NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
)onderdag 8 Januari 1891
10 centiemen per nummer
45ste Jaar N° 2529.
ABONNEMENTPRIJS
AM0NCE1PRUS l
Politiek overzicht.
tÏDE ALBIGENZER
Ter gelegenheid van het
Congres
der Progressisten.
Kwaadstokers.
DE DENDERBODE.
i,oe
3 Zone
18 lilst blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week,
la'°igteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank
3,25 voor ses maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
ij,s De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijlt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
onder
jaars
12,1
31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr i,00 Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond De onkosten der kwitantiën door de Posl
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
AELST, 7 JANUARI 1891.
Verschil lusschen Portugal en Congo.
Men seint uit Lissabon
Vrijdag is de voorloopige overeenkomst
sschen Portugal en den Ooafhanken-
Congo-Staat geteekend.
.v jlgens de overeenkomst wordt het
schil, betreffende het district Bomata-
i AudegejHto, dat door den Staat en door Por-
jal wordt opgeëisclit, onderworpen
d 4e de rechtstreeksche onderhande-
tALST gen van beide partijen 2® zoo noodig
14 7 07 lusscltenkomsi van den H. Vader; en
21 7.i'ingeval van voortdurende oneenigheid,
-7 7*^n liel scheidsrechterschap eerier be-
7|3ende mogendheid.
!exs 7.»De belgische gezant te Lissabon is
■03 Mar Brussel vertrokken om volledigende
!iö lichtingen te krijgen.
'm 8.3iüe Paus aanvaardt op te treden als
S'Sschenhandelaar in het geschil tus-
g 4Ï)en Portugal en den Congo Staat Ko-
JS3 8.3','g Leopold heeft reeds aan den Paus
schreven en in den loop der volgende
jek zal dom Carlos hetzelfde doen.
5*28 8'Senatoriale kiezingen in Frankrijk.
5.33 8i republiek, die over een paar jaren
jj jjjdeloos verloren scheen, geniet tegen-
s M eene fiksche gezondheid en heeft
e.oo «pdag, bij de senatoriale kiezingen,
6.06 uen nieuwen zegepraal behaald. Deze
6.12 gepraat werd wel voorzien, maar niet-
6 lö #nin is liet opmerkensweerdig, omdat
ie kiezingen een nieuw bewijs zijn dat
_J. fransehe volk, van vele ontgooche-
'igen teruggekomen, het hekken aan
J n ouden stijl wil houden.
Men w eel dat een derde van den Senaat
.ndag aan verkiezing onderworpen
^JlBsverder was er te voorzien in de
rvanging van 2 overleden senateurs. In
t geheel was er voor 80 zetels te stern
en.
De republikanen hebben een lOtal ze-
Is gewonnen van de monarchisten2
Speed';de Pas de Calais, 4 in de Seine-Infé-
?ure, I in Tarn el Garonue, 3 in de
-enne
...Alleen de Orne en de Vendée hebben
1 1 terdag monarchisten gekozen.
ifDe groote overwinnaars van den dag,
ide met aanzienlijke meerderheid geko-
)VENs\\ zijn M. de Freycinet, minister-
eheel dorzitler, in de Seine, en M. Jules Ferry
is, Jac het departement der Vogeezen.
Jules Ferry, in 4889 voor de Kamer
artiktor den boulangist Picot geklopt, neemt
n, GrajS zijne weerwraak en men mag-zeker
jken m dat hij alles zal doen om terug aan
iwichiet bewind te komen.
zondé^e Senaat zal nu in ronde cijfers, be-
3n, et^an uit 240 republiekanen en 55 conser-
iBeddejlieven.
Het is een betreurensweerdig feit
t de kiezii.gen van zondag hebben het
""aar doen uitschijnen dat de conser-
Verhaal uit de XIII" eeuw,
door H. W. FRANK.
Illg v
47e vervolg.
Gij hebt wakkere vrienden, spotte hij, het
'lijnt dat zij het over hun hert niet kunnen
rouderbsen het schouwspel van uwen roemvollen
umatie°d le nii>sen.
De ridder keerde hem koud den rug, zon-
r nochtans d« oogen te durven wenden op de
ngewezen ruiters, waaronder hij zijnen vader
rjJ oeeu herkennen. De beul, in de bloedroods klee-
ng van zijn ambt, liad intusschentijd dc ladder
gen de galg geplaatst. Hij greep de koorden
like de armen van Amaury boeiden. Een ont-
ttend wraakgeroep steeg uit het dal op. De
>(i. I ?al£ glimlachte.
Op dit oogenblik weergalmde de machtige klan-
van den hoorn van Loridan.
Een kreet deed zich in den burglkoer hoo-
vatieven geheel in verwarring schijnen te
zijn. l)e laatste gebeurtenissen en de ont
hullingen over bet boulangism hebben
vele conservatieven ontmoedigd, terwijl
anderen nog, hei voorbeeld volgende van
cardinaal Lavigerie, zich ofwel onzijdig
houden, ofwel eenvoudig republiekaansch
geworden zijn.
Het ware nu te hopen dat de republie
kanen, aangemoedigd door den zegepraal
niet van éénen kant alleen de verzoe
ningsvoorstellen lieten komen, maar zelf
eerlijk de handen uit de mouw staken, om
aan het land dien godsdienstvrede te ge
ven, welke door alle verstandige burgers
wordt verlangd.
Alle jaren in de heele zomerdagen wor
den maatregelen genomen tegen de honds
dolheid. In bijna alle gemeenten worden
de honden tot het dragen van muilkorven
gedoemd, en een groot getal, dat niet van
bedoeld veiligheidstoestel voorzien is,
wordt onbarmhartig ter dood veroor
deeld. Iedereen juicht dien strengen
maatregel toe, wam men weet dat de
beet van een dollen hond doodelijk zijn
kan voor zich zeiven en voor anderen.
Niets is dan ook zoo natuurlijk. Wie er
tegen op kwam, zou men rijp achten voor
Gheel of een andere inrichting van dien
aard.
Maar hoe komt het dat men algemeen
zoo blind is voor eene andere dolheid,
voor de dolheid van den menschelijken
geest, die zeker niet minder gevaarlijk is
en niet minder verwoestingen aanricht
Alle dagen ziet men teekenen van die
vreeselijke ziekte. Dolle mannen vereeni-
gen zich en bedreigen in woorden en ge
baren ons Ie* en, onze bezittingen, onze
rust en welvaart. Niet de minste maatre
gelen worden genomen om die mannen
onschadelijk te maken, wat erger is, de
meesten zien hel gevaar niet in en be
schouwen al die oproerige woelingen
slechts als eene kleine afwijking van den
noimalen toestand. En toch, hel is eene
wezenlijke ziekte, de groote besmetting
van onzen tijd.
Den 44 December vereenigden zich de
socialistische studenten van nrusse). Die
jonge heeren besloten niets minder of
meer dan eenvoudig de beslaande maat
schappij omver te werpen en eene nieuwe
daar te stellen volgens het beeld en de
gelijkenis der Fransehe republiek. Vrij
heid, gelijkheid en broederschap niet in
schijn of wijsgeeiige bespiegeli g maar
in werkelijkheid. Orde en vooruilgang in
socialistisclien zin en beteekenis. Geen
gezag, geen macht. Men hoort aan die
koortsachtige kaeten dat de ziekte tot
haar toppunt geslegen is. Voor velen ook
is de hoop op genezing opgegeven. Wan
neer eenige studenten van Leuven eene
Die een trouwe dienaar van den baron van
Roquemar is, volgc mij 1 klonk het achter dc ge
lederen van dc Albigenzers. Het was dc stem
van Raynuld. Eene onstuimige beweging volgde
dien oproep op. Eenige krijgslieden, zweerden en
Lijlen zwaaiend, baanden zich niet geweld eenen
weg tusschcn dc verblufte toeschouwers. Raynald
stak den heul oenen dolk in volle borst. De onge
lukkige stortc over dc kanteelen.
Eene onbeschrijflijke verwarring volgde dit
voorval, en gedurende eenige oogcnblikko golf.
den de toeschouwers woedend en schreeuwend
dooreen. Wanneer de orde een weinig hersteld
was, zag men Raynald en de zijnen, in gesloten
rij, den trap verdedigen. Amaury was in hun
midden, en de diaak, welke in den eersten schrik
van dc wallen gesprongen was, stond -bleek van
woede achter de Albigenzers. Deze drongen
dicht bijeen geschuurd, opdc vermetele aanvallers
toe.
Dc verrassing had aan dezen een merkelijk
voordeel gegeven. Een tiental dooden en ge
kwetsten lagen voor hunne voeten. Met wanhopi-
gen moed kampten zij tegen de overmachthet
was vooral de ridder, welke met vreeselijke maeht
den degen voerde.
Calque snam.
edelmoedige poging waagden en het ge
neesmiddel bijbrachten tegen de moderne
razernij, dan riepen de socialistische
heertjes in een nieuwen aanval van dol
zinnigheid tusschen de Kerk en het
Socialismus is er strijd, strijd op leven en
Jood. Men zou werkelijk den moed ver
liezen. Alleen de Kerk met hare goddelij
ke leer over eigendom en recht, macht en
plicht kan ons van eenen onvermijdelij
ken ondergang redden, en van die Kerk
wil men niet hooren.
Opmerkenswaardig is het dat geen en
kele liberale gazet een woord van afkeu
ring schreef tegen alles wat in dal Con
gres zoo al is uitgebracht, noch een
woord van waarschuwing voor het ge
vaar dat ons dreigt. Is dal stilzwijgen
eene goedkeuring? Bij de meeste libera
len, ja. Maar ook de meenigen, die nog
zoo ver niet gekomen zijn, kunnen niets
zeggen. Onze jongelingen van de prava
maler zouden hun loch lerecht kunnen
antwoorden Hoe, gij verloochent ons,
liberalen, en zijn wij hel niet die altijd
gereed slaan om de katholieken te be
strijden Zijn wij het niet die in de ver
kiezingen met u samenspannen Hebt gij
oris de beginselen niet geleerd, waaruit
wij de gevolgtrekkingen maken en waar
aan wij onze daden toetsen
Een ander bewijs van menschendolheid
vinden wij in het Congres der proges-
sisten van den 25 December. Hel gold
dan het algemeen stemrecht De houding
dier mannen was eenvoudig oproerig. M.
Demeur, oud radicaal afgevaardigde van
Brussel, verklaarde rondweg het Belgisch
parlement door deuren en vensters te
zullen werpen, indien de herziening van
art. 47 (lees het algemeen stemrecht) niet
werd aangenomen. Dat was de weerklank
van die andere bedreiging denzelfden dag
in het Congres der mijnwerkers uitge
sproken 4° de herziening van art. 47
of de algemeene werkstaking; en 2® nog
de algemeene werkstaking als de herzie
ning niet uitvalt naar onze meening en
verlangens. Is dit duidelijk genoeg
Wie nog zich zeiven wil wijsmaken, dat
het verlangen der socialisten, proges-
sisten en tutii quanti zich bepaald bij het
schijnbaar onschuldig kiesrecht, is in
derdaad onnoozei. Zulk eenen mensch
zou men gerust zonder verdere genees
kundige verklaring iri een krankzinnigen
gesticht kunnen opsluiten. Hel algemeen
stemrecht is slechts een middel om zich
eeist meester te maken van den bestaan
de» toestand en dan verder het program
der revolutie uil le voeren. Wie de hou
ding van M. Janson in het Congres der
pro. essisien gezien heell kan niet meer
twijfelen. Zijn stilzwijgen was welspre
kend. De groote radicaal was niet radi
caal genoeg, de progressist scheen re-
trograad. Men zou, zoo noodig, voor een
oogenblik medelijden gehad hebben met
den toekomsligen president der Belgi
sche republiek. Hij werd ter nauwernood
waardig geacht om nog deel te maken
van dat edel Congres; alleen vroeger be
wezen diensten waren nog een kleine
De drift, welke hem bezielde scheen razernij tc
zijn. Zyne machtige borst hijgde, de spieren van
zijnen hals waren gezwollen, zijn gelaal had ccnc
schrikwekkende uitdrukking aangenomen. Hij
stond een weinig vooruit, zijne zijden waren niet
beschermd, maar zijn zwcerd scheen hem mei
eenen stalen muur le omgeven, en bliksemend
kloof liet flikkerende lemmer de helmen der vcr-
mctelcn, welke licni naakten. Een krijgsknecht
welke een machtig tweehandig zwaard zwaaide
drong woedend op hem toe. Amaury verwachtte
hem met kalmte en stiet hem bliksemsuel zijn
blinkend lemmer in dc keel. Een zegevierend
geluid steeg uit zijne borst op, toen hij den voet
op den gevallene zette en he.n zijn wapen ont
rukte. Zulk een lemmer was vrecselijk in de han
deu van deD ridder, en toen hij met gemak liet
zware staat boven zijn hoofd deed draaien,
terwijl ccn korte, verachtende glimlach zijnc
lippen ontplooide, deinsden de ketters verschrikt
achteruit.
Plaatster zijde klonk plotselings de ge
biedende stem van Aymard. De Albigenzers
verstonden het bevel en weken snel achteruit,
eene breede opening voor hunne vijanden openla.
teude. De diaak, welke schuimend van razernij de
ljjken zag vermeerderen voor de voeten van zijne
waarborg voor de toekomst. Weest ge
rust, dolzinnige mannen, uwe hoofden en
aanvoerdens verstaan het niet anders
dan gij. Algemeen stemrecht volgens
hunne opvailiug komt noodzakelijk lot de
revolutie. In eene onlangs gehouden
vergadering, die alleen scheen bijeen ge
roepen om over het algemeen stemrecht
le beraadslagen, riep men bravo! toen de
werklieden tol diefstal, tot konings- en
priestermoord werden opgeroepen.
Hoe komt dat opgelukkig, misleide
volk aan die denkbeelden, aan die leer
Dat is uw werk, liberalen Gij hebt die
goddeloosheden onder alle klassen en
rangen der maatschappij geworpen, als
brood voor de honden; gij hebt het geloof
uit de harten gerukt, en de begeerlijk
heid mei al zijne lusten er in geplant.
Onnoodig is het u ie verbergen in uwe
rijke paleizen wanneer een opgeruide
menigte mei roode lomp de straten van
Brussel doortrekt, het gezag beleedigt en
onteert, de maatschappelijke orde be
dreigt. Dat is uw werk Gij hoont, gij
laster, gij vervolgt de Kerk gij verkondigt
spstand en verzet tegen alle goddelijke en
burgerlijke wetten; gij heult met God
loochenaars en huldigt Proudhon, die
eigendom diefstal noemt.
En dat alles geschiedt onder de leuze
van orde en vooruitgang, dal alles heeft
plaats niet onder de wilden of roodhui
den, maar in onzen beschaafden Staat, en
wordt goedgekeurd of ten minste stilzwij
gend aanschouwd door blanke, zeer ont
wikkelde lieden. Is het daarom overdre
ven als men spreekt van menschelijke
dolheid En is het niet meer dan tijd
dat de regeeringen muilkorven en dwang
buizen voorschrijven om dolkoppen te
breidelen, die veel gevaarlijker zullen
worden dan de dolle honden in de heete
zomerdagen
G.
De uitdaging is verschenen de socia
listen-partij te Brussel zet de werklieden
aan zich gereed te maken voor de al
gemeene werkstaking, indien de Kamers
de herziening der grondwet niet stemmen
Ziedaar alweer eene nieuwe bedrei
ging, een nieuwen vogelschrik, die in de
hoogte gesteken wordt, en die de con
ser atieven misschien alweer wat hanger
zal maken en 't is daarop dat de straat
politiek betrouwt.
Wat de liberalen aangaat, altijd twee-
zakkig. die zitten achter de schermen, in
afwachting dat hel water troebel zal ge
worden zijn, om met voordeel te kun
nen visschen.
Het oogenblik om troebels te maken
is niet slecht gekozen, dat bekennen wij,
Wij leven in een uitzonderlijken tijd de
winter is streng, de armoêwordt grooter
en de werkman is in dil geval gemakke
lijk meê te slijpen.
Maar 't is daarom precies dat de wer
king der liberale en radikale partij des te
oneerlijker is.
Men zal den werkman wijsmaken dat
de herziening der grondwet, voor hem
hel borseken is van Fortunatus. Als de
werkman dat beeft, zal het misschien
nooit meer winter worden, of beter ge
zegd dan zal hij niet meer mueteu wer
ken de gebraaie kiekens zullen maar
voor 't nemen zijn, en de gebraaie appels
hem den mond in vliegen
Dat de visschers in het troebel water
er goed bij zullen varen ja Maar de
werkman? maakt dat de ganzen wijs.
Al verandert men tien keeren de grond
wet, al maakt men zelfs vrouw en kin-
ders kiezers, dal zal geen half korst brood
meer in de schapraai brengen. Wel
integendeel, hoe meer men den werk
man met politiek doet bezighouden, hoe
minder goed het hem gaan zal.
In Frankrijk heefl men ook het alge
meen stemrechtgaat het daar dan zoo
goed Moet men daar niet werken Vlie
gen daar de gebraaie kwakkels rond
Zit daar de zak van den werkman vol
vijffrankstukken
Het gaat er integendeel oneindig slech
ter dan hier.
De werkstaking zou een eerste nadeel
zijn voor den werker, en als men aan de
bedreigingen toegaf, zou men niemand
in de hand werken dan degenen, die
niets anders in 't oog hebben dan per
soonlijk voordeel te trekken uit het na
deel, dat zij aan den handel stiel en nee-
ring toebrengen.
Hel land is voor de herziening niet ge
negen, ooidal de radicale partij hare
inzichten niet genoeg verborgen beeft
deze drijft onderduims naar de algeheele
omwerping, zelfs naar de republiek
en daarvan wil men hier,in ons vlaamsch
land, niet gediend zijn.
Heel het spel, wij herhalen 't, is eene
poging van de doctrinairs, om langs den
rug der radicalen weer aan 't hoofd te
geraken en eens daar gekomen, zullen
zij hunne beloften niet volbrengen doch
zij zullen het land in de grootste ver
warring hebben gebracht.
Nooit heeft eene partij zich meer den
vinger in 't oog gesteken als in dit ge
val de liberalezij durft in waarheid
niet vooruit, en zij kan niet meer achter
uit.
Wat is de plicht van de conservatieve
partij op dezen oogenblik Op alle ma
nieren toonen dat het lot van den werk
man haar niet onverschillig is; dat zij dit
wil en zal verbeteren, niet alleen door
tijdelijke, maar door vaste en duurzame
middelen.
Rechten en plichten moeten weder-
keerig in 't oog worden gehouden, en
dient het kiesrecht le worden uitgebreid,
men onderzoeke dit dan kalm, vreed
zaam, eerlijk maar men dwinge het niet
af met geweld, met het mes op de keel.
Dat de roode partij dit niet vergete
vijanden, had een zeker middel gevonden om deze
schadelijk tc maken, Eenige schutters stonden
met gespannen boog in het midden van den
koer.
Amaury en zijne makkers lieten hunac onn io-
dige wapens zakken, en, terwijl er eene plechtige
stilte hcorschte onder de aanwezigen, legden de
schutters dc hand op de pees.
Eensklaps klonk er een zegepralend krijgsge-
roep over den koer. Aan den voet van den berg
schenen de soldaten als uit den grond te komen,
terwijl dc hoorn van Loridan in machtige galmen
over het kasteel klonk. De Albigenzers keerden
zich verschrikt om, cn slechts twee of drie slecht
gerichte pijlen, ontvlogen de bogen der verwon
de-de schutters. Een woedend gevecht, lijf aan lijf,
ontstond.
Voor Amaury, reeds diep geschokt door de ge
weldige ontroeringen der laatste stonden, was die
laatste verrassing te veel. Zijne krachten begaven
hem, bet zwaard ontsnapte zijnc handen, en
machteloos zakte de uitgeputte jongeling ineen.
Het gevecht in den burglkoer was kort.
De Albigenzer, verrast en in wanorde, boden
slechts weinig tegenstand aan dc opgekomen
krijgslieden; deze, goed gewapend en aangemoe
digd door eene eerste t "al, overweldigden de
ketters met gemak, en na eenige oogenblikken
waren de ovcrblijvenden in eenen hoek der koer
weerloos samengedrongen en ingesloten. Ondanks
de bloedige verwijtingen van den diaak. gaven zij
zicii over op genade of ongenade.
Keeren wij tot Amaury terug. Wanneer hij,
na ccnc lange bezwijming dc oogen opende, lag
hij in dc arincn van Roger. Dc trouwe dienaar
lachte cn weende tevens, wanneer hij Amaury zag
herleven.
God zij dank, Amaury, riep hij met snik
kende stem. liet is toch nog goed afgeloopcn. Gij
hebt mij ai.gst aangejaagd, goede Jesus, ik hield
u voor dood. Jongeling, jongeling, ovar u waakt
een goede engel, want dit was werkelijk hulp in
den £nood, en zoo in eene reeks afgebroken woor
den, gaf de grijze dienaar zijnc aandoening luebt.
Amaury drukte hem zwijgend de hand.Een blik
over den burglkoer deed hem deu uilslag van het
gevecht kennen zijnc oogen zochten Raynald.
Deze stond wachtend op ccnigen afstand. Amaury
vloog naar hem, drukte hem in zijnc armen, en
rêTklc dan de hand aan dc andere krijgslieden,
welke tot zijne redding bijgedragen hadden.Hij wat
te zeer aangedaan om woorden te vinden,die zijne
aanhangers bedanken moesten
(Wordt voortgezet.)
