I
Zondag 1 December 1889,
10 centiemen per nummer.
44s,e Jaar, N.2417.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
TWEE MOEDERS
ABONNEMENTPRMS I
ANIVONCEIVPRIJS
Politiek overzicht.
Ander meesters, ander «ellen
Uithongeraars.
Bravo
De .llunlcoti veulie,
Een en ander.
,111U
14
51
35
38
<6
Si
58
87
13
18
Dd
M
,00
DE DENDER-BÓDE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PÜTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en m alle Postkantoren des lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3 bladzijde 50 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bil
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
ïjnsdag en vrijdagavond.—De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Caiqae Saam.
AELS1 50 NOVEMBER, 1889
De personen welke een
abonnement nemen voor 't jaar
5, zullen ons blad GRATIS ont
vangen te rekenen van 1 December
aanstaande.
u
Duitsche Rijksdag. Graaf Bismark op
ue pijnbank. Dijnsdag vormde de kolo
niale politiek scheering en inslag va 1 de
bespreking in den duiischeu Rijksd g.
Ter gelegenheid van de bespreking der
begrootirig van buitenlandsche zaken,
heeft RICHTER, leider der progres-
sistische partij vinnig de koloniale poli
tiek gehekeld.
M. Richter deed opmerken dat men de
engelcche Royal Niger Company beschul
dig van overtredingen, die zoowel de
engelsche als de duitsche onderdanen
benadeelen.
Maar in Oost Afrika is de toestand
omgekeerd heUelfde, en daar zouden de
Engp.lsclien zich even<eer over de Duit-
schers kunnen beklagen. Groot gewoel),
Graaf Herbert von BISMARCK, vroeg
woedend of hef wel een Duitsclier is die
daar gesproken heeft.
M. RICHTER antwoordt dat hij enkel
heelt herhaald wat vroeger den kanse
lier zegde. Het is wel zonderling dat
zulks wordt toegejucht bij den kanselier
en uitgejouwd bij mij. (Algemeen gelach.)
Men mag den splinter niet zien in
'toog van anderen, wanneer men een
balk heeft in het zijne.
M. BAMMACHKR (nationaal liberaal)
hekelt den toon van M. Richter, die zich
den beschuldiger maakt van zijne landge
noten, en den verdediger derEugelschen.
M, RICHTER zegtdathij geene anti-
vaderlandslievende woorden gebezigd
beeft. Indien de duitsche regeering milli-
oenen te veel heeft, dan zouden die beter
en vruchibaarder kunnen gebruikt wor
den, len behoeve van de landbouwers en
de kleine werkliê.
Onder 't volk denkt men dat die hee
ren, welke koloniale politiek maken, dat
wel uit hunnen eigen zak zouden kunnen
doen.
Spreker vraagt ook inlichtingen over
de Samoaconferencie.
Graaf Herbert von BISMARK antwoord
spottenderwijze dat hij om politieke
redenen zou vragen, dat de progressis-
lisclte partij zou afzien van die ondervra
g'ng, indien hij niet overtuigd was dat
M. Richter seffens de algemeene bespre
king zou vragen,
DE
naai* liet Engelech.
(le Vervolg.)
be dokter voelde den pols van Robert, legde tie
°P zijn hart en zweeg. Zoo stond hij eeltig
^"blikken beweegloos, Edith hijg Ic schier naar
cm en viel toen als levenloos neer op het lijk
,TlD 'l:iren echtgenoot, zonder een woord tc spro-
of e« n kreet to slaken-
k> lag Zjj cenige uren hewusleloos neder.
to™ ZÜ weder tot zich ;.ehcn kwam, vloeide
P» enkele traan over hare wangen, liet haar
«wdgecn enkele klacht liooren. Zij opende even
«rooogen, sloot zc cn bleef toen weder liggen,
richt pa'I00n eaf (,t'n oudc» koopman be
tri f n dCn d°°d Va" Zi^"Cn een,Ken zoon. Dc
kidH ?c'l,er onbeantwoord, en vreemden
n jorgen man grafwaarts.
(Algemeen wordt de trotsche houding
van graaf Bismark opgemerkt. Het is
voor de eerste maal dat hij de begrooting
van buitenlandsche zaken verdedigt, zon
der de hulp van papa en ofschoon nu
niemand etschen kan dot «te zoon dei
vader gelijke, zou de toon van graaf Bis-
mark wat meer ir« verhouding moeten
zijn met zijne bekwaamheid
M. RICHTER, door de sleken onder
water van de staatssekrelaris uit 2ijn hu
meur gebrachl, zegt dat niets dezes aan
vallen tegen de progressisten rechtveer
digt.
Hij voegt er bij Wij aanvoerden
dergelijke aanvallen niet, die zelf niet
legen ons werden uitgebracht door een
man, die wat meer diensten aan Duitsch-
land heeft bewezen, dan M. de staatsse
krelaris lot hiertoe heeft kunnen bewij
zen. Beweging rechts
Graaf Herbert von BISMARK antwoordt
dat hij in 't algemeen heeft gesproken en
niemand noemde. Overigens,qui s'excuse
s'accusewie verschooning vraagt, be
schuldigt zich. Het is mijne schuld niet
zoo iemand zich geraakt voelde.
(Die woorden doen M. Richter op
springen).
M. RICHTER. Welnu, dan zal ik ook
eens wat zeggen, zonder iemand te noe
men.
Wat. zou M. de staatssekrelaris wel
inbrenger) indien ik de volgende woo-den
uitsprak Er zijn ministers die, omdat
zij onbekwaam zijn eene technische be
spreking te leiden, alle gelegenheden
zoeker, om hunne onbekwaamheid onder
onrechtveerdige aanvallen te verber
gen en indien ik daar onmiddellijk
achter volgen liet Het is graaf fler
bert von Bismark niet dien ik bedoel.
Heel de linkerzij schoot in een schater
lach, terwijl de zoon van papa de les
zoo goed had verstaan, dat hij verlegen
in zijnen zetel terugzakte.
Anti-slavernij beweging. Te Keulen
is maandag avond in de Gürzemch>aal
eene groote vergadering tot bestrijding
der slavernij gehouden. Zij was belegd
door de Deutsche Kolonialgesellschaft en
den Afrika Verein en werdt bijgewoond
door den aartsbisschop Kn menlz, den
regeerings-presidentden gouverneur,
den opper burgemeester en een aantal
officieren.
Als redenaars traden op luitenant
Giese, gewezen bestuurder van de dui.-
sche vestiging te Mpwapma pater Amr-
hem van Prega Dr Fabri van Bonn en
de minister van Staat, Hoffman, te
Berlijn.
Bij genomen besluiten werd dank ge
bracht voor de meêwerking van regee-
riug en rijksdag in het onderdrukken
van den slavenhandel, en den wensch
uitgesproken, dat de daartoe strekkende
pogingei: zich nog verder zullen uitbrei
den in de richting van de groote mee-
ren, terwijl ook internationale samen
werking ten zeerste wordt aanbevolen.
Redevoering van lord Salisbury.
Woensdag heeft lord Salisbury eene
redevoering uitgesproken.
Hij zegde onder andere Het voor
naamste streven van het gouvernement
is met iedereen in vrede te leven, en
altijd op alles gereed te >ijn,
Hij sprak ook over de onbepaalde be
loften welke de socialisten doen, m tar de
mannen van de>e partij, eens aan 't be
wind, zouden gemakkelijk uitvluchten
vinden om hunne beloften niet te moeien
houden. De minister maakte de plans
van Roseb rry, tot her orming der
Lordskamer. belachelijk, en noemde het
ontwerp van keizerlijke federatie eene
p «litieke kwak-.alverij.
Hij eindigde met de belofte dat het
gouvernement zich e< rlang met de oplos
sing der sociale vraagstukken zou bezig
houden.
ru niet verplicht onvermijdelijke uieuwe
belastingen te stemmen of zal men nu
dc gemeentewegen kunnen herstellen
enz. enz.
En vele steden en gemeenten zijn dus
gered, dank zij de 6 millioen die haar
worden oegestaan, zonder dat de s aats-
financiën er iets zullen door lijden daar,
zij tnans bloeietider rijn dan ooit....
Maar zie er zitten ook geene geuzen aan
de kas die eerst voor hun eigen en dan
voor hunne kozijntjes en vriendekens
zorgen
Eene mannd na den dood vjin haren echtgenoot,
schonk Edith het leven aan eenen zoon. Toen het
kind haar voor eerst in den armen werd gclejd.
slaakte de arine, jeugdige weduwe een kreet.
Robert riep zij, en heete tranen vloeiden langs
hare wangen,
lie knaap omving bij don doop den geliefden
lam van zijnen vader. Zijne wieg werd bij het
bed zijner moeder geplaatst. Edith, die slecht, nn.
zoolnng wilde leven, totdat tiaar kind geboren was"
wensclitc echter nu Toor haren zoon Ic leven'
Gciieele dagen cn nachten bracht zij aan zijne wieg
door. Zij was nu slechts mei eene gedachte be
zield, die aan haar kind bij het geringste onge
woon verschijnsel was zij bevreesd voor hen
Niemand dan «ij schier, mocht hem liefkozen en
verzorgen. Slechts gene taak nam zij niet op zich
zij w.1dede wiegeliederen niet zingen, waarmede
de moeders bare kinderen gewoonlijk in slaap
sussen. y
Arm kind I wel was hel schoon, zjj„ gelaat had
de ztichtc uitdrukking van zijn overleden vader
«loch er lag iets sombers in die trekken, het was
alsof reeds voor zijne geboorte het verdriet va t
zijne moeder op hem was overgegaan. Het kind
weende nooit, doelt nimmer zag men ook een «lim-
I' teederc lippen. De knaap was oltij«i stil
en somber. Wanneer ds brave e„ bekwame ge-
necsheer, die Editb nog steeds bezocht, het kin«i
j aanzag, nam zjjn gelaat eene bijna even sombere
Wie herinnert ziclt onzen droevig n toe
stand i iet onder het liberaal ministerie
Frère-Bara Rolin van vermalledijde ge-
«Jachlenb
Het was schandalige geldverkwistin-
yin die verschrikkelijke tekorten te weeg
achten en die dan door, nieuwe belas
tingen van allen aard moesten aange
vuld worden.
Ja, 'i was altijd nieuwe belastingen en
rec itei» wat de klok sloeg.
Nu heden gaai het heel anders. Dank
aan het wijs beleid der openbare zaken,
dank aan de strenge gespaan-aamltrid
onzer catholieke ministers verkeeren de
staatsfinanciën in vollen bloei.
Talrijk zijn de verminderingen van
lasten die dank aan dezen bloeienden
toestand zijn konnen toegestaan worden.
Heden hebben onze caiholieke ministers
reeds meer belastingen afgeschaft clan
de geusclie minister Graux er heeft inge
voerd.
Doch de tinancieele toestand van vele
steden en gemeenten verkeerden in ge
vaar uil noofde der verkwistingen die
haar, tijdens den schooloorlog, door tie
liberale ministers tegen wil en dank
werden opgedrongen.
En hel catholiek ministerie steekt haar
thans eene reddende hand toe, door de
stichting van een fonds van 6 millioen
franken, waaruit elke stad en gemeerde
zooveel franken zal genieten als zij in
wonei s telt.
Het regent dan ook dankadressen van
alle kat,ten des lands aan 't catholiek
ministerie. Ge«n wonder immers want
hier is't gevaar van 't bankroet afge
keerd, daar kan m, n nu de gemeente
belastingen verminderen, ginter is men
Zooals men weel zijn de groote steden
vet plicht hunne slachthuisrechte.i zoo te
regelen, da. zij i,iet meer eene hHasiing
uit naken, maar enkel eene redelijke ver
gelding voor do kosten welke de vleesch
keuring aan de stad veroorzaakt.
Weet ge lezer, wat daarvan het gevolg
is voor de stad Brussel Ziehier
Hei slachthuis van Brussel bracht jaar
lijks 3.5,000 fr;.'k op. Voortaan zal
liet maar 185,000 frank meer opbren
gen.
Hot verschil '.usschen deze twee som
men, dal 190,000 frank bedraagt, is «lus
niets andeis dan eet e belastingop
liet vleesch, gelieven door die
zelfde mannen, welke den hner Dumont
voor uiihongnrnar uitscholden, toen
hij de invoerrechten op het vee voor
stelde.
Dat is wi êt' eene van de duizende ma
nieren, waarop de g< uzerij ii«-t lameus
spreekwoord van Bara cela dépend des
casin toepassing weel te brengen.
De catholieken mogen, in 't belang vart
den landbouw, geen inknmrechl heffen
op het levend vee, maar de geuzen mo
gen, in 't belang van hunne kas zonder
bodem, het geslacht vleesch belasten
Fondsenblad
I Een besluit van den minister van jus-
icie van 27 november, wijst aan om in-
I lusschenliid wederzijds den dienst te
doen van de f en 2' afdeel»,een van liet
- -"««meene beslier, U. Piins, doktor in
rechten, algemeen loezichter en bestier
m r van de gevangenissen, en F. De La-
d£ktor in rechten, bestierder van
de - afdeeling (openbare veiligheid).
M. Roteltiers gaat naar eene andere
afdeeling over.
De maatregel die, zoonis men ziet, ons
ministerie komt te nemen tegenover M
Gauiier en Noteltie.s, zal door ieder
worden VCllf! B"ed6<d"'Urd
uitdrukking aan als dat van den knaap, en als dan
zijne blikken van den zoon op dc moeder vestigde,
kon h|j met moeite zijne tranen bedwingen.
II.
Ofschoon de oude Livingstone zich weinig om
den b :ef had bekommerd, die hen. den dood van
zijnen zoon meldde, en zelfs den rouw niet had
willen aannemen, was zijn trots, rn misschien ook
zijn hart heimelijk, doelt diep gewon door het
verlies van zijnen cenigcn stamhouder. De begeer
te naar een erfgenaam van zijnen naam en van
zijn huis is soms vuriger dan men wel zou onder
stellen. Zijn ijzeren wil en zijne gewone koelheid
stelden hein >'n staat alle uiterlijke teckcnec van
verdriet tc nderdrukken, doch inwendig leed
zijne gezondheid er veel onder, en legde hij
zijnen gewonen icver voor den handel niet meer
"in den dag.
Op de beurs zegde men dut de oude koopman
verviel. Zijne gcifesliecrcn bevolen hem rust cn
afwisseling aan. Ruim twee jaren na de dood van
zijnen zoon b-lrok hij met zijne docht r,mevrouw
Archer, cn hotel in eene der schoonste wijken van
Londen. Deze dochter was weduwe en had ook een
z-ion, die bijna even oud als onz-.- Ro jert was.
In weerwil van al zijne gebreken, b"z->t de he r
Livingstone iets edels in zijn karakter. Ilij was een
groote liefhebber der kunst, en een edelmoedige
Opschorsiug van dienst van M. Gautier
de Rasse. Naar aanleiding van een
ver-slag, opgemaakt door M. de minister
van justicie waai uit spiuii dar, ge/ieu
oe I:ou 11tiu van M. Gautier de Rasse
tegenover het gouvernement, het niet
mogelijk is hem in zijne bedieningen le
laten. Op t verslag gevolgd van een mi
nisterie, besluit dal M. Gautier de Rasse
uit tucutelijken maatregel, met den helft
zijner jaarwedde in beschikbaarheid steil,
is het volgende koninklijk besluit van
26 november genomen geweest
M. Gautier de Rasse, bestierder van
de gevangenissen en de openbare veilig
heid, wordt uit tuchielijken maatregel in
beschikbaarheid gesteld.
Er wordt hem een wachlgpld toege
kend, gelijk aan de helft van zij .ie teueu
woordige jaarwedde.
Hei is nno.lie, zegt de Patrie van
lartjs, de geruchten tegen ie spreken
welke in sommige kringen zijn rondge
strooid, betrekkelijk pogingen die liet
Irauscli gouvernement zou hebben ge
daan ol om worpen, rakende eene wel-
darnge Wijziging le brengen in het tegen
woordig stelsel der fransche munfeir-
culaue.
l)e partijgangers van den dubbelen
standaard, kunnen len volle gerust
wezen onder dat oogpunt.
De verschillende Stalen der munt-
coiivenlie hebben van Frankrijk geene
tioegetiaamde medeJeeling ontvangen
rakende de belgische en italiaanse.he
pasmunten, zooals er is beweerd.
Inlichtingen geput aan officieele bron-
nen bestatigen integendeel, dat het
Iransch gouvernement elke bespivkin"
dier kwestie zou aanzien als ongeschikt
op dit oogenbhk, alsook dat volgens
zijn gevoelen het best is, de muntcon-
veniie die van kracht is, te verlengen
ingevolge eener stilzwijgende vernieu
wing welke overigens voorzien is door
de vroeger gesloten overeenkomsten.
1 'e vÜf Staten tusschen wc-lke deze
conventie bestaat zijn zooals geweten is,
viankrijk, Italië, Zwitserlafid, Grieken
land en België.
beschermer van hare bchoefenanrs. Door gceue
zorgen voor zijne zaken gekweld, kou hij. tijdens
zijn verblijf te Londen, vrij aan zijne geliefkoosde
neiging voldoen. Zek :ren dag zag hij in den winkel
van ccn voornamen kunsthandelaar twee heerlijke
tcckcningcn in waterverf, gezichten uit de om
streken van Liverpool voorstellende. Hij kocht
beide dadelijk.
De w-'likelier vertaalde hem dal zij het werk
waren van eene jeugdige weduwe, die zichzelvc en
haar zoontje door het penseel de middelen van
hcs'aan verschafte. De sympathie van den Itccr
Livingstone, wiens hart wa tn voor kunstocfcnaars
klopte, werd in de hoogste male opjewekt. Hij gaf
den winkelier zijn adreskaart, met verzoek die aan
nc weduwe te overhandigen, er bijvoegende, dat
l.ij haar wcnsclite tc spreken. Eerst toen zijn rij
tuig reeds ver verwijderd was, viel het den heer
Lcvingstone in, dat hij vergeten had den naam der
kunstenares Ie vragen.
Die naam zou h. I0 zee. g. troffen hebben, indien
iiij dien gehoord had, want hij was geen andere
dat» Edith Livingstone,
Weinige maanden na den dood van haren echt
genoot, had de jonge weduwe Manchester verlaten,
et) eene woning in eene stille straal tc Londen
betrokken, terwijl zij g-duldig en ievcrig hare
kunst uitoefende, en zich daardoor «-en sober inko
men versehaftc. In den beginne echter was de
pr|js, dien zij voor hare leekening ontving, nau-
Krach te Antwerpen. Eene handels-
ramp die te Antwerpen veel opschudding
verwekt, heeft op de Beurs ui,laar plaats
gehad. 1
De ramp treft alwéér een hooggeplaatst
persoon in de liberale partij, en wel een
schepene der stad, iM. Nauts. Men moet
bekennen dat in «Je laatste jaren de libe-
jale gemeenteraad niet van geluk spre
ken mag. v
Ziellier hoe de kerrespondent van de
Chromque de zaak verte!!, ofschoon wij
eemge ophelderingen /OHden vragen, die
wij nu enkel in andere letters zullen
drukken
De nieuwe handelsramp treft eene
lijks voldoende om iu dc behoefte van zichzelvc cn
van haar kind te voorzien. Doch Edith bezat latent
cn moed. Nu zij moest schilderen oin in haar
levensonderhoud te voorzien, trachtte zij hare
kunst langzamerhand te volmaken.
Ilaic tcckcnipgen, die in den beginne om dc
schoonheid cn nauwkeurigheid geroemd werden,
begonnen nu dan ook wezenlijke weerde le vcr-
y rijgen. Kunstliefhebbers moedigden l aar aan
dooi hare kleine gebreken aan le wijzen, cn wat
een meer voldoend en bijzonder bewijs van hare
vorderingen was, haar werk werd moer cn meer
gezocht en bracht steeds hoogere prijzen op. Zoo
werkte zij ievcrig voort, rn ofschoon dc schaduw,
die de «lood van baren echtgenoot in hare ziel ge
worpen had, nog niet was verdwenen, werd zij
voor haren arbeid ruimschoots door zelfvoldoening
cn tevredenheid hdoond. Vond zij bovendien niet
den zoctsten troost van «-ene moeder in haar kind»
Wel is waar was Robert slil en somle-r, doel l.ij
wss zoo zeer aan zijne moeder gehecht, n scl een
zoo gelukkig hij haar te zijdat Edith, als zij een
verschil n et andere kinderen opmerkte, alleen zag
hoe veel achooucr cn beminnelijker bij was.
Op zekeren namiddag dal Editi. zich me't haren
gewonen arlwrid bezig hield,terwijl Robert aar, hare
zij Ie zat, kwam dn bediende van den kunsthande
laar haar berichten, dat een rijk koopman, die
reeds twee barer (eekeningen had gekocht, haai
den volgenden «lag wenschte tc spreken. Edith
der voornaamste personen van onze
(liberale) partij. Deze heeft zich gehaast
zijn ontslag te geven van de openbare
functien die hij bekleedde.
Men had gezegd dat een der leden
van de firma, die er onder door is, werd
aangehouden. Daar is niets van de fei-
leii die er gebeurd zijn, hebben geen over-
tredend karakter. Overigens tot nu toe is
er in het parket geene klacht neergelegd.
Rnlfk na"vv"ii de^ B^n(IU0 Centrale de
Bank De Wolf en de Bank Kleenworlh
zijn de eemge schuldeischers.
J}®2® hadden a's pand van hare
schuldvordering, koopwaren, die in het
gemeentelijk entrepot lagen. Deze koop
waren zijii uit het entrepot gehaald
men weet niet hoehet pand van de schuld
eischers is hun onttrokken.
Een bestuurlijk en rechterlijk onder-
'oek zal onmiddellijk worden geopend
want de eigendom der stad is in die zaak
betrokken, en zij is bedreigd met een proces
van verantwoordelijkheid.
De verdwenen goederen beloopen de
200.00°0 frank.) 200 000 (1 milH°en
Daal ons zeggen dat het hoofd der
firma aan zijnen geassocieerde de uitslui
tende leiding van de handelszaken had
overgelaten er, dat hij zich uitsluitend
«ezig hiehl met de openbare zaken dat
J 9een heeft genomen in de gebeur-
s)aatSen 611 d6n "aQdel die hem neêr"
Ho n?",n0?di? 16 r-egeea faldespekulatien
de ooizaak zijn van die ongelukkige zaak
waarover iedereen spreekt.
A/Ja,l,den W'T onKeI'jk, zegt het Handels-
Mat, te zeggen dat dit artikel meer dan
eene vraag zal doen ontstaan, die het
publiek met gemakkelijk begrijpen zal
Het hooid van liet huis had eenen ge
associeerde, M. Reuver, doch de eerste
volgens ie Chroniquc, moeide zich hoe
genaamd met met de zaken en liet dus
dat is er uil te verstaan alles aan
zijnen geassocieerde over, tot dat hij op
zekeren oogenblik, tot zijne groote ver-
wondertng. hoorde dat hij ten onder
De goederen lagen in gemeentelijk en-
trepot en zijn daaruit verdwenen men
weet mei hoe, zegt liet blad. Zij zijn er
zeker uit gevlogen
Maar, voor I millioen 200,000 fr. goe
deren, verdwijnen, niet zoo gemakkelijk
I I, T' z,'Jcsp?k ?p de kaaien «en weet
met hoe Er is daar tocli toezicht in dat
entrepotpol? Gebeurde die weghaling
misschien met valsclie dokumenien Had
uil plaats met een blind vertrouwen of
maakte men misbruik van den naam van
den lioogen beambte dor stad
Ook dit punt verdient eene toelichting.
De banken hebben geene klacht nèer-
gelegd, zegt het brusseisch blad. Maar in
alle geval zij zullen zich. ongelukkig voor
Je belastingbetalers, verbalen op de stad -
want zij willen deze verantwoordelijk
kon hij dil bericht een zclcr voorhijj,.nde gevoel
von liols al, kunstenares, en ccn meer bestemd
gevoel van dankbaarheid als moeder niet onder
drukken, bij het vooruitzicht hoor kind le kunnen
verzorgen en op te voeden op eene zijn vider
weerdige wijze.
Deze beide gevoelens verdwenen echter weldra
«eder uit haar gemord, toen oe bediende baar de
adreskaart Ier hand stelde, «aarop lij den naam
van den beer Livingstone laz, enhaarlcvrns be
richtte dol die lieer haren naam niet kendr. Het
verledene kwam baar in al zijne bitterheid leven
dig voor den geest. Een oogenblik gaf zij oan den
eersten indruk van baar gewond liarl loc gij wilde
bet buis niet betreden van den man, die haren
overleden echtgenoot verstoeten had tnaar de
gedachte aan haar kind kwam weldra hij haar op
om zijnentwil moest zij eene poging wageii die
haar legen dc borst stuitte, doch die, zoo zij geluk,
le, hem de erfern,, die lijnen vader ontzegd was,
kun wi-ergevcn.
Bleek en bevend, doch lier en moedig ging
Edith den volgenden dag. met luren Robert op den
arm, op weg naar de woning van den lieer l.iving-
slonc. Zij werd dadelijk in de kamer van den
ouden m tn toegelaten, die aan dc lefcl zot Ic lozen,
terwijl mevrouw Archer z,c i met naaiwerk bezig
hield, en haar zoontje Charles, een aanminnig
kind van dr(j jaren, opden vloer zat te spelen.
(Wordt voortgezet.)
