Zondag 25 Augusti 1889,
10 centiemen per nummer.
43£ Jaar, 3N. 2389.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
IJK EN ARM
Valsche kiezers.
Nieuwe wet.
Aan de dooven.
ABONNEMENTPRIJS
ANNONCENPRIJS
Vlaamsche uithangbor
den.
Kom eens terug.
Hel beroep van advobaat.
DE DENDER-BODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PÜTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3« bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque Sbubj.
jELST; i* AUGUSTI 1889.
Politiek overzicht.
De eroole slag in Frankrijk. Nog
maand en de groote slag zal in
Frankrijk geleverd worden. De groote
te zoo mogen de kiezingen van dit jaar
Xenoemd worden, want sedert 1870,
«den den val van het keizerrijk, heeft de
rijd zoo belangrijk nog niet geweest.
Zal de republiek vallen, zal de repu-
M zegepralen Ziedaar de groote
mag. Hel bestaan der republiek, dat is
deinzet van het spel.
Is de republiek in gevaar Moeten we
LUo optimisten gelooven, bijlange met.
Leest men de pers der malcontenten, dan
to.
Nu moet men er bijvoegen dat de mal
contenten in Frankrijk de groote meer
derheid vormen niet zoo zeer uit haat
leende republiek, die er niet aan doen
ian, maar uit alkeer tegen de republi
keinen, die de schuld aan alles hebben.
Bet gevaar ligt niet in Boulanger, noch
den graat van Parijs, noch in prins
Victor Napoléon. Het zijn niet de boulan-
Jisten, noch de royalisten, noch de bo-
japartislen die, als partij genomen, de
republiek 2ullen verstooten. Maar, doet
«diepartijen eens te samen voegt er
^ontgoochelden bij, de ontevredenen,de
misleidde buitenlid, het misnoegde leger
«gij komt tot eene opositie die zeer veel
aftreken kan.
Van dit oogpunt de zaken beschouwd,
lunnen wij maar niet aannemen dat de
tepiibliekeinen juichen en jubelen dat zij
derepubliek hebben gered, omdat Boulan-
jerveroordeeld is.
Wij gelooven dat Boulanger een samen
zweerder, een landverrader, een dief is!!!
Bet hoog gerechtshof heeft het beslist en
ilebijrgers.die de wet eerbiedigen, moe-
het gelooven
Maar zijn nu daarom de republikeinen
toHeeft daarom M. Constans minder
de hand gehad in knoeierijen is daarom
Thévenet minder de geassocieerde van
i dielzijn daarom MM. Rouvier en
Cazot minder schuldig aan wijnpotterij
hebben Wilson, d'Andlau en consoorten
daarom minder dekoraties verkocht is
het bewind minder in handen van perso
nen op wie, ten minsten, evenveel te
gen is als op Boulanger en die bijge-
g allemaal voor een hoog gerechtshof
wnden moeten verschijnen
Men moei nu juist geenen arend zijn
om te verstaan dat de veroordeeling van
Boulanger al die republiekeinen niet heeft
witgewassclien en de kiezer dus nog
altijd een geheele hoop vuil gezichten
ontwaren zal, op den dag der kiezing.
Met dit alles is de kiesstrijd reeds in
ollen gang en roept men, zoowel links
ils rechts, op eensgezindheid, eendracht.
Op vele plaatsen is het natuurlijk een
geroep iu de woestijn, onder ander in al
kiesomschrijvingen van Parijs.
(Ifli verhaal uit de fransche revolutie.)
(43* Vervolg.)
En Mo ging men voort tot aan de Visschersdam.
"efr'sn Milly kon spoidig zien dat Trien nog
fdjjk had met den dam voor een aardig ding uit
Pgeven.
Fw aan het strand, kon men ginder in de zee de
ll$ van Careul zien liggen, en de dam die er
"•«toe voerde, was inderdaad schier niet kenne
ls van den overigen zeebodem, die geheel met
overdekt was. Het zeeschuim op den dam
«n weinig donkerder als daarnevens, en met
1(1'«zien, kon men bemerken dat de zonderlinge
*1 «enigzins verheven lag.
h« geleidster ging met aandachtigheid, doeh met
Taiten st*p over den dam. Hare voeten gingen
een paar vingers diep in het waterige schuim
""leren volgden regelrechtachter hun was
afle speur aanstonds weder gevuld.
De dagbladen deelen reeds lijsten van
kandidaturen meê:
In vele kiesomschrijvingen zullen de
boulangistische kandidaturen niet door de
rechterzij bestreden worden, 't is te zeg
gen dat de konservatieven voor de revisi
onisten zullen stemmen.
Te Straatsburg. Keizer Wilhelm ver
bleef dezer dagen met zijne jonge gemalin
te Straatsburg en werd er geestdriftig
ontvangen. Het volk liep te samen om
keizer Wilhelm in zijn schitterend uniform
der lijfwacht aan het hoofd der troepen
te zien rijden, en juichte den vorst van
harte toe.
De fransche pers is woedend, men ziet
dat van hier.
Watde overweldiger te Straatburg,
de koning van die gehate Pruisen in den
Elzas, dat overtreft alle onbeschaamd
heid. En die goede chauvins hebben hunne
beste pen in hunnen besten inkt gedoopt
om eens, op hunne manier, uit te leggen
wat er te Straatsburg is gebeurd.
Vooreerst is de ontvangst totaal mis
lukt. De bevlagging was nul en zij die
vlagden waren Duitschers. Het volk bleef
stom en alleen de Duitschers riepen
hoera. De 500 meisjes in Elzasserkostu-
men waren dochters van duitsche beamb
ten, enz. enz.
Arme keizer Wilhelm, hoe zal hij 't hart
in zijn als hij die beoordeeling leest
Het wetsontwerp waarbij lal van be
kwaamheidskiezers van rechtswege zullen
worden afgeschaft, wordt door de liberale
drukpers met eene woede,die aan razernij
grenst aangevallen.
32 klassen van bekwaamheidskiezers
van rechtswegeroepen de liberale scri
benten, uit, worden van hun kiesrecht
beroofd.
Dwaling, heeren liberalen, die 32 klas
sen worden eenvoudig in het gemeen
recht gesteld, in andere woorden, er
wordt hen slechts het eerste artikel onzer
Grondwet toegepast, dat de gelijkheid der
Belgen voor de wet bekrachtigd.
Geen voorrechten meerDie 32 klassen
zullen voortaan, hunne bekwaamheid
door een exaam moeten bewijzen.
Het wetsontwerp is gericht tegen de
valsche meestergasten, valsche ponons
valsche ambtenaars aan 1500 frank.
Die valsche kiezers welke ten meerde
ren deele geene geleerdheid of bekwaam
heid bezitten, moeten verdwijnen
Het bedrog heeft heden vrij spel voor
het inschrijven dezer mannen op de kie
zerslijsten.
Hier te Aalst kennen wij een fabriek
dat ongeveer 250 werklieden telt en rond
de 50 meestergasten en hoofdmagazijuiers
op de lijsten doet inschrijven,terwijl ande
re fabrieken van den zelfden aard, met
even veel werklieden en soms meer, er
maar in rechtveerdigheid 10 tot 15 kun
nen opgeven.
Voor alle zekerheid, hadden Bontemps en de
twee Guilbaud's hun aehtcr ecnen hoop zeegras
zorgvuldig verborgen, om des noods Bardou, Kör-
mcur en hunne bende aan te vallen. 't Gaat er
nu voor den zegepraal of voor 't leven, had heer
Andreas gezegdgij zult het effen aan best zien
hou de zaken afloopen maar bij de eerste scheut
kom ik toegeloopen en sta u bij den dam zal ik
reeds kennen.
De Visschersdam was voorbij, de rots was be
reikt.
Vlak en breed lag zij daar in den zandoever.
Zij lag omtrent te midden de kliene bocht van
St- Castlangs den noorden sprong zij in de zee
vooruitwest lag de kuste van St- Cast, oost die
van Si-Jacutdeze laatste, van waar onze vluch
telingen gekomen waren, kon zoo wat zes zeven
honderd slappen verre zijn lang» het zuiden liep
een zandoever van wel een half uur lang.
LXV.
Het gebed op de rots.
Van op de rots kon men langs alle kanten gezien
worden, en toch verzekerde de visschorsvrouw dat
er geen hoegenaamd gevaar bestond. Het gelukte
Eene partij die zulke kiezers als eenen
steunpilaar aanschouwt en hunne ver
dwijning betreurt, mag zich niet roemen
de partij van 'l licht te wezen zij ver
dient waarlijk de domperspartij geheeten
te worden.... De liberale dompers
De afschaffing der 32 klassen van be
kwaamheidskiezers van rechtswege mis
noegt en vergramt onze liberale tegen
strevers bezonderlijk,omdat er eene einde
aan hunne bedriegerijen gaat gesield wor
den. Wie weet niet dat de wet van 1883
slechts werd in leven geroepen om aan
de liberalen der groote steden het middel
te verschaffen om zich aan 't bestuur te
vereeuwigen.
De liberale leven slechts van bedrog....
en, 't spel is nu uit en inde ira van daar
de gramschap
3)C
Het Staadsblad van donderdag kondigt
den Franschen en den Vlaamschen tekst
af der wel, waarbij een bijzonder fonds
wordt gesticht, ten voordeele der ge
meenten en eene taks wordt ingesteld op
de nieuwe debieten van sterke dran
ken.
De bepalingen betreffende het fonds
aan de gemeenten toegekend, luiden als
volgt
I. Toelagen aan de genieenten
Art. 1. Er wordt een afzonderlijk
fonds opgericht, bestemd om de geld
middelen der gemeenten te vermeerde
ren de verdeeling daarvan zal geschie
den in verhouding van het cijfer hunner
bevolking.
Art. 2. Aan dit fonds worden toe
gekend
1° De opbrengst van het vergunnings
recht door deze wet ingesteld
2° De opbrengst van de invoerrechten
op vee en vleesch.
Zoolang de opbrengst dier belastingen
niet toereikend zijn zal om aan de ge
meenten een aandeel te verleenen bere
kend op eenen frank per inwener, zal het
bedrag benoodigd om dit cijfer aan te
vullen, genomen worden op de opbrengst
der invoerrechten.
Art. 3. Hel aandeel, dat aan elke
gemeente toekomt, wordt alle zes maan
den vereffend, naar de wijze welke ge-
velgd wordt voor de verdeeling van het
gemeentefonds, door de wet van 18 Juli
1860 opgericht.
Wij zullen de wet op de nieuwe debie
ten van sterke dranken in ons toekomend
nummer meêdeelen.
De Vlaamsch Taalgilde onzer stad
komt, onder date 20 dezer, loopende
maand, een vertoogschrift tot onze Mede
burgers te richten in het welk zij met
recht en rede het gebruik van fransche
haar evenwel niet om heer Andreas volkomen ge
rust te stellen. Dat Bardou met zijne helpers wel
haast zou afkomen, daaraan was niet tc twijfelen.
En zouden de slijkgroeven wel inderdaad zoo ge
vaarlijk zijn gelijk Trien verzekerd had Toch
was er van die dingen niets te zien geweest.
De angst der damen was ook niet klein. Sedert
de verschijning van den ruiter, hadden zij schier
geen woord meer gesproken- Nevens clkandcren
zaten zy op den grond neder; treurend en vertwij
felend waren hunne blikken op den wijden water
plas gevestigd, wiens onmeetbaarheid hun aan de
oneindigheid van den God daarboven deed den
ken, aan dien God van hemel en van aarde, dien
zij alle dagen hunnen Vader noemden, en wiens
macht en liefde grootcr en dieper waren als ie ein
deloos diepe oeeaan.
Kind, zei de gravin, als ontwaakte zij uit
eenen slaap, de goede God heeft ons op de aarde
veel gegeven maar hij kan ons ook alles ontne
men. Wat er dan ook gebeure, verheffen wij ons
hert tol Hem, offeren wij ons eigen op en bidden
wij voor de bckeering van degenen die ons vervol
gen 1
Pauline knielde nevens hare moeder ook An
dreas zetlc hem biddende op den grond. Trien
maakte een kruis, v ouwde hare handen en bezag
de biddenden met verstrooiden blik.
uithangborden en opschriften op openba
re gebouwen, huizen, en winkels laakt,
zegge» wij het maar rond weg, als eene
ware schande in onze Vlaamsche Stad
Aalst,als een gevolg dier bijblijvende ver
bastering, die den Vlaming tot oneer ver
strekt.
Wij treden bedoeld vertoogschrift ten
vollen bij en kunnen onze vrienden op
wier gevels nog fransche uithangborden
of opschriften als het onbetwistbare
merkteeken onzer verbaslering en dus tot
onze schande prijken niet genoeg aan-
sporep om ze bij naaste gelegenheid te
vervangen, door Vlaamsche, welke, in
Vlaanderen, heter zullen klinken en ver
slaan worden omdat zij er op hunne plaats
zijn.
Plaatsgebrek laat ons niet toe heden
het welberedeneerd vertoogschrift onzer
Vlaamsch Taalgilde mede te deelen wij
zullen het dus woensdag aanst. afkondi
gen.
Ik zie dat men hij mijn artikel, over
eenige weken, in den Denderbode, opge
nomen, heeft stil gestaan en zoo langen
tijd en verdwaald stil gestaan, dat men
eindigde met te lezen hetgeen er niet
gedrukt stondt of tenminsten, met ver
keerd te verslaan wat ik schreef. Daar
om zeg ik Kom eens terug Lees met
koelbloedigheid en eenvoud en gij zult
bekennen dat ik met boomteelt conferen-
ciën van over 20 jaren, niet lachte noch
gelachen heb, dat zelfs in mijn schrijven
niets toelaat zulks te onderstellen.
Zonderling verwijt lik zou met boom
teelt-onderricht spotten ik, die over een
vierde eeuw het zelve gedurende ver
scheidene jaren bijwoonde en slechts
door tijdgebrek wederhouden werd, offi-
cieele bekwamen te worden, want de
Staatsmoeialderij was van dan zoo ver
gebracht, dat, om bekwame boomkwe
ker enz. te zijn, men in de staatsvorm
moest gebakken worden.
Een anekdootje, dies aangaande zal
hier misschien te pas komen alhoewel
het ongelukkiglijk tot lachen zou kunnen
aanzetten.
De hoogleeraar, wiens lessen ik bij
woonde en die altijd van de onderzoeks-
commissien, voor het toekennen der
diplomas, deelmaakte, deed zelf, vier
jaren geleden» de snoeiing mijner fruit-
boomen. Ik zag hem werken en besta-
tigde dat hij eene doenwijze volgdegeheel
tegensirijdig met de lessen welke ik van
hem ontving. Op mijne bemerking ant
woordde hij mij, dat de wetenschap als
dan gefaald had, maar bekende ook, dat
dezelve even als de mode misschien te
veranderlijk was.
Dit zij hier niet aangehaald om de
théorische en praktische lessen tegen te
spreken, 't ware te zot maar om te doen
zien daler nog kunst bestaan kan die
in scholen niet verkregen werd en om
LX VI.
De straf der hoozen.
Heer van Milly stond eerst recht. De visscliers-
vrouw maakte eene tweede kruis, ging tot Lij An
dreas, wees in de vcitc en zei zie, heer, ginder
komen de spitsboeven.
Andreas keek langs den aangewezen kant. In
derdaad, ginder ver kwamen mannen te peerd. Zij
kwamen gedurig nader en welhaast kon men ze
tellenzij waren met acht't waren Bardou,
Kcrmcur en hun gevolg.
De moeielijkc toegangen van het strand, mieken
dat de ruiters hunne peerden moesten achterlaten.
Dan gingen zij in drij afdcelingen uiteen, en 'l was
duidelijk dat hun inzicht was van de rots langs drij
verschillige kanten tc omsingelen en te bereiken.
Als heer Andreas bemerkte dat Bardou en Kermeur
langs de naaste helling der rots kwamen, te weeg
over den Visschersdam, sprong hij vooruitmaar
Trien hield hem met geweld bij den arm tegen en
zei op kwaden toon Wilt gij u samen met hen
levende gaan begraven
Inderdaad, nauwelijks had zij dit gezegd, of
Bardou was reeds na de eerste sprongen in het slijk
gezonken, Kermeur was achter gekomen zoo
haastig ol dat zijne stijve leden het hem toelieten
den geleerde schrijver,die bij mijn artikel
stil stond, te herinneren, dat er van veel
vroeger, om niet te zeggen van altijd, wel
geoefende boomkundigen leefden die
schoone planterijen of voordeeligen fruit
kweek ondernamen. 'T ware, denk ik,
ook te zot dit te betwisten.
Zeker heeft de fruiten-n ij verheid zich
dezer laatste jaren werkelijk ontwikkeld
doch zulks is niet zoo zeer aan leergangen
toeteschrijven dan sommigen het zich
geern inbeelden, maar aan andere ge
kende oorzaken die ik herrinneren wil.
Eertijds, wanneer de landbouwdag-
loon 50 °/0 lager was en de veldgewassen
liet dubbel opbrachten, zochten wij niet
te veranderen maar wel te verbeteren.
Het spreekwoord Zijt gij wel houdt u
wel heeft bij den landsman altijd zijne
redelijke toepassing gevonden. Doch nu
dat er als eene huishoudelijke omwente
ling ontstaan is die alles verbrod heelt,
breekt de boer zich het hoofd om zoo
niet zijne redding ten minsten het dage
lij ksch brood te zoeken.
De grannoogst dekt nauwelijks de kos
ten en bijna al de nijverheids-gewassen
laten zeer weinige of geene winst over...
Terwijl de veestapel nog eenige vergoe
ding geeft en de fruiten eene vraag genie
ten ^n tegen eenen hoogen prijs betaald
worden die men eertijds nooit gekend
heeft. Van daar het aanleggen van fruit-
hoven, boomgaarden, weiden en voeder-
velden Zou dit de landbouw-hervorming
zijn welke men beoogde en is men wel
verzekerd, dat aan vele ondernemingen
naar dit stelsel aangegaan geene teleur
stelling te wachten staat Wat er van zij
deze hervorming zal noch de landverhui
zing noch de ontvolking van den buiten
tegen houden.... en bijgevolg niet belet
ten, dat vele van onze velden binnen
eene halve eeuw tot bossclien zullen aan
gelegd zijn en in vele streken van Vlaan
deren de Vos en de Wolf zullen zijn.
Zeker is't dat er alsdan menig afgele
gen gehucht teegemaal zal ontvolkt en
verdwenen zijn. Biltere gevolgen van
een sta-atkundig en huishoudelijk beheer-
stelsel, welk sedert lang in Belgie den
buiten teenemaal slachtoffert aan de
steden, den landbouw laat verpletteren,
zonder bescherming, terwijl de groote
nijverheden, hophandel enz. door over-
groote gunsten bevoordeeligd werden.
Dies ira.
Het vervolg van dees schrijven is ons
te laat toegekomen om heden nog kunnen
opgenomen te worden het zal dus voor
woensdag aanst. wezen.
Een persoon genezen van 23 jaren,
doofheid en tuitingen der ooren door
eene eenvoudige remedie, zal er de be
schrijving gratis van toezenden aan alwie
er de vraag zal van doen aan M. Nichol
son, 4, Drouotstraat Parijs. (4 rue Drouot
Paris.j
AI# hij zijnen meemaat gedurig zinken, zinken zag
wil hij wat meer links gaan maar Nauwelijks had
.Bardou geroepen Help dan Kcrmsur, ik zit in
eenen poel of Kermeur was reeds zelf in eene
andere diepte geraakt. De twee woelden en klau
wierden dat het schrikkelijk was.
Dc baron had het voordeel van de lafste te zijn,
Bardou was de sterkste.
In hun woedenden strijd tegen eenen poel schier
zonder bodem, waren zij nabij eikanderen ge
raakt. Laat mij los huilde Kcrmcur; maar
Bardou hield zich met kracht aan hem geklemd.
Het schuim rondom, werd meer en meer door
't opkomende zeewater bespoeld cn vloog reeds
tot boven hunne hoofden. Dc eene wilde bij mid.
del van den andere naar omhoog maar juist daar
mee zonken zij des te haastiger. En dc ellendelingen
huilden gelijk razenden cn vloekten gelijk duivels,
't Was benauwd om zien en hooren.
Allcngskcns werd het stillernu en dan nog een
gestecn, en reutelend geroep, die nog ter nauwer-
naud boven het klotsen van 't water hoorbaar
waren. Toch worstelden de twee nog altijd, cn zij
worstelden om zoo te zeggen tegen eikanderen.
Kermeur viel eerst stil nauwelijks zat zijn
hoofd nog uil. Een oogenblik nadien stak Bardou
de armen boven en greep Kermeur bij den kop
hij wilde alzo» het lijk van zijnen meemaat gebrui-
Een koninklijk besluit, is in het Staats
blad verschenen,meldende dat het dekreet
van 14 december 1810 gewijzigd is als
volgt
Het beroep van advokaat is onvereenig-
baar met
1° al de ambten van rechterlijke of be
stuurlijke orde, die niet onbezoldigd zijn,
met uitzondering van die van minister,
burgemeester of schepene
2° met het ambt van griffier, notaris,
avoué of hussier
3° met de bezoldigde ambten en die van
rekenplichtig agent
en 4° met alle slach van handel.
Worden daarvan uitgesloten alle per
sonen, die het bedrijf van zaakwaarnemer
uitoefenen of uitgeoefend hebben.
(Monileur. Vlaamsche tekst).
D© voorkamer van het
gevangenhuis.
De drinkkroegen zijn de voorkamers
der gevangenissen, zegde een fransch
dagblad.
De opzichters der gevangeuhuizen van
Boston, in Amerika, moesten aan het
Staatsbestuur een verslag geven over de
oorzaken der misdrijven en zij verklaar
den na grondig onderzoek, dat de dron
kenschap zeven keeren op acht de
oorzaak is der misdaad.
Een rechter van Albany had op een
jaar tijd 2,500 personen voor zynen tri
bunaal zien verschijnen, en hij bestatigde
dat er 2,400 dronkaards bij waren.
Te New-York, op 690 kinderen, voor
misdaad tot gevang veroordeeld, vond
men er 400 die eenen dronkaard voor
vader hadden.
Toen de vermaarde Pater Mathew in
1833 de ma'igheid preekte in Ierland,
zag men het verbruiken van sterke dran
ken dalen en verminderen totop de helft;
welnu, te zelfder tijd zag men ook de
groote misdaden op de heft en nog meer
verminderen op vijf jareu, van 1833 tot
1838 werden er in Ierland 59 moorde
naars gehalsrecht de vijf volgende ja
ren, van 1838 tot 1843, waren er maar 21.
Den 28 December 1840 werd een man,
te Parijs door den beul naar het schavot
geleid om het hoofd afgeslagen te wor
den hij had eene vrouw vermoord.
Toen hij gekomen was aan de plaats
waar hij zijn schelmstuk bedreven had,
zegde hij tot den pastoor der gevangenis
die hem vergezelde Hier is het,
Eerweerde Heer, dat ik mij zeiven in het
verderf gestort hebik was dronken,
toen ik sloegHad ik den drank ver
mijd, ik ware geen moordenaar gewor
den, Hij beklom het schavot met
gelatenheid, en zich tot het volk keeren-
de, riep hij, vooraleer zijn hoofd onder
het mes néér te leggen Werklieden,
mistrouwt u van de sterke dranken een
menscb die dronken is, loopt reeds op
het spoor der misdaad. (Het Volksgeluk)i
ken als eene steun, om hem langs daar naar boven
te woelen. Het ging niet. Hij greep toen naar eene
soort van gestruikscl. 't Stond tc ver. Hij greep en
greep nog met moeite rond. Niets wat vastheid of
steun gaf. Nu wierp hij hem met zijn laatste kraeb.
ten over cn weder cn stak de armen naar omhoog'
Dieper zonk hij en dieper, tot aan dc kin, tot aan
den mond, tot aan de oogen. Eene poos zag inen
niets meer, dan nog eenen arm boven steken
welhaast vloeide het water der zee over de lijken
van twee booze wezens 1
Als dc mannen van Bardou's gevolg zagen wat qr
met hem en met Kermeur om ging, s irongen zij
haastig achteruit en stonden al te samen den doods,
kamp aan tc kijken. Daarna verwijdei den zij zich
zwijgend, cn korten tijd nadien zag men ze langs
de baan van Ploubalay verdwijnen.
Gij zijt gereed I zei Andreas tot de dames,
die daar nog altijd stil en sprakeloos stonden.
En zij zijn verloren antwoordde de gravin
met bevende stem. Mocht de goede God hun ia
den laatstcn stond nog bermhertig zijn geweest
Een schrikkelijke doodhernam Trien na
eenen stond stilzwijgen. Ziet ge, heer, dat ik
gelijk had Hadden die kerels geen zoo helseb
getier gemaakt, zij konden nog wel... Hola,
Hanm is daar
Verboden nadruk. WoMtVeoaTajow.
