NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 26 April 1891,
10 centiemen per nummer
45ste JaarlN. 2560
ABOIVNEMENTPRLTS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
Jongelingen wilt ge
Keizer Maximiliaan van Mexico.
Lijkenplunderaars.
Geen vijanden vanden Godsdienst
DE DENDER-BODE
Jil itfad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor res maanden fr. f,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December
Men schrijft in bij C. VAN DE PUT'l'E-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calqae «au.
AELST, 25 APRIL 1891
Frankrijk.Overdreven protectionism.
lie beweging tegen hel ontworpfen
overdreven protectionistisch tarief vindt,
nu de gewichtige beraadslaging weldra
in de Kamer zal geopend worden, al
meer en meer aanhang. Zelfs Paul de
Cassagnac, die niet aarzelt te verklaren
dat hij protectionnist is, oordeelt dat de
commissie voor het tarief het doel verre
weg voorbijstreefthij protesteert dan
ook legen de protectionnistische krank
zinnigheid» der leden van die commissie.
De orleaiiistische Soleil spreekt in ge
lijken geest. Zoo zegt dit blad onder an
deren Met de nieuwe tarieven blijlt er
onze wevers niets anders over da» hunne
werkplaatsen te sluiten. De spinners
zullen dan niet veel gewonnen hebhen
dooi' het verbod van invoer van het
engelsche gesponnen garen, waarop zij
zoo krachtig hebben aangedrongen. En
de commissie voor het tarief, die verlokt
is geworden door dit overheerlijke denk
beeld van protectie, gelijk staande met
verbod van een vooibrengsel, welks
vervaardiging in Frankrijk niet thuis be
hoort, zal de uitwerking ervan bewonde
ren. Zij zal eene doode nijverheid
beschermd worden.
Met ingenomenheid maakt de Temps
gewag van dat veldwinnend verzet tegen
den protectionistischen waan van den
dag.
De vereeniging tot bevordering van
Frankrijks handel heeft met eenparige
stemmen een besluit genomen, volgens
hetwelk eene openbare beiooging tegen
de tarieven eene noodzakelijkheid is. Zij
heefl voorts een beroep gedaan op de
Kamers van koophandel om zich te ver
staan met de syndicaten, den handels
stand te Marseille vertegenwoordigende,
om don vorm en den dag voor deze mani
festatie te bepalen.
Te Bordeaux heefl de vereeniging ter
bevordering van de in- en uitvoerhandel
opnieuw eene vergadering gehouden om
verzet aan te teekenen tegen de verhoo
ging der invoerrechten. Met eenparige
stemmen is daartoe besloten.
Prins Victor. Men heeft zich afge
vraagd wat prins Victor, thans hel oenig
hoofd der bonapartisehe partij, wel zou
doen
In strijd met de in omloop zijnde ge
ruchten zal hij geen manifest aan het
fransche volk richten. Hij is van gedacht
j dat de tegenwoordige omstandigheden
zulken slap niet wettigen.
Evenmin zullen de hoofden der partij
te Brussel werden bijeengeroepen, om
den politiekeu toestand te bespreken.
De prins zal eenige zijner vrienden
ontvangen, welke hem hun rouwbeklag
nog niet hebben aangeboden.
Prins Louis en prinses Laetitia /uilen
binnen kort te Brussel hun broer komen
bezoeken.
Die van den Paus eet... Hoeveel
zijn er niet gevallen die in hunne domme
verwaandheid gehoopt hadden het paus
dom omverre te werpen.
Crispi, de gewezen italiaansche opper-
minister, doet thans de ondervinding op
dat men vruchteloos de Kerk en haar
Opperhoofd vervolgt. Over eenige maan
den was hij groot en machtig nu ligt hij
ten gronde, getroffen op den oogen blik
dat hij zijn eigen /elven onoverwinbaar
meende en machtig genoeg om God te
onttroonen.
Zijne aanhangers zijn nog ten getalle
van tien, al de andere hebben hem ver
laten, zelfs zijne oud-medeleden van het
ministerie, Zanardelli het eerst.
Crispi schijnt zeer ter neer geslagen,
hij heeft over eenige dagen een verhoor
bij den koning gevraagd en deze heefl zijn
vraag afgewezen. Zeer zonderlinge ge
ruchten doen thans de ronde: men spreekt
van hem in beschuldiging te stellen. Het
tegenwoordig ministerie weigert nog,
maar het schijnt dal zware beschuldigin
gen op hem wegen; zoo zou onder andere
de kas der eereteekens leeg zijn en
Crispi niet kunnen zeggen wat hij met
het geld gedaan heeft.
't Zijn 's kerkvervolgers geleende
broodjes die thuis komen.
Hij heeft van den Paus geëlen...
Aan een opmerkend oog kan de uit
breiding niet ontsnappen der socialisti
sche propaganda ten voordeele hunner
vernietigende stelsels der huidige maat
schappij en tot het opbouwen eener
splinternieuwe waar godsdienst, eigen
dom, overheid en huisgezin zijn uitge
bannen.Dagelijks springen zij in 't harnas
om met pen en woord hun gedachten-
kring verder uil. te breiden en daar waar
zij tot hiertoe zich nog niet hebben dur
ven vertoonen, in onzen Vlaamschen
buiten,schijnen zij kost wat kost het te wil
len innemen.! Veld moeten hunne ge
dachten van oproer wanorde en verstoo-
Iets uit de laatste levensdagen
VAN
2® vervolg.
Sennor, voor dat nog oen enkel vreemd sol
daat den bodem van Mexico betreden had, was ik
luitenant in het leger der republiek doch toen de
vreemde heerscharen onze steden begonnen Ie
overstroomen, en toen samen met den oorlog, ge
brek en ellende binnen onze hutten kwam toen
alles voor den keizerlijken soldaat moest worden
opgeofferd, terwijl de republikein geen brood had
om den honger van vrouw en kinderen te stillen,
toen begonnen hunne blcekc, uitgeholde wangen,
als een stom, maar heilig verwijl. m(j aan mijne
plicht van echtgenoot en vader te herinneren, en
ik hoorde in mijn gemoed eene krachtige slem, die
riep Gij moet voor uwe oude moeder zorgen 1
Daarop trok ik den keizerlijken wapenrok aan, en
begon toen die vreeselijkc, dubbelzinnige rol te
spelen maar ik maakte ook tevens een besluit om
eenmaal, op welke wijze dan ook,hieraan een einde
te stellen. Ik deed toen mijn best om aan den eed,
dien ik den vorst gezworen had, getrouw te blij
ven, en vocht als een dapper soldaat. Hiervan ge.
tuigen de adelaars van Guadaloppe en het kruis
van het legioen van eer. En wederom werd ik door
het stil verwijt vervolgd, dat Ik tegen de vrijheid
van mijn eigen vaderland te velde trok doch gij
ziet Sennor, dat ik deze dubbelzinnige rol uu bin-
ring gevonden hebben, als men hoort
dat te midden van het Land van Aalst, te
te Haelu-rt en te Kerkxken, het vaandel
der werkstakingen, alhoewel van korten
duur is kunnen opgeheven worden
In de herziening der Grondwet vinden
zij een gepast en gunsiig voorwendsel
om tot in de kleinste dorpen voordrach
ten over algemeen stemrecht gaan te
j geven en de gelegenheid waar te nemen
om het werkvolk tegen de bestaande
maatschappij op te ruien en aan te hitsen
en ben wijs te maken dal de socialisten
de samenleving in eenen eden van geluk
en vermaken zullen herscheppen en
alzoo, stillekens aan liet zaad van losban
digheid en oproer te werpen dat in betere
tijden zal ontkiemen en opwassen
Tegen den godsdienst zullen zij niet
uitvallen, o neen, die brave sukkelaars,
alleen het ongelukkig, ellendig en be
krompen lot van den landwerkman zullen
ze in ronkende volzinnen in weemoedige
klachtge/angen bejammeren en beklagen
en soms hier of daar, waar het best pas
geeft.de katholieken eene steek geven en
beweren dat zij in bet belang van den
werkman niets hebben gedaan
De toehoorders brave onwetende lieden
in politieke zaken nemen die leugens en
drogredens allengskens als klinkende
munt aan.
Zullen wij, katholieke jeugd, in den
troostrijken godsdienst onzer vaderen
opgevoed, godsdienst, die alleen in zijne
broederlijke liefde en mensehlievendheid
de sleutal, de oplossing bezit van het in
gewikkeld maatschappelijk vraagstuk,
zullen wij, gevouwen arms, zonder iets
te doen de loop der zaken nastaren.de
socialisten als te gemeen, te klein, te
gering achten hen eene antwoord te
schenken, het voorbeeld navolgende dier
oude verachterde boeren voor wie de
geboorte en oudrenstand alles in het
leven van den mensch is. Zullen wij den
grondsteen waarop de samenleving is
gebouwd laten ondermijnen, ons zonder
verweêr in den afgrond laten meêslee-
pen
Zullen wij die vernielende gedachten
van goddeloosheid in onzen Vlaamschen
builen laten verspreiden en ontkiemen
zullen wij de oproerige aanvallen en op-
hiisingen tegen godsdienst, eigendom en
huisgezin, steunpilaren der samenleving
rond ons laten klinken zonder onze slem
te verheffen,de waarheid te doen kennen,
de leugens die onze volksbeschavers zoo
onbeschaamd dagelijks uitkramen niet
weerleggen niet vergruizen en ouder de
schande van de algomeeue misachting
begraven
en eene uur zal hebben uitgespeeld.
En waarom haat gjj den keizer vroeg de
officier.
«Ik haat hem, omdat hij een vreemdeling is»
en zonder kans duizenden menschcnlevcns heeft
opgeofferd, Sennor, riep Pedro Penna met geest
drill uil.Binnen korten tijd is Juarez weer de
rechtmatige lieer van het lai.d. Hij werd arm ge
boren, ellendig opgebracht, moest dikwijls honger
lijden en toch, nu is hij de mededinger van eenen
kcucr, de onoverwonnen, onverbiddelijke, onver
zoenbare vijand van den groolcn prins, die uit een
der oudste vorstelijke geslachten van Europa is
voortgesproten Het klinkt als een toovcrverhaal,
en toch prijken met onuitwischbarc trekken, in de
bladen der geschiedenis, de namen van Maximili
aan, gekozen keizer van Mexico, en van Benito
Juarez, president der republiek,en Juarez zal
en moet zegepralen
Moeder en echlgenootc stonden beiden dit vreemd
schouwspel aan te staren, en hoewel zij zich gëcn
denkbeeld van de zaak konden maken, toch waren
zij overtuigd dat zulk eene rcdenccring, in het
keizerlijk leger door eenen veroordeelde gedaan,
niet gunstig op zijnen beklagenswèerdigen toestand
werken kon.
En waarom hebt gij dat alles niet rechtiit aan
den keizer gezegd, en hem verzocht u uit zijnen
dienst te ontslaan of waarom hebt gij hem niet
om genade gesmeekt vroeg de officier. De span
ning waarmede de beide vrouwen elk woord op
vingen, was zoo groot, dat zij bijna geenen adem
dierven balen liet was alsof de officier, die zoo
diep in zijnen mantel verscholen was. haar red
dende engel zijn moest.
Oiu genade smeek en, Sennor, en wanneer
dan Gisteren ben ik veroordeeld, en binnen
drie uren word ik doodgeschoten. En wie kan den
keizer op dit uur spreken I Zijne generaals laten
niemand bij hem toe, on eer hij ontwaakt, ben ik
begraven.
En wie zegt u, Sennor, dat de keizer slaapt
vroeg de officier opgewonden.
Maar, dat begrijp ik wat zou hij 's morgens
om een ure te docu hebben
Gij bedriegt u, Sennor, want de keizer zelf
staat voor u ik ben de keizer I
Daarop liet Maximiliaan zijnen mantei vallen.
Allen herkenden hem. Moeder en gade wierpen
zich nu, onder het uitroepen der namen Jesus,
Maria, Jozef, aan de voeten van den monark ne
der.
De veroordeelde stond als aan den grond gena
geld, zonder een enkel woord te kunnan uitbren
gen.
Sennor, zei de keizer op ernsligcn, doch
zachlcri toon, ofschoon gij mijn vjjand zijt, zult
gij toch wel twee geschenken van mij willen aan-
nemen. Eerst uwe vrijheid, t en bij deze woor
den trok Maximiliaan het doodvonnis uit zijoen
zak, verscheurde hot, cu ovcrhardigJe het toen
aan de jonge vrouw. En toen, eenen ring, dien
ik n geef tot aandenken aan de treurige waarhe-
die gij mij zoo even gezegd hebt. Gij hebt mij
verweten dat ik de kroon heb aangenomen, hoc-
wel ik vooruil wist dat bet mijn eigen leven en
a dat mijner trouwe volgelingen kosten moest.
Sennor, uwe landgenuotcn hebben mij zelf hicr-
waarts geroepen, ik besteeg den troon van Mexico
a als een vrij man, een bemiudc echtgenoot, ir
de volle kracht mijner jaren en onder de geluk
kigste omstandig hedcu. Wie kan mij nu ini
Zullen wij dit schoon princiep onzer
religie niet toepassen fides sine
operibusfides mortua est.»
Hel is ons eene heilige plicht die God-
vergeteis stap bij stap te volgen in hunne
belachelijke uitstapjes op onzen Vlaam
schen buiten, in hunne voordrachten
stoutmoedig na hen hel woord te vatten
en aan de werklieden de ware knoop der
zaken voor oogen te leggen, de zeden en
stelsels dier schijnheilige volksvrienden
te doen kennen en ie ontmaskeren. Wie
een hunner voordrachten heeft bijge
woond, is overtuigd dat men geen Cicero,
geen Demosthenes geen Bossuet zijn moet
om hunne drogredens te doen verhuizen
en zich door de toehoorders,Vlaamsche
brave werklieden te doen toejuichen.
Dal, waarvoor de krachten van eenen
te kort schieten ligt in het bereik der
Vereeniging. Niets is duurzaam, niets is
gewichtig dan door de vereeniging. Laat
ons dus een bond vormen met het doel
wit het socialistisch bootje dat nog
wachelend en wankelend naar de haven
van onzen buiten voortgedreven wordt
en er wilt landen, te doen omkantelen en
de gedachten van oproer, vernieling en
goddeloosheid in de afgronden der ver
getelheid te doen verdwijnen..
Een heiige schok, een eerste aanval
zal nu ons den zegepraal verzekeren, ons
jaren lang eeti geweldigen en hardnekki
ger! strijd sparen! Maar heeft de vijand op
onzen bodem stand genomen.eens in onze
bolwerken neêrge/eten verschanst dan
is het eilaas te laat en,om het kwaad niet
in zijne kiemen te hebhen uitgedoofd,zul
len wij over ons hoofd een welverdiende
straf getrokken hebben en zullen wij de
eerste slachtoffers zijn onzer nalatigheid.
Onze Vlaamsche buiten die tot hier
toe aan de besmetting hunner gedachten
▼an oproer, omwenteling en vernieling is
gespaard gebleven, die altijd, door libe
raal en socialist, als de versterking van
het katholicismus is aanzien geweest,is,
sedert eenigen tijd, het mikpunt van den
nieuwen aanhang geworden T is voor
hen eene hoogvest die volstrekt stor
menderhand moet ingenomen worden.
Vergeten wij ten anderen niet dat het
Land van Aalst aan een tweede niet min
groot eevaar is blootgesteld De ongeluk
kige omstandigheden van den landbouw
crisis, de bekrompen toestand van onze
landelijke werklieden, zoo erbarmingsvol
en die al de aandacht der katholieken
verdient en vele verbeteringen eischt,
noopt jaarlijks een immer aangroeiend
getal werklieden den oogst naar Frank
rijk te gaan doen en brengen van daar
eert gansche vloed van nieuwe gedachten
meê, die niet mm als voordeelig aan de
recht verwijten datik mij, onder zulke gunstige
vooruitzichten, door valschc droombeelden heb
laten medeslepen 1 Bovendien bad Frankrijk mij
verzekerd, mij in bange lijden met zijne onuil-
puttclijke hulpbronnen ter zijde tc zullen staan,
Maar ik was jongen vertrouwde te veel op de
liefde van het volk ik was dapper, en trotseerde
bet gevaar ik was gelukkig, en bad nog niet
geleerd iioe snel de fortuin haar vaandel om kan
keeren.
De keizer reikte nu den gelukkige dc band, ter
wijl moeder en echtgenootc deze met kussen be
dekten.
Volgt mij nu, zeide Maximiliaan, cn hij v«r.
liet de cel, door generaal Miramon, Pedro Penna
en diens moeder en vrouw gevolgd. Zij gingen op
straat, 't Was er donker en eenzaam. Overa'
hecrschte rust, en liet was alsof de gansche stad
een voorgevoel had van het onweder dat weidra
boven liet keizerrijk zou losbersten.
Eecnsklaps werd de stilte van den nacht d.»or
bet doffe geluid van tromslagen onderbroken, en
men zag eene compagnie infanteristen de kazern
verlaten cn rechtstreeks naar de personen, die uit
Ste Clara kwamen, opmarchecren. Generaal Mira
mon riep den kommaudeerenden officier halt
toe. De officier, die Miramon onmiddelijk herken
de, deed zijne manschap|ien staan.
Waar marcheert gij been t vroeg de gene
raal.
Dc officier groette met zijnen sabel. Ik heb be
vel ontvangen, generaal, met mijne compagnie bij
de terechtstelling tegenwoordig Ie z|jn binnen
eene uur moet dc ritmeester Pedro Penna doodge
schoten worden.
t Laat de compaguie tcrugkeereu de tcreclit-
ontwikkeling van godsdienst zijn. De ver-
slapping van geloofsbeginselen, de ver-
waaiioozing hunner kristelijke plichten
brengen een verzwakking der goede
zeden te weeg, en deze twee samenwer
kende oorzaken maken stillekens aan het
terrein gunstig gereed om het zaad van
het socialismus te ontvangen, die de
vuigste driften wettigt en als de heiligste
drijfveer en grondsteen voor 's menschen
handel en waudel aanziet.
Om de ongelukkige gevolgen op gods
dienstig en zedelijk gebied te keer te
gaan is het noodig tusschen de jeugd van
het Land van Aalst een bond te stichten.
Al wie hel eens met mij is die zend mij
per post zijne deelneming in de bureelen
van Den Denderbode ieder is even wil
kom, alle krachen, zoo klein ook, dragen
oneindig bij tol groei en bloei van den
bond.
In de vereeniging alleen ligt de zege
praal zooveel te glanzeuder dat de strijd
heviger en harder is geweest, en het
doelwit verheven
Te Gent reeds beslaat eene maatschap
pij van katholieke jongelingen bereid met
woord en daad hunnen godsdienst en
geloof tegen de eerlooze aanvallen der
socialisten en andere godsdiensthaters te
verdedigen. In hare rangen, onder haar
vaandel nemen wij plaats,aan hare scha
ren sluiten wij ons dicht nadat in al de
steden en bijzonderste gemeenten van
ons dierbaar Land van Aalst een bond
ter verdediging van 't geloof, tot bekam-
ping der vernielende secte der socialisten
is tot stand gekomen.
De toekomst is aan de werkende jeugd
daarom hoop ik dat zij mijne slem zal
verstaan en haar gehoor schenken.
RIK.
Het blad l'Egalité van Parijs, een
revolutionnair orgaan, dus weinig ver
dacht van klerikalism, verhaalt het
volgende feit,dat onlangs in hetgasthuis
La Pitié heeft plaats gehad.
Eenige dagen geleden lag een man op
sterven in dat hospitaal. Hij had nog
slechts eenige uren ie leven en nie
mand bemoeide zich meer
met hem.
W'ie zou er zich bezig houden met
eenen ongelukkige die met den doodsreu-
lel in de keel ligt
Kortom, daar hij zich niet verroerde
en dood scheen, legde men hem hetbed-
laken over 't hoofd en liet hem liggen,
zonder er verder naar om te zien.
stelling zal gcene plaats hebben de keizer iieeft
liem genade geschenken, beval Miramon. De offi
cier maakte eene buiging, kommandeerde rechts
omkeer. en de compagnie trok de kazcru weder
binnen.
Gedurende dit gesprek had de keizer zich een
weinig tèruggetrok ken, en de compagnie had hem
niet herkend. De moeder van Penna en de jonge
vrouw bleven dicht bij den monark staan, terwijl
de ritmeetter eenen diepen zucht slaakte. Toen de
troepen vertrokken waren, zeide dc keizer gaat
allen nu naar uwe woning legt u daar ter ruste
en draagt voortaan den vreemdeling geen haat
meer toe 1
Toen Pedro Penna en de twee vrouwen hunnen
dank aan den keizer wilden betuigen, was hij reeds
met generaal Miramon uit hunne oogen verdwe
Dit gebeurde in den nacht van 12 op 13 Mei
1867, en in den nacht van den 15 Mei was Qucre-
taro door het verraad van den bevelhebber Lopez
reeds in de macht der republikeinen. Dc keizer zelf
zat in liet klooster Santa Teruia gevangen, en werd
den ld Juni, 's morgens ten 6 ure doodgeschoten.
Zijn voormalige vijand Pedro Penna had het vaste
besluit genomen, bij de eerste gelegenheid zijn le
ven voor dat van den keizer ten beste te geven.
Door de vroegtijdige en onverwachte dood des kei
zers, heeft bij echter zijn voorneman niet ten ui{.
Toer kunnen brengen.
Het lijk van den keizer was bij doktor Lisso, in
het huis van Sennor Munnoz Lodo, ter bewaring
gegeven, en het kon voor een paar realen door
eenieder bezichtigd worden. Een soldaat hield de
wacht en liet iedereen ongehinderd binnen. De
k>mer zag er somber en smerig uit. De doodkist
Maar er is een maar bij de liefda,
dige personen, die de zieken verzorgen,
hadden vooraf den porte-monnaie van den
stervende doen verdwijnen.
Ho, er zat zoo weinig in, in dien onge-
lukkigen porte-monnaieacht frank en
eenige centiemen.
Twee uren later bemerkte men dat de
gewaande doode niet dood wasmen
deed hel laken van over zijn aangezicht
weg, doch men vergat gewetensvol
hem zijnen porte-monnaie. terug te geven-
Doch, eene vrouw, hetzij bloedver-
wanie, vriendin of enkele kennis, dat
doet er weinig toe, was daags te voren
den zieke komen bezoeken en wist wat
hij bezat.
's Anderdaags kwam zij terug en stelde
de verdwijning van den porte-monnaie
vast.
Zij wendde zich tot eene der we
reldlijke ziekendiensters, die haar
antwoorder Wij hebben hem
genomen, wij winnen toch
zoo weinig en 't zijn onze
eenige profijten.
Ziedaar de schoone hervorming, welke
onze progressisten en socialisten in de
hospitalen zouden willen invoeren.
De bewonderensweerdige Zusters van
Liefde, die thans onze zieken verplegen
en tot hunnen laatsten adem bijstaan,
moeten vervangen worden door wereld
lijke ziekendiensters, die de zieken al
leen laten sterven, na ze voor
af van hun geld berooid te
hebben.
En dat onder voorwendsel dat de we
reldlijke ziekendienaars, die vier maal
meer kosten dan de Zusters, te weinig
winnen en dat het bestelen der lijken
hun eenigste middel is om eenige bijko
mende profijten te hebben.
Wil men de socialisten gelooven, dan
zijn zij geene vijanden van den R. K.
Godsdienst, nooit zijn zij het geweest,
integendeel verre van er vijandig aan te
zijn, blijven zij er onverschillig aan even
als aan alle andere eerediansten.
Die bewering der socialisten is een
voudig domme huichelarij.
Eu dit werd ons reeds meermaals be
wezen door de socialistische organen en
nu bezonderlijk door Vooruit van Gent in
zijn nummer van 22 April II.
De socialisten zijn geene vijanden van
onzen Godsdienst, maar Vooruit beves
tigt dat er nog hemel, noch hel bestaat
of kan bestaan.
stond in het midden, op twee ruwe houten ban
ken, en was met zwart laken behangen. Aan het
hoofdeinde was eene schuifplaat. Hieronder waren
drie met glas overdekte openingen, waardoor men
de gelaatstrekken van den keizer bezichtigen kon.
Zijne kleeding li .-.stuud uit eenen blauwen wapen
rok met vergulde knopen, eene donkerblauwe
broek en rijlcerzen. Zijne handen waren met
handschoenen bedekt.
Des avonds lagen drie personen voor de dood
kist neergeknield Pedro Penna, dezes moeder en
vrouw. Zij deden ecu hertclijk gebed voor de zici
van den ongelukkigcu keizer. Daar werd dc deur
geopend en generaal Escobedo, van twee juaristi-
sche generaals ver czeld, trad dc kamer binnen. Zij
w ilden oenen laatsten blik op bunnen vroeger ge-
vreesden vijand werpen.
Toen Pedro Penna en de twee vrouwen de ka
mer wilden verlaten, herkende Escobedo den jon.
gen officier en reikte hem de hand, oic echter
door Pedro zeer koel werd aangenomen.
Sennor Pedro Penna, zeide de generaal,
Kom morge n vroeg eens Lij mij dan zal ik u
uwe aanstelling ais mqtr bij mijn regiment lan
siers overhandigen.
Hertclijk dank, generaal, zeide Penna op
kalraen, doch kouden toon i ik wil niet langer in
dienst biijven, al wilde men mij tot opper-bevel-
hebb. r van het leger der republiek benoemen.
Hij maakte eene buiging en verliet met zijne moe
der en echtgenootc ten spoedigste de treurige"
plaats. Toen viel zijn oog op den juwcelcn riag
dien dc keizer hem nog kortte voren geschonken
had. Hij besproeide den kostbaren pand met zijne
'ranrn en drukte hem vurig aan xjjne lippen.
EINDE.