NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 4 September 1800, 10 centiemen per nummer.
44,te Jaar, N0 2494
ARONNEMENTPRIJS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
De Boerenbond.
Wat de Boerenbond wil.
DER GEVANGENEN.
Een brief
Een en ander.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor res maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijlt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat,
II, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen hekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque
AELST, 3 SEPTEMBER 1890.
De Coulisses en Boulangisme.
Parijs, 2 sept.
Heel het boulangism valt in 't water.
M. Naquet verklaart dat hij vreemd is
aan de artikels van den Figaro.Hij erkent
er de echtheid van en vraagt niets beters
dan uit het politiek leven te treden, als
zijne kiezers het hem toelaten.
MM. Bondeau en Pierre Richard, bou-
langistische afgeveerdigden, verklaren
dat de Ligue de Patrioles een manifest
zal uitveerdigen wanneer de artikels in
den Figaro ten einde zijn.
Verschillende boulangistische comi-
teiten zegt Figaro hebben de afge-
veerdigden hunner partij verzocht uit
leggingen te geven, over de artikels in
dit blad.
X. de schrijver van de Coulisses zegt
in Figaro dat hij zijnen waren naam op
tijd en stond zal doen kennen, en dan
rekenschap zal vragen over de hem ge
dane beleedigingen.
M. Thiebaut is met twee getuigen
naar Londen vertrokken, om Rochefort
te dagen tot een tweegevecht, wegens
een artikel in den Intransigeant.
Keiter Wilhelm en de czaar. Het
door buitenlandsche bladen verspreide
gerucht, omtrent eene oneenigheid tus-
schen keizer Wilhelm en den czaar, bij
gelegenheid van de jongste legeroefenin-
gen te Narwa, wordt van gezaghebbende
zijde verklaard geheel en al uit de lucht
gegrepen te zijn.
Volgens de verzekering van aanwezi-
Sen moet er niet de geringste grond tot
it gerucht bestaan.
Het was ook moeielijk aan te nemen
dat de czaar en de duitscbe keizer, zelfs
al komen zij niet overeen, gebruik zou
den maken van hunne bijeenkomst om
aan die^neenigheid lucht te geven.
Op zoiïdag 20 juli jl. vergaderden te
Leuven, in het Huis der ambachten, een
groot getal grondeigenaars, landbouwers
en vrienden der provinciën Antwerpen,
Limburg en Vlaamsch Brabant, om de
eerste grondslagen van eenen Boeren
bond te leggen, tot hulp, bijstand en
bescherming van den landbouw.
De stichters van dezen Bond hebben
de Duitscbe Bauervereinen van Westtalcn
en der Rhijnprovincien tot voorbeeld
genomen.
De voorloopige vergadering van 20
juli heeft, naar luid van 't art. 46 der
standregelen, een voorloopig komiteit
aangesteld, alsook besloten dat het re
glement en een omzendbrief zullen ge
drukt worden. Verder werd nog 't besluit
genomen plaatselijke vergaderingen te
beroepen om overal parochiale Boeren-
gilden te stichten.
De oproep is onderteekend door de
heeren Helleputte en Frans Schollaert,
volksvertegenwoordigers en den E. H.
Mellaerts, sekretaris van den Boeren
bond, te Leuven.
Uit de artikels 3, 4 en 22 der standre
gelen blijkt dat het doel en de middelen
an den Bond betrek hebben
1° Op den Landbouw, 'l is te zeggen op
alles wat de stoffelijke belungen der land
bouwers betreft.
Het iandbouw-onderwijs, de gezamen
lijke aankoop van meststoffen, van bees
tenvoeder, van zaai- en plantgoed en van
zekere landbouwwerktuigen, de stichting
van plaatselijke spaar- en krediet-instel
lingen. de onderlinge verzekering van het
vee, de samenwerkende melkerijen en
andere spaarzame instellingen. Er kan
ook gezorgd worden voor de vriendelijke
vereffening van geschillen eu kostelooze
reehtsraadpleging,
2° Op de tusschenkomst der wetge-
ing, in alle zaken waar zij invloed kan
uitoefenen op den landbouw en den
roudeigendom.
De landbouw betaalt in ons land 40
millioen belastingen en de grondeigendom
alleen is gehypothekeerd voor ongeveer
anderhalf milliard hetgeen, de kosten in
begrepen, en aan den taks van 5 p. li.
nog eene jaarlijksche belasting van 75
millioen ot ongeveer de helft der zuivere
opbrengst van den grond uitmaakt.
Daarenboven benuttigt de landbouw,deze
levenskracht van het land, ongeveer
1,880,000 werkende personen, terwijl al
de andere nijverheden vereenigd slechts
953,000 werklieden gebruiken. Men kan
dus den Boerenbond niet beschuldigen
van overdrevene eischen, als hij aan de
wetgeving eene voorzichtige bescherming,
wetten tegen de woekerij. de afschaffing
van onrechtvaardige belastingen, een
landbouwkrediet in verhouding met den
aard van den eigendom en andere wet-
jevende maatregelen, vraagt. Zonder in-
)reuk te willen maken op de rechten van
andere standen, eischt hij voor den land
bouw de rechtvaardigheid waarop zij
recht heelt.
3° Eindelijk op de herstelling van den
landbouw als maatschappelijken stand,
als gilde of vereeniging van landbouwers
eu eigenaars, op kristeue grondbeginsels
gesteund.
De natuurlijke orde, door de Voorzie
nigheid gevestigd, bevat eene samenle
ving, ingericht volgens de verschillende
standen. Door de guillolien en hel ver
gieten van stroomen bloeds heeft de
Fransche revolutie ds laatste banden
erbrijzeld, die de oude samenleving met
de gilden verbonden. Zij lint elkeen strij-
DE DOCHTER
Eene geschiedenis uit de XlVe eeuw
poor
P. VAN DELEN.
5® Vervolg.
Zoo de baron van Moerkerke eenigen tijd dc
hoop had kunnen blijven koesteren, den in zijnen
oogen verdwaalden zoon tot inschikkelijkere
voelens te zien overkomen, werd die hoop nog
maals verijdeld. Daar hij in dc stad verbleven had,
sedert hij den vaderlijken dorpel nimmer
overschreden, bad bij er met eene jonge wecze
dochter eens overledenen poorters kennis ge
maakt, met welke hij zich op weinig tijds in
den eebt had vereenigd, ondanks de bedreigin
gen zijns vaders, die dusdanig eene vereeniging
ali den grootstcn heon, zijnen bloede toegebracht,
had aanschouwd. Doel» niet laug had de jonge
echtgenoot in de liefde ecner teedere gadetroost
en leniging mogen vinden in het zielenwce dat
hem de haat zijns vaders veroorzaakte. Een bevel
des hertogs riep bem tc wapen, om ccnen
zekeren graaf van Valkenberg te bevechten,
dia de omstreken der stad Maastricht ver
woestte.
Na verloop van eenige maanden iiaddcn de
hertogelijke wapenen recht aan dien vorstelijkcn
strooper gedaan en Walter van Moerkerke,
weer afgedankt, keerde terug naar Antwerpen,
waar hij zijne geliefde cchtgenoote meende weder
te vinden. Doch, nauwelijks was hij de woning,
die hij sedert zijn huwelijk betrokken had, bin.
ncn getreden, of hij ontwaarde weldra aan de
uiterste verlegenheid der dienstboden, dat er hem
een groot onheil was overvallen.
Reeds onder den voorsmaak van zijn nakend
lijden beheerscht, riep hij angstig om zijne ccht
genoote doch niets dan de tranen van die hem
omringden, antwoordden aan zijne stem. Na
eenige stonden van pijnlijke onzekerheid mocht
hij dan eindelijk liet akelig nieuws vernemen, dat
zijne vrouw eensklaps verdwenen was. Denkelijk
was zij geroofd maar wie had tot een misdrijf
durven besluiten, waar tegen dc keure zulke straf
fen be|«aUle
Indien liet gerecht, ofschoon bij ernstige
navorsehingen, den misdadige niet ontdekken
kon, zoo had Walter hem van stonde aan in
den voor een zelfzuchtig bestaan en
weldra viel de voortbrengende arbeid,
de landbouw zoowel als elk ander hand
werk, onder den invloed eener ongena
dige mededinging, in de handen der
spekuleerende kapitalisten.
De samenleving gevoelt dat zij lijdt
onder den invloed der valsche grondstel
sels waarvan onze beschaving doordron
gen is. Ook beginnen «ie werkende
klassen onzer steden en nijverheidsge-
mcenten zich opnieuw te vereenigen in
werkmanskringen, werkmanshuizen en
-ilden, om door alle soorten van instel-
ingen erin te gelukken stand te houden
en van den Staat de rechten en de de-
scherming te bekomen waarop zij recht
hebben. Wij ook, om dezelfde uitslagen
te bekomen ten voordeele van den land
bouw, willen de landbouwers en eige
naars en landbouwgiiden en landbouw
bonden vereenigen.
Maar om te bloeien en duurzame
vruchten voort te brengen, moet de
Boerenbond geplant worden in den grond
van het knstendom. Goddank, wij zeggen
het met fierheid, de Vlaamsche boeren
geven aan al de maatschappelijke standen
hel voorbeeld der kristeue eenvoudigheid
van de waardigheid der zeden, van de
getrouwueid aan de godsdienstige en
burgerlijke overheden, van rechtvaardig
heid en eerlijkheid in hunnen handel.Wij
moeten dezen toestand behouden.Daarom
moet onze Boerenbond,die den landbouw
tot eenen maatschappelijken stand wil
hervormen, eenen kristelijken aard be
zitten in zijne leden, in zijne richting, in
zijn doel.
Van eenen anderen kant steunt de
Boerenbond op de wederzijdsche verbin
tenis,de belangen van allen te verdedigen
en op den ouderlingen bijstand. Hij heeft
tot kenspreuk Elk voor allen, allen voor
elk. Hoe zou men deze grondbeginsels
kunnen verwezenlijken, zelfs op stoffelijk
gebied, zonder zelfopoffering, zonder on
baatzuchtigheid, zonder liefde, zonder
rechtvaardigheid En waar zal men deze
deugden elders vinden dan in den kristen
godsdienst De goddeloosheid leidt on -
vermijdelijk tot baatzucht, tot wantrou
wen en tot onrechtvaardigheid zij doet,
zooals wij het zoo dikwijls kunnen vast
stellen, de machtigste instellingen in
duigen storten.
Eigenaars en landbouwers, ziedaar wat
de Boerenbond wil. Hij heeft de eerzucht
aan de landbouwnijverheid, deze moeder
der volkeren, die het bloed in hunne
aderen doet omloopen, de plaats terug
te geven die haar in de samenleving toe
komt. Hel inrichtend komiteit samenge
steld uit eigenaars en landbouwers van
Antwerpen, Limburg en Vlaamsch Bra
bant, richt eenen bijzonder warmen
oproep tot de landbouwers dezer streken.
Met u te vereenigen zult gij de macht
uitmaken Met samen te strijden zult gij
gelukken.Vereenigt u in parochiale gilden
en schaart u onder de vlag van den Boe
renbond. Het geldt het welzijn uwer
huisgezinnen en de verbetering van uwen
stand.
De Denderbode juicht aan de pogingen
van hel inrichtend komiteit toe en hij
hoopt een dergelijke inrichting ook voor
onze beide Vlaanderen te zien tot stand
brengen.
■van den heer Woeste.
Onze zoo moedige en als waardige Volks
vertegenwoordiger, de lieer Woeste,
komt aan Le Patriote eenen brief toe
te sturen om zijne denkwijze te doen
kennen over hel vraagstuk der herzie
ning van onze Grondwet.
De heer Woeste verklaart zich tegen
de herziening en dat wel om de volgende
gegronde reden
Onze geachte Volksvertegenwoordi
ger komt vooreerst op tegen de bewee
ring als zou het algemeen stemrecht door
de openbare denkwijze geëischt wor
den. De beweging door de socialisten
en radikalen op 't getouw gebracht, is
verre van algemeen te zijn zij is slechts
liet werk van eenigen die verre uit de
minderheid des lands uitmaken.
De bevolkingen in 't algemeen blijven er
onverschillig aan. Heden telt het algemeen
stemrecht veel min partijgangers dan in
1870 en in 1883. En waarom
Vooreerst omdat al wie voorstaander
van orde en vrede is, en deze maken de
meerderheid des lands uit, vreezen het
algemeen stemrecht aan de handen toe te
vertrouwen van mannen die, door dat
middel, niet de verbetering onzer wetge
ving najagen, maar het tot een werktuig
van zeltsverheffing willen gebruiken en
die om hun doel te bereiken, gedurig
met revolutie dreigen.
Ten tweede, omdat onze sociale wet
geving goed de vergelijking kan door
staan met die waar 't algemeen stemrecht
bestaat, dat zij deze onder verschillige
opzichten zelfs overtreft, dat de open
bare machten eenen gedurigen goeden
wil toonen om de werkende klassen
ter hulp te komen, en dat het algemeen
stemrecht zonder de grondzuilen der sa
menleving te schokken en 'overhoop te
werpen, niets meer zou kunnen tot stand
brengen of verwezenlijken.
Bijgevolg zou de herziening der Grond
wet geen voordeel bijbrengen voor de
werkersstanden, maar zou integendeel,
de poort wijd openzetten voor nog vol
gende herzieningen en waaruit een tijd
vak van woelingen, onrust en wanorde
zou voortspruiten waarvan de gevolgen
niet te voorzeggen of te berekenen
zijn.
De liberalen, zegt de heer Woeste,
zijn verre van de herziening onzer
Grondwet als eene politieke noodwen
digheid te beschouwen, maar wel als
een middel om hunne uiteengeslagene
zijn hart geraden. O, maar hoe lief hem de ont
rooide schat ook ware, al was het dat dc ecrloozc
aanslag hem lot zinneloos worden getroffen had,
nimmer zou hij getuigenis hebben ingebracht,
nimmer zou hij eenen vader in het openbaar
hebben beschuldigd. En tocli wilde hij haar weder
de zoete gezclline zijns levens. Hij zou ze zijnen
vader gaan afvragen, hij zou hem bidden, om
geving smcckcn voor vroegere afwijkingen aan
zijnen wil, maar zijne vrouw moest hij heb
ben, of wel zou hij sterven aan de voelen van
eenen genadcloozen wreedaard.
Door eigene raadgeving versterkt en aangemoe
digd, trok hij naar het ouderlijk slot i
slaafsche dienstboden, stiptclijk de beleven huns
meesters nalevende, weigerden hem liet inkomen.
Hoe schoon hij tot hen ook sprak, hoe hij zich ook
herhaalde malen voor ruwe knechten vernederde,
het hielp voor niets de baron had uitdrukkelijk
bevolen de valbrug voor geenen onwaardigen
zoon neder te laten.
Reeds twee volte dagen had hij op den grond
zijner ouders, als een ellendige zwerver rondge
dwaald, tc vergeefs zoekende of er niemand was
die hem de intrede van het kasteel vergemakke
lijken kon, wanneer hij tegen den nacht op c
korten afstand van het slot was gaan nederzitten,
Het afgematte hoofd tegen eenen boom geieundi
staarde hij treurig peinzend door de duisternis op
dien puntigen toren, die te midden van het groen
gelederen weêr te verzamelen, 't Is lou
ter partijbelang dat hen doet handelen.
Onze achtbare vertegenwoordiger
vreest voor onze katholieke partij
noch het algemeen stemrecht, noch
het bekwaamheidsstelsel, noch het
stemrecht voor allen die, kunnen
lezen en schrijven hij is ver
zekerd dat, 't is gelijk 't welk dezer stel
sels dat zou verkozen worden, het aan
onze denkwijze eene overwegende meer
derheid zou verzekeren. Doch wat, vol
gens hem van eene herziening te duchten
valt, 't is een tijdstip van woeling, on
rust en wanorde.
Het is gevaarlijk, zegt hij, toe te geven
aan hen die gedurig dreigen Her
ziening of opstand Zij die deze bedrei
ging uilen, zouden niet afzien van den
oproer als zij de herziening zouden ver
kregen hebben, want hun eenig doel
einde is \an door de herziening tot den
oproer, tot de revolutie te geraken. De
revolutie is hun laatste woord, hunne
programmas en redevoeringen bewijzen
klaar en duidelijk. Het is onze plicht onze
de eerlijke bevolkingen hier over in te
lichten en aan onze werklieden te toonen
dat men hen fopten hen tot speelpoppen
wil maken van lieden met kwade inzich
ten en persoonlijke eerzucht behebt.
Onze moedige vertegenwoordiger be
sluit als volgt
Ik roep dus opnieuw al de behouds-
gezinden op om zich rond de Grondwet
te scharen. De grondwet is de vastheid
ze geheel of gedeeltelijk afschaffen ware
de visseliers in troebel water begunsti
gen. Maar ik zeg te zelfder tijd tot de rijke
klassen en tot de werkbazen vooral van
den Borinage en der omstreken van Char
leroi houdt u zonder verpoozing onledig
met de stoffelijke en zedelijke verbetering
van het lot des werkmans de werkman
is geen stuk gereedschap hij is een
mensch en een kristen.
De Denderbode, men weet het, treedt
de denkbeelden van onzen geachten ver
tegenwoordiger, M. Woeste, volkomen
bij. In ons nummer van 21 Oogst jl. heb
ben wij er overigens 't bewijs van gele
verd.
Zij die kortzichtig genoeg zijn om te
gelooven dat, in Frankrijk de Seminaris
ten uit loutere liefde tot het Vaderland
bij 't leger worden ingelijfd, mag men
voorzeker dommerikken heeten.
De Mol d'Ordre een Parijsisch dag
blad, doet ons het ware doel dezer wet
in de logiën gesmeed kennen.
Die wet, schrijft het hooger bedoeld
blad, zal het uitwerksel niet hebben dat
men er van verhoopt. Zeer zeldzaam zul
len de seminaristen hunne kameraden
volgen naar die plezierige plaatsenwaar
des zondags avond de mannelijke kracht
zich uitlaat. Te vergeefs heeft de wetge
ver hen van de sacristie willen ver-
hem de plaats aanduidde waarnaar gansch het
verlangen zijns levens, heel zijne ziclenzucht zich
richtte. Daar, toch, wanneer in dc kinderjaren hij
het nog niet bestond aan zijnen vader rekening
over zijne daden te vragen, was hij eens gelukkig
geweest. Toen van eene teedere moeder gelief
koosd, die nu reeds sinds lang achter gindschcn
heuvel op liet kerkhof zijns gesiachts begraven
lag, van den baron bemind, die tocli soms voor
hem het gevaarlijk gelaat verteerderde, was hij
wel verre van te denken dat na een tijdruimte
van eenige jaren, hij gedwongen zou zijn ge
weest, in bet gezicht zijner woning op den killen
grond eene rustplaats te zoeken.
Zulke gedachten bedroefden hem dermate, dot
de tranen zijne oogen bevochtigden, en, al was
het dat hij het onmenschelijk gedrag zijns vaders
hoog laken bleef, gevoelde hij evenwel eenig na
wee over zijne onbuigbare tegenkantiiig. Hoe ver
dwaald, hoe plichtig ouders ook zijn, is het aan een
kind deze dwaling, deze plichtiglieid met hardheid
te bestrijden Zou het niet beter zjjn in de stilte
des harte» een kwaad te betreuren, waarover het
niet gegeven is rechter te zijn t
Terwijl hij alzoo denkend zat, begonnen dc
voorwerpen, waarop hij steeds betoog gevestigd
hield, zich duidelijker en duidelijker te doen
onderscheiden. Niet wetende waar hij zulk een
wonder aan toekennen moest, daar hij eenige ston
den vroeger moeite had gehad in de duisternis
iets nauwkeurig te herkennen, stond hij in een
muai op, rondzoekende waar toch de luchtbron
was, die zulke schielijke klaarheid over bet slot
verspreidde.
Doch weldra merkte hij aan den smook die
van onder den toren opsteeg dat er in de woning
van het kasteel brand was ontstaan. Een schie
lijke angst beklemde zijne borst bij het gevaar
waarin zijn vader, waarin mogelijk zijne Clara
verkeerdeen wijl hij er heen liep om hulp en
redding te dragen waar hij die geven kon, stond de
trotschc bouw reeds in volle vlam eer bij ter
plaatse genaderd was.
Het geblaf en het gehuil der honden, de nood
kreten der bedienden hadden reeds menigen dor
per ontwaakt, die vroeger of gelijktijdig met Wal
ter hunne hulp waren komen bieden maar, daar
ongelukkiglijk eenige dagen hitte, de bornputten
had uitgedroogd, was er niet meer op demping
van het vuur te hopen.
Eindelijk, zijnen vader tasschen de menigte be
merkende, die radeloos, met verwilderden blik op
do vlammen staaarde die zijne woning tot assehe
vcrtcereu gingen, waagde het de gefolterde zoon
hem te naderen, hoe slecht de stond ook gekozen
washij wilde kost wat kost, een einde aan zijne
droeve onzekerheid.
(Wordt voortgezet.)