NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 31 Mei 1891,
10 centiemen per nummer
45ste Jaar N. 2570
ABONNEMENTPRMS
AMCENPRUS
Politiek overzicht.
De Kapel van Bruinekruis
DB BAANSTROOPER.
De grondwet en hare
herziening.
Vertegenwoordiging der
Minderheden.
Een en ander.
DE DENDER-BODE
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
'r. 3,25 voor nes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N» 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3" bladiijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque snaai.
AELST, 30 MEI 1891.
DE KRACH DER ANCLO-BELGISCHE ONDER-
WANDELINGEN. De Figaro houdt aan
zijnen krach. Er zijn wel degelijk
diplomatieke onderhandelingen in gang
tusschen Engeland en België en de bel-
gische bladen, die het tegendeel bewee-
ren, zijn hoorende doof, ziende blind en
weten er niets van. Alleen de Figaro kent
de waarheid.
En die waarheid, volgens hel fransche
blad is dat,sedert koning Leopolds bezoek
te Londen, lord Salisbury zich fel bezig
houdt met de onzijdigheid van België
dat er over dit punt eene belangrijke
briefwisseling heeft plaats gehad tus
schen het Foreign Office en het ministerie
van buitenlandsche zaken dat er ook
notas werden gewisseld over de moge
lijkheid eener schennis van die onzijdig
heid en dat dit bijzondere punt van wcge
Engeland,aanleiding heeft gegeven tot eene
zeer ernstige en zeer vriendelijke mede-
deeling.
Men heeft het schoon te loochenen
te Brussel (vervolgt het parijzerblad) het
is niet minder waar dat Engeland, welk
om gekende redenen gunstig is aan Bel
gië, met zekere vrees de mogelijkheid
eener botsing tusschen twee groote
mogendheden aanziet, bij welke botsing
de onzijdigheid van België wel eens een
ijdel woord zou kunnen worden.
Het Foreign Office zou daarom de mid
delen gezocht hebben om die onzijdigheid
wel degelijk te maken. Dit feit weet ieder
een en alleen in België ontkent men het,
omdat men vreest dat keizer Wilhelm
wel eens zou kunnen weigeren.
Wij kunnen niet nalaten op één punt
den Figaro gelijk te geven. Het is daar
waar hij zegt dat eene goede onzijdig
heidsverklaring,gewaarborgd door Enge-
land, beter zou zijn dan alle verdedi-
gingsmiddelen en alle Maasforten der
Belgen.
Daar is wel wat van waar
Anglo-Belgische onderhandelingen.
Het Journal de Bruxelles geeft zich de
moeite de hier hooger vertelseltjes te
weêrleggen door den Figaro aanecnge-
•ponnen over de onderhandelingen tus
schen België en Engeland.
Onze brusselsche confrater zegt
Er bestaan geen onderhandelingen
tusschen Engeland en België en zij heb -
ben ook nooit beslaan.
<r Het is te betreuren dat een groot
blad gelijk de Figaro zoo lichtzinnig zulke
weinig ernstige tijdingen meêdeelt en
welke pijn wij ook aan M. Jacques Saint
Cère, schrijver van het artikel, moeten
berokkenen, wij moeten zeggen dat et-
geen woord waar is van al wat hij vertelt.
Het Journal de Bruxelles is wel goed
die zwanzerij ernstig op te nemen
3* Vervolg.
Ginder ziet gij aan dc rechte zijde van den
rooden molen ecu nederig dak tusschen dc ver-
heve cikan opreizen 't is mijn geboortehuis.
Daar ben ik opgekweekt in de armen eener god
vruchtige moeder en met haar melk heb ik hare
deugdzaamheid ingezogen. Gelukkig waren mijne
kinderjaren I... Teedere ouders stellen mij op bet
pad der gerechtigheid, en, gehoorzaam aan hunne
bevelen, voelde ik mijn hert zieli van dag tot dag
in deugden ontwikkelen. Geene woestheid, gcene
Wreedheid kon men in mij ontdekken, niets dat
toocht doen gissen dat Hans weiuige jaren daarna,
een struikroover, een moordenaar zou wezen....
O neenmijn hert was met schrik en afkeer ge
troffen telkens dat ik aan dc snoode doden van
plunderaars dacht.... Ik herinner mij nog de hals-
rechting van den blocdgierigen baanstrooper dien
men de helschen Dries noemde... Vijftien jaren
was ik toen oud ik bid mijnen vader naar den
Uil Rome wordt aan Figaro gemeld,
dat de keizer van Duitschland den Paus
per telegraaf bedankt heeft over het zen
den der Encycliek en hem zijne voldoe
ning heeft uitgedrukt de katholieke Kerk
een zoo menschlievenden weg te zien
inslaan, en hare machtige hulp brengen
aan hen, die zich met 'de oplossing dier
vraagstukken bezig houden.
Keizer en Paus. Men meldt uit
Berlijn dat de keizer zoodanig werd ge
troffen door de lezing der encycliek van
den Paus, dat hij voornemens is eene
proclamatie te richten tot de duitsche
arbeiders, om hen aan te zetten tot de
lezing van het werk van Leo XIII
Ook was Wilhelm II de eerste, om den
Paus een telegram van gelukwensching
te sturen en deed uittreksels der encycliek
in den Rechsanzeiger opnemen.
De katholieke wereld kan slechts met
dankbaarheid deze handelwijze aanzien
van eenen prolestantschen vorst, die in
alle gebeurtenissen steeds bewezen heeft
een onpartijdig, oprecht vrijzinnig man
te zijn.
Vrouwen als provinciale raadsleden.
De county council of provinciale raad van
Londen is de eerste geweest waarin twee
vrouwen, wettig gekozen, als raadsleden
zitting namen. Doch de wet herkende
haar recht niet en korten tijd nadien
moesten lady Sandhurst en miss Cobden
afstand doen van haren zetel.
Sedert dien hebben de voorstaanders
van het Women's suffrage of vrouwen
stemrecht niet nagelaten te ieveren voor
hunne zaak, en Dijnsdag werd door M.
J. Sluart in het Lagerhuis voorgesteld
dat de wet aldus diende veranderd te
worden, dat aan de vrouwen de macht
worde verleend te kiezen en gekozen
te worden voor de graafschapsraden.»
Het verwekte algemeene verwondering
dat de hevigste bestrijder van dit voorstel
niemand anders was dan M. Labouchère
het radicale lid voor Northampton,
Het voorstel werd verworpen met 78
stemmen tegen 62.
(Vervolg.)
Het schiet in 't oog dat het hoogst wen-
schelijk ware dat iedere kiezer een ze
kere ontwikkeling bezat, een juist gedacht
had van den algemeenen gang der in-
landsche staatkunde, een begrip der bij
zonderste vragen die onze politieke par
tijen verdeelen. Als men hoort en ziet
wat al leugens de socialistische leiders
en belhamels den armen onwetenden
werkman opdraaien, nu dal een groote
uitbreiding van 't kiezerskorps gaat plaats-
Waaijcnbcrg vergezeld om ooggetuige te zijn
van dit droevig toonccl. Afschuwelijk kwam
die wreedaard mij voor bij zijn aanschouwen
voelde ik mijn hert als door eenen geheimen
wraaklust ingenomen, en toen de heul voor
dc laatste maal aan de omstaanders afvroeg
of er niemand verschooning wist in te brengen
ter verontschuldiging van den veroordeelde
mengde ik mijne jonge stem met het geluid der
verbitterde burgers om uit te roepen Weg
met den snoodaard Weg met den bloedver
gieter I...» Ja, ik juichte met dc anderen vro
lijk toe wanneer dc worgende strik den iaalsten
adem inden boezem des roovers had uitgedoofd,..
Zoo verre vader, was ten dien tijde mijn hert van
de gruweldaden verwijderd En hoe dan is het
zoo plotseling omgekeerd
Twee jaren voor dc dood van den helschen
Dries was Hendrik, de zoon van mijnen huurman
eensklaps verdwenen niemand kon de oorzaak
van die verwijdering ontdekken en na lange
vruchtelooze opzoekingen kwamen dc inwoners
van het gehucht tot dezelfde gissing over Hendrik
die een dronkaard washij moest door onvoor
zichtigheid in de Dijl gestort om het leven ge
komen zijn.... Het wierd meer en meer de
overtuiging van allen en op het tijdstip der
halsreckting waar ik over eenige oogeobiikken ge-
grijpen en dat een aanzienlijk deel der
werklieden zullen mogen stemmen, is
men bijna genoopt het als eene noodwen
digheid te aanzien.
Als de kiezer noch A noch B kent, noch
de belangrijkheid der daad begrijpt, wat
goeds wilt ge dat zulke mannen aan de
stembus verrichten Zijn zij gedurig het
slachtoffer niet van die mannen die hunne
leugens het best kunnen bekleeden
Vernietigen zij den invloed niet dier
kiezers die weten welke vragen behan
deld worden en wiens stem alleen kan
dienen om de begeerten, de eischen, de
noodwendigheden van het land te doen
kennen? Bij iedere zitting hoort men onze
vertegenwoordigers uitroepen het volk
zal oordeelen. Mijn God! welk oordeel
kunnen onze onwetende kiezers niet allen
over eene bijzondere zaak, maar nog
over den algemeenen loop van 't politiek
strijken
Indien zij hun alleen beschadigden, en
geen nadeel aan hunnen gebuur toebrach
ten, ik zoude het laten voorbijgaan.
Zoo ver gaat M. Frère in zijne eischen
te wijd als M. Beernaert te kort blijft,
die slechts aan de bezitters van diploma's
der hoogescholen het kiesrecht gunt.
Lijk men ziet nemen beide leiders het
princiep der bekwaamheid aan maar
verschillend in de toepassing.
Weêrhouden kan ik mij niet, partijgan
ger te zijn der invoering van een bijzon
der exaam wier goede uitslag aan de
deelnemers de poorten van 't staatkundig
leven zouden openen. Om alle wilkeur,
list en bedrog te verbannen, zou het on
derzoek schriftelijk zijn en het werk door
eene kommissie uit even zooveel katho
lieken als liberalen bestaande, verbeterd
worden.De bestanddeeleu.de verschillige
takken der wetenschap waarover het
onderzoek zou loopen, dat b. v. tweemaal
per jaar in de hoofdsteden van iedere
provincie zou plaats grijpen, zouden door
een programma stipt bepaald zijn en een
vraagboekje door het bestuur opgesteld,
en door de Grondwet zelf aangenomen
en erkend, zou als leiddraad dienen.
In het algemeen genomen zouden de
moeielijkheden van dit exaam, die van
onderwijzer daaromtrent evenaren en
loopen over algemeene geschiedenis, en
bijzonder hedendaagsche belgische ge
schiedenis, aardrijkskunde, wiskunde,
talen, enz.
Zouden van dit onderzoek ontslaan: de
diploma's van onderwijzer, de getuig
schriften van volledige humaniteiten en
beroepscholen die tot het volgen der
leergangen onzer hoogescholen toegang
verleenen.
De mogelijkheid der toepassing kan
en zal niemand betwisten. De voordeelen
ook van een ontwikkeld kiezerskorps zijn
te klaar om er op te moeten steunen.
'Ten zijn natuurlijk dezen niet,die geleerd
genoeg om hunne belangen te overleggen
en te waardeeren.die hunne eigene over-
wag vin maakte, twijfelde niemand meer aan dit
zijn noodlottig einde. Ach ware het zoo geweest,
heden, vader, zoudt gij mij als niet roovcr ter
galgc leiden 1!...
Voor de twintigste maal zag ik de lente
bloeien. Om mijnen grijzen vader in zijnen arbeid
tc ondersteunen trok ik op eenen morgend te vel
de met ccnc spade op dc schouderen. Ik moest
het dicht dennenwoud doorstappen dat men aan
den rechten kant der baan ziet liggen. Eensklaps
ontdekte ik eene beweging in het loover... een
man met bijl en zwcerd gewapend richtte zich
op... een lange baard dekte zijn aangezicht...
De hevigste schrik beving mij en ontnam mij dc
kracht om te vluchten... Met verbaasdheid hoorde
ik die roover mij met mijnen naam aanspreken...
Een weinig later wist ik dat hij den verdwenen
Hendrik nas...
Wat waren zijne woorden verleidend I.,
Hans sprak hij, gij zijt de man dien wij noodig
hebben... Het opperhoofd onzer bende, de hel-
sche Dries, is de prooi der galg geworden ik
volg hem op cn niemand als gij kan mijne plaats
vervingen... mijn vorige speelmakker moet mijn
wapenbroeder worden het noodlot wilt het
zoo t...
Lang genoeg liggen de schatten in de ijzeren
geldkisten der rijkaard! te verroesten Is liet
tuiging hebben op daadzaken gesteund,
welke men bij den neus zal leiden, door
groote verhevene stadhuiswoorden en
holklinkende volzinnen verblinden en
door bedriegelijke beloften omkoopen.
Zij alleen kunnen hun stembriefje in de
bus steken met de goedkeuring van hun
geweten in het volle besef van al de ver
antwoordelijkheid die op hen weegt. Zij
alleen zijn in staat de gevolgen van hunne
daad te wikken en te wegen en zich door
iets anders dan schoone beloften en
ijdele leidschriften en pronkende omzend
brieven te laten bewegen.
Al de dagbladen die bet stelsel der
Réforme niet aankleven volgens de welke
het kiesrecht een natuurlijk recht is,
aanzien het stemrecht als de uitvoering
van een ambt. Alle ambt vereischt zekere
kennis en de kiezing is wel zeker in dit
geval aangezien zijne overgroote belang
rijkheid, en de gevolgen die voor het
welzijn van het volk voor zijnen voor
spoed, voor onze onafhankelijkheid zelf
het uitoefenen van dit recht na zich
slepen kan.
De heer Balau, pastoor te Modave, ge
leerde schrijver van het prachtig werk
Zeventig jaren hedendaagsche geschiede
nis reeds aan zijne vierde uitgave, be
weert, (bl. 366, 2** uitgave), dat het stel
sel der bekwaamheid op een valsch
grondbeginsel berustwant in plaats
van het belang van den kiezer aan een
wijs en vreedzaam bestuur der openbare
zaken als grondsteen aan het kiesrecht te
geven, schenkt men dit recht aan burgers
die men bekwamer oordeelt dan anderen
om met meer begrijp van den toestand,
met meer besef van de gevolgen die uit
de uitoefening van dit recht voortsprui
ten, hen briefje in de stembus neêr te
leggen. Zelfs, vervolgt hij, onder dit laat
ste oogpunt beschouwd, is dit stelsel nog
onaanneembaar. Welk graad van geleerd
heid is er vereischt om aan de gegevene
stem de noodige voorwaarden van geest
en zedelijkheid te schenken? Ten anderen
volgens de ontwikkeling van het verstand
groot of klein is,brengt het geene nieuwe
kiezers meê of het moet op het algemeen
stemrecht uitkomen.
De heer Balau is alle herziening vijan
dig, lijk het klaar uit eene nota blijkt van
bladz. 362 van het zelfde werk, want het
gevaar, zegt hij, bestaat in de moeilijk
heid,het nog overblijvende van de Grond
wet tegen de woeste aanvallen barer
vijanden te beschermen een maal dat er
een steen uit het prachtig gebouw van
1830 is verdwenen
Aan de diepe wetenschappelijke over
wegingen van den geleerden geschied
schrijver durf ik de reeds aangehaalde
zinsnede van Joseph de Matstre, aanbeve
len: In het hert van het volk niet geplant,
is alle Grondwet een eenvoudig perka
ment, een bloot stuk papier, dat door de
opwoelende aangehitste menigte, wan
neer de staalmannen, die het bestuur in
handen hebben, die over het lot van het
peluk, is het welzijn voor hen alleen op aarde
Hans gij werkt op uwen akker gelijk een slaaf,
cn wat wint gij door uwen arbeid Moet gij de
opbrengst niet naar uwen huurmecstcr dragen f
Eene horde broodkorst blyft u om des avonds u
wat tc verkwikken, en het overige gaat stede-
waarts, het dient of om luie rijkaards te verlusti
gen, of om de muntstapelen van vuige gierigaards
te verhoogen I En dit, pcist gij, dit is rcchlvcer-
dig
Men noemt ons roovers, ja, men vervolgt ons
als booswichten mits de macht tusschen de handen
der luiaards is, die met dulden dat wij een geving
deel afeischen van de rijkdommen die dconze
zijn, meer als de hunne I... Wij hebben recht op
de vruchten van onzen arbeid wij vorderen dit
recht af en vrijlijk mag men ons plunderaars hee-
tcn, wij zijn toch niets als de voorstaanders der
miskende rechtveerdigbeid
Zoo sprak Hendrik langen tijd voort. Als of dc
hel met bem samenspande om mijnen geest tc
verduisteren en mijn herte te winnen ik voelde
mijn bloed *koken van verontweerdiging bij het
verhaal der aftroggelarijen cn onrechtvcerdighe-
den die hij de rijkaards toeiigende, en toen hij
ophield van spreken wierp ik de schup van de
schouderen en vatte den moorddolk, dien hij ml]
toestak, driftig ter hande.Er valt geenen tijd
Vaderland beslissen, op het gunstig
oogenblik geen vergunningen weten toe
te «taan, woedend wordt verscheurd, met
de voeten getrapt en de stukken door de
vier winden in alle richtingen verspreid.
Wat zal men dan door die fetische ver
kleefdheid aan eenen tekst door een afgo
den eerbied aan een meer als halfdood
artikel gewonnen hebben Niets, dan al
die kostbare vrijheden, door bloed ge
kocht door de Grondwet gewaarborgd, in
den kolk der dwingelandij" te hebben zien
verdwijnen. RIK.
Onze confrater Het Land van Aalst
vraagt of men minister Beernaert, M. Be-
gerem en veel andere hooge staatslieden
welke voor de vertegenwoordiging der
minderheden zijn, wel als dwazerikken
zou durven aanschouwen.
Neen, voorwaar maar, onzes inziens,
hebben zij het leelijk mis op gelijk Bert.
Op onze beurt, vragen wij of men de
zen die er tegen zijn, zooals, M. Woeste,
Van Wambeke, Frère, Barade meerder
heid der Gentsche volksvertegenwoordi
gers enz. enz. dan dwazerikken zou moe
ten heeten
De vertegenwoordiging der minderhe
den is in theorie al wat den hemel geven
kan, maar in de praktijk, zou zij voor
't goed bestuur des lands onheilvolle ge
volgen hebben.
Wij willen heden in de zaak niet verder
treden, doch slechts een voorbeeld aan
onze geachte lezers voorstellen
Wat zou er onder anderen gebeuren
met de geevenredigde vertegenwoordi
ging
Al de bekwaamste, de geleerdste, de
ondervindingsrijkste staatslieden zouden
uit onze Volkskamers verdwijnen.
M. Beernaert zou te Thielt, M. Woeste
te Aalst, M. Frère te Luik, M. Bara te
Doornik, M. Jacobs le Antwerpen, enz,
enz. nimmer verkozen worden.
En waarom Dat gaan wij eens ver
der uitleggen:
Nemen wij 't arrondissement Aalst
tot voorbeeld. Indien wij de geevenredig
de vertegenwoordiging moesten bezitten,
dan zouden de liberalen voorzeker op zijn
minste genomen recht hebben tot één
vertegenwoordiger op 4. Die vertegen
woordiger kan hun niet ontnomen wor
den.
Hoe zouden zij in de kiezingen han
delen
Wel een zeker getal liberalen zou voor
3 liberale kandidaten stemmen en hunne
vierde stem dan eens aan dezen, dan
eens aan genen katholieken kandidaat
gunnen.
En aan wie der 4 katholieken kandida
ten zouden die liberalen hunne stem wei
geren?...Voorzeker aan M. Woeste,welken
zij op 't politiek terrein het meest te duch
ten hebben.
te verliezen, ging hij voort, ik zal u aanstonds bij
onze gezellen brengen, en reeds dezen nacht steekt
men u in dc wapenen om onze rechten tc doen
gelden
•Nog steeds van geestdrift blakend volgde ik
Hendrik op zijne schreden, doch bij den uitgang
van hel dennenwoud kwam ik in verbaasdheid cn
aarzeling... In dc verte klonk eene vrouwenstem
die tusschen den arbeid een lentelied aanhief cn
hare zoete tooucn met het kweelen der nachte
galen mengde... Die stemme was mij niet onbe
kend Het was Clara eene dochter uit dc buurll..
Clara die mij diepe verkleefdheid toedroeg, cn
waarlijk, hare liefde vond weërgalm in mijn
hcrtc.... Mogelijk zou wel eens mijne cn hare vu
rigste wcnsch vervuld zijn geworden... Clara moest
mijne huisvrouw wezenMaar gaal die hoop nu
niet teenemaal verloren Als ik Hendrik volg,
zal ik dan nog wel ooit op dit huwelijk mogen den
ken
Die mijmering wierp mij m verslagenheid, en
hadden de rammelende wapenen van mijnen ge
leider, die met vlijtig oog op mijne schreden lette,
mij niet wederhouten, waarschijnlijk had ik op
dit oogenblik de vlucht genomen, en Hans zou
lieden gelukkig huisvader en gelukkige echtgenoot
geweest zijn I... Toen Hendrik die verslapping van
moed ontdekte sprak hij mij opnieuw van de rij-
De katholieken van Doornijk en Luik
enz. zouden op de zelfde wijze handelen
tegenover MM. Bara en Frère, enz., enz
Immers 't zijn dezen die het meest
stemmen bekomen, welke als gekozen
worden uitgeroepen.
En zoo zouden de uitstekendste staats
lieden nooit meer als volksvertegen
woordigers verkozen worden.
Een tachtigtal kiezers zou heden vol
doende zijn om dezen uitslag tc bekomen.
Men zal mij tegenwerpen dat om zulks
te vermijden.de katholieken,bijvoorbeeld
bier te Aalst, maar drij kandidaten en de
liberalen één zouden kunnen voorstel
len, en voegt men er bij, dit zou aldus
gebeuren want de partijen zouden het
voldoende getal kandidaten niet kunnen
vinden. Bijvoorbeeld, zou men 4 liberale
kandidaten kunnen vinden als er drij van
hen zeker zijn van gebuisd te worden en
dus tot stopgat moeten dienen Wat
ons betreft wij denken het niet, maar er
zijn toch zooveel dwazerikken op deze
wereld.
Laat ons nu aannemen dat het aldus
zou gebeuren, wat zou er 't gevolg van
wezen
Dat er geen keus wezen zou en de kie
zing geen reden van bestaan hebben
Al 't zelfde zou gebeuren bij de provin
ciale en gemeentelijke kiezingen.
En wat nog meer is, de verkiezing van
dezen of genen kandidaat zou van den
persoonlijken wrok van eenen geringen
groep afhangen.
Doch nu genoeg voor heden en tot
later of wanneer onze confrater Het
Land van Aalst het verlangt.
Reistarieven. Verscheidene dagbla
den verspreiden het gerucht als zou de
heer Vandenpeereboom voornemens zijn
de tarieven van le en 2e klas op den ijze-
renweg te verhoogen.
De Patriote verzekert dat daar niets
van is. De minister, zegt hij, bestudeert
de middelen om de koopwarehtarieven
te verminderen en moet natuurlijk elders
de inkomsten vinden welke dit verlies
aan de schatkist moeten vergoeden.
Doch hij zou hel zich bitter beklagen
indien hij dit moest doen ten nadeele
der reizigers van tweede klas.
Zoo spreekt de Patriote. Wij zijn van
hetzelfde gevoelen, wat den tarief van
tweede klas betreft, vooral nu dat er in
de derde klas zoo weinig middel bestaat
om zich af te zonderen en van ongemak
ken te bevrijden.
Zoo, bij voorbeeld, worden op de lijn
van Brussel naar Oostende, tusschen
Gent en Brugge, de rijtuigen van derde
klas, des morgends en des avonds,
schier geheel ingenomen door de aarde
werkers van den ijzerenweg, die koste
loos reizen.
Over 't algemeen zijn die mannen alles
behalve een aangenaam gezelschap. Niet
ken en gierigaards die hij als de bloedzuigers der
werklieden voorstelde.,.. Zoo ontvlamde hij mij
wederom door wraaklust, en onder den indruk
eoncr lievige woede verloonde ik mij voor dc roo-
versbende der, die mij juichend in hunne rangen
opnamen.,.. Des i achts vertrokken wij naar Heyst-
op-den-Bcrg de poort van het Ilicmcnhof stortte
weldra onder liet beuken onzer hamers neêr
wij drongen dc zalen binnen en voerden eenen
rijken buit weg. Dit was mijne eerste wapen"
proefAch vader, indien er nog eene afstam
meling overblijft van het huisgezin dat alsdan het
Itiemcnhof bewoonde.... zeg hem dat gij den roo
vcr hebt ter galgc gebracht die met blanken zweerd
nevens de slaapstede der huismoeder stond.... die
door schrik haar heeft doen omkomen..., Zeg dat
die wreedaard aan den rand van het graf om ver
giffenis heeft gesmeekt...
Eensklaps wierd het verhaal van Hans door
eene bevelende stem onderbroken het was de
opperman der ruiters, welke rond de karre den
roover bewaakte, die hem toesprak Voelt de
veroordeelde zich lust tot biechten Pater Cupe
ras knikte bevestigend en stapte met den roover
het rijtuig af.
(Wordt voortgezet.)
