Belgische Missie
van West-Bengalen.
Kerk van het Collegie, te Aalst.
Allerhande nieuws.
weerherleving van den handel in uur
werken, het vertrouwen dat de zwilser-
sche horlogies inboezemen, de erken
ning van den Staatsstempel doorDuiisch-
land, de alslag der tolrechten op uur
werken in deverschillige waarmee Zwit
serland handel drijft, enz.
Wat den handel in goud- en zilver
afval betreft, die is ook in 4889 tot
3,752,130 fr. gestegen van 3,362,447 fr.
in 4888, ook eene vermeerdering die aan
de herleving van den uurwerk-handel
toe te schrijven is.
Brief van E. P. Servais.
Dorma, 22 januari 4890.
Eerw. en Beminde Pater Rector,
Ik durf verhopen dat mijn eerste tijdin
gen, uit West Bengalen gezonden, wel
kom zijn geweest bij mijne duurbare
vrienden en weldoeners van Aalst her
tel ijk dank ik Den Denderbodedie ze hun
zoo welwillend heelt medegedeeld.
De hemel zegent voortdurend de bel-
giscbe Missie van West-Bengalen wan
neer men oor- en ooggetuige is, gelijk ik,
van al hetgene hier op het godsdienstig
terrein geschiedt, moet men dankbaar
uitroepen, Gods hand werkt hier zicht
baar Geene week loopt er voorhij
of geheele dorpen, die dikwijls uit, 80,
90, 400 huisgezinnen bestaan, komen tot
de missionarissen om Satans' juk af te
schudden en Christus' leer te omhelzen
en moedig te volgen, in weerwil der
grootste bedreigingen, welke hun door
hunne onmeedoogende verdrukkers ge-
daao worden. Vooral in 't gewest van
.Lohardaga, welk een distrikt is van
Cbota-Nagpore, zijn de bekeeringen bui
tenmate talrijk. In een enkel jaar, 18n9,
klommen ze boven de 25,<)b0 ook zullen
wij weldra 100,000 katholieken tellen in
de provincie van Chota-Nagpore. DAar,
te Putrunjipat, 3,400 voet boven de zee
gelegen, heeft P. Lievens, de Xaverius
van West Bengalen, 1,557, heidenen ge
doopt in een enkelen dag, en, zegde hij
ons, binnen eene maand zal ik er bij de
9,000 onderwezen en tot den schoot
c der H. Kerk gebracht hebben, dank
aan den onderstand uit België gezon-
den. Zulke uitslag is heel aanmoedi
gend voor de missionarissen, die hunne
zelfopoffering en «waren arbeid zoo rijke
lijk bekroond zien, en terzelfdertijd
uiterst troostelijk voor do milddadige
herten, wier aalmoesen en gebeden zulke
overvloedige vruchten van zaligmaking
voortbrengen te midden onzer afgodische
volkeren Wie eene ziel redt, redt insge
lijks de zijne.
Thans ga ik u, Geliefde Pator, een
woordje over 't gene zeggen, dat mij
persoonlijk raakt. Nog altoos, God dank,
ben ik frisch en gezond. Mijn lichaams
gestel schijnt voor dees gewest gebouwd
te zijn noch de hitte van den dag of de
koude des nachts, noch de armtierige
kost of de ronddwalende levenswijs, ma
ken den minsten indruk op mij. Blijft het
aldus voortduren, dan bereik ik honderd
jaarzou dit te wenschen zijn Me dunkt
van neen, want, zegt P. B., hoe langer
leven, hoe kortere hemel. Hij zou wel
kunnen gelijk bebben.
Toen ik mij van Galcuta naar Dorma
begaf, heb ik dagen en nachten door
wouden en wildernissen moeten reizen
om eerst te Ranchi, waar eenige Paters
verblijven, en daarna op mijne bestem
mingsplaats eindelijk aan te komen 't
was geen kattenspel. Doch, geen enkel
verscheurend dier, hoewel dezen er 's
nachts dikwijls rondloopen, is mij onder-
wege komen verontrusten.Te Hazaribacb
vertelde men mij dat de reisgezel van P.
Van der Stuylt, die deuzelfden weg,als ik,
daags te voren had afgelegd, er eeneu
uitnemend grooten tiger had ontmoet,
wiens inzichten hem heel weinig vreed
zaam voorkwamen. Het was slechts op 't
helsch gedruis der zes Indianen, die zijn
voertuigje trokken, dat de tiger met zijne
vlammende oogen in 't houtgewas ver
dween. Had misschien de kalantop mijne
komst gerekend, en zijn middagmaal tol
's anderendaags uitgesteld 't Is moge
lijk doch gelijk ge ziet, mist soms timers-
verstand in overleg en berekening, wijl
ik aan klauw en tand ontsnapt ben Ons
Heer behoedt de zijnen.
Wat wij in West-Bengalen ontmoeten,
de bosschen en pleinen, trekt weinig of
niet. op 't gene wij in Europa, en name
lijk te Aalst ten velde en elders zien
boomen, struikgewas, bloemen, kruiden
wassen bier weeldrig als 'l weder niet te
droog is, maar zijn allen vreemd voor
mij't is eene gansch nieuwe wereld
De vogelen zelf, die ik er ontwaar, zijn
me onbekend alleen het muschje en de
kraai zijn de zelfde als te Aalst, met dees
verschil nochtans dat er hier witte en
zwarte kraaien gezien worden.
De slangen zijn er heel talrijk. Overal
slingeren en kruipen zij in en door ge
durig moet men zich er voor behoeden,
want velen hunner zijn venijnig en geven
den doodsteek aan wie ze raakt en niet
ontvluchten kan. Eene dezer ontdekten
wij laatst in een ouden muur van,onzen
bof. Ze wilde aanstonds het hazenpad
kiezen, maar een Idiaan, die in de slan-
genjacht ervaren is, gaf haar met e-n dun
wischje eenen slag op 't hoofd zij stierf
ineengekronkeld gelijk een dobbele
knoop. Toen alle gevaar was verdwenen,
ging ik onbeschroomd den grooten vijand
onzer Indianen leeren kennen.
Over drlj weken ging ik een bezoek bij
P. Vati Severeu afleggen, die eenige uren
gaan van Dorma verblijft. Rond 9 uren
*s morgens, vond ik nevens den weg
eeneu buffalo, een grooten indiaanscben
os, dood liggen Wanneer ik des avonds
terugkwam,zag ik op dezellde plaats eene
vlucht verscheurende gieren, en van den
heelen os, bleef er niets meer over dan 't
geraamte het overige was de prooi ge
worden der roofdieren. Bij dat zien zei ik
bij me zeiven Moesi ik onderwuge in
bezwijming vallen, ik zou voorzeker van
eene kale reis komen.
Heele dagen en nachten breng ik alleen
over in mijne hut, terwijl P.Huyghe zijne
apostolische uittochten doet in de streek.
Laatst werd ik 's nachts op eens wakker
en hoor tkneir,knerr, knerr. Verschrikt
zei ikeen dief, die mijne deur door
boortIk luister.... spring op en steek
eene soort van oordjeskeersken aan om
te zien wat er gaande is. Alles is builen
rustig ik sla een oog onder mijn bed of
hangmat en zie eene groote venijnige
hagedis, die eenen der stijlen van mijne
hangmat te lang vond en hem door haar
knerr, knerr, stiilekens afknaagde. Met de
dood moest zij barer stoutmoedig nachl-
ruststooren bokoopen. Ik beklom weer
mijn hangende bed en sliep rustig en
kalm in.
Drij weken geleden, was ik wederom
heel alleen thuis, 's Avonds rond 9 uren,
toen ik op T punt was van mijne slaap-
hangmat te gaan gezelschap houden,
hoorde ik aan de deur: tok, tok Wie
daar Open Wie zijl ge?
«Ik!» aWat wilt ge?» «Open?»
Bemic! Ik grijp P. Huyehe's geweer,
en spring voor de deur vast besloten mijn
leven als echte vlaming te verdedigen. Ik
stond daar, het geweer met overgespan-
nen haan, inde hand toen er weer ge
klopt wierd Wie daar Ditmaal
hoorde ik *in 't vlaamsch Wel, man
lief, doe maar open De deur vloog
open en P.Frenken kwam binnen. Beiden
schoten wij in eenen lach P. Frenken,
omdat hij me als een Jan onversaagd ge
wapend zag en ik, omdat mijn hertklop
pen in eens in eene groote blijdschap
veranderde. Die eerst aan mijne deur
geklopt had, was de catechist van P.
Frenken, welken hij vooruit had gezon
den om mij van zijne komst te verwitti
gen.
Vernuft, vooruitzicht of overleg moet
gij in 't algemeen bij den Indiaan niet
zoeken: hij leeft uit den korf zonder zorg,
en zijne gedachten vliegen niet verder
dan het toppuntje van zijn platten neus.
Leg hem iets op hij zal het zonder ver
wijl verrichten, doch zonder u te vragen
waar, hoe of wanneer. Over vier weken
moest ik naar Japut rijden, 2 uren van
Dorma, om eenige kristenen te bezoeken
en te troosten. P. Huyghezegt aan eenen
der catechisten zadel twee peerden
en rijd met Domkê, den Pater, naar
Japut. Er zijn twee dorpen die Japut
heeten. Wij rijden twee uren lang door
de hitte en komen te Japut aan. Ik vraag
mijnen reisgezel waar de kristenen
wonen, en hij antwoordt mij heel koel
bloedig Domké, 't is in 't ander
Japut, Daar stond ik Ik kwam
lliuis en had, onverrichter zake, vier uren
te peerd afgelegd onder eene brandende
zon. Een Indiaan kan daar tegen, maar
voer een Europeaan is zulk reizen nog al
pijnelijk maar 'l is voor Ons Heer die
gedachte troost en versterkt het hert van
den missionaris. Wilt gij nog een an
der staaltje er van hebben Luister P.
Huyghe. die met den voorraad van ons
klein huishouden is belast, was voor
eenige» tijd afwezig. Zekeren dag komt
de kok mij zeggen Domkê, alles is
op. Alles op Ja, Domkê,
uitgenomen zout, water en meel.
Wat nu gedaan, zei ik mij Ik zond op
staanden voel eenen bode naar Ranchi,
ten einde er de noodige provisiën op te
doe» maar die reis eischt vier volle
dagen weg en weer In tusschentijd be
stond eiken dag mijn ontbijt in zout,water
en meelmijn middagmaal, in meel, zout
en water mijn avondmaal, in water,
zout en meel, onder malkander gemen
geld Wat peisi ge daarvan Ik zei me
al lachende
Nooit aan den zelfden steen
Sliet den ezel zijnen teen.
Maar, Pater, zult ge me zeggen Ver
veelt gij u niet veel in de eenzaamheid,
waarin gij u voor 't oogenblik bevindt
Neen, want het aanleeren der indische
taal vraagt rnij veel lijd en ik leg er mij
ernstig op toe.omdat zij me onmisbaar is
in 't missionaris leven. Daarenboven met
het huis ie bewaren; bewijs ik reeds veel
dienst aan de missie. Velen komen zich
aanbieden om kristenen le worden ik
ontvang ze door de tusschenkomst van
den catechist anderen komen om troost
of raad ik versterk ze en sta ze bij, zoo
wel ik kan. Voor die eenvoudige lieden is
"t dikwijls genoeg den Pater gezien of ge
hoord te hebben, zijnen zegen ontvangen
te hebben om metgerusthert of versterkt
gemoed huiswaaits te keeren. Laatst
bracht men mij een pasgeboren kindje,
dat ging sterven ware ik niet thuis ge
weest, het zou voor eeuwig van het ge
luk des hemels beroofd zijn gebleven en
nu,dank aan het II. Sacrament des Doop
sels. is het een engeltje, dat bij den Heer
voor de genen bidt, die mij naar West-
Bengalen gezonden hebben. Over eenige
dagen nog, beb ik eene prolestantsche
vrouw, welke katholiek was geworden,
bij haar sterven bijgestaan. Nooit is mij
iets troostelijkers overkomen. Vele ster
ven den heb ik in mijn leven lot de dood
bereid te Aalst, doch geennn heb ik er
ontmoet,die zulke godvruchtige gevoelens
van geloof, hoop en liefde aan den dag
legde, als die arme vrouw. Daaruit ziet.
Geliefde Pater, dat de missionaris, te
midden der beroovingen en tegenstrijdig
heden, die van zijn leven onafscheidbaar
zijn, zoetheden en vertroostingen des
in-rien smaakt, welke bij niets aardsch
kunnen vergeleken worden.
Tot een andermaal, Eerw. Paterbid
voor mij en onze zending en bedank in
mynen name allen die in onze missie
werkdadig belang stellen. Ik vergeet ze
niet bij het Altaar des Heeren, opdat het
H. Hert ze zou zegenen en hun schenken
wat hun nuttig en zalig kan wezen.
Uw toegenegen Broeder in Christus,
A. SERVAIS, S. J.
KERKELIJK NIEUWS.
PLECHTIGE NOVENE
ter eere van den H. Joseph, patroon der
christene huisgezinnen door
de Congregatie der Jonge Dochters.
Maandag 10 Maart.
Alle dagen der Novene.
Om 5 4/4 ure, Mis.
Om 5 3/4 ure, onderrichting door den
E. P. Vermeere'S. J. daarna uitreiking
der H. Communie.
Om 6 ure, Mis met zang, Ier intentie
dezer die de Novene doen.
Zondag 46 Maart, om 6 4/4 ure, Mis
der Novene, met zang en onderrichting.
RECHTERLIJKE KRONIJK.
Loten op termijn. Het beroepshof
van Brussel (korrektionneele kamer)
heelt den genaamden V., wisselagent,
op zeer strenge wijze veroordeeld, voor
hel verkoopen van stadsloten,. tegen
maandelijksche betalingen, welke hem
eeneu schandelijken woeker-intrest op
brachten.
De koopers betaalden 440 tot 450 fr.
voor een lot, dat slechts 400 fr. gold.
De rechtbank van Bergen had hem.
krachtens art. 494 van het strafwetboek,
tot eene maand gevangenis en 4000 fr.
boete veroordeeld. Het beroepshof is
verder gegaan en heeft de straf verdub
beld.
V. is nu veroordeeld lot twee maanden
gevangenis en 2000 fr. boete.
Wel besteed, 't Is te verwachten dat
du vonnis de deur zal openen aan eene
gai-sche reehs vervolgingen en waar
schijnlijk ook veroordcelingen.
Volkskamer. De vergade
ring heelt de tweede stemming over de
gewijzigde artikels van 't wetsontwerp
op 't landbouwonderwijs geëindigd. De
leergangen zullen in de scholen van Vil
voorden en Gent in de twee talen gege
ven worden. Een amendement van den
heer Coremans bepalende dat het onder
wijs ook te Gembloers in de twee talen
zou gegeven worden, werd door de voor-
afgaandelijke kwestie van de hand gewe
zen. Het wetsontwerp werd in zijn ge
heel met eenparigheid aangenomen.
De heer Beernaert legde !l verslag
neèr over den toestand der schatkist op
4 januari 4890.
Het dienstjaar 1887 geeft bepaald een
batig slot van 14,300,402 Ir. 61 c.
Het batig slot van 1888 kan berekend
worden op ongeveer 18,767,454 fr.
Wat het nog loopende jaar 1889 be
treft men kan het batig slot er van ra
men op 43,172,160 fr.
Verder beraadslaagde de kamer over
de inrichting van nieuwe rechterlijke
kantons in Brussel en voorsteden. De
tweede stemming is lot later uitgesteld
geworden.
priesterlijkebÊnoêmingen.
Te Moerbeke bij Geerardsbergen is
Pastor benoemd de Eerw. Heer Van Cau-
welaeri coadjutor aldaar.
De Eerw. Heer T. Bracq, onderpastor
op Sl-Macarius, is proost benoemd op
Smte Coleta te Gent.
AALST DAVIDSFONDS.
Naar alle waarschijnlijkheid zal de E.
H. Pauwels, pastor te Kerkxken, maan
dag in 8 dagen alhier ten lokale van den
Werkmanskring eene voordracht houden.
Botermarkt. Ter oorzake
van den sneeuw was onze botermarkt
minder voorzien. Er werden 902 klonten
aangeboden wegende ongeveer 7250 kil.
8lc-Cecïli». Het Concert
gegeven door de Koormaatsehappij Ste-
Cecilia,» (Meiboom) ten voordeele van de
armen, heeft de som opgebracht van 412
franks 42 centiemen. Dees beloop is in
de kas van 't Bureel van Weldadigheid
gestort.
In naam der noodlijdenden, ontvangen
de heeren Leden onze beste bedankingen.
Kiesexaam. Het werk der
kandidaten-bek waamheidskiezers van
't kanton Aalst zal beoordeeld worden te
Herzele. De Bond der Katholieke Be
kwaamheidskiezers onzer stad biedt 44
kandidaten aan. De liberale jonge wacht
biedt er O aan.
De winter is eindelijk gekomen.
Sedert twee dagen stormt, sneeuwt en
vriest het. Op zekere oogenblikken is de
koude bijtend. Men zegt :'t wordt lijd om
winter te zijn, doch meer dan eens is
't gebeurd dat wanneer men eenen be
trekkelijker! zachten winter heeft, het
dan in Februari en Maart vriest en
sneeuwt. Het gebeurde onder andere
over honderd jaar, iu 1790, en het win
terde lot 22 April. In dese maendt, zegt
onze dagboekhouder, is het soo kaut ge
worden als in den vollen winter, en alle
nachten gevrosen tot den 22 April.
Maandag avond heeft tusschen
Overmeire en Kalken, een droevig onge
luk plaatsgehad. Degenaamde Jan Roels,
weduwenaar met drie kinderen, voer-
knecht bij den heer Haentjes, olieslager
le Overmeire, kwam met zijnen wagen
van Gent gereden om halfachi ure, kwa
men de paarden met den wagen alleen
te huis, zonder voerman.
Aanstonds deed de heer Haentjens
zijne knechten opzoek gaan. en men
vond den ongelukkiger knecht tusschen
de twee voornoemdegemeenten. omtrent
de herberg De Roos, op het grondgebied
van Kalken, Hij was dood. Men heeft zijn
lijk naar Kalken gedragen, waar het
woensdag begraven is.
De voerman moet van zijnen wagen
gevallen zijn en op den slag dood geble
ven zijn.
Madame X., uit de Acaciastraat te
Brussel, wantrouwde haren echtgenoot.
Donderdag avond wachtte zij hem af
toen hij van zijn werk kwam en liet in de
haast hare deur open staan. Hiervan
maakten de dieven gebruik om binnen te
komen, eene kas open te breken en 21
brusselsche loten te stelen.
De Patriot meldt dat de geruchten
aangaande het schielijk overlijden van
den jongen baron Max de Roest d'Alke-
made, van Nijvel. door de Etoile beige
vrijdag medegedeeld, niets anders zijn
dan een samenweefsel van laster en leu
gen, door de Etoile opgeraapt, om ver
denking te werpen op de familie van den
overledene.
De jonge baron is wel degelijk overle
den tengevolge van eenen aanval van be
roerte. Zijn broeder Marcel sliep met
hem op dezelfde kanier en 't is maar
toen een dienstbode de beide jongelin
gen kwam wekken, dat men het overlij
den van baron Max i3 gewaar geworden.
Aanstonds heeft men de geneesheeren
ontboden, alsook eenen geestelijke. Deze
laatste en de heer doktor Delforge zijn
schier gelijktijdig aangekomen. In de
veronderstelling dat er nog leven bestond
heeft de eerw. heer onderpastoor van
Ter Hulpe de H. Olie toegedieud.
Van al de bijzonderheden, zooals dat
het hoofd buiten het bed lag, dat de tong
uit den n.ond hing en dat men aan den
hals teekens van verworging bemerkte is
er volstrekt niets waar. Het is ook on
waar dat de jonge baron daags te voren
met zijnen broeder Antonio bij den vre
derechter van Wavre was geweest, om
familiezaken te regelen. Baron Max was
des morgends met zijnen vader te Brus
sel geweest en 's middags teruggekeerd.
Den ganschen namiddag was hij te huis
gebleven en aan het noenmaal was hij
zeer opgeruimd.
Slechts éene zaak van geheel het ver
haal der Etoile is echt, le weten dat
haron Max algemeen bemind werd. Ook
heerschte de grootste eensgezindheid in
die brave familie, op welke de Etoile
beige gepoogd heelt eene snoode verden
king te werpen.
Een afgevallen katholieke priester,
zekere Bollaert, heeft te Leuven, in den
Beriotschouwburg, eene voordracht ge
houden, waarin hij sprak ten voordeele
van de vrijheid voor de priesters het
huwelijk aan te gaan.
Hij begon met de verheerlijking der
afgevallen paters Hyacinthe, Loison en
Rocca en viel vervolgens hevig uit legen
verscheidene beroemde katholieken en
tegen de Belgische priesters.
Eene zoo groote verontweerdiging
maakte zich van het publiek meester dat
de spreker, na duchtig uitgeschuifeld te
zijn, hel geradig oordeelde zijn spreek
gestoelte te verlaten en de wijk te nemen
in eenen kelder, echter zorg dragende
de opbrengst der inkomgelden, 45 cen
tiemen per hoofd, mede te nemen.
Jacht op de postzegels. Opgepast,
gij allen, die postzegels voor kollekties
verkoopt Men wist al lang, dat de
manier van kollektionneeren, de men-
schen tol oneerlijke daden kan brengen.
Alle verkoopers van postzegels weten,
dat ze op de handen van zekereonbekende
personen moeten passen, terwijl deze
aan 't kiezen zijn. Nu hebben ze wat
anders uitgevonden.
Eene jufvrouw van zeer goede
familie kwam onlangs bij eenen papier
handelaar van Mechelen, die tevens post
zegels verkoopt, en vroeg om het album
eens mede te nemen, ten einde om het
haar mama te laten zien en deze te raad
plegen in het kiezen. Maar als het album
terugkwam, bemerkte de zoon des hui
/es, met groote verwondering, dat de
meeste en juist de kostelijkste poszegels
waren verdwenen en, o wonder door
andere, die niets beduidende, vervangen.
Men deed aan de schooiic juffer de
opmerking, en ziende, dat ze niet kon
loochenen stamelde zij
Wel dat is immers hetzelfde.
Neen, neen, was 't antwoord, dat
is '1 zelfde niet en ik moet mijne postze
gels hebben
Ja, die kan ik u niet meer terugge
ven.
Eindelijk vertrok zij en men zag ze in
den winkel niet meer. Er waren voor
meer dan 20 frank postzegels verdwe
nen.
Welnu, hoe vindt ge het
Een boom in een huis gevallen. Te
Ronse. Dinsdag morgend, rond 9 ure,
is een ernstig ongeluk gebeurd in de
wijk Ten Broecke, op tien minuten 'af
stand van de stad. De genaamde Hovens.
bijgenaamd Ovi, boomkapper van stiel,
had een deel der wortels van een ovcr-
grooten boom doorgekapt, die dreigde op
de woning van eenen wever te vallen,
waar de boom een weinig naar over hel
de. Zijn werk gedaan zijnde en zijn ont
bijt genomen hebbende wilde Hovens op
den stam van den boom klimmen, om er
eene katrool aan vast te maken, die de
boom ?ou tegenhouden. Ondanks de ver
maningen der andere boomkappers, daar
ook aanwezig, wilde Hovens er niet van
hooren zijn werk niet te voltooien doch
hij wist genoeg dal er gevaar was, aan
gezien hij de bewoners vin het werk-
manshuis verzocht hunne woning te ver
laten het was hun geluk.
Nauwelijks, was de boomkapper eenige
slappen boven den grond geklommen, of
de grond doorweekt van eene beek die
daar in de nabijheid lag, week onder het
gewicht de boom viel te midden van
eene weefkamer, alles verbrijzelende wat
er in was. De schade is zeer aanzienlijk.
De boorakapper Hovens, van zijnen kant
is verscheidene meters ver geworpen,
met gebroken been en kneuzingen aan
het hoofd opgenomen en later naar het
gasthuis St. Eloi overgebracht.
Ovi was zeer behendig en vindrijkinzijn
gevaarlijk werk doch zijne dwaze roe
keloosheid deed veel voor hem vreezen.
Drie weken geleden nog, klom hij in
volle stad op eenen populierboom van
meer dan 45 meters hoog die slechts
maar met eenen enkelen wortel in den
grond stak.
Stoute diefstal. Woensdag middag
is in de Provinciestraat (noord), 67, te
Antwerpen, een stoute diefstal gepleegd.
De heer des huizes was in zijn salon
een uiltje gaan vangen, terwijl de dame
een der kinderen gereed maakte om naar
school te gaan en een ander kind reeds
buiten was.
Het had de deur laten open staan en
daarvan moet een kerel gebruik gemaakt
hebben, om binnen le sluipen en naar
boven te gaan.
Daar stool hij twee gouden armban
den, een gouden horlogie en een gouden
ketting en wilde daarmeé de vlucht ne
men, toen de werkvrouw hem op den
trap bemerkte.
Zij wilde roepen, maar de man wierp
haar een pak peper in 't aangezicht en
liet de gouden armbanden hierdoor
vallen, maar kon met de rest buiten
vluchten.
Gelukkig had de vrouw geen peper in
de oogen gekregen zoodat zij den kerel
kou achterna loopen. Maar deze was
spoedig langs de Tuinbouw- en omlig
gende straten verdwenen.
De horlogie en de scliuifband der ket
ting zijn gemerkt E. R.
Diefstal te Borgerhout. In den
nacht tusschen maandag en dinsdag zijn
dieven, bij middel van beklimming en
braak, in de woning gedrongen van M.
notaris Henri Deckers. Turnhoulsche-
baan, 426, te Borgerhout.
De dieven klommen over de houten
afsluiting tegen de Zonstraat, op eenige
meters afstand van 't nieuw gemeente
huis en van 't polieiebureel. Vervolgens
langs achter iu de keuken komende,
doorliepen zij heel het benedehuis en
den kelder, de hand leggende op menige
voorwerpen, waaronder een deel zilver
werk, kledingstukken, vrouwenschoe
nen, mondbehoeften, enz.
Te vergeefs trachtten zij in 't bureel te
geraken. Na ongeveer eene halve uur in
het huis vertoefd te hebben, haalden zij
uit de serre een voettrapken, en klom
men over de houten afsluiting in de
woning van M. Wood. Hier bezochten zij
insgelijks het benedenhuis, doch ont
vreemden cr enkel een paar schoenen en
eenige mondbehoeften.
Zonderlinge zaak de zilveren voor
werpen verplaatsen zij zonder ze meê
te nemen. Insgelijks bij M. Deckers stond
het hun vrij de hand op nog meer zilver
werk te leggen, Het huis van M. Wood
verlieten zij langs de voordeur der Tura-
houtschebaan.
Men bemerkt dat de booswichten het
vooral gemunt hadden op papieren
weerden al wat maar papier was had
den zij nauwkeurig doorsnuffeld. Alles
bewijst dat de schelmen stoutmoedige
en benendige kerels zijn, echte meesters
in hun vak. De policie zoekt.
Een erg ongeval is op de hofstede
Het Kameroer, te Oosikerke, bij Dixmude
voorgevalllen. Terwijl men met de
dorschmachien wrocht bij den landbou
wer Achiel Deceuninck, liep op eens
de riem van het jachtwiel af. Deceuninck
beging de onvoorzichtigheid de riem op
hare plaats weêr te doen, terwijl de
machien in gang was. Op eens krijgt hij
eenen verschrikkelijker! slag op den arm,
zoodanig dat deze gebroken en verplet
terd is. Gelukkig nog dat de riem breekt
op dienzelfden oogenblik anders ware
hij meêgetrokken geworden en zou op
den slag dood gebleven zijn.
Dr Vanhoute was spoedig ter plaats
eu diende aan landbouwer Deceuninck
de eerste zorgen toe. Deceuninck is
slechts 26 jaar oud en pas éen jaar ge
trouwd. Dit sraertelijk ongeluk heeft
eenieder pijnlijk aangedaan.
Mathias Wagener, de broedermoor-
der van la Louvrière, heeft zich dinsdag
namiddag met zijnen sjerp aan eenen
gazbek zijner cel in de gevangenis van
Bergen, opgehangen. De wachters heb
ben om half twee uur zijn lijk gevonden.
Ouderling verbrand. Een brave
ouderling, de heer Soucy, rentenier, die
sinds lange jaren op de Place d'Avenes
te Bergen woont, is zondag morgend in
treurige omstandigheden overleden. Za
terdag was de heer Soucy aan zijnen
opschik bezig hij had in zijne slaapka
mer het vuur doen aansteken. Hij naderde
de gloeiende kachel, zijn hemd vatte vuur
en in eenige oogenblikken, was hij ge
heel en al door de vlammen omringd.
De ongelukkige, die reeds zeer bejaard
was, kon «*r niet in slagen zijn hemd
van hel lichaam te rukken. Hij bekwam
aan de borst en aan de handen vrij erge
brandwonden. Wanneer men liet onge
luk ontwaarde, vond men de beer Soucy
buiten kennis op den grond liggen. Niet
tegenstaande de teederste zorgen, waar
mede men hem omringde, stierf de
grijsaard aan eenen herseuopdrang, ten
gevolge van den doorgestanen schrik,
De heer Soucy was 76 jaar oud.
Het welgekende hotel La Tête d'or
te Dinant, is in den nacht van woensdag
op donderdag afgebrand. Het vuur woed
de zoo heiig dat men slechts met de
grootste moeite de aanpalende woningen
en hare bewoners kon redden. Meube
len, juweelen, kleêren, alles werd ver
nield.
IJzeren kerk.Het Bouwkundig week
blad meldt er over kort eene ijzeren
kerk, geheel in gothischen stijl, geleverd
door eene belgische fabriek, naar Manilla
is verzonden. Men kwam op het denk
beeld eene dergelijke kerk te verveerdi-
gen, omdat de Philippijnsche Eilanden
zeer dikwijls door hevige aardbevingen
worden geteisierd.
Men hoopt nu inel dezen ijzeren houw
beveiligd te zij.i tegen die schokken en
schommelingen van den bodem.
De kerk is 54 meters lang, 22 meters
breed, en in het schip 20 meters hoog.
De twee torens zijn elk 40 meters hoog.
Het geheele weegt 4,600,000 kilos.
FRANKRIJK.
Leerschool voor dieven. De policie-
agenten, in dienst aan de Hallen te Pa
rijs, hebben een jongen knaap aange
houden dien zij op heeterdaad van dief
stal betrapten.
In hei polieiebureel gebracht verklaar
de de jonge Francois M. te heeten,44
jaar oud te zijn en nooit zijne ouders ge
kend te hebben. Van in zijne vroegste
jeugd was hij voor den dievenstiel opge
voed en hij werkte voor een kerel, wiens
naam hij niet kende.
Die man had hun al de kunstgrepen ge
leerd, die een behendige zakkenroller
moet kennen. Hij heeft ook nog verschei
dene andere knapen iii dienst, die even
behendig stelen.
De jonge dief is in de gevangenis opge
sloten en de policie zoekt ieverig naar
den professor die leerschool voor die
ven.
OOSTENRIJK
De oudste vrouw van Oostenrijk. Uit
Weenen wordt het overlijden gemeld van
de oudste vrouw der stad en misschien
wel van het geheele rijk.
't Is eene weduwe. Magdalena Panze
genaamd, die 144 jaar en 2 maanden oud
was. is nooit ziek geweest en moest
voor de eerste maal een geneesheer heb
ben, eenige maanden nadat zij 400 jaar
oud geworden was. Zij had alsdan door
eenen val eene kleine wond bekomen.
Zij heeft 7 kinderen gehad, waarvan
alleen nog eene 74jarige dochter leeft.
In de le^te jaren was zij zeer arm,
maar de stad gaf haar pensioen van 200
florijnen's jaars. De vrouw was land
bouwster, en werkte totover 20jaren.
ITALIË.
Teruggevonden. Dezer dagen had te
Rome eene verkooping plaats, waarin de
nalatenschap van een overleden hande
laar iu oudheidkunde werd verkocht.
Een oude, grijze markies kocht een
sterke, zware wandelstok met zeereigen-
aardig gevormden knop.
Nauwelijks had hij het voorwerp be
taald en was het in zijne handen of hij
verloor de kalmte, die hij tot dan toe
getoond had. Hij sehroefde r/aastig den
knop af en haalde uit de holle ruimte
een prachtigen halsband van peerlen,
verscheidene ringen met edelgesteenten
en andere kostbaarheden.
De verkooper, wilde, in 't belang van
zijn ordergevers, den verkoop ongeldig
verklaren, maar dit gelukte niet, want
de oude heer liet aan twee officieren der
karabiniers, die toevallig aanwezig wa
ren, een document zien, dat ook in den
stok aanwezig was en op zijn naam luid
de, waaruil overtuigend öleek, dat hij
eenmaal de eigenaar van den stok was
geweest,
Veertig jaren geleden had men den
markies, toen nij eene reis door Sicilië
maakte, zijn reisgoed, waaronder ook
zijn stok, ontroofd. Geen der vele latere
bezitters van hel voorwerp had ooit ver
moed, welke kostbaarheden het verborg
eH de bestolene dacht wel het allerminst
dat liet liern gegund zou zijn, na verloop
van zoovele jaren, zijn eigendom weder
in handen ie krijgen
VEREENIGDE-STATEN.
Een artikel in eene gazette. Volgens
de egyptische bladen melden, heeft de
redactie van den New-York Herald aan
Stanley, den bekenden Afrika reiziger,
gevraagd of hij voor haar blad eenen
artikel zou willen schrijven over de
slaven-kwestie. Als loon, biedt de
Herald hem een pond sterling aan voor
elk woord. Daar dergelijke artikels in
den New-York Herald gemiddeld eenen
inhoud hebben van 5000 woorden, zou
Stanley voor zijn schrijven eene vergoe
ding krijgen van 5000 pond sterling, dat
is ongeveer 425,000 frank Het is
nog niet hekend of Stanley dat aanbod
heeft aangenomen, en.... wie weet ook
wat er van het historieke precies waar
is
Holloway's Pillen. - Ongeregeldheden
van Maag en Darmen. Deze Pillen werken
met zulk eene beslissende kracht, en toch zoo
zachtjes, dat menscben van het meeat zwakke
gestel ze kunnen inenmen meialle vertrouwen
van goed te slagen. Zij bevatten geen grein
kwikzilver, of ander schadelijk bestandeel,
daar zij geheel en uitsluitend ziju samenge-
s eld uit zeldzame planten. Zij zijn daarom
even veilig als krachtig bij alle ziekten en als
huismiddel kan nuts van alles wat lot nu toe
uitgevonden of ontdekt is, met ben vergeleken
worden. Met deze onschatbare Pillen voor
zich en de gtdrukte verklaring, die aan elke
doos bevestigd is, behoeft men geene andere
geneeskundige bulp in elke gewone ongesteld
heid.
