NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 28 Juni 1891,
10 centiemen per nummer
45ste Jaar N. 2578
ABONNEMENTPRIJS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
EEN EX-VOTO
-)r<-
De Grondwet
en hare herziening.
Invloed der Kerk
Een en ander.
DE DENDER-BODE
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr i,00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque gaan.
AELST, 27 JUNI 1891.
Holland. Ten gevolge der laatste
kiezingen zal de Kamer bestaan uit 53
liberalen, 25 katholieken, 20 anti-revo-
lutionnairen en 2 radikalen.
Het overwicht is dus bepaaldelijk van
de rechter-naar de linkerzijde der Kamer
overgebracht.
Het valt geenszins te betwijfelen het
huidige ministerie zal 't bewind verlaten.
De Maasbode van Rotterdam,een katho-
lie kblad juicht,en jubeltover «den val van
het ministerie, de legerwet, het bondge
nootschap, de roomsch-antirevolution-
naire partij.
Het rotterdamsche blad zegt
De herstemmingen hebben den uilslag
gehad, dien wij er van hoopten het mi
nisterie is voor goed verslagen de le
gerwet is veroordeeld de roomsch-anti-
revolutionnaire partij, reeds bij de kie
zingen geducht gehavend, heeft door den
val van Dr Schaepman den genadeslag
gekregen.
Het ministerie is voor goed verslagen.
Inderdaad het kan thans onmogelijk aan
de regeering blijven.
De legerwet volgt de regeering in haar
graf. De hoogste waarschijnlijkheid pleit
voor deze verwachting.
De liberalen hebben eene meerderheid,
groot genoeg om te regeeren, maar niet
om ons veel kwaad te doen ja de toe
stand hunner partij is van dien aard, dat
voor hen zeer ernstig de vraag overwe -
ging eischen zal, of zij zelf zullen optre
den dan de wel de regeering aan een
ministerie van zaken overlaten.
Wat nu de legerwet betreft, op de eer
ste plaats zijn een aantal liberalen er zoo
sterk mogelijk tegen. Al hare liberale
bestrijders zijn zonder een enkele uitzon
dering in de Kamer teruggekeerd. Van
Houten, Tack, Lieftinek^Guyot, Sanders,
enz. enz., willen van de'ze wet niets we
ten andere liberalen hebben haar ge
steund, maar de toekomst zal moeten
leeren, of zij dit niet veeleer hebben ge
daan om de rechterzij te verdeelen en te
vernietigen dan wel uit zuivere liefde
voor die wet. Voorts zijn de radicalen in
den regel tegen het militarismus.
De val van Dr Schaepman, leider der
katholieke militaristen of roomsche anti-
revolutionnairen, te Wijk bij Duurstede,
boezemt aan hetzelfde blad „de volgende
bemerkingen in
Niet minder dan dat alles zal de val
van Dr Schaepman en de roomsch anli-
revolutionnaire partij, welker hoofd hij
was, eenen diepen indruk in heel ons
land maken. Deze partij kreeg eene ge
duchte les, toen door de Noord-Brabant-
sche districten twee harer voornaamste
leden uit de Kamer verdreven werden
vrij naar het Fransch
van Alfred de BREHAT.
5® vervolg.
Gij rijt te Rennes, voor den hertog van Bre-
tanje, zegde de geleider aan Raoul, ik heb mijne
taak volbracht, ik geef u de vrijheid weder. Dat
God u beschermc. Raoul bevond zich in het
midden eener grootc zaal, met banken omringd.
Op eene prachtige trede, met zijden weefsels be
hangen, hield zich Jan V, hertog van Bretanje, met
de voornaamste heeren en dames van zijn hof. De
banken waren bezet met rijkgeklecde vrouwen en
schitterende krijgslieden van allen ouderdom. De
oogslag was boeiend.
Eene huivering doorliep de ledematen van Ra
oul. Hij herinnerde zich den dag, dat hij, inccnc
plaats gelijk deze, het terrein als een vluchteling
itaoftst verlaten.
De verwijtingen en vermaledijdiDgcn, die hem
werden toegestuurd, klonken nog in zijn oor. De
grijsaard, de arme zinnelooze, bad begrijp ran
zij heeft met deze les niet haar voordeel
gedaan maar op de onweerdigste wijze
door hare bladen getoond, dat de uit
spraak der kiezers haar even ongevoelig
liet als de verklaring van eenen Door-
luchtigen Kerkvoogd. Geen stap tot ver
zoening is door haar gedaan, geen woord
gesproken; dat op eventuëelen terugkeer
van den dwaalweg hoop gaf. En daarop
is bij de herstemming bet eerste vonnis
op ontzettende wijze bekrachtigd en uit
gebreid, en Dr Schaepman zelf aan de
stembus verslagen.
Wat had Dr Schaepman voor ons niet
kunnen zijn door zijne uitstekende gaven,
en wat is hij geweest Hadde hij zijne
politieke daden doen rusten op de alleen
goede beginselen, hij zou de katholieken
van Nederland tot eene groote macht
hebben kunnen brengen nu heeft de
verdeeldheid geteeld tot in onze inge
wanden en ons genoodzaakt in de optre
ding van een liberaal ministerie bescher
ming te zoeken tegen ongehoorde rampen.
Italië. Voorheen en thans. De ita-
liaansche Kamer heeft ter gelegenheid
van den verjaardag van den veldslag van
Solferino een groet gezonden aan de dap
peren, die voor het vaderland gesneuveld
zijn.
M. Imbriani heeft de hoop te kennen
gegeven de banieren der beide latijnsche
volken, Frankrijk en Italië,op nieuw ver-
eenigd te zien.
Als er geen drievoudig verbond in den
weg stond, M. Imbriani.
Oostenrijk. Algemeene politieke toe
stand. De algemeene bespreking der
begrooting in de Kamer is nu ten einde.
Opmerkelijk is het dat er in dit debat van
alles werd gesproken, behalve van de be
grooting. Heel de bespreking draaide hier
rondbestaat er eene parlementaire
meerderheid of niet? of, onder welke
voorwaarden kan eene zulke meerder
heid tot stand komen
Welnu, de algemeene uitslag is dat er
van eene parlementaire meerderheid
slechts den schijn, niet de werkelijkheid
bestaat.
Overigens, de leider der duitsche libe
ralen, Dr von Plener,heeft het zelf bekend
dat zijne partij wel is waar toenaderend
gezind was jegens de regeering, maar dat
zij, noch met deze, noch met de Polen,
eenig verbond had gesloten.
En hij voegde erbij, dat de tegemoet
koming jegens de regeering slechts duren
zou, zoolang de tegenwoordige omstan-
dighedee duren zullen.
Nu zijn door de vertegenwoordigers
van meest alle partijen, verklaringen in
den zelfden aard afgelegd. Eene oppositie
bestaat er eigenlijk niet in de Kamer,
maar evenmin beslaat er eene regeerings-
partij geene bepaalde minderheid, maar
evenmin eene stellige meerderheid.
Zonder deze laatste en Taaffe ver
slaat het wel is er geene ernstige par-
niets, hij streek dikwerf zijne magere, beenderige
handen over zijnen kalen schedel, om zijn geheu
gen in te roepen, maar vruchteloos.
Een hofjonker kwam de twee edellieden verzoe
ken de trede op te komen. Leunende op den arm
van Raoul, ging de vader zoon langzaam tot bij
den hertog. Zij knielden neder. Jan V had moeite
met zijn ontroering te bedwingen, alhoewel hij al
les inspande om deze niet te laten blijken. Hij kon
zijne blikken van den ongelukkigcn Simon niet af
wenden.
Richt u op, sprak hij tot de twee edellieden.
Dat men den ouden man eenen zetel brengc. Gy,
Raoul van Plougomar, aanhoor mij God heeft
toegelaten, dat men mij kennis gave van uwen
toestand en uwe onverdiende ongelukken. Ik heb
onmiddellijk een onderzoek doen openen, dat ten
voordccle van u is uitgevallen. Ik heb willen zien
of pij liefde cu opoffering bezat voor uwen hertog.
Ik iicb u den ridder van Tonqucdec gezonden, die
u, op mijn bevel, trachtte tc misleiden. Het was
slechts eene beproeving. Gij hebt bewezen dat er
bloed van Bfelnnjc in uwe aderen vloeit en dat gij
nooit meineedig geweest zijt.
Men heeft mij ook gezegd dat op den dag, dat gij
u met don baron van Coëtmainguc in het strijd
perk bevond, men u eenen giftdrank geschonken
had. Vertrouwende in de rechtvaardigheid Gods,
heb ik u de kans gelaten, uwe nederlaag te her
lemetilaire werkzaamheid mogelijk met
toevallige meerderheden, die op dit
punt wit en op hetandere zwart stemmen,
brengt men geen ernstige wetten tot
stand.
j^De Kamer is dus wat de Franschen
zouden noemen un parlement d'affaires
een zaken-parlement en het ministerie
een zaken-kabinet. Van politieke strek
king kan er geen spraak zijn men han
delt zaken af, zoo goed het kan, en daar-
meê uit.
Maar,hoor ik Dendergalm uitroepen en
in alle zijne nummers uitbazuinen, alle
Belgen zijn gelijk voor de wet art. 6
der grondwet zegt het immers.
Hoe dit moet verslaan worden, heb ik
vroeger al uiteengezet en hoef er niet
op terug te komen. Dendergalm, die
mij bij zijne lezers als een herzienings
vijandig gezinden afschildert, heeft deze
onderscheidingen stilzwijgend voorbijge
gaan. dus goedgekeurd de gelijkheid
kan maar bestaan in de verdediging der
natuurlijke vrijheden.
De volstrekte gelijkheid is eene waan
en hersclienschim, zoo in wezenlijkheid
onmogelijk als de maan met de tanden te
vatten.
In eene samenleving var. menschen
kan er maar spraak zijn van eene betrek
kelijke gelijkheidieder moet hebben
volgens zijne natuur, zijn werk en ver
diensten.
Heeft de vrouw dezelfde rechten als
haar man Sla dan eens het burgerlijk
wetboek open en hare ondergeschikte
plaits springt in het oog. Drijft gij het
grondbeginsel dergelijkheid tot het uiter
ste dan moet dit verschil verdwijnen,
als onrechtveerdig gedoemd. Ik weet wel
er bestaat een beweging voor de zooge
zegde ontvoogding der vrouw en ver
scheidene vooruitstrevers, beter gezegd
achtcruitdeinzers vermits zij door hunne
walgachtige theorieën het natuurlijk orde
der samenlevingverstooren,—het natuur
lijk orde die de verwezenlijking is, de
voorwaarde van den waren vooruitgang,
willen aan de vrouw bet stemrecht
gunnen en dat voor de zoogezegde gelijk
heid te bewerken. Die dwaasheid zelf
zult ge oordeelen, lezer. Als de vrouw
eens kiezer is dan gaat het los,
Heeft het kind dezelfde rechten als
zijn vader. Geef u nogmaals de moeite
den wetboek open te slaan en eenige
artikelen over de minderheid (389 en
volg.) te lezen. Waar is daar de gelijk
heid.
De heer Baron de Blankart, eigenaar
te Horion-Hozemont, betaalt aan directe
belastingen 13,126 fr. Baron de Schys-
Longchamp, senator voor Borgworm
(Waremme) 11,755 fr. Dus gelijk aan hun
ne knechten ik vraag het u. En noch-
slcllen. Vindt gij u vandaag in staat om in het
strijdperk te treden
Ja, hooggeachte hertog, antwoordde Ra
oul.
Men gaat u wapens brengen doe u
best, en dat de Almogende den onschuldige
bijsta.
Raoul groette den lierjogen bedankte hem. Hij
knielde voor dcu ouden man om vaders scgening
te ontvangen. Dc grijsaard plaatste zijne hand op
het hoofd zijns kinds, en liet een geluid booren.
God alleen verstond deze zegening, want de zinne
looze bad niets uitgesproken.
Eene lievige ontroering, gemengd met ccnc
grootc nieuwsgierigheid, maakte zich van de toe
schouwers meester. Eenige oude kamarjden van
Simon kwamen hem do hand drukken. De grijs
aard bezag ze verbaasd, antwoordde niet en zocht
naar zijnen zoon, die eenen schildknaap van het
hof in eene naburige tent gevolgd had.
De eerste persoon, welken Raoul daar ontmoette
was Jobie, die b"zig was met eene rijke schitteren
de wapenrusting nog meer tc doen blinken.
Hoe bevindt gij u hier vroeg dc ridder.
Gij zult dit alles dezen avond welen, was het
antwoord, ik heb op eene reliquie gezworen van
niets te zeggen, j vooraleer men mij van mijne be
lofte ontslagen heeft. Dat de goede God u bijsta,
mijn waarde ridder.
j tans met het algemeen stemrecht tellen
zij evenveel.
Dat is de gelijkheid, dat is de recht-
veerdigheid.
Een groote .geleerde wordt door
zijnen knecht naar de stembus gevoerd.
Natuurlijk spreekt men over kiezingen,
kandidaten en programmas. Al kouten
komt men in onverschil over den keus
van den kandidaat de meester wil voor
deze, de knecht voor gene stemmen.
Laat ons terugkeeren, zegt de meester
waarom gaan stemmen als onze briefjes
zich wederzijds vernietigen.
Is het niet strijdig met het gezond ver
stand beiden denzelfden wettelijken
invloed te geven Wordt de wetenschap
niet door de onwetendendheid en 't getal
verpletterd
Welken onmenschelijken spot wordt
niet met de woorden vrijheid en gelijk
heid» gedreven sinds de fransche omwen
teling ze aan de woede der opgehitste
menigte wierp.
Wat schandaden, welke gewelde
narijen zijn onder dien sluier gedurende
het regiem dat Vooruit zoo ophemelt,
niet bedreven Welke holklinkende vol
zinnen, waar het volk zoo geerne naar
luistert omdat het zijne driften vlijt, heb
ben de verdrukkers der vrijheid niet uit
gebazuind om hunne plannen van dwin
gelandij en geweld te dekken en te ver
bloemen Welke verzekeringen en pro
testaties niet in den mond om onder
baren mantel haar den laatsten snak te
doen geven zoodra niet alles naar hun
nen wil en streven plooit en buigt Geu
zen,liberalen, achteruit deinzers,socialis-
tenhebben gedurig dit woord in den mond
en hunne stelsels zijn niets anders dan
wilkeur en dwingelandij. Op alle tonen
heffen zij het lied der gelijkheid en alles
rond hen toont ongelijkheid en verschei
denheid aan.
Het is mij gansch onmogelijk eenige
bewijskracht ten voordeele van het alge
meen stemrecht aan dit argument op
gelijkheid gesteund, bij te zetten. Het is
eene loutere drogrede zoowel als zijn
weerdig confrater, het veel bezongen ge
lijke lasten,gelijke rechten,ander sophism
en van dezelfde zwaarte, om de menigte
te vangen.
Tot het uiterste gedreven bevat dit zelf
de evenredige stemming wat de verplet
tering van den werkman na zich slepen
zou.
Maar werpt Dendergalm op, betalen de
arme zooveel belastingen niet, zij moe
ten soldaat worden, de rijke koopt zich
vrij.
Dit beteekent niets, en is slechts voor
dit blad maar een bedekte aanval tegen
liet kapitaal over dit kapittel begint
het voor goed met Vooruit meê te builen.
Jobie hielp Raoul zicli klecdcu. Twee seliildkua-
pen stonden bcni in dit werk bij. Het harnas viej
bem goed op dc schouders, men hing aan do zijde
van den ridder een lang ca zwaar zwaard. Wat
kookte liet bloed in de adereu van Raoul van
Plougomar I Men bracht hem een schoon paard,
geheel met ijzer bedekt, dat hem moest ten strijd
voeren. Raoul herkende het iiere, kloeke ros, want
het was dat beest, welk hij gedurende zijne reis
bereden bad en waarvan hij de goede hoedanighe
den kende. Zyn wraak ging dan eindelijk voldaan
worden...
De getuigen van Raoul voor bel gevecht waren
dc heeren van Alalcstroit en van Kerniosau. Deze
gaven aan den ridder den raad eenige malen licj
strijdperk rond tc rijden om zich gewoon tema
ken aan paard en wepenrusting. De oogen van den
ridder zochten Mareclle van Boloï op, maar hij
ontwaarde de edele dame niet. Deze afwezigheid
ontmoedigde hem. Tusschcn gansch deze menigte
was er dus niemand, die hij kende, niemand deed
voor hem vurige wcnschen, opdat recht zoude
zegepralen. De baron van Coëtraainquc, integen
deel, was omringd van kennissen en vrienden,
die door bunnë aanmoedigingen en gebaren den
baron moed gaven. Op zeker oogenblik, dat Raoul
mistroostig de hertogelijke teut voorbijreed, boor
de liij eene dame, verborgen achter twee ;edellic-
den, eenige woorden in de ooren van eenen lié-
Uittreksel der Encycliek.
De zorg der kerk bepaalt zich intus
Siihen niet zoozeer tot de verrichtingen
ten hate van het geestelijk leven, dat zij
daardoor de aangelegenheden varc het
aardsche bestaan over het hoofd zou
zien.
Veel meer moet betuigd, dat de kerk
inzonderheid ten opzichte van den werk
mansstand, krachtig er naar streeft, aan
den bestaanden nood ook onder stoffelijk
opzicht te gemoet te komen. Reeds door
baar aansporing lot zedelijkheid en deugd
bevordert zij tevens het stoffelijk welzijn;
immers, een geregeld christelijk leven
brengt er steeds belangrijk toe bij, om
ook tijdelijke welvaart te doen heerschen;
zulk een leven toch doel God, die de Bron
en Gever van allen voorspoed is, met
welbehagen op de menschen neêrzien en
verwijdert daarbij twee vijanden, die jal
te dikwijls te midden van den overvloed,
oorzaak stellen tot bittere ellende de
gierigheid namelijk en de genotzucht.
Zulk een christelijk leven weet ook aan
een benederig lot de eigenaardige weerde
te verzekeren van de tevredenheid; het
vindt in de spaarzaamheid eene vergoe
ding voor hetgeen aan de fortuin ont
breekt en bewaart tegen lichtzinnigheid
en misdaad, waardoor ook de meest
bloeiende welstand dikwijls zoo snel ten
gronde wordt gericht.
Buitendien echter weet de kerk doel
treffende maatregelen te beramen en toe
passen tot leniging van den sloffelijken
nood der armen en der werkende klassen
zij heeft aan de meest verscheiden in
richtingen lot verheffing van die standen
het aanwezen geschonken. Dat de wer
king der kerk in dit opzicht een zeer heil
volle geweest is, wordt zelfs door haar
besliste tegenstanders getuigd.
Ten tijde der eerste Christenen was de
broederlijde liefde zoo machtig, dat me
nigmaal de rijken zich van al hunne be
zittingen ontdeden, om de armen te hulp
te komen. Ten gevolge daarvan, zegt de
Schriftuur, was er onder hen geen arme
Het uitreiken der dagelijksche aalmoesen
was de taak, die den diakenen door de
Apostelen werd opgelegd, en om welke
in hoofdzaak de heilige orde van het dia-
konaat was ingesteld. De heilige ^apostel
Paulus nam, ondanks zijn veelvoudige
zorg voor alle kerken, de taak op zich,
persoonlijk na een moeitevolle reis, de
aalmoezen over te brengen aan de nood
lijdende Christenen van Jeruzalem.
Tertullianus spreekt van de bijdragen,
die bij elke vergadering der Christenen
werden geschonken; hij noemt die de
spaarpenningen der liefde, en zegt dat
zij a dienen tot onderhoud der armen en
lot hun begrafenis, ten gebruike der
arme weezen van beiderlei kunne, van
ouden van dagen, van schipüreukelin-
gen.
ven knaap fluisteren. Het kind was weldra van dc
knieën van moeder gesprongen, alhoewel deze hem
wilde wederhouden.
Ik wil ook zien 1 Oom lief, zegde hij tot een
der liccrcn, die voor hem gezeten was, neem mij
eens op uwe knieën. Oom Yvon, toe
Wanneer Raoul den volgenden keer dc tent
voorbijkwam, riep de engelachtige stem van Loïc
hem toe wat moeder iiem waarschijnlijk slillekens
gezegd had.
- Goeden dag, heer Raoul, dat God u be
schermc en u overwinnaar make I De ridder was
ontroerd, hij had dc klinkende stem van Loïc her
kend. Het hoofd op zijde wendende, zag hij den
lieven jongen, alsook zyne moeder, die hem be
scheiden en vriendelijk toelachte. Marcelle eu Ra
oul wisselden eenige van die blikken, waarvan dc
uitwerksels door de pen niet kunnen wedergege
ven worden.
Raoul de Plougomar was een geheel ander man.
Hij deed de beest dc sporen voelen en paard en
ruiter vlogen vooruit.
Op dit oogenblik verscheen dc baron van Coët-
rnainguc. Na de gewone rechtsvormen vervuld tc
hebben, werden de twee strijders tegenover elkan
der op bet einde der renbaan geplaatst. Ieder
kreeg eene lans. De trompetten gaven het sig
naal.
De aanval was verschrikkelijk. In den opgewon-
Zoo werd allengskens een kerkelijk
erfgoed saamgebracht, dat steeds met
heilige zorgvuldigheid als het erfdeel der
armen en behoeftigen bewaard werd. De
kerk schroomde niet als bedelares zich
te vertoonen aan de deur der rijken, wan
neer het gold voor de noodlijdenden hulp
te verkrijgen. Zij was het, de gemeen
schappelijke moeder van armen en rijken
die, door haar voorgaan op den weg der
christelijke naastenliefde, aan geestelij
ke orden het aanzijn schonk, welker bij
zondere taak het was den stoffelijkeu
nood der bedrukten te verzachten en wel
zoo, dat er geen leed bestond, waarin
geen verzachting, geen smart, aan welke
geen troost werd gebracht.
Zelfs hoort men in onze dagen stemmen
opgaan, die evenals ook in den heiden-
schen tijd geschiedde, de kerk lastig val
len juist om hare liefde werken. Men
keurt de kerkelijke liefdadigheid at als
niet geschikt en ondoelmatig en zoekt in
de plaats ervan een zuiver burgerlijk
systeem van beweldading invoeren.
Dan, waar vindt men de staatsinrich
tingen, de zuiver menschelijke instellin
gen van naastenliefde, die zich zonden
kunnen melen met de wonderen der
christelijke liefdadigheid, die haar geest
van offer, haar zegenrijke werking aan de
kerk ontleenden
Neen, zij alleen inderdaad bezit het ge
heim van zoo hemelsche vruchtbaarheid
in haar liefdewerken Waar de liefde en
de kracht niet haren oorsprong vinden
in het Allerheiligste Hart des Verlossers,
daar is de eerste koud, de laatste raachte-
loos.Om deel te hebben aan het inwendig
leven van Christus, moet men een levend
lidmaat wezen van Zijne Kerk.
De propaganda voor het algemeen
stemrecht op den buiten gaat niet meer.
De radikale Róforme geeft er ons de re
dens van op
- Vele propagandisten, zegt zij, zijn
buiten eene wezenlijke zelfopoffering, al
te zeer bezorgd voor hunnen persoonlij
ken bijval als redenaars zij willen niet
gaan naar de kleine dorpen.
Zij vinden er, wij weten niet wat
belachelijks in, te gaan spreken voor een
hoop boeren in blauwe kielen. Zij sparen
zich voor grootere tooneelen.
Dat staat te lezen in de Réforme vau
dinsdag 23 juni.
Zoodus, boeren met uwe blauwe kie
len, gij weet wat die fameuze heeren met
het algemeen stemrecht over u denken
gij zijt te klein voor hen.
Wat ons betreft, wij geven die heeren
volkomen gelijk. Het best wat zij kunnen
doen, is in stad te blijven.
Gelijkheid. Betrekkelijk het
verbieden van socialistische meetingeu
door eenige landelijke burgemeesters,
den toestand, waarin Raoul zich bevond, was
niemand in staat aan zijne kracht te wederstaan.
De baron van Coëtmainguc werd tien meters ver
uit zijnen zadel geworpen Raoul van Plougomar
viel ook uit den zadel. Er moet bijgevoegd wordeU
dat dc baron van Coëtmaingue een der behendig
ste kampstrijders van zijnen tijd was.
De twee tegenstrevers stonden te gelijk recht en
namen hun zwaard. Zij bonsden op elkander, het
harnas van den baron vloog aan stukken, en een
schrikkelijke slag van Raoul kloof hem het hoofd...
Hij wankelde, en viel om niet meer op te staan.
De kapelaan van het hof kwam toegesneld, 't Was
te laat, hij kon slechts het lijk volgen, dat men
reeds wegdroeg. De naam vau Raoul en Simon
hunne droevige geschiedenis, hun schrikkelijk lij
den waren het voorwerp aller gesprekken. De hce-
van Malcslroit cn van Kermoisau wensohten
den overwinnaar geluk.
Eene algemeene, luidruchtige toejuiching be
groette Raoul. Marcelle, die den strijd met zooveel
belang gevolgd had. kon hare tranen niet weder
houden, en zwaaide haren zakdoek in de hoogte.
Loïc. die opbaar arm rustte, was onmogelijk te'
temmen. Hij woelde als een salan in een wijwa
tervat.
(Wordt voortgezet.