NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
DRIJ JAGERS.
Donderdag 6 Februari 1890, 10 centiemen per nummer. 4iste Jaar, N° ?456
ABONNEMENTPRIJS
ANIV0IVCE1VPRIJS
Politiek overzicht.
Schande
De Kamer.
Vervalsching der boter.
Landbouw.
DE DENDERBODK
Jit bl»d verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,SS voor res maanden fir. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PÜTTE-GOOSSENS, bange-Zoutstraat,
N° 10, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone IS centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde SO centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Caique
4ELST i FEBRUARI. 1890
Fransche Kamer. De geestelijkheid
en de kiezingen. Belangrijk debat, ver
leden zaterdag in de fransche Kamer,
't Was bij gelegenheid der bespreking
van de kiezing van M. Sabouraud, afge-
veerdigde van Fonienay.
Het bureel besloot tot ongeldig verkla
ring wegens inmenging der geestelijk
heid. Zooals ge ziet, juist gelijk in de
woorden van den duitschen dichter.
Das ist eine alte geschichte,
Doch bleibt sie immer neu.
Met dat oud liêken komen de republie
keinen altijd voor de pinnen.
Mgr. Freppel, bisschop van Angers,
heelt van de gelegenheid gebruik gemaakt
om zijn gedacht te zeggen over deze
kwestie.
Mgr FREPPEL. Ik had gedacht dat de
republikeinsche partij van haren zege
praal zou gebruik maken om de verzoe
ning tot stand te brengen. Ik betreur,
mij "bedrogen te hebben. Het is noodig
dat wij malkaar eens goed verslaan over
de rechten en plichten der geestelijkheid
in kieskwe.stiën.
Buiten zijn ambt, heelt de priester het
recht en den plicht ziel) de zaken van
zijn land ter harte te trekken. Als ieder
ander burger heeft hij hei recht te kie
zen voor den man, die zijn betrouwen
geniet, en hij heeft hel recht zijn voor
keur uit te drukken, met dezelfde midde
len als andere burgers. (Ontkenning,
links).
Hem dit recht weigeren, is hem buiten
de wet stellen. De Bépub. Franc, heelt
verklaard dat de priester mocht zeggen
voor wie hij koos welnu, dat is al
wat de geestelijkheid vraagt.
De priester heeft dus het recht al te
doen wat hij noodig oordeelt om den
kandidaat te doen zegevieren, die hij liet
weerdigst en het bekwaamst oordeelt de
belangen van land en godsdienst te ver
dedigen.
Hij mag niet zeggen van den preek
stoel, t stemt voor dezen kandidaat en
niet voor genen, maar hij heeft het
recht ie herinneren dat de stemming een
belangrijk feit is en dat bijgevolg de kie
zers niet moeten stemmen voor kandida
ten, die vijandig zijn aan de kerk. Ont-
kenning, links).
Tot daar Mgr Freppel.
M. RIBOIleider van de gematigde lin
kerzij, heeft deze zienswijze bestreden en
den bijval behaald van de meerderheid.
Er werd dus gestemd over een kwestie
var. princiep en de geheele linkerzij
treedt de kiezing van M. Sabouraud ver
broken.
DE
(13* Vervolg.)
Een schielijk gevoel van angst doorvloog het
hart der vluchtelingen, die bij den aanblik des
Indiaans eenen stond lang niet dorsten odeinan.
In gebogenc houding stond de grimmige ki ijgs-
man daar, als een wild dier op den loer het ge
laat was half door de lange vlechten van zijnen
hairbosch bedekt, en had een vreesbnai opzicht.
Een man met gewonen moed hadde hem niet zon
der schrik kunnen aanschouwen.
Dc drij vluchtelingen hadden intussehen die
verschrikkelijke verschijning zoo weinig geacht,
als die eens kinds, wen in dit netelachtig oogen-
blik een kind niet even zoo gevaarlijk geweest
ware, als do Indiaan.
Te midden van den dichten nevel verlichtte het
vuur, waarbij dc wilde wacht had, slechts eenen
engen kring.
Eensklaps maakte de Indiaan, nadat hij eentje
oogcnblikkcn in de houding van iemand gebleven
was, wiens oogen een verwijderd voorwerp te
midden der duisternis poogt te erkennen, toeee of
drij schreden naar den kant van het water en ver.
dween.
Hij had de lans op dc plaats, die hij zoo even
genomen had, laten staan dc avondwind bewoog
slechts nog de eraan hangende hoofdhuid, die er
als cene soort van vaanlje aan vast was.
Dat was een oogenblik van grooteren angst;
Men weet dat ons katholiek ministerie
het ontwerp had gevormd te Londen eene
tentoonstelling van Belgische produkten
in te richten ten einde ze aldaar te doen
kennen en uitwegen te zoeken, die wij
voor on zen landbouw en onze nijverheid
zoo hoogst noodig hebben.
De liberalen en hunne drukpers heb
ben dit ontwerp uit alle hunne krachten
gedwarsboomd en zij zijn in hun onva-
derlandsch werk gelukthet ontwerp is
in 't water gevallen.
Door de schuld der liberalen kan deze
tentoonstelling geen plaatshebben die
niet anders dan voordeelig voor ons
allen kon wezen.
Ziedaar tot waar de liberalen den
partijgeest drijven.
Maar wat is 't 't Is reeds lang ge
weten, en de ondervinding heeft het ons
geleerd, dat de liberalen gansch 't land
zouden ruineeren of het aan eene vreem
de mogendheid verschacheren, zoo /.ij in
dien ondergang of die verschachering
den triomf hunner partij zouden mogen
verhopen.
Wij vragen het aan elk eerlijk gemoed,
is hetgeene drijdubbele schande aldus
de belangen van landbouw en nijverheid,
de belangen van alleman, aan zijnen
partijhaat te slachtofferen
Deze week gaat de Kamer de bespre
king der budjetten beginnen. Men ver
wacht geene lange debatten, noch over
de buitenlandsche zaken, noch over het
budjet van oorlog.
Dat leste budjet zal M. Nothomb naar
Brussel terugbrengen, die sedert eenige
weken door eenen familierouw en door
gezondheidsredens op zijn buitengoed
van Petingen, groot hertogdom Luxem
burg werd opgehouden.
De bespreking vau het budjet van bin-
nenlandsehe zakt-n zal levendiger zijn
maar M. De Volder is een man, die de
oppositie niet vreest, en die ze gerust
zal afwachten.
want de nacht omhuld-; de bewegingen des
Indiaans.
De vluchtelingen hidden zelfs hunnen adem in,
cn het vloi gleed langzaam op de duistore opper
vlakte des strooms verder.
Zou ons die duivel bemerkt hebben?
fluisterde Pepe den Canadier in het oor.
Ik vrees het, antwoordde Bois-Rosé.
Een scherpe sciirecuw deed dc j igers heven
de roep werd op beide oevers herhaald het waren
dc seinen, die do wachten elkander gaven, nut
den kreet der uilen nuar te doen. Dan werd alles
weder stil.
Eindelijk zuchtte Bois-Rosé met verlicht bart
en toonde met den vinger op hel vuur, dat aan
den oever brandde. De Indiaan was zoo ven in
den luchtkring teruggekeerd, en, nadat hij zijne
lans wéér had gegrepen, nam hij dc plaats weer
in, die hij een oogenblik had veraten.
_e angst was niet noodig geweest; maar het
ciiand naderde niettemin i-nc.er meer den oever.
Indien liet zoo voortgaat, zegde Bois-Rosé,
zoo zullen wij twee minuten later in het leger
an dien indiaanschen duivel zijn. Ach 1 zoo wij
toch met hulp van dezen grootcn tak een weinig
konden roeien, wij zouden spoedig weer op goeden
weg komen maar het ruischen des waters zal
n vlurht verraden.
En toch zullen wij er ons moeten toe beslui
ten wcllieht is het gevaar, ons te verradcn.altoos
vei kiesbaar aan de zekerheid, in de handen onzer
ijanden te vallen. Doch eerst moeten wij onder
zoeken, of ook deze strooming, waarin wij geko
men zijn, haren loop naar den oever neemt in dit
laaistegeval durven wij niet langer wachten, cn
alhoewel een boomtakmeer gerucht in het water
inaakt, dan een met linnen omwikkelde riem, zoo
zult gij toeh uw best doen, om stil tec roeien.
Volgens iedereen is de invloed van
den achtbaren minister gedurende dezen
zittijd zeer aangegroeid, door de hate
lijke aanvallen zelf, waarvan hij het voor
werp geweest is. En buiten de Kamer
zijn de vrienden van de hoogere sludiën
hem dankbaar, omdat hij de herziening
van de wet op bet hooger onderwijs tot
eett goed einde beeft weten te brengen.
Professors van den Staat zelf, die tot
eene andere politieke denkwijze belmo
ren prijzen volmondig de houding van
den minister, en hebben hem bedankt,
omdat hij heeft weerstand geboden aan
zekere strekkingen, welke zich in de
Kamer geopenbaard hebben,en die dreig
den het hooger onderwijs te verminken
en te verlagen.
Die getuigenissen zijn zooveel te vlei
ender, omdat zij, ik herhaal het, van
politieke tegenstrevers komen.
Een ander verdienste van de nieuwe
wet is, dat zij nogmaals het recht der
vlaamsche Belgen bezegelt, van in hunne
taal geoordeeld en bestuuurd te worden.
Maar deze eerste herstelling vraagt
eene andere, en het werk van rechtveer
digheid zal slechts dan volledig zijn,
wanneer de moedertaal van drie millioen
belgen in het lager- middelbaar- en
hooger onderwijs hare rechtmatige plaats
zal bekleeden.
De Gazette vraagt waarom men niet
officieel aankondigt dat de belgische ten
toonstelling te Londen geen plaats heeft.
Dat het vrijmetselaarsblad de uitleg
ging aan zijne d ienden vrage 't is hun
slechte wil. die het outwerp heeft doen
mislukken.
Het gouvernement van zijnen kant heeft
niets verwaarloosd maar voor de brus-
selsche liberalen is er niets goed, tenzij
het te Brussel gedaan wordt en het uit
sluitend voor het liberalism voordeelig
zij.
't Is nog in dienzelfden geest dat het
komiteil Bruxelles-attraction het gouver
nement bestormt om hel, onder voor
wendsel van nationale feesten, eene
carotle van een half millioen af te trugge
len.
Het gouvernement weigert en het heeft
honderdmaal gelijk. Brussel, cceur et
cerveau van M. Buis, gij zijt al te gulzig.
Bez.briefw.van het Handelsblad.
Vroeger jaren werd de engelsche
botermerkt bijna uitsluitclijk van R. Igi
sche voortbrengsels voorzten. Met dui
zenden kilogr. boter werden uit Vlaan
deren naar Londen, Birmingham,
Als Pepe gesproken had, brak hij stil een stuk
droog hout, af, en wierp het in den vloed. Over
boord geleund, volgden Pepe ei Bois Rosé du
richting, die liet hout nemen zou. Er bevond zich
op die plaats eene hevige draai ten gevolge des in
vloed van eene diepte in hot stroomLed.
Een oogenblik draaide hel houtstokje, als of het
onder wilde gaan. dan zwom het snel naar dc
richting van den anderen over. Dc twee jagers
slaakten ccncn xwarcu zucht cn een lichten vreug
deroep, maar wisselden weldra eenen angstigen blik
met elkander. Dc tak werd van cenc lagere stroo
ming teruggeworpen en zwom eensklaps naar den
oever. Er was geene dwaling mogelijk het moest
met het eiland even zoo gaan als met het stukje
hout, dat zijn voorlooper was geweest. Werkelijk
3checn het eiland eenen stand onbeweeglijk stil te
staan maar het gehoorzaamde eindelijk den in-
Ioed van den eersten stroom, en verwijderde zich
spoedig van don oever. D nevel, die tegelijkertijd
rechts en links dikk ir werd, was voor de twee
jagers een bewijs, dat hun vlot weêr eenen gunsti
ge» weg had ingeslagen.
Zoo vervlood onder angstige afwisseling van
vrees en hoop ongeveer een uur, dan verloren
zichdc Indiaanschc bïrvoaks in nevelachtige verte
Dc vluchtelingen waren bijna uit alle gevaar
men moet zich nu maar voort helpen.
Berustigd door den afgelegde» weg, stelde zich
dc vroegere matroos aan het achtereinde des
cilands, en begon dra met den tak in zijne hand
krachtig tc roeien.
Ais ccn^ngen tijd aan zijne luimen overgelaten
paard eindelijk de hand cn de sporen van ecnc.'i
behendigen ruiter voert, zoo hield ook het eiland
op, zich naar alle kanten tc draaien, cn volgde
veel sneller den stroom. Waar het water dieper
was, werd zijne beweging van den Canadier ver
Southampton, Leeds en meer andere
groote engelsche sleden uitgevoerd.
Heden is dien uitvoer merkelijk, ja, zeer
merkelijk verminderd 't zijn de Hollan
ders en de Denen die thans de Engelsche
botermerkt voorzien en er hunne waren
tegen hooge prijzen aan den man bren
gen.
De Hollanders en de Denen z.ijner dus,
in gelukt, ons, Belgen, van de Engelsche
Botermerkt te verdringen.
Hoe gebeurde dit?.... De Hollandsche
ett Deensche landbouwers verbeterden
hun rundvee,verzorgen goed hunne boter
en laten ze zuiver, terwijl, hier in België,
de meeste landbouwers, de eenen er
zich weinig meê bekommeren of hunne
boter goed of slecht is, en de anderen ze
maar zonder omzien met. margarinne
vervalsohen.
De Engelschen zijn dat gewaar gewor
den zij verloren alle vertrouwen in
boter van Belgische afkomst en velen
weigeren ze thans te koopen.
Het is dus de eigene schuld van zeke
ren onzer Belgische landbouwers dat de
Hollanders en de Denen ons van de
Engelsche botermerkt hebben kunnen
verdringen.
En God weet of wij ooit het volkomene
vertrouwen der Engelsche zullen kun
nen terugwinnen.
In alle geval 't zal moeielijk wezen, en
winnen wij dit vertrouwen eens terug,
zal slechts zijn ten prijze van vele opoffe
ringen en zorgen tot verbetering onzer
boter.
Naar men ons verzekert is het nog
meest, de vervalsching der boter met
margarinne-vet die de Belgische boter
hare goede faam heeft doen verliezen.
De eerlijke en treffelijke landbouwers
hebben er dus liet grootste belang bij
dat de vervalsching der boter beteugeld
worde.Immers de goede bekoopt het hier
met den kwade en ik ware landbouwer
en ik zou stellig weten dat mijn gebuur
zijne boter met margarinne vervalscht,
ik zou hem bij de politie aanklagen. Die
schelmerij, die dieverij, moet beteugeld
worden, want 't is de kleine burger, eu
de werkman die er hel meest 't slachtoffer
van zijn.
De Regeering, denken wij, zou kracht
dadig tot die beteugeling kunnen meé-
helpen. Immers, met alleen heeft zij de
mscht in handen om de vervalschers,
die bedriegers, voorbeeldiglijk te doen
straffen, maar zij zou ook kunnen
1' Een zwaar inkomrecht heffen op de
margarine die in ons land uil den vreem
de wordl ingevoerd
sneld en bestierd, cn zoo had liet spoedig ccncn
aanzienlijken weg afgelegd. Van nu af konden dc
drij vrienden aannemen, dat zij, indien zij niet
geheel gered, dan toch ten minste in groote veilig
heid waren.
Dc dag zal spoedig verschijnen, zegde
Bois Rosé, wij moeten nu aan den eenen of anderen
oever landen en liet vrije zoeken, want wij maken
te voet eenen dobbel zoo grooten weg, als op dit
vlot, dat nog langzamer gaat, dan een hollandsche
hoeker, cn dat wil veel zeggen.
Welaan 1 land, waai gij wilt, Bois-Rosé,
autwoordile Pepe, wij willen dan tc voet in het
water verder gaan. om den Indianen onze sporen
te verbergen wij dragen, indien het noodig is,
den gekw.itslc op de armen, en zullen ten minste
cene mijl in een uur afleggen.
Bois-Rosé gaf met Pe|>es hulp liet vlot, eene
richti ig naar den linker oever, en na cn kwaart
uurs omtrent stiel hel eiland zoo lievig «au den
rat.d des vlo«-ds, iat er eene scheur te midden tijns
bodems ontstond. Terwijl Pepe cn Eabian op den
oever sprongen, waar geene vijanden meer waren,
nam de Canadier den steeds nog beweegloozen
goudzoeker in zijne armen en legde hem op liet
gras. Dc gekwetste onlwuakte. Bij den aanblik
oener streek, welke van die, waar hij ingeslagen
was, geheel verscliillig was, zag hij verwonderd
rond.
Virgen Santa 1 sprak hij moet ik altoos
uog het schrikkelijk gehuil, dat mijnen slaap stoor
de, vernemen 1
Neen, mijn zoon, de li diancn zijn nu verre
cn wij bevinden ons in veiligheid, üod zij geloofd,
dat ik Fabian en mijnen ouden gezel in alle geva
ren door zijne genade heb kunnen redden.
Bij deze woorden ontblootte de Canadier eerbie
dig zijn vergrijzende hoofd en reikte Pcpc en Fa
2° De fabriceering van kunstboter of
margarine met een accijnsrecht slagen
bij zooverre dat er lusschen den prijs der
echte boter en dezen van de kunstboter
geen of weinig verschil zou wezen.
Ziedaar twee maatregelen die, naar
ons inziens, krachtdadiglijk tot de beteu
geling der botervervalsching zouden
meéhelpen.
Wanneer deze maatregeleu algemeen
door de landbouwers bij vertoogschrift
zouden gevraagd wordeu, bestaat er
bijna geenen twijfel of ons Katholiek
Ministerie 't welk zich zoo zeer met de
belangen van den landbouw bekommert
zou geen oogenblik twijfelen om ze in
leven te roepen
De okkemoteboom. De okkernote-
lioom is herkomstig uit Perzië hij groeit
geerne in eenen droogen vruchtbaren
grond, maar omtrent eikenboomen wil
bij niet goed aarden, hij is ook niet
geerne belommerd door andere booraen
of er te nauw tusschen in beplant in de
volle opene lucht zal hij de meeste
vruchten geven. De noten zet men in den
winter onder het zand, in eene matige
plaats te meuken, en men plant ze in
de lente, maar de noot moet eerst vier
ol vijl dagen in .zoete melk te week gele
gen hebben, zij moet met het scherp ein
de nederwaarts geplant worden. Indien
een noteboom treurt ol niet goed op
schiet, moet men wat houtasch aan den
wortel doen, dit is ook goed om hem
vruchtbaarder te maken om dunne no-
terischelpen te verkrijgen verplant men
hem dikwijls De drooge takken moet
men in oktober afkappen, want als men
die in het voorjaar snoeit, verliest de
notelaar te geweldig veel sap, hetgeen
hem doet kwijnen en sterven. Men moet
de wonden met griffellak bedekken.
De versche noten zijn gezond eu aange
naam van smaak, bijzonder bij een glas
wijn geëten vele menschen eten de no
ten eer ze rijp zijn, men legt dan de pit
ten in gezouten water, waar men een
weinig azijn bijvoegt. Drooge noten ont
stellen de maag en zijn schadelijk voor
de gezondheid, zij verwekken hoest,
hoofdpijn en soms puisten aan den
mond, vooral bij kinderen. De noten,
zegt Dr C. A. Fredericq, zijn allen min of
meer ontstekend door de olie die zij be
vatten wanneer zij gedroogd zijn, wordt
de olie rans. en hierom zijn drooge no
ten moeilijk om ie verteren en zeer ont
stekend, Men moet dus met veel omzich
tigheid gebruik van noten maken.
biau hartelijk de hand.
- En nu geen tijd verloren sprak Bois-Rosé
zoodra dc dag zal aanbreken cn do Indianen
onze vlucht zullen bemerken, zullen zij jacht op
ons maken.
De gekwetste, die in den slaap verkwikking tegen
zijne hevige pijnen had gevonden, scheen door den
angst moed en kracht te krijgen, en beloofde zijne
drij a erlossers zoo snel als zij te zullen volgen.
Er dienen nog eerst cenige voorxichtigheids-
laatregels genomen te worden zegde de Cana-
diei rust nog wat op het gras, tot dat het eiland
in stukken gebracht is en wij het aan den loep de»
vloeds overgelaten hebben. Het is noodig dat de
Indianen cr geen spoor van vinden.
Zij zct'cn dan zicli aan het werk. Het eiland,
dat door het verbreken des wol-Iels, waarmee het
op den bodein vast gehouden werd, en duor den
sloot, dien liet op den steile» oever waar tiet land
de, ontvangen had, gedeeltelijk was uiteen gegaan,
bood geen langen wederstand aan de rcrecnigde
krachten der drij jageis. De boomstammen, waar
uit liet bestond, werden allengskcns los gescheurd
en in den stroom gestooten, die ze meè voorttrok.
Spoedig bleef er geen spoor van het vlot over, aan
welks vorming de natuur zoo vele jaren gebruikt
d.
Als dc laatste tak uit dc oogen der jagers ver
dwenen wa», richtte Bois-Rosc met Pept-s hulp de
grashalmen weder op, om alzooden indruk hunner
vreten tc verbergen, cn gaf het sein ter optrek
king.
De vier mannen verdwenen in de duistern:s zon
der een spoor achter te laten. De Indianen waren
gelukkig ovcrlist, en hel stille lachen van Bois-
Rosé bewees, dat men niets meer van hen tc vree
zen had.
EINDE.
