
maatschappijen die zulks voor doelwit
hebben, en met het verminderen, ja het
afschaffen van belastingen en rechten
van allen aard die op de werkmanswo
ningen bestaan.
Alwie den toestand der werkende klas
behartigt, zal erkennen dat het plan van
het Staatsbestuur allen lof verdient, en
dat wellicht geen enkele maatregel heil
zamer is voor de lotsverbetering dier
klasse.
Inderdaad, wat is meer noodig dan
den werkman gezonde en luchtige, aan
gename woningen te verschaffen hem,
na de afgedane dagtaak, een gezellig
te huis te bezorgen
op een vaartuig dat men kwam tc laden. Zij wacht
ten nog eene weck en begaven zich eiken dag
naar de plaats waar Mevrouw de Miniac rustste.
Eindelijk scheidden slechts cenigc uren hen van
het vertrek.
Het houten huis had een akelig voorkotnau.
Een koffer hield het reisgoed der twee meisjes
in. Jocelyne had het geld, dat zij voor den vrij
koop van haren vader had verzameld, in een klein
zaksken genaaid, dat zij op zich droeg.
De prijs van haren overtocht, door M. Gallois
geregeld, verminderde den schal der weeze niet.
Op het oogenblik dat zij in dc boot ging stap
pen, welke haar tot den IN'autii.b moest brengen,
bogen Jan en Lodewijk dc la Barbinais voor
haar.
Jufvrouw, zegde Lodewijk herhaal aan
mijnen broeder dat gansch onze fortuin hem toe
behoort.
Ja, ik zal het zeggen, antwoordde dc jonee
dochter.
Maar de oogslag, welken zij op heiu wierp, ver-
ried een geheim verwijthetgeen zij, een kind,
voor de redding hears vaders ging wagen, konden
mannen, dit niat ondernemen
Ganette sprong eerst de boot in. Lodewijk de
ia Barbinais bood Joeeiyne de hand, zij zette zich
op eene bank neer, de zeelieden grepen de riemen
rast, en een oogenblik nadien bevond zij zich aan
boord van den Nautiek.
De laatste redevoering die M. Grmx
in dc Ligue libérale uitsprak treft
men onder andere de verklaring aan dat
de buitenlieden harharen zijn.
I)e brusselsche liberalen, de helden van
den 7 september, zijn de pionniers der
beschaving en de buitenlieden, 't is te
zeggen, de bewoners der kleine steden
en gemeenten zijn de barbaren of de wil
demans. En waarom zijn wij barbaren of
wildemans Omdat wij in overgrooie
meerderheid tot de eatliolieUc bewarende
partij^ belioorenMoesten wij morgen
naar 't liberalismus overioopen, wij zon
den als bij tooverslag herschapen zijn, in
andere woorden, wij zouden geene bar
baren of wildemans meer wezen, maar
wel verlichte, verstandige en beschaafde
lieden
Wij zullen er nota van nemert en het
ons op tijd en stond herinneren. In alle
geval, wij blijven tocii altijd liever barba
ren of wildemans in de oogen der logie-
mannen dan ellendige slaven van den
maconmeken boel
Keizer Willem en Paus.
De Maasbodehet voornaam katholiek
blad uil Rotterdam, schrijft eenen artikel
over het bezoek van Keizer Willem van
Duitschland op het Vaticaan en op 't Qui
rmaal. Het blad zegt volkomen de waar
heid doch het doet, in alle geval, den
schoonen kant van de zaak uitschijnen
Hier de arlikel
Volgens het program dat voor het
het bezoek aan den H. Vader door kei
zer Willem vastgesteld was, is de keizer
na verleden donderdag 11 October, te 4
Zij Sleuf op liet dek en zag de stad, met muren
van graniet omringd, allengskens verdwijnen, dan
dc kerktorens, en eindelijk de zwarte streep,
die dc aarde aanwees. Als dc avond viel, kon zij
niets meer onderscheiden dan het somher azuur
van den sterrenhemel, en de groene tint der zee,
welke de golven met zilveren schuim bezaaide.
Dan dacht zij aan hare moeder, aan de kerkers
haars vaders, aan dc moeilijkheid liarcr taak, aan
hare zwakheid, en zij liet het hoofd op hare armen
zinken en weende.
Dc naeht was overheerlijk.
Ganette sliep aan hare voeten in,
Dc matrozen, die den dienst deden, waren hij
het zicht dier twee schoonc, zwakke vrouwen,
diep ontroerd. Dc klanten van moeder Cachciol
hadden hun het heldhaftig besluit van Jocclvne
en bare nederige vriendin doen kennen, eii
Vcrdurau, de meestergast, zegde tot de kame
raden
Voor die kleine heiligen, zou men zich in het
vuur werpen, nietwaar?
In het vuur en in het water ook, antwoordde
Bourjaron aan den matroos.
De kapitein van den Xautrk was een jonkman,
die voor de eerste maal het bevel over een schip
voerde. Hij was moedig, stout en wist wel dat het
gevaar iicm weldra langs alle kanten zou omrin
gen ook had hij, zooveel mogelijk, zijn vaartuig
van krijgsvoorraad voorzien.
-?£E-.*3S?£2£W.-1-
ure in Roomen aangekomen te zijn, vrij
dag morgend uit het Quirinaal gegaan
naar bet hotel van den duïtsclien- gezant
bij het Vaticaan, baron vou SchIÜzer,
en daar bevond hij zichvolgens de regels
van het volkenrechtop duilsch grondgebied.
Van daar dus, van uit zijn eigen rijk
en met uit, het door Humbert's vader «Te-
roofde Quirinaal, is hij naar den pJus
gegaan, met in rijtuigen van den roover-
Komng, maar in zijn eigen gespan, dat
daarvoor opzettelijk per spoor van Berlijn
naar Hoornen werd gebracht.
>»Lhhdeü gel,ee'en Jag °P l,el Vaticaan
te hebben doorgebracht, ging hij vrijdae
maaltijden bij von Schlözer, aan welks
latei kardinaal Rampolla, den staats-ss-
cretans van den Paus genoodigd was.
Als Humbert de koorts niet gehad
heeft van woede, dan moet hij wel geen
greintje gevoel van eigenweerde meer
bezitten, want bitterder les en hardere
bejegening kon hem door zijnen keizer
lijken gast niet gegeven en aangedaan
worden.
Op de meest opzienbare, tot in de
kleinste bijzonderheden door Paus en
seizer vastgestelde wijze, brengt keizer
Willem een bezoek aan den hoogsten sou-
verem der aarde, daarheen vergezeld
door heel hel volk van P.oomen, dat jui-
dlcn tocht Senla,ldend g8tU'se is Van
11 Wilt gij, lezer, de beleekenis van dit
feit en van de bijzonderheden daarvan
goed vatten, stel u voor dat gij eenen
vriend van buiten bij u ontvangt en hem
het schitterendst onthaal bereid hebt. De
naïrhoH0™1' omll<,lst u' en gaal spoedig
naar bed, vermoeid van de reis. üenvol-
™orge."d Saal '"J. i» plaats van
gebruik te maken van uw rijtuig, naar
eenen koetsier, bestelt een allerprachtigst
gespan, en rijdt daarin naar uwen vijand
bij wien hij den geileden dag doorbrengt!
En s avonds komt hij niet bij u eten
maar doel dit bij iemand die meluwen
vijand de verschrikkelijkste betrekkingen
onderhoudt. b
Met welke oog zoucit gij dien «vriend»
aanzien
Het bezoek des keizers aan den Paus
hLf? TS,iindlT?«to' waari" het plaats
beeft, leert allerduidelijkst de weerde
kennen van het bezoek des keizers aan
koning Humbert.
Humbert versiert geheel Roomen,
laat gedenksteenen maken, tracht zijn pa-
ets voor den duitsehen monark in eenen
hemel te veranderen, en werkt met alle
liberale schreeuwers en alle liberale bla-
den van Italië samen om den keizer en
de wereld te doen gelooven, dat hij in
nat bezoek eene erkenning en goedkeu
ring van den roof zijns vaders zielmaar
de keizer gaat, op de wijze met Leo XIII
Vaticaan f' Z°° sPoe(^ '"i ^an naar l,et
ff Wat is Humbert diep vernederd, en
wat heelt het geloof aan dc duurzaamheid
van het schelmstuk der ilaliaatiselie re
volutie den nekslag gekregen
De jonge dochter, die het in liaro enge kooi tc
bang ilad, sleet schier eiken dag op liet dek Het
kwam haar voor dat hcl vaartuig sneller
door dc golven sneed, als zij mel hel oog hel kiel-
water van liet schip volgde.
Overigens, hei vloog .ver de zee als een pijl
an alles voorspelde eene spoedige en gelukkige
overvaart.
annecr bij Jocelyne het hartzeer van het va
derland verlaten tc hebben iets of wat verminderd
was, docht zij uilsiuitelijk. aan de heilige zending,
die voortaan het doel baars levens was.
Hoe zon zij in dc kerkers van den paclia kunnen
dringen
Handle, aan de zijde van Joeeiyne gezeten,
aard morde met gespannen aandacht al nat deze
haar van de Miniac en van Pieter dc la Har-
binais vertelde.
Jufvrouw, vroeg op zekeren dag Ganette,
hoe komt hcl dal dc broeders van uwen ver
loofde met aanstonds naar Algiers vertrokken
zijn, om den kapitein van den Sinus ts gaan
redden
Hel gelaat van Jocelyne verduisterde. Zij ook
was er verwonderd over dat de broeders van
Pieter hem in het ongeluk schenen tc verlaten.
Zij wilde echter den schijn niet aannemen hen te
beschuldigen, en hare hand op den schouder van
Ganette leggende, antwoordde zij
WoRQT VOORTGEZET.
