NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Donderdag 4 September 1800, 10 centiemen per nummer. 44,te Jaar, N0 2494 ARONNEMENTPRIJS ANNONCENPRIJS Politiek overzicht. De Boerenbond. Wat de Boerenbond wil. DER GEVANGENEN. Een brief Een en ander. Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars fr. 3,25 voor res maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijlt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat, II, nabij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op 3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen hekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Calque AELST, 3 SEPTEMBER 1890. De Coulisses en Boulangisme. Parijs, 2 sept. Heel het boulangism valt in 't water. M. Naquet verklaart dat hij vreemd is aan de artikels van den Figaro.Hij erkent er de echtheid van en vraagt niets beters dan uit het politiek leven te treden, als zijne kiezers het hem toelaten. MM. Bondeau en Pierre Richard, bou- langistische afgeveerdigden, verklaren dat de Ligue de Patrioles een manifest zal uitveerdigen wanneer de artikels in den Figaro ten einde zijn. Verschillende boulangistische comi- teiten zegt Figaro hebben de afge- veerdigden hunner partij verzocht uit leggingen te geven, over de artikels in dit blad. X. de schrijver van de Coulisses zegt in Figaro dat hij zijnen waren naam op tijd en stond zal doen kennen, en dan rekenschap zal vragen over de hem ge dane beleedigingen. M. Thiebaut is met twee getuigen naar Londen vertrokken, om Rochefort te dagen tot een tweegevecht, wegens een artikel in den Intransigeant. Keiter Wilhelm en de czaar. Het door buitenlandsche bladen verspreide gerucht, omtrent eene oneenigheid tus- schen keizer Wilhelm en den czaar, bij gelegenheid van de jongste legeroefenin- gen te Narwa, wordt van gezaghebbende zijde verklaard geheel en al uit de lucht gegrepen te zijn. Volgens de verzekering van aanwezi- Sen moet er niet de geringste grond tot it gerucht bestaan. Het was ook moeielijk aan te nemen dat de czaar en de duitscbe keizer, zelfs al komen zij niet overeen, gebruik zou den maken van hunne bijeenkomst om aan die^neenigheid lucht te geven. Op zoiïdag 20 juli jl. vergaderden te Leuven, in het Huis der ambachten, een groot getal grondeigenaars, landbouwers en vrienden der provinciën Antwerpen, Limburg en Vlaamsch Brabant, om de eerste grondslagen van eenen Boeren bond te leggen, tot hulp, bijstand en bescherming van den landbouw. De stichters van dezen Bond hebben de Duitscbe Bauervereinen van Westtalcn en der Rhijnprovincien tot voorbeeld genomen. De voorloopige vergadering van 20 juli heeft, naar luid van 't art. 46 der standregelen, een voorloopig komiteit aangesteld, alsook besloten dat het re glement en een omzendbrief zullen ge drukt worden. Verder werd nog 't besluit genomen plaatselijke vergaderingen te beroepen om overal parochiale Boeren- gilden te stichten. De oproep is onderteekend door de heeren Helleputte en Frans Schollaert, volksvertegenwoordigers en den E. H. Mellaerts, sekretaris van den Boeren bond, te Leuven. Uit de artikels 3, 4 en 22 der standre gelen blijkt dat het doel en de middelen an den Bond betrek hebben 1° Op den Landbouw, 'l is te zeggen op alles wat de stoffelijke belungen der land bouwers betreft. Het iandbouw-onderwijs, de gezamen lijke aankoop van meststoffen, van bees tenvoeder, van zaai- en plantgoed en van zekere landbouwwerktuigen, de stichting van plaatselijke spaar- en krediet-instel lingen. de onderlinge verzekering van het vee, de samenwerkende melkerijen en andere spaarzame instellingen. Er kan ook gezorgd worden voor de vriendelijke vereffening van geschillen eu kostelooze reehtsraadpleging, 2° Op de tusschenkomst der wetge- ing, in alle zaken waar zij invloed kan uitoefenen op den landbouw en den roudeigendom. De landbouw betaalt in ons land 40 millioen belastingen en de grondeigendom alleen is gehypothekeerd voor ongeveer anderhalf milliard hetgeen, de kosten in begrepen, en aan den taks van 5 p. li. nog eene jaarlijksche belasting van 75 millioen ot ongeveer de helft der zuivere opbrengst van den grond uitmaakt. Daarenboven benuttigt de landbouw,deze levenskracht van het land, ongeveer 1,880,000 werkende personen, terwijl al de andere nijverheden vereenigd slechts 953,000 werklieden gebruiken. Men kan dus den Boerenbond niet beschuldigen van overdrevene eischen, als hij aan de wetgeving eene voorzichtige bescherming, wetten tegen de woekerij. de afschaffing van onrechtvaardige belastingen, een landbouwkrediet in verhouding met den aard van den eigendom en andere wet- jevende maatregelen, vraagt. Zonder in- )reuk te willen maken op de rechten van andere standen, eischt hij voor den land bouw de rechtvaardigheid waarop zij recht heelt. 3° Eindelijk op de herstelling van den landbouw als maatschappelijken stand, als gilde of vereeniging van landbouwers eu eigenaars, op kristeue grondbeginsels gesteund. De natuurlijke orde, door de Voorzie nigheid gevestigd, bevat eene samenle ving, ingericht volgens de verschillende standen. Door de guillolien en hel ver gieten van stroomen bloeds heeft de Fransche revolutie ds laatste banden erbrijzeld, die de oude samenleving met de gilden verbonden. Zij lint elkeen strij- DE DOCHTER Eene geschiedenis uit de XlVe eeuw poor P. VAN DELEN. 5® Vervolg. Zoo de baron van Moerkerke eenigen tijd dc hoop had kunnen blijven koesteren, den in zijnen oogen verdwaalden zoon tot inschikkelijkere voelens te zien overkomen, werd die hoop nog maals verijdeld. Daar hij in dc stad verbleven had, sedert hij den vaderlijken dorpel nimmer overschreden, bad bij er met eene jonge wecze dochter eens overledenen poorters kennis ge maakt, met welke hij zich op weinig tijds in den eebt had vereenigd, ondanks de bedreigin gen zijns vaders, die dusdanig eene vereeniging ali den grootstcn heon, zijnen bloede toegebracht, had aanschouwd. Doel» niet laug had de jonge echtgenoot in de liefde ecner teedere gadetroost en leniging mogen vinden in het zielenwce dat hem de haat zijns vaders veroorzaakte. Een bevel des hertogs riep bem tc wapen, om ccnen zekeren graaf van Valkenberg te bevechten, dia de omstreken der stad Maastricht ver woestte. Na verloop van eenige maanden iiaddcn de hertogelijke wapenen recht aan dien vorstelijkcn strooper gedaan en Walter van Moerkerke, weer afgedankt, keerde terug naar Antwerpen, waar hij zijne geliefde cchtgenoote meende weder te vinden. Doch, nauwelijks was hij de woning, die hij sedert zijn huwelijk betrokken had, bin. ncn getreden, of hij ontwaarde weldra aan de uiterste verlegenheid der dienstboden, dat er hem een groot onheil was overvallen. Reeds onder den voorsmaak van zijn nakend lijden beheerscht, riep hij angstig om zijne ccht genoote doch niets dan de tranen van die hem omringden, antwoordden aan zijne stem. Na eenige stonden van pijnlijke onzekerheid mocht hij dan eindelijk liet akelig nieuws vernemen, dat zijne vrouw eensklaps verdwenen was. Denkelijk was zij geroofd maar wie had tot een misdrijf durven besluiten, waar tegen dc keure zulke straf fen be|«aUle Indien liet gerecht, ofschoon bij ernstige navorsehingen, den misdadige niet ontdekken kon, zoo had Walter hem van stonde aan in den voor een zelfzuchtig bestaan en weldra viel de voortbrengende arbeid, de landbouw zoowel als elk ander hand werk, onder den invloed eener ongena dige mededinging, in de handen der spekuleerende kapitalisten. De samenleving gevoelt dat zij lijdt onder den invloed der valsche grondstel sels waarvan onze beschaving doordron gen is. Ook beginnen «ie werkende klassen onzer steden en nijverheidsge- mcenten zich opnieuw te vereenigen in werkmanskringen, werkmanshuizen en -ilden, om door alle soorten van instel- ingen erin te gelukken stand te houden en van den Staat de rechten en de de- scherming te bekomen waarop zij recht hebben. Wij ook, om dezelfde uitslagen te bekomen ten voordeele van den land bouw, willen de landbouwers en eige naars en landbouwgiiden en landbouw bonden vereenigen. Maar om te bloeien en duurzame vruchten voort te brengen, moet de Boerenbond geplant worden in den grond van het knstendom. Goddank, wij zeggen het met fierheid, de Vlaamsche boeren geven aan al de maatschappelijke standen hel voorbeeld der kristeue eenvoudigheid van de waardigheid der zeden, van de getrouwueid aan de godsdienstige en burgerlijke overheden, van rechtvaardig heid en eerlijkheid in hunnen handel.Wij moeten dezen toestand behouden.Daarom moet onze Boerenbond,die den landbouw tot eenen maatschappelijken stand wil hervormen, eenen kristelijken aard be zitten in zijne leden, in zijne richting, in zijn doel. Van eenen anderen kant steunt de Boerenbond op de wederzijdsche verbin tenis,de belangen van allen te verdedigen en op den ouderlingen bijstand. Hij heeft tot kenspreuk Elk voor allen, allen voor elk. Hoe zou men deze grondbeginsels kunnen verwezenlijken, zelfs op stoffelijk gebied, zonder zelfopoffering, zonder on baatzuchtigheid, zonder liefde, zonder rechtvaardigheid En waar zal men deze deugden elders vinden dan in den kristen godsdienst De goddeloosheid leidt on - vermijdelijk tot baatzucht, tot wantrou wen en tot onrechtvaardigheid zij doet, zooals wij het zoo dikwijls kunnen vast stellen, de machtigste instellingen in duigen storten. Eigenaars en landbouwers, ziedaar wat de Boerenbond wil. Hij heeft de eerzucht aan de landbouwnijverheid, deze moeder der volkeren, die het bloed in hunne aderen doet omloopen, de plaats terug te geven die haar in de samenleving toe komt. Hel inrichtend komiteit samenge steld uit eigenaars en landbouwers van Antwerpen, Limburg en Vlaamsch Bra bant, richt eenen bijzonder warmen oproep tot de landbouwers dezer streken. Met u te vereenigen zult gij de macht uitmaken Met samen te strijden zult gij gelukken.Vereenigt u in parochiale gilden en schaart u onder de vlag van den Boe renbond. Het geldt het welzijn uwer huisgezinnen en de verbetering van uwen stand. De Denderbode juicht aan de pogingen van hel inrichtend komiteit toe en hij hoopt een dergelijke inrichting ook voor onze beide Vlaanderen te zien tot stand brengen. ■van den heer Woeste. Onze zoo moedige en als waardige Volks vertegenwoordiger, de lieer Woeste, komt aan Le Patriote eenen brief toe te sturen om zijne denkwijze te doen kennen over hel vraagstuk der herzie ning van onze Grondwet. De heer Woeste verklaart zich tegen de herziening en dat wel om de volgende gegronde reden Onze geachte Volksvertegenwoordi ger komt vooreerst op tegen de bewee ring als zou het algemeen stemrecht door de openbare denkwijze geëischt wor den. De beweging door de socialisten en radikalen op 't getouw gebracht, is verre van algemeen te zijn zij is slechts liet werk van eenigen die verre uit de minderheid des lands uitmaken. De bevolkingen in 't algemeen blijven er onverschillig aan. Heden telt het algemeen stemrecht veel min partijgangers dan in 1870 en in 1883. En waarom Vooreerst omdat al wie voorstaander van orde en vrede is, en deze maken de meerderheid des lands uit, vreezen het algemeen stemrecht aan de handen toe te vertrouwen van mannen die, door dat middel, niet de verbetering onzer wetge ving najagen, maar het tot een werktuig van zeltsverheffing willen gebruiken en die om hun doel te bereiken, gedurig met revolutie dreigen. Ten tweede, omdat onze sociale wet geving goed de vergelijking kan door staan met die waar 't algemeen stemrecht bestaat, dat zij deze onder verschillige opzichten zelfs overtreft, dat de open bare machten eenen gedurigen goeden wil toonen om de werkende klassen ter hulp te komen, en dat het algemeen stemrecht zonder de grondzuilen der sa menleving te schokken en 'overhoop te werpen, niets meer zou kunnen tot stand brengen of verwezenlijken. Bijgevolg zou de herziening der Grond wet geen voordeel bijbrengen voor de werkersstanden, maar zou integendeel, de poort wijd openzetten voor nog vol gende herzieningen en waaruit een tijd vak van woelingen, onrust en wanorde zou voortspruiten waarvan de gevolgen niet te voorzeggen of te berekenen zijn. De liberalen, zegt de heer Woeste, zijn verre van de herziening onzer Grondwet als eene politieke noodwen digheid te beschouwen, maar wel als een middel om hunne uiteengeslagene zijn hart geraden. O, maar hoe lief hem de ont rooide schat ook ware, al was het dat dc ecrloozc aanslag hem lot zinneloos worden getroffen had, nimmer zou hij getuigenis hebben ingebracht, nimmer zou hij eenen vader in het openbaar hebben beschuldigd. En tocli wilde hij haar weder de zoete gezclline zijns levens. Hij zou ze zijnen vader gaan afvragen, hij zou hem bidden, om geving smcckcn voor vroegere afwijkingen aan zijnen wil, maar zijne vrouw moest hij heb ben, of wel zou hij sterven aan de voelen van eenen genadcloozen wreedaard. Door eigene raadgeving versterkt en aangemoe digd, trok hij naar het ouderlijk slot i slaafsche dienstboden, stiptclijk de beleven huns meesters nalevende, weigerden hem liet inkomen. Hoe schoon hij tot hen ook sprak, hoe hij zich ook herhaalde malen voor ruwe knechten vernederde, het hielp voor niets de baron had uitdrukkelijk bevolen de valbrug voor geenen onwaardigen zoon neder te laten. Reeds twee volte dagen had hij op den grond zijner ouders, als een ellendige zwerver rondge dwaald, tc vergeefs zoekende of er niemand was die hem de intrede van het kasteel vergemakke lijken kon, wanneer hij tegen den nacht op c korten afstand van het slot was gaan nederzitten, Het afgematte hoofd tegen eenen boom geieundi staarde hij treurig peinzend door de duisternis op dien puntigen toren, die te midden van het groen gelederen weêr te verzamelen, 't Is lou ter partijbelang dat hen doet handelen. Onze achtbare vertegenwoordiger vreest voor onze katholieke partij noch het algemeen stemrecht, noch het bekwaamheidsstelsel, noch het stemrecht voor allen die, kunnen lezen en schrijven hij is ver zekerd dat, 't is gelijk 't welk dezer stel sels dat zou verkozen worden, het aan onze denkwijze eene overwegende meer derheid zou verzekeren. Doch wat, vol gens hem van eene herziening te duchten valt, 't is een tijdstip van woeling, on rust en wanorde. Het is gevaarlijk, zegt hij, toe te geven aan hen die gedurig dreigen Her ziening of opstand Zij die deze bedrei ging uilen, zouden niet afzien van den oproer als zij de herziening zouden ver kregen hebben, want hun eenig doel einde is \an door de herziening tot den oproer, tot de revolutie te geraken. De revolutie is hun laatste woord, hunne programmas en redevoeringen bewijzen klaar en duidelijk. Het is onze plicht onze de eerlijke bevolkingen hier over in te lichten en aan onze werklieden te toonen dat men hen fopten hen tot speelpoppen wil maken van lieden met kwade inzich ten en persoonlijke eerzucht behebt. Onze moedige vertegenwoordiger be sluit als volgt Ik roep dus opnieuw al de behouds- gezinden op om zich rond de Grondwet te scharen. De grondwet is de vastheid ze geheel of gedeeltelijk afschaffen ware de visseliers in troebel water begunsti gen. Maar ik zeg te zelfder tijd tot de rijke klassen en tot de werkbazen vooral van den Borinage en der omstreken van Char leroi houdt u zonder verpoozing onledig met de stoffelijke en zedelijke verbetering van het lot des werkmans de werkman is geen stuk gereedschap hij is een mensch en een kristen. De Denderbode, men weet het, treedt de denkbeelden van onzen geachten ver tegenwoordiger, M. Woeste, volkomen bij. In ons nummer van 21 Oogst jl. heb ben wij er overigens 't bewijs van gele verd. Zij die kortzichtig genoeg zijn om te gelooven dat, in Frankrijk de Seminaris ten uit loutere liefde tot het Vaderland bij 't leger worden ingelijfd, mag men voorzeker dommerikken heeten. De Mol d'Ordre een Parijsisch dag blad, doet ons het ware doel dezer wet in de logiën gesmeed kennen. Die wet, schrijft het hooger bedoeld blad, zal het uitwerksel niet hebben dat men er van verhoopt. Zeer zeldzaam zul len de seminaristen hunne kameraden volgen naar die plezierige plaatsenwaar des zondags avond de mannelijke kracht zich uitlaat. Te vergeefs heeft de wetge ver hen van de sacristie willen ver- hem de plaats aanduidde waarnaar gansch het verlangen zijns levens, heel zijne ziclenzucht zich richtte. Daar, toch, wanneer in dc kinderjaren hij het nog niet bestond aan zijnen vader rekening over zijne daden te vragen, was hij eens gelukkig geweest. Toen van eene teedere moeder gelief koosd, die nu reeds sinds lang achter gindschcn heuvel op liet kerkhof zijns gesiachts begraven lag, van den baron bemind, die tocli soms voor hem het gevaarlijk gelaat verteerderde, was hij wel verre van te denken dat na een tijdruimte van eenige jaren, hij gedwongen zou zijn ge weest, in bet gezicht zijner woning op den killen grond eene rustplaats te zoeken. Zulke gedachten bedroefden hem dermate, dot de tranen zijne oogen bevochtigden, en, al was het dat hij het onmenschelijk gedrag zijns vaders hoog laken bleef, gevoelde hij evenwel eenig na wee over zijne onbuigbare tegenkantiiig. Hoe ver dwaald, hoe plichtig ouders ook zijn, is het aan een kind deze dwaling, deze plichtiglieid met hardheid te bestrijden Zou het niet beter zjjn in de stilte des harte» een kwaad te betreuren, waarover het niet gegeven is rechter te zijn t Terwijl hij alzoo denkend zat, begonnen dc voorwerpen, waarop hij steeds betoog gevestigd hield, zich duidelijker en duidelijker te doen onderscheiden. Niet wetende waar hij zulk een wonder aan toekennen moest, daar hij eenige ston den vroeger moeite had gehad in de duisternis iets nauwkeurig te herkennen, stond hij in een muai op, rondzoekende waar toch de luchtbron was, die zulke schielijke klaarheid over bet slot verspreidde. Doch weldra merkte hij aan den smook die van onder den toren opsteeg dat er in de woning van het kasteel brand was ontstaan. Een schie lijke angst beklemde zijne borst bij het gevaar waarin zijn vader, waarin mogelijk zijne Clara verkeerdeen wijl hij er heen liep om hulp en redding te dragen waar hij die geven kon, stond de trotschc bouw reeds in volle vlam eer bij ter plaatse genaderd was. Het geblaf en het gehuil der honden, de nood kreten der bedienden hadden reeds menigen dor per ontwaakt, die vroeger of gelijktijdig met Wal ter hunne hulp waren komen bieden maar, daar ongelukkiglijk eenige dagen hitte, de bornputten had uitgedroogd, was er niet meer op demping van het vuur te hopen. Eindelijk, zijnen vader tasschen de menigte be merkende, die radeloos, met verwilderden blik op do vlammen staaarde die zijne woning tot assehe vcrtcereu gingen, waagde het de gefolterde zoon hem te naderen, hoe slecht de stond ook gekozen washij wilde kost wat kost, een einde aan zijne droeve onzekerheid. (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1890 | | pagina 1