NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 28 September 1890,
10 centiemen per nummer.
44ste Jaar N. 2500.
ABONNEMENTPRIJS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
DER GEVANGENEN.
Dentiergalm en de sociale
kwestie.
Tabaksrechten.
Een en ander.
DE DENDER-BODE.
Jil blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekeningvan den volgenden dag, De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 vo«f? drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijd in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutstraat,
N°10, nabij de Groole Markt, en m alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakin"en bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. --
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door °de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque saam.
AELST, 27 SEPTEMEH 1890
Fransche ministerraad. De ministers
vergaderden donderdag in liet ministerie
van oorlog, onder voorzitterschap van
M. de Freyciuet.
MM. Bourgeois, Rouvier en Develle
waren afwezig.
De Kamers zullen den 20 October aan
staande weer bijeenkomen. Eene week
te voren hervat de begrootingscommissie
hare werkzaamheden.
De ministerraad hieldt zich bezig met
het algemeene tarief van inkomende
rechten, dat door de ministers van
financiën, van landbouw en handel is
samengesteld en eerstdaags aan de
Kamer ingediend zal worden.
De minister van openbare werken heeft
twee hoofdinspecteurs van den water
staat naar het zuiden gezonden, om hem
te berichten over de overstroomingen.
De ministerraad overlegt of er aanleiding
bestaat den raad van State, hij de afwe
zigheid der Kamers, beschikking te vra
gen over de noodigc credieten, om in
den eersten nood der benadeelde land
streek te voorzien.
M. Yves Cuyot heeft aan zijne collegas
een decreet voorgelegd, strekkende lot
het openen van een crediet van 300.000
tr. om in de eerste behoeften te voorzien.
l)e laatste telegrammen uit het zuiden
melden eene verbetering in den toestand.
De erfenis Joffrin. 't Zal een heel
belangwekkende kiezing zijn, die in de
wijk Cügnancourt, daar waar verleden
jaar Boulanger met 7000 stemmen werd
gekozen, maar waar de kamer niettemin
offrin als afgeveerdigde uitriep.
Vooreerst hebt ge de socialisten van
de kleur van den overledene. Deze liggen
ondereen volopin ruzie en er zijn er niet
minder dan drie eandidaturen in de
partij, die yan MM. Lavy, Brosse en Al-
lemane.
Nu hebt ge natuurlijk nog de revision
isten en boulangisten. Zij zullen wel
geen 7000 stemmen meer halen, maar
toch zijn ze nog machtig in dit kwartier.
Men spreekt reeds van de candidaluur
van generaal Boulanger zeiven. 'i Zou de
comedie zijn van den doode, die met
kracht en geweld terug leven wil
Van een anderen kant, noemt men M.
Andrieux, oud-prefekt van policie en
een der aanzienlijkste mannen van wijlen
de boulangistische partij.
Wat er van zij, indien de revisionisten
vereenigd opkomen tegen de verdeelde
socialisten, dan zal Joffrin wel door een
boulungist worden vervangen. Maar in
dien men iets verstandigs wil doen, dat
DE DOCIIXER
Eene geschiedenis uit de XIVe eeuw
DOOR
P. VAN DELEN.
11* ervolg.
Van Ruysbrouck moesl weldra ondervinden dat
het hier meer eene beproeving op het geduld dan
1> de dapperheid gold. Reeds gedurende twrc
werklooze dagen had hij voor tijdkorting en orn de
«Ifverling te bevechten, verscheidene malen aan
de echtgenootc zijns vriends liet hem wedervarene
medegedeeld, waarhij de vrouw niet nagelaten
had over zijn ongelukken cn het lot der arme on-
gcloovigc tranen te storten. De gevangene, om
laar hart lucht te geven, had hem reeds hare ge-
j^hiedenis verhaald, en de roerende afschildering
cr ramspoeden, die zij op de volgende wijze
Toordroeg, had ook meer dan eens den jongeling
tot wecuen bewrigen.
Nauwelijks cenigc dagen geleden was ridder
Walter met uwon vader, zijnen oaafscheidbarcn
Triend, ten strijde getrokken, of er melde zich een
men dan toch Boulanger ter zijde late
Een boom, die van zijn worlels is be
roofd, kan immers geen vruchten meer,
dragen
Ik laat den overigen laster waarmede
dit artikel is doorspekt terzij om het
volgende getiteld
De vermindering der geboortens een
weinig te ontleden.
De heer Leroy-Beaulieu, de groote
fransche staathuishoudkundige kondigt
in de Débats eene reeks art. af om te
bewijzen, de vermindering van 't aantal
geboorten in Frankrijk bijzonderlijk en
ook in andere landen.
De hooger genoemde schrijver vindt
de oorzaak in de vermeerdering der
algemeene welvaart, maar vooral in de
verslapping der godsdienstige denkbeel
den.
Dendergalm merkt met innige vol
doening aan dat die vermindering meer
kenmerkend is in de Waalsche provin
ciën als in de Vlaamsche, Het geusche
orgaan betwijfelt of die vermindering
een wezenlijk kwaad is, het meent
vast te stellen dat bij een arm, dom
en ellendig volk de geboorten vermeer
deren, en bij een rijk, geleerd en wel
varend volk dit getal vermindert, ver
ders preekt het blad volledige vrijheid
van onthouding aan, 't is te zeggen, van
zich op laffe wijze te onttrekken aan
de plichten van den huwelijken staat.
Dit zijn de theorien waarmede men
trclu aons braaf en zedelijk Vlaamsche
volk op den weg te brengen waar
Frankrijk reeds zoover gevorderd is.
In korte trekken wil ik onderzoeken
waar dit stelsel naartoe leidt, met de
geschiedenis te raadplegen der verleden
en tegenwoordige volkeren.
Wanneer Griekenlands verval zich be
gon te openbaren en zijne vroegere
welvaart was verdwenen, was zijne be
volking in volle vermindering.
Politius, een der grootste politieke
mannen van dien tijd, verhaalt ons het
verval der sleden, de ontvolking der
dorpen, den onbebouwden staat der
velden. Dit is toe te schrijven, zegt
dien schrijver, aan den hoogmoed en
de zucht naar genot, men wilde zich
den last des levens vergemakkelijken
door weinig kinderen op te brengen.
In Rome, wanneer zijn vorigen roem
begon te dalen, was het Diet beter ge
steld. Te vergeefs deden verschillige
keizers eenen oproep lot het volk alles
was te vergeefs, de zinnelijkheid be
hield de bovenhand, elk trachtte zooveel
mogelijk te genieten en zich te onttrek-
man hij mij aan, w ieus gelaat zich door zijne een
voudige argloo.-hcid onderscheidde. Deze mcnsch
klaagde mij bitier over de armoede waarin hij,
zijne zieke vrouw en zijne kinderen verkeerden,
armoede die zich des te moer deed gevoelen sinds
het schielijk vertrek mijns cchtgenoots, dien by
afschetste langen tijd de voorzienigheid van zijn
huisgezin te zijn geweest.
Daar het mij niet onwaarschijnlijk voorkwam
dat mijn gemaal, huiten mijne wete, cenigc wer
ken van liefdadigheid verichlte, beloofde ik dan
ook tijdens zijn afwezen eenigen bijstand aan zijne
gunstelingen te verleenen cn stelde den dag en
een bepaald uur, waarop ik naar zijne woning ko.
men zou, om tczicn of het waarlijk was gelijk hij
het voorgaf.
Op den gezegden tijd trok ik met mijne ka
mervrouw naar de opgegeven plaats, ik wil de
oude dienares, die mij van het huigezin mijner
ouders bijgebleven was, niet verdenken; maar was
het niet zonderling dat zij ondereen voorwendsels
mij ondcrwcge verliet om mij alleen in den (strik
te laten vangen die mij gespannen was?
Nauwelijks had ik den dorpel van het bij dc
vesting gulegen huisje overschreden, of ik ont
waarde hel snoodc bedrog. Driemannen, waaraan
mijn eeuwig beul, Scgcr Lisbont, scheen te beve
len, kuclden mij vast; ik deed eenigen hooploozen
tegenstand, riep Walter ter Jiuip, had om genade;
maar de roovers verkiuarden mij stellig dat niets
mij helpen kon; dat zij last hadden mij elders te
ken door den ongehuwden staat, aan de
lasten en plichten des huwelijks.
Het is van algemeene bekendheid
hoe dan de zedeloosheid in dit voorheen
zoo machtige Rome toenam, hoe dan
het volk het genot boven alles stellende
naar de groote steden week om daar
hunne dagen te slijten in braspartijen
en spelen. Welke de gevolgen zijn ge
weest van dien toestand, bericht ons
de geschiedenis.
Een handvol barbaren waren vol
doende om zich van die romeinsche
streken meester te maken, waar voor
heen Kunsten eu Wetenschappen bloei
den en dan bijna verlaten waren, waar
voortijds die dapperen woonden die
deelraaakten der horden van Scipio
Pompejus en Gesar.
Maar dan ook hadden de Romeinen
ruimschoots gebruik gemaakt der vrij
heid van onthouding door Dendergalm
aangepredikt.
Wal in vorige eeuwen is gebeurd, is
nu ook in onze lijden weer te besta-
tigen. Ik vraag het, is er een land in
Europa dat de vergelijking kan door
staan met Frankrijk onder opzicht van
ligging, klimaat en landelijken rijkdom
Dus vereenigt het alle de voorwaarden
noodzakelijk aan een vooruitstrevend
volk.
Doch ongelukkiglijk heeft den be-
smettenden wasem der ongodsdien
stigheid Frankrijks luchtkring verpest.
De zedeloosheid welke met de onver
schilligheid op gelijken pas vooruit
treedt, heeft het fransche volk de ge
dachten ingeblazen aan wier toepas
sing Rome is bezweken. En thans is het
voor iedere» onbenevelden geest klaar
,.w®zen» m,skenning der heilige
plichten des huwelijks een gevolg der
morale indépendaute de ontvolking en
het verval medebrengt van dit land
welk nog, het drie vierde eener eeuw
geleden, de les spelde aan Europa.
Die ontvolking heeft voor gevolg dat
vreeraden, volgens Dendergalm natuurlijk
dom, arm en ellendig zooals Duitschers,
Belgen en Italianen, Frankrijk kolonise
ren en zich op vreedzame wijze van alle
zijne levende krachten meester ma
ken.
Waren de theorien van het geusche
blad aanneembaar dan zijn de Vereenigde
Staten, Engeland, Duitschland, en Belgie
de domste, ellendigste en armste streken
der wereld, immers 't is in die landen
dat men de talrijkste huisgezinnen aan
treft.
De Vereenigde-Staten dom, arm en el
lendig, het land welk tegenwoordig de
kroon spant der ontwikkeling op stoffe
lijk gebied, waar den openbaren rijkdom
heden op kollossale wijze toeneemt.
Engeland dom, arm en ellendigde ko
ningin des handels, het toonbeeld van
industrieel vernuft.
geleiden, waar mjj overigens geen kwaad zou ge
beuren.
Hoe ik hier gekomen ben, weet ik niet. Had
men door eenig kuntsmiddcl mij bewustloos van
mij zelve gemaakt, of wel was het uit eigene aan
doening dat ik in eene zoo lange bezwijming bleef?
Wat ik het eerst bij mijne ontwaking ontwaarde
was het gezicht van den gevrcesden vader mijns
geliefden cehtgenoots die met Lishout over mijne
beschikking scheen te beslissen. Een schreeuw van
angst cn verbazing ontvloog mijnen mond; doch
dc baron naderde mij zachtjens en sprak met ge
maakt zoet gelaat:
Nu dochter en hij drukte bijzonder op dit
woord, mogelijk om mij dc benaming van vrouwe
te ontkennen, er is wel reden om over u ge
stoord te zijn; gij alleen zy't de schuld van het
verdwalen mijns zoons; doch daar gij mogelijk
uwe middelen van verleiding met geen boos inzicht
hebt gebruikt, wil ik mij niet wreken op u; alleen
lijk zal ik zeggen dat ik anders over uw lot heb
beslist; wij hebben u eenen echtgenoot uitgedacht.
Ontzet en verontwaardigd over eene zoo zon
derlinge taal, sprak ik tot den baron:
Gij bedriegt u, lieer; tussclicn mij en ridder
Waiter heeft er nooit verleiding noch plichtvcr-
geten bestaan. Een eerlijke, onbreekbare hand
heeft ons vereenigd ik ben zijne echtgenootc, en
cn nimmer zal ik de trouw verbreken die ik hem
gegeven heb.
In woede opspringend, grijnsde de baron:
Duitschland, dom, arm en ellendig, het
welk de palm houdt der Wetenschappen
waar de vermeerdering der bevolking
hand in hand gaat met in- en uitland
schen roem.
België ons lieve vaderland dom,
arm en ellendig waar Kunsten en
Wetenschappen de eereplaats be-
kleeden en Handel en Nijverheid eene
bewonderenswaardige vlucht nemen.
Aalst dom, arm en ellendig, en ik die
meende in het midden eener verstandige
en welvarende bevolking te zijn ge
weest.
Waarlijk Dendergalm heeft zeker bij
het schrijven van dit artikel het hoofd
verloren, ook schrik ik voor het ont
haal zijner mannen bij de kiezers.
Ook het is klaar wie zijne huwelijks
plichten miskent of den moed te kort
schiet om ze te vervullen, geen man is
bekwaam zijne rust en voldoening op te
offeren voor den vooruitgang zijner fami
lie om kinderen op te kweeken die
getemperd in de harde school van the
struggle for life in staat zijn zich in de
wisselvalligheden des levens op het
rechte spoor te houden en te streven ter
bevordering van stoffelijk welzijn en
verstandelijken vooruitgang.
Nog meer daalt met die vrijheid van
onthouding de persoonlijke en zedelijke
waarde der mannen welke die leer toe
passen, ook de maatschappij lijdt er
gevoelig door, zij mist dan armen ter
ontginning der nieuwe streken.
Is het op onze dagen voor elk land
geene noodzakelijkheid van te koloni
seren om zich op de uitheemsche mark
ten niet te zien verdringen Wat is er
;rootscher en ook weldadiger dan die
beweging der gezonde christene volke
ren onzer dagen, om zich over Asië,
Afrika, Amerika en Oceanië te versprei
don en er den beschavenden invloed
onzer eeuw te doen gevoelen, aldus
gehoorzamende aan het goddelijk woord:
Replete tenam et subjicite earn.
O, dien verpestenden wasem der
onthouding zal hier misschien ingang
vinden bij eenige volgelingen der partij
van Frankrijk, maar van het Vlaamsche
volk zal die besmetting worden afge
weerd, dank den ouden Vlaamschen
godsdienstzin en nog immer rein
lewaarde zeden.
Ik zou gaarne de argumenten hier
aangevoerd nog breeder hebben ont
wikkeld en er nog andere doen gel
den, maar reeds telang heb ik mis
bruik gemaakt der kolommen van Den
Denderbode en der aandacht zijner lezers.
Het antwoord der Dendergalmers zal mij
overigens de gelegenheid geven er op
terug te komen.
F. S.
Ho! gij zult ze niet breken, de belachelijke
trouw die u, gemecne poortersdochter, aan den
edclstcn bloede zou moeten vereenigen?.... Alen
moest den priester hangen, die zulke verbintenis
ingezegend heeft! Ik zegge u dat ik in dit huwelijk
niet heb toegestemd en dat het dienstvolgen? niet
bcstaatl... Gij zult eenen anderen echtgenoot ne
men I
Nooit! riep ik met wanhopig besluit,
neen, nooitl
Rij deze zoo gemeende woorden viel Lishout,
die de plaats geen oogenblik verlaten had, gc
knield aan mijne vactcn.
Dochter, sprak hij, ik biddc u, verzaak
toch aan eischen die zoo onwettig als reddeloos
zijn. Het is immers hemeltergend dat dienstbare
laten, al het dat gij die in dc steden vrijepoorslers
noemt, aan ccnc vereeniging met edel geborenen
durven denken; gebruik uw leven tot een zediger
en eerlijker doel! Ach! ik biddc u, weiger toch niet
aan den wensch van onzen genadigen Heer; liet
geluk van twee menschen, het behoud van vader
en zoon hangt van uwe beslissing afl
Ik verstond mij niet aan zulke vreemde taal,
noch minder wanneer, na eene korte pooze stil-
zwijgens, hij tot zijnen mpestcr scheen te spreken:
Vergeef m(j, genadige Heer, het is niet dat ik
op verbeven gevoelens aanspreken wil; maar het
is toch wel pijnlijk aan het hart ran eenen vader
het gedacht dat zijn zoon sterven moetl Ik weet
°at uwe gramgchap rechtvaardig is, dat mijn zoon
Wanneer ik mijne denkbeelden over de
tegenwoordige rechten iii de wereld zond,
vleide ik mij geenszins bij de gedachte
van een aangenaam onthaal bij de massa.
Ook was ik weinig verwonderd zondag
laatst een artikel te zien verschijnen om
mijne besluitselen te bestrijden en die
hatelijke belastingwet in den grond te
boren.
Met innig genoegen mag ik bestatigen
dat mijne bijzonderste argumenten ter
behoud van de belasting door mijn tegen
spreker niet zijn aangeraakt, dus blijven
zij in vollen omvang rechtstaan en behoef
ik ze niet verder te verdedigen.
Ik heb dan klaar bewezen hoe nood
zakelijk ter vooruitgang onzer landelijke
teelt, de bestaande rechten zijn en hoe
zij machtig medewerken ter veredeling
en verfijning onzer produkten. Maar deze
bewijsvoering kan bij mijn tegenstander
niet in aanmerking komen bij al het lijden
en zuchten door de rechten den kleine
planters en werklieden, aangedaan.
Overdrijven wij de kwesiie niet, vriend
lief. Zijn die lasten dan zoo drukkeiid
voor den werkman De wet verleent
hem volle vrijheid tot 80 planten, eens
dit getal overschreden vervalt hij in
't gewoon recht en betaalt dan 1.50 fr.
per honderd. (Niet 3 fr. vriendje.)
Is er een Vlaamsche werker welke zich
voor zulke kleinigheid, het genoegen zou
willen ontzeggen,hem door het pijpje ver
schaft en wat door onzen schrijver zoo
gevoelvol wordt bezongen O, neen en
het bewijs ervan is het altijd klimmende
getal rookers.
Om logiek te zijn verwacht ik van
mijnen geachten bekamper, het voort
zetten van zijnen veldtocht tegen de
andere verbruiks-belasiingen in een
zijner volgende artikels zal hij zijne
machtige stem laten klinken ter afschaf
fing der accijnsrechten op het bier, de
genever en koffie. Hij zal dan uit al
zijne krachten protesteeren tegen het
behoud dier laslen welke op onze volks
dranken drukken en er den prijs zoozeer
van verhoogen.
In zijne volgende versjes zal hij aller
harten verteederen (zelfs 't Beernaert's)
door het afschilderen der gemoedstem
ming onzer werklieden tusschen pot en
kan gezeten, de hoofden verhit, door het
bruisende gerstennat.
De afschaffing dier rechten welke het
natuurlijk gevolg zullen zijn van den
wakkeren strijd, zal in de geschiedenis
van onzen werkersland uit dankbaarheid
worden aangeboekt nevens den gulden
naam van dien onvermoeibaren strijder.
Wat den gemoedelijksten onzes dich
ters van onze voorvaderen zong zal dan
weer bewaarheid worden
Zij wilden wat was recht
En wonnen wat zij wilden
meer dan de dood heeft verdient; maar hij is miin
kind,...
Maar wat verlangt gij van mij? riep, hui
verend bij de gedachte die eens in mij opgerezen
was.
O, ik verlang niets, riep de ellendige, mij
de gevouwen handen toereikende, niets dan
wat u en mijn zoon gelukkig maken kan. Wil hem
tot cehtgcnoot aanvaarden! ontruk hem door dit
middel aan de handen van den beul die op hem
wacht!.... (I)
O, was het niet te schaamteloos gehandeld met
eene vrouw die steeds het besef van eigenwaard
boven alles in de wereld had weten te schatten.
Verontwaardigd keerde ik den rug aan den ver-
foeielijkcn slaaf cn mij tot zijnen meester wcncen-
de riep ik, verstout en opgehist door den mij toe-
gebrachten hoon:
Heer baron, is het dan in ernst dat men mij
zulke voorstellen durft doen? Ik heb het gezegd, ik
ben de vrouw van Walter Van Aloerkerke, cn nooit
zal in mij zijne eer, nog die van den pand zijner
liefde worden geschonden!...
Bij deze woorden trilde en beefde de baron; hij
vatte nuj bij den arm en schreeuwde mij dc vol
gende woorden als mijn doodvonnis toe:
(1) In de middeleeuwen cn later nog bestonden
er plaatselijke gebruiken die aan cencn veroor
deelde volle lijfsgenaden verleenden, zoo cr zich
eene vrouw aanbood die verklaarde hem tot echt
genoot te zullen nemen.
Om de kroon op het werk te zetten zal
o' ze schrijver ook te velde trekken ter
vermindering ofalgeheele afschaffing der
grondlasten, zij ook drukken rechtstreeks
op den kleinen eigenaar of pachter en
zijn eene onrechtslreeksche belasting op
dit produkt t, welk de zinnen scherpt en
t verstand verlicht, (sic)
Mijn geleerde tegenspreker vind ver
der nog die jaarlijksehe fiskale bemoeiin
gen hatelijk, voor het vrij en onafhanke
lijk karakter van den Belg.
Denkt eens beste lezer hoe het dan
moet gesteld zijn met onze brouwers en
stokers niets weerhoudt daar die hoog
moedige mannen van Beernaaris-leger
in hunne eigendommen komen zij snuffe
len bij dagen en nachten, er den voor
uitgang bespiedende.
Onze schrijver breekt dan op welspre
kende wijze het argument af van den
Wervickschen planter voor het behoud
der rechten, Hel is niet door de mededin
ging trachten te beletten dat onze in-
landsche kuituur te redden is. Alleenlijk
door de verbetering der teelt zullen de
prijzen stijgen en het verbruik onzer
produkten op gevoelige wijze vermeer
deren.
Daar de rechten voor gevolg hebben
meerdere zorgen aan de plantingen be
steed, dus verfijning van het produkt
zoo zal mijn achtbare tegenspreker zich
na rijp onderzoek aan mijne zijde scharen
en met mij het behoud der rechten
eischen. Hij zal zijnen wensch ter al-
schaffing der plantrechten en vermeer
dering der inkomrechten laten vlot
ten, voor de gevolgen van dien maat
regel zal hij terugschrikken.
Immers dan zou, de groole meerder
heid onzer planters door die kunstmatige
prijsverhoogiiig in slaap gewiegd, de
nieuwere toepassingen der wetenschap
minachtend van de hand wijzen, de
spreuk toepassende Wie wel is moet
niet zoeken. Zou dan, beste lezer, de
brab.'iiitsche hoppeplanter in korten tijd,
onze tabakskweekers eenmaal zoo diep
gevallen, onder opzicht van verval der
teelt, nog in iets te benijden hebben
AF. S.
Gemeentehuizen en herbergen. In
vele gemeenten nog is het gemeentehuis
gevestigd in de bijzonderste herberg,
waarvan de baas e> ne of twee zalen ter
beschikking stelt van de overheid, voor
hare vegaderingen en officieele plechtig
heden.
Het gouvernement heeft reeds herhaal
delijk de menigvuldige ongemakken van
dien toestand doen uitschijnen en nog
onlangs aan de arrondissemonts-kommis-
sarissen voorgeschreven, zooveel moge
lijk de gemeente-besturen aan te wak
keren daar een einde aan te stellen.
Scbandige! gij verstout u in mijne tegenwoor
diglicid eene verklaring te doen die mij lioont in
bloede! Welnu, drie dagen zijn u toegestaan om
tussehen beide keuzen lo beslissen, gij aanvaardt
dc trouw van den veroordeelde of wel ccnc eeuwi
ge gevangenis wordt dc straf uwer vcrmclclheidl
De Vader, wiens zoon gij den dood zult overgele
verd bobben, geef ik volle reebt over u....
Eu van toen af ben ik in den kerker gebracht.
Gedurende die drie dagen die mij ter beslissing
gelaten waren, werd ik meermaals doordc tranen
smeekingen van Scgncr verontrust; eindelijk
op de beden volgden zijne bedreigingen, en aan
deze bedreigingen heeft bij wei gestand gedaan;
dc hemel alleen is getuige geweest van al wat ik
uit wederwraak licb geleden.
Waren i u de eerste maanden van raraspocd die
welke mij bel meest het gemis van vroeger ge
smaakt geluk moesten doen gevoelen? Toch werden
deze opgeluisterd door eene zorgelijke belunglooze
vriendschap die ik siuds de volgende jaren mijner
gevangenis niet meer wederge vonden heb. Ginder,
aan do linkervleugel vau bet groot gebouw, was
toen dc kerker waar ik voor eerst werd binnen
geleid. .Mogelijk om mijn iot bitterder te maken
had men mij met inzicht tot medegevangene ge
plaatst lij eene dier vrouwen voor welke wij in de
wereld zulken diepen afkeer gevoelen: bot was
ceno jodin.
(Wordt voortgezet.)
