Het landbouw onderwijs
voor jonge dochters.
Een en ander.
Nijverheden.
Aan de dooven.
Allerhande nieuws.
hebt gezet. Wilt gij er u van ontmaken
maak dan eene wandeling langs de Nino-
ve-Nederbraakelschen steenweg wellicht
zal het schoon uitzicht de prachtig aan
gelegde boomgaard der heeren van Lan-
genhaecke u min zwarte gedachten inboe
zemen, en zijt gij dan nog niet tevreden
doe dan maar een vrij bezoek aan die
herren zij zullen u met een lekker glas
vlaamsch gerstenbier vergasten en u op
alle punten voldoen.
In de toekomst ziet ge het verval van
de landbouw te gemoet, de boerenstand
moet verdwijnen lijk hij in de omstreken
van Brussel is verdwenen. Gij schijnt
te betreuren dat onze landlijke werklie
den naar de stad zouden moeten gaan
om hun brood te verdienen Is het nu
beter wanneer zij den ganschen zomer
naar Frankrijk moeten trekken, er den
oogst afpikken, de betteraven uit doen
Ware het slechter, konden zij op hun
geboortedorp hun brood verdienen als
hoveniers en groenselkweekers voor de
stad Zou het kloek boerenras
daarmeê verdwenen zijn Voor eigen
gebruik zal de graankweek blijven be
staan, als nijverheid schijnt ze mij te
moeten verdwijnen, maar meent gij dan
dat het bestaan onzer boeren daaraan
is vastgehecht, dat zij van niets anders
leven kunnen, dat het geld uil andere
dingen getrokken geen waarde heeft.
Waarom zou een boer hectaren en
hectaren hezwoegen en beplanten als hij
op een dagwand of twee genoeg kan
winnen om treffelijk door 'i leven te
geraken.
Zal de arbeid dan voor hem niet ver
minderd, zijn lot niet duizendmaal ver
beterd zijn Zal hij dan niet meer
mensch zijn geworden daar het edelste
deel in hem de bovenhand zal gekregen
hebben Omdat de boeren van verkoop
van eieren, van de opbrengst van 't fiuit,
van de winst van veekweek leven, zijn
daarom de zeden van ons land in gevaar
Wie heelt ooit zulks durven beweren en
nochtans dit is het gedacht van mijnen
tegenstrever. Persoonlijk, zegt h -, zul
len die lieden er niet slechter om zijn
maar dat neemt niet weg dat dit niet
een ongeluk voor 's lands zeden en ver
dediging oplevert. Als iedereen in 't bij
zonder wel is, is dan de algemeenheid
slecht Wel, wel, toch 1
En daarom ziet de geleerde schrijver
het verval opdagen dat het oude Rome
heeft getroffen Omdat onze boeren geen
graan meer kweeken dan voor eigen
verbruik zachtjens stuurman zedelijke
oorzaken zijn het die Rome hebben
ondermijnd blijven onze boeren hunnen
Godsdienst bewaren dit akelig lot staal
nooit ons dierbaar Vlaanderen te wach
ten.
L. W. F. R.
Het tijdschrift La Ferme et le Jarditi,
uitgegeven lot Hoei onder het bestier van
M. Bouillot, heeft, in zijnen nummer van
15 November laatstleden, eenen artikel
gedrukt welke wij nuttig denken aan
onze lezers mede te deelen.
Ziehier wat onzen uitmuntende mede
broeder zegt
Over zoo een vijftigtal jaren, heeft
Mathieude Dombasle, de beroemde fran-
sche landbouwkundige, met reden ge
schreven
Men kan het zich niet ontveinzen dat
het wederkeeren tol de landelijke gebrui
ken traagzaam zal zijn bij ons; en het is
gemakkelijk te voorzien dat de voor
naamste hinderpaal zal gelegen zijn in de
opvoeding die de vrouwspersonen onder
de eigenaars en welhebbende landbou
wers ontvangen.
Deze opvoeding is nog het gevolg van
de neiging die tol thans toe de klas der
eigenaars naar het stadsleven getrokken
heefi; bewoont men nog het veld men
heeft; ten minsten de begeerte van zijne
dochter weerdig en bekwaam te maken
lot het behouden eener plaats in de ste
delijke samenleving, omdat men denki
haar alzoo eenen graad van den maal-
schappelijken stand te doen opklimmen.
Dikwijls is de opvoeding eener dochter
eene reden voor eene familie om haar
verblijf in de stad te vestigen, en wan
neer sommige omstandigheden dit ver
hinderen, plaats men ze in eene kostschool
waar zij geschaafd wordt naar de manie
ren der welopgevoegde maatschappij, het
is ie zeggen gevormd naar al Je siads
manieren aangename begaafdheden,
zwierige houdingen en aantrekkelijkhe
den die haar niet van net minste nut zul
len zijn, zoo zij echtgenoote en moeder
zal wezen, al woonde zij zelfs in stad;
liefhebberijen, grillen en gewoonten die
strekken om ze voor altijd afkeerig te
maken van het boerenleven, is al wat die
dochters uit zoo eene opvoeding kunnen
plukken, in plaats van er de kennissen,
de gebruiken en den lust aan te winnen
die hun zoovele genoegen zouden kunnen
doen vinden in de zorgen van het huis
houden, die gansch het leven eener echt
genoote van eenen landbouwer moeten
vervullen.
Heigene waar was, ten tijde van Ma-
thieu de Dombasle is het heden nog. Men
zou zelfs mogen zeggen dat de kwaal
verergert. De voornaamste oorzaak der
kwaal waardoor men bij onze veldbewoners
lijdt, is den staat van minderheid waarin
men' de dochters der landbouwers houdt.
Hunne opvoeding is volstrekt verwaar
loosd; zij weten niets van al hetgeen, teu
hunnent, van aard zou zijn om hunnen
lust tot hei builenleven le doen aangroei
en, niets van al wat hunnen geest zou
kunnen versieren en ze aan hunnen stand
vast kleven, eindelijk niets der verschil
lende kennissen die ze zouden kunnen
verrukkingen verschaffen en ze aan hun
ne streek vasthechten.
Van de eene maakt men modepoppen
zonder versland, met ze voor eenige
maanden naar eene kostschool (pension-
naai) te zenden, om ze wat prullemanie-
ren le leeren en naar de mode te snek-
keren, binst een tijdperk juist lang ge
noeg om ze te ontwennen van het werk
der hoeve en ze niets te leeren der huis
houdelijke zaken.
Daarbij koesteren zij maar eene hoop
deze van zoo haast hel hun mogelijk zal
zijn hel dorp te verlaten, En om de waar
heid geheel te zeggen, haasten wij ons er
bij te voegen, dat men in hunne ouders
huis geene de minste pogingen doet om
ze te wederhouden en dat het al dikwijls
gebeurt dat men ze aanwakkert om weg
te trekken. De dochters, die goede huis
vrouwen hadden kunnen worden, gaan er
van door, ten einde de kans te vermij
den van ooit met eenen landbouwer in
den echt te treden, en deze, van hunnen
kant bekommeren er zich geenszins in
om van under deze die 't huis gebleven
zijn, en dat zij dikwijls maar al le veel le
gemeen vinden, hunnen keus le doen.
Ziedaar de kwaal, alle man wijster op.
toont ze met den vinger en is verschrikt
door hare ernstigheid. Onze landbestuur
ders die zooveel voor de heropheffing
van den landbouw gedaan hebben, her
kennen de kwaal en zien hare uitgestrekt
heid; ook zij proeven om ze tegen te wer
ken.
Zij welen wel dat het niet genoeg is
van een nieuw geslacht van geleerde en
werkzame landbouwkundigen, landbou
wers en hoveniers t j vormen, maar dat
er kwestie is van hun gezellinnen te ver
schaffen, weerdig van -hen. om erdoor
geholpen te zijn in hunnen dagelijkschen
arbeid, gezillinnen die verstand hebben
van hunne werken, en hunnen echtge
noot bijstaan in de moeilijkheden, in den
tegenspoed van dit leven.
Wij vernemen uit goede bron dat men
zich ernstig bezig houdt met hel inbren
gen der huishoudkunde in ons bijzonder
onderwijs en dal er grootelijks kwestie
is van scholen te slichten voor land-
bouwhuishoudsters te vormen. Wanneer
de jonge dochters van onze velden zullen
gevormd geweest zijn, gelijk het behoort
gedurende 2 of 3 jaren in eene goede
school van landhuishoudkunde, zou dik
maal de bovenrang in het meeste der ge
vallen, langs hunnen kant zijn Deze
jonge vrouwspersonen zouden kunnen
een huis bestieren en het binnenwerk
eener hofstede; zij zouden niet alleenlijk
rap en bekwaam zijn voor het naaiwerk
wasschen en keukenwerk aangaat, maar
zouden zich daarbij nog verstaan aan het
hovenierswerk, aan natuurkunde, aan de
toegepaste scheikunde, aan de gezond
heidsleer, aan de melkerij, aan het be
zorgen der kinders, enz., zij zouden alzoo
ware perels worden. Nu het is met liet
vormen van die perels dat ons Ministerie
van Landbouw zich gaat bezig houden,
door het slichten van verscheidene land-
huislioudsttrs scholen, liet Algemeen Toe
zicht van Landbouw heeft, volgens liet
schijnt, reeds een volledig programma
van deze soort van gestichten bereid.
Zulke scholen bestaan reeds sedert
verscheidene jaren in Oostenrijk; zij zijn
hun bestaan verschuldigd aan de stand
vastige pogingen van M. Eckhardi die,?ich
zeil aangedreven gevoeld heeft door het-
gene in Wurtemberg, ouder dat opzicht,
verwezenllijkt geweest is. Verhopen wij
dal wij in Belgiên ons niet langer meer
zullen laten vooruitsnellen op deze baan,
door onze geburen en dat men, dank aan
de welwillendheid van fons Landbouw
Ministerie, niel meer zal kunnen zeggen
in ons land, wal een schrijver van 1769
aan hel begin van hel eerste hoofdstuk
zijns boeks schreefMen zou van de
pachteressen mogen zeggen hetgene men
zegl van de vrienden Niets is zoo
gemeen als de naam, niets
is zoo raai* als de daad.
Wij zullen er bijvoegen dal M. De
Bruyu, Minister van Landbouw, ten tijde
zijner reis, die over eenige weken deed
in Duitschlaiul in gezelschap van M.
Proost, Algemeen Toeziener van Land
bouw, getroffen geweest is door de goede
uitslagen door dit ouderwijs, onder
maatschappelijk opzicht, verkregen. Die
Heeren hebben zich kunnen overtuigen
van de zoo eenvoudige en volmaakte in
richting dier bijzondere scholen, aan de
welke de Keizer van Duitschland het
welgemeendsle belang hecht en die hij op
alle manieren aanmoedigt. Willem II is
overtuigd dal er in hel normaal onder
wijs der dochters van den buiten eenen
belangrijken factoor voor de oplossing
van hei maatschappelijk vraagstuk gele
gen is. De hooge waarde der landbouw
nijverheid beter Kennende, zal de onder-
wezene vrouw zich aan haar werk willen
toewijden en het is zeker dat de ontvol
king van den buiten snel zal weerhouden
zijn.
Wij herhalen dal wij verhopen dal de
Vlaanders de laatste niet zullen zijn om
zich rekenschap te geven van de noodza
kelijkheden van den toestand en dat wij
welhaast de opening der eerste koersen
van normaal landbouwonderwijs voor
jonge dochters zullen mogen aankondi
gen.
Vertaling van De Landbouwgalm
Kortrijk.
Tc Gembloers. Geen Pliilipsonism.
De leerlingen van het Laudbouwgesticht
van Gembloers schijnen de lauweren le
benijden hunner konfraters der liberale
Brusselsche Hoogeschool. Bij gelegen
heid der benoeming van eenen bestuur
der, den achtbaren heer lubert, welke
politieke denkwijze die heerker:s niet
beviel, hadden zij wal boucan gemaakt en
een dagorde geslemp warrin hunne onte
vredenheid over den nieuwen bestuurder
werd uitgedrukt.
M- De Bruyu, minister van Landbouw
die te recht van geenPliilipsonism in
•Je gestichten van den Slaat weten wil
heeft den heer Cartuyvels, bestuurder
in het ministerie, gelast een onderzoek te
doen. Dit onderzoek is thans geëindigd. 4
stuoenien de voorzitter en de ondervoor
zitter der Société générale des Étudiants,
en de 2e toezichtersleerlingen van de eer
ste en de tweede afdeeling zijn uit de
leergangen gesloten... De studenten
maatschappij is ontbonden.
Volgens de Téforme zullen de studen
ten bij het hernemen der leergangen te
gen dien tuchtmaatregel protesteeren.
Laat die jongens maar protesteeren.
O'ize staatsgesiichten mogen geene libe-
le clubs worden en het meesterschap van
de leerlingen over de leeraais moeter
met kracht geweerd worden.
Wij keuren den maatregel van minister
De Bruyu dus volkomen goed.
Handel in Kerstboomen. De handel in
Kerst hoornen tegen der. tijd van het
Kerstfeest is verbazend groot in Duitsch
land. De grootste markt daarvan is te
Bprlijn, waar men rekent dat ruim
400,000 Kerstboomen, in hoogte afwisse
lend van 2 lot 30 voet, worden verkocht.
De tweede gewichtige markt is le Dres
den; ongeveer 200,000 dezer kleine spar-
rebooraen komen Jirekt uit den Hurn in
Saksische hoofdstad en men verzekert
dat er nog ruim zooveel uit andere stre
ken worden aang. voerd. In 'l groot wor
den de boomeii verhandeld bij Schok
of 60 stuks; groote en kleine hoornen ge
middeld tegen 24 tof 98 fr. het Schock.
De kleinhandelaars verkoopen Kerst
boompjes van 2 voet :ten daaronder voor
30 centiemen; die van 3 voet loopen tot
45 centiem"1.
Het meest gewild zijn boompjes van 7
tot 10 voet hoogte. Fraaie hoornen van 20
voet kosten 172, somtijds zelfs 192 fr.
De potten, waarin de kleine hoornen
staan, zijn altijd in den koop begrepen.
Winterhanden. Een mi idel tegen
winterhanden. Men wrijve 's avonds bij
het naar bed gaan, de handen goed in
met levertraan. Vooral om het springen
te voorkomen, is dit middel goed daar
voor kan men er vroeg, bijvoorbeeld met
Oktober daar meê begingen.
Wanneer men voor 't eerste maal op
de afhellende wegen der schilderachtige
streken van 't Walenland, Hesbaye en
Condroz. in de eenzame, tamelijk uitge
strekte velden, wandeli, schiet 'i rap in
T oog dat men er vele inboorlingen wiens
goeden dag een knuffend neuf, neuf
is, ontmoet, te meer daar men zulke liên,
in kudden, zelden of nooit in T land vau
Aalsi tegenkomt.
De lieve lezer zal reeds begrepen heb
ben dat ik van zwijnen spreken wil, die.
zonder wachter gansch alleen een deel
van hunnen kost langs de straten en op
de velden gaan zoeken. De eigenaars be
kommeren er zich weinig om waar zij
henenloopen daar zij om de zelfde uur
als hun eten hen wordt voorgezet altijd
stipt op hunnen post zijn. liet dobbel nut
dat de Waal uit deze wijze van kweeken
trekt is dat het Varken met bitier weinig
onkost groot en vet wordt en altijd ge
zond te been blijft, zells gedurende den
winter loopen er zwijnen vrij uit
Bij de boeren vai» het Land van Aalst,
wordt het viggen van jongs af in eei. kot
gesteken waar noch licht noch lucht in
kan en komt er maar uii om onder 't mes
van den beul den laatsten snak te geven.
Van zoohaast hut van de zog is geschei
den krijgt het dikken bras alsof men
het van dan aan moest vet houden, en
zoo komt het dat hel zwijn geen heen
meer stijven kan en wil men niet alles
verliezen zoo is men verplicht het al
dood te doen.
Eens maakte ik eene dergelijke op
merking, dat men 't verken m<-er licht en
lucht geven moest, het den ganschen dag
laten uitloopen, het beest zou zich met
't knabbelen van steeneu en andere voor
werpen onledig houden en men zou liet
zoo met halven kost groot krijgen. Een
boer van H., die nochtans beweert veel
verstand te hebben van al die zaken, die
overal den chef en baas wilt spelen, een
soort van halve peerdemeester, ten min
sten in zijn gedacht, hoorde mij die mee-
ning uiten en rap was hij te been om mij
door schimpwoorden te weerleggen.
Alles leeft van lucht en licht, zegde hij
maar een verken kan er niet te weinig
hebben, zijn kot kan niet te donker en
niet te klein zijn.
Die zulke stelsels in 't werk zou stellen
die zou rap den berg afloopen.
Zou een vlaamsche boer den lust niel
hebben de walen der Hesbaye en Condroz
na te doen Ik durf hem verzekeren dat
hij het niet zal beklagen. Vele boeren
liebbe een gesloten hof waai om in 't be
gin de verkeus er niet laten oploopen.
Hoe gemakkelijk en is het niet voor vele
anderen hunnen hol af te sluiten.
Wat ik hier in het walenland zie, ge
beurt ook in Duitschland. waar de ver-
kens der gemeente onder de hoede van
een betaalde wachter den ganschen dag
op de alliellingeu der bergen loopen, juist
lijk bij ons de schapen.
In de veekweek in 'i algemeen mag
men nooit dit dobbel princiep uit 'i oog
verliezen, het vee zos gezond mogelijk
en met de kleinste kost groot en vet te
krijgen. Daar de graan teelt nu voor de
boeien zoo weinig winstgevend is waar
om zouden zij hunne aandacht niet henen
op die zaken die profijt en winst afwer
pen
Dreas.
WETTELIJKE BESLUITEN.
Bij koninklijke besluiten van 23 De
cember zijn burgemeesters benoemd in
ons arrondissement
Aalst, M. Van Wambeke Appelterre-
Eichem, M. E. Van Langenhacke Aspe-
lare, M. J. Berlengée Sinn Maria Ou-
denhove, M. A, Van der Linden Si Goo-
rix-Oudenhove, M. R. Van der Meer
sehout Aigem, M. P. Van Cauter Baar-
degem, M. Van der Straeten-Verbelen
Bamhrugue, M. B. De Feyter Borsbeke,
M. B. De Vuyst; Burst. M. L. Dooreman;
Dendeihautem, M. F. Van Oudenhove
Dendei leeuw, M. H. Sonck Deuder-
windeke, M, G. Van Cauwelaeri Elene,
M. L. Van den Hecke de Lembeke
Eremhodegem, M. B. Verleyzen Eron-
degem, M. J. Van den Eeckhout Erpe,
M. G. De VosErwetegem, M. L. Van
der Veteken St-Lievens Essche, M. P.
Mertens Godveerdegem, M. P. Van
SteenbergheGoeffeiidingen, M. A. Van
der Linden Geeraardsbergen, M. K. de
l'Arbre Grimmingen, M. J. De Bruyn
Gro"tenbcrghe, M. D. De Cock; Gysegem
M. P. Mertens Haaltert, M. E. De Sa-
deleer Si Lievens-Hautem. M. A. Ver-
brugglien H'ddergem. M. K. De Smet
Herdersem, M. F. Wauters Hillegem,
M. V. Van Temsohe Hofstade, M. Mat-
thijs Iddergem, M, J. Staels Idegem,
M. B. De SmetImpe, M. L. Schockaert;
Lede, M. A. Coppens Leeuwergem,
M. C. de markgraal de Nieulant Let-
terliaulem, M, L. Schoupe Liefferin-
geu, M. P. L. KesiensMeerbeke, M. C.
Van Vreckem Meire, M. G. Coppens
Moorsel, M. E. Heyntens Nederboulare,
M. L. Buyserie Neygem, M. V. C. De
Vuyst Nieuwenhoven, M, C. Roossens;
Nieuwer kerken, M. C. J. Baeten Ninove
M. A. Cooman Okegem. M. E. Covens
Oukerzele, M. F. Van den Eynde; Oorde-
gem, M. D. De Schaapmeester Ophas-
selt, M. P. Van Peteghem Ottergern, M.
P. De Sadefeer Oultre, M. J. E. Van
Sinay Pollaere, M. P. J. Mertens Res-
segem, M. E. v.m der Maeren Sin te
Antelinckx, M. D. Van den bossclie
Santbergen, M. C. Van der iiaegen
Sciiendelbeke, M. B De Strooper;,Smeer-
hebbe-Vloersegem, M. B. De Wandel
Sottegem. M. L. Van Lierde Steen-
huyze - Wynhuize, M. P. Ascoop
Viaue, M. E. De hunter Vleckem, M. B.
De Clippele Vlierzele, M. D. Verstrae-
ten Voorde, M. P. F. PlaisaetWelle
M. J. B. 'T KimWoubrechtegem, M. H.
Michielsi Zonnegem, M. C. J. De Clercq.
PRIESTERLIJKE BENOEMINGEN.
Onderpastoor te S, Gillis (Dendermon-
de), de E. H. E. De Cieene, professor in
de Normaalschool le S. Nikolaas, alwaar
hij vervangen wordt door den E. H. F.
Van Cleemputte, priester der laatste
wijding. Te Nieukerke Waas is onder
pastoor benoemd, de Eerw. Heer Legers,
priester der laatste wijding.
Kapelaan le Ledeberg, de E. H. M«
Stockman.
Het Bureel en de boek- en
steendrukkerij van
Oen DENDERBODE
zijn thans gevestigd, in de
Korte Zoutstraat, 31, oud-huis
"Van de Dutte-De Smeelt,
(de van ouds gekenden tabakswin
kel,) alwaar alle brieven, aankon-
gingen,bekendmakingen en gelden
vrachtvrij moeten besteld worden.
Wij berichten onze geëerde le
zers dat men zich ten bureele van
Den Denderbode gelast met al de
werken, geene uitgezonderd, die
den boek- en steendrukkersstiel
betreften.
Schoon werk, spoedige
bediening en gematigde
prijzen. Wij bevelen ons aan
de goede gunst van eenieder.
Een persoon, door een eenvoudig
middel van 23 jaren doofheid en ruisciien
der ooren genezen, zal de beschrijving
er van gratis toezenden aan al wie het
zal vragen aan M. Nicholson 21 Bcdforl
Square, Londen. W. C.
Botermarkt.— Heden zaterdag
werden 963 klonten boter ter merkt ge
bracht, wegende te samen ongeveer
7700 kilogr.
Te verkrijgen ten bureele van Den Den
derbode, Korte Zoutstraat, N° 51, te Aalst,
Exnam van kiesbekwaum-
lieid. Vraagboek opgesteld door
hei Ministerie van Openbaar Onderwijs,
bij be.-duit van 31 juli 1888, voor de jaren
1889-1893, met antwoorden
en oplossingen.
Vlaamsche of fransche tekst prijs Ir. 1,00
Te verkrijgen ten bureele van Den
Denderbode, Korte Zoutstraat, N. 31,
Almanak der algem. Aartsbroeder
schap van O. E. V. van het
II. Ilert voor 't jaar 4891.
Prijs fr. 0,30.
Op Zondag 4 Januari 1891,zal het zoo
gunstig gekende Zang,- Tooneel-en Let
terkundig gezelschap 't Land van Riem,
onzer stad, eene Prachtvertoo-
"ing geven ter stadssenouwburgzaal
ten voordeele van de Armen,
Hei programma belooft een gansch
buitengewoon feest, bijzonder voor de
liefhebbers van puike muziek. Wij wak
keren onze medeburgers aan, deze gele
genheid te baat te nemen om eenen aan-
geuamen avond door te brengen en te
vens een werk van liefdadigheid te ple
gen.
Bureel om 51/2 ure. Gordijn om
6 ure heel stipt. Kaarten aan 1,50.
1,00 en 50 centimen, zijn van heden af
te bekomen tot den dag der vertooning
's middags, in het lokaal des gezelschaps,
bij den heer R. J. Hermans, Albert Liè-
nartslraat.
De Leden der Maatschappijen hebben
vrijen toegang op vertoon van hunne
persoonlijke kaarten.
Werkmanskring. Op
Kerstdag heeft M.den onderpastoor Pon-
net in onzen Werkmanskring eene
schoone en hartelijke voordracht gege
ven over eenige punten betrekkelijk met
den hedendaagschen toestand van den
Wei'kmanstand. Daarna wierd gelijk
jaarlijks onder de algemeene vreugd der
600 tegenwoordige leden, een schoone
Kerstboom verlicht 600 vruchten
van dien boom wierden vervolgens door
onze brave werklieden geplukt.
Wij zijn gelukkig aan onze lezers te
mogen aankondigen dat M. Arthure Ver-
haegen, van Gent, op Zondag 1 Februari
1891, eene belangvolle Voordracht zal
geven over VAKVEREENIGINGFN.
Dinsdag avond, rond 5 en half ure,
is er een schrikkelijke brand uitgebor
sten in de woning van M. Schaepherders
Docx, schilder, Hanswijkstraat, 41, te
Brussel.
Een leerjongen, door zijnen meester
gelast met een werk te verrichten op
net eerste verdiep des huizes, was, vol
gens men algemeen zegt, over de mat ge
vallen, voor eene kamerdeur liggende.
De brandende petroollamp, welke hij in
de baud droeg, moet door den val ont
ploft zijn en oogenblikkelijk het vuur me
degedeeld hebben aan een lijnwaden
schutsel dat eene der kamers van den
trap scheidde.
Hier bevonden zich in eene ingemaakte
kas verschillende kruiken vernis die het
vernielend element op eene schrikkelijke
wijze aan voedden. Ook in eenige oogen-
blikken nam het vuur zulkdanigen bui
tengewone uitbreiding dat gansch de wo
ning in brand stond. De ongelukkige gast
nam de vlucht langs het dak van het aan
palend huis bewoond door Jen heer Ceu-
iemans bewoond. Schaepherders en zijne
vrouw, die het dreigend gevaar bemerk
ten, snelden hunne kinderen ter hulp en
konden gelukkiglijk ook nog in tijds hun
ne woning verlaten,
Het bluschmaterieel der stad en dat der
Centrale werkhuizen van den Staat wa
ren weldra op de plaats der ramp, doch
het vuur had zich reeds gansch meester
gemaakt van den inhoud, en er bleef
diensvolgens niets meer over dan de aan
palende woningen te bevrijden.
Slechts eenige kleedingstukken heeft
men in het eerste oogenblik kunnen red
den. De schade is zeer aanzienlijk. De
eigendom, toebehoorende *an den heer
Deraarré, is verzekerd door de maat
schappij La Belgique.
Wat den inhoud betrept, desaangaande
vertelt men dat de verzekeringsakt niet
in regel zou zijn. Drie verschillende
agenten van verzekeringsmaatschappijen
duidt men als in onderhandeling zijnde
met M. Schaepherders voor het verzeke
ren zijner koopwaren en mobilaire voor
werpen.
Een stoel, welke men den huize uit
wierp, moet op het hoofd van den heer
Schaepherders terecht gekomen zijn en
hem schrikkelijk gewond hebben. De ge
neesheer Gillis, welke hem de noodige
zorgen heett toegediend, verklaarde dat
hel voorval zeer noodlottige gevolgen zou
kunnen hebben.
Een vreeselijk ongeluk had maan
dag morgend in de statie van Charleroi,
plaats.
Een werkman, Josel Anselbergh was
bezig met het ijs van tusschen eene wis
selnaald los te kappen, wanneer [een ma-
nce-jvreereiide trein met vier wagons in
alle snelheid kwam aangestoomd. De
arme jongen, die druk aan den arbeid
was, bemerkte er niets van en hoorde
ook de kreten niel der staatsbedienden
die het gevaar bemerkten en Anselbergh
toeriepen op zijde te springen. Hij werd
door de wagons omvergeworpen en op
de baan geslingerd.
Men liep hem ter bulp toen men hem
opnam, bemerkte men dat zijn een been
gansch verbrijzeld was en dat van het
under been den voet nog slechts mei ee
nige spieren vast was.
De gekwetste werd naar het hospitaal
overgebracht,waar men hem onmiddelijk
het rechter been afzette.
Men vreest dat men ook zijn link been
zal moeten afzetten. Jozef Anselbergh,
een lange magere persoon, heeft blijken
van eenen zeldzamen moed gegeven. Hij
heeft de vreeselijke bewerking onder
staan zonder dat eene enkele klacht
over zijne lippen kwam.
Een getuige van het ongeluk zegl dat
de arme werkman nadat hij door de wa-|
gons het been was verbrijzeld, tot drie
maal toe is rech'gesrongen als om te
vluchten, doch dat hij telkens, overdekt
met bloed, wederom neder viel. Het was
verschrikkelijk.
Hoe streng de wirier van 1890-91
ook schijne, zijn wij gelukkiglijk nog
ver van de vier en dertig graden onzer
zero, die in 1793 te St- Petersburg wer
den opgemerkt.
De grootste koude, welke in Europa
is bestatigd, is deze, die de akademiele-
den in 1737 ondervonden, wanneer zij
in Laponen kwamen om er eenen graad
van de middaglijn des Poolkrings te me
ten. De thermometer daalde toen tot 46
onder zero-
Wanneer men de verwarmde kamer
opende, waarin de geleerden waren ver
gaderd, veranderde de buitenlucht, die
oogenblikkelijk naar binnen drong, dein
de zaal aanwezige dampen in sneeuw en
het begon in de zaal te sneeuwen.
In 1830 daalde de thermometer te Pa
rijs lot 17, te Mulhouse tot 28, te Mar
seille lot 12.
Al de rivieren waren vcrvro/.en.
Ju 1840 een dag hevige koude. 17 gra
den.
In 1853 zijn bijna al de waterloopen
van Europa toegevrozen.
In 1871 een uiterst hevige koude. Hij
is echter maar kortstondig.
In 1880 rijden de rijtuigen over de
Seine; te Lyon doet men de Saone sprin
gen met dynamiet.
- Vorstelijke weduwen. Hebt gij
nog niet bemerkt dot er nu in onze vor
stelijke stamhuizen van Europa zooveel
weduwen zijn
Koningin Viktoria, in Engeland,
keizerin Eugenia, van Frankrijk, ko
ningin Isabella, in Spanje, keizerin
Victoria in Duitschland keizerin Char
lotte van Mexico, te Bouc'iout, bij Brus
sel Aartshertogin Stelanie, te Wee-
nen en sedert korte dagen koningin
Emma, van Holland, zonder andere mis
schien nog.
Fijn gesproken. De jonge
koning van Spanjen, Alphonso XIII, is
nog niet zeer bedreven in de behandeliug
van mes en vork. Hij at dezer dagen van
een kiekjen en nam wat hij noodig had
met de handen. Zijne gouvernante be
rispte hem met de woorden Konin
gen eten niet met hunne vingers.
Deze koning wel, antwoordde de
knaap, en at verder zonder mes of vork
Hoe het in Rusland gaat. Dezer
dagen werd aan eenen sneltrein tusschen
Krakau en Warschau, bij eene kleine
statie waar anders geene sneltreinen op
houden, een teeken gegeven om te stop
pen.
Dadelijk daarop werd de trein om
ringd door kozakken, die alle reizigers
deden uilstappen, hen onder een afdak
geleidende, waar zij een paar uren
moesten blijven, zonder te weten boe en
waarom.
Daarna werden zij een einde ver ge
plaatst, in de opene lucht, onder eene
stortbui en altijd omsingeld door kossak-
ken.
Wederom stonden zij daar drie uren,
en binst kwamen twee regimenteu infan
terie den geheelen spoorweg in dubbele
gelederec afzetten.
Kort daarop stoomde een trein in dui
zelingwekkende vaart voorbij. De Czar
was voorbijgevlogen en de reizigers wa
ren vrij.Zij ondervonden echter in hunne
reis niet min dan zeven uren vertraging.
LUXEMBURG.
Geheimzinnige misdaad.Eene vreese
lijk misdaad heeft het kanton Dierick, en
voornamelijk het dorp Vichten in op
schudding gebracht.
Zekere Harles, daglooner, had de her
berg der weduwe Bacthels verlaten, toen
hij, aan dei. uitgang van het dorp geko
men, eensklaps werd aangerand, ten
gronde geworpen en letterlijk als een dier
geslacht. Het aangezicht van den onge
lukkige vormde nog slechts eene enkele
wonde.
De moordenaar moet gerucht gehoord
hebben of door zijne daad verschrikt ge
weest zijn, want hij heeft zija mes in den
hals van liet slachtoffer achtergelaten.
Het parket is reeds viermaal ter plaatse
geweest en toch is de misdaad nog altijd
met veel geheim omringd. De echtganoote
van het slachtoffer en een kerel, welke
door hel openbaar gerucht beschuldigd
wordt betrekkingen te onderhouden met
deze laatste zijn aangehouden.
De aangehoudene loochent krachtdadig
Harles gedood te hebben. Hij heett echter
het gebruik van zijnen tijd nog niet kun
nen bewijzen tusschen half negen en tien
ure, liet uur wanneer de misdaad ge
pleegd is.
Het is evenwel bewezen dat Wittwers
'i is den naam van den aangehoudene
den avond gedeeltelijk in gezelschap
van Harles heeft doorgebracht en zelfs
met hem heeft twist gezocht. Wittwers
heeft de herberg ten 7 ure verlaten, en
het slachtoffer is ten 8 ure vertrokken,
om naar huis te gaan.
Toen men Harles vond was hij dood.
Het was een eerlijk en braaf werkman,
van allen die hem kenden, geacht en be
mind.
IERLAND.
Groote Werkstaking in Schotland.
De werkstaking der schotscne spoorweg
beambten breidt zich uit tenge
volge van aansluiting van verscheidene
kanten. Onder andere begint het perso
neel vau den Galedonian spoorweg in
verzet le komen, voornamelijk op aansto-
