NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 25 April 1891
10 centiemen per nummer
458,e Jaar, N° 2559
ARONNEMENTPRMS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
Keizer Maximiliaan vau Mexico.
VEREENIGING.
Weeral laster.
De gezondheid wetten.
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor les maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijn in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr i,ÜO Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te berhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque raai
AELST, 22 APRIL 1891
Legerwet in Nederland. De oneen-
nigheid in de katholieke rangen, met het
oog op de nieuwe legerwet, duurt in
Nederland voort.
In Noord-Brabant blijft men er zich
stellig tegen verzetten.
Ziehier de molie gestemd door de
noord-brabantsche katholieken
De Provinciale Bond der R. K. Kies-
c vereenigingen in Noord-Brabant meent,
indien de dienslvervanging wordt afge-
schaft, aan de kiesvereenigingen bij de
aanstaande kiezingen voor de Tweede
o Kamer de herkiezing te moeten ontra-
den van die Kamerleden, die na de
noordbrabantsche motie van 17 october
1890, de regeering zijn blijven steu-
nen.
Bismarck vernederd. Toen de oud
kanselier den uitslag van Geestemunde
heeft ontvangen, moet hij voorzeker een
zuur gezicht hebben getrokken. In dien
verloren hoek de vernedering ondergaan
in ballotteering te komeri met eenen so
cialist; vernemen dat hij, de stichter van
het duitsche keizerrijk, 2000 stemmen
minder heeft dan zijn verbonden tegen
strevers; hooren dat, in Geestemunde,
een onbekende schoenmaker, 1000 stem
men meer bekomt dan hij, bif, Bis
marck
Als wij Bismarck waren, we gaven de
pijp aan Marlen, en als Marien haar niet
wilde, aan gezel Schmallfeld, candidaat
der sociaal-demokraten, die in ballotee
ring komt.
Doorbladert de geschiedenis der we
reld, van in de vroegste tijden der
menschheid, en zulk eene gebeurtenis
zal men niet ontmoeten.
Een man, die een jaar te voren nog
meester was van Europa en meer gezag
had dan keizers en koningen te samen,
die zeilde man vindt zelfs niet mper in de
meest afgelegene kiesomschrijving aan
hangers genoeg om langs eene achter
deur in den Bijksdag binnen te sluipen.
Laat ons een weinig medelijden hebben
met Bismarck; hij heeft groote werken
gesticht en Duitschland gevormd, maar
nij heeft zijne macht gebouwd op het
bloedig oorlogsveld en heeft misbruik ge
maakt van die macht tegenover de katho
lieken.
Een ding is te betreuren, diep te be
treuren: boven alles te betreuren,'t is dat
de socialisten géén drie weken hebben
noodig gehad om in eene stad, waar geen
fabrieken of arbeidswijken zijn, bijna
4000 stemmen te verzamelen op eenen
onbekenden socialist.
Indien dit kan gebeuren, moet het so
cialism in Duitschland wel als een ver-
Iets uit de laatste levensdagen
VAN
le vervolg.
Wat al kracht cn strijd waren er niet op de ver
moeide gelaatstrekken dezer dapperen te lezen, die
in |>laats van de welverdiende rust tc genieten, den
ganschen nacht moesten waken
Hier zag men knapen, nauwelijks de kinderja
ren ontwassen, omgord reeds met den wapenrok
daar lagen mannen en grijsaards, nevens menschcn
die de wereld hadden doorgezworven, zonder er
gens eenen huiselijken beerd gevonden te hebben.
Eenigen herkenden den keizer en sprongen op
om hem te groeten. Op ccncn wenk van Miramon,
liep de adjudant haastig vooruit om de wacht te
waarschuwen, cn te zorgen dat er geene militaire
eerbewijzing zou gegeven worden.
Twee schildwachten liepen met regelmatige stap-
pen voor het sombere klooster Ste-Clara op cn
neêr. De onderste cellen werden nu tot gevangenis
gebruikt. Toen zij de twee in mantels gewikkelde
officiers zagen aankomen, bleven zij stil staan cn
presenteerden het geweer, zonder dat zij echter
rottende kanker in de samenleving zijn
ingedrongen; en het is voornamelijk aan
het beheer gedurende de Bismarck
periode dat zulks is toe te schrijven.
Bismarck maait wat hij gezaaid heeft;
maar zijne opvolgers blijven zitten voor
de rekening.
Een ding is stellig De uitslag te Gees
temunde is eene vernedering voor Bis
marck; en hij die eens meester was over
iedereen in Duitschland, zal nu moeten
gaan bedelen bij de Welfen en de pro
gressisten om zich le onthouden.
Stemmen zij uit een wel te veront
schuldigen gevoel van weerwraak
voor gezel Schmallfeld, dan tuimelt de
vroegere meester van Europa in het
zand.
Wat een schouwspel
En zeggen dat we geen inkomgeld moe
ten betalen om het te zieu.
De ballotteering is bepaald op 30 april.
De Canadeezen le Parijs. M. Mercier,
eerste minister der provincie Quebec, in
Canada, en verschillige anderen zijner
landgenoten hebben België en Frankrijk
bezocht; wij hebben hem hier gastvrij
ontvangen en daar de Franschen, die
schoone gaaf kan niemand hen betwisten,
de hoffelijkste menschen der wereld zijn,
vonden zij ook een gulhartig onthaal te
Parijs.
Het was de AUiance Frangaise, welke
die heeren een banket aanboodde
Alliance heeft ten doel de verspreiding
der fransche taal, en daar de Canadeezen
halve Franschen zijn, was men broeders
ondereen.
Welnu, broeders mogen malkaar de
waarheid zeggen eu M. Mercier heeft
niet nagelaten dit te doen.
Van die Alliance maken menschen van
allerlei denkwijzen deel, onder andere
ook graaf de Douville-Mailleleu, M. de
Heredia en andere radicalen, ^vijanden
van den godsdienst, grootmeesters van
de logie.
Wat moet het hun onaangenaam in de
ooren hebben geklonken toen M.Mercier,
drinkende aan de fransche republiek, hun
met eene bewonderensweerdige open
hartigheid zegde
In 1870, dan liepen de Canadeezen te
samen aan de deuren hunner kerken om
hulp te brengen voor uwe gewonden....
Ja, bij ons leeft men veel in de kerk,
Mijnheeren. Wanneer wij ter kerke gaan
en wij aanschouwen het kruis, dan den
ken wij na dat dit kruis ons de bescha
ving heeft aangebracht....
Bij ons bestaat er geen verschil tus-
sehen nationale en godsdienstige feest
dagen wij vieren beiden met evenveel
liefde.
M. Mercier heeft dit alles gezegd in
woorden die men niet weêrgeven kan,
zonder dichter te zijn. Maar wij verwed
de waeht nnar buiten riepen. De adjudant had den
prior haastig gewaarschuwd, en alle twee stonden
den keizer hij de deur te wachten.
Breng ons in de cel van den ter dood veroor
deelden ritmeester Pedro Penna. klonk kortaf
dat bevel des keizers. De prior maakte eene diepe
buiging, cn ging met eenen lantcern vooruit, om
den keizer cu generaal Miramon den weg door de
kloostergangen te wijzen.
Pedro Penna zat in de cel n. 3, die er van bin
nen akelig en somber uit zag. Slechtseenige flauwe
lichtstralen schemerden door het venster, dat met
een driedubbel traliewerk voorzien was. Een bed,
een stoel cn eene tafel, zoo slecht en zoo smerig als
men ze bij mogelijkheid kan uitdenken, stonden
in de hoeken der cel. De vloer bestond uit vastge-
stampte aarde, met gaten cn hoogten, terwijl eene
mei ijzer bcslagenc deur dit somber verblijf van
dc buitewercld scheidde. De stilte van den nacht
werd slechts afgebroken door den eentonigen tred
van den schildwacht, die voor de cel op"èn neêr
ging.
Op dien eenigen stoel zat senor Pedro Penna,
officier van het regiment der keizerin. Den vori-
g.:n dag werd hij toevallig betrapt, toen hij op den
achtersten post der belegerde stad met den vijand
aan 't onderhandelen was.
Hij was een der schoonste officiers van het regi
ment, hoogstens 30 jaar oud en over een jaar ge
huwd. Doch een enkele dag was voldoende ge
weest «n eene vreselijke verwoesting in het
den toch veel dat de aanwezige Kerkver-
volgers een oogenblik te werk zijn ge
gaan als de duivel in een wijwatervat.
Om de omverrewerpende stelsels der
socialisten te keer te gaan,die,onder voor
wendsels der verbeteringen in lot en
stand van den werkman, de vernieling
der maatschappij droomen, hebben de
katholieken de hand aan 't werk gesla
gen en zich op de studie van het moeie-
lijk en ingewikkeld maatschappelijk
vraagstuk toegelegd. Zij hebben das den
toestand der verscheidene elementen van
den werkerstand ontledigd en onder
zocht, verbeteringen ingevoerd of voor-
Men heeft de gesteldheid der werklie
den van de nijverheidsmiddenpunten en
akkerbouwstreken gewikt en gewogen,
de toekomst van den landbouw is bespro
ken en gestudeerd, maar een bestanddeel
toch, niettegenstaande al zijne belangrijk
heid, is in het donker gebleven, 't is de
bekrompen en ongelukkige toestand on
zer bloemmakers en kantwerkers op den
buiten en bijzonder in het land van Aalst.
Eertijds, voor dat de omstandigheden
van dezen moeielijken omwentelings
stand aanbraken,waren,voor het vrouwe
lijke gedeelte onzer buitenbewoners, de
kanten van Geeraerdsbergen een aan
zienlijk deel voor het onderhoud der
huisgezinnen. Deze kanten werden over
een goed twintig k dertigtal van jaren
door het naaldwerk vervangen. Nu eens
gingen die bloemen goed, was de loon
hoog, dan weer slechter en de winst ge
ring lot dat, na een spante van goeden
trok, voor 't geen de werksters 't grof
werk noemden, de krisis aanbrak die een
der grootste oorzaken is der armoede en
ellende op den huiten.
De bloemen die over zeven, acht jaren,
hun vijf frank betaald werden, zijn nu op
een weinig meer dan de helft gezonken;
en de bloemmakers die eertijds, met
duizenden gemakken,hunnen frank daags
verdienden, kunnen nu met de grootste
moeite van de wereld, met een deel hun
ner nachtrust ten grootslen nadeele hun
ner gezondheid te slachtofferen, 50 k 60
centiemen winnen.Cijfers aanhalen is niet
noodig daar de geachte lezer de kant-
werkers over hunnen bekrompen en on-
gelukkigen toestand dagelijks hoort kla
gen.... En nochtans ging dat kant- en
bloemwerk goed, welk een onschatbare
bron was voor het vlaamsch gedeelte van
hei land waar men zich bijna uitsluitelijk
met die nijverheid bezighoudt..!
Waar is het redmiddel 1
Wij beleven heden een tijdstip waar de
middelaars langzamerhand verdwijnen,
die de socialisten als nuttelooze bestand-
deelen (éléments parasites) ter vernieling
doemen. Wij gaan van lieverlede tot eene
uiterlijke van den jongen man aan te richten.
Zijne oogen laten diep cn mijmerend in hunne
kassen, en op zijne vast gcslotenc lippen lag eene
uitdrukking van onwrikbare vastberadenheid. In
de cel waren nu ook twee vrouwen, die aan zijne
voeten geknield lagen cn zijne handen met klissen
overdekten en met tranen besproeiden, liet wa
ren zijne oude moeder en zijne jeugdige echtge-
noote.
Middernacht sloeg het op den kerketoren. en bin.
nen eenige uren moest de jonge man aan moeder
gade ontrukt worden.
Pedro Penna zat als een standbeeld, onbeweeg
lijk voor zich heenstarend, en liet zijne handen
slap en levenloos neerhangen. De oude vrouw
stond op en drukte zijn hoofd aan hare horst. Ar
me moeder Wat al kommer, wat al tranen had
iiaar dat kind gekost eer het was opgevoed, en nu
gaat men het binnen een paar uren ter dood bren
gen Door deze afgrijselijke gedachten aangegre
pen, zonk zij weer op hare knieën cn brak in znlk
een krampachtig snikken uit, dat het ongevoeligste
hert er door verscheurd moest worden.
Afschuwelijk, onmogelijk, aricp zijne vrouw,
terwijl zij opstond is er dan geene hulp, geene
redding meer voor u, mijn din-bare Pedro I Spreek
toch, ik ben bereid. Oh, mocht ik voor u sterven!
Hoe zal ik zonder u kunnen leven f
De echtgenootc vai Pedro was slechts 20 jaar
oud. Hare schoone oogen waren rood van het wee-
nen hare lippen blauw, en haar prachtig zwart
maatschappij waar de voortbrenger en
verbruiker zich wederzijds de hand ge
ven, tot eene samenleving waar de klein
handel, wiens rol als verventer door
bijna de algemeenheid der staatshuis
houdkundigen als nutieloos wordt be
stempeld, zal verbannen zijn.
De statistieken leeren dus dat er in
Belgie van 130 tot 150,000 kantwerkers
zijn en dat de kantnijverheid in ronde cij
fers meer dan 50,000,000 fr. opbrengt,
waar van 25,000,000 fr. als loon uitge
geven worden. Na aftrekking vindt men
dus nog 25,000,000 fr. voor de eerste
grondstoffen, garen, papier, teekeningen
(dessins) enz. en als winst der bloemuit-
gevers en fabrikanten. Dus bijna de helft
van den arbeid der werkers blijft in de
handen van hen die noch tot de voort-
brengst, noch tot het verbruik bijdragen.
De middelmatige loon, alles door den
band genomen, is dus eene zaak van 50
52 centiemen En wanneer men er
den loon afrekent van diegenen die nog,
niettegenstaande de krisis, één frank per
dag winnen, komt men voor het grootste
deel op eenige centiemen daags
Welk lot
En het middel dezen toestand te behel
pen, is de bloemuitgevers en kleine kant
handelaars te doen verdwijnen, uit de
voeten te verbannen, wat licht door de
vereeniging der kantwerkers onder el
kander te bewerkstelligen is. Het groot
ste gedeelte van den loon der bloemma
kers blijft in de handen der uitgevers die
zich met het zweet en arbeid van ande
ren verrijken 1
Eene vereeniging moet dus gesticht
worden, eene bekwame voorzilteres, die
het werk van den kleinen uitgever ver
richt en lijk de beste naaldwerker be
taald wordt, moet door de algemeenheid
der leden gekozen en aan 't hoofd van den
bond gesteld worden. Een raad van 40
werkers bepalen de weerde der bloemen
den laxe waaraan d« vereeniging ze
voorloopig betaald. Alle geschillen wor
den door rmheidsvonnis dat onherroepe
lijk is, geregeld. Alle drij maanden wordt
het te goed van de kas in verhouding van
het afgedane werk verdeeld. Een deel
nochtans wordt voorbehouden voor een
ondersiandskas ingeval vau ziekten en
ook om de nijverheid verder uit te brei
den.
Ik genoeg mij niet deze hoofdstandre-
gels en laat geerne de verdere betwisting
de omstandigheden over.
Over het nut dezer inrichting kan geen
twijfel bestaanzoo zouden jaarlijks
15,000,000 in den zak onzer werkers
huisgezinnen vloeien die nu in de handen
van nuttelooze intermidiaires blijven en
hunnen dagelijkschen loon zou bijna om
den helft gestegen zijn.
RIK.
hair hing los en verward over hare schonders. Nu
eens stortte zij aan de voeten van haren man ne
der dan wierp zij zich wcér met uitgestrekte ar
men aan zijne borst, of liep als eene waanzinnige
de nauwe cel op en neder, terwijl zij hare handen
wanhopig samenwrong.
Eindelijk verzamelde Pedro Penna al zijne geest
kracht en stond op.
Dierbare moeder, beminde vrouw, verscheurt
mij toch in deze laatste uren niet langer het hert
h door uwe jammerklachten i Ik bid u om eene
genade geeft gehoor aan mijne bede gaat been
cn bidt voor mij Laat mij toch alleen
U verlaten Nimmer, nimmer, gilden beide
vrouwen, met eene stem die door merg cn been
drong.
Dierbare moeder, geliefde vrouw, gij zult mü
toch geen uitgeleide willen doen, en dit voor u
zoo afschuwelijk schouwspel....
Hier kon hij niet meer spreken, en hij viel zijne
moeder om deu hals
Dierbaarste moeder, ik dank u duizendmaal
voor alles wat gij voor mij geleden hebt I
cc Maar, viel zijne vrouw hem als waanzinnig
in de rede, is er dan geene hulp meer t Ach,
als ik mij eens aan de voeten des kekers neder-
wierp
cc Van den keizer, zeide Pedro Penna met
eenen bitteren glimlach, op dit uur van den
nacht I Hij slaapt, de vreemdeling. Meent, gij,
arme vrouw, dat hij een spion genade zal aehen.
De Capilan Fracassa een zoo ver
achtelijk als eerloos italiaansch schimp
schrift, braakte dezer dagen andermaal
eene lastering uit tegen Z. H. Paus Leo
XIII en dadelijk werd zij door de raacon-
nieke of liberale drukpers vau den gan
schen aardbol met gretigheid overgeno
men.
Z. H. de Paus wordt openlijk beschul
digd van op de beurs te spelen en zou,jin
eenen slag, meer dan 1 1/2 miliioen fr.
verloren te hebben.
Die eerlooze lastertaal wordt door de
maconnieke drukpers over de daken uit
gebazuind alsof het eene ontegenspreke
lijke waarheid ware.
Honderden lasteringen en logens wer
den reeds tegen het Opperhoofd der R.K.
Kerk uitgebraakt, maar nog nooit hebben
de handlangers der hel er eene verzon
nen die venijniger is dan deze. Wat men
beoogt, 't is Z. H. Leo XIII voor een
beursspeler te doen doorgaan even als
men vroeger poogde te doen gelooven
Z. H. Pius IX tol de maconnieke Kliek
behoorde.
En wat is het doel der helsche logie-
gasten
Zij willen hierdoor 't volk toeroepen
Ziedaar de Pauzen veroordeelen de vrij
metselarij en een der Pauzen maakte er
deel van, was zelf vrijmetselaars de
Pauzen treden op tegen het waagspel en
een der Pauzen was zelfs een speler.
En bemerke wel, dat de liberale schrij-
velaars overtuigd zijn dat ze wetens en
willens liegen en lasteren, maar zij vol
gen slechts het voorschrift na van hunnen
voorvader/'den aarlslogenaar en aarts-
lasterlaar Voltaire: Liegt maar, liegt maar
zonder omzien er zal toch altijd iets van
overblijven.
Het Staatsbestuur beeft,sedert eenigen
lijd,eene reeks wellen doen stemmen, om
te beletten dat er schadelijke en ver-
valschte eetwaren worden verkocht, eu
koninklijke besluiten hebben de toepas
sing dezer wetten geregeld.
Daar verschillende dezer bepalingen in
voege zijn getreden, denken wij de aan
dacht der belanghebbenden er te moeten
op inroepen vermist overtredingen ben
aan vervolgingen zouden blootstellen,
Eene eerste verordening betreft de
kunstboter, gekend onder den naam van
margarine. De plaatsen, waar zij ver
kocht worden, moeten voor opschrift,
dragen
Verkoop van margarineDe omhulsels,
waarir. zij verzonden wordt, moeten van
hetzelfde opschrift en van den naam des
labrikants voorzien zijn. Alle mengeling
met natuurlijke boter moet aangeduid
worden.
cc ken En hij baret in eeDen woest en lach uit.
Eensklaps verstomden alle stemmen de grijia
moeder zonk op den grond nederzij hoorde
zware voetstappen door den stecnen gang weergal
men:
Zij komen u halen, gilde zijne vrouw, die
hare armen vost om zijnen luis klemde. Men
hoorde de wacht het geweer presanteeren de
grendels werden weggeschoven, en de deur ging
krakend open. De prior trad binnen en hief sijne
lantcern omhoog. Het matte licht bescheen nu een
hartverscheurend schouwspel. De moeder lag ap
den grond uitge strekt, en Pedro in de armen zijner
echtgenoot*. Twee in mantels gehulde officiers
volgden den prior op den voet.
Een hunner vroeg den gevangene op eenen
vasten kalmeh toon Senor Pedro Penna, welke
cc beweegreden hebt gij gehad om uwen keiser
cc die reeds onder zooveel rampen gebukt gaat, nog
te willen verraden f
Scnnor, ik weet niet met wien ik de eer heb
cc te spreken ik weet ook niet ot gij mijn rechter
of mijn beul zijl. Maar waarom ik den kaizer
wilde verraden Omdat ik hem haat 1
cc En waarom dient gij hem dan 1 Waarom eet
c< gij het brood van uwen vijand Waarom strijdt
gij dan niet in het leger uwer vrienden, en
u waarom draagt gij deD keizerlijken wapenrok!
vroeg de onbekende met eene van toorn bevende
stem.
(Wordt voortgezel.)
