NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 15 April 1890,
10 centiemen per nummer.
44ste Jaar N. MM.
ABONNEMENTPRIJS J
AMVONCENPRIJS
Politiek overzicht.
MOEDIGE VROUW.
Keizer Wilhelm en de Godsdienst.
M. Woeste en de
Vlaainsche kwestie.
DE DENDER-BODE
Jit blad yerschijnt den Woensdag en Zaterdag ran iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,!5 voor tes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijtt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat,
N« nabij de Groots Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen ep
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen dsn
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
AELST, 12 APRIL 1890
Engeland en den H. Stoel. De engel-
iche generaal sir Linthorn Simmons, din
sinds maanden met den H. Stoel onder
handelt over verschillende kerkelijke-
poütieke aangelegenheden op het eiland
Malta en tever.s over het Missiewezen in
de engelsche koloniën van Afrika, keert
thans van Rome naar Londen terug om
van zijne zending verslag te geven.
Ofschoon de onderhandelingen geheim
waren, is toch herhaaldelijk verzekerd,
dat zij eenen guustigen afloop hadden
en allicht den weg zouden banen tot een
definitief herstel der diplomatieke betrek
kingen tusschenEngeland enden H.Sioel,
daar toch generaal Simmons als buitenge
woon gezant reeds officieel bij den Paus
geaccrediteerd was.
Vermoedelijk zal nu in Engeland zelf
wel spoedig meer licht in dc zaak komen.
De toestand in Portugal. De lijdingen
uit Portugal zijn ver van gunstig. El libe
ral meldt uit Lissabon, dat de portugee-
sche regeering besloten heeft de vrijmet
selaarsloges en de republikeinsche ver-
eenigingen of clubs te ontbinden.
Het dagblad E> Dio verklaart dat de
jongste besluiten der regeeriug (omtrent
de drukpersvrijheid en het recht van
vereeniging en vergadering) eene schen
ding der grondwet zijn.
Twee liberale bladen zijn gisteren in
beslag genomen.
Uit dit alles blijkt dat de liberale oppo
sitie, in plaats van de regeering te steu
nen in deze moeielijke omstandigheden,
van de gelegenheid gebruik maakt om
haar moeilijkheden in den weg te leggen.
Wat bekommert zij er om dat zelfs de
monarchie in gevaar komt
Keizers en Kanseliers. In den brief
door den nieuwen rijkskanselier en
Caprivi aan graaf Kalnocky geschreven,
drukt hij de hoop uit de hartelijkste be
trekkingen te onderhonden met den
ooslenrijksch hongaarschen minister. Hij
verzoekt tevens graaf Kalnocky hem eene
plaats aan te wijzen, waar beiden elkan
der kunnen ontmoeten.
Telt Crispi dan niet meer meê
Graaf Kalnocky zal aan die uitnoodi-
ging gevolg geven en eene badstad aan
duiden.
Terwijl dus de kanseliers in de beste
vriendschap leven, blijven de keizers niet
ten achter.
Generaal graaf Wedell, adjudant van
keizer Wilhelm, heeft donderdag keizer
Frans Josef een eigenhandig schrijven
DE
I.
In liet fransche dorp Vital woonde de schrijn
werker Joseph Firmain met zijne vrouw Helena
en hunne twee nog jonge kinderen, Liza en Ferdi
nand geheeten.Hij was een oppassend cn bekwaam
werkman, en iemand die zijn gulhartig gelaut, zijn
open oog, zijn vricndelijken grimlach zag, moest
in zich zeiven zeggen dat is een braaf, een geluh-
kig man. Zijne vrouw liicld zich altijd ieverig met
hare huishoudelijke zaken en met kantwerken
bezig, waarin zij zeer bedreven was. Zij was eene
deugdzame, godsdienstige vrouw, met een oprecht
goed, doch tevens moedig hait bezield, dat des
noods tot elke opoffering in staal was, de echtelin
gen wonnen goed hun biood en hun s il geroegen,
hun geluk werd door hunne weligopgrocicnde kin
deren nog dagelijks vergroot.
0| zekeren avond kwam mijnheer Morman, ccn
lakenverkooper en te Vital als een vrek en woeke
raar bekend, bij zijnen neef Firmain. flij verzocht
hem eene kleine eiken kas te maken, die met een
geheim slot moest sluiten, in één woord, een soort
van zijnen souverein overhandigd,waarin
deze verklaart de uitnoodiging aan te
nemen tot het bijwonen der groote ma-
nceuvers van het oosteimjksche leger in
dezen zomer.
Het verbond tusschen Oostenrijk en
Duitschland schijnt dus inniger dan ooit
en r.aar de Pesiher Lloyd verzekert moe
ten de diplomatische briefwisselingen
tusschen Berlijn en Weenen eene volle
dige eensgezindheid van gedachten tus
schen de twee regeeringen hebben doen
blijken.
De crisis in Italië. De almachtige
signor Crispi is bepaald op den sukkel
weg geraakl. De oppositie vooral
legen hem persoonlijk wordt met den
dag grooter en aanzienlijker.
De dagbla ien doen klaar en duidelijk
begrijpen dat het langer aanblijven van
van M. Crispi noodlottig zal zijn voor
Italië.
Op bet groote banket te Napels zal het
triumviraat zijn programma doen kennen.
Buiten de leden der Unitaria, de maat
schappij van Al. Nicotera, zijn er 230
senateurs, afgeveeidigden en dagblad
schrijvers uitgenoodigd.
M. Magliani zal er. in eene groote
redevoering, de noodzakelijkheid betoo-
gen van de vermindering der oorlogs
uitgaven.
Ondertusschen wordt meester Crispi
lastiger dan ooit en zet hij de dagblad
correspondenten, die de waarheid durven
schrijven over zijne modelregeering
heel eenvoudig aan de deur.
Waarom komen zij hem ook slooren
in zijn rust
Valencia, 10 april.
De toestand in Spanje. De beweging
tegen de Carlisten heeft eene groote uit
breiding genomen.
Het gepeupel, dat de Marseillaise zong,
viel het lokaal van den kring aan en
trachtte barrikaden op te werpen.
Men drong in den kring binnen, stak
er de meubels in brand en belette de
pompiers te naderen.
De prefekt heeft den kapitein-generaal
het bevel over de stad in handen gegeven
om de rust te herstellen.
De markies van Peralbo, leider der
Carlisten, is aangekomen.
13000 woel makers stonden aan de
statie om hem uit te fluiten en gingen in
zijn hotel de ruilen inslaan.
De gendarmerie maakte eene charge,
waarbij verschillige personen werden
gewond.
Het volk zong de Marseillaise en
trachtte met vaten petrool het hotel in
brand te steken.
van brandkas.
Die moet zeker dienen, om er de goudstuk
ken in op te stapelen, zegde Firmain lachend.
Goudstukken I riep de vrek uit, die heb ik
niet... Ik heb ailcs zelf geleend.... Geloof mij op
mijn woord. De kas dient aiicen om cenigc voor
werpen, zoo als mijn'' geneeskruiden cn wat fles-
schen met ingelegd goed, te bewaren. En zoo er
later wat geld mocht overblijven,voegde hij er bij,
is het toch voor u, want gij zijt immers mijn
ecnige erfgenaam Maak nu intusschcn maar goed
mijne kas, docli vertel niet dat zij voor mij bc'
stemd is Wanneer zul zij gereed zijn
Wel binnen veertien dagen.
Goed zegde dc oude man in dien tijd moet
gij eens bij mij komen om over dc plaats te spre
ken, waar dc kas moet staan cn over den avond
waarop gij die kunt komen stellen opdat ik mijne
maatregelen kunne nemen want het moet
's avonds of 's nachts gebeuren....En niemand mag
u vcrgezullcn of zien. Spreek er dus met niemand
over, zelf niet met uwe vrouw cn kinderen.
Met den vinger op dc lippen en in groote stilte
verliet de woekeraar het huis.
Op den bepaalden tijd w as dc kas gereed zij
moest nu nog slechts gesteld worden. Overeen
komstig de ontvangene bevelen nam Firmain, op
een uur toen iedereen in het dorp al te ruste lag,
dc kas op zijnen schouderen begaf zich door eenen
omweg in alle stilte naar de woning van mijnheer
Morman. Die woning had twee ingangen de eene
door den winkel, naar dc straatde andere langs
Alsdan deed de ruiterij eene nieuwe
charge, waarop de woelmakers optrok
ken naar den carlistischen Casitio.
Benden oproerlingen trokken 's avonds
naar het klooster der jesuieten, en staken
de poort met petrool in brand.
Een detachement ruiterij kwam nog
bijtijds om het vuur uit te dooven.
Voor den calistischen kring is het volk
met geweerschoten op de vlucht gedre
ven. Er zijn drie gewonden.
De rust is hersteld.
De groote Paaschfeesten doen ieder
jaar de politieke gebeurtenissen voor een
oogenblik van kant schuiven om eenige
stonden voor godsdienstige gevoelens
plaats te maken.
De Nordduitsche Zeitung neemt deze
plechtige omstandigheid te baat om op
hare eerste bladzijde en in groote karak
ters, een schrift openbaar te maken het
welk overal diepen indruk maken zal. In
dat artikel, dat misschien uit de hoogste
kringen van het duilsch keizerrijk her
komstig is, wordt de Kerk vertegenwoor
digd ais de belangrijkste beweegredenen
in de oplossing der maatschappelijke
vraagpunten.
In de redevoering van 16 februari,
zegide Zeitung, waarmede de keizer de
beraadslagingen van den Staatsraad
opende, heeft hij de aandacht geroepen
op de belangrijkheid voortspruitende uit
de christene samenwerking van de Kerk
en uit de liefdadigheid derzei ve voor de
verwezenlijking zijnet* inzichten, strek
kende om het lot en het geluk van de
werkende klassen ie verbeteren.
Dezen oproep wordt met de grootste
vreugde door de vertegenwoordigers der
Kerk onthaald. Ook twijfelen wij niet dat
de Kerk en hare ministers daar geene
nieuwe aanmoediging in vinden, om zich
met eenen vurigen ijver aan de plichten
toe te wijden die zij op dat terrein te
vervullen hebben.
Het is niet te betwijfelen dat de bijzon
derste propagandamiddelen van de Kerk
in de vervulling van den priesterplicht,
in het prediken en in het geestelijk
bestuur van de gewetens gelegen zijn.
Indien men er in gelukt de parochiën
alsmede elkeen met de gevoelens van hot
christen geloof te bezielen, tot zoover dat
dit geloove eene kracht worde welke
geheel het menschcnleven doordringt,
dan zal men den besten grondslag gevon
den hebben om de maatschappelijke
vraagpunten volgens de christene leer
stelsels op te lossen.
De priesters alsmede de tolken van de
Kerk, zullen nog ijveriger dan zij hel tot
hiertoe gedaan hebben, al hunne zorgen,
den bof, die aan heiveld grensdc.Mijohcer Morman
had dien laatsten ingang aangewezen.
Gij moet niet bezorgd zijn, zegde dc schrijn
werker tot hem, hij het inkomen niemand heeft
mij gezien, 't Is een stikdonkere nacht.... er komt
storm op.
- Des tc beter, antwoordde do vrek, dan zal
men het kloppen van uwen hamer niet hooren
En zijnen neef voorgaande, leidde mijnheer
Norman dezen naar de eerste verdieping in eene
groote kamer, die hem te g.dijkcr tijd diende tot
slaapkamer cn tot bewaarplaats van zijne handels
artikelen. Dc brandkas moest ingemetseld worden
ccuo opening van den muur, achter, in de
alkoof, die even als al de andere hoeken der kamer,
met allerlei voorwerpen was opgestopt. Firmain
had dan ook, behalva zijn schrijn werkersgereed
schap, tevens kalk cn inctscrswcrktuigcn medege
bracht, die hij voordat sooit van werk moest ge
bruiken.
De grijsaard lichtte hem cn beefde. Het was alsof
hij hang was, dat hij door iemand zou overvallen
worden. Met woord <n daad zette hij dan ook
Firmain tot dm arbeid aan. Terwijl deze druk met
werken bezig was, stiet hij het hoofd tegen ecnige
kisten, die op eene plank even hoven zijn hoofd
stonden. Eene hevige neusbloeding was het gevolg
deze omstandigheid, cn voor dat dc schrijn
werker liet reeds bemerkt had, waren zijn kiel en
hemd reeds vol bloed.
M Morman ging zelf water halen, want zijne
dienstmeid, die aliecn met hem in huis woonde,
al hunne krachtdadigheid moeten bijbren
gen om al de pogingen te begunstigen
strekkende om den lichamelijken en zede
lijken toestand van de werkende klassen
te verbeteren, vooral om de werken aan
te moedigen die voor doel hebben de
ellende ter hulp te komen.
Daarna volgt eene lange opsomming
van stichtingen die de Kerk moet bevoor-
deeligen:toevluchten van zieken, gezonde
woningen, hospitalen voor kinders, op
voedingshuizen, enz., enz.
Al de parochiën, voegt het duitsch
blad erbij, moeten, volgens de plaatselijke
en de dringendste noodwendigheden, meê-
helpen tot de verbetering van liet lot der
werkende klassen, 't Is de Kerk die de
treffelijke klassen moet aanwakkeren
opdat zij de werken van christene liefda
digheid zouden ter harte nemen.
De Kerk zal ook aan de verheerlijking
van Gods rijk op deze aarde en aan het
heil vau 't vaderland meêworken.
Wat de Norddeutsche Zeitung, in zake
van de oplossing der werkmansvraagpun-
ten vergt, heeft de katholieke Kerk en
dit is voor haar eene groote en eeuwige
eer het sedert lang begrepen en zij
werkt edelmoedig voor lichamelijke en
zedelijke verbetering van den werkman.
Om maar te spreken van 't gene er in
België geschiedt, ziet men grene edel
moedige priesters zich aan het hoofd
stellen van al onze werkmanskringen
Zonder twijfel blijft er nog veel te ver
richten, maar het voorbeeld is van de
Kerk gekomen, door de machtige stem
van den Paus en door de liefdadigheid
van depriesters en religieuzen, en nooit
zal de Kerk ophouden van hare maat
schappelijke zending te vervullen, on
danks de vervolgingen die de goddeloo-
zen, de vrijdenkers, de vrijmetselaars en
de aanklevers van een ongodsdienstig
liberalism tegen hen verzinnen.
Zekere heer advokaal Adolf Pauwels,
van Antwerpen,welken wij noch van hair
noch pluim kennen, beweert zich geraakt
door twee onzer vorige artikels.
Alhoewel, wij om ernstige reden, het
schrijven van gezegden heer zouden kun
nen van de hand wijzen, willen wij het
nogthans meédeelen, om aldus te toonen
v 'loeverre sommige heethoofden in
t V laamsche kamp het drijven kunnen.
Ziehier dus dat schrijven en onze be
merkingen
Antwerpen, 8 April 1890.
Den Heerc uilgever van De Denderbode.
Geachte Heer,
.Men deeltmij het nummer van De Denderbode
Donderdag 5 April 1890, mede, alsook een artikel ge
knipt uit een later nummer van hetzelfde blad. In
beide artikels wordt mijn naam genoemd en mijne
had hij onder ecnig voorwendsel dien nacht uit het
huis verwijderd. Toen Firmain zich weder aan
;t werk bad gezet, sprak dc grijsaard, wicus onge
duld toenam
Werk maar vlug door en bewaar liet geheim
goed alles zal u ruim vergolden worden. Deuk
ook dat gij eens mijn ecnige erfgenaam zult wor
den.
Weldra stond de kas op hare plaats. Zij behoefde
nu nog maar in den muur tc worden gemetseld.
Dit gebeurde stizwjjgend. Men hoorde in de kamer
niets dan de onrustige ademhaling van den vrek,
cn daar buiten niets dan het rommelen vau den
donder in de verte.
Zie zoo 't is gereed 1 sprak Firmain op
staande.
M. Morman liet hem nauwelijks den tydom zijne
gereedschappen op te rapen cn drong hem haastig
naar de deur. Toen zij den winkel doorgingen,
werd er plotseling aan de hofdeur geklopt.
O, sprak dc schrijnwerker, ik zou wel durven
edden dat dit reeds ccn ol ander schuldenaar is,
die de brandkas komt inwijden.
Bemoei u daar niet meê, antwoordde de vrek
tooruig. Ik wacht een bezoeker, die niet gezien
moet worden. Ga maar langs hier. Goeden nacht
En bij die woorden had hij dc straatdeur gcopeud
i sloot die haastig achter Firmain toe. Op dat
oogenblik sloeg liet juist elf ure. Het onweer was
losgebroken. Bliksemflitsen doorkliefden de don
kere lucht en werden opgevolgd door ratelende
donderslagen. Reeds begon het sterk te regenen.
handeling beoordeeld. Ik maak gebruik van mijn recht
op antwoord om UEd. vriendelijk te verzoeken dezen
m(jnen brief in uw eerstvolgend nummer de plaats te
vergunnen die hem wettelijk toekomt. Daar ik over
tuigd ben dat het bestuur van De Denderbode
boven alle persoonlijlieden het rechtzinnig onderzoek
naar recht en waarheid plaatst, zal dit vriendelijk ver
zoek voldoende zjjn.
In zijn nummer van 3 April jl. neemtDc Dender
bode een verslag over uit Het Fondsenblad
waarin mijne redevoering, uitgesproken in den Neder-
duitschen Bond van Antwerpen, verkort wordt weder
gegeven.
Men noemt daarop mijne taal geweldig Ik zal die
benaming niet betwisten, maar ik bevestig dat mijne
taal de uitdrukking der zuivere waarheid en der
billijke verontwaardiging tan het gekrenkte Vlaamsch
gemoed was.
En dat zal niemand in twijfel trekken Ook De
Denderbode doet het niet, hij zal het met durven of
niet willen deen
Neen, advokaat, De Denderbode kan
riiet aannemen dat uwe taal de uitdrukking
der zuivere waarheid is geweest.
Omdat een ander onze denkwijze over
deze of geene politieke zaak enz. niet
deelt, zou hij een grondwelverkrachter,
een wetverireder, een volksverrader en
meer andere lieftallige benamingen wezen,
die gij, M. Woeste naar't hoofd hebt geslin
gerd Ten andere in 't verslag van 'tFond
senblad treffen wij geene bewijsvoering
ban, aangaande de gegrondheid uwer
benamingen.
Gij spreekt van a billijke verontwaardi
ging vun het gekrenkte Vlaamsch gemoed.
De Denderbode en talrijke bezadigde
yiaamschgezinden betreuren dat die bil
lijke verontwaardiging somsin betreurlijke
onbeschoftheid ontaardt.
Dat de wijzigingen van M.Coremans billijk en recht
vaardig zyn, dat is waar
Dat gausch het Vlaamsche kamp er de stemmioe
van vroeg, dat is waar
Dal hunne stemming in de Kamers een gewichtige
stap zou geweest zijn lot de vervlaamsching van het
middelbaar onderwijs, dat is waar
Dat zij den weg tot de Vlaamsche hoogeschool
baanden, en voor gevolg zouden gehad hebben de
Vlamingen stillekens aan op gelijken voet met de
W alen te stellen, dat is waar
Dat, ten gevolge van hunne aanvaarding de Vlaam
sche ouders geld, en de Vlaamsche studenten tijd
zouden gespaard hebben, dat is waar
Dat zij den weg moesten open maken om in 't ver
lig de Vlamingen geneesheer, advokaat, notaris,
apotheker, ingenieur, enz., te laten worden zonder
dat onze Vlaamsche studenten verplicht zouden zijn
hunne middelbare en hoogere studiéu in eene vreemde
taal te doen, dat is waar
Dat die voorstellen niet strijdig waren met de
Grondwet, niet strijdig met de taalvrijheid, noch met
de onderwijsvrijheid, dat is waar
Dat M Woeste in volle Kamer gezegd en beweerd
heeft dat ze strijdig waren met de Grondwet, dal is
insgelijks waar
Dat M. Woeste zijne collega's beeft aangezet om er
tegen te stemmen en er zelf tegen gestemd heelt, niet
tegenstaande zijne plechtige belofte de Vlaamsche
taalrechten te verdedigen, en dat hij aldus, «oor zijn
woord, door zijne werking en zijnen invloed op een
groot gedeelte der rechterzijde, de groote schuld
draagt der verwerping van Coremans' rechtvaardige
voorstellen, dat is boven alles waas
Nemen wij aan dat ilit alles waar zou
zijn, maar bewijst bet dat M. Woeste on
gelijk heeft te beweren dat de voorstellen-
Coremans in kwestie strijdig zijn met de
grondwet,strijdig zijn met de taalvrijheid?
In plaats van dien kyrie van dat is waar
af te geven, zou M. Pauwels beter gedaan
hebben de dwaling van M. Woeste te
bewijzen: ja en neen beduidt niets.
Wat ons betreft, wij deelen de zien-
wijze van M. Woeste en houden da voor
stellen- Coremans als ongrondwettig, als
strijdig met de taalvrijheid en hoogst
gevaarlijk voor de vrijheid van onderwijs
in de toekomst. De kaïlioliekeu zullen
ten eeuwigen dage aan 't bewind niet
blijven.
En inderdaad, de art. 17 en 23 onzer
Grondwet luiden
Art. 47. Het onderwijs is vrij alle
voorkomende maatregel is verboden, de
beteugeling der misdrijven is door de
wet geregeld.
Art. 25. Het gebruik der talen in
België gesproken is facultatiefbet kan
slechts door de wet geregeld worden, en
dit alleenlijk voor de akten der openbare
overheid en voor de rechterlijke zaken.
Hieruit blijkt klaar en onbetwistbaar
dat de Belgen de volkomene vrijheid be
zitten de taal te spreken of in 't onderwijs
te bezigen die zij verkiezen en dat er
geene macht bestaat die hen kan dwingen
eene andere taal te spreken ol te gebrui
ken dan deze die zij verkiezen.
Wanneer men hen dus wettelijk zou
dwingen, tegen wil en dank, die eene of
andere taal te gebruiken, ontneemt men
bon de vrijheid hen door de Grondwet
gewaarborgd en wordt bijgevolg onze
Grondwet miskend of verkracht.
De voorstellen-Coremans die aan de
leerlingen van 't vrij onderwijs opleggen
twee vakken in 't Vlaamsch aan teleeren,
ontnemen hem dus de vrijheid van die
vakken aan te leeren in de taal die zij
verkiezen. De vrijheid van onderwijs en
taal ware naar de maan en dit is wat onze
achtbare vertegenwoordiger heeft doen
uitschijnen.
Hoe genegen M. Woeste dan ook aan de
Vlaamsche zaak is cn zich altijd getoond
heeft, kon hij vrijheid van onderwijs, de
vrijheid der taal niet slachtofferen.
Wij hebben liet schrijven van hooglee
raar A. De Ceuleneer, in't Belfort, afle
vering Februari 1890,aandachtig gelezen,
doch het heeft in ons de overtuiging niet
doen ontstaan dat onze achtbare verte
genwoordiger op een dwaalspoor loopt.
Wij denken overigens met M. A. De
Geuleneer dat er andere en meer doel
treffende maatregelen kunnen genomen
worden om ons Volk te vervlaamschen
en te verkrijgen, dal men, na ueinige
jaren, in Vlaanderen bijna geene ambte
naren zou aantreffen, die de volkstaal on-
machtig zouden wezen.
De maatregelen door den hoogleeraar
aangeprezen schijnen ons doeltreffend en
verdienen de meeste ondersteuning.
Firmain liep op een draf naar huis. Juist toen hij
daar aankwam, donderde liet verschrikkelijk en
brak te gelijkertijd eene lievige stortbui los.
Deu volgenden morgend, toen Helena de werk
plaats van haren man binnentrad, vond zij dezen
in alle hoekeu cn kanten zoeken.
Joseph, wat zoekt gij toch vroeg zij.
Wel was liet antwoord, mijn grootcn passer,
ge weet wel. die mij werd gegeven,toen ik op mijne
lecrreis door Frankrijk te Bordeaux was en bij
eenen brand het kind van mijnen meester redde.
Dc kameraden hebben er mijnen naam in doen
snijden, en ik beu eraan gehecht, 't Is eene herin
nering aan mijne jeugd. Waar die nu toch kan
zijn I
Plotseling sloeg hij zijne hand aan liet voorhoofd
cn nep uit
Mu herinner ik het mij. Ik zal dien gisteren
avond achtergelaten hebben bij....
Mormans's naam zweefde op zijne lippen, maar
hij sprak dien niet uit, waut de kinderen waren
er bij, en Firmain bad beloofd tc zullen zwijgcu.
Vader wil ik uwen passer gaan halen vroeg
zijn zoontje.
Neen, mijn kind, a twoorddc dc schrijnwer
ker, ik zal hem zelf vandaag of morgen gaan halen -
iiij ligt ineen huis waar niets verloren geraakt...
Eu als naar gewoonte blijmoedig zingende,begon
hij zijn schaaf te slijpen.
Tegen twaalf ure, toen do huisgenoten iu de
achterkamer bezig waren het middagmaal te ne
men, bemerkte Helena eene ongewone beweging
op straat. De mcnschcn liepen heen en weer cn
spraken met elkander. En wat nog buitengewoner
was, een oogenblik daarna rolde in vliegende vaart
een rijtuig voorbij, waarnaast cenigc gendarmen
reden.
Wat zou er toch te doen zijn vroeg Helena.
Kom, kom, sprak Firmain, dat zullen wis
wel hooren als de geburen terugkomen.... Zie maar
eens hoe zij de koets achterna loopen
Inderdaad jong en oud, mannen cn vrouwen»
les was tc heen, cn te midden van die gedrukte
hoorde men luid gcdruisch van grillende stemmen
cn geklots en geschuif van klompen. De kleine
Ferdinand was naar de deur gegaan.
Vader, riep hij uil, zie zij ioopen nllen voort
mag ik ook eens gaan zien
Neen, verbood Helena, neen, mijn kind, ik
wil niet hebben dat gij met dien hoop meeloopt.
Een ongeluk is zoo gauw gebeurd. Buitendien gij
moet zoo nieuwsgierig niot zijn.
En de vader, die zijne vrouw gelijk gaf, ver
volgde op eenen van zacht bevel
Laat ons met het noenmaal voortgaan.
Na het eten speelde Finnaiu eeuige oogeiiblikkeu
met zijne kinderen inden hof, cn ging vervolgens
weer aan zijn werk. Voor den dorpel zat Helena
als naar gewoonte met Liza bij zich. Elk oogenblik
spron Ferdinand in 't midden vau de straat om
uil tekijkeu naar den kant, waar ai hel volk ver
zameld stond. Niemand keerde nog terug.
Wordt voortgezet.
