NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 24 Mei 1891,
10 centiemen per nummer
4Sste Jaar'N. 2368
DE BAANST11U0PER.
De grondwet en hare
herziening.
3 Zon.;
18 11,
lij
li
iw
57
DE DENDER-BODE.
ARONNEMENTPRÏJS I
Jil Dlad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
'r. 3,25 voor ses maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutslraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
ANNONCENPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr 1,00 Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque
AELST, 25 MEI 1891
Politiek overzicht.
De Si ede, de Voltaire en de République
Francaisbespreken de gebeurtenissen in
Belgie; zeggen dat de arbeiders en hunne
leiders eene groote overwinning
hebben behaald, ofschoon de invoering
van het algemeen stemrecht geenszins
zeker schijnt.
Drievoudig verbond. Eenige Weener
dagbladen deelen inlichtingen mede uit
Berlijn, volgens welke de kabinetten van
Berlijn, Weenen en Rome het in princiep
eens zijn geworden over. de verlenging
van het drievoudig verbond.
De onderhandelingen duurden zoo lang
daar markies di Rudini weigerde het
tractaat aan de oude voorwaarden te
hernieuwen.
M. di Rudini zou concessiën verkregen
hebben, volgens dewelke Italië's ver
plichtingen tegenover Duitschland minder
worden, in geval van oorlog dezer mo
gendheid tegen Frankrijk.
Oostenrijk zou zich ook verbinden
eventueel de eischen van Italië te steunen
met het oog op het evenwicht in de
Middelandsche Zee.
Reis van keizer Wilhelm. De Ham-
burgsche correspondent zegt, tegenover
anders luidende berichten in verschei
dene dagbladen, te kunnen verzekeren,
dat de keizer voornemens is een bezoek
te brengen, niet aan den Haag, maar aan
Amsterdam, en dal een verblijf te
Brussel op zijne reis naar Engeland, niet
staat in het program der reis.
De encycliek. Dinsdag avond hebben
de katholieke dagbladen van Rome, de
Osservatore romano, Moniteur de Rome
en Vocce della VerUd, den latijnschen
tekst der pauselijke encycliek over de
sociale kwestie openbaar gemaakt,
waarna zij gisteren ook de gemachtigde
italiaansche vertaling zouden bevatten.
Men verneemt dat het stuk tot titel
draagtde Conditione opifkum en begint
met de woorden Rerum novarum.
Zondag werden aan de leden van het
heilig Collegie afdrukken van het docu
ment rondgedeeld.
De fransche vertaling is nog niet ver
schenen.
Jodenvervolgingen.Uit Odessa wordt
aan de Daily News gemeld dat de zuide
lijke russische bladen bevel gekregen
hebben vooreerst geen anti-semitische
betoogen meer te plaatsen. Acht-honderd
verdreven joodsche gezinnen verblijven
hulpeloos te Odessa, zonder middelen om
het land te verlaten.
De russische regeering eischt dat de
landverhuizers paspoorten zullen hebben
die vijftien roebels kosten. Zij weigert
aan dienstplichtige jongelingen paspoor-
De Kapel van Bruinekruis
1* Vervolg.
Simon had zijne wapenmakkers verscholen in
uitgedroogde watergrachten tegen het middenpunt
des wouds aan, waar zich eene vierkante opene
plaats tusschen de hooge dennen uitspreide. Aan
de voetsporen die in het zand gedrukt stonden kon
men bemerken dat aldaar verscheidene personen
zich op zekere oogcnblikken vergaderden. Een
weinig verder bespeurde Simon eenen gebroken
gordelriem die een zwaard had gedragen, tusschen
de hoornen geworpen. Die blijkstukken waren
straf genoeg om hem aanstonds te doen beslis
sen dat daar de vergaderplaats der plunderaars
was.
Een paar uren mochten Simons soldaten in de
grachten vertoefd hebben, toen men eensklaps
langs verscheidene kanten een geritsel hoord<
de liouttakken.... Het getal groeide tot vijftien
reusachtige personen.... Hans bende was verza
ten te geven. Drie honderd joodsche ge
zinnen zijn naar Palestina vertrokken.
Op Corfoe wordt het rustiger. He1
meisje dat onlangs werd vermoord was
eene Jodin, zoodat er geen de minste
waarheid ligt in het gerucht, als zou het
eene christen zijn, die door de joden met
ritueele doeleinden werd om 't leven ge-
b racht.
De opper-rabijn heeft de grieksche re
geering per telegraaf bedankt voor de
aan de joden verleende bescherming in
het uur des gevaars.
Serviërs en Bulgaren. De ongeluk
kige gebeurtenissen in Servië, de uit
drijving eener moeder door het gouver
nement van haren I4jarigen zoon en den
volksoproer in de straten, hebben al de
aandacht geroepen op den vulkaan in
den Oosten.
Men begint weder te vreezen dat hij
wel eens tot uitbersting zou kunnen gera
ken.
Volgens berichten uit Weenen zouden
de betrekkingen van Servië met Bulgarië
weder alles behalve vriendschappelijk
zijn. De onderlinge spanning schijnt
grooter dan sedert 1885 het geval was.
De Serviërs beweren dat de Bulgaren
eenen inval voorbereiden de Bulgaren
zeggen hetzelfde van de Serviërs, daarbij
voegende, dat Rusland er achter zit.
Middelerwijl gaat men van beide kan
ten voort met zich te wapenen.
En zoo zullen die mannekens vechten
tot dat de russische beer ze gelijk op
slokt
Generaal Grosvenor en Dr. Kemper
komen naar Europa, om te oorzaken te
bestudeeren der landverhuizing naar
Amerika en om te onderzoeken, of de
europische regeeringen niet de landver
huizing van slecht volk bevoordeelen.
[Vervolg.)
Alvorens tot het uiteenzetten der ver
scheidene kiesstelsels over te gaan, wil
ik een woordje reppen over de zonder
linge rol, die M. Frère, eertijds de onbe-
twisbare leider der liberale partij, en
andere medestanders in de kiesvraag
spelen. Hiervoor is het noodig de zaken
van wal hooger te nemen.
De eerste uitting ten voordeele van de
herziening der grondwet was een smeek
schrift den 31 meert 1848 aan de Volks
kamer door eenige inwoners van Brussel
gezonden, die het algemeen stemrecht
vroegen. M. Castiau, afgevaardigde van
Doornijk, een republiekein, ondersteunde
de petitie uit al zijne macht, zijne stem,
Vox clamaus in deserto vond geenen
weêrklank, hij alleen bleef en gaf ook zijn
ontslag.M. Frère was een der hevigste ver
dedigers der grondwet, want volgens zij-
meld. Elke strooper onderzocht nauwkcuriglijk
zijne wapens en vele namen eenen zandachligen
wetkei en begonnen den snrê hunner zweerden te
verfijnen. Daaruit kon men hun inzicht raden
eene plundering moest in den nacht plaats grijpen.
Zoodia die toebcreidsels voltrokken waren, stelden
zij zich in een zeker slagorde en maukten te sa
men vijf rangen van drij lieden uit. Op een tce-
ken van Ham, bunnen aanvoerder trokken zij het
zweerd uit dc sclieede en stapten gelijkvormig
voort.
Nauwelijks hadden zij hunne vergadcrplaals
verlaten of eene hevige roering ontstond in hunne
rangen zij droegen dc zweerden vooruit, terwijl
hunne verbitterde monden het woord verraad
verraad uitinompelilcn... Immers Simon was met
zijne krijgslieden uit dc hinderlaag opgestaan en
de hellebaarden trokken tusschen dc takken dc
verschrikte roovers tegen. Eene heetc worsteling
greep hier plaats het gevaar gaf dc plunderaars
moed in, doch de meerderheid en de behendigheid
van Simons soldaten deed ben van de overwinning
wanhoopen... Drij roovers lagen reeds zielloos
nrérgestrekt... Vooruit, makkers schreeuwde
Hans de overige toe, vooruit I liet is beter hier te
sneuvelen als op Waaijenberg aan de galg getrok
ken te worden Eii verwoed sprongen de twaalf
ne redevoeringen moet iedere uitbreiding
van 't kiesrecht ten voordeele der katho
lieken uitvallen, de onrechtveerdige ver
houding tusschen het getal kiezers van
den buiten en der groote steden min of
meer doen verdwijnen daarom is en
blijft bij alle herziening vijandig, daar
om brengt hij alle hindernissen tegen
het welgelukken van hel tegenwoordig
voorstel voor.
In 1865, had M. Guillery van Brussel
voorgesteld de cijns voor 't kiesrecht van
provincie en gemeente te verlagen en op
15 Ir. te brengen en, als kiezer aan te ne
men, wie lezen en schrijven kan. Het
princiep van dit ontwerp, de bekwaam
heid, is eerst in 1883 aangenomen, 't Was
tegen zijnen dank dat de heer Frère dit
ontwerp zag opdagen, maar hij wierd
door den gedaohtenstroom meêgesleept.
Het liberalismus inderdaad, door de af
wezigheid vqn alle grondbeginsels,is aan
eene reeks van ontwikkelingen, van
vormveranderingen onderhevig, waarvan
de laatste het socialism of nihilism is eu
zijn moet, en die in Lebeau, Devaux,
Defacqz, Forgeur,Verhaegen, Frère-Orban
Bara, Janson, Féron, Defuisseaux,Volders
Anseele verpersoonlijkt zijn.
In zijne jeugd was M. Frère een voor
uitstrevend liberaal, die de scheiding
tusschen Kerk en Staat en de overhand
van den laatste beoogde,welhaast was hij
door hevigere mannen (Janson, Robert b.
v.) voortgestooten en voorbij geloopen,
die hij volgen moest wilde zijne ster niet
verduisterd worden.
Alhoewel, in 1867 door de Volkskamer
aangenomen, wierd door de zorgen van
M. Frère het ontwerp eerst in 1870 op de
bureelen van het Senaat neérgelegd. De
kiezingen, die eene katholieke meerder
heid naar de Kamers zonden deden het
in 't water vallen. Het wierd welhaast
door het bewarend ministerie weder op
genomen.
In f870 den 15 november legden eenige
liberalen, progressisten van den tijd, het
jong liberalismus geheeten, de HH. Oe-
meur,Balisaux,JottramlBoulanger, Bergé,
Guillery, DelhuinHoutart, Hagemans,
DansaertCouvreur, een ontwerp der
herziening van de Grondwet neêr, zonder
een ander stelsel voor te dragen. Ue on-
eenigheid heerschte onder hen, de eene
wilde, b. v. Defuisseauxhet algemeen
stemrechi, anderen waren voorstanders
van het princiep der bekwaamheid. Na
vier dagen van harden strijd, wierd het
ontwerp verworpen met 75 stemmen
tegen 23, lijk ik in een voorgaande
schrijven reeds gezegd heb. MM. Graux
en Bara stemden ui; taktiek voor het in
aanmerking nemen. M. Frère was het
ontwerp vijandig.Geene herziening, zegde
hij. Ook bevocht hij krachtdadig in zijne
redevoering van 18 april 1871 de uitbrei
ding van het kiezerskorps voor gemeente
en provincie door M. Lelièvre voorgesteld
Dit kon slechts, volgens hem (9 oogst
1883) den verpestenden invloed der
priesters vermeerderen en het gouverne
strooiers vooruit, doch vier hunner vonden dc
ilood op de spitsen der palstaandc krijgslieden en
de overblijvende deinsden ontmoedigd achteruit,
t Hans, Hans riepen eensklaps Simons makkers
juichend uit. De roover was tusschen hunne han
den gevallen de aanvoerder der bende was gevan
gen, en ijzeren boeien wierden licni om dc armen
gekneld...
Zegevierend trok Simon aan het hoofd zijner
krijgsbende naar dc stad terug bij wou den ge
vangene roover langs de Licrscbepoort binnen
brengen. Aan den rooden molen gaf bij zijne af
gematte soldaten een weinig rust en sprak onder-
tusschcn tot den roover Hans, mijn vriend, uw
rijk is hier uit... indien liet nu dag ware zoudt
gij ginderachter den Waaijenberg ontdekken
een koperen strop bangt aan de galg te zwieren en
verwacht uw hoofd... Hel beste dat er u te doen
staat is de kapel van Bruinekruis niette vergeten...
de veroordeelden vinden daar altijd troost in hun
akelig lot. Een halve our later lag Hans te Mc-
chelen in eenen kerker opgesloten. Eene hevige
woede greep hem in liet eerst aan, cn in zijne
wanl.oop zocht bij te vergeefs eenen middel
om zich-zelven bet leven te ontnemen. Na eenige
oogenblikken stilde u'cli zijn gemoed en dan wierd
hij als met verbaasheid geslagen zijne wangen
ment in de handen der bisschoppen leve
ren Door zijne wetten van 1878 en 79
vermeerde hij nog de ongelijke verhouding
der buitenkiezers met die der sleden,
ongelijkheid door zijnen weinig recht
vaardigen maatregel geschapen
In 1883 nieuwe ontwerpen van herzie
ning door MM. Janson, Féron, Robert,
Arnould en O. voorgedragen. De fa-
meuzen Jan Van Dammeblijft bij zijne
zienswijze. De HH. Bara, Graux, Lescart
en ö'e verloochende hunne princiepen van
1870, en verwierpen het ontwerp, (de li
beralen waren aan 't roer) Cela depend des
Cas, voor M. Bara; voor M. Lescarts wa
ren de omstandigheden volstrekt dezelfde
niet meer. (zitting van 3 juli 1883.)
M. Robert, vertegenwoordiger van
Brussel, geus van eerste klas, die in de
bijeenkomst van 30 juni 1870 der vrij
denkerij de afgrijselijke godslastering
uitbraakte God is doodleve
de duivel La Cloche Kalh. 16
juli 1871 (beknopt verslag) La Liberté
sociale dagblad.» Robert, zeg ik, geeselde
die mannen in bovengemelde zitting on-
barmhertig en paste hen in de volgende
woorden eene beste broek:
M. Lescart steunt zich op deze beweeg
rede dat over 13 jaren de katholieken
aan 't bewind waren (de herziening eischt
de ontbinding der Kamers) en dat als
dan het ontwerp van herziening volstrekt
geen zwarigheden meêbraeht.
De zaken zoo voorstellen schijnt mij
weinig weerdig voor de liberale partij
(rechts, zeer wel) Dat schijnt te zeggen
dat de liberalen bekwaam zijudeprin
ciepen te verlaten als zij aan 't bewind
zijn, die zij in de oppositie verdedigden,
(toejuichingen rechts.)
Heelt men liever dat ik zeg dat M.
Lescarts het in aanmerking nemen maar
gestemd heeft, omdat hij wist dat zijne
stem lot niets zoude dienen (gelach
rechts) en dat indien hij het tegenoverge
stelde had moeten gelooven hij het niet
zou gedaan hebben (nieuw gelach
rechts)
M. Lescart antwoordde eenvoudig weg
dat de omstandigheden veranderd waren.
M. Bara trok de schouders op f.en zegde
misprijzend Cela dépend des cas.
Die slagen lijk men ziet troffen M.
Frère niet die tot hiertoe met zijn eigen
corséquent was geweest, maar MM.
Bara en Graux die alsdan de herziening
hadden verworpen die zij in 1870 aan
kleefden. De vermomde Jan Van Damme
moest welhaast zijne beurt hebben.
Om de herziening te doen verwerpen
stemde de luiksche vertegenwoordiger op
eene beweegrede, reeds in 1870 door M.
Jacobs ingeroepen. Het zoude eene on
voorzichtigheid geweest zijn het land in
het onbekende te werpen en de Grond
wet aan te raken zonder op voorhand
over een te komen over de natuur der
hervorming die de nieuwe kiezers voor
zending zouden hebben, in te voeren.
Zijne redevoeringen van 1883 schijnt
de man nu vergeten te hebben. Tot
verbleekten, zijne leden trilden, angst cn schrik
hadden hem bevangen, hem die weinige uren te
voren den doodslag met onversaagdheid zelf zou
gekregen en anderen zou toegebracht hebben.
De neerslachtigheid van den roover verbubbcl-
de nog toen een juichend gedruis zich voor dc
poorten van het gevangenhuis liet hoorei), cn tot
in zijnen engen kerker kwam weérgalmen al de
burgers der stad waren te been de maar had
zich verspreid dat Simon des nachts dc plunde
raars had overrompeld in het dennenwoud en dat
koene Hans in het gevang lag opgestoken. Blijd
schap mengde zich met nieuwsgierigheid om allen
de woning uit te drijven, en weldra waren de stra
ten opgepropt van wandelaren die haastig hunne
schreden naar de gevangenis richtten, om zich
met eigene oogen van dc waarheid der gebeurtenis
te overtuigen. Hier heften zij een jubelend gejuich
aan, dat bonzend tegen de kerkermuren wéér-
klonk en Haws tot in liet hert drong. Hij was een
haleling die reeds te lang op aarde iiad geloopen
Allen vergden dringend zijne dood af... en niemand
niemand zou medelijden met hem hebben.... nie
mand zou eene traan komen storten op z(jn graft!
zijne dood zou men toejuichen als een gelukkige
voorval Vervloekt zij de dag waarop ik mij tot
de rooverij heb begeven I... Vervloekt zij de
hiertoe is het gedrag van den zeer be
twistbaren leider der linkerzij onder
oogpunt van kieshervorming beschouwd,
onlaakbaar, zijne kazakkeerderijen moes
ten eerst in 1890 en 91 beginnen bij de
nederlegging van hel herzienings ont
werp van Janson, Buis, Grosfils, Fléchel
en Brocket.
Met de hoop dat de heer Beernaert het
ontwerp zou verworpen hebben, (want
hoe kon men toch denken dat een mini
ster ooit zulke groote meerderheid aan
de wisselvalligheden eener algemeene
kiezing zou durven bloot stellen?) scheen
in 't begin het betwisbaar hoofd der lin
kerzij, de herziening genegen of ten
minste loonde hij het zich niet vijandig
om zich later een schijn van demokraat
te kunnen geven. Hij dacht daar, lijk in
het ultramontanism, de verholen invloed
(influence occulte) weêr een zwart spook
gevonden te hebben om het ministerie te
doen wijkeu.
De aanneming weinig waarschijnlijk
sloeg zijne plannen in gruis en verijdelde
zijne hoop. De linkerzij zelf was daar
door in 't nauw gezet en genoopt haar
masker at te trekken.
Hij begon te vreezen dat de herziening
ging plaats grijpen, die de neêrlaag van
zijne partij moest meêsleepen, lijk, reeds
in 1870, een schrijver van het liberaal
Journal des Débais besladigde.
Om den loop der zaken te vertragen
vraagt hij in de Kamers het bestudeeren
der kiesstelsels van de vreemde landen
bijzonder van Europa.
Naar zijne meening ging dit werk ten
minste eene tijdruimte van twee jaren
beslaan. Tijd gewonnen, al gewonnen.
Zijne vraag wordt hem believend toege
staan.
Allengskens verandert zijn taktiek.M.
Frere wordt voorstaander der herziening
door ergens eenen geheimen invloed
der loge misschien De liberale bladen
jubelen van vreugd, de Réforme stipt
met een genoegen men kan niet meer,
zijne herzieningslievende verklaringen
aan, juicht over zijne bekeering tot mil
dere gedachten, de demokratie heeft op
hem haren schoonsten zegepraal behaald.
In de Kamers eischt hij de studie der
buitenlaudsche wetgevingen te verhaas
ten ten einde hel herzieningsontwerp
zoohaast mogelijk bij de kraag te kunnen
vatten.
Het heel gunstig antwoord van den mi
nister stelt hem maar half tevreden en hij
die nu in de herzieningsvraag de stok in
T wiel wilt steken, schijnt met ongeduld
de debatten af te wachten en genegen
maar seffens de discussie te beginnen.
Hij wilde zelf doen gelooven dat het mini
sterie volstrekt het ontwerp wil doen
verschuiven om het langzamerhand naar
de Calendes Grecques te kunnen ver
wijzen.
Hoe is M, Frère zoo eensklaps demo-
snoodaard die mij door listige woorden in de bende
heeft geloktWaai zijn nu die beloofde schat
ten waar zijn die rijkdommen,die wellusten?.,
dc galg lieb ik gewonnen... dc galg 1 dc galg
Zulke jammerklachten drongen uit zijnen boven
den mond cn dienden tol blijk dat zijn licrt nog
niet teencmaal was bedorven en dat er hoop van
bekeering voor hem bestond.
De klok van Sintc Itombauts-toren sloeg tien
ure in den voormiddag langs de straten
van Meclielen zag men een tiental statige man
nen voorttreden zij waren gekleed in lange
tabbaarden van zwart laken met rooden satijn
afgeboord een hoop nieuwsgierigen volgde hunne
schreden en was tn liunue tegenwoordigheid
met eerbied getroffen en niet wonder, het wa
ren lieden van groot gezag, het warende rechters
der stad.
Zij traden de vonniszaal binnen, cn zoodra zij
hunne zetels hadden bekleed verscheen een bar-
sche, doch een weinig ontroerde man, dien men
voorde vierschaar stelde. Het was Hans deroover.
Kond hem schaarde zich eene wacht vau gewapen
de krijgslieden onder het bevel vau Simon, en
voor in de zaal was eene ontelbare menigte van
beschuldigers on getuigen samengevloeid die met
luide stemmen zijne iiaisrechting afvergden. Hou-
kraat geworden en partijganger van het
ontwerp van Janson
De uitlegging en is niet ver om zoeken.
Tot dan toe had het ministerie nog op
ge<m stelsel steunpunkt genomen de
Luiksche vertegenwoordiger geloofde iu
de grootste moeilijkheden, onbekwaam
er ooit door de geraken. Men sprak in
geuzenbladjes van verdeeling tusschen
de Katholieken, van aanhangers van M.
Woeste en van M. Beernaert en anderen
rim ram, wat dan ook de herziening moest
doen verwerpen. Hoe fijn was de man
weêr in zijne hoop bedrogen De eerste
minister geeft zijne verklaringen in de
Midden-Afdeeling, zet een stelsel vooruit
waarover de rechterzij zelfs M. Woeste
T accoord is en die aan het land meer
dan 700,000 kiezers gaat schenken. Bij
de liberalen in tegendeel zijn er zooveel
zienswijzen als hoofden.
Deze verklaringen vallen als een em
mer koud water op hel hert van den ge
wezen Jan Van Damme.
Tot welken heiligen gaat hij nu zijne
toevlucht nemen om de berzieniitg,waar
van hij volstrekt niet wil, op geene voor
waarden, te kunnen beletten
De heer Beernaert bad in het uiteenzet
ten van het stelsel der regeering het
voorafgaand akkoord over eene formuul
gevraagd. Daar kleefde de heer Frère
zich aan vast met de vertwijfelende wan
hoop en halstarrigheid van een schip
breukeling; 't is voor hem een reddings
plank die hij tot hiertoe nog niet heeft
losgelaten en ér zich langs om meer om-
klant. Geene voorafgaande overeenkomst
op eene formuul zegt hij, deze Kamers
kunnen volstrekt niet de Constituante,die
na haar komen zal, aan een stelsel ver
binden, zij gaat buiten hare palen, buiten
hare rol die alleen hierin beslaat in het
beslissen of de kieshervorming eene
noodzakelijkheid is geworden. Daarmeé
is hare zending ten einde. Zijn fidelis
Achates, M. Sainctelette, volgt hierin ook
de slappen van den meester.
In 1883 om de herziening te doen ver
werven hield M. Frère het tegenoverge
stelde staan. Waar de- daden zoo luid en
klaar spreken,daar is alle verdere bespre
king overbodig.
Geene princiepen tout dépend des cas
alles volgens de omstandigheden is de
leiddraad van 't gedrag der liberalen.
M. Frère is de verpersoonlijking van het
opportunism,lot weiniglofbaar en eerliik
der doctrinairen.
De ster van den belgisehen Bismarck
is voor goed aan't verbleeken en wat men
van den man van Frederichsruhe zegde
sic transit gloria mundi is bijna in M.
Frère verwezentlijkt.
RIK.
N. B. Onder den deknaam van
Jan Van Damme beeft den heer
Frère een aantal vlugschriften uitge
geven.
derd aanklagers en geen enkele verdediger
plunderingen, doodslagen, brandstichtingen cn
alle wreede euveldaden in dc omstreken gepleegd,
wierden klaarlijk aan den dag gelegd en niemand
kon ze loochenen of hunne gruwzaamheid vermin
deren Bij het aanschouwen van den booswicht
eu bij het aanhooren zijner snoodheden ontstond
•r een geroep van verontweerdiging tusschen
de verbitterde burgers Kaar Waaijenberg, naar
Waaijenberggalmden cenpariglijk de monden
uil. Waren de wachters niet op hunne hoede ge
weest, had Simon dc armen der wraakzuclitigen
niet krachtdadig afgekeerd, voorzeker had men
den bannslrooper ter plaatse zelf verminkt cn ver
scheurd.
De vcroordeeling leed dus geenen den minsten
twijfel na eene wijl onder malkaridercn beraad
slaagd te hebben stonden de rechters op van hunne
zetels en het vonnis werd uitgesproken. Hans zou
des anderendaags naar Waaijenberg vervoerd wor
den om daar tot straf zijner schelmstukken de gai-
gendood te ondergaan.
Die uitspraak werd met algemeene loejuichiug
begroet, en op bevel van Simon, bracht men den
veroordeelden terug naar den kerker om er zijne
laatste levensuur af te wachten.
(Wordt voortgezet.)
