NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 18 October 1891,
10 centiemen per nummer
46ste Jaar N. 2611
DE SPION.
ers
ABONNEMENTPRMS
ANiVONCEIVPRIJS
Politiek overzicht.
Oproermakers*
Logiek.
De Jeneverpest.
12 8,51
8 8.4-!
,5 8.4/
it 8ÜS
>7 8,SI
13 «.0,1
iO 9,13
nt.
2hjk
DE DENDER-BODE
i)it blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekeningvan den volgenden dag, De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,2a voo zes maanden fr. 1,73 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr. 1,00 Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
aceoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Poft
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque saam.
AELST, 17 OCTOBER 1891.
Frankrijk. Het Iersche fonds. Het
overlijden van Parnell dreigt in Frank
rijk een groot proces te zullen doen ont
slaan.
Men weet dat namens de iersche Land
League te Parijs een fonds van 40,000 p.
st. was neêrgelegd in de Bank Munroe
en C°. Dit geld stond op den naam van
MM. Parnell en Mac Carthy.
Aan wie hoort nu het millioen toa
Volgens de franschewet kan het Iersche
landligafonds te Parijs, ten bedrage van
40,000 p.st., ten tengevolge van Parnell's
overlijden niet blijven staan op den naam
Mac-Carthy, die met Parnell het fonds
beheerde, maar moet het voor de helft
overgeschreven worden op den naam
van Parnell's erfgenamen.
Dit bericht veroorzaakt ontsteltenis
onder Parnell's tegenstanders, welke
vreezen dat diens erfgenamen de 20,000
p. st. zullen opvorderen ten einde daar-
meê den strijd met de tegenpartij voort
te zetten. Deze vrees schijnt bevestigd te
worden door de laatste vergadering van
de leiders der Parnellislische partij en
hun manifest aan het iersche volk.
Maar nu is de vraag nog zal de fran-
sche wet het recht der erfgenamen er
kennen op eeno som, die eigenlijk aan
Parnell niet toebehoorde en die, naar
iedereen weet, over de geheele wereld
was bijeenverzameld ten voordeeleder
uitgezette pachters
Sommige rechtsgeleerden zijn van
meening dat de wet de rechten der erfge
namen niet zal erkennen en het geld zal
moeten gestort worden in de deposito-
kas, zoolang het hoogere gerecht niet
heelt uitgemaakt hoe deze netelige kwes
tie te regelen.
In de grootste kalmte is donderdag den
buitengewonen zittijd der fransche
Kamers geopend.
Niets belangrijks stond aan de dagorde
zoo min in de Kamer als in den Senaat.
Eene draadmare uit Parijs meldt dat de
raad der ministers zich donderdag mor-
gend heeft bezig gehouden met maatre
gelen, te nemen tegen de bisschoppen
van Reims en Aix en tegen Mgr Freppel.
Men weet dat, tengevolge der beloo
gingen te Rome, de minister van justicie,
M. Fallières, aan de bisschoppen eenen
omzendbrief had gestuurd, hen verbie
dende zonder zijr.e toelating hun diocees
te verlaten.
Het was tegen deze ukase want se
dert ze vrienden van Rusland zijn begin
nen de fransche ministers ook ukasen te
maken hebben hoogerbedoelde prela
ten geprotesteerd.
23evervolg.
Met onrust tuurde iedereen naar liet vuur, en
niemsnd voedde den minsten twijfel omtrent het
geen het wezen kon. Kaar men meende was hier
eene talrijke bende wilden bijeen, zonder vrees
door eenigen vijand overvallen tc worde».
Van tijd tot tijd zag men eene zwarte schaduw
opdagen, en de takken der boomen bij het water
weerkaatsen men hoorde weldra stemmen de
Indianen schenen feest te vieren over het welsla
gen van den cenen of anderen tocht tegen hunne
vijanden. Met schrik zag Mordaunt, dat de glans
van bet vuur bijna den anderen oever bereikte, en
dat men op het oogenblik, waarop men zicli in het
lichtpunt zou bevinden, bloot zou staan om door
de Indiauon, die bij toeval dien kant opzagen, be»
merkt te worden.
Doch aan omkeeren viel niet te denken, cn moc-
dig ging [men voorwaarts.
Ziel, mompelde Jenkins minstens zie ik «r
duizend rond het vuur zitten.
De draadmare besluit als volgt
De ministerraad zonder een bepaald
besluit te nemen, heeft besloten te han
delen volgens het geval en zoo noodig de
middelen toe te passen, welke het ge-
meene recht in de handen der ministers
stelt om de eerbiediging hunner beslui
ten te verzekeren.
Die zoogezegde middelen van het ge-
meenc rechtzijn louter gezagsmisbrui-
ken.
Het gemeene recht geeft aan de bis
schoppen het recht naar Rome te gaan of
overal waar zij verlangen, juist zooals
alle andere burgers.
71.
7.
M. Maurice Barrèz, boulangistisch af-
geveerdigde, schrijft in den Figaro, dat
inet Boulanger het boulangism zeker is
gestorven.
Het onderhoud te Monza blijft nog al
tijd een raadsel en in het zoeken naar de
redens, waarom de russische diplomaten
naar Italië zijn gekomen, slaagt men als
eenen blinde naar het ei.
Wij moet maar voor lief aannemen wat
men ons in Italië wil zeggen over helgene
er te Monza en te Milaau is voorgevallen.
Natuurlijk geschiedt dit alles ter be
vestiging van den vrede. Dat is een ge
kend liéken en alle Staatsmannen zingen
het, zoowel Gaprivi als M. von Giers, zoo
wel de markies di Rudini als lord Salis
bury,zoowel graaf Kalnocky als M. Ribot.
De toon der italiaansche bladen is
geestdriftig.
De Falfulla zegt, dat de bijeenkomst te
Milaan lusschen den russischen rijks
kanselier von Giers en den russischen
gezant te Rome met den ministerpresi
dent Rudini een bewijs is dat de italiaan
sche regeering hare deelneming aan het
drievoudig verbond opvat als een middel
om aan Europa eenen langen lijd van
vrede te verzekeren.
De Courriere della Sera is nog meer in
de wolken en men zegt dat M. di Rudini
door de samenkomst to Milaan den vrede
thans definitief heeft verzekerd.
Jammer dat men in Duitschland en
Engeland zoo weinig betrouwen stelt in
den toon der italiaansche pers. Vooral
in Duitschland is men ongerust en vreest
men dat M. von Giers niet minder is
komen beproeven dan Italië uit het drie
voudig verbond te lokken.
Te Weenen doet men alsof men heel
gerust was.
Hel FremdenblaU zegt, dat zoowel te
Weenen als te Berlijn de samenkomst
van von Giers en di Rudini met belang
stelling en voldoening gezien is.
Als het waar is, zei Olto, en hij ge
loofde er niets van.
Docli niemand gaf hem antwoord, lÊdcreen paste
op liet slipt nakomen van zijn plicht. Men naderde
al nicer en meer, cn weldra kon men eene menigte
wilden ontwaren. Sommigen lagen op den grond
uitgestrekt, anderen zaten, cenigc rookten cn
praatten. Zij waren velen in getal, cn de onbe
zorgdheid, waarmede zij praatten cn lachten, be
wees dat zij vertrouwen in hunne krachten stel
den.
Toen men het verlichte gedeelte der rivier be
reikt had, duwden de roeiers hunne riemen inctinct-
matig met meer kracht iu het water, en met de
grootste snelheid schoven de booten over den
stroom. Op dat oogentdik ging een der Indianen
lusschcu het vuuren de rivier door, eu zijue ont
zaglijke, wonderlijke schaduw deed al de blanken
sidderen. Het hart der roeiers kroep ineen zij
bemerkten iels. dat hen met schrik vervulde
onvrijwiliig waren zij namelijk den tegcnovergc-
stcldcn oever zoo dicht genaderd, dal 't uiteinde
der riemen aan den eenen kant in den modder
kwam.
Rechts rechts, fluisterde Mordaunt.
En hij zelf stuurde zijnen boot naar het midden
der rivier. De andere boot trachtte hen te volgen,
docli bleef op cenc zandbank zitten, cn de opgehe
ven riemen bedekten de manschoppen met slijk.
Zij waren toen juist op het sterkst verlichte ge
deelte. Maude hield hare blikken naar deze ge-
richt. Niets kon haar doen vermoeden, dat zij ont-
Verscheidene Brusselsche nieuwsbladen
kondigen aan dat de progessislische en
socialistische gemeenteraadsleden van
Brussel cn der voorsteden, zondag 11.
eene vergadering hebben gehouden, in
de welke, na eene zeer langdurige be
raadslaging, werd besloten te Brussel,
vöör de heropening der Kamers, eene
monster-belooging in tc richten ten voor-
deele van het algemeen stemrecht.
De progressisten en socialisten willen
dus opnieuw volkswoelingen verwekken,
of liever, oproer maken.... Waarom
Omdat het ministerie in de kwestie der
Grondwetsherziening en van 't algemeen
stemrecht niet gedwee naar hunne pijpen
wil dansen.
Nochtans het katholiek ministerie en
zijne meerderheid hebben het princiep
der herziening onzer Grondwet aanveerd
maar Ijlen de pleegvormen die cr toe
leiden hunnen wettigen gang gaan.
ïs dat niet wijselijk gehandeld in 't
belang van Land en Volk
De inzichten van or.s katholiek minis
terie en zijne meerderheid zijn gekend.
Wordt hel algemeen stemrecht niet da
delijk geguud, dan toch wordt er eene
uitbreiding van stemrecht toegestaan,zoo
er nooit eene werd verleend. Het zal eene
uitbreding wezen die de herziening der
Grondwet zal noodzaken en waardoor
het algemeen kiezerskorps, 't is te zeg
gen, het kiezerskorps voor de wetgeven
de Kamers van 130 duizend tot over de
000 duizend zal stijgen.
Maar zie dat bevredigt de socialisten
en hunne bondgenoten, de progressisten
niet. Neen, zij willen het algemeen stem
recht in eens, zij willen het zonder be
spreking, zij willen dat aan hunnen eisch
dadelijk, zonder uitstel voldaan worde.
Men heeft hen wel te doen opmerken
dat eens de Grondwet herzien en het
occupaliestelsel aangenomen, men maar
slechts eenige schreden meer van 't alge
meen stemrecht verwijderd is en dat de
weg om er toe te geraken wijd, breed,
veilig en onbelemmerd is, maar dat vol
doet hen niet. Zij willen, lijk wij hooger
zeggen, het algemeen stemrecht onmidde-
lijk, zonder voorwaarden, zonder uitstel.
De socialisten welen zoowel dan wie
ook dat het ministerie aan hunne eischen
niet kan toegeven, maar zij verlangen
slechts voor 't oogenblik eene weigering
die hen, zou toelaten woeling ie verwek
ken; ja, slraatoproer zoeken zij slechts te
weeg te brengen om aldus het ministerie
pogen omver te werpen.
Het ministerie, naar mcr. ons uit Brus
sel bericht, neemt zijne maatregels om
bij het openen der Kamers de orde te
handhaven, cn aan de woel- of oproer
makers te laten gevoelen dat zij zonder
den weerd hebben gerekend.
dekt waren, doch cr ontstond eene buitengewone
beweging onderdo Indianen, en zij meende tc zien,
dat zij huniic kano's te water lieten.
Intusschc» ging de boot vooruit. Een der man
schappen was over boord gesprongen, cn met zijn
herculischen schouder legen den kant duwende»
had hij het vaartuig los en weer vlot gemaakt.
Een oogenblik later vaarde het in de duisternis
naast den anderen boot.
ledereen voelde zich van eenen groolen last ont
heven, en niemand sprak een woord de roeiers
maakten zoo min mogelijk gcilruisch aller oogen
naren gespitst, en men trachtte het minste geluid
op te vangen. Indien de vijanden hen vervolgden,
moesten zij dezelfde voorzorg in acht nemen, want
men hoorde niets. Men kondc ook aannemen, dat
zij nog geen tijd gehad hadden om hunne locbc-
rcidscls te maken.
Meer dan eens zagen de reizigers de donkere,
vooruitspringende plaatsen voor Indiaanscho kano's
aan, cn zij hielden alsdan hunnen adem in, om ze
stilletjes voorbij te stevenen cn in de duisternis tc
verdwijnen.
Eerst nadat men een afstand van vele mijlen
bad afgelegd, durfden de blanken elkander geluk
wcnschcn met het ontkomen gevaar.
Meent ge dat ze ons gezien hebben f vroeg
Maude.
Daar twijlel ik niet aan, antwoordde een der
manschappen.
Sedert eenigen lijd, wijdt Dendergalm
zijne beste krachten toe aan het bewijzen
dat de grootste dieven de kloosters zijn,
de grootste inpalmers zij die afstand van
alle aardsche goederen hebben gedaan.
Van de belangrijkheid zijner artikels moet
't schrijverken zijn overtuigd, want, zich
tot zijnen ingebeelden tegenstrever koe
rend, roept 't ventje Iriomphanlelijk uit
zoudt gij mij nu nog durven uit-
dagen een artikel over de kloosters
tc schrijven
Onder de kracht der bewijsvoering lijk
die van Dendergalm moeten alle tegen
strevers buigen en verzekerd wezen dat
zij gansch verpletterd, haast de genade
slag gaan ontvangen.
Al de opeengehoopte drogredens, den
ounoozelen zeever, rimram en gewawel
aanhalen lust mij niet, het zoude verders
onze lezers vervelen. Nochtans bij den
stelregel, bij het beginsel en princiep
waarop Dendergalm zich steunt, willen
wij dus eeu oogenblik stilhouden.
De wet erkent de kloosters niet, de
doode hand, 't is te zeggen, het recht van
bezitten en erven, is hun niet toegekend.
Dus kunnen de kloosters niet bezitten,
ten minste niet volgens de wet. Daar ten
andere de kloosterlingen, de belofte van
eeuwige armoede gedaan hebben mogen
zij ook niets in handen hebben noch
krijgen.
Dus zijn de kloosterlingen verplicht
den bedelstaf en zak in handen te nemen
en van de edelmoedige giften der burgers
to leven.
Dit leven ware een toonbeeld voor 't
schrijvelaarken, die in zijn rimram dc
grootste en verschcidendste dingen on-
dereenmengelt.Hij juicht de fransche om
wenteling toe die de kloosterlingen uit
dreef, ze ter dood veroordeelde en hunne
goederen verbeurd verklaarde. Dat was
beter, zegt ons schrijverken, dan ons
huidig stelsel der vrijheid. De fransche
omwenteling schrijft hij zegevierend
heeft de kloosters afgeschaft. Zij had
gendarmen om hare bevelen te doen
uitvoeren en voor de macht moet de
Kerk buigen.
Op die daadzaak berust zijne gansche
redeneering. Hij vraagt zich niet eenmaal
al of die daadzaak rechtveerdig was in
haar eigen of niet. Zijn godsdiensthaat
laat hem dit streven van het gezond ver
stand dat zonder vooringenomenheid de
zaken wikt en weegt, niet toe. Hij aan
schouwt dit leit ais recht en geeft er zelfs
de rede voor, de omwenteling had
gendarmen en voor de macht met de
Kerk buigen.
De eerste en bijzonderste besluitsel dat
uit zulke woorden rechtstreekseh vloeit
is Het recht is de macht, de beestelijke,
lichamelijke natuurlijke macht. De
machtige mag den zwakke verdrukken,
IIoc komt het dan, dat zij niet getracht heb
ben ons Ie vervolgen
Zij wisten niet, wie wij waren, en daar onze
maebt hun onbekend was, hebben ze het zeker te
gewaagd gevonden om ons in dc duisternis aan te
vallen.
Goddank, dat het donker geweest is, hernam
Jenkins, die zich eindelijk in bet gesprek durfde
mengen. j
Maude, zegde Mordaunt op ccncn loon ran
verwijt, zijt gij niet gaan slapen cn hij beval dat
dc tweede Loot naar dc zijne zou roeien.
Neen, vader, liet zou mij onmogelijk zijn
in zulke gevaarlijke oogcnlilikkcn een oog toe te
doeu.
liet Is onvoorzichtig, u aldus aan wccrcn
wind blaot tc stellen. Het is dezen nacht bjjzondcr
koud, ik verlang dat gij u dadelijk ter rust be
geeft.
Pst I zegde zacht een der roeiers.
Aller blikken richtten zich voor hen uit, en men
bemerkte, door den mist been, een plat vaartuig
hetwelk zachtjes naderde.
De Indianen I mompelde Jenkins.
liet platte vaartuig kwam recht op hen aan, cn
men ontweck het slechts door eene behendige be
hendige beweging der riemen.
Ha 1 dc ludiancn riep er eene slem, toen dc
b.cidc vaartuigen bij elkander waren, cn men
hoorde toebereidselen tot een gevecht maken,
mishandelen, in de boeien werpen, hem
alles ontnemen hij heeft recht want het
recht is de macht. Zijn vermaarde voor
zaal Hobbes heeft gezegd Homo lupus
hominide mensch is de wolf voor den
mensch.
Dal maakt alle samenleving onmoge
lijk, volstrekt onmogelijk.
Is het ook die zelfde Dendergalm niet
die ons, katholieken, als de vijanden Yan
den werkman wilt uilmaken,welken ónze
godsdienst ons als een broeder doel aan
zien, welken wij nil alle onze krachten
moeten bijstaan en helpen. Is hij conse
quent met zijn eigen, moet hij de nijver
heidsbazen niet toejuichen, die door
hunne macht de werklieden verdrukken
want het recht is niets anders dan de
macht.
Indien hij beweert dat wij uit zijne
woorden gevolgtrekkingen leiden, die er
niet inbegrepen zijn, dan vraag ik, dat
hij de woorden afkeure voor de macht
moet de Kerk buigen, woorden die hij
toejuicht
De kloosterlingen zijn booswichten, zij
bezitten en de wet erkent ze niet
Wat daaruit besloten
Neemt de schrijver zijne woorden in
ernst, dan ware dit te zeggen, dat al
wal de wet doet volstrekt rechtveerdig
is. Dus alle wetten zijn rechtveerdig
De vermaarde meivvetten die in Duitsch
land brodkorpgesetzc genoemd wierden,
die den knoop zijn der vervolgingswet-
ten der katholieken in Duitschland onder
't beheer van den gewezen Bismarck, zijn
rechtveerdig.
Dendergalm schreeuwt tegen de spaan-
sche inquisitie Geelt hij daar door niet
een kaakslag aan zijnen stelregel en
keurt hij deze af en gene goed, waarom
twee maten en twee gewichten ?want
beiden zijn wetten en dus volgens zijn
princiep even rechtveerdig 1
Ellendig, dwaas is de bewijsvoering
van Dendergalm. Voor het onderscheid
lusschen recht en onrecht moet men niet
de positieve wet maar het geweien raad
plegen. 't Is ons geweten dat ons onze
plichten doet kennen en ons van het
laten waarschuwt.
Is nu de positieve wet de opperste
scheidsrechter niet van waar en onwaar,
waarop is dan zijne bewijsvoering ge
steund Heelt hij in dit geval iets anders
dan domme drogredens aan zijne lezers
opgedischt
Verwerpt hij het bestaan van het ge
weten en ontkent hij de rol die wij het
aantijgen, dat hij dan beginne met te be
wijzen dat de fransche omwenteling
recht had de kloosters af te breken en
dat hedendaags volgens het geweten de
kloosters niet kunnen bezitten
Dan komen wij hierop terug.
Mordaunt antwoordde
Wjj zijn vrienden Vreest nicls
Wie zijt gij, en waar gaal gij heen vroeg
een man, wiens hoofd zicli boven een kano ver
toonde.
Blanken zooals gy. Wij gaan naar Pittsburg
en gij
Wij gaan naar dc kolonie. IIoc is bet met de
Indianen.
Niet geheel rustig. Past maar goed op. Wij
zijn daar, een mijt of wat lager, eene talrijke bende
voorbijgevaren.
Dat weten wij, Horace Mordaunt. Herkent gij
mij niet aan mijne stem
Ik heb die wei meer gehoord, moar ik herin
ner ze mij niet.
Denkt gij, dal de wilden Simon Kenton kun
nen verrassen vroeg dc man lachende.
Ha t zijt gij het, Kenton? Dat doet mij ge
noegen uwe tegenwoordigheid verzekert uwe be
manning. In welken staat is het land", dat wij nu
moeten doorvaren.
Het ziel cr bedroefd uit, dut moet ik beken
nen. Wy zijn driemaal door dc Indianen aangeval
len. Wees op uwe hoede, cn indien gij morgen
avond nog niets licbl ontmoet, dan licht ge grootc
kans, behouden tc Pittsburg tc komen. Vaarwel 1
Dc vaartuigen waren gedurende dit korte ge
sprek stil blijven liggen dadelijk daarna vcrwij
derde zich bet platte vaartuig cn verdween in de
Doctor Petithan van Luik bestrijdt de
genevei'pest met buitengewone krachtda
digheid. Aan den Courtier heeft hij eenen
brief gestuurd waarin hij alle verderfelijke
gevolgen der alcoolplaag naar ziel en
lichaam afschildert.
Het is eene redevoering die hij in het
maatschappelijk Congres van Luik heelt
uitgesproken.
Drie honderd duizend ongeiukkigen,
schrijft dc geneesheer, bezwijken jaar
lijks in Europa, ten gevolge van den al-
cool. De zoo gevreesde cholera en pest
maakt zoovele slachtoffers niet.
De ziekten van de hersenen, van het
rugbeenmerg, hert en lever alsook de
zelfmoord, allen veroorzaakt door den
alcool, slepen die drie honderd duizend
menschen naar het graf.
Millioenen zielen gaan door den alcool
verloren, schrijft DrPelithan.
Moet ik de misdaden van den alcool
herinneren de ongehoorde- moorden, de
sohrikkelijkste bloedschanden, de stelsel
matige vernietiging van alle zedelijkheid,
van alle wet, van alle orde, de zegepra
lende regceringsloosheid in de ziel in
afwachting dat zij in de samenleving
zegeprale.
Bemerkt wel dat het alcoolismus alle
godsdienstige deugd jn in de wieg ver
smacht en de goddeloosheid bij uitmun
tendheid is.
Er is gcene drill; geene ketterij, geene
wanhopende wijsbegeerte, die zooveel
kwaad aanricht als de dronkenschap.
Het is daarom dat Pius IX en Leo XIII
talrijke aflaten verleend hebben aan den
engelschen kruisbond die de plaag be
strijdt door het inrichten der matigheids-
verceningen.
De bisschop van Luik heeft Dr Pelithan
gelast de zaak bloot te leggen in de ver
gadering van priesters, tijdens het Luik-
sche Congres van 1890. Het alcoolismus
wordt ernstig bestudeerd in hel groot
seminarie van Luik.
De Redemptoristen, die echte volkspre
kers, hebben ook besloten de alcoolpesl
to bestrijden in hunne missiën en ser
moenen. Pater Braeckman, na te Luik
veel bijval behaald te hebben, zet
den anti-alcoolischen kruistocht te Rous-
selaere en in West-Vlaanderen voort.
De Kerk zal ons lief Vaderland van het
helsch vergift verlossen.
Van alle preekstoelen zal de oorlogs
kreet tegen de grootste ondeugd der
Belgen aangeheven worden. Er zijn, im
mers 200,000 gealcoliseerden in België
Wie het volk waarlijk lief heeft, moet
ook in de bres springen om zijnen ergsten
vijand, den alcool te bevechten
Wetten vermogen niets wanneer zij
door den volksgeest niet doordrongen.
De loi-wet is er een voorbeeld van. Het is
door de overtuiging dal men de plaag zal
duidernis. De vrienden Lieren alleen cn zetleden
hunne reis voort.
Het was omstreeks middernacht Mordaunt oor
deelde liet noodzakelijk de mnnnon wat rust tc
gunnen. Een of twee waren er voor dat men aan
dc kust zou afstappen, maar de meerderheid dacht
dat men zich zou blootstellen aan gevaar cn van
den rrgcl zoude afwijken, welken zij zich gesteld
hidden, om niet dan bij hoogc noodzakelijkheid
zich aan wal tc begeven, ofwel, het opperhoofd cn
dc bemanning moesten dit zeer verlangen.
Men liet dus, zonder geraas, twee groote ankers
op den bodem der rivier zakken, en men genoot
dc rust. welke iedereen toch zoozeer behoefde. Op
elke boot hield cr een dc wacht, welke om dc twee
uren werd afgelost. Mordaunt betrok het eerst de
wacht op zijnen boot cn een houthakker waakte
op 't andere vaartuig. Jenkins, die weinig lust had
om tc slapen, stond er op om zijnen makker gezel
schap tc houden.
De twee booten lagen onbeweeglijk cn stil op d®
rivier. Het geklets van het water tegen den voor
steven, liet klagend gehuil van den wind, die langs
den oever loeiddc, cn dc enkele woorden, die nu
cn dan lusschen de wachten gewisseld werden,wa
ren dc ccnigc geluiden, die liet oor troffen. Mor
daunt had Jenkins nogmaals gcwnarschuwd dal hij
bij den oever zou worden neergezet dus waakte
hij zooals liet behoorde.
(Wordt voortgezet.)
