NIEUWS- EN MNKONOIGINGSBLAD VAN OE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
ZEEROOVERS
Zondag 3 Februari 1889,
10 centiemen per nummer. 43ste Jaar, N° 2555.
ARO.W KMENTPRIJS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
DOOD
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
r. 3,2b voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, tr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque Suam.
A EEST, 2 FEBRUARI 1889.
AARTSHERTOG RUDOLF.
Woensdag namiddag werd le Brussel
een zoo pijnlijk als onverwacht nieuws
ontvangen.
Aartsherlog Rodolf, eenige zoon en
vermoedelijke troonopvolger van den
Keizer van Oostenrijk, is woensdag
schielijk overleden, in den jeugdigen
ouderdom van omtrent 31 jaar. Niets
deed dit overlijden vermoeden.
Prins Rodolf was kloek en gezond.
Dijnsdag had hij gansch den dag op jacht
geweest, te Meierling, klein dorpje van
Oostenrijk, 15 kilometers afgelegen van
de hoofdstad Weenen. 's Avonds had de
Aartshertog een licht noenmaal genomen
en was vroeg gang slapen omdat hij
wenschte 's anderdaags vroeg te been
te zijn.
Woensdag morgend was men verwon
derd van hem niet le zien naar beneden
komen. Maar men dacht dat de vermoeie
nissen van den vorigen dag hem langer
deden rusten als gewoonte. Ten lange
laatste werd men ongerust en ging hem
wekken. Maar men riep vruchteloos.
Aartshertog Rodolf lag dood in zijn bed.
Hij was gestorven ten gevolge van eene
hertaderbreuk.
Deze onverwachte lijding heeft in alle
landen van Europa den diepsten indruk
gemaakt. Te Weenen, waar de eenige
zoon van den Keizer zeer volksgeliefd
was, zooals overigens in gansch het
rijk, was het volk als van de hand Gods
geslagen. De schouwburgen werden on-
middelijk gesloten en de vlag half-top ten
teeken van rouw uitgehangen.
In ons land zal dit overlijden ook bij
zonderlijk betreurd worden, want deze
onvoorziene slag treft vooral onze Ko
ninklijke Familie. Immers, prins Rodolf
was den 10 mei 4881 getrouwd met Prin
ses Stefanie, tweede dochter van Z. M.
Leopold II. Uit dit huwelijk werd een
lief meisje geboren, nu op haar zesde
jaar. Ter gelegenheid van deze echtver
bintenis werden er le Brussel groote fees
ten gevierd, waaruit men kon afleiden
hoe geerne Prinses Stefanie en haren toe
komenden gemaal gezien werden.
Dit gelukkig huwelijk wordt heden
verbroken, als alles aan de jonge echte
lingen de schoonste toekomst scheen te
verzekeren.
Het verdriet van onzen Koning en onze
Koningin doet zeer om zien. Al de groo
ten hebben hunne deelneming in dat ver-
VAM NIMT-MALO.
(68* Vervolg.)
Ik zal vcrccrendc voorwaarden aanvaarden.
Gij zult u niet een blind vertrouwen, op ge
nade, moeten overgeven.
Dan sterf ik liever onder de puincn van Al
giers.
Op dit oogenblik bestormde eene groote menigte
volks het paleis. Van alle kanten steeg een woest
geschreeuw op.
Aan liet hoofd der verwilderde vluchtingen be
vond zich Lcïla, met harcu zoon in den arm.
Gij hebt mij niet willen gelnovcn, zegde zij,
tot Baba-Hassan, wanneer ik u smeekte aan de
la fiarbinais genade te schenken. Ik vroeg u echter
alzoo de redding uwer stad I Zijn bloed komt over
ons, liet bloed van cencn held. De vrede, de vre
de
lies doen kennen. Ons volk zal zich daar
bij aansluiten, want hel deelt in't lief en
't leed van zijn koninklijk stamhuis.
De Aartsherlog Rodolf was een man
van veel verstand. Hij hield zich veel
bezig mt't wetenschap en letterkunde.
Hij heeft boeken geschreven die de ge
leerde kenners hoogschatten. Hij sprak
verschillige vreemde talen.
Ziehier nadere inlichtingen over die
droevige gebeurtenis.
De Prins was maandag op jacht naar
Baden Meierling.
De Prins Philip van Coburg alsmede
de graal Hoyois bevonden zich tussclien
de genooditfden. Dijnsdag nogtans, deed
Prins Rodolf zich een weinig ongesteld
gevoelende, zich verontschuldigen geen
deel te kunnen nemen aan liet familiefeest
dat in het Hof burg moest plaats hebben.
De genoodigden van den Prins woens
dag morgend vergaderd zijnde, en hun
nen keizerlijken uitnoodiger niet ziende
afkomen, gingen om nieuws en waren
als door de band Gods geslagen toen
men hen liet weten dat Prins Rodolf
overleden was ten gevolge eener hert-
aderbreuk.
Ziehier nogtans, in tegenoverstelling
van het voorgaande, wal men meldt uit
Weenen, onder alle voorbehoud, aan de
Etoile Beige,
Van olïicieele zijde bevestigt men dat
Aartshertog Rodolf overleden is ten ge
volge eener hertaderbreuk. Maar vol
gens een ander verhaal thans zeer
verspreid, en door de officieuse Neue
Freie Presse opgenomen zou de Prins
in zijn bed zijn gevonden gedood door een
revolverschot.
In de diplomatieke kringen houdt men
aan het officieel nieuws. Al de diplomaten
die zondag den Prins gezien hebben,
zeggen, dat zij hem nog nooit in
zulke goede stemming gezien hadden en
geen bezwarende bezigheden scheen le
hebben.
Andere personen zeggen dal de Prins,
over eenigen lijd gezegd had dat hij
meende dat hij i.iet lang meer zou leven.
De laatste nieuwstijdingen uit Wee
nen melden dat aartshertog Rodolf zich
in eenen aanval van zinsverdijstering zou
gezelfmoord hebben.
Levensbeschrijving.
Aartshertog Rodolf, Keizerlijke Prins
van Oostenrijk, erfgenaam van den troon,
Koninklijke Prins van Bohemen enHonga-
rië. Luitenant veldmaarschald, Admiraal,
werd geboren den 21 augusti 1858, en
nad bij gevolg den ouderdom v^an31 jaren
nog niet bereikt.
Eenige zoon van Frans Jozef en van
keizerin Elisabeth, was hij de erfgenaam
van die prachtige kroon derHabsburgers,
De vrede I kermden de vrouwen, terwijl
zij de kussenbank naderden, waarop dc paclia
zich had neergelegd.
De vrede huilde dc verschrikte menigte.
Allen achteruit 1 riep Baba-Hassan met eene
dreigende stem. Ik zal het uur der onderhande-
ing naar beliefte kiezen. Ik heb nog soldaten en
slaven, die mij getrouw blijven, die u wel tot dc
rede zullen welen te brengen.
Dc dreigende menigte ging grollend henen.
Pater Va'clier werd bij den pacha ontboden.
Deze laatste gelaste hem den admiraal du Qucs-
mc te gaan spreken en hem te vragen aan welke
voorwaarden dat hij het bombardement zou doei:
ophouden.
Een vertrouweling van don pacha zou den kon
sul vergezellen.
Beiden slapten in eene boot en bereikten weldra
het schip van den admiraal-
Deze ontving den konsul met alle mogelijke
eerbetuiging.
Indien de pacha u tot mij zendt, zegde de
admiraal, is hel enkel omdat hij er zich toe ge
dwongen gevoelt. Zeg hem dat ik geenzins het
inzicht heb misbruik van mijn overwinning te
maken. De koning, mijn meester, verklaart aan
Baba-Hassan den oorlog niet uit zucht naar ver
overing, maar gedwongen dooreen gevoel van
menschlievendheid. De pacha zal de onkosten van
den oorlog betalen en al dc franschc gevangenen
zullen ons, zonder losgeld, teruggegeven worden,
de hoop van geheel een volk, den roem
en de fierheid eener machtige familie.
Hij bad slechts twee zusters aartsher
togin Gisela, getrouwd met prins Leopold
van Beieren en aartshertogin Valeria,
onlangs met een harer neven verloofd.
De jonge prins had eene volledige,doch
eenvoudige opvoeding genoten.
Op 24 juni 1877 meerderjarig verklaard,
ging hij den 23 juli 1878 in den werke-
lijken militairen dienst in het 36° regiment
voetvolk.
In meert 1880 met Prinses Stefanie
van België verloofd, trad hij met haar in
bet huwelijk dm 10 mei 1881.
Uit dit huwelijk was tot hieitoe slechts
ééne dochter voortgesproten, namelijk
de jonge aartshertogin Elisabeth, geboren
den 2 september 1883.
In september 1880 bevorderd tot gene
raal-majoor, ontving de algestorvene
Prins terzelfder tijd den tilil van admiraal.
Den 0 april 1881 werd hij hevelhebber
der 18e brigade voetvolk, ie Praag, en in
1883 bevelhebber der25c divisievoetvolk,
te Weenen, met den rang van luitenant-
veldmaarschalk.
Buitendien was de Prins eere-bevel
hebber van eene menigte oostenrijksche,
duitsche en russische regimenten.
Prins Rodolf was een merkweerdige
kenner der ornithologie en der dierkun
de, een geleerde naturalist, die met al
de wetenschappelijke en letterkundige
kringen van Weenen in betrekking stond.
Zelf bestierde hij de uitgave van een
groot werk, de beschrijving bevattende
van de verschillige landen der oosten-
rijksch -hongaarsche monarchie, onder
titel van Oesterreich- Ungarn im Wort und
Bild.
Deze uitgave, die tevens wetenschap
pelijk, vaderlandslievend en kunstvol is,
is geschikt om Europa een gedacht te
geven van de volkeren, hunne zeden en
gewoonten, alsook van de landen die het
rijk uitmaken.
De eersie aflevering verscheen in No
vember 1886. De vernaamste schrijvers
en kunstenaars van Oostenrijk waren er
in werkzaam. Prins Rodolt schreef er
altijd artikels in, die van eenen fijnen en
opmerkzamen geest getuigden en zich
door eenen vloeienden en geestigen stijl
kenmerkten.
Het werk verschijnt in het duitsch en
in het hongaarsch.
De afgestorvene was ook de schrijver
van verscheidene jacht en reisverhalen.
De beschrijving zijner reizen in het H.
Land, maakte destijds veel opschudding,
alsook zijn boek Veertien dagen op den
Donau.
De Hoogeschool van Leuven noemde
hem doctor in de wetenschappen.
Men ziet het, Rodolf was meer een let
terkundige, en geleerde, dan een oor
logsman, ofschoon hij van den generaal
graaf de Gondrecourt, eene strenge mili
taire opvoeding had ontvangen, en even-
alsook al <le gevangenen van vreemde natiën, die
gekaapt werden op schepen, varende onder fran-
sclie vlag.
Dc konsul verwijderde zich met den taalman
en begaf zich naar liet paleis, waar Baba-Hassan,
door zijne onderdanen verlaten, aan de grootste
onrust ten prooi, op hem wachtte.
Hij aanhoorde de voorwaarden, welke du Qucs-
me hem stelde, docli weigerde dezelve te aanvaar
den.
Schrijfzegde hij aan pater Vacher, schrijf
en draag den brief naar den admiraal.
Hij zelf dik teerde den brief.
Op liet oogenblik dat dc konsul liet palcis ver
liet, bemerkte hij Jocelync die in rouwklccdcrcn
was gehuld.
Is hel de vrijheid vraagde zij, zullen wij
Frankrijk weldra terugzien
Gij zijl vrij, mijne dochter en indien gij ver
langt mij met Ganctte te volgen....
Ik blijf waar mijn vader is. Maar terwijl de
stad afbrandt, dat de tempels verwoest worden,
dat dc paleizen instorten, kan ik mij niet weer
houden aan dc voorzegging van Pieter te denken
a Frankrijk zal mij wreken Ja Frankrijk
wreekt hem
De konsul begaf zich aan boord van het admi
raalschip du Qucsmc weigerde den brief te lezen.
Baba-Hassan heeft geenc vredesvoorwaarden
tc stellen, sprak hij, cr blijft hem niets over dan
le gehoorzamen. Ik verdedig hier liet bloed van
goed de soldatensoep had moeten eten
dan den minste zijner onderdanen.
Hij voerde zijn bevelhebberschap ech
ter naar geweten uit. Dooh het krijgs
mansleven ging hem niet af en hij beken
de zulks vroeger herhaaldelijk aan zijnen
jongen vriend, prins Wilhelm, thans kei
zer van Duitschland.
Het was de graaf de Bombëlles, die
den aartshertog de liefde iot kunsten,
letteren en wetenschappen wist in te
boezemen.
Zijne redevoering hij de opening van
het congres van elektriciteit was zeer
opmerkenswaardig. Iedereen herinnert
zich zijne woorden de elektriciteit is
een zee van licht die, uit Oostenrijk, zich
over de geheele wereld moet versprei
den.
Eene bijzonderheid die de dagblad
schrijvers betreft Prins Rodolf kende
persoonlijk al de journalisten van Wee
nen, ging vertrouwelijk met hen om en
bracht menig uur door in de redaktie-
bureelen der Weener dagbladen.
Aartshertog Rodolf was een der popu
lairste prinsen van het huis van Habsburg.
Overal, in al de landen van het rijk
was hij gekend. Hij sprak al de lalen
zijner onderdanen duitsch, hongaarsch,
czeeksch, italiaansch en slovaksch. Bui
tendien sprak hij het fransch en het
engelsch even goed als zijne moedertaal.
Rodolf, zonder als zijn vader en als
aartshertog Albrecht de Habsburger ge-
laatstrekkente bezitten, had echter geheel
en al de historische strekken der familie.
Hij had de zachte en diepe blikken
zijner moeder, de vroolijkheid en de
openhartigheid zijns vaders.
Jager was hij in de ziel, zooals hij een
sportman was van de eerste soortde
eerste liefhebberij was eene erfenis van
zijnen vader, de tweede van zijne moeder.
Voor het overige was hij een levenslustig
jong man, die in Weenen niets dan vrien
den had.
Onze Koning en Koningin waren op dit
oogenblik te Laeken. De Koning was
woensdag naar Brussel gekomen om
verschillige personen gehoor te verlee-
nen.
Op eens hoorden de lakeien buiten het
vreeselijk nieuws roepen door de gazet-
verkoopers. Zij konden hunne ooren niet
gelooven zij kochten het eerste blad het
beste en gaven het aanstonds aan den
graaf d'Assche, die oogenblikkeüjk graaf
de Bor.eh grave, sekretaris des Konings,
verwittigde.
Terwijl zij nog aan 't lezen waren deed
de Koning zijnen sekreiaris roepen. Z. M.
had juist een telegram ontvangen van
keizer Frans Jozef, hem het droevig af
sterven van zijnen welbeminden zoon
meldende.
DeKoning melde het nieuws aan M. de
Borchgrave en toonde de diepste smart.
Frankrijk. Ilet is de teruggave van landgenooten,
welke ik cisch. Ik vergeet niet dat ik de la Barbi-
nais te wreken heb. Keer terug, mijn vader, en
zeg aan den paclia dat Algiers zal ophouden te be
staan, indien er slechts een enkele Fransche ge
vangene in die stad weèrhoudcn wordt.
Dc konsul sloeg opnieuw den weg in naar het
paleis.
Dc paclia stelde voor dat du Qucsmc eenige
officiers zou zenden om de gevangenen te herken
nen, die hij vervolgens zou laten mee gaan.
Dc admiraal weigerde.
.Men zal ze hier aan boord brengen, ant
woordde hij,
Dc woede van den pacha kende gccne palen
meer. Ilij stelde nieuwe listen in het werk, doch
vruchteloos.
De pacha begreep dat hij legen wil en dank
moest toegeven.
Nauwelijks was zijn besluit genomen, of Lcïla
spoedde zich tol Jocclyne.
Vaarwel, zegde zij haar, vaarwel voor ecuwig,
aan u, die ik zóó bemind heb. De pacha stuurt
de gevangenen wéér.... L'w vader zal van de eerste
zijn... Denkt ginder aan Leïla en Orpliy
Jocclyne sloot hare vriendin tegen licur hart en
weende.
Dc doktor dc Miniac bevond zich inderdaad tus
sclien dc eersie gevangenen, welke door den
paclia naar het admiraalschip gezonden werden.
Hun getal beliep honderd twee-en-veertigM. de
t Is onmogelijk de droefheid van Z. M.
te schetsen.
Daarop gaf de Koning aanstonds bevel
H. M. de Koningin van het gebeurde te
berichten.
Te Laeken was de noodlottige tijding
rond half vijf gekend.
De Koningin gezien het slechte weêr,
was met uitgereden, zooalzij voornemens
was en woonde, in hare vertrekken, de
lessen van prinses Clementina bij.
Hare Majesteit, was zeer verheugd en
van goed humeur en dacht in T geheel
niet aan het ongeluk dat op dit uur haren
keizerlijken schoonzoon had getroffen.
Ten 4 uren 30 werd de jonkvrouw
Isabella d'Oultremont, paleisdame van
dienst, door den bijzonderen telegrafist
van het kasteel verwittigd, dat de Koning
het volgende telegram uit het paleis van
Brussel had verzonden Prins Rodolf
is dezen morgend schielijk gestorven.
De gravin d'Oultremont schrikte bij de
gedachte dat zij die vreeselijke tijding aan
de Koningin moest meêdeelen.Na eenige
aarzeling begat zij zich niettemin naar de
vertrekken van Hare Majesteit.
Uwe Majesteit, zegde zij, ik heb
naar eene zeer droeve tijding meê te dee-
len. Prins Rodolf is ziek, zeer ziek....
Hij Is dood onderbrak eensklaps
de Koningin, zoo bleek als een lijk.
De gravin bood haar het telegram des
Konings aan, dat het schrikkelijke nieuws
bevatte.
De Koningin barstte in tranen los en
gaf blijken der diepste ontroering. Hare
eeredames, baron nes d'Hoogvorst en gra
vin d'Oultremont trachtten haar zooveel
mogelijk te troosten.
Mijn arm kind Mijn arm kind
riep de Koningin midden van hare tranen
uit.
Op een gegeven oogenblik wilde de
Koningin seffens naar Weenen vertrekken
doch zij veranderde van meening, toen
de Koning ten half 7 uit Brussel te Laeken
was aangekomen.
Na met prins de Chiraay onderhandeld
te hebben, is de koning in vliegende vaart
per rijtuig naar Laeken vertrokken. De
Koning en de Koningin hebben gedurende
drie kwaart uurs alleen in gesprek ge
weest, waarna zij zich in hunne persoon
lijke vertrekken terugtrokken. De konin
gin was daarna veel kalmer.
In den avond zijn nieuwe telegrammen
van keizer Frans Jozef ingekomen. Vol
gens deze is het ten huize van zijnen
vriend, graat Neuhaus, te Meierling, waar
eene groote jachtpartij moest plaats heb-
ben, dat men den Kroonprins dood in
zijn bed gevonden heeft, tengevolge eener
harladeröreuk.
De Koning en de Koningin hebben lan
ge telegrammen van rouwbeklag gestuurd
aan den keizer, de keizerin en aan hunne
dochter, Aartshertogin Stefanie.
Bcaujeu was er bij.
Zijn er geenc gevangenen meer buiten de
stad vraagde du Qucsme.
Fr is tijd noodig om ze tc verzamelen.
De admiraal stond vijf dagen toe.
Wanneer al de gevangenen bijeen vergaderd
waren, zond du (luesmc M. Layette, koininissaris-
gcneraal van bet zeewezen, M. de Combes, inge
nieur, en dertien andere officiers nuur den pacha
om in het openbaar over dc voorwaarden van den
vrede te onderwerpen.
De voorwaarden bicven dezelfde. Frankrijk
vraagde de slaven weêr, cischte dc betaling van
de onkosten des oorlogs, en eene schadevergoeding
voor de kooplieden, wier schepen gekaapt en ge
plunderd waren.
Dc paclia aarzelt.
Du Quesnc zendt Mczo-Morte naar Algiers, den
kende dat deze, door zijnen invloed den pacha tot
het aannemen van die redelijke voorwaarden zou
overhalen.
Maar nauwelijks is Mezo-Mortc in vrijheid of hij
maakte den pacha hatelijk bij het volk en de solda
ten brengt cencn oproer teweeg.
De pacha verlaat zijn palcis en hoopt dc oproe-
rigen terug tot dc reden cn dc gehoorzaamheid
te brengen, doch pas hebben dezen hem bemerkt
of vier geweren knallen Baba Hassan valt achter,
over met de armen uitgestrekt; vier kogels hebben
zijne borst doorbuord.
Wordt Voortgezet,