NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 3 Juli 1891,
10 centiemen per nummer
43ste Jaar N. 2380
ABONNEIHENTPRMS
ANNONCENPRIJS
Poliliek overzicht.
DE GOUDSMID
De Grondwet
en hare herziening.
En het deze
Een en ander.
DE DENDER-BODE
Jil blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
r. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft m bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutslraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone IS centiemen Reklamen, tr 1,00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Cilqne gain.
AELST, 4 JULI 1891.
BNederland en Dnitschland. De duit-
sche dagbladen,onder andere de National
Zeitung, bespreken liet bezoek dat keizer
Wilhelm aan Nederland brengt.
Hei blad doelt er op dat Nederland
zijne onzijdigheid, zijne onafhankelijk wil
behouden en zegt
«Met de aldaar bestaandewenschen
tot behoud der neutraliteit stemmen onze
belangen ten volle overeen. Een der
grootste vraagstukken, welke zich op
dringen bij overweging van het geval dat
er eens een oorlog uitbrak, die nagenoeg
geheel Europa, omvat is het vraagstuk
betreffende de voedingsmiddelen der als
dan oorlogvoerende volken, wier eigen
land geene voldoende hoeveelheid graan
voor eigen behoefte voortbrengt.
In dien toestand verkeert onder an
dere eenerzijds Duitschland, anderzijds
Frankrijk. In hoe ver de kusten en havens
van het eene en het andere land geblok
keerd, door den vijand voor den aanvoer
van granen zouden kunnen worden afge
sloten, dit hangt af van de omstandighe
den, die men niet met zekerheid kan
vooruitzien doch met die eventualiteit
moet rekening worden gehouden.
- Wij kunnen derhalve slechts wen
schen, dat in zulk een oorlog do havens
van Nederland, als een neutrale staat,
door geene blokkade worden bedreigd
en derhalve voor den invoer van granen
open blijven. Deze zouden ook dan uit
Amsterdam en Rotterdam hunnen weg
naar Duitschland en eveneens naar
Frankrijk kunnen vinden.
Doch deze vingerwijzing dient slechts
om te doen zien, dat het geene ijdele
woorden zijn. wanneer wij de neutraliteit
van Nederland in het belang van Duitsch
land steunen. Het bezoek van het keizer
lijk echtpaar te Amsterdam, heelt plaats
onder de vooruitzichten omtrent de thans
volbrachte nieuwe bevestiging van den
vredesbond.
De Weener Polit. Courbevat een offi-
cieuse brief uit Berlijn, welke het bezoek
van den keizer als een hoffelijk bezoek
beschouwt bij het koninklijk hof
i Het bezoek heeft geene verdere poli
tieke beteekenis dan als bewijs dat de
betrekkingen tusschen Duitschland en
Nederland onveranderd die van vriend
schap en goede nabuurschap zijn geble
ven, gelijk zij tol nu toe geweest zijn.
Wat eenige dolzinnige fransche heeikop-
pen die de Europeesche volken en re
geeringen door zinspeling;op vermeende
geheime bedoelingen der duitsche poli
tiek in ongerustheid willen brengen
zooal mogen zeggen, Duitschland houdt
tegenover Nederland geen ander doel in
het oog dan aankweuking; en versterking
van goede politieke en handelsbetrekkin
gen, die in wederkeerig belang zijn.
van Wcstcheap.
Indien de eerbiedweerdige chronijkschrijvers
ran het oude Londen ccnen oogslag konden wer
pen op de ontelbare wonderwerken, waar.nce die
stad thans praalt, dan zouden zij voorzeker van
verwondering stem sta m, en zicli de oogen vrij-
ven om te bcstatigen of het soms geene droomen
zijn die voor hunne verbeelding zweven.
(■mers in den goeden tijd der XIV' eeuw zag
men daar geene arduinen stoepen, geen gazlam-
pen, geen vensterruiten zoo groot als eene koets
poort, geen ijzeren wegen en wat dies meer is.
En echter had de grijzo stad, op gezegd tijdstip,
een schoon, edel en ja bovenmate schilderachtig
voorkomen, dat men, jammer genoeg, in de nieu
we steden niet meer aantreft.
Dan werd het oog uog niet afgemat door die
rechte onafgebroken lijnen van gebouwen met
eentoonige, vierkantige vensters neen, men zag
er eene fraaie verscheidenheid van bevallige hui.
zen, die hunnen spitsen gevel, met allerlei smaak
vol loofwerk opgesierd, ten hemel opstaken, eu
Daartoe is echter geene samenkomst
van den Duitsehen Keizer met de Konin
gin-regentes der Nederlanden noodig, en
alle vermoederts a-ingaande bijzondere
geheimgehouden bedoelingen van het be
zoek des Keizers, kunnen dan ook wor
den tegengesproken als van allen feitelij
ken grond ontbloot.
De bisschoppen en de republiek. Mgr.
Fava, bisschop van Grenoble, heeft in
een herderlijk schrijven aan zijn geeste
lijken, deze aangezet zich aan te sluiten
bij den republiekeinschen regeerings-
vorm.
Nu zult ge denken dat de republie-
kaansche dagbladen daarover in wolken
zijn
Ze zijn woedend, ja, razend kwaad,
daaren tegen.
Waarom
Ja, Mgr. Fava is zoo beslist niet als
cardinaal Lavigerie. Deze heeft openlijk
de republiek erkend, zooals zij nu is, met
haar gouvernement van godsdiensthaters
en vrijmetselaars, met hare Marseillaise
welke door de Witte Paters werd ge
speeld, als deze nooit iels anders hadden
geleerd.
Mgr Fava wil meer waarborgen. Hij
wil eene katholieke republiek, waar het
Staatshoofd katholiek wezen, waar ieder
een natuurlijk vrij is van te denken en te
gelooven wat hij wil, doch waar men
den katholiek niet meer voor zijn geloof
zal vervolgen.
Dat is nu wel het beste begrip der vrij
heid, dunkt ons en toch, daar willen de
republiekeinen niet van weten.
Zij verwijten den bisschop dat hij in de
republiek wil.komen om ze op te slokken.
Maar, ah sa, wie is nu de grootste slok
ker zij die de vrijheid maar nemen voor
hen alleen, wij die ze willen voor eenie
der
De vrijheid bij den czaar. Ge moet
niet denken dat het de joden alleen zij«,
die in Rusland de zoete vruchten der
vrijheid plukken
Naar uit Odessa aan den Daily News
gemeld wordt, maakt het voornaamste
zuid-russische blad, de Novorossiski Tele-
graf, eene officieele kennisgeving open
baar van de gouverneurs der provinciën
Kieff, Pololië en Wolhynië, waarbij allen
vreemdelingen wordt aangezegd, dat zij
binnen zekeren tijd Russen moeten wor
den of anders het land hebben te verlaten.
Aan degenen die onroerend goed bezitten
wordt een bepaalde tijd toogestaan omdat
goed te verkoopen. Zij die Russen wor
den, moeten gedurende tien jaar hun te
genwoordig domicilie behouden.
De hooldrabbijn te Odessa heeft den
gouverneur vergunning gevraagd om den
joodschen boetedag en vastedag te doen
houden. De gouverneur heeft dit gewei
gerd, onder bijvoeging dat hij, zoo noo
dig, de joodsche kerkgangers uiteen zou
hier en daar ontwaarde men de forschgebouwde
steenen der edellieden.
Daarbij ontmoette men nog de volle pracht der
pothische bouwkunde in de kloosters, kapellen en
kerken, welke gewoonlijk omgeven waren met
schoone hoven of wel overlommerd met een aantal
eeuwenoude boomen, tusschen welke de trotscbe
torens zich tot de wolken verhieven, als trofeeën
van eenen tijd, dien men, gansch ten onrechte,
barbaarsch genoemd heeft.
Een der schoonste en meest bezochte straten
van dien t(jd, waarop die geschiedenis plaats had
was Westcheap, de hedendaagsche Cheapsidc
wijl de inwoners dier wijk bijna allen handel dre
ven in kostbare koopwaren, als in laken, zijden,
goud en zilver, enz., was daar ook de praebt, vol
gens de getuigenis der gelijktijdige schrijvers,
tot cenc gansch buitengewone hoogte geklom
men.
Eiken avond als het weder gunstig was, leverde
deze straat een woelig toonccl, eene ontelbare
menigte verzamelde zich daar om zich in de wan
deling te verlustigen.
Op zekeren dog bemerkte men daar ook twee
mannen, vcrJoken in grove en wijde mantels zij
schenen met elkander in hevig gesprek te zijn en
stapten stout door de menigte heen, op eene wgzc
die eene groote haast te kennen gaf, welke geen
uitstel dulde, of wel eene trotschheid aanduide,
doen jagen en de synagogen doen sluiten.
Als dat inderdaad alles waar is kan
men met niet genoeg tegen zulke handel
wijze te protesteeren.
Verwonderd zal de gewone lezer mis
schien vragen hoe hel komt dat van den
eenen kant M. Bara zich de clandsturm
der Grondwet noemt, M.Frère met herts-
zeer de herzieningstemten alles in de weg
zoekt te brengen om haar ie dwarsboo-
men.Zij, de onbetwistbare leaders der
geuzenpartij 'en dat van den anderen de
liberale hladjes de herziening voorstaan
en op alle tonen liet algemeen stemrecht
ophemelen
Hoe komt het dat de Flandre Libérale,
de Indépendance Beige, eerst alle uitbrei
ding van het kiezerskorps vijandig, nu
eensklaps de hevigste aanvallen legen
den grondcijns, legen art. 47 richten
Zich inbeelden dat dit uit liefde voor
het volk, zijne rechten en lotsverbetering
is, waar deerlijk dolen en het karakter en
inborst der verstokte doctrinairen niet
kennen. Belang is de regel, de grondslag
van hun gedrag en verscheidene malen
in den loop mijner artikels heb ik daar op
gesteund.
Reeds in 1874 in zijn nummer van 6
december schreef het liberale invloedrijke
fransch dagblad Dan wanneer niet
tegenstaande detegenkan
ting dei* liberalen het stemrecht
uitgebreid zal zijn, zal de klerikale partij
voor lang in Belgie meester zijn. Alhoe
wel in minderheid in de steden is zij
meester op den buiten. <£)eJ£beralc partij
zal vee! gevaar loopen.^door de gevolgen
van deze hervorming van het stemrecht
met zijnen naam ook zijn bestaan te ver
liezen
Het fransche blad in zijn schrijven deed
niets anders dan het gevoelen der linker
zij meêdeelen.
In zijne redevoering van 9 oogst 1885
zegde M. Frère Ik ben overtuigd dat
in ons land het algemeen stemrecht op
den buiten en in de kleine steden de
bovenhand aan de bisschoppen zou ge-
ven, die de bijzonderste kiezers zouden
zijn, eu dat in een ander deel van het
land. in de groote steden men een
groote tegenkanting zou vinden en klip-
pen die men moeilijk zou tc boven ko-
men.
Deze weinige woorden leveren ons de
uitlegging der gedragslijn van den spre
ker, de waarom van zijnen zoo plotselin-
gen en onvoorzienen maatregel van 1848.
Alles voor de groote steden dit is de geu
zenpartij bevoordeelingen.
M. E. de Lavellye, professor aan de
luiksche Hooguschool, een der grootste
belgische huishoudkundige,liberaal, komt
hierin met den meester overeen. - Met
welke al de overige wandelaars voor niets telde.
Wal er ook van zij, 't was niet zonder menig ruw
woord cn inenigen schuinsclieo blik 'dat men hun
plaats maakte. Toen zij bijna aan 't einde der
straat gekomen waren, vroegen zij eenige knapen
op gebiedenden toon naar de woning van Arnold
Rothing.
Een paar scboonc kerels, om nnnr eenen
goudsmid ie vragen, antwoordde een der knapen
gestoord door den gebiedenden toon des vrcemde-
lings. En wnt is 't dut gij verlangt? ging hij spot
tend voorteene geëmailleerde gesp f een ring
met juwcclen of eene ketting van veertig marken
om uwe zoo fijne mantels vast te maken wat zegt
gij, mijlords
Die woorden van den knaap werden door zijne
gezellen met een luid gelach goedgekeurd. Doch
de vreemdeling zegde zonder de minste ontstelte
nis
Ik vertang van u niets dan een kort en klaar
antwoord op mijne vraag.
Welnu dan, heer vrager, hernam de jonge
ling, daar meester Rothing niet recht broederlijk
gezind is, ga ik hem eene poets spelen, met twee
klanten, zoo als gij zijt, toe te schikken. Daar
boven staat zijn huis, nevens dit van den ouden
Forster, den zijde-handelaar, die den witten hert,
van koning Richard veranderd heeft in eene ben-
ten antilopeter eare van onzen goeden koning
het algemeen stemrecht, zou België
geheel en gansch en voor altijd door de
bisschoppen zijn ingenomen. La
Crise 1886. bl. 44.
In een intervieuw met een fransche
geleerden verklaarde Jan Volders het
zelfde, maar deze leefde met hoop op de
toekomst.
Is het klaar genoeg, lezer, dat de geu-
zenhoofden het algemeen stemrecht wil
len
Over eenigen lijd schreef nochtans de
zooeven genoemde huishoudkundige dal
de herziening slechts met het algemeen
stemrecht kon tot goede haven gebracht
worden
Is het ernst Is de toestand zoo veran
derd dat men op vijfjaar tijd de| opper
heerschappij der bisschoppen niet meer
vreezen moet En M. Frère en onze dag-
bladjes der geuzen
In den grond zijn zij allen evenals de
maatslaande meesters de uitbreding van
het kiezerskorps vijandig maar om zich,
op een gunstig oogenblik de volkstoon te
kunnen geven, hebben zij in schijn liet
kleed der herziening aangedoscht. Ik wil
maar lot voorbeeld de kazakkeerderijen
der Flandre libérale en der joodsche Indé
pendance Beige. Allen hebben zich hals
over kop juist in dat stelsel geworpen die
de meerderheid, slechts voor de onheil
volle en onvoorziene gevolgen van een
zoo plotselinge maatregel, van een zoo
rasse ommekeer in de kiestelsels, ver
werpt, met de hoop zoo de herziening te
dwarsboomen en te verijdelen.
Zoolang de katholieken nog geen stel
sel hadden voorgedragen,waren de geus
jes in de wirwar en wisten niet aan wat
systeem vast te kleven. Een hunner
dagbladen La Gazette de Charleroi» schil
derde zoo de toestand af 't gaat met de
formulen lijk met de grondwetten, men
brengt den tijd door met ze te hierzien;
nauw zijn zij aan 't licht gekomen of
reeds gaan zij de oude manen vervoegen.
Zoodra integendeel de bewarende partij
haar stelsel had vastgenomen, ging hel
met een wondere eenheid leve het alge
meen stemrecht in de rangen der geu
zen omdat zij zich verzekerd achten dat
met zulke kieshervorming de herziening
om zeep zal gaan
Alleen om den schok van alle plotselinge
ommekeer te verzachten en te vermijden,
daar de politieke opvoeding van ons volk
nog ten achter is, verwerpt de bewarende
partij het algemeen stemrecht zonder voor
waarden en neemt dit der huisvaders
aan.
De aanhalingen uit de redevoeringen
van de hoofden der geuzenpartij.doen zien
dat de katholieken het algemeen stem
recht niet te vreezen hebben. Dit besta-
tigde dan ook in 1883, toen de herziening
voor de tweede maal op het tapijt kwam;
M. Malou in zijne aanspraak van 6 juli
Indien de liberalen, door overmaat van
wettelijk kiesbedrog het regiem der
cijnsbetaalders onmogelijk maken zul
len al de leden der rechterzij partijgan-
Hcndrik.
Helaas I dc goede, witte hertzegde een der
vreemdelingen met doffe stem maar hoe stil hij
ook gesproken bad, waren zijne woorden door de
knapen verstaan een hunner riep luidop
Ja, mijn goede heer, bet is geen wonder dat
gij den witten hert bejammert dan, waarschijn
lijk, dan maaktet gij veelgedruisch met uwe zijden
damasten kleeding en nu moet gij u met dien
ouden, groven mantel vergenoegen. De schoone
dagen zijn voorbij, zoo ik meen.
Kom voort, fluisterde de andere vreemde
ling.
Ja, gaat maar voort, riep de jongen die eerst
het woord had gevoerd, gaat voort met nen vloek
an alle goede Engclschen op u ca op den witten
hert daarbij Mutsen af, jongens, ging hjj voort
tot zijne makkers leve koning Hendrik van Lan
caster, de vriend des volks, die roovcrs cn plunde
raars uit bet land heeft gejaagd Hemel, ik
wilde wel eens weten wat die twee landloopers
met Rothing hebben uiltestaan. Hadden zij hunne
zakken vol geld gehad, dan had ik ze niet bij
Rothing, maar naar den zilveren Eenhoorn gezon
den.
Oordeel niet volgens den schijn, Symond.
antwoordde een gezel, 't uiterst bedrieglijke soms.
Wie weet of gij onzen meester niet beroofd hebt
van twee goede kalanten T Ziet, daar gaan zij....
gers van het algemeen stemrecht wor-
den. Wij hebben de verzekering dat de
meerderheid van het land voor ons is;
wij moeten niet vreezen, wij hebben
nimmer geducht het algemeen stem-
recht noch eene uitbreiding van kies-
reeht. rik.
Voor de lezers van den Denderbode zal
het ongelooflijk schijnen dat Bik als een
tegenstrever in de kolonnen van den
Dendergalm doorgaat en nochtans dit. be
vestigt dit waarheidsminnend blad
in een schrijven van 17,n mei.
Ik vraag eens wat dit is
Met de goede trouw spotten en zijne
lezers voor den aap houden. Niet min of
niet meer.
Hoe straf hij verzekerd is dat zij maar
eenen toon hooren want dan zou hunne
verwondering en verblufting de hoogte
van den Eiffelloren bereiken, sloegen zij
eens Den Denderbode open
En hunne verontwaardiging eu zijne
gevolgen
Dat is met opzet gelogen, de waarheid
moedwillig verkrachtigd. Men kent onze
geusjes te wel om te mogen vragen eens
dat woord te herroepen
De lezer zal zich herinneren dat ik in
een artikel van 14e mei al de opwerpin
gen opsomde, die men tegen de herzie
ning kon doen gelden, en ze trachtte te
weerleggen. De klaarziende Dendergalm
heeft dit niet bemerkt of liever niet willen
bemerken als een weerdige navolger van
Don Quicholte tegen de molenzijlen tanden
te breken en opene deuren instormen te
kunnen
Wat goede trouw
Rikus durft hij bevestigen, vindt de
raadpleging der Katholieke Vereenigin-
gen van groot gewicht als ze tegen de
- herziening zijn en van weinige weerde
als ze voor de herziening zijn. Wat
logiek
Leugen, beste man, en ik daag u uit
dit eens door aanhalingen te bewijzen!
Ik heb in dit artikel over de raadple
ging der geuzenbonden, 1 k van de Ka
tholieke Vereenigingen gesproken en ze
beiden aanzien als weinig, heel weinig
beteekenend.
Ik schreef in het aangevallen en zoo
fijn van Dendergalm weerlegd artikel
o De raadpleging der Katholijke Bon-
den heeft maar weinig weerde als men
dc zaak in al de omstandigheden waar-
mede zij gepaard is gegaan.beschouwt.»
Wat verder. Ik neem heel gaarne aan
dat hun antwoord(dat dergeuzeubonden)
ook maar weinig,bitter weinig beleekent.»
Is het klaar genoeg en nochtans
daarna durft Dendergalm het legenstellige
beweren
Dat heet toupethebben maar ook...
Dendergalm is vrijzinnig, vrijdenker,
wil van God noch zyn gebod, bevestigt
Ja, daar gaan zij, sprak eene ruwe stem
maar door heimelijkheid ontdekt men liet ge
heim.
Die laatste spreuk werd in 't latijn gezegd, en
daar dc knapen geen latijn verstonden, verwekte
die uitroep niet zoo veel verwondering als het
plotseling verschijnen van den spreker, die doo,.
al de omslaanders terstond met den diepstcn eer
bied werd bejegend. Hij had het voorkomen van
een bejaard man, nogtans, het waren niet juis1
zijn lan.-c baard cn zijne sneeuwwitte hairlokken
welke dien eerbied inboezemden, zijn wijde man
tel, zijn lange gaanstok, zijn groote reiszak, zijn
breedkantige hoed, kortom, geheel zijn uitwendig
was geschikt om de verwondering gaande te ma
ken. Elkeen wilde den zegen ontvangen van de
zen eerweerdigen pelgrim, welke dc lucht van
Palestina bad ingeademd, wiens onvermoeibare
voet het H. Land had betreden. Met haast sprak de
grijzaard zijnen zegen uit over de omstaanders,
dan spoedde hij zich voort, steeds het oog geves
tigd houdende op de twee mannen, die nu ccnen
winkel binnentraden boven welks deur men lezen
kon Goud- kn Zilverwerk.
De pelgrim plaatste zieh tegen over den winkel,
alsof hy wilde wachten tot dat de beide vreemde
weder buiten kwamen. Doch dit was te vergeefs
liet nieuws dat een vreemde pelgrim zich op de
straat bcvoud, was reeds overal verspreid, en van
de mogelijkheid eener onafhankelijke ze-
deleer
Wat kaakslag aan zijne thesis
Wat schoone samenleving zouden de
kleinzonen van eenen Voltairo niet uitma
ken. die schreefLieg, lieg stout, toch
blijft er iets over en van eenen rooden
Danton de l'audace, encore de l'audace
En eene propere, niet waar lezer
Dendergalm kan maar zijn spijt en
razernij niet verkroppen dat de tijdstip
pen lijk de jaren 1857 en 1871 voorbij
zijn en voor altijd
Als de kiezingen slecht uitvallen dan
kan men niet meer lijk, in 1876, te werk
gaan. Dat maakt geen indruk meer, en
ook begint men zich te verdedigen.
O mijn beste jongen I
En het volk, dat koppen breekt?
Wel dat zijn de helden van Dendergalm
die in Luik, vrouwen, kinders en pries
ters in de Maas wierpen, in Gent, de
bedevaarders van Oostakker afwachtten,
in Mechelen, vreedzame katholieken sloe
gen en kwetsten, en in Antwerpen,
huizen afbraken. Dit alles met den kreet
leve de lieve vrijheid
Om te eindigen, Dendergalm, een raad,
voor gij u aan 't schrijven zet en 'L li
leest wat gij aanvalt en gij zult u vele,
zeer vele, onaangenaamheden sparen.
Rik.
Voddenrapers. In Parijs
zijn niet minder dan 20 duizend vodden
rapers. Zij winnen 2,50 fr. tot 3 fr. per
dag of liever per nacht want het is bij
zonderlijk 's nachts, dat zij hun stieltje
uitoefenen.
Alle nachten werpen de inwoners van
Parijs, in vodden omtrent 50 duizend
franks op straat. Al wat gebroken of ver
sleten is, moet de straat op.
De voddenraper neemt alles meè niet
alleen de lijnwaden, katoenen of wollen
vodden, maar ook eindjes koorden, fran-
jen, passementeriën, enz., enz.
Zelfs stukken glas worden met zorg
opgeraapt en verkocht aan de fabriekan
ten, van glaspapier aan 20 fr. de 100 Ki
los. Beenen, stukken spons, oude kur
ken, de voddenraper doet alles mee. Ver
sleten sponsen snijdt men in stukjes
welke men in de inktpotten steektoude
kurken worden afgerond en voor kleine
fleschjes gebruikt. Zell3 de afval van den
kurk wordt benuttigd.
Oude blikken doozen worden zeer ge
zocht, men maakt er speelgood van, zoo
als ijzeren wegeu, potjes en pannekens
enz.
Zelfs de scherven van tassen en vazen,
voorzien van vergulden letters doet de
voddenraper mee immers immers de
scheikundigen weten het minste brij-
zeiken goud van de scherven los te ma
ken.
alle kanten zag men de menigte toesnellen, 't Was
zichtbaar dat dit samendringen den pclgint niet
aangenaam was hij sprak twee of drij woorden
tot dc menigte cn dan was hij zoo plotseling uit
aller oogen verdwenen dat niemand zeggen kon
waar hij gebleven wss.
Het begon laat tc worden dc nacht was voor
goed aan 't vallen, en de volkseliaar ging lang
zamerhand uit een. De straat, eenige stonden te
voren zoo vol van wandelaars, was nu verlaten
eu eenzaam alleman was huiswaarts gekeerd, be
halve twee of drij jongens, welke aau dc deur van
Arnold Rothing de wederkomst der twee vreem
delingen afwachtten. 'I Was echter tc vergeefs.
Eindelijk schudden zij liet hoofd cn besloten
niet ie rusten, voor dat zij dc zaak goed onder
schept hadden dan begaven zij zich naar hunne
woningen.
Den volgenden morgend zog incn een buitenge
woon sterken rook boven het werkbuis van Ro
thing opstijgen dc eenige gast, dien hij had,
scheen dc handen vol werk te hebben cn wierp
veel beduidende blikken om zicli heen ook
Rothing, op wiens gelaat vroeger de kommer uit
scheen, zag er nu tc vreden uit.
(Wordt voortgezel.)
