Sociaal.
LANDBOUW.
Een en ander.
Ziekte van H. M. de
Koningin.
waar blijven dat het kiezerskorps alleen de
rechtei s is om die kwestie te beoordeelen.
En daarna zal Dendergalm nog staande
houden dat hij de herziening zeer gene
gen is
Maak dat de ganzen wijs.
Dendergalm van 26 juli drukt in vetjes
de volgende zinsnede uit eene fransche
revue, over eenigen tijd gesticht, onder
de hooge bescherming van Mgr. Freppel
La Ré forme sociale
De internationale maatregelen tot
bescherming der werklieden, worden
- onvoorwaardelijk door de pauselijke
encycliek veroordeeld.
Die jonge moet zeker zijn rhetorika
gedaan hebben om daar uit te besluiten
datde liefde der papen voor de werklie-
den maar oogenverblinding is, werk
van komedianten.
Dus volgens, Dendergalmbuiten inter
nationale maatregelen geen bescherming
voor de werklieden
Weerdig van meester Gorgias
Droomt het blad uit de Vooruitgang-
straat dan eene arbeidsbescherming ge
lijk voor alle landen, geen rekening hou
dende van het verschil der instellingen,
zeden, gedachten, gewoonten ontwik
keling en karakter van het volk
Kunnen de werklieden, bij een volk in
bijzonder, niet beschermd worden zonder
de tusschenkomst van eene wet, van den
Slaat, door het inrichten van vakvereni
gingen b. v. 1
Wel, meester Fijn, zijt ge te vredeu als
gij nu weet wat Slimmerik daar van
zegt Doe nu ne keer zien dat ge 't mo-
nopool van 't verstand bezit
De vrijheid der drukpers
De grondwet waarborgt de vrijheid der
drukpers, dus mogen tegen bet drukken
van dagbladen, vlugschriften enz., geene
voorkomende maatregelen genomen wor
den,die men deze vrijheid in den weg zou
kunnen brengen,
Blijft de uitverkoop der bladen enz.
over.
Mogen onder dit betrek zekere maatre
gelen door de overheid der gemeente ge
nomen worden Zijn deze maatregelen
in strijd met de Grondwet
Is het verkoopen van een dagblad
geen koophandel lijk van al andere zaken
en dus aan de overheid, der plaatselijke
macht onderworpen
Reeds in 1849, op het aandringen van
M. de Broeckère, had de gemeenteraad
van Brussel een besluit genomen dat het
uitventen van dagbladen aan zekere
voorwaarden onderwerpt. Alhoewel in
1860 herzien, heeft die verordening nog
kracht en dit hebben sommige der katho
lieke bladen van Brussel ondervonden.
Verscheidene veroordeelingen zijn uit
gesproken voor overtreding van dezen
maatregel, genomen niet alleen te Brus
sel, te Eecloo, maar in bijna al de ge
meenten van Belgie, maatregel die M.
Bara als zeer wettig aanziet.Verscheidene
dezer veroordeelingen, onder andere die
van Wetteren in 1879, zijn door het Ver
brekingshof bekrachtigd.
Niemand had die verordeningen als
eene schending der Grondwet aanzien,
alles bleef stil lot dat de heer Burgemees
ter van Eecloo een reglement in 1887
door den gemeenteraad gestemd, ten
nadeele van het geuzenbladje Het
Laatste Nieuws deed uitvoeren
De heer Graux, riep de zaak in de
Volkskamer op, maar wierd eens ferm
geklopt door M. Woeste en M. de Burlet.
Hadt hij met geuzendaltonism niet behebt
geweest dan had hij ras bemerkt dat al
zijne slagen te recht kwamen op het
hoofd van den burgemeester van 7den
sepl. op zijnen vriend,de heer Karei Buis.
Hij meende tusschen de twee verorde
ningen een verschil gevonden te hebben
de beweeggronden zijn niet gelijk
Alhoewel, 't is waar, de beweegingre-
den verschillen, zijn de regelingen en
schikkingen in den grond gansch gelijk,
want op beide plaatsen moet men de
voorloopige toestemming bekomen om
een blad te mogen verkoopen op
de twee plaatsen hangt het van het
bestuur af die toestemming te geven.
Te Brussel wordt de katholieke verkoo-
per naar de maan gezonden omdat hij te
groot of te klein, te mager of te bleek is
te Eecloo omdat het blad den eerbied
miskent die men aan de overheid schuldig
is, omdat men 't Senaat b. v. een oud-
mannekeshuis noemt.
De rechterzij, die de ware beginsels
der vrijheid verdedigt en behertigt, stelt
de geuzen voor eene wet voor te dragen
om deze verordeningen te doen verdwij
nen. Meent ge, lezer, dat dit de goesting
is der geuzen
Allons done 1 vrijheid welwel't
Is noodig dat wij dwang en geweld weten
ie gebruiken schreef een progressist.
Komen zij eens aan het roer dit reglement
zal een werktuig worden in de handen der
vrijmetselarij om de katholieke drukpers
te muilbanden
De vrijheid bestaat voor de geuzen
in de alleenheerschappij van den
Staat, en voor hem telt de persoon, zero
in cijfer, zoo veel als een slaaf bij de ro
meinen van het vervallen keizerrijk
De oogst in Belgie. De protectionnis-
ten hebben met geene goede oogen de
talrijke aankomsten van amerikaanscb
graan in onze haven gezien en bij hun
zeiven gezegd, dat dit graan weer eene
zware concurrentie zal doen aan het
inlandsch graan.
Hoe v,»rre die lieden mis zijn, blijkt
uit eene in verledene week verschenen
statistiek, die ons meldde dat de bevol
king sedert een bepaald getal jaren met
20 ten honderd is aangegroeid, terwijl
de graanproductie slechts met 2 ten
honderd vermeerderde.
Dit zegt reeds genoeg.
Doch wat zou or dit jaar gebeuren met
onze talrijke nijverheidsbevolking, indien
wij geenen overvloedigen invoer van
vreemd graan hadden
De lange winter, de onweders. de ha
gel hebben een groot gedeelte van den
oogst reddeloos doen verloren gaan.
En wal er van overblijft, wordt door
ziekten bedreigd.
Het is vooral de provincie Heneg '.uwen
die te lijden zal hebben, en zoo
schrijft men op het oogenblik dat men
over de kwantiteit en de kwaliteit van
den oogst moet gaan oordeelen en er
zijne berekening op maken, doel men
eene ontdekking, die de landbouwbevol
king met schrik vervult.
Pluk eene larwenaar. Zij ziet er uit
wendig gezond uit, maar trek ze uiteen
en in plaats van de frisch groene korrel
vindt gij een nest haarfijne wormkens,
donker geel, 1/2 tot 2 millimeters lang,
vol leven en beweging.
Ik heb korrels gezien, die zoo tot
twintig van die insecten huisvestten.
Al de korrels van dezelfde aar zijn
soms niet aangetast, doch liet scheelt
niet veel. Van anderen blijft geene
enkele korrel gespaard.
Het spreekt van zelf dal van de
korrel, waarin de wormkens nestelen,
niets overblijft.
De wintertarwe heeft meer gele
den dan de meertsche tarwe.
In de garstvelden heeft men de
plaag ook reeds ontdekt.
De rogge is gespaard gebleven.
Een andere brief uit Charleroi meldt
dat het kwaad in sommige gemeenten
den tarweoogst zoo goed als totaal nul
maakt. In andere stroken heeft het nog
maar kleine plekken aangetast doch men
vreest dat het zich zal voortplanten.
Men ziet dat het alarm der protection-
nisten niet redelijk is. Men heeft schoon
te zeggen redt onzen landbouw bij
middel van inkoomrechten Anderen
leven ook geerne en de tijden zijn er niet
naar, om het brood, bijna het eenige
voedsel van den stedeling door kunstma
tige middelen in prijs te doen stijgen.
De politieke wind blaast beter dan ooit
in de zeilen der katholieken. De kiezing
te Leuven is er 't onbetwistbaar bewijs
van. Iets nogthans zou dien zoo gunsti-
gen toestand konnen bederven dat ware
de invoering van den persoonlijken mili
tairen dienstplicht, bet geliefde ontwerp
van dezen die België in eene uitgestrekte
kazern willen herschapen en dat door
alle ware vaderlanders verafschuwd
wordt
Men zegt dat men zich weêr met deze
kwestie in 't ministerie van oorlog onle
dig houdt. Men zou er aan denken de
wenschen der militaristen te verwezen
lijken door het opstellen van een unt
werp 't welk ten grooteren deele de
vrijstelling der geestelijkheid zou toela
ten.
Wij hopen dat onze katholieke regee
ring den wil des lands zal eerbiedigen,
't welk zich bij iedere gelegenheid vijan -
dig verklaart aan alle verzwaring van
den bloedimpost.
Het einde wettigt de mid
delen. De Socialisten, de bondge
nooten van Dendergalmleeren dat men
in zekere omstandigheden gerust eenen
valschen eed mag afieggen.
Met die zekere omstandigheden be
doelt men, zegt de socialistische Arbei-
terzeilung van Gelsenkischen, zaken van
politieken aard. Een valschen eed in
eene zaak van gemeen misdrijf, wil dit
blad niet verdedigen, maar in eene poli
zaak is het baars inziens een ander
geval.
De Arbeiterzeitung beredeneert hel
als volgt
Een valsche eed is een bewijs van
edele gezindheid wanneer het er op aan
komt een vriend of partijgenoot te be
hoeden tegen zekere wetten, krachtens
welke een werkman de verrader van een
j vriend, of kameraad zou moeten worden,
j Daarentegen moet een eed van trouw
aan een socialistischen vriend of kame
aan een socialistischen
I altoos oprecht gemeend en stipt worden
nagekomen.
i Voortreffelijke leerstelsels, voorwaar
j Maar als men zoo gemakkelijk eenen val-
schen eed doet, kan men dan ook niet
even gemakkelijk eene zaak van gemeen
misdrijf als eene politieke kwestie aan-
schouwen
millioen. Onze lezers zul
len het krachtig verzet niet vergeten heb
ben dat wij aangeteekend hebben, toen
gemeld werd dat de uitgaven voor de
Maasforten, oorspronkelijk op 64 milli-
oen geraamd, tot 66 millioen waren ge-
klommen. Nu dat een vertoog van bet
gouvernement doet voorzien dat die uit
gaven zonder de staartjes tot 72 I
millioen zullen beloopen, kunnen wij
niets anders dan dat verzet met kracht
en klem herhalen.
Onze vrienden zien, aan dit voorbeeld,
dat het militarism eene plaag is die niet
te hevig kan bestreden worden.
't Is een monster met eene wijde muil,
die nog hongerig zou opkijken, als het
't beste van 's lands bestaanmiddelen
heeft ingeslikt. Katholieken, opgepast.
Prijs van goddeloosheid.
—Op voorstel der vrijdenkersmaatschap
pij en met toestemming van den heer
Labussière, maire van Limoges, heeft de
municipale raad dezer stad eenen prijs
gestemd, in elke gemeenteschool toe te
kennen aan den leerling die zich hei
meest zal onderscheiden door zifne
burgerlijke en ongodsdien
stige opvoeding.
Eene wijziging waarbij het woord «on
godsdienstige b door anti-klerikale
zou vervangen worden, werd door den
raad verworpen.
Zoo verre zou het bij ons ook gekomen
zijn, met de ongelukswet, indien de
volkswil, in 1884, dat kraam niet in
duigen had geworpen.
Gelukkiglijk heeft het Fransche volk
nog zijn geloof niet afgezworen en ver
laat het meer en meer de zoogezegde
onzijdige scholen, zooals het repu-
bliekeinsch orgaan la Liberté, van Parijs
het bekent in de volgende regels
Er is een feit vast te stellen 't is de
vermindering van het getal leerlingen in
de officiëele scholen, met gelijkmatige
vermeerdering in de geestelijke gestich
ten, waaruit men kan besluiten, dat de
burgerlijke familiën houden aan het gods
dienstig onderwijs ongodsdienstig ge
worden in de lyceums en gemeente-kolle-
giën en aan de oude wijze vau opvoe
ding.
Of zij gelijk hebben Fondsenblad
Heldendaad van eenen
Pastoor. Eenige dagen geleden
brak te Saint Laurent-des-Arbres, een
klein dorpje van het departement van
Gard, eene hevige pokziakte uit. Eene
familie werd derwijze beproefd, dat de
bevolking van gansch bet dorp er door
ontroerd was.
Elkeen schuwde het huis van verre
en de arme zieken aan zichzelveu overge
laten, waren weldra op hun uiterste.
Het is alsdan dat de jonge pastoor van
Saint Laurent, de heer abt Fesquet, niets
raadplegende dan zijnen moed en zijne
liefdadigheid, zich naar de zwaar be
proefde familie begaf, haar zijne zorgen
toediende, en haar al verschafte wat ze
noodig had.
De schrik der bevolking was zoo groot,
dat de priester thans ook door elkeen
gevlucht werd. lutusschen ging de moe
dige man voort met zijne lieve zieken te
helpen.
De heldenmoed zijner liefdadigheid
bracht veel bij om de kwaal te bekampen,
doch de dood maaide evenwel een der
ongelukkigen weg.
De plaatselijke overheid welke den al-
gemeenen schrik deelde, beval dat de be
grafenis moest plaats hebben zonder in
de kerk te gaan. Op het gestelde uur
kwam de heer pastoor, voorafgegaan van
zijnen koster die het kruis droeg, aan het
sterfhuis. Hij trof er niet alleen geen en
kel persoon aan om het lijk ten korkhove
te vergezellen, maar zelfs niemand om
den doode in de kist te leggen.
Vruchteloos ging de moedige priester
op zoek, hij vroeg, hij smeekte, geen en
kele persoon bood zich aan.
De pastoor legde alsdan het lijk zelf in
de kist en daar nog niemand durfde na
deren, voer hij zelf de kist naar het
kerkhof.
Verheven godsdienst die zulke gevoe
lens inprent.
Wij lezen in de Gazette van Lier.
De gevolgen van de over
daad. Verleden donderdag, is er in
onze stad een van die walgelijke feiten
voorgevallen, die dwaas en onbezonnen
aangesteken worden, maar waarvan de
daders de bittere gevolgen moeten dra
gen.
Kalverenkooplieden hadden gewed, dat
eene van hen 25 halve litres op eene
halve uur zou uitdrinken. Als deze het
achttiende binnen had, stortte hij ten
gronde, en alle pogingen om hem tot het
leven terug te roepen waren vruchte
loos.
Dit was het eerste slachtoffer der
overdaad; hij bekoopt zijne onbezonnen
heid met het leven, eene gebrekkelijke
vrouw en drie kinderen zonder steun
achterlatende. Zij die tot zijne dood heb
ben bijgedragen, 3taan voor de gevolgen,
want de wet op de dronkenschap is
streng, en verleden vrijdag is het parket
van Mechelen naar Lier gekomen, om de
verantwoordelijkheden vast te stellen.
Uit de lijkschouwing, die heeft plaats ge
had, zullen de verantwoordelijkheden
blijken. Ziehier de artikels, op dit geval
toepasselijk, die wij denken te moeten
herhalen, want de wet op de dronken
schap, ofschoon in alle herbergen aange
plakt, schijnt niet genoegzaam gekend te
zijn
Art. 5. Zullen met eene boet van 5 tot
25 frank gestraft worden, de herbergiers
en alle andere slijters, alsmede hunne
aangestelden, die, in de uitoefening van
hun bedrijf, dronkenmakende dranken
aan personen,die zichtbaar dronken zijn,
zullen verkocht hebben.
Art. 10. Zal met eene gevangenzitting
van acht dagon tot twee jaren en eene
boet van 55 tot 2000 fiank geslraf wor
den, alwie, met inzicht, de dronkenschap
van een ander zal verwekt hebben, als-
wanneer de dronkenschap eene onbe
kwaamheid van persoonlijk werk voor
gevolg zal gehad hebben.
Indien de dood er op
volgt,zal de straf op vijf tot tien
jaren opsluiting en
tot aOOO frank boet worden
gebracht.
Volgens Art. 12 zal de rechtbank bij
deze straf nog kunnen voegen het verbod
van gedurende twee tot 5 jaren liet ambt
van jury, voogd of rechterlijken raads
man, en gedurende twee jaar, het bedrijf
van herbergier te mogen uitoefenen.
Eene nuttige brij. Om
reten in houten vloeren of beschotten
dicht te maken,gebruike men het volgen
de vulsel Men kookt gewoon gazetten-
papier met water tot eene dikke brij,doel
er, op een pot van middelbare grootte, 2
eetlepels aluin en één lepel meel bij, en
voegt er voor de kleur een weinig oker
bij. Deze brij wordt warm vast in de reten
gedrukt en is, als zij gedroogd is, lang
udbaar.
Landbouw-tentoonstelling van
Ninove.
De Landbouw-wedstrijd, gehouden te
Ninove, zondag laatst, is voorzeker een
der merkweerdigste voor 't geen het peer
denras betreft. Dit zal niemand verwon
deren die den uitslag van den zesden
algemeenen prijskamp der Belgische
kweekers heeft gelezen. Het kanton Ni
nove en wel voornaam de gemeenten
Appelterre en Meerbeke komen er schit
terend uit. Bonevens Gerfaut II,de prach
tige kampioen der helgische trekpeerden,
zijnen vromen stalgenoot, Soleil-Levant,
en den jongen Ei/fel, waarmêe Camiel
Van der Schueren dit jaar te Brussel, op
270 hengsten, twee eerste en eenen
tweeden prijs bekwam, prijken hier nog
•ie peerden van M. Haelterman van Ap
pelterre, en onder de merriën de uitgele
zen peerden van M. Langhendries van
Meerbeke. Dit alles is puik nummer één.
De jurij zal hier eene moeielijke taak te
verrichten gehad hebben, en namelijk,
onder de twaalf uitgestekene merriën die
men tot den laatsten kamp had uitverko
ren, de twee, drie, beste bepalen, was
eenieders doens niet. Ons dunkt dat er
wellicht, om de werkzaamheden van de
jurileden te vergemakkelijken, eene ge
gronde basis aan het toewijzen der prijzen
zou mogen gegeven worden, met publiek
een bepaald getal punten toe te schrijven
aan de voornaamste hoedanigheden wel
ke onze trekpeerden moeten kenmerken.
Men zou zich niet enkel mogen beperken
bij eenen oogslag, die, hoewel nauwkeu
rig, van wegens 't een jurijlid al wat fij
ner is dan van een ander; beter ware 't
zich een ideaal voor te stellen en dit na
te streven; zooveel of zooveel punten toe
te kennen, aan kop, lichaamsvorm,mem
bers, enz..., aan den draf en de houding,
en aldus aan den kweeker en de landbou
wer bekend te maken wat er aan dit of
geen peerd ontbreekt of te verbeteren
valt. Aldus zou men wellicht de aandacht
der landbouwers treffen, hun den keus
der voortieelers vergemakkelijken; en het
veredelen van ons nationaal trekras zou
met meer zekerheid vooruitgaan.
Onze peerden van de Denderstreek heb
ben zeker schitterende hoedanigheden,
doch zal men niet betwisten, dal men
doorgaans weg bij vele peerden, zoo niet
gebreken dan ten minste bijna algemeene
onvolmaaktheden aantreft op dewelke
eenieders aandacht mag worden ingeroe
pen.
^Dergelijke verbetering in het keuren,
'treffen wij aan voor de melkkoeien. Hier
beoordeelt een speciale jurij de koei, als
melkgeelster en botervoortbrengster. Ge-
zamentlijk met den uitwendigen vorm
wordeu hier de kilos melk en de graden
boter alsook het tijdperk sedert het kal
ven in rekening gebracht. De heer Fred.
D'Hondt, bestuurder der Melkerijschool
van Wevelghem, bij Kortrijk, en eeriige
juffers onderwijzeressen en oudleerlin
gen dezer school waren met de bepalin
gen gelast die hun vak betreffen.
Ziedaar eenen wezentlijken vooruit
gang, een goed voorbeeld voor de menig
vuldige landbouwtentoonstellingen welke
nog zijn aangekondigd.
Wij betreuren eene zaak 't Is, dat wij
hier, gelijk door gansch ons Vlaanderen,
geen eigenaardig ras mogen bewonderen
maar enkel eenige typen die min of
meer, hollandsch, durhams, cassels of
iets dergelijks en meermaals mengelmoes
verraden. Zou er niet dienen gewerkt te
worden om tot een vast ras te komen, en
dit verbasteren, dat ten slotte tot geene
ware uilslagen geleidt, een weinig te
keer te gaan
Hulde aan de heeren Bestuurleden der
Cornice Ninove, om hunne goede en
fraaie inrichting en tevens gelukwen-
sclien om het schoon weder,en den groo-
ten bijval, in één woord, het wel geluk
ken van hunne prachtige tentoonstelling.
Agricola.
KIESKRONIJK.
Het kiescollegie van het Arrondisse
ment Luik, is bijeengeroepen tegen 20
Augusti om over te gaan lot de verkie
zing van éen senateur in vervanging van
M. d'Andrimont, overleden.
De Volkskamer heeft de be
spreking der artikelen van 't wetsont
werp op den openbaren onderstand
voortgezet.
Eene treurmare, die voorde koninklij
ke familie en voor geheel het land eene
nieuwe ramp deed vree-zen,was maandag
avond door Brussel verspreid
De Koningin is plotseling ziek ge-
worden en heeft de laatste HH. Sacra-
meuten ontvangen.
Dit nieuws, zegt de Patriotewas
eilaas maar al te waar.
Ten 7 5/4 ontving de zeer eerw. heer
Coeckelberghs,pastoor-deken van Laeken
van wege mevrouw de gravin de Grunne,
grootmeesteres van het buis der Konin
gin,eene boodschap, waarbij hij verzocht
werd, H. M. onmiddelijk de troostmidde
len van den Goddienst te brengen.
De eerw. h. deken spoedde zich aan
stonds naar het koninklijke verblijf en
biechtte de koningin, terwijl een zijner
onderpastoors zich naar de kerk van
Laeken begaf om het Allerheiligste te
halen.
Ten 8 ure 10 minuten kwam de gees
telijke nan de poort van het park door,
terwijl de wacht aan het H. Sacrament
de militaire eer bewees.
H. M. bevond zich in het rechter pavil-
lioen.
Om zich naar de ziekenkamer te bege
ven moet men eene lange galerij door,
waar verscheidene familiegedenkenissen
bewaard worden.
De slaapkamer is zeer eenvoudig.
Boven de schouw een groot kruisbeeld.
Rechts en links de beeltenissen van Ko
ning Leopold I en Koningin Maria-Louisa.
Daarbij prijkt op de eereplaats het por
tret van den overleden eenigen zoon van
HH. MM., alsook het portret van Prins
Boudewijn. nog met rouwkrep omgeven.
Verder bemerkt men in de kamer een
klein altaar, een beeld van O. L. Vrouw
van Scherpenlieuvel, waarrond de licht
ontstoken zijn.
H. K. B. Princes Clementine knielde,
overvloedig weenend. voor het bed, te
samen met vier eere-dames.
De Koning, die oogenblikkelijk per
depeche verwittigd werd, kon slechts
tegen middernacht verwacht worden.
H. M. antwoordde zelf op de gebeden
van den priester en zegde den confiteor in
het latijn op. Zij droeg eenen paternos
ter van O. L. Vrouw van Scherpen heuvel
aan den hals.
Niets deed deze plotselinge ziekte voor
zien. In den loop van den dag had de
Koningin nog een bezoek gebracht aan
hare schoonzuster, welker gezondheid
sedert eenige dagen te wenschen laat.
Dijnsdag morgend moest H. M. naar
Spa vertrekken.
Het was half 9 toen de Koning, van
wege prinses Clementine de onrustwek
kende depeche ontving, die hem met de
ziekte van zijne gemalin bekend maakte.
Die tijding bracht natuurlijk eene hevi
ge ontroering bij Z. M. teweeg.
Onmiddelijk werd uit het koninklijk
chalet eene boodschap naar de statie ge
zonden. om eenen bijzonderen trein aan
te vragen.
De Koning maakte zich intusschen
gereed om te vertrekken, toen eene ge
ruststellende depeche uit Laeken kwam,
die meldde dat het onmiddellijk gevaar
voor het oogenblik verdwenen was.
De koning zond insgelijks verscheide
ne depechen naar Laeken.
De inteniaiionale trein, die Oostende
te middernacht verlaat, hield bij uit
zonderingte l.aeken stil ten 2 ure 15
en de koninklijke berline, die achter den
postwagon aan den trein was gehaakt,
werd losgemaakt. Twee hofrijtuigen
stonden gereed.
Een ondonnancie-officier en Mevr. de
gravin d'Oultremont stelden Z. M. verder
over den toestand der Koningin gerust,
en de rijtuigen, geëscorteerd door acht
gidsen te peerd, gelijk dit gewoonlijk het
geval is, wanneer de Koning 's nachts
uitrijdt, sloegen den weg naar het kasteel
in.
Z. M. vernam eerst bij zijne aankomst,
dat de Koningin de laatste HH.Sacramen
ten had ontvangen. Die tijding bracht op
den Koning eene hevige ontroering te
weeg.
Ziehier wat volgens de Etoile gebeurd
was
De Koningin stelde zich voor, Dijnsdag
naar Spa te vertrekken,om er het zomer
seizoen door te brengen. Zij was Zondag
met prinses Clementine in uitmuntende
gezondheid en goede luim uit Oostende
teruggekeerd.
Maandag morgend reeds vroeg had H.
M. een bezoek gebracht aan hare schoon
zuster op het kasteel Bouchout en het
schijnt dat het onderhoud der twee vor
stinnen zeer pijnlijk was, daar de toe
stand der arme keizerin merkelijk verer
gerd was.
H. M. kon den pijnlijken indruk niet
verbergen, welke de toestand van Keize
rin Cbarlotte Op haar had gemaakt, en
iedereen was over dien plotselingen
ommekeer in de houding der Koningin
getroffen.
Rond 4 ure namiddag deed H. M. met
prinses Clementine de gewone wande
ling. Haar gang was moeielijk.ten gevolge
van eeno pijn aan de knie, waaraan II.M.
sedert eenigen tijd leed, en die haar
noodzaakt met eenen wandelstok te
gaan.
Zij kon ook hare wandeling niet meer
zoo groot maken als gewoonlijk,en gedu
rig klaagde H. M. over hare steeds toene
mende onpasselijkheid.
