NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
DE SPION.
Donderdag 15 October 1891, 10 centiemen per nummer 46ste Jaar, N° ^>iQ
ABONNEMENTPRMS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
Socialismus.
Leiders en Lijders.
Italië en Belgie.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voo zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
V> 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3« bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Cuique guum.
AELST, U OCTOBER 1891.
Duitschland. In Frankrijk mag geen
Rus den neus op straat steken, of hij
heeft seffens eene bende grooteen kleine
kinderen achter den rug die roepen Vive
la Russie.
In Duitschland heeft het omgekeerde
plaats en in een artikel over de Duitsche
politiek in het Oosten zegt de Kolnische
Zeitung.
In de laatste jaren heeft zich in
Duitschland eene som van haat tegen
Rusland verzameld.
Het willekeurige en wederrechtelijke
optreden legen de protestantsche Balten
heeft de conservatieven in Duitschland
ten zeerste beproefd en hun hart met
alles behalve vriendschappelijke gevoe
lens vervuld jegens Rusland.
De brutale jodenvervolging heeft den
afschuw versterkt, die de liberalen voor
Rusland steeds aan den dag legden,
De wereldbelangen van het katholi-
cismus hebben (in russische zaken) steeds
invloed gehad op de houding en de stem
mingen van het katholieke centrum.
De sociaal-democratie bevecht het
autocratische met eenen onvermoeibaren
iever.
Trekt nu de som van al dezen haat bij
een, zegt de Külnische en ge hebt juist
hetgeen er omgaat bij het duitsche volk.
Iedereen is tegen Rusland.
We wedden dat dit artikel in Frankrijk
met veel plezier zal gelezen worden en
dat de czaar nu zeker naar Berlijn zal
komen... In 't jaar één
Noorwegen. Binnen kort gaan in
Noorwegen dealgemeeuekiezingen plaats
hebben en de einduitslag ervan heeft nog
al eenigszins belang,ook voor het buiten
land.
Dat de radikalen de meerderheid zullen
hebben dat staat vast. Of de gematigden,
die door de bijtreding van den oud mi
nister Sverdrupp nogal versterkt werden,
gewicht in de schaal zullen leggen, valt
af te wachten.
De radicalen zijn aanhangers van de
afscheiding van Zweden en verlangen al
eerst de benoeming van eenen afzonder
lijken minister van buitenlandsche zaken
voor Noorwegen.
Daar zit het gevaar in voor de Scan
dinavische monarchie
Rusland. De correspondent van de
Daily Telegraph meldt, dat eene samen
zweering tegen den czaar te Kiew is ont
dekt.
Eene drukkerij, waar oproerige schrif
ten gedrukt werden, is aangeslagen.
De opgewonden studenten houden
redevoeringen tegen de overheden. Vele
aanhoudingen worden gedaan, maar zij
maken niet veel indruk.
Sedert men aan de samenleving de
christelijke gevoelens, haar opperste
goed, heeft ontnomen, heeft men gezocht
haar te hervormen, doch, ondanks alle
menschelijke berekeningen is men slechts
tot het socialismus geraakt.
Het socialismus is het naiiapsel van de
christenheid 't welk in plaats van de
Godheid te erkennen, den Slaat als zijne
Voorzienigheid aanneemt.
Deze nieuwe religie wil de goederen
der rijken inpalmen,welke ten meerderen
deele hunne plichten niet al te wel vol
brengen, opdat er, uit haat der rijken,
niets anders meer dan armen zouden
wezen.
Eens de goederen der rijken ingepalmd
zullen deze aan den God-Staat geofferd
worden.... en de God-Staat zal dan de
menschen met geweld tot werken
dwingen. De landerijen zullen moe
ten bewerkt worden en de fabrieken en
mijnen in werzaamheid blijven, wil men
er vruchten van inoogsten, maar redelijk
of logisch gesproken, kan er geene
kwestie van werkloon meer wezen, want
door de betaling van eenen loon zou men
den batelijken eigendom weêr herstellen
of in leven roepen.
En (wanneer het gedwongen werk zal
hebben vruchten voortgebracht, dan zal
volgens liet zuiverste socialismus, de
God-Staat, aan ieder zijn voedsel ver
schaffen. En verder zal hij, op bepaalde
tijdstippen kleedingstukken, enz. uitdee-
len hij zal elkeen huisvesten en van tijd
tot tijd eens feesten inrichten op de wel
ke werklieden-tooneelisten, zangers, mu
zikanten, enz. zullen gedwongen wezen
tot vermaak hunner gezellen te dienen.
De uitvinders van dit wiskundig stelsel
verklaren dat die werkhuizen, of liever,
galeien waar men in 't gemeen zal werken,
eten, logeren en sterven kleine aardsche
paradijzen zullen wezen.
En zij willen er ons onder de streng
ste straffen toe dwingen er aan te ge-
looven. Indien wij er niet aan gelooven,
zeggen zij, zullen wij ons plichtig maken
aan de misdaad van onteering der
menschheid.
De socialisten om tot hun zoo dwaas
ideaal te geraken vragen slechts, in af
wachting, de vermindering der werkuren
en andere halve maalregeleu.
In wezenlijkhuid willen zij eene hiërar
chie, derwijze dat de fabrieken en mijnen
een ambtenaar van den Staat als opper
hoofd zullen hebben, dat aan 't hoofd van
iedere woning teen andere Staatsambte
naar als engelbewaarder zal staan, in
andere woorden, dat in plaats van de
afgeschafte eigenaars welke God verte
genwoordigden men dan ambtenaren zal
hebben die den God-Staat verbeelden.
De God-Slaat zou voortaan de Voorzie
nigheid wezen, welke men bekwamer en
reclUveerdiger verklaart dan den Hemel.
En niet alleen zou er hiërarchie be
staan maar ook een schijn van loon, op
voorwaarde dat dit loon op staanden voet
verbruikt worde en men noch voor zich
•/.elven, noch voor zijne kindersiets spare,
want de spaarzaamheid die de eigendom
kan voortbrengen is de eenigste zonde,
de hoofdzonde bij de socialisten.
Zietdaar, geëerde lezers, eene zeer
kortbondige schets van de socialistische
samenleving, maar zij is, dunkt ons, vol
doende om u de uiterste dwaasheid van
de droomerijen der Vooi uitmannen te
doen begrijpen.
21*vervolg.
Een donkere nacht is veel beter dan de dag,
jufvrouw Maude. Het oog van den Sliawnic, al is
liet nog zoo geoefend, kan in zulke duisternis nicls
bespeuren. Sim Girty zelf, met al zijn vagebonden,
zal van liter niets bespieden wij zouden hem op
zij kunnen varen, zoudcr dat hij er lucht van
kreeg.
Duivels ik begin bang tc worden riep Jen
kins, het is zoo donker als ccnc hel.
Maude ontroerde van dien uitroep, cn vroeg
hem
Wat scheelt er aan Waarom zijt gij
bang
Ik geloof dat ik een licht zie, en daarbij is
het zoo donker. In zoo'n duisternis kunnen wij
best zonder het tc weten tegen ccnc Indiaanschc
kano varen. Ik was vrij wat liever thuis, dan in die
verwcnschte boot.
Waarom zijt gij dan meegegaan vroeg bet
meisje op ccncn verwijtenden toon.
Omdat ik gek was, anders niet. Neen, daarom
toch niet alleen omdat gij er bij zijt, lieve Maude
ben ik meegegaan, en daarom beef ik thans zoo.
Wat is er dan
Indien de Indianen ons snapten, zouden zij
zich geweldig op mij wreken, omdat ik pas uit
hunne handen ben ontkomen. Ik weet niet of ik
niet wijzer had gedaan bij hen tc blijven en hunne
levenswijze te deelcn.
Dat ir inderdaad de grootste domoor, die
er looptriep een d.-r mannen verontweerdigd
uit.
Dom hernam Jenkins, op zijne beurt,
dend en driftig wordende, ik zou wel eens willen
weten wie van ons beiden dc lompste is.
Laat mij u bier zoo luid niet meer booren
spreken, riep Mordaunt op strengen toon.
Dat bevel maakte voor een oogcnblik een einde
aan het gesprek, maar dc stilte en dc duisternis be
angstigden iedereen,zoodat liet geluid ccner beken
kins de stem als eene lieflijke melodie klonk. Jen
die de gedachten aan Indianen maar niet kon ver
zetten, verstoutte zieli opnieuw ccnc opmerking te
maken.
Ik geloof nooit, dat zij, die ons voorgaan,
weten welken koers zij nemen, want het Is rond
de booten zoo doukcr als in dun muil van eenen
wolf.
Als ze maar weten, dat ze op don Ohio zijn,
dat is voldoende.
De socialisten, schrijft de Gazet van
Lierzouden hunne kopstukken willen
voorstellen als helden van zelfverlooche
ning en zelfopoffering. Moest men ze ge
looven, die leiders zouden werken gelijk
slaven, nooit rust hebben, en voor al hun
werken, zwoegen en zweeten met moeite
een stukje drongen brood verdienen: zoo
leeren de ketters, maar zi> dolen
De socialistische kopstukken zijn leiders
dat is bestuurders, bazen, maar zij zijn,
gecne lijders, dat ismenschen die lijden,
die te kort hebben, of tekortgedaan wor
den om hun gedacht of opinie. Leiden,
het hooge woord voeren, den grooten Jan
uithangen, zich in hunne gazetten en die
van hunne vrienden voor halve goden
uitgeven, en daarvoor nog, op den hoop
toe, breed betaald worden, oh ja, dat
doen de leiders geern.
Lijden, de daad bij het woord voegen,
zelf derven om anderen te helpen, met
hun loon den gewonen lijder helpen
zoo nietdat laten de leiders voor ande
ren. De kopstukken leiden, maar lijden
niet.
Zeker de socialisten hebben gelijk, als
zij beweren dat dc leiders veel werksta
kingen bewrocht en bestuurd hebben.
Maar hebben de leiders door die werk
stakingen geleden 1
Honderden, duizenden werklieden wer
den door de kopstukken onbedacht tot
werkeloosheid aangedreven. Die werk
stakers, hunne vrouwen en kinderen zijn
daardoor ware een deerniswaardige
lijders geworden.Het noodige zelf hebben
zij dikwijls moeten ontberen. Maar in-
tusschentijd, wat deden de leiders 1 Ston
den zij hunne traktementen af aan de
lijders, of gaven zij persoonlijk iets dat de
moeite weerd was Of waren het andere
lijders, die de werkstakende lijders moes
ten ter hulp komen
Hoe meer geleden werd, hoe beter
voorde leiders, 't Is in woelige tijdeain
Dal is ook zoo, maar boe zullen zij den oever
ontwijken, cn dc Indianen niet als het ware (e ge-
moet varen.
Zoo dom zijn zij niet uitgevallen...
Wat is dat voor eenen langen cn 3teilcn kant
daar links of vroeg Maude.
Dat is dc oever, riep Jenkins uit. Goed zoo
Mijnheer Mordauntzie, zie, gij zult bij dc rood
huiden zijn, eer gij er aan denkt.
Men hoorde Mordaunt zacht op zijne manschap
pen spreken, cn een oogcnblik later, waren dc
twee booten naast elkaar.
Hoor eens, Jenkins, zegde Mordaunt ge
streng, maar. zonder zijne stem tc verheffen, dat
is nu al de tweede maal dat ik u verzoek tc zwij
gen, laat het uu voor het laatst zijn. Indien wij in
gevaar komen, dan is het uwe schuld moet ik
dus nog eens waarschuwen, dan zet ik u aan den
oever af en laat u alleen staan.
Mijne opmerkingen dienen lot uw eigen wel
zijn, mompelde Jenkins.
En zijn boot liet de andere thans weer voor zich
uilgaan.
En in uw eigen belang geeft mijnheer u de
zen raad, voegde een der manschappen hem toe.
Denk er dus wel aan, want gij weet wel, Mordaunt
dreigt nooit zonder reden.
Hot gesprek werd opnieuw een oogcnblik ge
staakt, maar daar men op den eersten boot zeer
zacht hoorde spreken, meende Jenkins, dat Mor-
oogenblikken van werkstakingen en
volksoploopen, dal zij het meest te doen
hebben. Iedereen spreekt van hen, cn 't
is werk voor hunne gazetten en meetin
gen. Als de anderen hun werk laten staan,
werken zij dubbel met mond en pen
en- in den zak.
Hoe slechtere tijden voor de lijders,
hoe betere tijden voor de leiders.
Gelukkiglijkbegintjdie waarheid ingang
te vinden, tot bij de socialisten zelf, want
de Vooruit zegt zelfsteeds hebben de
socialisten leiders te kampen tegen het
ingekankerd wantrouwen van allen.
Bravo, brave werklieden, de Vooruit
moet bekennen dat hij in uw mistrouwen
valtdat bewijst dat er bij de werklie
den nog mannen zijn met doorzicht
mannen, die redeneeren, mannen, die
rechtdoor durven gaan, mannen, die vol
gens hun geweten handelen.
De Domper X.
Het hof was zondag te Brussel veree-
nigd om den prins van Napels te ont
vangen. De Koningin was opzettelijk uit
Ciergnon gekomen, aldus haar eigen ge
noegen opofferend aan de eischen der
politiek.
Men kon er zich niet aan onttrekken
den kleinzoon te ontvangen van den ko
ning, die den H. Vader beroofd heeft.
Maar men kan gemakkelijk begrijpen,hoe
zwaar zulks vallen moet aan onze god
vruchtige koningin en hare dochter.
Ik heb opgemerkt dat, zoo men aan
den koninklijken gast de eer bewijst, die
men hem volgens de etikette der vorste
lijke hoven verschuldigd is, men toch
niets meer heeft gedaan. Het onthaal
was dus ook meer beleefd en plechtig,
dan hartelelijk; men voelde al te goed het
gedwongene.
Het publiek van zijnen kant heeft ins
gelijks weinig geestdrift aan den dag ge-
legd.Nergens,zelfs niet in den schouwburg
werd de erfgenaam der kroon van Italië
door de Belgische burgers toegejuicht.
Slechts eenige Italianen waren opgeko
men, om hem eene ovatie te brengen.
Bij de zeldzame gevallen dat hij zich in
het publiek vertoonde, werd hij zeer
weinig benaderd en nauwelijks waren
eenige gapers bijeen geloopen om hem te
zien voorbijgaan.
In de andere plaatsen is het nagenoeg
op dezelfde wijze toegegaan, zoodat men
in volle waarheid zeggen kan dat, zoo de
prins een gedeelte van Belgie doorreisd
heeft, hij het geluk niet heeft genoten
buiten de oflicieele wereld, glimlachende
;ezich.ten olwel eene belanglooze hulde tc
ontmoeten.
Ik weet niet meer welk volksredenaar
('t was Mirabeau naar ik meen, of een
andere van die soort) gezegd heefthet
stilzwijgen des volks is de les der konin-
daunt aan zijne bedreiging geen gevolg zou geven,
als hij maar bedaard sprak. Hij ging dus voort.
Als wij Dingle maar bij ons hadden, dan was
het geen duit waard. Hij kcr.t dc Indianen nauw
keurig, cn hij zou ons wel weten tc zeggen
zijn, al is liet ook nog zoo donker.
Dan mag bij wel voor con wonder onder dc
menschen gehouden worden, merkte een der man
ncn. die zich door het snoeven van Jcnkinsnict
weinig bclecdigd gevoelde.
Zeker, hernam Jenkins op vastberaden loon
Ilij zou er om lachen, al spraakt go hard of zacht
in zulke duisternis, hij zou oppassen verre van
den oever ie blijven, dan konden de wilden gewis
niemand booren, cn daarin beslaat ook het gehcelc
geheim.
Hoe zou bij dat aanleggen Dat zou ik gaarne
weten.
Wel, niets gemakkelijker, antwoordde Jen.
kins, opnieuw luider sprekende dan raadzaam was
op dit oogcnblik, dit deed hem aan liet verbod
van Mordaunt denken zachtjes liet hij er op vol
gen hij riekt ze.... Ja, Dinglc riekt dc Shawnies
op een half uur.
Op dit gezegde konden zij hun lach nauwelijks
inhouden.
Lach maar toe wat ik u zeg, is waar. Ik heb
zc hem op grooten afstand weten rieken.
Dan is hij waarachtig slimmer dun gij. Ik ge
loof dut gij tcu minste al menigmaal in hunne han
gen.,» Dit woord is waarheid geweest bij
de reis van den erfgenaam der italiaan-
sche kroon door Belgie.
De jonge prir.s heeft moeten begrijpen
dat er tussclieu hem en het katholieke
België een diepen afgrond bestaat. En die
afgrond zal sléchts dan gedempt zijn,
wanneer het koninklijke huis van Italië zal
opgehouden hebben het erfdeel van St.
Pieter onrechtveerdig in bezit te houden.
Zonderlinge zaak aan den kant der
liberalen heerschte er evenmin veel geest
drift voor den zoon van koning Humbert.
In de Ré forme verscheen er zelfs een arti
kel, dat zeer hevig, zelfs grof was, en
waarin de prins voor domkop en
schijnheiligewerd uitgemaakt.
De schrijver van het artikel verbergt
zijne republikaansche gevoelens, en hij
beklaagt Italië in handen gevallen te zijn
van een koningshuis, dat hardnekkig aan
de Kerk blijft vasthouden.
Ziedaar den echten geest der revolutie
zij willen koningen hebben die haar ge
hoorzamen, koningen waarvan zij zich
kunnen bedienen om de altaren omver te
werpen, en wanneer de altaren omver ge
worpen zijn, zal de troon weldra op zijne
beurt verdwijnen.
De toestand van Italië is uiterst slecht
en men zou moeten blind zijn om niet te
zien dat de monarchie, beroofd van den
steun der katholieken, ondermijnd door
de republiekaansche en socialistische
secten, uitgeput door de overgroote mili
taire lasten, haar door het drievoudig
■erbond opgelegd, met snelle stappen
naar haren ondergang loopt.
De prin6, door het lot geroepen om
zulken toestand te erven, is te beklagen.
Maar wie weet of hij zijne noodlottige
ontknooping niet bereikt zal hebben,
alvorens hij den troon beklimme.
Aan de personen, die hem van dichtbij
gezien hebben, is de prins vreesachtig en
heeft een min of meer links voorkomen.
Zijne gelaatstrekken zijn niet innemend;
maar men moet ook geen acht geven op
het zoogezegd portret dat de Réforme er
van maakt, dat is enkel een caricatuur.
waar da haat van den republikein en den
vrijdenker doorstraalt.
Brusselsche Correspond. Handelsblad.
Sociale kwestie. In zijne
antwoord op het adres der Fransche
pelgrims Hem door Mgr Langénieux aan
geboden, sprak Z. II. Leo XIII onder
anderen, als volgt
Nimmer zal de sociale kwestie eene
wezenlijke of waarachtige oplossing vin
den door enkel burgerlijke wetgeving,
want de volstrekte rechtvaardigheid be
hoort tot het gebied des gewetens en
kenmerkt zich door groote verantwoor
delijkheid voor God,zoodat de Godsdienst
den zijt gevallen.
Ja, maar ik ben cr ook zonder iemands hulp
telkens weer uitgeraakt, antwoordde Jenkins met
gemaakten trots.
Hemel Wat is dat vroeg Maudc zacht, en
met angst hare hand op zijn arm leggende.
Hij sidderde alsof hem een slang gebeten had.cn
zag dc rivier op. Op een vooruitstekend stuk land
was een groot vuur ontstoken, iedereen bespeurde
bet cn begreep dat het daar ginds, aan cenc krom
ming van den Ohio, niet pluis was.
Dat zijn zc, fluisterde Jenkins.
Stil 1 Gecne dwaasheid. Zoo gij liet minste
geraas.
Mordaunt wachtc totdat beide booten bij elkaar
waren, cn zegde toen
Daar ginds is een gevaarlijk punt. De vuur
gloed strekt zich ver over de rivier uit, cn de
minste onvoorzichtigheid van onzen kant zou ons
dc Indianen op den hals halen, ISicmand mag een
enkel woord spreken, eer wij cr voorbij zijn. Blijft
bij ons, roeit zoo stil mogelijk, cn alles zal goed af-
loopen.
In de grootste stilte naderden beide booten het
geduchte punt. Alleen hel geplas der riemen cn de
ademhaling der roeiers was al, wat men op den
stroom kon lioorcn.
(Wordt voortgezet.)
