NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 22 November 1891, 10 centiemen per nummer
46ste Jaar N. 2625
DE SPION.
ARONNEMENTPRLSS
ANNONCENPRIJS
Politiek overzicht.
Vooruiters.
Het hel Algemeen
Stemrecht.
ZEKER
DE DENDER-BODE
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,23 voo tes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr i,00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten latte van den schuldenaar.
Calque saaaa.
AELST, 21 NOVEMBER 1891.
Frankrijk. De Russische kanselier le
Parijs. Woensdag kwam M. de Giers,
de kanselier \an het russische rijk te
Parijs aan.
Deze komst maakt natuurlijk het voor
werp uit aller besprekingen in de pers.
Men houdt staande dat het Franseh-
Russisch verbond een voltrokken feit is en
de Russische grootvorsten Wladimir en
Alexis, tijdens hun verblijf te Parijs, de
banden van vriendschap tusschen de
twee landen nog nauwer hebben toege
haald.
Aangezien dit verbond ook voor den
vrede is alle tractaten zijn tegenwoor
dig voor den vrede kan men er enkel
verheugd over zijn.
M. de Giers komt te Parijs zich ver
staan met de Fransche Staatslieden, die
hij nog niet kent, om de kwesties van di
plomatie, door de samenwerking der
twee landen ontstaan, te regelen.
In het Elyseum heeft een feestmaal
ter zijne eer plaats gehad.
Rijsel, 18 nov.
Eene vergadering had Dijnsdag plaats
in den Scala. M. Lafargue hield eene he
vige redevoering als Franschman
zegde hij.
Er werd eene dagorde gestemd, ver
klarende dat Lafargue met recht den
naam van Franschman draagt.
Te Liévin had ook eene talrijke verga
dering plaats waar de voorzetting der
werkstaking eenparig gestemd werd.
Mgr Manning over de arbeiderskwestie.
Volgens een der fransche bladen heeft
kardinaal Manning zich verklaard voor
den 8 uren-werkdag, doch enkel voor
die beroepen, welke eene zware en inge
spannen werkkracht vragen.
Hoewel in grondbegin tegen het so
cialism, erkent Mgr de rechtmatigheid
van sommige grieven der socialisten,
doch stelt zich overigens natuurlijk ge
heel op den grondslag der pauselijke
Encycliek.
De socialisten hebben hunne werk
zaamheden ten gunste van het algemeen
stemrecht hernomeu.
Hunne sprekers, Anseele, Hardijns,
Millio.Van Beveren en consoorten sparen
zich geene moeite om hunne gedachten
in de massa, die tot hiertoe aan hunne
herhaalde oproepen doof bleef, te doen
doordringen. Hunne bladjes blijven niet
33evervolg.
lladdc Mordaunt het bemerkt, dan zou hij het
eindelijk begrepen hebben,want Dingle en bij had
den bet dikwijls in praktijk gebracht, maar Mor
daunt zag bet niet, en, zooals wij gezegd hebben,
ofschoon Hickman en zyn innkkcr liet bemerkten,
konden zij da bedoeling niet begrijpen.
Kort na den moord, op de bemanning gepleegd,
was Dingle, zonder zich om de gevolgen te be
kreunen, naar den oever gezwommen. Jenkins
volgde ham doch dicht bjj den oever gekomen,
riep hij dat hij krampen kreeg. Dinglc antwoordde
hem, dat hij hem 's avonds ter hulp zou komen,
indien hij dun nog niet van de krampen bevrijd
was, en ging met zwemmen voort.... Doch ondanks
de voorgewende pijn, kwam Jenkins bijna tegelij
kertijd met hem aan.
Doch reeds hadden de kreten der stervenden
opgehouden, en eene rookwolk, die uit de boomen
opsteeg, wees nog alleen de plaats aan, die van een
vreesclijk drama getuige was geweest. Het duurde
niet lang of Dingle kon wel begrijpen wat er had
plaats gegrepen.
achteruit om het algemeen stemrecht op
alle tonen te bezingen. Onder hen neemt
voor het Vlaamsch gedeelte van hei land
Vooruit van Gent eene der bijzonderste
plaatsen in.
Alle middelen zijn hun goed, als zij met
de overtuiging van de uitmuntendheid
van hun stelsel tot hun doel niet geraken
schrikken zij voor bedreigingen niet ach
teruit.
De slag voor hun is van belang, want
in hun gedacht is het algemeen stemrecht
maar het middel om zich van den Staat
meester te maken en door dezen tot de
uitvoering van hunne plannen over te
gaan. Daarom kiezers opgepast
Over eenige dagen ontving het socia
listisch blad van Parijs le Rappel een
schrijven van Brussel door de beginlet
ters van een der leiders van de partij on
derteekend L. B. 't Is zonder twijfel dat
dit artikel uit de pen van Louis Bertrand
vloeide,de schrijver de opsteller van De
werkerspartij en haar leidschrift» waarin
in korte trekken al de niet te verwezen
lijken droomen der socialisten zijn opge
hoopt.
Daarin vinden wij den veelbeteekenenden
trek, die alle aanhangers van 't algemeen
stemrecht niet slecht zouden doen eens
goed te overwegen
Indien de nieuwe kamers zich tegen
het algemeen stemrecht uiten dan zal er
zeker la wijt zijn, oproer en werkstaing
en wie weet ook omwenteling
Dit is ook het gedacht van Vooruit hij
legt het klaar uiteen, alhoewel in vos-
sentaal met haken en oogen.maar waarin
de lezer toch klaar het hoofdgedacht ziet
doorschijnen.
De sluwheid van dit schrijven dat
slechts door zijne boosheid isgeeveriaard,
kan moeilijk weergegeven worden. Wij
kunnen niet beters doen dan onze lezers
naar zijn nummer van 8 november ver
zenden.
Toch bekruipt ons de goesting er een
staaltje van le geven; wij schrijven het
einde af
Tut tut tul hooren wij langs alle kan
ten roepen, wij zijn niet van zinnen
eeuwen en eeuwen te wachten om per
exempel het algemeen stemrecht te heko
men, ei neen zulde we moeten wij die
nu seffens, seffens hebben of
Ach ja maar, zie als ge zoo spreekt,
tons resonneeren wij niet meer voort.We
hadden het g'heel serieus op dat gij alte-
maal brave jongens waart, jongens met
patiëntie van al de duivels, blokken van
jongens.
Enfiri wij kunnen daar niets van zeg
gen, ieder voerman kent zijn reê, en wilt
gij het kort trekken, ook al goed
We zullen een handje toesteken.
Dit is slechts een bedekte ophitsing lot
oproer. Dat handje toesteken aan jongens
De Indianen waren in cenen kring gezeten, en
Monowano alleen hield zich niet Maudc bezig.
Hieruit maakte lijj op dot deze man, die een diep
geheim met zich omdroeg, een der gevaarlijkste
vijanden der blanken was. Dingle was zeer dank
baar voorde diensten, die de Indiaan hem zoo dik
wijls had bewezen maar lilj geloofde dat het van
zijnen kant slechts slimme streken waren geweest,
om zijne ware plannen tc verbergen.
Monowano was volgens hem slechts liet werk
tuig, waarvan de wilden zich hadden bediend om
de twee booten tc vernielen, en ter belooning had
den zij hem het jonge meisje afgestaan, dat hij
reeds lang lief had.
Dingle nam dadelijk een besluit, doch zegde er
Jenkins niets van, evenmin als van zijne vermoe
dens. Toen bij zag. dat dc Indianen niet talrijk
waren, atclde hij hem voor, hen te volgan cn Mau
de tc verlossen. Jenkins kon zulks niet weigeren,
ofschoon hij er toch niet zeer mede gediend was.
Zij slopen nu naar hel bivak, hielden op zekeren
afstand "stil, en wisten Maude's aandacht te trek
ken. Men weet wat er vervolgens plaats had.
XIV.
EEN DRAMA IN HET WOUD.
Het was Dingle's plan, Monowauo mede te ne-
men naar de kolonie, waar hij dan de straf zoude
ondergaan, die door de kolonisten zeiven bepaald
die geen patiëntie hebben, die het willen
kort trekken beteekent veel.
Dit zijn de bondgenooten van Dender
galm die in hen niets vindt dan burgers,
vreedzame lieden die naar hunne rechten
streven.
De strijd is van gewicht voor de socia
listen want nu of nooit geraken zij tot huil
doelwitde omwenteling, de omkeering
der samenleving, de herschepping der
maatschappij. Het doorvoeren van 't
systeem van M. Beernaert moet aan ons
land een kiesstelsel verzekeren dat het
lang beheerschen moet, daar het aan alle
rechtveerdige grieven voldoening geeft.
Hoe zullen in dit geval de socialisten
ooit tol hunnen gedroomden eden gera
ken.? Er blijft hen maar een middel de
bloedige omwenteling, de oproer, waar
het Belgisch vreedzaam volk zeker niet
van wil lijk de hedendaagsehe geschiede
nis,het voorbeeld in 1848 gegeven,klaar
getuigen.
Daarvoor stellen zij alles in 't werk en
sparen zich volstrekt geene moeite; T is
hun gelijk hoe zij het bekomen kunnen.
Om de vreedlievende burgers te Brussel
geen schrik aan te jagen ziet Jan Volders
van alle kandidatuur voor de aanstaande
kiezingen af,alhoewel hij gemakkelijk so
cialisten aan onze geuzen zou kunnen
opdringen daardezemet de oproermakers
rekenen moeten. De liberalen moeten
hem slechts belooven het algemeen stem
recht aan te hangen, te verdedigen en in
te voeren. Het algemeen stemrecht is
voor hen eene brug dat hen in 't hert der
samenleving moet voeren.
De Flandre Libérale var. Gent kan de
duidelijkheid der daadzaken niet meer
loochenen en alhoewel zij uil taktiek het
algemeen stemrecht verdedigt, kan zij
toch hare schrik en vrees niet inhouden.
Ja, schrijft zij, het is waar, het is
honderdmaal waar dat de socialisten en
de werkerspartij die het algemeen stem
recht eischen het niet vragen voor dit
recht zelf maar alleenlijk om tot hel vol
voeren van hun programma te komen,
'tis te zeggen, tol het vernielen der sa
menleving, der maatschappij.
Hebben de socialisten eenmaal het al
gemeen stemrecht verkregen dan is de
weg hun geopend tot de bemeestering van
den Staat die liet werktuig van het be
werkstelligen hunner programma is. Dan
zal verwezenlijkt worden het weg met
den persoonlijken eigendomweg met
het familielevenweg met den gods
dienst weg met de vrijheid Zonder on
lusten zal dit alles niet gebeuren want de
vrije Belg ontdoet zich moeilijk van zijn
ingeworteld karakter.
Die gevolgen ziet de Flandre Libérale
ook en toch schrikt zij er niet voor ach
teruit en toch schreeuwt zijleve het al
gemeen stemrecht, en dit algemeen stem
recht volgens haar eigen oordeel bergt
onheil en ramp in zijnen schoot, want zij
schrijft
moest worden, li dien de Indiaan weigerde nem te
volgen, dan was hij besloten hem op dc plaats dood
te schieten en zijn schedel als een trophee mede tc
nemen. Tol zijne groote verwondering nam de
Indiaan liet voorstel aan, hem te volgen, en om
hunne verhouding gedurende de reis gemakkelijk
te maken, ging de verkenner voort hem vriend
schap en vertrouwen tc bctoonen.
Daar zij den ganschcn tocht naar dc kolonie te
voet moest afleggen, vergde zulks veel tijd en
voorzorg. Maude was terneergeslagen door de
ongelukken, die zij had bijgewoond, cn men
diende zich naar baren zwakken toestand te rege
len.
Dinglc, die met de landstreek goed bekend was,
liep vooruit Jenkins en Maude volgden hem op
ongeveer twee honderd sebreden, en Monowano
maakte de achterhoede uit.
Jenkins had hel zeer druk, én daar Dingle wist
dat het onmogelijk was hem den inond te snoeren,
liet hij hem naar hartelust doorslaan.
Wat zult gij verschrikt geweest zijn, Maude,
zegde hij, het meisje inst cenen vragenden blik
aanziende.
Ja. antwoordde zij. allen waren wij ontsteld,
toen wij zagen dat onze boot van de andere was
afgeraakt in de duisternis.
Dat komt mij vreemd voor en gewis zou het
niet gebeurd zijn, als ik aanboord was geweest.
Mordaunt had zich dan niet van ons kunnen ver
wijderen, hij zou mij altijd gehoord hebben Hal
Het is niet min waar dat het stem-
recht aan de oproerige beslanddeelen
eene macht zal geven die zij tot hier
toe niet bezaten, 't Is niet min waar dat
de strijd heviger,hardnekkiger zal wor-
den en dal hij in verscheidene streken
van hel land een uur van voortgang en
welgelukken aan de socialisten zal
brengen, 't is niet min waar dat het een
tijdstip van wanorde en omwenteling
voor het land zal doen opdagen.
De Flandre erkent de uitmuntendheid
van het stelsel van M. Beernaert zij
geeft het den voorkeur boven de Chinee-
zerij van M. Frère; zij ziet de gevaren van
het algemeen stemrecht en toch laat
blinde haat en partijzueht haar niet toe
de zaak der orde en welvaart der rust en
vrede in handen te nemen.
Er zijn, schrijft Rabelais, meer zotten
dan wijzen en het grootste deel overtreft
de lesten. De meerderheid van het volk,
voegt de gekende schrijver George Sand
er bij, is blind, lichtgeloovig, onwetend,
ondankbaar, boos en dom. In het al
gemeen stemrecht heeft de stem van
een onwetende, van een dommerik juist
zooveel gewicht als die van een talent
vol man, van een geleerde; de stem van
een oneerlijken man, van een dronkaard
telt zooveel als die van den eerlijksten
burger.
De wetgevende macht moet alzoo in
de handen vallen van de volksleiders, die
zonder eergevoel het volk bedriegen en
om den tuin leiden, door schoone belof
ten en hooge woordenkramerij. Het
schoonste bewijs is de verkiezing, eenige
dagen geleden van gezel La/argue te
Rijsel.
Weet gij wie dien Lafargue is
Welnu wij vertalen eenige regels uit
den Figaro. Leert den man kennen en
daarmeê ook liet stelsel oordeelen die
zulke monsterachtige dingen mogelijk
maakt. Dit geval kenschetst de instelling,
't Is een kereltje die Fransche ge k-
zeno door de stemmen der menigte. Zie
of het woord van Rabelais niet juist is:
Lafargue Figaro van 16 November
geteekend Albert Millaud) is in Zuid-
Amerika, hoofd eenerstruikrooversbende
geweest onder den naam van Fonseca.
Fonseca was de oorlogsnaam onder den
welken de toekomende volksvertegen
woordiger zijne misdaden dekte.
Door de soldaten van den keizer van
Brazilië nagejaagd, wierd Lafargue, na
zich, door den buit aan de bewoners van
Rio en der omstreken' ontnomen, zeer
verrijkt te hebben, zeeschuimer, en de
stille oceaan, van de zeeëngle van Ma
gellan tot de Phillippijnsche eilanden,
was het tooneel van zijne schanddaden.
vervolgde Jenkins, eencn zucht slakende, ik geloof
dat liet eene straf is, hun door dc Voorzienigheid
opgelegd, omdat zij zich zoo onmenschlicvcnd je -
gens my hebben gedragen.
Is het dan uw geluk niet geweest vroeg
Maude op eencn loon van verwijl.
Misschien... ik weet niet... als ik echter bij u
was gebleven, dan zoudt gij. veronderstel ik, dc
fout niet bebben begaan van dc kleine rivier,
waarin gij zijt binncngeloopen, voor den Ohio
tc aanzien.
Wij zijn geheel in de war geraakt door het
zoeken naar de boot van mijnen vader.
Ja... Ja... Ik weet wei, gij zult wel weer eene
uitvlucht vinden, maar waarom hebben zij zich
niet beter tegen die Indianen geweerd. Als ik er Lij
was geweest, dan was er ten minste nog kans ge
weest.
Hier hield Jenkins op bij werd gewaar dat
Dinglc omzag cn hem eenen spoltenden blik toe
wierp.
Zijt gij mod vroeg dc verkenner aan Mauda
op vricndclijken toon.
Neen, antwoordde zij, ik kan nog zeer goed
loopen. En gij, Jenkins T
Ik T IIoc durft gij dat vragtn Nooit wordt
ik moê. Maar hoe denkt gij er over, Monowano t
Jenkins en Maudc zagen den Indiaan aan. Hij
naderde met bet hoofd neergeslagen en in gepeins
verdiept, zoodat hij geen acht op hen sloeg, Zy
stoorden hem dus niet verderen hervattende bun
't Ts aan hem, indien hij spreken
wilde, dal men zou moeten vragen, wat
die talrijke koopvaardijschepen zijn ge
worden. sedert 30 jaar verdwenen. Men
heeft gemeend dat zij door tempeesten in
de golven zijn begraven. Dit tempeest
was Lafargue.
Het schijnt volgens zeer zekere in
lichtingen, dat hij 11 maal is getrouwd.
Hij heeft eene vrouw genomen in de lan
den die hij bezocht. Hij schiet heel gauw
in zijn hair en zou zijne 11 schoonmoe
ders vermoord hebben. Zijne vrouwen
heeft hij verlaten, gewoonlijk des mor
gens hen op de schouwplaat een Louis
achterlatende.
Hij is zeer verliefd op menschen-
vleesch. Een ooggetuige verzekert, 't is
een oud luitenant van Fonseca, een
struikroover sedert lot inkeer gekomen,
dat hij, Lafargue, de bil van eenen mis-
sionnaris heeft doen bereiden en opge-
wreten.
Toen hij nog zeeschuimer was, deed
hij, daar de levensmiddelen ontbraken,
den kajuiijongen dooden en verslond er
gretig zekere deelen van. Zijn bloed
wierd zorgvuldig opgevangen en met het
grootste genoegen dronk Lafargue er van
in eenen mensehenschedel die hij aan
eenen band vastgemaakt altijd over hem
droeg. Die band zelf was uit het vel
eene der schoonmoeders van dit mon
ster vervaardigd.
In Europa teruggekeerd wordt hij
valschmunter. Hij maakte de engelsche
bankbrieven na. Hij kon ontvluchten
maar zijne medeplichtigen verbaden zijne
schuld.
Lafargue kwam naar Frankrijk over-
gesteken, werd volksleider, belhamerder
socialistische partij en wordt le Rijsel
gekozen I
De schanddaden die Lafargue even
béd reef, doen de haren te berge rijzen;
wij dachten dat zulke monsters met de
romeinsche keizers van d'aarde waren
weggevaagd
Neen, wij vinden ze nog in de negen
tiende eeuw onder de socialistische aan
voerders 1
Werklieden opent de oogen
De kiezing van Lafargue leert ons vele
waarheden. Zij doet ons zien, dal de
demagogie in Frankrijk de palen heeft
te buiten geschreden
Na moordenaar, struikroover, zee
schuimer, valsche munter geweest te
hebben, is men nog weerdig vertegen
woordiger der socialisten te zijn.
Dit zijn de uitslagen van het dom en
ellendig algemeen stemrecht dat de rust,
vrede en welvaart van het vaderland
in de handen van eenen hoop opruiers,
schoonsprekers levert.
En dit stelsel willen onze liberalen in
België invoeren Zulke monsterachtig
heden in België mogelijk maken.
Dik feit bewijst eens te meer de nood
wendigheid, de uitmuntendheid der ver-
eenigingen, der komiieiten, die zorg dra
gen moeten dc eerlijkste mannen, de
volksgezindste, de bekwaamste uit te
kiezen en ze aan 't kiezerskorps voor te
stellen.
Dan mag men verzekerd zijn dat ge
vallen lijk de kiezing van Lafargue eene
onmogelijkheid zijn geworden en dat een
monster van wreedheid en schraapzucht
de belangen van het volk gnat verdedigen
en in de rust en welvaart van het land
een doorslaanden invloed gaat hebben.
Dit feitje zij Dendergalm ter overwe
ging ootmoediglijk aangeboden.
Dendergalm draagt zorg om wekelijks
een tal zulker bevestigingen op te dis-
schen die waarlijk aan allen ernstigen
lezer de schouders doen ophalen. Wij
kennen den toupet van 't blad uit de
Vooruitgangslraat, maar dat hij zulke
hoogte kon bereiken dat dorsten wij
nooit uitdenken, noch hem aantijgen
't Is waarlijk prachtig het volgende
uitknipsel van zijn nummcr.van zondag 11.:
Wat nu gebeurt zien wij onder alle
klerikale ministeries voorvallen. Zij, (de
klerikalen) keeren altijd terug aan het
bewind als de liberalen het land gered
hebben uit den krot waarin de klerikalen
het gedompeld hebben en verlaten het
bewind als het land opnieuw in de krot
is.
Is het niet recht kolossaalDender
galm durft van de bonis van M. Graux
spreken, 't is waarlijk dom. M. Bara in
eene redevoering vóór eene kiesvergade-
ring te Doornijk, keurde de dwaze uitga
ven van het geuzenkabinet recht af en
zegde dat hij daarover reeds met zijnen
kollega had gesproken.
Jaarlijks vermeerderden de uitgaven
met 7,000,000 fr. en jaarlijks was er re
gelmatig een tekort in de kas dat noch de
nieuwe belastingen die volgens de be
kentenis van Dendergalm zelf tot de ko
lossale som van 45 millioen beliepen,
onbekwaam waren aan te vullen.
De geldverspillingen onder het geuzen-
kabinet waren aan 't orde van den dag.
De begrooting voor 't jaar 1883 door M.
Graux voorgedragen en aan de goedkeu
ring der Kamers onderworpen beliep tot
335 millioen. Het ministerie viel in juni
4884 en de uitgaven van 1885 door M.
Beernaert gedaan bereikten slechts frank
343,915,850, dus een boni in de kas van
meer dan 2f millioen op een jaar. Reke
nen wij nu nog daarbij, dat de liberalen
stelselmatig jaarlijks 7 millioen te kort
kwamen, zoo spaarde in een jaar de te
genwoordigheid van een katholiek mini
sterie, aan het land, de ronde som van
28 millioen.
gesprek.
Was ik maar zeker dat mijn waarde vader
nail die wreede wilden is ontkomen, meer vcrlaDg
ik niet, zegde Maude. Dc wijze, waarop liij van ons
is afgegaan, is allervreemdst.
Ik denk wel dat hij het goed maakt, hernam
Jenkins, de oogen verdraaiende als iemand, die
niet in liet minst aan het welzijn van den kolonist
twijfelde.
Hebt gij geldige redenen, om dat te .kunnen
denken
En hebt gij dan redenen om aan het tegen
overgeste de te gelooYcn
Ik ga slechts naar mij zelve te werk. Zijn toe
stand was van dien aard, dat ik reden heb te be
twijfelen, of het hem mogelyk is geweest zich er
uit te reden.
Ik weet wel, dat het er niet gunstig voor hem
uitzag. Gij vraagt mij of ik denk, dat hij den Indi
anen heeft kunnen ontsnappen, iz geloof stellig,dat
hem dit gelukt is. Indien hij en zijne makkers wa
ren aangevallen, zoudt gij de schoten cn de oor
logskreten hebben vernomen. Het zou mij niet
verwonderen als Mordaunt, aau hunne handen ont
snapt, zich tc land naar Pitssburg heeft begevcu of
naar eene andere plaats, waar de Indianen aan
geen oorlog denken. Doch, indien zij cr 't leven bij
hebben ingeschoten, dan moet Monowano er iets
van weten. Ik zal het hem eens vragen. Zeg Mono
wano
Do Indiaan hief hel hoofd op cn waehtle tolden
hem eene vraag deed.
Weet gij, hoe het gegaan is met Mordaunt
cn zijne manschappen Jufvrouw Maude, of lie
ver dc avondster, «ooals gij haar noemt, zou
gaarne weten ol zij nog in leven zijn.
Monowano is van hen niets te welen geko
men. antwoordde de Indiaan.
En het hoofd buigende, verviel bij weder in diep
gepeins, ew scheen niet gestemd om meerdere vra
gen te beantwoorden.
Dit neemt allen twijfel weg, zegde Jenkins op
zegevicrcndcu toon. Twualf mijlen om hem heen,
kan er geen gevecht plaats gehad hebben of hij zou
er wel kennis van dragen. Maar wc moeten toch
in aanmerking nemen dat hij ook tot de Roodhui
den behoort.
Dus is het mogelijk dat mijn vader niet in
hunne handen is gevallen, sprak Maudc, bij zicli-
zelvc, zonderde laatste opmerking van Jenkins te
begrijpen. Gewis is hij over land verder gereisd,
zooals gij denktmaar zal hij wel ooit tc Pittsburg
komen en zal ik hem wel ooit wederzien.
Stel u daaromtrent gerust, weerde Maude,
antwoordde Jeukins. Binnen kort zal ik naar Pitts
burg gaan, om hem te zeggen, wat er met u is
voorgevallen en hem weer in dc kolonie brengen,
of gij moest liever met mij meegaan om te Pitts
burg te blijven.
(Wordt voorigezei)
