NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Zondag 28 Juni 1891, 10 centiemen per nummer 45ste Jaar N. 2578 ABONNEMENTPRIJS ANNONCENPRIJS Politiek overzicht. EEN EX-VOTO -)r<- De Grondwet en hare herziening. Invloed der Kerk Een en ander. DE DENDER-BODE Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat, N° 31, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr i,00 Vonnissen op 3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Calque gaan. AELST, 27 JUNI 1891. Holland. Ten gevolge der laatste kiezingen zal de Kamer bestaan uit 53 liberalen, 25 katholieken, 20 anti-revo- lutionnairen en 2 radikalen. Het overwicht is dus bepaaldelijk van de rechter-naar de linkerzijde der Kamer overgebracht. Het valt geenszins te betwijfelen het huidige ministerie zal 't bewind verlaten. De Maasbode van Rotterdam,een katho- lie kblad juicht,en jubeltover «den val van het ministerie, de legerwet, het bondge nootschap, de roomsch-antirevolution- naire partij. Het rotterdamsche blad zegt De herstemmingen hebben den uilslag gehad, dien wij er van hoopten het mi nisterie is voor goed verslagen de le gerwet is veroordeeld de roomsch-anti- revolutionnaire partij, reeds bij de kie zingen geducht gehavend, heeft door den val van Dr Schaepman den genadeslag gekregen. Het ministerie is voor goed verslagen. Inderdaad het kan thans onmogelijk aan de regeering blijven. De legerwet volgt de regeering in haar graf. De hoogste waarschijnlijkheid pleit voor deze verwachting. De liberalen hebben eene meerderheid, groot genoeg om te regeeren, maar niet om ons veel kwaad te doen ja de toe stand hunner partij is van dien aard, dat voor hen zeer ernstig de vraag overwe - ging eischen zal, of zij zelf zullen optre den dan de wel de regeering aan een ministerie van zaken overlaten. Wat nu de legerwet betreft, op de eer ste plaats zijn een aantal liberalen er zoo sterk mogelijk tegen. Al hare liberale bestrijders zijn zonder een enkele uitzon dering in de Kamer teruggekeerd. Van Houten, Tack, Lieftinek^Guyot, Sanders, enz. enz., willen van de'ze wet niets we ten andere liberalen hebben haar ge steund, maar de toekomst zal moeten leeren, of zij dit niet veeleer hebben ge daan om de rechterzij te verdeelen en te vernietigen dan wel uit zuivere liefde voor die wet. Voorts zijn de radicalen in den regel tegen het militarismus. De val van Dr Schaepman, leider der katholieke militaristen of roomsche anti- revolutionnairen, te Wijk bij Duurstede, boezemt aan hetzelfde blad „de volgende bemerkingen in Niet minder dan dat alles zal de val van Dr Schaepman en de roomsch anli- revolutionnaire partij, welker hoofd hij was, eenen diepen indruk in heel ons land maken. Deze partij kreeg eene ge duchte les, toen door de Noord-Brabant- sche districten twee harer voornaamste leden uit de Kamer verdreven werden vrij naar het Fransch van Alfred de BREHAT. 5® vervolg. Gij rijt te Rennes, voor den hertog van Bre- tanje, zegde de geleider aan Raoul, ik heb mijne taak volbracht, ik geef u de vrijheid weder. Dat God u beschermc. Raoul bevond zich in het midden eener grootc zaal, met banken omringd. Op eene prachtige trede, met zijden weefsels be hangen, hield zich Jan V, hertog van Bretanje, met de voornaamste heeren en dames van zijn hof. De banken waren bezet met rijkgeklecde vrouwen en schitterende krijgslieden van allen ouderdom. De oogslag was boeiend. Eene huivering doorliep de ledematen van Ra oul. Hij herinnerde zich den dag, dat hij, inccnc plaats gelijk deze, het terrein als een vluchteling itaoftst verlaten. De verwijtingen en vermaledijdiDgcn, die hem werden toegestuurd, klonken nog in zijn oor. De grijsaard, de arme zinnelooze, bad begrijp ran zij heeft met deze les niet haar voordeel gedaan maar op de onweerdigste wijze door hare bladen getoond, dat de uit spraak der kiezers haar even ongevoelig liet als de verklaring van eenen Door- luchtigen Kerkvoogd. Geen stap tot ver zoening is door haar gedaan, geen woord gesproken; dat op eventuëelen terugkeer van den dwaalweg hoop gaf. En daarop is bij de herstemming bet eerste vonnis op ontzettende wijze bekrachtigd en uit gebreid, en Dr Schaepman zelf aan de stembus verslagen. Wat had Dr Schaepman voor ons niet kunnen zijn door zijne uitstekende gaven, en wat is hij geweest Hadde hij zijne politieke daden doen rusten op de alleen goede beginselen, hij zou de katholieken van Nederland tot eene groote macht hebben kunnen brengen nu heeft de verdeeldheid geteeld tot in onze inge wanden en ons genoodzaakt in de optre ding van een liberaal ministerie bescher ming te zoeken tegen ongehoorde rampen. Italië. Voorheen en thans. De ita- liaansche Kamer heeft ter gelegenheid van den verjaardag van den veldslag van Solferino een groet gezonden aan de dap peren, die voor het vaderland gesneuveld zijn. M. Imbriani heeft de hoop te kennen gegeven de banieren der beide latijnsche volken, Frankrijk en Italië,op nieuw ver- eenigd te zien. Als er geen drievoudig verbond in den weg stond, M. Imbriani. Oostenrijk. Algemeene politieke toe stand. De algemeene bespreking der begrooting in de Kamer is nu ten einde. Opmerkelijk is het dat er in dit debat van alles werd gesproken, behalve van de be grooting. Heel de bespreking draaide hier rondbestaat er eene parlementaire meerderheid of niet? of, onder welke voorwaarden kan eene zulke meerder heid tot stand komen Welnu, de algemeene uitslag is dat er van eene parlementaire meerderheid slechts den schijn, niet de werkelijkheid bestaat. Overigens, de leider der duitsche libe ralen, Dr von Plener,heeft het zelf bekend dat zijne partij wel is waar toenaderend gezind was jegens de regeering, maar dat zij, noch met deze, noch met de Polen, eenig verbond had gesloten. En hij voegde erbij, dat de tegemoet koming jegens de regeering slechts duren zou, zoolang de tegenwoordige omstan- dighedee duren zullen. Nu zijn door de vertegenwoordigers van meest alle partijen, verklaringen in den zelfden aard afgelegd. Eene oppositie bestaat er eigenlijk niet in de Kamer, maar evenmin beslaat er eene regeerings- partij geene bepaalde minderheid, maar evenmin eene stellige meerderheid. Zonder deze laatste en Taaffe ver slaat het wel is er geene ernstige par- niets, hij streek dikwerf zijne magere, beenderige handen over zijnen kalen schedel, om zijn geheu gen in te roepen, maar vruchteloos. Een hofjonker kwam de twee edellieden verzoe ken de trede op te komen. Leunende op den arm van Raoul, ging de vader zoon langzaam tot bij den hertog. Zij knielden neder. Jan V had moeite met zijn ontroering te bedwingen, alhoewel hij al les inspande om deze niet te laten blijken. Hij kon zijne blikken van den ongelukkigcn Simon niet af wenden. Richt u op, sprak hij tot de twee edellieden. Dat men den ouden man eenen zetel brengc. Gy, Raoul van Plougomar, aanhoor mij God heeft toegelaten, dat men mij kennis gave van uwen toestand en uwe onverdiende ongelukken. Ik heb onmiddellijk een onderzoek doen openen, dat ten voordccle van u is uitgevallen. Ik heb willen zien of pij liefde cu opoffering bezat voor uwen hertog. Ik iicb u den ridder van Tonqucdec gezonden, die u, op mijn bevel, trachtte tc misleiden. Het was slechts eene beproeving. Gij hebt bewezen dat er bloed van Bfelnnjc in uwe aderen vloeit en dat gij nooit meineedig geweest zijt. Men heeft mij ook gezegd dat op den dag, dat gij u met don baron van Coëtmainguc in het strijd perk bevond, men u eenen giftdrank geschonken had. Vertrouwende in de rechtvaardigheid Gods, heb ik u de kans gelaten, uwe nederlaag te her lemetilaire werkzaamheid mogelijk met toevallige meerderheden, die op dit punt wit en op hetandere zwart stemmen, brengt men geen ernstige wetten tot stand. j^De Kamer is dus wat de Franschen zouden noemen un parlement d'affaires een zaken-parlement en het ministerie een zaken-kabinet. Van politieke strek king kan er geen spraak zijn men han delt zaken af, zoo goed het kan, en daar- meê uit. Maar,hoor ik Dendergalm uitroepen en in alle zijne nummers uitbazuinen, alle Belgen zijn gelijk voor de wet art. 6 der grondwet zegt het immers. Hoe dit moet verslaan worden, heb ik vroeger al uiteengezet en hoef er niet op terug te komen. Dendergalm, die mij bij zijne lezers als een herzienings vijandig gezinden afschildert, heeft deze onderscheidingen stilzwijgend voorbijge gaan. dus goedgekeurd de gelijkheid kan maar bestaan in de verdediging der natuurlijke vrijheden. De volstrekte gelijkheid is eene waan en hersclienschim, zoo in wezenlijkheid onmogelijk als de maan met de tanden te vatten. In eene samenleving var. menschen kan er maar spraak zijn van eene betrek kelijke gelijkheidieder moet hebben volgens zijne natuur, zijn werk en ver diensten. Heeft de vrouw dezelfde rechten als haar man Sla dan eens het burgerlijk wetboek open en hare ondergeschikte plaits springt in het oog. Drijft gij het grondbeginsel dergelijkheid tot het uiter ste dan moet dit verschil verdwijnen, als onrechtveerdig gedoemd. Ik weet wel er bestaat een beweging voor de zooge zegde ontvoogding der vrouw en ver scheidene vooruitstrevers, beter gezegd achtcruitdeinzers vermits zij door hunne walgachtige theorieën het natuurlijk orde der samenlevingverstooren,—het natuur lijk orde die de verwezenlijking is, de voorwaarde van den waren vooruitgang, willen aan de vrouw bet stemrecht gunnen en dat voor de zoogezegde gelijk heid te bewerken. Die dwaasheid zelf zult ge oordeelen, lezer. Als de vrouw eens kiezer is dan gaat het los, Heeft het kind dezelfde rechten als zijn vader. Geef u nogmaals de moeite den wetboek open te slaan en eenige artikelen over de minderheid (389 en volg.) te lezen. Waar is daar de gelijk heid. De heer Baron de Blankart, eigenaar te Horion-Hozemont, betaalt aan directe belastingen 13,126 fr. Baron de Schys- Longchamp, senator voor Borgworm (Waremme) 11,755 fr. Dus gelijk aan hun ne knechten ik vraag het u. En noch- slcllen. Vindt gij u vandaag in staat om in het strijdperk te treden Ja, hooggeachte hertog, antwoordde Ra oul. Men gaat u wapens brengen doe u best, en dat de Almogende den onschuldige bijsta. Raoul groette den lierjogen bedankte hem. Hij knielde voor dcu ouden man om vaders scgening te ontvangen. Dc grijsaard plaatste zijne hand op het hoofd zijns kinds, en liet een geluid booren. God alleen verstond deze zegening, want de zinne looze bad niets uitgesproken. Eene lievige ontroering, gemengd met ccnc grootc nieuwsgierigheid, maakte zich van de toe schouwers meester. Eenige oude kamarjden van Simon kwamen hem do hand drukken. De grijs aard bezag ze verbaasd, antwoordde niet en zocht naar zijnen zoon, die eenen schildknaap van het hof in eene naburige tent gevolgd had. De eerste persoon, welken Raoul daar ontmoette was Jobie, die b"zig was met eene rijke schitteren de wapenrusting nog meer tc doen blinken. Hoe bevindt gij u hier vroeg dc ridder. Gij zult dit alles dezen avond welen, was het antwoord, ik heb op eene reliquie gezworen van niets te zeggen, j vooraleer men mij van mijne be lofte ontslagen heeft. Dat de goede God u bijsta, mijn waarde ridder. j tans met het algemeen stemrecht tellen zij evenveel. Dat is de gelijkheid, dat is de recht- veerdigheid. Een groote .geleerde wordt door zijnen knecht naar de stembus gevoerd. Natuurlijk spreekt men over kiezingen, kandidaten en programmas. Al kouten komt men in onverschil over den keus van den kandidaat de meester wil voor deze, de knecht voor gene stemmen. Laat ons terugkeeren, zegt de meester waarom gaan stemmen als onze briefjes zich wederzijds vernietigen. Is het niet strijdig met het gezond ver stand beiden denzelfden wettelijken invloed te geven Wordt de wetenschap niet door de onwetendendheid en 't getal verpletterd Welken onmenschelijken spot wordt niet met de woorden vrijheid en gelijk heid» gedreven sinds de fransche omwen teling ze aan de woede der opgehitste menigte wierp. Wat schandaden, welke gewelde narijen zijn onder dien sluier gedurende het regiem dat Vooruit zoo ophemelt, niet bedreven Welke holklinkende vol zinnen, waar het volk zoo geerne naar luistert omdat het zijne driften vlijt, heb ben de verdrukkers der vrijheid niet uit gebazuind om hunne plannen van dwin gelandij en geweld te dekken en te ver bloemen Welke verzekeringen en pro testaties niet in den mond om onder baren mantel haar den laatsten snak te doen geven zoodra niet alles naar hun nen wil en streven plooit en buigt Geu zen,liberalen, achteruit deinzers,socialis- tenhebben gedurig dit woord in den mond en hunne stelsels zijn niets anders dan wilkeur en dwingelandij. Op alle tonen heffen zij het lied der gelijkheid en alles rond hen toont ongelijkheid en verschei denheid aan. Het is mij gansch onmogelijk eenige bewijskracht ten voordeele van het alge meen stemrecht aan dit argument op gelijkheid gesteund, bij te zetten. Het is eene loutere drogrede zoowel als zijn weerdig confrater, het veel bezongen ge lijke lasten,gelijke rechten,ander sophism en van dezelfde zwaarte, om de menigte te vangen. Tot het uiterste gedreven bevat dit zelf de evenredige stemming wat de verplet tering van den werkman na zich slepen zou. Maar werpt Dendergalm op, betalen de arme zooveel belastingen niet, zij moe ten soldaat worden, de rijke koopt zich vrij. Dit beteekent niets, en is slechts voor dit blad maar een bedekte aanval tegen liet kapitaal over dit kapittel begint het voor goed met Vooruit meê te builen. Jobie hielp Raoul zicli klecdcu. Twee seliildkua- pen stonden bcni in dit werk bij. Het harnas viej bem goed op dc schouders, men hing aan do zijde van den ridder een lang ca zwaar zwaard. Wat kookte liet bloed in de adereu van Raoul van Plougomar I Men bracht hem een schoon paard, geheel met ijzer bedekt, dat hem moest ten strijd voeren. Raoul herkende het iiere, kloeke ros, want het was dat beest, welk hij gedurende zijne reis bereden bad en waarvan hij de goede hoedanighe den kende. Zyn wraak ging dan eindelijk voldaan worden... De getuigen van Raoul voor bel gevecht waren dc heeren van Alalcstroit en van Kerniosau. Deze gaven aan den ridder den raad eenige malen licj strijdperk rond tc rijden om zich gewoon tema ken aan paard en wepenrusting. De oogen van den ridder zochten Mareclle van Boloï op, maar hij ontwaarde de edele dame niet. Deze afwezigheid ontmoedigde hem. Tusschcn gansch deze menigte was er dus niemand, die hij kende, niemand deed voor hem vurige wcnschen, opdat recht zoude zegepralen. De baron van Coëtraainquc, integen deel, was omringd van kennissen en vrienden, die door bunnë aanmoedigingen en gebaren den baron moed gaven. Op zeker oogenblik, dat Raoul mistroostig de hertogelijke teut voorbijreed, boor de liij eene dame, verborgen achter twee ;edellic- den, eenige woorden in de ooren van eenen lié- Uittreksel der Encycliek. De zorg der kerk bepaalt zich intus Siihen niet zoozeer tot de verrichtingen ten hate van het geestelijk leven, dat zij daardoor de aangelegenheden varc het aardsche bestaan over het hoofd zou zien. Veel meer moet betuigd, dat de kerk inzonderheid ten opzichte van den werk mansstand, krachtig er naar streeft, aan den bestaanden nood ook onder stoffelijk opzicht te gemoet te komen. Reeds door baar aansporing lot zedelijkheid en deugd bevordert zij tevens het stoffelijk welzijn; immers, een geregeld christelijk leven brengt er steeds belangrijk toe bij, om ook tijdelijke welvaart te doen heerschen; zulk een leven toch doel God, die de Bron en Gever van allen voorspoed is, met welbehagen op de menschen neêrzien en verwijdert daarbij twee vijanden, die jal te dikwijls te midden van den overvloed, oorzaak stellen tot bittere ellende de gierigheid namelijk en de genotzucht. Zulk een christelijk leven weet ook aan een benederig lot de eigenaardige weerde te verzekeren van de tevredenheid; het vindt in de spaarzaamheid eene vergoe ding voor hetgeen aan de fortuin ont breekt en bewaart tegen lichtzinnigheid en misdaad, waardoor ook de meest bloeiende welstand dikwijls zoo snel ten gronde wordt gericht. Buitendien echter weet de kerk doel treffende maatregelen te beramen en toe passen tot leniging van den sloffelijken nood der armen en der werkende klassen zij heeft aan de meest verscheiden in richtingen lot verheffing van die standen het aanwezen geschonken. Dat de wer king der kerk in dit opzicht een zeer heil volle geweest is, wordt zelfs door haar besliste tegenstanders getuigd. Ten tijde der eerste Christenen was de broederlijde liefde zoo machtig, dat me nigmaal de rijken zich van al hunne be zittingen ontdeden, om de armen te hulp te komen. Ten gevolge daarvan, zegt de Schriftuur, was er onder hen geen arme Het uitreiken der dagelijksche aalmoesen was de taak, die den diakenen door de Apostelen werd opgelegd, en om welke in hoofdzaak de heilige orde van het dia- konaat was ingesteld. De heilige ^apostel Paulus nam, ondanks zijn veelvoudige zorg voor alle kerken, de taak op zich, persoonlijk na een moeitevolle reis, de aalmoezen over te brengen aan de nood lijdende Christenen van Jeruzalem. Tertullianus spreekt van de bijdragen, die bij elke vergadering der Christenen werden geschonken; hij noemt die de spaarpenningen der liefde, en zegt dat zij a dienen tot onderhoud der armen en lot hun begrafenis, ten gebruike der arme weezen van beiderlei kunne, van ouden van dagen, van schipüreukelin- gen. ven knaap fluisteren. Het kind was weldra van dc knieën van moeder gesprongen, alhoewel deze hem wilde wederhouden. Ik wil ook zien 1 Oom lief, zegde hij tot een der liccrcn, die voor hem gezeten was, neem mij eens op uwe knieën. Oom Yvon, toe Wanneer Raoul den volgenden keer dc tent voorbijkwam, riep de engelachtige stem van Loïc hem toe wat moeder iiem waarschijnlijk slillekens gezegd had. - Goeden dag, heer Raoul, dat God u be schermc en u overwinnaar make I De ridder was ontroerd, hij had dc klinkende stem van Loïc her kend. Het hoofd op zijde wendende, zag hij den lieven jongen, alsook zyne moeder, die hem be scheiden en vriendelijk toelachte. Marcelle eu Ra oul wisselden eenige van die blikken, waarvan dc uitwerksels door de pen niet kunnen wedergege ven worden. Raoul de Plougomar was een geheel ander man. Hij deed de beest dc sporen voelen en paard en ruiter vlogen vooruit. Op dit oogenblik verscheen dc baron van Coët- rnainguc. Na de gewone rechtsvormen vervuld tc hebben, werden de twee strijders tegenover elkan der op bet einde der renbaan geplaatst. Ieder kreeg eene lans. De trompetten gaven het sig naal. De aanval was verschrikkelijk. In den opgewon- Zoo werd allengskens een kerkelijk erfgoed saamgebracht, dat steeds met heilige zorgvuldigheid als het erfdeel der armen en behoeftigen bewaard werd. De kerk schroomde niet als bedelares zich te vertoonen aan de deur der rijken, wan neer het gold voor de noodlijdenden hulp te verkrijgen. Zij was het, de gemeen schappelijke moeder van armen en rijken die, door haar voorgaan op den weg der christelijke naastenliefde, aan geestelij ke orden het aanzijn schonk, welker bij zondere taak het was den stoffelijkeu nood der bedrukten te verzachten en wel zoo, dat er geen leed bestond, waarin geen verzachting, geen smart, aan welke geen troost werd gebracht. Zelfs hoort men in onze dagen stemmen opgaan, die evenals ook in den heiden- schen tijd geschiedde, de kerk lastig val len juist om hare liefde werken. Men keurt de kerkelijke liefdadigheid at als niet geschikt en ondoelmatig en zoekt in de plaats ervan een zuiver burgerlijk systeem van beweldading invoeren. Dan, waar vindt men de staatsinrich tingen, de zuiver menschelijke instellin gen van naastenliefde, die zich zonden kunnen melen met de wonderen der christelijke liefdadigheid, die haar geest van offer, haar zegenrijke werking aan de kerk ontleenden Neen, zij alleen inderdaad bezit het ge heim van zoo hemelsche vruchtbaarheid in haar liefdewerken Waar de liefde en de kracht niet haren oorsprong vinden in het Allerheiligste Hart des Verlossers, daar is de eerste koud, de laatste raachte- loos.Om deel te hebben aan het inwendig leven van Christus, moet men een levend lidmaat wezen van Zijne Kerk. De propaganda voor het algemeen stemrecht op den buiten gaat niet meer. De radikale Róforme geeft er ons de re dens van op - Vele propagandisten, zegt zij, zijn buiten eene wezenlijke zelfopoffering, al te zeer bezorgd voor hunnen persoonlij ken bijval als redenaars zij willen niet gaan naar de kleine dorpen. Zij vinden er, wij weten niet wat belachelijks in, te gaan spreken voor een hoop boeren in blauwe kielen. Zij sparen zich voor grootere tooneelen. Dat staat te lezen in de Réforme vau dinsdag 23 juni. Zoodus, boeren met uwe blauwe kie len, gij weet wat die fameuze heeren met het algemeen stemrecht over u denken gij zijt te klein voor hen. Wat ons betreft, wij geven die heeren volkomen gelijk. Het best wat zij kunnen doen, is in stad te blijven. Gelijkheid. Betrekkelijk het verbieden van socialistische meetingeu door eenige landelijke burgemeesters, den toestand, waarin Raoul zich bevond, was niemand in staat aan zijne kracht te wederstaan. De baron van Coëtmainguc werd tien meters ver uit zijnen zadel geworpen Raoul van Plougomar viel ook uit den zadel. Er moet bijgevoegd wordeU dat dc baron van Coëtmaingue een der behendig ste kampstrijders van zijnen tijd was. De twee tegenstrevers stonden te gelijk recht en namen hun zwaard. Zij bonsden op elkander, het harnas van den baron vloog aan stukken, en een schrikkelijke slag van Raoul kloof hem het hoofd... Hij wankelde, en viel om niet meer op te staan. De kapelaan van het hof kwam toegesneld, 't Was te laat, hij kon slechts het lijk volgen, dat men reeds wegdroeg. De naam vau Raoul en Simon hunne droevige geschiedenis, hun schrikkelijk lij den waren het voorwerp aller gesprekken. De hce- van Malcslroit cn van Kermoisau wensohten den overwinnaar geluk. Eene algemeene, luidruchtige toejuiching be groette Raoul. Marcelle, die den strijd met zooveel belang gevolgd had. kon hare tranen niet weder houden, en zwaaide haren zakdoek in de hoogte. Loïc. die opbaar arm rustte, was onmogelijk te' temmen. Hij woelde als een salan in een wijwa tervat. (Wordt voortgezet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1891 | | pagina 1