Zondag 1 September 1889,
10 centiemen per nummer.
2 331
43ste Jaar, N.2301.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
«IJK EN ARM
Kieshervorming.
Colonisatie.
ABONNEMENTPRIJS
ANNONCEIVPRIJS
Politiek overzicht.
Onzijdigheid.
DE DENDER-BODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijlt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Keklamen, Ir. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen bandschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque Saan.
SILST, 31 AUGUSTI 1889
Kiezingen in Frankrijk. De verkie
zingsbeweging is in vol'.en gang. Tus-
sclien de radikaal-opportunische regee-
ringspartij eenerzijds.en de bonapartisch
boulangistische partij anderzijds, dringen
zich twee nieuwe partijen op den voor
grond de zuiver-radikale en de konser-
vatief-republiekeinsche of, gelijk de
officieele benaming thans luidt, de
i liberale partij.
Wat eerstgenoemde betreft, zij heeft
aan haar hoofd de partijleiders Millerand
en Goblet met een 30tal andere radikale
Kamer-leden, welke geweigerd hebben
met de opportunisten te stemmen voor
de uitzonderingswetten tegen Boulanger
en wier strijdleuze thans is noch
Boulanger,noch Ferry
Het orgaan dezer partij is. naar men
weet, het blad la Voix't welk eenerzijds
alle fouten en misslagen van den Ton
kinees ophaalt en diens impopu
lariteit bevordert, en anderzijds uit het
senatoriaal proces de bewijzen put van
Boulanger's ergerlijk levensgedrag en
knoeierij, iïoch den een noch den ander
wil zij dus, maar enkel radikalen pur-
sang.
Wat deliberale partij betrelt, deze
i eigenlijk het uit zijn assche verrezen
linkercentrum en staat onder leiding van
Ribot. Zij wil noch Boulanger, noch
Ferry, noch Goblet, noch de half met de
0 iportunisten meedoende radikalen
Cémenceau en Floquet zij wil noch
monarchie, noch keizerrijk, noch bou-
laiigism, noch radikalism, noch oppor
tunism, maar enkel de konservatieve
republiek van Thiers zaliger. Zij wil
dus mannen als Ribot, Léon Say, Wad-
dinglon, enz., in andere woorden een
terugkeer tot omstreeks 1877 en 78. Veel
kans heeft zij natuurlijk niet
De opportunisten maken er zich dan
ook minder bezorgd over, dan over het
samengaan van een deel der monarchis
ten en imperialisten met de boulangisten,
1 geen hun een doorn in het oog is.
Temps, Siècle enz. maken zich razend
kwaad over een besluit van hel midden
komiteit der monarchisten, strekkende
om overal waar geen eigen kandidaten
lans hebben, de boulangistische kandida
turen niet te bestrijden, dat iste steunen.
Ook de Libei'té is er verontweerdigd
over, dat graaf de Mun en de hertog de
la Rochefoucauld met Naquet en Laguere
eenquadrille dansen
[Een verhaal uit de fransche revolutie.)
(CO»—
(44* Vervolg.)
LXVII.
D© overvaart.
Ti«n minuten later voer de visschersehuit met
de vluchtelingen voort, 't Weder was schoon, de
l«ht helder en de zon speelde vrolijk in dien
jroolen waterspiegel. Allcnskens verdween dc
hn St-Cast, de hoogten van SUJacut en St-Briac,
en *e">a«t xag men anders niet meer dan de
rotsen langs den wijden oever, die met hun reus-
achl'g gestalte aan de baren der zee schenen te
gebieden.
Dc overraarders hadden hun in drij groepen
verdeeld. Langs den eenen kant zat Bontemps op
eene ton, en rondom hem zaten Hanni en Trien
joel Picterke bij hun. De schipper en zijne vrouw
uisterden aandachtig naar de wonderbare geschic-
«mssen welke Bontemps vertelde uit dc laatste
agen die do dood van Bardou en Kcrineur waren
voorafgegaan. Zij waren allen van hetzelfde ge
acht, dat dc hand Gods hier op ccne gansche
jtondcrc wijze had meegewerkt. Hanni voelde
'«o ten hoogste gelukkig, omdat hij doorzijn goed
zijne oude schuld jegens den Hcere God,
Zij vergeet echter, dat de regeering
zelfs de hulp der socialisten Joffrin en
Lissagaray niet versmaadt en allerwegen
de konservatieve kandidaten met ver
woedheid bestrijdt.
De fraiiMilie ministers vergaderden
woensdag in het kasteel van Fontaine-
bleau onder voorzitterschap van presi
dent Carnot.
Zij zijn in waggon-salon van Parijs
naar Foniainebleau gereisd en in de
rijtuigen van den president naar hel
kasleél gebracht.
Waren aanwezig MM. Tirard, Spulier,
Thévenet, Rouvier, Faye, Fallières
Constans, admiraal Kranlz en Etienne.
M. de Freycinet, minister van oorlog
en t>i. Yves Guyot, beide op reis, waren
afwezig.
M. Constans, minister van binnenland-
sclte zaken, deed aan M. Carnot een
dekreet teekenen, waardoor de kiezers
voor de algemene verkiezingen worden
bijeengeroepen den SSSeptember,
De balloteeringen zullen geschieden
den 6 october.
De kiezers worden insgelijks tegen 22
September bijeengeroepen in de koloniën
Cochinchina, Fransch Iudie, Sénégal
Martinique, Guadeloupe en Guyana die
van het eiland La Reunion den 6 october,
In denzelfden raad heeft M. Thévenet,
minister van justicieen eerediensten, de
volgende bisschopsbenoemingen doen
teekenen bisschop van Saint-Brieuc,
M. Fallières,vicaris generaal te Bordeaux,
bisschop van Laval, M. Clairet, pastoor
van Notre-Dame te Saint-Lo bisschop
van Soissons, M Duval, pastoor van
Notre-Dame te Httvre.
Men seint uit Genua, 28 augusti
Gisteren avond bij het vertrek der
republiekeinsohe clubleden naar Parijs,
werden er oproerige kreten aangeheven
voor het koninklijk palais.
De policie, die den troep tot uiteen
gaan vermaande, werd met hevig gewoel
begroet. Verscheidene personen zijn ge
wond. Vijf werden er aangehouden.
Anderzijds wordt het volgende
telegram ontvangenuitNizza, 28 augusti:
Een honderdtal afgeveerdigden van
republikeinsche clubs in Italië, op
weg naar Parijs, werden hier met veel
opgewondendheid ontvangen. Men hield
redevoeringen ten gunste vaneenfransch-
italiaansch verbond en hief kreten aan
voor den latijnschen volkerenbond en de
universeele republiek.
Weg met Crispiwerd er ook ge
roepen.
zei tiij tot den gelukkigen uitslag had meege
holpen. Dc hecrc God heeft hier de hand in
't spelrzei hij, en daarom is 't dat alles zoo
voorspoedig is gegaan ik ben zelfs niet eens door
eenen tolbediende gezien geworden, zoodal ik
morgen reeds gerust kan wederkceren. En Hanni
begon nu op zijne beurt ook tc vertellen van ten
tijde dat hij soldaat was bij het koninklijke zeele
ger.
Langs den anderen kant van het schipjc zaten
de gravin en Pauline zij spraken weinig, bezagen
den wijden zeeplas, wisselden nu en dan een lachje
of baden. Zij konden de laatste gebeurtenis met
Barduu en Kermeur niet uit het hoofd krijgen. Do
damen zaten op eenen boop koorden, waarop Hanni
wat zeildoeken bad gelegd, om er zoo goed moge
lijk eene zitting van te maken.
Ecu einds van daar langs den zijkant, zat beer
Andreas hij hield Pauline's hondje op den schoot
en streelde het. Allengskens viel zijne hand stil,
zijn hoofd zonk lichtelijk voorover, en hij viel in
eenen diepen slaap. De kraehtige jonge man was
door de vermoeienissen en gevaarten van dc laat
ste dagen, meer afgemat cn uitgeput, dan dat hg
wel zes maanden lang eenen veldtocht zou hebben
opgevolgd. Zijn aangezicht was vermagerd cn
bleek, op zijne banden waren al dc aderen zicht
baar, een algemcenc vermoeidheid lag over ganscli
zijnen persoon. Nu cn dan trok Andreas zijne wenk-
brouwen samen, een somber gevoelen was op zijn
aangezicht zichtbaar, zijne lippen bewogen hun,
eenigc klanken kwamen uit zijnen mond al droo-
mende vocht hij tegen Bardou.
Als Pauline Andreas hekeek, was zg bezorgd
over zijne doenwijze, en zij wierp een oudervra-
genden blik op hare moeder.
Ik versta u, mijn kindAndreas is zeer ver-
Toestand van den H. Vader. Aan liet
Journal de débots wordt uit Rome ge
seind, dat eene kommissie van kardi
nalen, het mogelijk vertrek des Pausen
overwegende, besloten heeft dal alsdan
de Congregatiën met buitengewone vol
machten te Rome zullen werkzaam blij
ven, tot welker einde dekardinaal-prefekt
en de sekretaris van elke Congregatie
de Eeuwige Stad niet zullen verlaten.
Ook de kardinaal-vikaris Parocchi zal
met buitengewone volmachten voorzien
worden. Of Zijne Eminencie zijnen intrek
in het Vatikaan zal nemen, is nog in
overweging.
De H. Vader zou met een klein aanial
kardinalen en prelaten te Civita Vechia
zich inschepen naar Spanje
De heer Fallières, minister van open
baar onderwijs in Frankrijk, verklaart,
in eenen omzendbrief, de onzijdigheid
van het onderwijs, onmogelijk.
't Is niet alleen in zake van godsdienst
dat, volgens dien liberalen en republie-
keinschen minister,het onzijdig onderwijs
eene volstrekte onmogelijkheid is, maar
die onmogelijkheid breidt zich ook uit tot
de politiek.
Onze wetgeving, zegt hij, stelt den
onderwijzer, onder voorwendsel van
onzijdigheid, niet buiten het land en zijne
instellingen. Zij heeft van hem geenen
politieken agent gemaakt, maar zij legt
hem nog min eene houding van stelsel
matige onverschilligheid op welke de
duidelijkste der betoogingeu zou zijn
tegen de republiek zelve.
Een onderwijzer in Frankrijk is dus
uit den aard der zelve voor de republiek,
of hij is er tegen. Hoe zou het auders
zijn wanneer het den godsdienst betreft
Zou de onzijdigheid, in zake van gods
dienst, aan den onderwijzer opgelegd,
niet evenzeer die stelselmatige houding
van onverschilligheid zijn, welke de dui
delijkste der betoogingen is tegen onze
godsdienstige gevoelens 1
De heer Fallières komt tot hel besluit
dat de onderwijzer een republiekeinsch
onderwijs moet geven, wil hij de repu
bliek niet tegenwerken. Waaruil wij, met
volle recht, mogen besluiten dat de on
derwijzer een godsdienstig onderwijs
moet geven, zoo niet is zijn onderwijs
den godsdienst vijandig,
Want, zooals de Fransche minister
het zeer wel zegtde onzijdigheid in het
onderwijs is onmogelijk.
Het zal niet zonder belang wezen te
herinneren dat het nu aangenomen stel
sel van elkeen zonder onderscheid aan
't exaam te onderwerpen, dal is 't welk
door den radikaal Féron en den karrollen-
trekker Buis in 1883 werd voorgestaan.
M. Féron verklaarde alsdan dal hij
vijandig was aan liet stelsel der catego-
riëii van Ari. 1 der wet er bijvoegen
de dat hij bedoeld Art. niet stemmen
zou. Volgens gewoonte onthield hij zich
bij de stemming.
In zitting van 11 Augustus 4883, zegde
M. Buis onder anderen.
Velen onzer culiegas zijn van zin een
amendement te stemmen dat van aard
zoude wezen den lijd van de Kamer te
sparen 'tis da;irom dal ik uitdrukkelijk
voorstel onmiddelijk ter stemming over
te gaan. liet zou hierin bestaan het Art. 1
te verwerpen opdat hel exaam alleen hel
kiesrecht zouden verschaffen.
Het voorstel Buis werd op bevel der
logie ingetrokken, welker politieke bere
keningen er zouden door misvallen.
Eu' nu dat het eatholiek ministerie het
stelsel Féron-Buls aanneemt, zijn de libe
ralen van al de duivels gestampt maar
geen wonder, men weet waarom, de be
kwaamheidskiezers van rechtswege die
op vele plaatsen het gros van 't liberale
leger uitmaken gaan naar de maan gebla
zen worden.
raocid, en in zijnen slaap waakt hij nog over ons.
De rust zal hem algelijk deugd doen. Dat edele
hertGod zal hem Da dit leven rijk belooncn, cn
u de genade schenken van hier beneden zijn geluk
te vermeerderen, i
Om vier ure van den aclitci noen landde de schuit
in de haven van St-Hélicr, het schoon hoofdstadje
van Jersev.
LXVIII.
Twee brieven.
't Is nu bijna zes jaar geleden. De blies der revo
lutie is voorbij. Puincn heeft zg gemaakt zonder
einde, duizenden zijn er dc dood des gewdds ge
storven wee nog in talloozc herten, rouw in dui
zenden huisgezinnen.
Wie het onheil heeft gedragen als eene straf of
eene beproeving van hierboven, mag hem nu toch
in cenigzins betere dagen verheugen.
Wij gaan van St Hélicr, hel hoofdstadje van Jer
sey, westwaarts voort. Ruim een uur verder
komen wij aan een prachtig kasteel, met torens op,
met wallen en bruggen cn groote hovingen roi.-
dommc. Eene dienstkocts komt aangereden cn
houdt stil voor 't kasteel. Iemand stapt er uit, een
bediende, Hij gaat den voorhof op, trekt de brug
op en belt. Dc meid komt open doen.
Zie, Gretchcn, goeden dng, zegt de postbode
een brief voor mevrouw van Noirieux.
De bode vertrok en dc meid liep met den dikken
brief naar boven
ln eene groote cn prachtige zaal zaten mevrouw
van Noirieux, Pauline en Andreas. Pauline was
mevrouw van Milly geworden haar huwelijk met
Andreas was in stille op Jersey voltrokken. In een
drachtigheid en deugd leefden zij op het eiland,
Het is het gewoon lot der denkbeelden
welke regelrecht strijden tegen aangeno
men gewoomen of aloude gebruiken, bij
het optreden warme bestrijders aan te
treffen.
Dus kan het niemand verwonderen
dat de gedachten over landverhuizing in
mijn artikel (Een blik in de toekoms
uiteengezet, door den schrijver van
(Landverhuizingol Landbouwhervorming)
zoo hevig worden aangerand or.s volk
is door vorig en langdurig welvaren te
zeer aan den vaderlijken grond gehecht
om in zijn midden geene goedmeenende
doolt kortzichtige mannen aan te treffen
die m ne denkbeelden bestrijden en een
goed geregeld colonisatiestelsel voor
eene laffe vlucht willen doen doorgaan,
Maar heeft de schrijver toch niet
bemerkt dat ik het dwaas gedacht van
een vertrek in massa niet heb vouruitge-
zet maar alleenlijk wil opkomen tegen de
meening van deze welke denken dat
veranderingen van kuituur, beschermende
rechten en meer andere middelijes be-
goed doende zooveel zij konden, maar verlangende
naar den blijden stond op welken het zou schikken
om weer naar hun vaderland tc trekken en daar de
armen en noodlijdenden in Gods naam milder bij
te staan cii op tc beuren. Mevrouw van Noirieux
trok haar vele zaken die van verre moesten gere
geld worden, nog zelve aan, omdat zij alles wist en
kende.
Als Gretclien haarden brief behandigd had, zei
zij
Ah, onze nieuwe toczinner zendt ons nieuws
Iaat een zien.
Zij trok den brief open cn bogon te lezen
Genadige mevrouw I
Ik ben zoo neerslig mogelijk aan 't werk ge-
wccst, cn volgens uwe bevelen en deze van mijn-
lieer en mevrouw van Milly, heb ik al de bofste-
den cn gocdeien bezocht.
Dc goede bewooners weenden als ik uwe ge-
i vaarten verhaalde.
Mijn naam toch staat hun niet aan, cn ik moet
gedurig zeggen en herzeggen, dat ik geen dc
minste familie met den voorigen toozicner ben
en zelfs den verongelukten Bai dou niet kende.
Van nu voort is er bier voor u al te samen
niets meer te vrcczcn, cn gij kunt overkomen
als het u belieftbet kasteel is veerdig cn ik doe
i ncerstig aan dc hovingen werken,
Dc goederen in Vitré en Varenne zijn als
staatseigendommen verklaard geworden, wat ik u
reeds heb kenbaar gemaakt. Eergisteren werden
zij publick verkocht. Ik. heb ze kunnen herkoo-
pen voor 140,000 fr.; er wierd bijna niet op gc-
boden.
Met vader Guilbaud cn familie gaat het aller-
best. Hij beeft overnaasten vnn de overblijfsels
van den half verbranden wagen, een klein wa-
»<waam zouden zijn, om aan Vlaanderen
een groote loekomstteverzekeren,waarop
liet terecht mag hopen. Zouden wij wan
neer wij onze fruit- en groenselteelt aan
zienlijk hebben uitgebreid dan mogeu op
onze lauweren rusten eu denken dat het
welvaren van landbouw en nijverheid
verzekerd is
Maar weet de schrijver niet dat het
veroveren der engelsche markt eene
uiterst moeielijke onderneming is, daar
wij de mededinging zouden moeten over
winnen van Frankrijk begunstigd door
een zacht klimaat, en van Holland waar
de vervroegde en aangejaagde kuituur op
groote schaal wordt gedreven, dank aan
ruime kapitalen in Indie door zijne wak
kere zonen verzameld en welke onzen
schrijver met den liefelijker) naam van
vluchtelingen bestempeld.
En zou diea verkoop mogelijk zijn zon
der eene soort van engelsche colonie te
stichten welke onze waren zou verventen,
onze belangen zou voorstaan en den strijd
om de Engelsche markt op zich zou
nemen
Dus geene doorstaande noch duurzame
verbetering in kuituur of voJkerleven
zonder een welingerichtcolonisaliewezen
uit zal teder weldenkend man bij grondig
onderzoek moeten bekennen.
Men raadplege de geschiedenis die
groote school der toekomst, men be-
schouwe hel leven der volkeren welke
hebben geschitterd door macht en roem
or nog aan het hoofd van beschaving en
vooruitgang slaan en de noodzakelijkheid
van een goed begrepen colonisatiestelsel
zal voor elk klaar bewezen zijn.
Om tot in de verre oudheid door te
dringen bemerken wij hoe Rome, wan
neer het de grondslag legde van een rijk,
bestemd om zoo machtig en roemrijk
te schitteren, in alle nieuwveroverde
streken volksplantingen aanlegde, welke
voor alles en in alles Romeinen bleven
met hart en ziel,de betrekkingen met de
hoofdstad vergemakkelijkten en zoozeer
bijdroegen tot de beschaving dier vreemde
gewesten.
Het is dank aan die koloniën dat de
gi ieksche-romeinschekuituur zoo gemak
kelijk tot in hei verre Westen is kunnen
doordriugen waarvan wij nog heden de
weldadige vruchten genieten.
Ook Spanje raag zich in verleden tijden
op een tijdvak van grootheid beroemen.
Het was dan wanneer een deel zijner
telgen naar het nieuw ontdekte wereld
deel waren gevlucht en de vruchten dier
vlucht in den vorm van goud op hun ge
boorteland lieten terugstralen.
Met het verlies dier koloniën is ook
apanje's ster verduisterd.
gentje doen maken, zoo een voertuigje voor
eenen ezel.
Als ik hem den akt ter hand stelde, waarbij de
Rnmellerie voortaan zijn eigendom is, werd Idj
bijna zinneloos. Hij wilde het niet aanveerden,
tenzij op voorwaarde dat gij alle jaren dit en dat
zoudet aannemen, wat bijna zooveel bedroeg als
de oude pachtsom. Eindelijk heb ik hem kunnen
overhalen, en ik heb hem toegelaten van alle
jaren eenen wagen hooi naar 't kasteel tc brengen
in de nicuwjaarmaand.
Als ik Martinus Gallard de vier duizend frank
ter hand stelde, sprong hij bijna uit zijn vel van
i welgezindheid die goede damen, die goede
heer riep hij onophoudelijk uitik heb niets
voor hun gedaan, cn zulk eene belooning Hij
heeft cr maar aanstonds bet beste gebruik van
gemaakt veertien dagen nadien had hij den
grootcn zalmvijver gekocht. Daar,zei de
i man, daar! laat den dronken Kobbe nu maar
naar 't riviertje gaan visschen zooveel bij wil...
Maar, ik zal aan heer van Milly nog verschooning
moeten vragen voor dc leelijke streek die ik in
't riviertje met hem gehad heb.
t De goede Nanette wist niet waar zij was cn
meende te droomen, als ik baar met prachtige
beeld barer patrooncs dc H. Anna aanbood.
Ach toch, lieve moeder Anna, is bet gij riep
dc oude. Maar dc edelgesteenten zouden er niet
moeten aan geweest zijn, zei zijde goede moe
der Anna was ook niet rijk geweest. Geen dag
i in mijn leven laat ik na voor het heerschap uit
Noirieux tc bidden, verzekerde Nanette, 0p-
dat God hem rijk zegene naar ziel en lichaam, t
Nu kom ik eindelijk aan Hanni Hcrve, bijge-
naanid het Ongewcerte. Wat met dezen omging,
is niet tc beschrijven. Ik zelf heb dc tranon van
En in onze tijden is er eet land welke
in vergelijking mag optreden met Enge
land onder nijverheids zoowel als onder
handelsoogpunt Maar hel is Engeland
ook dat de uitgebreidste eoloniale bezit
tingen ;der geheele wereld bestuurt en
zes miljoen Engelschen achten het niet
vernederend in vreemde streken door
aanhoudend streven en werkzaamheid
zich soms ontzaggelijke fortuinen te ver
schaffen en den handelsrijkdom dier
landen ten hunnen voordeele te exploi
teren.
Onze hollandsche noorderburen in de
46' eeuw door de twisten der hermor-
raing op hunne kusten bedrangt hebben
zich ook een weg ter zee gebaand en
zijne zonen waarop het terecht mag met
fierheid wijzen, hebben dan den grond
slag gelegd van dien rijkdom met welken
wij in de uitbreiding onzer groenselteelt
zullen te rekenen hebben.
Het is ouder coloniaal en handeloog-
punt te betreuren dat de schoone ver-
eeniging met onze hollandsche taalbroe
ders in 4830 is verbroken.
Onder de leiding van den ervaren
staatsman vonBismark wordt hetduilsche
volk ook aangemoedigd om den weg der
colonisatie in te slaan en jaarlijks ver
laten gansche massa's Duitschers hun
geboorteland om op vreemde kusten,
duitsche taal en volk te leeren hoogach
ten en den duitschen naam overal te
verspreiden.
Zal iemand durven volhouden dat
sedert die aanzienlijke uitwijking het peil
van Duitschland's uitlandsche macht ver
laagd is of zijne binnenlandsche bescha
ving en welvaren is verminderd
En wij, wij schijnen het voorbeeld
onzer roemrijke voorouders te hebben
vergeten die in alle bekende streken be
trekking aanknoopten waarvan men nog
heden de overblijfselen in talrijke spaan-
sche en italiaansche steden kan bespeu
ren. Dan nochtans was Vlaanderen de
bakermat van weelde en overvloed, dan
waren onze steden ware pronkjuweelen
waar zich den Europeaanschen rijkdom
verpersoonlijkte.
Het was in die tijden toch niet dat men
het bedroevende schouwspel van heden
kon bestatigen dat onze Vlaamsche fa-
briekhouders en nijveraars verplicht zijn
hunne voortbrengselen ouder engelsche
merken en opschriften te verbloemen om
den verkoop er van te vergemakkelijken.
Moet niet elk vaderlandse!! minnend harte
van smarte trillen bij het bemerken dat
bij gebrek aan uitlandsche kantoren en
betrekkingen en het gemis van eigen
zeevaartlijnen onze vlaamsche Antwerp-
sche koophandelshuizen bijna al verdwe
nen zijn en vervangen door duitsche
Firmas.
vreugde niet kunnen weerhouden.
Ik had hem naar Granviilc ontboden. Als ik
hem daar het schip toonde dat in zee lag, en hem
zei zie, brave man, dat is uw eigendom, dat
is een geschenk vau dc damen en van den hear
uit Noirieux, dan keek hij mij als dronken aau
en als hij het schip bezag waar zijn naam i>
groote letters op stond, gaf hij een diepen zueht,
cn een dikke traan rolde langs zijn ruwe wan'
gen. Spreken kon de man niet en hij was gelijk
van eene geraaktheid aangedaan. Zijne vrouw
was mee, en deze deed anders niet dan al wee.
nende roepen Da goede damen, de brave
hoer I Het kleine Pieterke weende ook, zondqr
tc weten waarom"
Als de ontroering van Hanni wat over was,
dankte hij dvizcndmaal, cn smcekend verzoekt
bij mij van u eigenhandig eenigc regelen t«
mogen schrijven.
Dat is het bijzodderste wat ik u van dezen kaar
te vermelden heb, goede mevrouw. Volgens uw
bevel, heb ik ook de schulden van Kermeur ba.
taald. Zijn kasteel koopen welk hij vroeger nabij
Le Mans bezat, is onmogelijk geweest, wan*
't licht ganscli in puincn. Dc missen voor zijne
ziel heb ik doen celchreeren, opdat God ham
toch moge genadig zijn.
Vele groetenissen van den heer Pastoor, dia
ook gevlucht is geweest, gelijk gij weet. Hij stelt
het poed en verlangt naar uwe orerkamst.
i Ik eindig met de eerbiedigste groeteniscn norm
mij uw dankbaar en nederigen dienaar,
BARDOU, van Ploekmki.,
voortijds suikerbakker in Hennes, nu toeziener
op Noirioux.
Verboden nadruk.
W or dt VetRia IK T.
