NIEUWS- EN MNKONOIGINGSBLAD VAN OE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. ZEEROOVERS Zondag 3 Februari 1889, 10 centiemen per nummer. 43ste Jaar, N° 2555. ARO.W KMENTPRIJS ANNONCENPRIJS Politiek overzicht. DOOD DE DENDERBODE. Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars r. 3,2b voor zes maanden fr. 1,7b voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat, N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, tr. 1,00 Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Calque Suam. A EEST, 2 FEBRUARI 1889. AARTSHERTOG RUDOLF. Woensdag namiddag werd le Brussel een zoo pijnlijk als onverwacht nieuws ontvangen. Aartsherlog Rodolf, eenige zoon en vermoedelijke troonopvolger van den Keizer van Oostenrijk, is woensdag schielijk overleden, in den jeugdigen ouderdom van omtrent 31 jaar. Niets deed dit overlijden vermoeden. Prins Rodolf was kloek en gezond. Dijnsdag had hij gansch den dag op jacht geweest, te Meierling, klein dorpje van Oostenrijk, 15 kilometers afgelegen van de hoofdstad Weenen. 's Avonds had de Aartshertog een licht noenmaal genomen en was vroeg gang slapen omdat hij wenschte 's anderdaags vroeg te been te zijn. Woensdag morgend was men verwon derd van hem niet le zien naar beneden komen. Maar men dacht dat de vermoeie nissen van den vorigen dag hem langer deden rusten als gewoonte. Ten lange laatste werd men ongerust en ging hem wekken. Maar men riep vruchteloos. Aartshertog Rodolf lag dood in zijn bed. Hij was gestorven ten gevolge van eene hertaderbreuk. Deze onverwachte lijding heeft in alle landen van Europa den diepsten indruk gemaakt. Te Weenen, waar de eenige zoon van den Keizer zeer volksgeliefd was, zooals overigens in gansch het rijk, was het volk als van de hand Gods geslagen. De schouwburgen werden on- middelijk gesloten en de vlag half-top ten teeken van rouw uitgehangen. In ons land zal dit overlijden ook bij zonderlijk betreurd worden, want deze onvoorziene slag treft vooral onze Ko ninklijke Familie. Immers, prins Rodolf was den 10 mei 4881 getrouwd met Prin ses Stefanie, tweede dochter van Z. M. Leopold II. Uit dit huwelijk werd een lief meisje geboren, nu op haar zesde jaar. Ter gelegenheid van deze echtver bintenis werden er le Brussel groote fees ten gevierd, waaruit men kon afleiden hoe geerne Prinses Stefanie en haren toe komenden gemaal gezien werden. Dit gelukkig huwelijk wordt heden verbroken, als alles aan de jonge echte lingen de schoonste toekomst scheen te verzekeren. Het verdriet van onzen Koning en onze Koningin doet zeer om zien. Al de groo ten hebben hunne deelneming in dat ver- VAM NIMT-MALO. (68* Vervolg.) Ik zal vcrccrendc voorwaarden aanvaarden. Gij zult u niet een blind vertrouwen, op ge nade, moeten overgeven. Dan sterf ik liever onder de puincn van Al giers. Op dit oogenblik bestormde eene groote menigte volks het paleis. Van alle kanten steeg een woest geschreeuw op. Aan liet hoofd der verwilderde vluchtingen be vond zich Lcïla, met harcu zoon in den arm. Gij hebt mij niet willen gelnovcn, zegde zij, tot Baba-Hassan, wanneer ik u smeekte aan de la fiarbinais genade te schenken. Ik vroeg u echter alzoo de redding uwer stad I Zijn bloed komt over ons, liet bloed van cencn held. De vrede, de vre de lies doen kennen. Ons volk zal zich daar bij aansluiten, want hel deelt in't lief en 't leed van zijn koninklijk stamhuis. De Aartsherlog Rodolf was een man van veel verstand. Hij hield zich veel bezig mt't wetenschap en letterkunde. Hij heeft boeken geschreven die de ge leerde kenners hoogschatten. Hij sprak verschillige vreemde talen. Ziehier nadere inlichtingen over die droevige gebeurtenis. De Prins was maandag op jacht naar Baden Meierling. De Prins Philip van Coburg alsmede de graal Hoyois bevonden zich tussclien de genooditfden. Dijnsdag nogtans, deed Prins Rodolf zich een weinig ongesteld gevoelende, zich verontschuldigen geen deel te kunnen nemen aan liet familiefeest dat in het Hof burg moest plaats hebben. De genoodigden van den Prins woens dag morgend vergaderd zijnde, en hun nen keizerlijken uitnoodiger niet ziende afkomen, gingen om nieuws en waren als door de band Gods geslagen toen men hen liet weten dat Prins Rodolf overleden was ten gevolge eener hert- aderbreuk. Ziehier nogtans, in tegenoverstelling van het voorgaande, wal men meldt uit Weenen, onder alle voorbehoud, aan de Etoile Beige, Van olïicieele zijde bevestigt men dat Aartshertog Rodolf overleden is ten ge volge eener hertaderbreuk. Maar vol gens een ander verhaal thans zeer verspreid, en door de officieuse Neue Freie Presse opgenomen zou de Prins in zijn bed zijn gevonden gedood door een revolverschot. In de diplomatieke kringen houdt men aan het officieel nieuws. Al de diplomaten die zondag den Prins gezien hebben, zeggen, dat zij hem nog nooit in zulke goede stemming gezien hadden en geen bezwarende bezigheden scheen le hebben. Andere personen zeggen dal de Prins, over eenigen lijd gezegd had dat hij meende dat hij i.iet lang meer zou leven. De laatste nieuwstijdingen uit Wee nen melden dat aartshertog Rodolf zich in eenen aanval van zinsverdijstering zou gezelfmoord hebben. Levensbeschrijving. Aartshertog Rodolf, Keizerlijke Prins van Oostenrijk, erfgenaam van den troon, Koninklijke Prins van Bohemen enHonga- rië. Luitenant veldmaarschald, Admiraal, werd geboren den 21 augusti 1858, en nad bij gevolg den ouderdom v^an31 jaren nog niet bereikt. Eenige zoon van Frans Jozef en van keizerin Elisabeth, was hij de erfgenaam van die prachtige kroon derHabsburgers, De vrede I kermden de vrouwen, terwijl zij de kussenbank naderden, waarop dc paclia zich had neergelegd. De vrede huilde dc verschrikte menigte. Allen achteruit 1 riep Baba-Hassan met eene dreigende stem. Ik zal het uur der onderhande- ing naar beliefte kiezen. Ik heb nog soldaten en slaven, die mij getrouw blijven, die u wel tot dc rede zullen welen te brengen. Dc dreigende menigte ging grollend henen. Pater Va'clier werd bij den pacha ontboden. Deze laatste gelaste hem den admiraal du Qucs- mc te gaan spreken en hem te vragen aan welke voorwaarden dat hij het bombardement zou doei: ophouden. Een vertrouweling van don pacha zou den kon sul vergezellen. Beiden slapten in eene boot en bereikten weldra het schip van den admiraal- Deze ontving den konsul met alle mogelijke eerbetuiging. Indien de pacha u tot mij zendt, zegde de admiraal, is hel enkel omdat hij er zich toe ge dwongen gevoelt. Zeg hem dat ik geenzins het inzicht heb misbruik van mijn overwinning te maken. De koning, mijn meester, verklaart aan Baba-Hassan den oorlog niet uit zucht naar ver overing, maar gedwongen dooreen gevoel van menschlievendheid. De pacha zal de onkosten van den oorlog betalen en al dc franschc gevangenen zullen ons, zonder losgeld, teruggegeven worden, de hoop van geheel een volk, den roem en de fierheid eener machtige familie. Hij bad slechts twee zusters aartsher togin Gisela, getrouwd met prins Leopold van Beieren en aartshertogin Valeria, onlangs met een harer neven verloofd. De jonge prins had eene volledige,doch eenvoudige opvoeding genoten. Op 24 juni 1877 meerderjarig verklaard, ging hij den 23 juli 1878 in den werke- lijken militairen dienst in het 36° regiment voetvolk. In meert 1880 met Prinses Stefanie van België verloofd, trad hij met haar in bet huwelijk dm 10 mei 1881. Uit dit huwelijk was tot hieitoe slechts ééne dochter voortgesproten, namelijk de jonge aartshertogin Elisabeth, geboren den 2 september 1883. In september 1880 bevorderd tot gene raal-majoor, ontving de algestorvene Prins terzelfder tijd den tilil van admiraal. Den 0 april 1881 werd hij hevelhebber der 18e brigade voetvolk, ie Praag, en in 1883 bevelhebber der25c divisievoetvolk, te Weenen, met den rang van luitenant- veldmaarschalk. Buitendien was de Prins eere-bevel hebber van eene menigte oostenrijksche, duitsche en russische regimenten. Prins Rodolf was een merkweerdige kenner der ornithologie en der dierkun de, een geleerde naturalist, die met al de wetenschappelijke en letterkundige kringen van Weenen in betrekking stond. Zelf bestierde hij de uitgave van een groot werk, de beschrijving bevattende van de verschillige landen der oosten- rijksch -hongaarsche monarchie, onder titel van Oesterreich- Ungarn im Wort und Bild. Deze uitgave, die tevens wetenschap pelijk, vaderlandslievend en kunstvol is, is geschikt om Europa een gedacht te geven van de volkeren, hunne zeden en gewoonten, alsook van de landen die het rijk uitmaken. De eersie aflevering verscheen in No vember 1886. De vernaamste schrijvers en kunstenaars van Oostenrijk waren er in werkzaam. Prins Rodolt schreef er altijd artikels in, die van eenen fijnen en opmerkzamen geest getuigden en zich door eenen vloeienden en geestigen stijl kenmerkten. Het werk verschijnt in het duitsch en in het hongaarsch. De afgestorvene was ook de schrijver van verscheidene jacht en reisverhalen. De beschrijving zijner reizen in het H. Land, maakte destijds veel opschudding, alsook zijn boek Veertien dagen op den Donau. De Hoogeschool van Leuven noemde hem doctor in de wetenschappen. Men ziet het, Rodolf was meer een let terkundige, en geleerde, dan een oor logsman, ofschoon hij van den generaal graaf de Gondrecourt, eene strenge mili taire opvoeding had ontvangen, en even- alsook al <le gevangenen van vreemde natiën, die gekaapt werden op schepen, varende onder fran- sclie vlag. Dc konsul verwijderde zich met den taalman en begaf zich naar liet paleis, waar Baba-Hassan, door zijne onderdanen verlaten, aan de grootste onrust ten prooi, op hem wachtte. Hij aanhoorde de voorwaarden, welke du Qucs- me hem stelde, docli weigerde dezelve te aanvaar den. Schrijfzegde hij aan pater Vacher, schrijf en draag den brief naar den admiraal. Hij zelf dik teerde den brief. Op liet oogenblik dat dc konsul liet palcis ver liet, bemerkte hij Jocelync die in rouwklccdcrcn was gehuld. Is hel de vrijheid vraagde zij, zullen wij Frankrijk weldra terugzien Gij zijl vrij, mijne dochter en indien gij ver langt mij met Ganctte te volgen.... Ik blijf waar mijn vader is. Maar terwijl de stad afbrandt, dat de tempels verwoest worden, dat dc paleizen instorten, kan ik mij niet weer houden aan dc voorzegging van Pieter te denken a Frankrijk zal mij wreken Ja Frankrijk wreekt hem De konsul begaf zich aan boord van het admi raalschip du Qucsmc weigerde den brief te lezen. Baba-Hassan heeft geenc vredesvoorwaarden tc stellen, sprak hij, cr blijft hem niets over dan le gehoorzamen. Ik verdedig hier liet bloed van goed de soldatensoep had moeten eten dan den minste zijner onderdanen. Hij voerde zijn bevelhebberschap ech ter naar geweten uit. Dooh het krijgs mansleven ging hem niet af en hij beken de zulks vroeger herhaaldelijk aan zijnen jongen vriend, prins Wilhelm, thans kei zer van Duitschland. Het was de graaf de Bombëlles, die den aartshertog de liefde iot kunsten, letteren en wetenschappen wist in te boezemen. Zijne redevoering hij de opening van het congres van elektriciteit was zeer opmerkenswaardig. Iedereen herinnert zich zijne woorden de elektriciteit is een zee van licht die, uit Oostenrijk, zich over de geheele wereld moet versprei den. Eene bijzonderheid die de dagblad schrijvers betreft Prins Rodolf kende persoonlijk al de journalisten van Wee nen, ging vertrouwelijk met hen om en bracht menig uur door in de redaktie- bureelen der Weener dagbladen. Aartshertog Rodolf was een der popu lairste prinsen van het huis van Habsburg. Overal, in al de landen van het rijk was hij gekend. Hij sprak al de lalen zijner onderdanen duitsch, hongaarsch, czeeksch, italiaansch en slovaksch. Bui tendien sprak hij het fransch en het engelsch even goed als zijne moedertaal. Rodolf, zonder als zijn vader en als aartshertog Albrecht de Habsburger ge- laatstrekkente bezitten, had echter geheel en al de historische strekken der familie. Hij had de zachte en diepe blikken zijner moeder, de vroolijkheid en de openhartigheid zijns vaders. Jager was hij in de ziel, zooals hij een sportman was van de eerste soortde eerste liefhebberij was eene erfenis van zijnen vader, de tweede van zijne moeder. Voor het overige was hij een levenslustig jong man, die in Weenen niets dan vrien den had. Onze Koning en Koningin waren op dit oogenblik te Laeken. De Koning was woensdag naar Brussel gekomen om verschillige personen gehoor te verlee- nen. Op eens hoorden de lakeien buiten het vreeselijk nieuws roepen door de gazet- verkoopers. Zij konden hunne ooren niet gelooven zij kochten het eerste blad het beste en gaven het aanstonds aan den graaf d'Assche, die oogenblikkeüjk graaf de Bor.eh grave, sekretaris des Konings, verwittigde. Terwijl zij nog aan 't lezen waren deed de Koning zijnen sekreiaris roepen. Z. M. had juist een telegram ontvangen van keizer Frans Jozef, hem het droevig af sterven van zijnen welbeminden zoon meldende. DeKoning melde het nieuws aan M. de Borchgrave en toonde de diepste smart. Frankrijk. Ilet is de teruggave van landgenooten, welke ik cisch. Ik vergeet niet dat ik de la Barbi- nais te wreken heb. Keer terug, mijn vader, en zeg aan den paclia dat Algiers zal ophouden te be staan, indien er slechts een enkele Fransche ge vangene in die stad weèrhoudcn wordt. Dc konsul sloeg opnieuw den weg in naar het paleis. Dc paclia stelde voor dat du Qucsmc eenige officiers zou zenden om de gevangenen te herken nen, die hij vervolgens zou laten mee gaan. Dc admiraal weigerde. .Men zal ze hier aan boord brengen, ant woordde hij, Dc woede van den pacha kende gccne palen meer. Ilij stelde nieuwe listen in het werk, doch vruchteloos. De pacha begreep dat hij legen wil en dank moest toegeven. Nauwelijks was zijn besluit genomen, of Lcïla spoedde zich tol Jocclyne. Vaarwel, zegde zij haar, vaarwel voor ecuwig, aan u, die ik zóó bemind heb. De pacha stuurt de gevangenen wéér.... L'w vader zal van de eerste zijn... Denkt ginder aan Leïla en Orpliy Jocclyne sloot hare vriendin tegen licur hart en weende. Dc doktor dc Miniac bevond zich inderdaad tus sclien dc eersie gevangenen, welke door den paclia naar het admiraalschip gezonden werden. Hun getal beliep honderd twee-en-veertigM. de t Is onmogelijk de droefheid van Z. M. te schetsen. Daarop gaf de Koning aanstonds bevel H. M. de Koningin van het gebeurde te berichten. Te Laeken was de noodlottige tijding rond half vijf gekend. De Koningin gezien het slechte weêr, was met uitgereden, zooalzij voornemens was en woonde, in hare vertrekken, de lessen van prinses Clementina bij. Hare Majesteit, was zeer verheugd en van goed humeur en dacht in T geheel niet aan het ongeluk dat op dit uur haren keizerlijken schoonzoon had getroffen. Ten 4 uren 30 werd de jonkvrouw Isabella d'Oultremont, paleisdame van dienst, door den bijzonderen telegrafist van het kasteel verwittigd, dat de Koning het volgende telegram uit het paleis van Brussel had verzonden Prins Rodolf is dezen morgend schielijk gestorven. De gravin d'Oultremont schrikte bij de gedachte dat zij die vreeselijke tijding aan de Koningin moest meêdeelen.Na eenige aarzeling begat zij zich niettemin naar de vertrekken van Hare Majesteit. Uwe Majesteit, zegde zij, ik heb naar eene zeer droeve tijding meê te dee- len. Prins Rodolf is ziek, zeer ziek.... Hij Is dood onderbrak eensklaps de Koningin, zoo bleek als een lijk. De gravin bood haar het telegram des Konings aan, dat het schrikkelijke nieuws bevatte. De Koningin barstte in tranen los en gaf blijken der diepste ontroering. Hare eeredames, baron nes d'Hoogvorst en gra vin d'Oultremont trachtten haar zooveel mogelijk te troosten. Mijn arm kind Mijn arm kind riep de Koningin midden van hare tranen uit. Op een gegeven oogenblik wilde de Koningin seffens naar Weenen vertrekken doch zij veranderde van meening, toen de Koning ten half 7 uit Brussel te Laeken was aangekomen. Na met prins de Chiraay onderhandeld te hebben, is de koning in vliegende vaart per rijtuig naar Laeken vertrokken. De Koning en de Koningin hebben gedurende drie kwaart uurs alleen in gesprek ge weest, waarna zij zich in hunne persoon lijke vertrekken terugtrokken. De konin gin was daarna veel kalmer. In den avond zijn nieuwe telegrammen van keizer Frans Jozef ingekomen. Vol gens deze is het ten huize van zijnen vriend, graat Neuhaus, te Meierling, waar eene groote jachtpartij moest plaats heb- ben, dat men den Kroonprins dood in zijn bed gevonden heeft, tengevolge eener harladeröreuk. De Koning en de Koningin hebben lan ge telegrammen van rouwbeklag gestuurd aan den keizer, de keizerin en aan hunne dochter, Aartshertogin Stefanie. Bcaujeu was er bij. Zijn er geenc gevangenen meer buiten de stad vraagde du Qucsme. Fr is tijd noodig om ze tc verzamelen. De admiraal stond vijf dagen toe. Wanneer al de gevangenen bijeen vergaderd waren, zond du (luesmc M. Layette, koininissaris- gcneraal van bet zeewezen, M. de Combes, inge nieur, en dertien andere officiers nuur den pacha om in het openbaar over dc voorwaarden van den vrede te onderwerpen. De voorwaarden bicven dezelfde. Frankrijk vraagde de slaven weêr, cischte dc betaling van de onkosten des oorlogs, en eene schadevergoeding voor de kooplieden, wier schepen gekaapt en ge plunderd waren. Dc paclia aarzelt. Du Quesnc zendt Mczo-Morte naar Algiers, den kende dat deze, door zijnen invloed den pacha tot het aannemen van die redelijke voorwaarden zou overhalen. Maar nauwelijks is Mezo-Mortc in vrijheid of hij maakte den pacha hatelijk bij het volk en de solda ten brengt cencn oproer teweeg. De pacha verlaat zijn palcis en hoopt dc oproe- rigen terug tot dc reden cn dc gehoorzaamheid te brengen, doch pas hebben dezen hem bemerkt of vier geweren knallen Baba Hassan valt achter, over met de armen uitgestrekt; vier kogels hebben zijne borst doorbuord. Wordt Voortgezet,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1889 | | pagina 1