H. Franciscus-Xaverius.
MOEDIGE VROUW.
KAATSSPEL, (HOUTMARKT.)
de raaf zich wel zoo gewacht hebben den
kaas te stelen, die niet hadde bestaan.
Nemen wij een klein kaasken van 1
decimeter doorsnede. Met een vergrool-
kracht van 800 middellijnen zien wij eene
massa metende 8 meters doorsnede. In
de veronderstelling dat deze kaas 1/4
kilogram weegt hebben wij daarin ruim
1,000,000 microben, waarvan elk ons zal
voorkomen als eene platte, doorschijnende
levende zelfstandigheid, met kleine bijna
onzichtbare pootjes, ieder van bem zal
dik schijnen als eene ontvleugelde vlieg.
Zie, dat is eene bevolking, in de druk
ste beweging. Daar ziet men stralen,
grachten, grotten, afgronden daar ziet
men wandelen, loopen, springen, eten,
zich vermaken, oorlog voeren, elkander
den hals breken. Deze kaas is meer dan
Brusselhet is New-York, het is Weenen
het is Peking: hij telt 1,000,000inwoners.
Het zijn echter twistzieke burgers, welke
geen wetten kennen dan die aan welke
de natuur hen dwingt te gehoorzamen.
Ongeletlerden zijn liet, die van huishoud
kunde geen woord kennen, die hunne
eigene woning opeten en het zoover
brengen dat zij de muren hunner stad
verknagen en eindelijk gedwongen zijn
op de akelige naakte puinen eene wreede
hongerdood te sterven.
Of ze zich vermenigvuldigen Onge
twijfeld en dit nog wel onder uwe oogeu.
Ieder van hen is tweeslachtig. Wacht
een stond en ge ziet er tien, twintig,
honderd neven elkander in tweeën gaan,
even als ik of gij een stuk papier in
tweëen knippen, met dit verschil dat elk
der twee microobdeeltjes aanstonds een
wezen wordt op zich zelf bestaande, om
iet of wat later zich op dezelfde wijze
voort te planten. Wat eene verbazende
aangroeiïng zou dit wezen, indien de
dood er niet onverpoosd met hoopen
wegsloeg.
En zeggen dat dit alles ons wel verba
zen doch geenszins verschrikken zal, wijl
het aan zijne microben grootendeels te
wijten is dat de kaas zoo goed smaakt
en de spijsverteering zoo bevoerdeeligt.
Geloof vrij, eenige duizenden verwerkers
met eeuige grammen kaas binnengezwol-
gon, kunnen in onze maag veel werk
verrichten.
GENOOTSCHAP
VAN DEN
Donderdag lest, was voor het Genoot
schap van den H. Franciscus-Xaveriu:
dezer Stad, nogmaals de dag zijner jaar-
lijksche bedevaart tot Onze-Lieve-Vrouw
van Lede. Dien dag noemen de leden van
bet Genootschap, hunnen dag bij uitmun
tendheid ook verlangen zij naar dien
dag, zoo als eertijds naar hunnen eersten
Communiëdag, en, geen wonder, want
dien dag, de harten der Xaverianen van
hemelsehe vreugde en genoegens over-
stroomen, daar het hun gegund is, zich
alsdan in het openbaar te vertonnen wat
zij inderdaad zijn manhaftige kristenen,
mannen van geloof, trotsch hunnen gods
dienst openlijk te beleiden, alle mensche-
lijk opzicht met de voeten tredende,aldus
aan de wereld getuigenis gevende van de
belofte die elk lid doet, bij zijne plechtige
intrede in dat Genootschap, te welen
dat hij in het zelve begeert te leven en
te sterven, alsmede naar het voorbeeld
van deszelfs II. Patroon, tot de bekeering
der zondaren ieverig te werken, door
zijne gebeden, door zijne woorden, door
geheel zijne handelwijze. Ook de broe
derlijkheid, die ten allen tijde de leden
van St-Franciscus-Xaverius Genootschap
kenmerkt, word bij die gelegenheid nau-
.ver en steviger daar ze op die bedevaart
elkander van naderbij leeren kennen.
Zoo als de vorige jaren, stonden om
4 1/2 ure van den morgen reeds, omtrent
400 leden op den bijgang van liet ver
maard Kollegie der EE. PP. Jesuiten, in
voortreffelijke orde gerangschikt.
Wanneer om 4 3/4 ure, het teeken tot
vertrekken gegeven wierd, wat was het
schoon, treffend, ja zielroerend, die ont
zaggelijke schaar van mannen uit alle
standen der samenleving moedig te zien
vooruitrukken, alhoewel men er bij be
merkt, mannen gebogen onder de jaren,
benevens anderen in den bloei des levens,
DE
9« Vervolg.
VII.
De winter ging voorbij zonder dat eenige verun_
dering kwam in den toestand van het huitgezin
Firmain.
Getrouw aan hare belofte, bleef Helenc altijd
waakzaam, altijd werkzaam. Op liet minste ver
moeden, bij de twijfelachtigstc straal van lioop
zette zij zich aan't werk en liet nie's ongemerkt
voorbijgaan. Nooit hield een overheidspersoon,
een kundig policie beambte zoo hardnekkig de
vervolging van eencn schuldige vol als zij. Hoe
veel maicu dacht zij niet haar doel te hebben
bereikt! Niets kon bare volharding verminderen,
niet haar besluit doen wankelen. Gevaren, ver
moeienissen. harde bejegening zij trotseert alies.
Echter bleef haar onderzoek vruchteloos.
Op zekeren dag vernam Helena dat Delson, de
dwangbcvcldragcr, bet dorp bad verlaten, zonder
tc weten waar bij verbleven was. Zij begaf zich
naar den advokaat Lonaix. om hem hiervan tc
onderrichten. Op hetzelfde oogenblik bevond zich
ten huize van den advokaat M. Ducarmc, die,
zooals men weet, bij bet assisen-hof, de voor
zitter van den jury was geweest. Hij kwam M.
Lonaix over eene moeiciijkheid in zijnen handel
raadplegen. De man was even ernstig als t»eu bij
doch allen even blijmoedig, hun eeretee-
ken, de medalië op de borst, en hun
wapen, het roozenhoedje in de hand, aan
hun hoofd hebbende, hunnen nieuwen
ieverigen Bestuurder, den Eerwaarden
Pater Lemoine die, omringd van alle de
verdere Overheden, gelukkig scheen,voor
de eerste maal zijne Xaverianen te leiden
in hunne jaarltjksche bedevaart tot Onze
Lieve Vrouw ter Nood Gods.
Voorafgegaan, want het valt te bemer
ken dat, om alle verwarring te vermij
den. noch bij den optocht, noch bij den
terugkeer geene personen, vreemd aan
het Genootschap, zich neven noch tus-
schen de Xaverianen mogen mengen, dus
voorafgegaan, zeggen wij, van een over
groot getal personen der stad, van beide
geslachten waarbij zich onderwege nog
verscheide dorpelingen voegen, die het
zich alle eene eer achten, met eerbied en
ingetogenheid, de bedevaarders in hunne
jaarlijksche bedevaart te vergezellen en
gedurende gansch den optocht afwisse
lend lofzangen zingende en het roozen
hoedje luidop biddende, bereikte die
schoonen stoet, altijd welgemoed, of
schoon nog nuchter, om 6 1/2 ure Gods
luisterrijken tempel van Lede alwaar, zij
Xaverianen, zoo als vorige jaren, in de
beste orde plaats namen in den midden-
beuk.
Alvorens het H.Sacrificie op te dragen»
beklom de Eerwaarden Pater Bestuurder,
volgens jaarlijks gebruik, den Stoel der
Waarheid. Hij legde in korte, doch klare
woorden uit, welk groot Wee Gods
Moeder in haar hart gevoelen moest,
wanneer Zij, aan den voet van den Olijf
berg, haren lieven Zoon ten Hemel ziende
opvaren, gedwongen was, tot steun der
beginnende Kerk, tot troost der Apostelen
en Discipelen, nog eenigen tijd op aarde
te verblijven; dat Maria aldus ook de
Moeder der menschen geworden zijnde,
wij ook, in volle vertrouwen, tot Haar in
alle onze noodwendigheden, onze toe
vlucht nemen mogen, voorop verzekerd
zijnde van haren bijstand, daar haar ver
mogen bij God oneindig groot is. Dat
bijzonderlijk de Xaverianen op hare hulp
aanspraak mogen maken, om reden hun
patroon, de H. Franciscus-Xaverius, een
grooten dienaar van Maria was, bij zoo
verre, dat hij aan de volkeren die hij lot
het waar geloof bekeerde, zegde wan
neer het in het verschiet der tijden, ge
beuren mocht dat men uwe priesters zou
verbannen en gij na vele jaren er nog
eenen zoudet denken te hebben ontmoet,
vooraleer hem uw vertrouwen te schen
ken, vraagt hem, of hij Maria eert en niet
getrouwd is, indien hij u antwoord ik
eer Maria en ben niet gehuwd, weest
verzekerd dat gij tot eenen waren pries
ter Gods spreekt deze waarheid is ge
steund op daadzaken voorgevallen 300
jaren nadat Xaverius zulks aan de kriste
nen van zijnen tijd voorgehouden had.
Verders, vroeg de Eerwaarde Pater
Bestuurder, om ook te bidden voor de
afwezige zieke medebroeders van bet
Genootschap en op bijzondere wijze voor
den ouden prefekt, M. Mayart, wiens
offer, eene kolossale keers, voor het
wonderbeeld van Maria aangestoken was;
ook nog voor den orivergeetbaren gewe
zen Bestuurder, den Eerwaarden Pater
Servais, oin voor allen, door Maria's
voorspraak, te verkrijgen, de genezing
voor de eenen en den noodigen bijstand
voor de anderen,in hunne hier op aarde,
te vervullen moeielijke taak.
Onder de Mis, naderden alle de bede-
vaarders-Xaverianen,in de beste orde en
met de grootste godsvrucht tot de H.
Tatel.
Na nog eenigen tijd in gebed en zalige
overdenkingen ter kerke te hebben door
gebracht, verliet men dezelve en elke
sektie Xaverianen ging het ontbijt nemen
in de haar aangeduide herberg, om, 11a
eene goede halve uur, onder het beurte
lings bidden van den roozenkrans en het
aanheffen van lofzangen, ditmaal begeleid
van spelende muziektuigen, stedewaarts
te keeren.
In eene bovenzaal, ter herberg De
Halve Maannamen de Pater Bestuur
der en verdere Overheden het ontbijt,
hetwelk geëindigd zijnde werd er door
den Prefekt,namens het Genootschap, het
volgende verslag, zijnen Eerwaarden
Bestuurder voorgelezen en aangeboden
op de l>ank der gezworenen zat. Zoo men niet had
geweten hoe goed zijne zaken stonden, hoe geluk
kig zijn echtelijk leven was, zou men gedacht heb
ben dat geheime zorgen hem kwelden.Zijne wangen
waren ingevallen, zijn gelaat verbleekt.
Toen M. Ducarrae de woning van den advokaat
had verlaten, deelde Helena dezen laatste het ver
trek van Delson mede.
Ik weet alles, zegde deze. Over eenige dagen
is Delson zelf hij mij geweest, om mij een verzoek
tc doen. Hij zegde mij dat hij zich in mociclijkcn,
zelfs armoedigen toestand bevond. Men bad hem
volgens hem zonder de minste reden, zijne betrek
king, zijne eenige broodwinning, ontnomen en
dezelve aan een ander gegeven. Hij vo"gdc er
bij dat hij echter, door toedoen van eenen vriend,
eene nieuwe betrekking tc Parijs bad gevonden,
die hem winstgevend toescheen. Hel voornaamste
wat hem nu nog ontbrak, was het reisgeld. Zicht
baar ontroerd en bevend vroeg hij mij eene kleine
som ter leen, bad mij nederig om verschooning
over zijne vrijpostigheid en beloofde op zijn woord
van eer, mij bet geld weldra te zullen teruggeven.
Met een doel, dat gij gemakkelijk begrijpt, willigde
ik zijn verzoek in. Delson gaf mjj zijn adres en
verliet mij onder de vurigste dankbetuigingen, ik
moet er echter bijvoegen dat al mijne listen op
Delson hebben afgestuit, In zijne antwoorden, in
zijn gedrag is alles zoo natuurlijk mogelijk. Of zou
den wij moeten veronderstellen dat bij een wonder
van veinzerij, van list is f
Helena was nadenkend geworden, en vroeg
En gij hebt sedert zijn vertrek nog geene
lijding van bem ontvangen 1
Eerwaarde Pater Bestuurder,
Mijnheer en.
Verleden jaar, op dezen zelfden Hoog
dag, O.-H.-Hemelvaart en bij dergelijke
omstandigheid als heden, greep hier op
deze zaal en in tegenwoordigheid der
zelfde fieeren Overheden welke wij hier
nu bemerken, eene aandoenlijke plech
tigheid plaats.
Een vertoog wierd den Eerwaarden
Pater Servais, die toen onze Bestuurder
nog was en wij (bijzonderlijk heden in
onze gebeden zullen indachtig zijn, voor
gelezen en aangeboden, dit ter gelegen
heid der verwezenlijking zijner vurige
verlangens om Gods rijk op aarde uit te
breiden, met zich gansch en geheel toe te
wijden aan de bekeering, tot het waar
geloof, van die West-Bengalische nog
verwilderde volkstammen welke, alhoe
wel hunnen Schepper, Verlosser en Op
perste goed niet kennende, zich aange
dreven gevoelen de Eeuwige Waarheid
op te sporen en dezelve, zoohaast zij ze
gevonden hebben, met den grootsleu
geestdrift omhelzen en aankleven, zoo als
wij zulks reeds door Pater Servais brie
ven vernomen hebben.
God vroeg dus van dezen die ons be
stierde en ziju dienaar is, eene grootere
en tevens verdienstrijkere zelfsopoffering
in zijnen dienst. Hij riep onzen Bestuur
der tot het verheven ambt van Apostel,
om aldus op bijzondere wijze mede te
werken aan de zaligmaking van die mil-
lioeuen menschen, die hunnen oorsprong
en het einde waartoe zij geschapen zijn
nog niet vatten en nochtans ook geroe
pen zijn om, voor alle eeuwigheid met
Christus in den Hemel te leven, want
Hij, ook voor ben, zijn duurbaar bloed
heeft vergoten en aan het kruis gestor
ven is.
Wij namen werkelijk deel in de bevre
diging der verlangens van dezen die elf
jaren lang onze Bestuurder geweest was
en door zijnen iever en zijne vlijt ons
Genootschap op die hoogte, als het om
zoo te spreken, bereiken kan, gebracht
had wij waren, over de hem gegunde
buitengewoone genade, verheugd met
hem, maar onze vreugd nochtans was
niet volkomen zoo als de zijne de smaak
dier vreugd bij hem zoet en aangenaam,
was bij ons met bitterheid gemengd en
deze bitterheid vertoonde zich uitwendig
bij ons Xaverianen elkeen van ons
vroeg zich angstig af, wat zal er van
het Genootschap geworden, wanneer
Pater Servais het niet meer zal bestie
ren Ongetwijfeld, bij die gedachte,
prevelde elk lid toch een gebed tot Dezen
die zegt, mijn Zoon, wanneer gij denkt
dat ik ver van u verwijderd ben, dan ben
ik aan uwe zijde, ja een gebed, want
als alles verloren schijnt, dïrèr is nog de
de hoop en de redding, en waarlijk God
verlaat de zijnen niet, Hij waakt over ons
Genootschap, Hij heeft gewild dat des-
zelfs leden voortdurend onder de bevol
king het goede stichten, den ingeslagen
weg onverschrokken blijven volgen, in
een woord, dat zij den roem, de faam
van dat nooit volprezen Genootschap,
zouden verluistereri en door hun voor
beeld het getal leden er van vermenig
vuldigen.
Ja, Mijnheeren, wij Xaverianen van
Aalst,hebben dus in die netelige omstan
digheid, onze oogen hemelwaarts verhe
ven, wij hebben gezegd. Onze Vader die
in de hemelen zijt, zie medoogend op ons
neer wij hebben Franciscus-Xaverius,
on/.en H. Patroon, gesmeekt om voor zijn
Genootschap ten beste te spreken en wij
zijn verhoord geworden.
God heeft ons eenen anderen Bestuur
der gegeven in den persoon van den Eer
waarden Pater Lemoine,wiens iever dien
van den geachten Pater Servais, zoo niet
overtreft toch wonderwel evenaart.
Eerwaarde Pater Bestuurder, reeds
hebt gij de gansche genegenheid der leden
van het Genootschap verworven onder
uw wijs en ievervol bestuur, van nauwe
lijks eenige maanden, hebben wij hel
getal Xaverianen zien aangroeien, de
wekelijksche vergaderingen naarstiger
bijwonen, want, gij, naar het voorbeeld
van den goeden herder, zonder zelfs de
schapen die in den stal verblijven te ver
laten, de verlorene zijt gaan opzoeken,
om die naar den schaapstal, het is te
zeggen, naar het Genootschap terug te
brengen ja vele gewezene leden die
Geene, antwoordde de advokaat. Ik wilde
echter mijne opsporingen voortzetten cn weten
wat er van licrn geworden was. Ik vertrok dus
naar Parijs, waar ik juist eene blangrijke zaak te
verrichten had. Onderwege dacht ik of iiij mij
soms een verkeerd adres zou opgegeven hebben,
doch, ucen ik vond zijn armoedig logement, cn
zoo hij er geen verblijf meer hield, dan was het
rijn schuld niet. Men had hem hetzelve doen ver
laten, omdat hij niet meer betaalde. Zijn valies
was er nog en werd cr als pand gehouden. Zie
daar wat ik heb vernomen.
Helena was echter niet overtuigd. Zy deed nog
deze vraag
t Toen hij daar nog woonde, hoe was toeu zijne
manier van leven
Zeer armoedig en zeer ongeregeld, ant
woordde de advokaat lachend. Maar daarin ligt
niets buitengewoons of verdachts in.... want dal
was altijd zijne gewoonte.
Gij iiebt hem nergens ontmoet
Neen, hij is verdwenen, en cr was geen spoor
van hem te vinden.
Helena schudde twijfelachtig het hoofd. Zij bleef
hein verdenken, en keerde zoo huiswaarts, terwijl
de advokaat haar beloofde zijne opsporingen voort
tc zetten eu haar van zijne minste ontdekkingen
kennis te geven.
Ook de edelaardige man. M. Lamirault, ging,
zoo als bij plechtig beloofd bad, in zijn? opzoekin
gen voort en behoorde om zoo tc zeggen lot den
huisclljken kring. Zijne belangstelling in dc zaak,
om den schuldige tc vinden, was nog meer opge
wekt toen Helena hem alies verhaalde wat zij
sedert lang het Genootschap verlaten had
den, zijn tot hetzelve teruggekomen, ten
gevolge van een bezoek hen gegeven door
u, Eerwaarde Bestuurder,Pater Lemoine,
onder wiens eerste leiding, wij lieden
onze jaarlijksche bedevaart, tot het ver
maarde heiligdom Onzer-Lieve-Vrouw
van Lede zijn komen verrichten.
Moge de Hemel, ons dat genoegen, dat
overeerlijk geluk, nog vele jaren gunnen,
met oris u, Pater Lemoine, als Bestuur
der, tot tijdelijk en eeuwig welzijn van
ons Genootschap te behouden Zekerlijk,
Eerwaarde Pater Bestuurder, ad muüos
annosdat is de- vurigen en gedurigeu
weusch van alle de leden des Genoot-
schaps van den H. Franciscus-Xaverius
van Aalst, dat gij thans zoo ieverig be
stuurt en onder uwe wijze leiding, onge
twijfeld nog ontelbare vruchten van za
ligheid zal voortbrengen.
Uwer Eerwaardigheid, beste Pater
Bestuurder, de zeer dankbare en ver
kleefde Xaverianen.
Namens het Genootsehap,
O.-H. Hemelvaart, 15 Mei 1890.
RECHTERLIJKE KRONIJK.
Loten op termijn. Wij hebben in den
lijd liet vonnis meêgedeeld van het be
roepshof van Brussel, waardoor zekere
Vander Eycken, wisselagent te Brussel,
veroordeeld werd voor het verkoopen
in den Borinage van loten op termijn.
Deze titels, loten van Brussel en Ant
werpen, die eene wezenlijke koersweer-
de hadden, klommen op die manier van
verkoopen tot 430 ja tot 150 fr.
Het parket van Bergen vervolgde hem
voor woeker, onder voorgeven dal de be
tichte de zwakheid der inschrijvers mis
bruikte.
De correciionneele rechtbank had Van
der Eycken slechts tot eene maand en
1000 frank boete veroordeeld, een von
nis, dat door hei beroepshof op twee
maanden gebracht werd.
De veroordeelde ging in verbreking.
Het hof heeft echter, gelijkvormig het ad
vies van den advokaat-generaal Bosch
het vonnis behouden.
Verder Eycken blijft dus tot 2 maanden
govangeuis veroordeeld.
KIESKRONIJK.
De kiezers van Neufchateau zijn bijeen
geroepen tegen dijnsdag 3 Juni, om eenen
volksvertegenwoordiger te kiezen, in
vervanging van baron Vanderlinden-
d'Hoogvorst, overleden.
PRIESTERLIJKE BENOEMINGEN.
De E. H. Van Helleputte, onderpastor
van Sinl-Martinus te Aalst, is pastor van
Dacknam, Dekenij van Lokeren,benoemd.
Men kan zich niet voorstellen hoe er
op de landelijke gemeenten ©nzeskantons
het lolleken gehouden wordt met het
liberaal manifest Een middel
om rijk te worden En in
derdaad, 't is nu toch om er 't lolleken
meê te houden, want nooit werd eene
dommere streek begaan Nu, die lieden
in wier naam die ongehoorde dwaashe
den worden neêrgekribbeld, zouden onze
voortreffelijke aftredende raadsleden,
onze kandidaten van heden, willen ver
vangen! 'tZal geen kleine archkadéééééé
zijn En men kome niet beweren dat het
belachelij k factu m buiten den weet der libe
rale kandidaten uitgezonden is geworden,
want hel werd ter drukkerij van de libe
rale associatie, ter drukkerij van Den
Dendergalm geprent.... Maar zie, als
men in zulke nesten zit, is loochenen van
de mode
Volkskamer. De Vergadering
heeft de beraadslaging over de buitenge
wone begrooting van openbare werken
voortgezet. Een woelige redetwist werd
verwekt door de kwestie der ontstolene
brieven uit een dossier van 't ministerie
van openbare werken. M. Lippens, bur
gemeester van Gent, had mededeeling
gevraagd van het dossier der zaak van
eenen steenweg te Nazareth. In dat dos
sier was een brief neêrgelegd van den
opzichtcns Delson van den advokaat Lonaix had
vernomen. Ten minste tweemaal ter week hevond
hij zich in dc werkplaats van Joseph Firmain, die
dikwijls in diepe treurnis was verzonken, 0111 hem
door allerlei gesprekken tot eene vroolijkc stem
ming te brengen en hem op tc beuren.
Schep moed, mijn vriend zegde hij hem
gij hebt naar mijn inzien geene reden om droef
geestig tc zijn. Uwe zaken gaan tamelijk goed
vooruithebt kinderen die u tccderlijk beminnen,
ecno vrouw, die haar leven voor 11 veil heeft en
welke niet zal rusten voor zij den waren schuldige,
dbn mooi denaar van M. Norman, zal gevonden
hebben. God zal haar hierin helpen Wat wilt gij
meer? kom zing nog eens het lied, dat gij vroeger
zoo dikwijls in dc werkplaats deedt weergalmen.
Kom lustig aau I
Herinner mij aan die gelukkige oogenblikken
nicl, zegde Firmain zuchtend, terwijl hij met
moeite zijne tranen kon verbergen vraag mij nicl
om tc zingen dit zou mijne treurnis nog vererge
ren. Echter moet ik u voor uwe belangstelling in
mijn lot welmecncnd bedanken. Zij geeft mij
wezenlijk eenige verlichting wanneer de droefheid
mij moedeloos maakt en ter neer drukt.
Op dat oogenblik trad dc grijze, eerbiedweer-
digc dorpsherder binnen. Hij groette goedhertig
Firmain en M. Lamirault. Dij den eersten blik
bemerkte bij dat de schrijnwerker cn neerslachtig
en ziekelijk uitzag, en trachtte door alle middelen
troost en bemoediging in zijn lijdend hart te
storten.
Wat mij de meeste smart veroorzaakt, mijn
heer pastoor, zegde Firmain, is dat sommige mijner
heer Van Cleempulte, volksvertegenwoor
diger, geschreven aan den heer burge
meester van Nazareth en opwelken met
blauw potlood was aangeteekend aan
M. Van Cleempatle terug te geven ver
trouwelijke en de treffelijke M.Lippens
heeft niet min of meer dan dien brief af
geschreven Verscheidene stukken ver
dwenen ook uit het dossier, ik beschuldg
er M. Lippens niet van, zegde minister
De Bruyn.ik bestatig slechts een feit....
En dan komen de liberalen beweren dat
zij de kieshheid, de politieke eer- en
zedelijkheid in persoon zijn
Stad Aalst. Katholieke
Werkmanskring. De plech
tige inhuldiging van het Vaandel zal op
Maandag 26 Mei aanstaande, (2e Sinxen-
dag), plaatsgrijpen.
Ziehier het programma der leeslelijk-
heden
10 uren voormiddag, H. Misoffer
en Wijding van het Vaandel in onze
Si-Martin uskerk
2 uren namiddag, Optocht rond de
stad met de muzicken en vaandels der
talrijke deelnemende maatschappijen en
Kringen
4 uren namiddag, Feestverga-
deringin den Kring en uitreiking der
eeremeialen
5 uren namiddag, Groote Festi
val, gegeven in den lusttuin van den
Kring
Indien 't weder meêvalt, zal de 2e Sin-
zendag, een hoogst heugelijk dag wezen
voor de stad Aalst.
De inwoners worden verzocht
dien dag hunne huizen te bevlaggen.
Bond der Katholieke Bekwaam
heidskiezers van Aalst.
4" SEKTIE.
Buitengewone prijskamp op zondag 18 Mei,
om 6 uren 's avonds ter herberg den Buggel,
bij M. Reyniers. J. B. (Aalst Schaarbeke).
Loting voor de eerste ronde, Zondag
18 Mei, om 9 ure 's avonds, in 't Graven
Hof.
Allerhande nieuws.
Versohenen en te verkrijgen
ten bureele van Den Denderbode.
Stanley l'Africain, sa jeu-
nesse, ses quatre grandes expéditions
dans le continent noir, par Alexis M.-G.
geillustreerd, prijs gebrocheerd fr. 1,30.
Les Congolais, leurs moeurs
et usages, histoire, géographie etethno-
praphie de l'Etat indépendant du Congo,
par Alexis M.-G. geillustreerd, prijzen
gebrocheerd, fr. 0,90 rijk gekartonneerd,
fr. 4,45.
Het Meiroosje, oefeningen voor
de meimaand, gebrocheerd, fr. 0,30
Eerherstellende Communie, ge
brocheerd fr.0,50in linnenband fr. 0,75
Gebeden H. Gertrudisin linnen
band, fr. 4,50
Gebeden voor overledenen, id. fr. 4,50
Anlonius, in linnenband, fr. 0,90
Botermarkt. Heden zaterdag
werden 1033 klonten boter ter merkt ge
bracht, wegende te samen ongeveer
8300 kilogr. Vlugge verkoop.
Liefdadigheid. Pro
gramma van 't Concert,
't welk ter Groote Merkt, op Maandag 49
Mei om 8 uren 's avonds, door onze
Koninklijke Harmonie zal gegeven wor
den ten voordeel? der familiën van de
3 ongelukkigen die te Haeltert verstikt
werden.
1* Marclie du sacre du prophéte Meyerbeer.
2° Fcst-Ouverture Seütncr.
3° A Nicht in ficrlin, Charivari Narlmann.
4° Die Wacht Parade komt Eih-nbergh.
ÏS° Wuss Walzer Strauss.
6* Potpourri sur les Vdpres Sicilicn-
nes Verdi.
7® Aurora de chasse Camvey.
Gedurende het Concert zal er
eene omhaling gedaan worden. De liefda
dige herten die aan die zoo beproefde
familiën iets willen jonnen, mogen het
behandigen ten bureele van Den Dender
bode.
dorpgenotcn mij nog als plichtig aanzien cn
dit door allerlei zinspelingen en bijtende woorden
willen doen gevoelen. En God weet het, voegde hij
cr bij, terwijl hij een traan van zijne wangen
wischtc God weet het, dat ik nooit iemand
kwaad heb gedaan, dat nooit het minste gedacht
van diefstal of een andere euveldaad in mij is op
gekomen.
Ik hen er van overtigd, antwoordde de acht
bare geestelijke op plcchligcn toon, cn al dc deugd
zame en weldenkende personen van onze gemeente
zijn daarin met mij eens. Gij hebt u derhalve aan
die nijdige of kwaadsprekende tongen niet te sto
ren. Hij, dc Alziende, die dc harten van al zijne
schepselen kent cn doorgrondt, kent ook uw hart
en uwe gangen. Eens zal Hij, en misschien wel
spoedig, dun plichtigedoen kennen immers zijne
wegen zijn ondoorgrondelijk. Laatu dus niet tot
moedeloosheid of treurnis overhellen, maar heb
betrouwen op Item, Hij zal u niet verlaten. Is
somtijds uw hart beangst, kleinmoedig, verhef dan
uwe ziel ten Hemel, bid en zeg daar woodI de
Alontfermcr, die, wanneer hij soms eene wonde
slaat, ook zalft cn geneest. Neem den Zaligmaker
der wereld tot voorbeeld, voegde de grijze herder
cr bij, terwijl hij naar een crucifix wees, dat aan
den muur hing, die. afhocwci geheel onschul
dig, gelasterd, gehoond en ter dood veroordeeld
werd, terwijl Hij, aan het schandig kruishout
zwoegende, nog voor zijne vijanden en vervolgers
bad.
Wordt voortgezet.
De Negenmeimarkt van Gent, heeft
veel beweging in de stad gebracht. Er
waren 2,097 peerden te koop gesteld. De
duitsche koopliê waren zeer talrijk.
Te Brussel maakt men ongenadig
jacht op losloopende honden. Te rekenen
van 4 april van verleden jaar werden er
niet minder dan 2,325 opgenomen dit
maakt een gemiddeld getal van 78 per
maand.
Eene vrouw* die in de Sweveghem-
straat te Kortrijk woont, heeft zaterdag,
rond 4 ure 's namiddags, gepoogd haren
man met vitriool de oogen uit te branden.
Zij had hem hiermeê bedreigd, maar toen
zij het glas vitriool in zijn aangezicht
wilde gieten, heeft hij haar eenen slag op
de hand gegeven en de inhoud viel op ha
ren eigen arm. Zij is er gevaarlijk door
verbrand. Dat is eene straf die zij wel
verdiend heeft.
Drama te Ronsse. Over dit drama,
treffen wij de volgende nadere inlichtin
gen aan Een jongeling van een dertigtal
jaren oud, geboortig van Heurne en
woonachtig te Asper, met name Note-
baert, had kennis gekregen te Hem (Rou-
baix) met een meisje van Ronsse, Elisa
B..., insgelijks van denzelfden ouderdom.
Beide waren in dienst op dezelfde boe
renhofstede en hun huwelijk moest za
terdag ingezegend worden. Wal is er ge
beurd Niemand weet het, maar toch
brak Elisa B... vrijdag af en deelde dit
nieuws aan haren toekomenden echtge
noot meê.
Deze tijding was voor Nolebaert eene
groote teleurstelling, die hij luidop te
kennen gaf. Hij stelde zich voor, eene
laatste poging bij het meisje aan ie wen
den. Eerst echter ging hij een revolver
koopen, laadde hei wapen met zes kogels
en begaf zich naar de Heyde, naar het
huis waar Eliza B. woonde. Niets in zijne
uitwendige handelwijze verried zijne ge
heime inzichten.
Het meisje was onvoorzichtig genoeg
uitgeleide te doen aan den jongeling en
samen trokken zij den Heideweg op,
toen de jougeling, onder voorwendsel
het meisje te omhelzen, zijnen arm om
haar sloeg en gansch koelbloedig haar
een revolverschot in het oor loste, waar
na hij zich zeiven door den kop schoot.
Beiden vielen op de kasseien en werden
badend in hun bloed gevonden door de
geburen, die op het gerucht der schoten
waren toegesneld.
Notebaert was doodelijk gewond de
samengeloopen geburen hebben hem in
eene naburige schuur op eene bussel
strooi gedragen daar is de moordenaar,
na twee lange uren schrikkelijk lijden,
overleden. Het meisje is niet dood. Al
hoewel hare wonde zeer erg is, wan
hoopt men niet haar te zullen redden.
Er is te Rolleghem een nieuw onge
luk gebeurd. Zaterdag laatst rond 7 ure
s' avonds, klom de elfjarige jongen van
de We Ch. Cosaert op eenen hoogen
populier om een musschennest terooven.
Bijna aan de kroon gekomen, greep hij
achter eenen tak, miste hem. en viel van
boven al draaiende, 'lijk een kattejong,
plat op den grond, te midden andere
kinders, die den jongen hoorden zeggen
al vallende Ik ben eraan Hij lag
daar op zijnen rug, de armen uitgestrekt
blauw van kleur en van zijn zeiven. Hij
was er bijna aan. Alzoo naar huis gedre-
gen heeft hij de H. Olie ontvangen. Dank
aan de zorgen van doktor Varisteenhuyse
is hij maandag weêr tot sprake gekomen,
en men hoopt dat hij er zal door komen.
Ouders, verbiedt toch aan uwe kinders
dat gevaarlijk klimmen
Dood van schrik. Mevrouw Cal-
lens, herbergierster, in De Zwaan, te
Moscroen, is in de volgende omstandig
heden aan hare dood gekomen
Vrouw Gallens ging Donderdag rond
4 ure, in gezelschap van hare zuster en
een meisje, naar de Marliere. Gekomen
aan de plaats gezeid Le Gravier,
verschrikte zij op het zicht van eenen
kerel die eene almoes vroeg aan eenen
persoon die haar vooren ging maar
zij verschrikte nog meer als zij eenige
stappen verder twee andere gasten in
Jeu meersch zag liggen.
Ondanks de gerustellende woorden
van hare zuster, vluchtte zij en liep
naar het hof van M. Glotaire Mulliez,
waar zij in bezwijming viel. Men gaf haar
seffens de noodige zorgen, maar vruch
teloos. Zij wierd met een rijtuig van M.
Mulliez naar hare woning gevoerd waar
zij ten 10 ure s' avonds overleed.
Wonderbare redding. Tijdens de
instorting in het fort Emines, was een
werkman er in gelukt eenen spoorweg-
riggel te vatten die nog boven den put
was blijven liggen en bleef daar aan han
gen, boven de ingestorte diepte van 8
meters.
Hii. wilde zich naar boven hijschen,
doch juist zag hij eenige wagonnekens
met groote snelheid komen aanrollen.
Onmogelijk boven den grond te zijn, eer
deze voertuigen hem bereikt hadden. Hij
moest zich dus in den put laten vallen
of zich de vingers laten afrijden, en dan
toch nog naar benedqn vallen.
Het doodzweet brak hem uit. Toch
wachtte hij het leste oogenblik af. Een
groot gerucht trof zijn oor hij trok zich
een weinig omhoog en zag dat de wag-
gonnekens ontriggeld waren.
De man was gered. Half weenerid van
vreugd kon hij zich naar boven trekken
en zijne zonderlinge redding vertellen.
Spoorwegramp te Monligny. Een
doode, verscheidene gekwetsten. Eene
ernstige spoorwegramp* heeft donderdag
morgend plaats gehad,'op de lijn tus-
schen Namen en Charleroi.
De trein,die ten 7.54 uren de statie van
Couillet verlaten had, raakt, terwijl de
locomotief in voile snelheiddoora'.oomde,
