NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Zondag 26 April 1891, 10 centiemen per nummer 45ste JaarlN. 2560 ABOIVNEMENTPRLTS ANNONCENPRIJS Politiek overzicht. Jongelingen wilt ge Keizer Maximiliaan van Mexico. Lijkenplunderaars. Geen vijanden vanden Godsdienst DE DENDER-BODE Jil itfad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars fr. 3,25 voor res maanden fr. f,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December Men schrijft in bij C. VAN DE PUT'l'E-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat, N° 31, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op 3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Calqae «au. AELST, 25 APRIL 1891 Frankrijk.Overdreven protectionism. lie beweging tegen hel ontworpfen overdreven protectionistisch tarief vindt, nu de gewichtige beraadslaging weldra in de Kamer zal geopend worden, al meer en meer aanhang. Zelfs Paul de Cassagnac, die niet aarzelt te verklaren dat hij protectionnist is, oordeelt dat de commissie voor het tarief het doel verre weg voorbijstreefthij protesteert dan ook legen de protectionnistische krank zinnigheid» der leden van die commissie. De orleaiiistische Soleil spreekt in ge lijken geest. Zoo zegt dit blad onder an deren Met de nieuwe tarieven blijlt er onze wevers niets anders over da» hunne werkplaatsen te sluiten. De spinners zullen dan niet veel gewonnen hebhen dooi' het verbod van invoer van het engelsche gesponnen garen, waarop zij zoo krachtig hebben aangedrongen. En de commissie voor het tarief, die verlokt is geworden door dit overheerlijke denk beeld van protectie, gelijk staande met verbod van een vooibrengsel, welks vervaardiging in Frankrijk niet thuis be hoort, zal de uitwerking ervan bewonde ren. Zij zal eene doode nijverheid beschermd worden. Met ingenomenheid maakt de Temps gewag van dat veldwinnend verzet tegen den protectionistischen waan van den dag. De vereeniging tot bevordering van Frankrijks handel heeft met eenparige stemmen een besluit genomen, volgens hetwelk eene openbare beiooging tegen de tarieven eene noodzakelijkheid is. Zij heefl voorts een beroep gedaan op de Kamers van koophandel om zich te ver staan met de syndicaten, den handels stand te Marseille vertegenwoordigende, om don vorm en den dag voor deze mani festatie te bepalen. Te Bordeaux heefl de vereeniging ter bevordering van de in- en uitvoerhandel opnieuw eene vergadering gehouden om verzet aan te teekenen tegen de verhoo ging der invoerrechten. Met eenparige stemmen is daartoe besloten. Prins Victor. Men heeft zich afge vraagd wat prins Victor, thans hel oenig hoofd der bonapartisehe partij, wel zou doen In strijd met de in omloop zijnde ge ruchten zal hij geen manifest aan het fransche volk richten. Hij is van gedacht j dat de tegenwoordige omstandigheden zulken slap niet wettigen. Evenmin zullen de hoofden der partij te Brussel werden bijeengeroepen, om den politiekeu toestand te bespreken. De prins zal eenige zijner vrienden ontvangen, welke hem hun rouwbeklag nog niet hebben aangeboden. Prins Louis en prinses Laetitia /uilen binnen kort te Brussel hun broer komen bezoeken. Die van den Paus eet... Hoeveel zijn er niet gevallen die in hunne domme verwaandheid gehoopt hadden het paus dom omverre te werpen. Crispi, de gewezen italiaansche opper- minister, doet thans de ondervinding op dat men vruchteloos de Kerk en haar Opperhoofd vervolgt. Over eenige maan den was hij groot en machtig nu ligt hij ten gronde, getroffen op den oogen blik dat hij zijn eigen /elven onoverwinbaar meende en machtig genoeg om God te onttroonen. Zijne aanhangers zijn nog ten getalle van tien, al de andere hebben hem ver laten, zelfs zijne oud-medeleden van het ministerie, Zanardelli het eerst. Crispi schijnt zeer ter neer geslagen, hij heeft over eenige dagen een verhoor bij den koning gevraagd en deze heefl zijn vraag afgewezen. Zeer zonderlinge ge ruchten doen thans de ronde: men spreekt van hem in beschuldiging te stellen. Het tegenwoordig ministerie weigert nog, maar het schijnt dal zware beschuldigin gen op hem wegen; zoo zou onder andere de kas der eereteekens leeg zijn en Crispi niet kunnen zeggen wat hij met het geld gedaan heeft. 't Zijn 's kerkvervolgers geleende broodjes die thuis komen. Hij heeft van den Paus geëlen... Aan een opmerkend oog kan de uit breiding niet ontsnappen der socialisti sche propaganda ten voordeele hunner vernietigende stelsels der huidige maat schappij en tot het opbouwen eener splinternieuwe waar godsdienst, eigen dom, overheid en huisgezin zijn uitge bannen.Dagelijks springen zij in 't harnas om met pen en woord hun gedachten- kring verder uil. te breiden en daar waar zij tot hiertoe zich nog niet hebben dur ven vertoonen, in onzen Vlaamschen buiten,schijnen zij kost wat kost het te wil len innemen.! Veld moeten hunne ge dachten van oproer wanorde en verstoo- Iets uit de laatste levensdagen VAN 2® vervolg. Sennor, voor dat nog oen enkel vreemd sol daat den bodem van Mexico betreden had, was ik luitenant in het leger der republiek doch toen de vreemde heerscharen onze steden begonnen Ie overstroomen, en toen samen met den oorlog, ge brek en ellende binnen onze hutten kwam toen alles voor den keizerlijken soldaat moest worden opgeofferd, terwijl de republikein geen brood had om den honger van vrouw en kinderen te stillen, toen begonnen hunne blcekc, uitgeholde wangen, als een stom, maar heilig verwijl. m(j aan mijne plicht van echtgenoot en vader te herinneren, en ik hoorde in mijn gemoed eene krachtige slem, die riep Gij moet voor uwe oude moeder zorgen 1 Daarop trok ik den keizerlijken wapenrok aan, en begon toen die vreeselijkc, dubbelzinnige rol te spelen maar ik maakte ook tevens een besluit om eenmaal, op welke wijze dan ook,hieraan een einde te stellen. Ik deed toen mijn best om aan den eed, dien ik den vorst gezworen had, getrouw te blij ven, en vocht als een dapper soldaat. Hiervan ge. tuigen de adelaars van Guadaloppe en het kruis van het legioen van eer. En wederom werd ik door het stil verwijt vervolgd, dat Ik tegen de vrijheid van mijn eigen vaderland te velde trok doch gij ziet Sennor, dat ik deze dubbelzinnige rol uu bin- ring gevonden hebben, als men hoort dat te midden van het Land van Aalst, te te Haelu-rt en te Kerkxken, het vaandel der werkstakingen, alhoewel van korten duur is kunnen opgeheven worden In de herziening der Grondwet vinden zij een gepast en gunsiig voorwendsel om tot in de kleinste dorpen voordrach ten over algemeen stemrecht gaan te j geven en de gelegenheid waar te nemen om het werkvolk tegen de bestaande maatschappij op te ruien en aan te hitsen en ben wijs te maken dal de socialisten de samenleving in eenen eden van geluk en vermaken zullen herscheppen en alzoo, stillekens aan liet zaad van losban digheid en oproer te werpen dat in betere tijden zal ontkiemen en opwassen Tegen den godsdienst zullen zij niet uitvallen, o neen, die brave sukkelaars, alleen het ongelukkig, ellendig en be krompen lot van den landwerkman zullen ze in ronkende volzinnen in weemoedige klachtge/angen bejammeren en beklagen en soms hier of daar, waar het best pas geeft.de katholieken eene steek geven en beweren dat zij in bet belang van den werkman niets hebben gedaan De toehoorders brave onwetende lieden in politieke zaken nemen die leugens en drogredens allengskens als klinkende munt aan. Zullen wij, katholieke jeugd, in den troostrijken godsdienst onzer vaderen opgevoed, godsdienst, die alleen in zijne broederlijke liefde en mensehlievendheid de sleutal, de oplossing bezit van het in gewikkeld maatschappelijk vraagstuk, zullen wij, gevouwen arms, zonder iets te doen de loop der zaken nastaren.de socialisten als te gemeen, te klein, te gering achten hen eene antwoord te schenken, het voorbeeld navolgende dier oude verachterde boeren voor wie de geboorte en oudrenstand alles in het leven van den mensch is. Zullen wij den grondsteen waarop de samenleving is gebouwd laten ondermijnen, ons zonder verweêr in den afgrond laten meêslee- pen Zullen wij die vernielende gedachten van goddeloosheid in onzen Vlaamschen builen laten verspreiden en ontkiemen zullen wij de oproerige aanvallen en op- hiisingen tegen godsdienst, eigendom en huisgezin, steunpilaren der samenleving rond ons laten klinken zonder onze slem te verheffen,de waarheid te doen kennen, de leugens die onze volksbeschavers zoo onbeschaamd dagelijks uitkramen niet weerleggen niet vergruizen en ouder de schande van de algomeeue misachting begraven en eene uur zal hebben uitgespeeld. En waarom haat gjj den keizer vroeg de officier. «Ik haat hem, omdat hij een vreemdeling is» en zonder kans duizenden menschcnlevcns heeft opgeofferd, Sennor, riep Pedro Penna met geest drill uil.Binnen korten tijd is Juarez weer de rechtmatige lieer van het lai.d. Hij werd arm ge boren, ellendig opgebracht, moest dikwijls honger lijden en toch, nu is hij de mededinger van eenen kcucr, de onoverwonnen, onverbiddelijke, onver zoenbare vijand van den groolcn prins, die uit een der oudste vorstelijke geslachten van Europa is voortgesproten Het klinkt als een toovcrverhaal, en toch prijken met onuitwischbarc trekken, in de bladen der geschiedenis, de namen van Maximili aan, gekozen keizer van Mexico, en van Benito Juarez, president der republiek,en Juarez zal en moet zegepralen Moeder en echlgenootc stonden beiden dit vreemd schouwspel aan te staren, en hoewel zij zich gëcn denkbeeld van de zaak konden maken, toch waren zij overtuigd dat zulk eene rcdenccring, in het keizerlijk leger door eenen veroordeelde gedaan, niet gunstig op zijnen beklagenswèerdigen toestand werken kon. En waarom hebt gij dat alles niet rechtiit aan den keizer gezegd, en hem verzocht u uit zijnen dienst te ontslaan of waarom hebt gij hem niet om genade gesmeekt vroeg de officier. De span ning waarmede de beide vrouwen elk woord op vingen, was zoo groot, dat zij bijna geenen adem dierven balen liet was alsof de officier, die zoo diep in zijnen mantel verscholen was. haar red dende engel zijn moest. Oiu genade smeek en, Sennor, en wanneer dan Gisteren ben ik veroordeeld, en binnen drie uren word ik doodgeschoten. En wie kan den keizer op dit uur spreken I Zijne generaals laten niemand bij hem toe, on eer hij ontwaakt, ben ik begraven. En wie zegt u, Sennor, dat de keizer slaapt vroeg de officier opgewonden. Maar, dat begrijp ik wat zou hij 's morgens om een ure te docu hebben Gij bedriegt u, Sennor, want de keizer zelf staat voor u ik ben de keizer I Daarop liet Maximiliaan zijnen mantei vallen. Allen herkenden hem. Moeder en gade wierpen zich nu, onder het uitroepen der namen Jesus, Maria, Jozef, aan de voeten van den monark ne der. De veroordeelde stond als aan den grond gena geld, zonder een enkel woord te kunnan uitbren gen. Sennor, zei de keizer op ernsligcn, doch zachlcri toon, ofschoon gij mijn vjjand zijt, zult gij toch wel twee geschenken van mij willen aan- nemen. Eerst uwe vrijheid, t en bij deze woor den trok Maximiliaan het doodvonnis uit zijoen zak, verscheurde hot, cu ovcrhardigJe het toen aan de jonge vrouw. En toen, eenen ring, dien ik n geef tot aandenken aan de treurige waarhe- die gij mij zoo even gezegd hebt. Gij hebt mij verweten dat ik de kroon heb aangenomen, hoc- wel ik vooruil wist dat bet mijn eigen leven en a dat mijner trouwe volgelingen kosten moest. Sennor, uwe landgenuotcn hebben mij zelf hicr- waarts geroepen, ik besteeg den troon van Mexico a als een vrij man, een bemiudc echtgenoot, ir de volle kracht mijner jaren en onder de geluk kigste omstandig hedcu. Wie kan mij nu ini Zullen wij dit schoon princiep onzer religie niet toepassen fides sine operibusfides mortua est.» Hel is ons eene heilige plicht die God- vergeteis stap bij stap te volgen in hunne belachelijke uitstapjes op onzen Vlaam schen buiten, in hunne voordrachten stoutmoedig na hen hel woord te vatten en aan de werklieden de ware knoop der zaken voor oogen te leggen, de zeden en stelsels dier schijnheilige volksvrienden te doen kennen en ie ontmaskeren. Wie een hunner voordrachten heeft bijge woond, is overtuigd dat men geen Cicero, geen Demosthenes geen Bossuet zijn moet om hunne drogredens te doen verhuizen en zich door de toehoorders,Vlaamsche brave werklieden te doen toejuichen. Dal, waarvoor de krachten van eenen te kort schieten ligt in het bereik der Vereeniging. Niets is duurzaam, niets is gewichtig dan door de vereeniging. Laat ons dus een bond vormen met het doel wit het socialistisch bootje dat nog wachelend en wankelend naar de haven van onzen buiten voortgedreven wordt en er wilt landen, te doen omkantelen en de gedachten van oproer, vernieling en goddeloosheid in de afgronden der ver getelheid te doen verdwijnen.. Een heiige schok, een eerste aanval zal nu ons den zegepraal verzekeren, ons jaren lang eeti geweldigen en hardnekki ger! strijd sparen! Maar heeft de vijand op onzen bodem stand genomen.eens in onze bolwerken neêrge/eten verschanst dan is het eilaas te laat en,om het kwaad niet in zijne kiemen te hebhen uitgedoofd,zul len wij over ons hoofd een welverdiende straf getrokken hebben en zullen wij de eerste slachtoffers zijn onzer nalatigheid. Onze Vlaamsche buiten die tot hier toe aan de besmetting hunner gedachten ▼an oproer, omwenteling en vernieling is gespaard gebleven, die altijd, door libe raal en socialist, als de versterking van het katholicismus is aanzien geweest,is, sedert eenigen tijd, het mikpunt van den nieuwen aanhang geworden T is voor hen eene hoogvest die volstrekt stor menderhand moet ingenomen worden. Vergeten wij ten anderen niet dat het Land van Aalst aan een tweede niet min groot eevaar is blootgesteld De ongeluk kige omstandigheden van den landbouw crisis, de bekrompen toestand van onze landelijke werklieden, zoo erbarmingsvol en die al de aandacht der katholieken verdient en vele verbeteringen eischt, noopt jaarlijks een immer aangroeiend getal werklieden den oogst naar Frank rijk te gaan doen en brengen van daar eert gansche vloed van nieuwe gedachten meê, die niet mm als voordeelig aan de recht verwijten datik mij, onder zulke gunstige vooruitzichten, door valschc droombeelden heb laten medeslepen 1 Bovendien bad Frankrijk mij verzekerd, mij in bange lijden met zijne onuil- puttclijke hulpbronnen ter zijde tc zullen staan, Maar ik was jongen vertrouwde te veel op de liefde van het volk ik was dapper, en trotseerde bet gevaar ik was gelukkig, en bad nog niet geleerd iioe snel de fortuin haar vaandel om kan keeren. De keizer reikte nu den gelukkige dc band, ter wijl moeder en echtgenootc deze met kussen be dekten. Volgt mij nu, zeide Maximiliaan, cn hij v«r. liet de cel, door generaal Miramon, Pedro Penna en diens moeder en vrouw gevolgd. Zij gingen op straat, 't Was er donker en eenzaam. Overa' hecrschte rust, en liet was alsof de gansche stad een voorgevoel had van het onweder dat weidra boven liet keizerrijk zou losbersten. Eecnsklaps werd de stilte van den nacht d.»or bet doffe geluid van tromslagen onderbroken, en men zag eene compagnie infanteristen de kazern verlaten cn rechtstreeks naar de personen, die uit Ste Clara kwamen, opmarchecren. Generaal Mira mon riep den kommaudeerenden officier halt toe. De officier, die Miramon onmiddelijk herken de, deed zijne manschap|ien staan. Waar marcheert gij been t vroeg de gene raal. Dc officier groette met zijnen sabel. Ik heb be vel ontvangen, generaal, met mijne compagnie bij de terechtstelling tegenwoordig Ie z|jn binnen eene uur moet dc ritmeester Pedro Penna doodge schoten worden. t Laat de compaguie tcrugkeereu de tcreclit- ontwikkeling van godsdienst zijn. De ver- slapping van geloofsbeginselen, de ver- waaiioozing hunner kristelijke plichten brengen een verzwakking der goede zeden te weeg, en deze twee samenwer kende oorzaken maken stillekens aan het terrein gunstig gereed om het zaad van het socialismus te ontvangen, die de vuigste driften wettigt en als de heiligste drijfveer en grondsteen voor 's menschen handel en waudel aanziet. Om de ongelukkige gevolgen op gods dienstig en zedelijk gebied te keer te gaan is het noodig tusschen de jeugd van het Land van Aalst een bond te stichten. Al wie hel eens met mij is die zend mij per post zijne deelneming in de bureelen van Den Denderbode ieder is even wil kom, alle krachen, zoo klein ook, dragen oneindig bij tol groei en bloei van den bond. In de vereeniging alleen ligt de zege praal zooveel te glanzeuder dat de strijd heviger en harder is geweest, en het doelwit verheven Te Gent reeds beslaat eene maatschap pij van katholieke jongelingen bereid met woord en daad hunnen godsdienst en geloof tegen de eerlooze aanvallen der socialisten en andere godsdiensthaters te verdedigen. In hare rangen, onder haar vaandel nemen wij plaats,aan hare scha ren sluiten wij ons dicht nadat in al de steden en bijzonderste gemeenten van ons dierbaar Land van Aalst een bond ter verdediging van 't geloof, tot bekam- ping der vernielende secte der socialisten is tot stand gekomen. De toekomst is aan de werkende jeugd daarom hoop ik dat zij mijne slem zal verstaan en haar gehoor schenken. RIK. Het blad l'Egalité van Parijs, een revolutionnair orgaan, dus weinig ver dacht van klerikalism, verhaalt het volgende feit,dat onlangs in hetgasthuis La Pitié heeft plaats gehad. Eenige dagen geleden lag een man op sterven in dat hospitaal. Hij had nog slechts eenige uren ie leven en nie mand bemoeide zich meer met hem. W'ie zou er zich bezig houden met eenen ongelukkige die met den doodsreu- lel in de keel ligt Kortom, daar hij zich niet verroerde en dood scheen, legde men hem hetbed- laken over 't hoofd en liet hem liggen, zonder er verder naar om te zien. stelling zal gcene plaats hebben de keizer iieeft liem genade geschenken, beval Miramon. De offi cier maakte eene buiging, kommandeerde rechts omkeer. en de compagnie trok de kazcru weder binnen. Gedurende dit gesprek had de keizer zich een weinig tèruggetrok ken, en de compagnie had hem niet herkend. De moeder van Penna en de jonge vrouw bleven dicht bij den monark staan, terwijl de ritmeetter eenen diepen zucht slaakte. Toen de troepen vertrokken waren, zeide dc keizer gaat allen nu naar uwe woning legt u daar ter ruste en draagt voortaan den vreemdeling geen haat meer toe 1 Toen Pedro Penna en de twee vrouwen hunnen dank aan den keizer wilden betuigen, was hij reeds met generaal Miramon uit hunne oogen verdwe Dit gebeurde in den nacht van 12 op 13 Mei 1867, en in den nacht van den 15 Mei was Qucre- taro door het verraad van den bevelhebber Lopez reeds in de macht der republikeinen. Dc keizer zelf zat in liet klooster Santa Teruia gevangen, en werd den ld Juni, 's morgens ten 6 ure doodgeschoten. Zijn voormalige vijand Pedro Penna had het vaste besluit genomen, bij de eerste gelegenheid zijn le ven voor dat van den keizer ten beste te geven. Door de vroegtijdige en onverwachte dood des kei zers, heeft bij echter zijn voorneman niet ten ui{. Toer kunnen brengen. Het lijk van den keizer was bij doktor Lisso, in het huis van Sennor Munnoz Lodo, ter bewaring gegeven, en het kon voor een paar realen door eenieder bezichtigd worden. Een soldaat hield de wacht en liet iedereen ongehinderd binnen. De k>mer zag er somber en smerig uit. De doodkist Maar er is een maar bij de liefda, dige personen, die de zieken verzorgen, hadden vooraf den porte-monnaie van den stervende doen verdwijnen. Ho, er zat zoo weinig in, in dien onge- lukkigen porte-monnaieacht frank en eenige centiemen. Twee uren later bemerkte men dat de gewaande doode niet dood wasmen deed hel laken van over zijn aangezicht weg, doch men vergat gewetensvol hem zijnen porte-monnaie. terug te geven- Doch, eene vrouw, hetzij bloedver- wanie, vriendin of enkele kennis, dat doet er weinig toe, was daags te voren den zieke komen bezoeken en wist wat hij bezat. 's Anderdaags kwam zij terug en stelde de verdwijning van den porte-monnaie vast. Zij wendde zich tot eene der we reldlijke ziekendiensters, die haar antwoorder Wij hebben hem genomen, wij winnen toch zoo weinig en 't zijn onze eenige profijten. Ziedaar de schoone hervorming, welke onze progressisten en socialisten in de hospitalen zouden willen invoeren. De bewonderensweerdige Zusters van Liefde, die thans onze zieken verplegen en tot hunnen laatsten adem bijstaan, moeten vervangen worden door wereld lijke ziekendiensters, die de zieken al leen laten sterven, na ze voor af van hun geld berooid te hebben. En dat onder voorwendsel dat de we reldlijke ziekendienaars, die vier maal meer kosten dan de Zusters, te weinig winnen en dat het bestelen der lijken hun eenigste middel is om eenige bijko mende profijten te hebben. Wil men de socialisten gelooven, dan zijn zij geene vijanden van den R. K. Godsdienst, nooit zijn zij het geweest, integendeel verre van er vijandig aan te zijn, blijven zij er onverschillig aan even als aan alle andere eerediansten. Die bewering der socialisten is een voudig domme huichelarij. Eu dit werd ons reeds meermaals be wezen door de socialistische organen en nu bezonderlijk door Vooruit van Gent in zijn nummer van 22 April II. De socialisten zijn geene vijanden van onzen Godsdienst, maar Vooruit beves tigt dat er nog hemel, noch hel bestaat of kan bestaan. stond in het midden, op twee ruwe houten ban ken, en was met zwart laken behangen. Aan het hoofdeinde was eene schuifplaat. Hieronder waren drie met glas overdekte openingen, waardoor men de gelaatstrekken van den keizer bezichtigen kon. Zijne kleeding li .-.stuud uit eenen blauwen wapen rok met vergulde knopen, eene donkerblauwe broek en rijlcerzen. Zijne handen waren met handschoenen bedekt. Des avonds lagen drie personen voor de dood kist neergeknield Pedro Penna, dezes moeder en vrouw. Zij deden ecu hertclijk gebed voor de zici van den ongelukkigcu keizer. Daar werd dc deur geopend en generaal Escobedo, van twee juaristi- sche generaals ver czeld, trad dc kamer binnen. Zij w ilden oenen laatsten blik op bunnen vroeger ge- vreesden vijand werpen. Toen Pedro Penna en de twee vrouwen de ka mer wilden verlaten, herkende Escobedo den jon. gen officier en reikte hem de hand, oic echter door Pedro zeer koel werd aangenomen. Sennor Pedro Penna, zeide de generaal, Kom morge n vroeg eens Lij mij dan zal ik u uwe aanstelling ais mqtr bij mijn regiment lan siers overhandigen. Hertclijk dank, generaal, zeide Penna op kalraen, doch kouden toon i ik wil niet langer in dienst biijven, al wilde men mij tot opper-bevel- hebb. r van het leger der republiek benoemen. Hij maakte eene buiging en verliet met zijne moe der en echtgenootc ten spoedigste de treurige" plaats. Toen viel zijn oog op den juwcelcn riag dien dc keizer hem nog kortte voren geschonken had. Hij besproeide den kostbaren pand met zijne 'ranrn en drukte hem vurig aan xjjne lippen. EINDE.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1891 | | pagina 1