NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD M DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST. RIJ li EN ARM Zondag 24 Maart 1889, 10 centiemen per nummer 458te Jaar, V 2547. Aan de dooven. Rapliaëfs-vereeuigiHg. DE DENDERBODE. ARONNEMENTPRIJS Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat, N° 10, nabij de Groote Markt, en m alle Postkantoren des lands. ANNONCENPRIJS Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, Ir. 1,00 Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Calque Saam UvVST, 23 MAART 1889 Politiek overzicht. De katholieken en generaal Boulangcr. Een artikel van den Univers geeft ons nagenoeg te kennen, wat liet gedacht is der fransche katholieken, over de rede voeringen Boulanger en Naquet, te Tours. Na eene farce te zijn geweest, was het Boulangism een onbepaald werktuig van oppositie geworden. De redevoerin gen ie Tours maken er eene gouverne menteele partij van. Met is inderdaad een geheel stelsel van regeering dal generaal boulangcr en senateur Naquet, geholpen door M. Delahaye, te Tours hebbenuiige- legd. In dit program, dat voor grondzuil heeft het algemeen stemrecht, liet beroep op het volk, is er zeker veel te beknib belen. Doch, wij bekennen dat die opene republiek van generaal Boulanger veel beter zal zijn dan de thans bestaande. Hoeveel konservatieven uilendalgedacht deeleu Hoeveel katholieken zullen de woorden goedkeuren van den hoofdre dacteur van het Journal d'Indre et Loire aan den generaalIndien gij ons den vrede, de verzoening geeft, indien gij onze rechten en ons geloof eerbiedigt, dan zal onze hulp u niet ontbreken. Die voorwaardelijke beloften hebben MM. Boulanger en Naquet door goede woorden bekomen. Zij hebben inderdaad stellig die politiek van godsdienstvervol ging afgekeurd die de radikalen en opportunisten sedert 10 jaar toepassen. Men moet een einde stellen, zegde de generaal, aan dit stelsel van verdruk king, dat zelfs niet eens de hoogte bereikt van die oude kampen onzer voorouders en dat het geweten kweist van deze, zonder aan genen den uitslag te geven dien zij willen bereiken. De republiek, zooals ik die versta, voegde hij er bijmoet de jacobijnsche nalatenschap der tegenwoordige repu bliek veistooten en aan het land den godsdienstvrede brengen, door den hoogsten eerbied te betuigen voor alle geloofsbelijdenis envoorelkedenkwijze. Er ligt veel goeds in die woorden en iedere katholiek zal dit bekennen. Maar, zeggen de ongeloovigen het zijn wellicht de wijzen zullen de Boulangisten, wanneer zij eens aan het roer zijn, hunne beloften ophouden en ze toepassen Op deze vraag is geen bepaald antwoord mogelijk. Doch indien wij moeten kiezen tusschen diegenen die de vervolgingen afkeuren, dan kiezen we voor de leste. Ziedaar het gedacht van een overtuigd katholiek over generaal Bonlanger en het Boulangisa. (Een verhaal uit de fransche revolutie.) (3' Vervolg.) Zij draaide haar om en (rok er van door, recht m huis. De twee mannen zwegen cenigcn tijd. Bontemps begon eerst Weet ge wat, meester Guilbaud, gij hebt daar een wijf dat men niet licht aan den baud zou leg gen. Neen, niet lichtmaar gclukkiglijk is het ook niet noodig zij is maar in de weer voor wat goed en voordcelig is. Ja, 'k geloof bet ook Als zij maar dc waar heid zegt voor wat lieer Andreas aangaatZie, hoe ik in de pijn was en in de verlegenheid, dat is ouzeggelijk Ik niet min. 'k Ging razend worden en had lieer Andreas moeten dood zijn, de blauwen louden er slecht van te huis gekomen hebben. Ah, gij zijt daar weer met dc blauwen Geloof vrij dal lieer Andreas hun ook iet wat heeft toegediend... Eer hij van zijn jieerd viel, had hij u *oor 't minste dertig den kop gekloveu. Kon hij ®u niaar genezen 1 Ziji gij uiaar gerust, mijne vrouw misrekent °wt licht. Laat het m|j u zeggen zij is doortrapter De taalkwestie in den pruisischen Land dag. Een debat, dal voor de Vlamingen van geen belang ontbloot is, ontstond dijnsdag II. in den pruisischen Landdag. Er was een voorstel ingediend door vrijheer von Czarlinski en andere pool- sche afgeveerdigde, ten einde te zien vaststellen dal in de poolsche provinciën de poolsche taal als voertaal van het onderwijs zou gelden en het godsdienst onderwijs uitsluitend in de moedertaal der kinderen zou worden gegeven. Vrijheer von CZARLINSKI vroeg dat eindelijk de rescripten van 1872 en 187.1 zouden opgeheven worden, waardoor het duitsch de verplichtende onderwijs taal in Polen werd. leder kind heeft het recht te eischen onderwezen te worden in zijne moedertaal. De kinderen leereu van buiten in eene vreemde taal, maar zij begrijpen niet wat zij leeren en, wan neer zij acht jaar de school bezoeken, komen zij er nog dommer uit dan zij er in gegaan zijn. Hei privaat onderricht in de poolsche laai wordt zelf doorderegeering vervolgd en ie Culm heefl de rector aan de kin deren verboden bijzonder onderwijs in hel poolsch te genieten Zoo iets. is onverdragelijk en het ver wondert dan ook niemand dat men soms te Hamburg geheele scharen Polen het land ziet verlaten, om ginder in Amerika een gastvrijer vaderland te vinden. (Toej.) M. SZML'LDA. Men mag zich afvragen of het mogelijk is een volk, dat zulk een groot verleden heeft, van zijne taal te berooven. Is het dan gelukt het duitsch in te voeren in Bohemen en Hongarië Vroeger ging men ten minste verstan dig te werk. Men onderwees het kind zijne moedertaal en daarna leerde men hei duiisch. Dat is redelijk, dat is ver- staudig. (leen enkel Pool is vijandig aan de duitsche taal, iedere poolsche boer wenscht zelf dat zijne kinderen duiisch kennen maar dat zal men met het be staande stelsel niet bekomen. Overigens, de meeste leeraars kunnen niet genoeg poolsch om de kinderen te onderwijzen, en de kinderen kunnen geen duitsch om den meester te ver staan. Wat goeds kan daaruit voortko men Dr von STABLEWSKI. Wat ook het antwoord van den minister zij, ons voorstel zal toch iets hebben voortge bracht. Drie mtllioen Polen, duitsche onderdanen, zullen in/.ien dat wij niets van de regeering te verwachten hebben. Het is zoover gekomen in Polen dat de onderwijzers, wanneer zij uitleggin gen willen geven, die de kinderen niet in 't duitsch verstaan, zij het niet durven als ik en gij. Ja, dai geloof ik zij ziet er alzoo uit. En ook, dc doortraptheid is nogal eigen aan de vrouwen.» Guilbaud hoorde Bontemps met behagen praten over de doortraptheid der vrouwen, die liet al willen te zeggen hebben. Als dat nu overal zoo gaat, dacht hij iu zijn eigen, dan ben ik gelijk veel anderen. En tevreden zette de pachter zijn werk voort, terwijl hij met Bontemps over ccn ander sprak. Guilbaud kwam evenwel nog gedurig met dc blauwen voor den dag. Die blauwen I zij speel den fel in 's mans hoofd. Ondcrtusschcn had moeder Guilbaud in huis alles wat geschikt cn elfen gelegd, en juist had zij daarmee gedaan, als dc damen van Noirieux op het pachthof aankwamen. VI. De verbinding. Zie, moeder Guilbaud, hier zijn wij is er geen belet Belet, goede damen 't is alsof mijn engel be waarder zoo iets zou vragen. Komt binnen, komt binnen 1 Wel, wat is dat toch schoon weder vandaag, en wat lubben wij eene sclioone wandeling gedaan, met naar hier te komen zei de jonge Pauline. Sedert twee maanden hebben wij dat geluk niet meer gehad. - O genadige jufvrouw, gij zijt toch zoo goed, dat de lieve God niet kan nalaten u getijdclijk eeuige aangenaamheid te bezorgen. Ja 1antwoordde de oude mevrouw half zuch tend, i indien wij maar op Noirieux in vrijheid :i doen in 't toolsch, uit vrees van ge straft, verplatst of afgezet te worden. £elfhet godsdienstig onderwijs, waar over allen let hier eens waren dat hel in de moecfertaal moest worden gegeven, wordt in let duitsch door proteslansche leeraars am katholieke kinderen gege ven Dat is tiannie en volksdwang, want geen Staat er wereld heeft het recht een kind de ta£ en de nationaliteit zijner vaderen te uitrukken. Nadat M. von Gössler, minister van onderwijs, het bestaande stelsel heeft verdedigd oor te zeggen dat het doel der regeeriig is aan de poolsche kinderen deofficieele aal van :den Slaat te leeren, wordt het «oorstel-von Czarlinski ver worpen, ejen de stemmen der Polen en der katholieken. En daa-meê blijft Polen verdrukt Duitsch Rijksdag. Prins Bismark over den rede. In de beraadslaging over de anvuller.de begrootingen voor artillerie m zeemacht, in den duitschen Rijksdag, voerde ook de rijkskanselier prins Blsiark liet woord. Ten antwoord aan M. Richter, die de scheiding iad gevraagd van liet bevel- hebberschpen het beheer der marine thans teide in-hatrden des keizers verklaardeprins Bismark dal dezeWiei- ding noodakelijk zou zijn, iiidien wij onrustigerttijden beleefden. Maar me de thans bestaande vooruit zichten op let behoud van den vrede is dat niet no«dig. Die wooden hebben toch nog al weerde in ©n mond van een kanselier. De toesta'.d in Nederland. De ziekte van koningtVillem, brengt de Staatslie den van lie land voor dit belangrijke vraagpunt :zal er al of niet een regent schap komei Dat er eei besluit moet genomen wor den, blijkt lit de geheime 'ilting, woens dag, door cfc Tweede Kamer gehouden. Maar dat lie kabinet in deze zaak tegen groote moeiijkheden te strijden heeft, is onbetwistbar. Indien er een prins van den bloede bestond, inden prins Frederik of prins Hendrik noj leefde, dan ware de regent aangewezen Nu moet het gouvernement echter nfre.enen met een prinsenloos stamhuis, ene 8jarige kroonerfgename, eene koningn die aan het ziekbed van den koning gekluisterd is. Bovendien heeft de koiing /elf dagen van helderheid van geest ei besef van kracht, wal ook de instellinj van een regentschap pijnlijk maken zou ,'oor den hoogen zieke zelf. Door der Algemeenen Bond van katho lieke Kiesveeenigingen in Nederland, is konden adenen, wij zouden ons voor gelukkig achten. Terwijl hae moeder dit zegde, bracht Pauline dc hand aan haar voorhoofd, als wilde zij eene treurige gedaate verjagen. Zelfs kwam een traan in hare milde (Ogen. liet arme khd 'I Geluk had haar reeds toege lachen en totnu toe had zij nog anders niet ont moet als room. Jong, schoon en rijk, bezorgd gelijk een engil, omringd van dc liefde cencr teér- liertige raoeibr, van jongs af aan anders niet gewoon dan an zachte woorden, aan minnelijke aangezichten,. Wat scheen zij in dc wereld niet te mogen verholpen Maar hoe sjoedig was dc morgcudzonne van den heerlijken lc<ensdag ondergegaan, ou» plaats te maken voor «en ijselijk nachtduister En toch, let waren dc vele gevaren niet van den hangen fjd die haar kwelden hel was dc vrecze niet vior het schavot die haar plaagde, op hetwelk zij alsvoorname cn gekende edclvrouwcn, alle dagen kolden gebracht worden eene veel grootere sine-t pijnigde en martelde deze edele ziel. Haar het brak van angsten schrik, telkens dat er voor ïaren geest ccn verschijnsel kwam zweven, het verschijnsel dat hare dagen bitter miek. Als dcz« pijnlijke gedachten nu eenmaal op hield, zag mm dat jufvrouw Pauline weer vrijer aderode. Haai oog ging hemelwaarts, een traan rolde er uit in een lachje kwam haar duister cn bedrukt gelaat cpklarcn. 't Was de weerschijn van betere tijden, saiucn met nog een straaltje hoop voor de toekomit. Ook iu het hert der oude mevrouw schuilden in zijne leste vergaderiug het volgende besluit genomen Het bestuur van den Algemeene Bond van katholieke Kiesvereenigiugen in Neder land, handhavende het door den Boud aangenomen program, luidende beper king va» de kosten en lasten der verde diging, met dien verstande dat de verde digbaarheid des lands ten volle blijve verzekerd Overwegende dat afschaffing van plaatsvervanging in geen opzicht wen- schelijk is Vertrouwt dat de volksvertegenwoor diging buiten de alleruiterste nood-ake lijkheid niet tot affschaffing van plaats - vervanging zal overgaan Is van oordeel dat het verslag der siaatsknmmissie behoort te worden afgewacht, ten einde daarna in een alge meene vergadering van den Bond zoodanige voorstellen te doen als nuttig of noodig zullen blijken. Men ziet het, de nederlandsche katho Heken verklaren zich eens gezind tegen den persoonlijken dienstplicht. Een persoon genezen van 23 jaren doofheid en tuitingen der ooren door eene eenvoudige remedie, zal er de be schrijving gratis van toezenden aan alwie er de vraag zal van doen aan M. Nichol son, 4, Drouotstraat Parijs, f4 rue Drouoi Paris.) In de leste tijden heeft men veel ge sproken van de St-Raphaët's-vereeniging Waarlijk, liet belang dat men in dit werk stelt is gemakkelijk te begrijpen. Vrienden en tegenstrevers van de landverhuizing zijn hel eens op één punt dat het beklagensweerdig is onze onge lukkige landgènoteii ten prooi te laten aan de agenten voor landverhuizing, die er maar op uil zijn om zooveel Belgen mogelijk naar overzeesehe landen te doen vertrekken, omdat zij welen hooveel zij per landverhuizer omvangen. Wat er in de vreemde landen van deze ongelukkigen gewordt, daar bekomme ren zich deze agenten weinig omzij hebben hunne premie getrokken en dat is voor hen alles. De Sl-Raphaèls-vereeni- giny wil een einde stellen aan dezen toestand. De vereeniging raadt de landverhui zing noch aan, noch af. Aan hen die in lichtingen vragen zegt zij, dat de landen waar men door de wereld geraakt zonder sclüer iets te doen, niet meer beslaan dat de landverhuizer zien er aan moet verwachten veel te moeten afzien en maar weemoed en smerte, en zij ook was gelukkiic van nu eens vrijelijk te mogen ademen. Doch deze nogenblikken van vrijheid cn ont- spanning, waren in den laats ten tgd van Iangs'wn zeldzamer geworden. Binst de twee laatste maan- den, hadden zij zich gëcucn oogciiblïk aan de I bespieding kunnen onttrekken "t waren de cenige j vrije stonden sedert dien tijd. Daarom waren! zij" zoo tevreden geweest van door de pach- tereres gevraagd te zijn eene sclioone wandeling j en een liefdadig werk, 't was eene dubbele winst voor de damen. Dc damen van Noirieux hadden geen bijzon- zondcre studiën in de medécljiien gedaan ook droegen zij er gctneii roem op om eene soort van doktor lespeten alleen liuu liefdadig en christen hert wekte hun op om het werk van liefdezuster 1 in hunne streek uit te oefenen, Veel lijden konden zij inderdaad helpen, groote diensten bewezen zij dagelijks. Doktors toch waren er in die streek niet veelen hoe onhandig zijn de landslieden dikwijls niet om eene wonde te verbinden of ecnig leed te verhelpcii Met bunne ruwe handen en hun dwaas bijgeloof aan alle soort van kwakzalverijen, doen zij dikwijls meer schade dan voordeel. Waarom zouden wij dan bij dio eenvoudige lieden dr weinige kennissen die wij bezitten, niel benuttigen vroegen de damen van Noirieux bij hun eigen en moedig trokken zij op waar huipe te vcrleenen was. Geheel hunne apotheek bestond in een kasje uict biudscls, pluk cn cenige fleschjes. De damen van Noirieux waren de troostengels te gelukken door een aanhoudend wer ken dat er dus veel moed en gezond heid noodig is om alle dezemoeilijkheden te boven te komen. De St Raphaels vereeniging zal aan eenieder de landen aanwijzen, die voor hem hel hest geschikt schijnen, maar zonder verantwoordelijkheid van harent wege de vereeniging deelt de inlichtin gen mee, rtie haar het geloofweerdigst voorkomen maar zonder iets te bevesti gen ol te bekrachtigen. Men verstaat dat, moest zij anders handelen, zij eene te groote verantwoordelijkheid op haar zou nemeu. Zoohaast de landverhuizer eene beslis sing genomen heeft, ontvangt hij brieven van aanbeveling en de agenten der ver eeniging worden er van verwittigd. De eersie aanbeveling is voor Antwerpen voor M. Wuerden (49, Charlottalei) den onvermoeide» verdediger der landver huizers en den onbcschroomden bestrij der van degenen, die ze willen bedriegen. M. Wuerden geeft per brief af den nutti gen raadienstig voor het vertrek, wach", de beschermde landverhuizers te Ant- wet pen af, houdt zich bezig met hunne kontrakten, met de uitwisseling van t geld, het slapen, in een woord mst al hunne stoffelijke belangen. Al deze diensten worden kosteloos be wezen, waal de Sl-Raphacls-vereeniginy heelt voor vasten regel aangenomen, nooit eene vergelding aan de landverhui zers, te vragen gelijk onder welk voor wendsel, en hare vertegenwoordigers zijn streng gehouden dezen regel altijd tc volgen. De katholieke landverhuizers vinden te Antwerpen eenen priester, die zicli bezighoudt met hunne geestelijke en zedelijke noodwendigheden. Den dag voor het vertrek is er een bij- zonderen dienst, waarin eene vlaamscbe en fransche onderwijzing tol de landver huizers gericht wordt, 's Morgens van het vertrek wordt er eene mis ter hunner intentie gelezen. Onnoodig te zeggen dat niemand gedwongen is aan deze diensten tegenwoordig te zijn zij die zich het nadeel willen doen er zich van te beroo ven, zijn hierin volkomen vrijwant het werk verleent zijne bescherming aan allen die het vragen, wat ze zijn of niet. Een man die ter goede trouw is, ver gezelt de landverhuizers tot aan boord van 'i schip, ziet hoe zij geplaatst wor den, ou geeft hun de leste inlichtingen. Bij hunne aankomst in het vreemde land, worden de landverhuizers ontvangen door een anderen man ter trouwe, die hun raad geeft, den weg wijst en hun tracht te plaatsen/een man in een woord, die hunne belangen ter harte neemt. De katholieke landverhuizers vinden daar ook eenen priester om hun bij le staan en aan te moedigen. van geheel dc streek overal kende men haar, overal beminde men haar, twee uren in het ronde sprak men met lof en eere van haar. Dit wisten dc revolutiemannen ook wel. cu niet een zou in ge heel t gewest eeiiig kwaad van die damen durven zeggen hebben. Men was dui ook op gehciinel|jke en booze plan nen bedacht. Jufvrouw Pauline had haar kiste op eenen stoel gezet, cu na de treurige samenspraak die wij aan gehaald, zei de gravin Moeder Guilbaud, hebt gij voor warm water gezorgd t Ja zeker mevrouw, en dat nog wel voor zuiver versch f a Go«<i zoo 't Is daar al wat wij noodig hebben. Wij kennen niet veel, en wat wij welen, zeggen wij aan iedereen. Voor eene wonde is er li-ouwen» anders niet tc doen dan ze goed uit wasseiien eu dan geheel zuiver houden. Ja, mevrouw, ik Terstaan goed dat men eene wonde eerst dient te wasseben maar moet er ook geen zalf opleggen In t gcheclc niet, moederWasschen en zui ver houden, dat is alles. Maar, genadige vrouw, er bestaan toch oo'; goede zalven, dat zegt iedereen. Ik heb er boven dien zulke zien verkoopen in Laval. Dezalvema i was geheel in vergulde klei-dij en had ccie schoc M koels bij hem, sclioone peerden, cn muziek ook men zei op de markt, dal hij expres uit Parijs g - komen was. Verbaden nadruk. Woanr Voostsxztv.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1889 | | pagina 1