dFgenevëü
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAO VAN DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST.
DE SPION.
Donderdag 24 September 1891, 10 centiemen per nummer 45stP Jaar, ï\T° 2604
Leert vlaamsch
Een en ander.
DE DENDERBODE.
ARONNEMEIVTPRIJS
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voo zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijlt m bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en m alle Postkantoren des lands.
AIVNONCENPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr 1,00 Vonnissen op
3® bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Pos
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque i
AELST, 13 SEPTEMBER IS91
Poliliok overzicht.
Duitschland. Nog de rede van Erfurt.
Het trekt nog altijd veel de aandacht
dat keizer Wilhelm tweemaal vervolgens
in den kring zijner generaals herinnerd
heeft aan den lijd, waarin de franschen
tengevolge hunner woelige politiek en een
misdadig begonnen oorlog werden ver
slagen.
Te Munchen sprak de keizer over
Weissenburg en Sedan, te Erfurt over
1813-1815.
Uil de scherpe waarschuwingen van
keizer Wilhelm blijkt tweeërlei. Voor
eerst dal men hier in de hoogste krin
gen duidelijk gevoelt welk gevaar er be
staat, doordien het in Frankrijk thans
zoodanig gesteld is, dat er eiken dag
eene uitbarsting tegen Duitschland kan
komen, zoodra hiertoe maar een eenig-
zins bruikbaar voorwendsel kan worden
gevonden. Ten tweede dat men hier wel
geerne elk vredestorend voorwendsel wil
vermijden maar niet bevreesd is voor
eenen oorlog, noch de Frarischen in de
meening wil laten dat men voor hen be
ducht is. omdat zij thans meenen te kun
nen stoeffen op een verbond met Rus
land.
Keizer Wilhelm wil zoo duidelijk mo
gelijk den Franschen doen hooren zijt
voorzichtigook wij zijn voorbereid
denkt er aan, wat al bloedige koppen gij
vroeger hier hebt gehaald Deze manier
van waarschuwing gaat natuurlijk ge
paard met de hoop, dat de vredelievend
gezinden te Parijs genoegzaam er door
gesterkt mogen worden om de strijdlusti-
gen onschadelijk te kunnen maken.
Een oogenblik heeft men te Berlijn
eenigzins gevreesd dat de dwaze bewe
ging tegen den Lohengrin zou kunnen uit-
loopen op eene bedenkelijke beschimping
van den duitscher. gezant te Parijs. Spoe
dig echter kwam men tot het besluitde
tegenwoordige fransche regeering zal wel
niet zoo dwaas zijn, dat zij uit eenen
strijd over de opvoering van een opera,
die reeds 40 jaar oud is, eene schijnbare
oorzaak tot een wereldoorlog zou willen
afleiden.
Legermobilisatie. Evenals in Frank
rijk en Duitschland,zijn ook in Oostenrijk
de groote krijgsbewegingen afgeloopen.
Zooals wij reeds meldden heeft keizer
Frans Jozef uil Bistritz een dagorder uit-
geveerdigd, waarin hij zegt, de overtui
ging te hebben verkregen, dat het geheel
leger voortdurende orderingen maakt
meer en meer wordt het geschikt om een
oorlog te kunnen volhouden. Het biedt alle
mogeli)ke waarborgen en is in staat tot
het vervullen van elke taak, welke het
zou kunnen worden opgedragen, zoowel
in tijd van vrede als in dagen van gevaar.
16evervolg.
Even snel als de gedochte trok Monowano ook
zijn mes, en ging cenige schreden achteruit als om
zich tusschen lien en Jenkins te stellen.
Toen plaatste hij zich tegenover de twaalf woe
dendc krijgslieden, vast besloten, ten koste van
zijn eigen leven, eiken aanval te beletten tegen
hem, die hij als Zijn eigendom beschouwde.
Niets van dat alles ontging den man, wiens lot
ipoedig zou beslist worden. Jenkins begreep dat
liet oogenblik van handelen daar was hield hij
zich ianger als een doodc, dan zou de schijn wel
dra voor de werkelijkheid plaats maken hg zag,
volgens de gewoonte der Indianen, dat zij hem
Wilden scalpcercn.
Zich eensklaps oprichtende, keerde hij zich tot
de wilden, die er vreemd van opzagen, en .sprak
hun aan
Mannen, Peter Jenkins is niet dood. Hij leeft
en heeft een pair goede beenen.. Gij wilt zijnen
Over do hier onderlijnde woorden er
gert men zich in Fr ankrijk, vooral in ver
band met Wilhelms redevoering van
Erfurt. Waartoe, zegt men, al die zinspe
lingen op oorlog, terwijl juist Frankrijk
zich zoo kalm en rustig mogelijk houdt
Hebben niet bij de laatste krijgsbewegin
gen Freycinet en Carnot zich geheel vre-
dslievend uitgelaten Overigens stellen
deFransche bladen met groote voldoening
vast, dat bij de gehouden oefeningen van
dit jaar gebleken is, hoe ook in Frankrijk
het mobiliseeren thans uitmuntend gaat
de fouten welke voor vier jaar nog moes
ten betreurd worden, zijn nu allen opge
heven, en de fransche mobilisatie mag
onberispelijk heeten, zoowel als de
duitsche.
Washington, 21 sept.
De regeering der Vereenigde-Staten is,
zegt men,overeengekomen met Engeland,
Frankrijk, Italië en Duitschland, om te
verklaren dat China de noodige waarbor
gen niet levert om de onderdanen dier
vier mogendheden te beschermen^ en
deze er zich bijgevolg zelf zullen meê ge
lasten.
De schepen dezer mogendheden zullen
al dn europeesche vluchtelingen aan
boord opnemen.
Er is nog niet beslist of de schepen der
vier mogendheden eene betooging zullen
houden, om China te doen begrijpen dat
hel ernstig is.
De ex-president van den Chili, Balma-
ceda heeft te Santiago zich gezelfmoord.
Het is bewezen dat de twee derden
der sterke dranken door de werkende
klas worden gebruikt.
He wel. wij kunnen het niet genoeg
herhalen de alcool, genomen in eene
hoeveelheid, welke aan de arbeiders
voorzeker niet overdreven zou schijnen
is waarlijk een vergif.
Men heeft afschrik van phosphoor en
arsenik waarvan men met siddering hoort
spreken, deed ons over eenige jaren, M.
de Ür Crocq bemerken; hewelde nadee-
len welke de alcool in de lichaamsdeelen
veroorzaakt, zijn veel heviger, schrikke-
lijker en talrijker dan deze door phos
phoor en arsenik teweeggebracht, niet
een deel van ons stesel of het is merke
lijk door hem aangetast.
Deze woorden op den echten alcool
met water gemengd, toegepast, zouden
voorzeker weinig streng zijn; maar de
dranken, die de werkman gebruikt, zijn
meestal van mindere hoedanigheid en
vervalscht.De onzuivere alcool vindt men
meest, maar andere zelfstandigheden ko
men zijne afschuwelijke uitwerksels nog
vermeerderen. De peper, sommige bittere
wortelen, de ammoniak, de aluin, de
kop, donders dat z;.l niet gebeuren. Monowano
en ik hebben alles in het werk gesteld om mij te
redden, maar hij zou liet tegen twaalf krijgslieden
niet kunnen volhouden, en dus weet ik wel, wat
mij te doen staat.
Deze woorden zeggende, keerde hij hun den rug
toe, cn sprong van de hoogte af.
Hadden de Indianen hem kunnen verstaan, ge
wis zouden zij hem geen tijd gelaten hebben om
behoorlijk uit ti spreken maar er was niemand,
uitgenomen Monowano, die zijn plan begreep.
Spreken en bandelen ging hier zoo vlug toe, dat
zij pas op de hoogte van de zaak kwamen, toen zij
hem niet meer zagen.
Zij snelden toen ijlings toe, door Monowano
voorgegaan, en zagen naar alle kanten uit. Geen
spoor van den blanke was er te zien, en zij konden
niet raden of hij tusschen de boomen, do rotsen of
de struiken was gevallen. Nochtans gaven zij het
niet op, wan' zonder dralen verdween de geheele
troep in het bosch, cn tien minuten later waren zij
allen langs den oever cn zochten hunne prooi, die
of dood ol stervend moest zijn.
Maar het spoor wees niet verder uit, en de In
dianen meenden dat hij als door een wonder aan
den dood .was ontkomen, en zich in het bosch
thans schuil hield de icverigste nasporingeu wa
ren niet in staat, dit raadsel op te lossen, en zij
bleven dus in bet onzekere omtrent de plaats,
zeep worden bij den gewonen genever
gevoegd door vervalschers, voor wie het
gerecht onverbiddelijk zou moeten wezen.
Ik heb de gelegenheid gehad, verklaart
zelf de heer doktor Aug. Janson in een
zijner boeken, stalen genever te ontleden
uit de herbergen waar de sterkste en
goedkoopste drank werd verkocht. Ik
heb in deze verscheidene stalen, de aan
wezigheid eener groote hoeveelheid zwa
velzuur (vitriool) kunnen bestatigen.
Bêgrijpt gij nu de oorzaak der zenuw
achtige bevingen, van de stamelende
spraak, van de ontroeringen der maag
des dronkaards Verstaat gij waarom hij
"eetlust, slaap en krachten verliest? waar
om zijn geheugen verzwakt, zijne be
kwaamheid vermindert? waarom hij meer
onderhevig is dan anderen aan alle soor
ten van kwalen en waarom die ziekten
bij hem moeilijker te genezen, de opera
tien gevaarlijker zijn
En bemerkt het goed het dagelijks
verbruik van eene zekere hoeveelheid
likeur is voldoende om alle verwarringen
te veroorzaken, zelfs wanneer de hoeveel
heid te gering is om dronkenschap voort te
brengen.
Wanneer de dronkenschap zelve eene
gewoonte wordt, wanneer de drinker een
dronkaard wordt maakt de alcool van
hem een lomp, redeloos, dom dier, aan
de bespotting der kinderen overgeleverd,
onbekwaam om den wagen te ontwijken,
die hem over hei lijf zal rijden; hij maakt
erech rampzalige van die iedere nieuwe
onmatigheid op eenen slag kan dooden
en die aan de geraaktheid niet zal ont
snappen dan om ie bezwijken, op het ein
de van eenige jaren overdaad, in de ijse-
lijkste smarten van den maagkanker of
in de schrikkelijkste aandoeningen der
vreeselijkste dronkenmans-zotheid, van
eene altijd ongeneesbare zotheid.
De weg naar de herberg is niet alleen
de weg naar het hospitaal en naar het
geslicht der zinnelooze», bij is ook nog
de weg naar het gevang en naar het
doodenhuis.
Indien de drinkers in de ziekenzaal op
een pijnbed door hersen-, maag-, lever-,
nier-, hert- of longziekten gekluisterd
liggen, indien het derde deel der zotten,
onmatigen zijn, meer dan het vierde der
kwaaddoeners, die voor de Belgische
rechtbanken verschijnen, zijn dronkaards
en ongelukkigen. De schielijke dooden,
de zelfmoorden hebben dikwijls overtol
lige drinkers tot slachtoffers.
En ongelukkiglijk, het overmatig ge
bruik der dranken schaadt niet alleenlijk
aan hen die er zich aan plichtig maken.
De overdaad van den menseh, zegde in
1876 M. V. Desguin op het congres van
gezondheid te Brussel, is een onafgebro
ken oorzaak van zedebederf en verdriet
voor zijne familie. Het is de grootste oor
zaak van wanorde, van zedeloosheid, van
landlooperij, van bedelarij. Men mag ver
waar hij gevallen kon zijn.
Echter ontdekte eender Wilden, op eenen af.
stand van 100 schreden, aan den oever, de afdruk
sels van den voet eens blanken hij volgde dit
spoor cn dit geleidde hem naar eene rivier, waar
het verdween.
Jenkins had tot laatslc redmiddel dezen sprong
in den afgrond gewaagd al zijne kl achten inspan
nende, wierp hij zich in de diepte, hopemic de tak
ken van eenen dichten boom te kunnen grijpen cn
met onbeschrijfelijke snelheid in dc diepte dalende,
was zijn verstand als verbijsterd leven en dood
was hem' om bet even, en later verzekerde h|j dat
dit dc genoeglijkste oogenblikken zijns levens wa
ren.
Het kwam er niet op aan, ol hij het gevaar ont
kwam, maar hij verkoos een spocdigcn dood, bo
ven dien, welken de Wilden liern zouden doen
ondergaan.
Een gelukkig toeval spaarde zijn leven.
Bijna zeker van zijn doel, viel hij op den hoorn
neêr. Hij klemde zich aan de takken vast, maar
lij konden hrm niet tegenhouden, zijn val werd
echter voor een oogenblik gebroken, cn in plaats
van op de rots verbrijzeld te worden, zooals de
Indianen meenden, gleed hij langs een der zijden
af, en viel eenige schreden verder hier schoof hij
opnieuw evenals eene slede voort, en viel ten
■laatste in een soort vau spelonk, dwars door de
zekeren, dat de vier vijfden der ongeluk
kige huisgezinnen het zijn uit oorzaak der
ouderlijke gewoonten van dronkenschap.
Uood en begraven.
Brussel, 19 sept.
Indien Pieter Vau Humbeek nog leef
de, zou ik nieuwsgierig zijn om zijn ge
dacht te vernemen over het Congres van
Mechelen. Hij die het katholicism een
- lijk noemde, zou, denk ik, een zon
derling figuur gemaakt hebben, als hij
zag hoe vol leven, hoe vol werkzaamheid
dit lijk is, en over welke wonderbare
krachten het beschikt, om te voldoen aan
al de verlangens van de tegenwoordige
samenleving.
Reeds voor zijnen dood heeft Van
Humbeeck gelegenheid gehad, toen hij
den geheelen liberalen winkel zag instor
ten, zich te overtuigen dat hij geen pro
feet was.
Een ander vrijmetselaar, die evenmin
profeet was - en deze leeft nog is
Charles Potvin, die in de Bevue de la Bel-
gique een artikel schreef over hel eerste
congres van Mechelen in 1865, een poë
ma van bezwalktng 't welk hij met ver
achting het congres der dooden
noemde.
De personen, welke door Van Hum
beeck en Potvin gedood en begraven
werden, zijn springlevend men heeft er
het bewijs van gehad in al de congres
sen van Mechelen, het vierde er onder
begrepen.
De liberale pers.
De liberale pers zelfs is verplicht te
bekennen, dat deze vergadering eene
groote gebeurtenis daars'.elt, aan welke
noch spot noch verachting iets kunnen
ontnemen.
Er is geen enkel liberaal orgaan, dat
geen verslag over de zittingen heeft gege
ven, geen enkel dat zijne beoordeeling
over de genomen besluitselen niet heeft
doen kennen.
Zeker hebben zij veel aangevallen, veel
zwart gemaakt, veel verdraaid 't is
hunne gewoonte maar uit hunne aan
vallen zelf spreekt deze waarheid, dat
het congres eene machtige bevestiging is
geweest van het katholieke leven, en de
vijanden der Kerk zijn verschrikt en ver
slagen door deze ontwikkeling van werk
zaamheid.
De vrees, die zich van de liberale dag
bladen heeft meester gemaakt, is eene
aanmoediging voor de katholiekenzij
bewijst hen dat zij niet alleen de mees
ters zijn van hel tegenwoordige, maar
dat het slechts van hen afhangt insge
lijks de meesteis te blijven in de toe
komst.
Zij zijn thans sterker dan zij ooit ge
weest zijn zij zullen dit blijven, indien
zij zich beieveren de besluiten, teMeche
len gestemd, in daden te veranderen.
struiken, welke zich boven zijn iioofd sloten.
Hij zag er zoo verplukt uit. cn was zoo deerlijk
gekneusd, dat hij zich haast niet kon kceren of
wenden.
Overtuigd dat zijne wonden doodelijk waren
dacht hij thans den dood af te wachten, zonder te
beproeven zijn leven te verlengen door de vlucht.
De Indianen veronderstelden natuurlijk, dat,
indien hij ernstig gewond was, men hem wel zou
vinden, en dat, zoo iiij nog kon loopen, hij zich
niet zoo gemakkelijk zou kunnen verbergen.
Vandaar dat het niet bij hen opkwam hem iu
zijne schuilplaats tc verrassen.
Jenkins hoorde het geraas, dat zij maakten in
den omtrek, en het kwam somtijds zoo nabij, da^
hij niets anders dacht of men zou hem vinden.
Allengskcns verminderde het, waaruit hij op*
maakte dat zjj zich verwijderden, cn de arme
drommel mocht ten minste de hoop koesteren, dal
zijne laatste oogenblikken niet zouden gestoord
worden.
Hij zag door do struiken en bemerkte weldra een
Wilde, die voor zijne schuilplaats heen en weêr
ging deze stond plotseling stil en scheen op hem
toe te treden.
Jenkins verstijfde van schrik, zijn hart klopte
niet ineer. toen hij den ongerusten blik van een
Indiaan zag, wiens zwarte oogen schitterden als
twee gloeiende kolen, terwijl zijn getatouëerd
Daarvoor is hel noodzakelijk besten
dige comiteiten te vormen, die in alle
deelen van het land zouden waken op de
uitvoering der aangenomen wenschen.
't Is het middel om het congres duur
zame vruchten te doen dragen, en terzel-
ver tijde zouden die comiteiten zeer doel
matig helpen, om een nieuwen zittijd
voor te bereiden.
(Bijz. briefw. van Het Handelsblad.)
Een Gentsch blad bevat de volgende
gegronde opmerking
Leert Vlaamsch, studenten, want in
1895 kunt ge in het vlaamsche land geen
notaris, rechter, advocaat,doctor in wijs
begeerte, leeraar van geschiedenis, van
aardrijkskunde noch van germaansche
talen enzbenoemd worden, indien ge
niet behoorlijk Vlaamsch kent. Wat meer
is, de wet luidt als volgt
Art. 49. Te rekenen van 1 januari
1895, zal niemand kunnen benoemd aor
den tot rechterlijke ambten in de provin
ciën West-Vlaanderen, Oost Vlaanderen,
Antwerpen of Limburg, uitgezonderd tot
die der handelsrechtbanken, indien hij
niet dour een exaam bewijst, bekwaam
te zijn de bepalingen der wet van 3 mei
1889, wat hei gebruik der Vlaamsche taal
in strafzaken betreft, na te leven.
Met Fransch alléén kan men dus in
Vlaamsch België niets meer bekomen. De
ouders dienen dus goed de oogen te
openen, en overal in de scholen,pension-
naten of seminariën te eischen dat het
Vlaamsch behoorlijk aan hunne kinderen
onderwezen worde, want anders zijn en
blijven in 1895, dus binnen vier jaren,
de vijf Vlaamsche provinciën voor alle
staatsambten voor hun gesloten.
len vergete ook niet dat de kandidaten
welke voor 1895 hunne examen afgelegd
hebben, niet ontslagen zijn 't bewijs te
leveren van Vlaamsch te kennen indien
zij het niet gedaan hebben tijdens hun
examen, zullen zij het moeten doen in
eene bijgevoegde proef.
Dus leert Vlaamsch, uwe broodwin
ning hangt er van al.
Bij dekreet van 21 juli laatst
leden, roept de H. Vader, zooals wij ge
meld hebben, op aanvraag der Belgische
Bisschoppen en andere edele weldoeners
van die streken de Heilige Maagd tol
voornaamste patrones vari den Onafhan-
kelijken Congostaat uit en stelt het
patroonfeest op 15 augusti vast.
De Koning der Belgen heeft eenen zeer
schoonen brief geschreven aan Z. h. den
Paus, om hem te bedanken, omdat hij O.
L. Vrouw tot patrones verklaard heeft
van den Congostaat.
laat aau den moedigste vrees ingeboezemd zou
hebben.
De stralen der zon iiadden Jenkins ten laatste
zoozeer verblind, dat bij gedurende eenigen tijd
niet in staat was iets in zijn donker verblijf te
onderscheiden.
Voor hij den tijd had, zich reden te geven van
hetgeen hij zag, deed zieli een scherp geroep hoo
ren, welk beduidde dat men tot aau de rivier de
sporen had gevolgd. Onmiddellijk verdween het
hoofd van den wilde, en Jenkins hoorde zijn ge
trappel langzamerhand in de verte wegsterven.
Nu begin ik waarachtig te gelooven dat het
nog niet met mij gedaan is riep hij vroolijk uit,
toen hij bemerkte, dat hij alleen was. Ik denk niet
dat zij terug zullen komen, nu zij zich verwijderd
hebben doch ik wil liever nog eenigen tijd wach
ten, alvorens buiten tc gaan.
Zoodra hij niet meer in zulk eene koortsachtige
spanning verkeerde, deed de natuur hare werking
zoodat hij de smart van zijne wonden begon te ge
voelen.
Toen bij door de rijen der wilden moast loopen
kreeg bij reeds hier of daar een slag of stoot, en
dat ncérstorten langs rotsen en boomen bad er
vooral geen goed aan gedaan.
(Wordt voortgezet.)
