Zondag 10 Januari 1892,
10 centiemen per nummer
16,e Jaar 3N. 2656
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
MEID m DEN SCHOUT.
Een vraagsken.
De influenza.
Verdraagzaamheid.
DE DENDER-BODE
ARONNEMENTPRI.TS
Jil blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voo res maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
V 31, en in alle Postkantoren des lands.
ANNONCENPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr j,00Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiên door de l\»!j
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque saam.
AELST, 9 JANUARI 1892
Politiek overzicht.
Leopold II alt scheidsrechter in de Bul-
gaartche kwestie. Ziellier het telegram
dat de Figaro van ïijnen Londener cor
respondent heeft ontvangen.
Men zegt dal Leopold II zal gekozen
worden, zoo niet officieel, dan toch offi
cieus, a s bemiddelaar in hel fransch-
bulgaarsche verschil.
Prins Ferdinand niet erkend zijnde,
levert die bemiddeling moeielijkheden op
onder het oogpunt der diplomatieke pro
ceduur evenwel zou de Engelsche re
geering, om alle verwikkeling te voorko
men, Leopold II in zijne taak helpen
door haren invloed te Constantinopel en
te Sofia aan te wenden.
c Duitschland, Oostenrijk en Italië
zouden zich scharen aan <Jh zijde van
Engeland, welke ook de uitspraak weze
van den scheidsrechter.
blijft te bezien of Frankrijk die Bel
gische tusschenkomst zal aanveerden.
Tot daar de Figaro.
Alvorens te vragen of Frankrijk die
tusschenkomst zou gedoogen, zou het
Parijzer blad heter doen zich in te lichten
of Leopold II de rol van scheidsrechter
zou willen aannemen.
En dal is heel onwaarschijnlijk, om
twee redenen
1° Prins Ferdinand van Bulgarië is een
Saksen-Coburg-'iotha, hijgevolg een
eigen kozijn onzes konings
2° Leopold II heeft altijd geweigerd
zulk eene kiesche zending aan te nemen
in kwesties als degene welke Frankrijk
en Bulgarië verdeelt, en dit om redenen
waarop hel onnoodig is aan te dringen.
Zoo het schijnt, is er in alle geval tol
hiertoe te Brussel niets gekend van on
derhandelingen in den aard van het tele
gram van den Figaro.
Houding der fransche Geestelijkheid.
Terwijl de betrekkingen lussehen de Kerk
en den Staat in Frankrijk in den laatsteu
tijd aan geestelijken en leeken ruime stof
tot polemiek heeft gegeven, waarbij hel
niet ontbrak aan hittere taal, is de kwes
tie, naar gemeld wordt, behandeld bij
eene hoogere macht, door den Paus, ten
gevolge van eene opdracht, door de
Fransche regeering aan haren gezant bij
het Vaticaan, graaf Lefèhvre de Béhaine,
gegeven. In een langdurig onderhoud,
dat deze met Leo XIII had,bracht hij drie
punten ter bespreking, waarover langen
tijd tusschen den H. Vader en den Fran-
schen diplomaat werd onderhandeld.
Uit hel hartelijke karakter, waardoor
het onderhoud van den gezam met den
Paus zicli kenmerkte, maakt men op, dat
een modus vivendi gevonden is, en dal al-
zoo de soort van crisis, die in den laat-
(7e Vervolg).
M. Markus had zijn nieuw gebied in alle rich
lingen doorkruist. Waar hij kwam, overal zag
hij, dat de grond op de zorgvuldigste manier be
handeld was alleen de landerijen, tol de kleine
hoeve behoorende, maakten daarop eene treurige
uilzondrring.
Zoolang de houtvesterin leefde, zagen ze er
nog ai tamrlijk uit, zegde Peter Griebel, de schout
had een heilzanien schrik voor onze oude dame
en liep daarom dikwijls zelf achter den ploeg Toen
had hij nog ccncn knecht, maar die is na de meid
ook weggegaan en Lij den schout komt de oude
daghij gaat met ccncn stok. Van veldwerk kan
geen spraak meer zijn, indien zich niet de boscli-
waehter van den graal over hem erbarmde. Die
komt van de plaats, waar de sellout vroeger de
domeinen in pacht gehad liretl daar is hij dagloo-
ner geweest en schijnt aan zijn ouden meester ge
hecht te zijn want den weinigen vrijen t|jd, dien
hem van zijn dienst ovcrbiyft, brengt hij op dc
sien tijd tusschen de regeering en het
Fransch Episcopaat bestaan heeft, be
schouwd kan worden als geëindigd.
Paul de Cassagnac legt het hoofd in
den schoot en dat was liet eenige ver
standige wat hij kon doen hij verklaart
alle polemiek gesloten. Zooveel te beter;
wij begrijpen dal men zijn gedacht zegge,
zooals het een eerlijk man betaamt. Maar
tusschen dit en zijne partij ten verderve
brengen, door legen alle geestelijke
overheid in te gaan, is er een groot ver
schil.
Duitschland. Keizer Wilhelm en de
dagbladschrijvers. De Berlijner Post
meldt, doch onder alle voorbehoud, dat
haar uit betrouwbare bron is meêgedeeld
dat het gerucht zuivere waarheid is dat
tegen den afgeveerdigde graaf van Lim-
burg-Stirum een disciplinair onderzoek is
ingi stsld, omdat hij in de Kieuzzeilung
een scherp artikel geschreven heeft tegen
de nieuwe handelstractaten.
Graaf Limburg Stirum was vroeger
ouder secretaris van Staat, geruimen tijd
plaatsvervangend leider bij het ministerie
van buitenlansche zaken en gezant, als
hoedanig hij op wachigeld gesteld is. Op
grond van deze door hem bekleede be
trekkingen kon op bevel des keizers een
disciplinair onder/oek tegen hem inge
steld worden. Zonder twijfel zal deze
zaak veel kwaad bloed zetten. Graaf Lim
burg Stirum is thans een der conserva
lieve leiders van het Huis van afgeveer-
digden.
Wordt het bevestigd dat een discipli
nair onderzoek tegen hen is ingesield,
dan lijdt het geen twijfel dat eene ge
duchte breuk tusschen de kroon en de
conservatieve (protestantsch, niet te ver
warren met de Centrum-partij) het ge
volg ervan zal zijn.
In tegensiellng van deze mogelijke
ongenade, neerkomende op het hoofd
van den grafelijken dagbladschrijver,
verschijnt thans een brief van waardee-
ring, dien de kei/er persoonlijk gericht
heeft tot den uilgever van de Schlesische
Zeitung ter gelegenheid van het lSlijarig
bestaan van het blad. De keizer wenscht
hem daarmeê geluk en drukt aan hef slot
van den zeer uitvoerige» brief de hoop
uit dal liet der Schlesische Zeitung ook
verder goed moge gaan en dal zij vader
landslievend mogen blijven.
Tot voor korten tijd stond de Schlesi
sche Zeitung aan den kant der gemaiigde
oppositie, en zij betreur.fe hel dat Bis
marck op zijde gezet werd, totdat zij bij
de handelstractaten met pak en zak eene
wending maakte om bij Caprivi terecht te
komen.
Aan 's keizers betooging wordt vooral
veel aandacht gcscnonken, omdat zijne
denkbeelden omtrent dagbladschrijvers
bekend zijn.
akkers van den sellout door cn mijne vrouw
mag zeggen, wat zij wil de vreemde maid helpt
goed meé.
M. Markus was nog niet in de nabijheid van de
gebouwen der kleine lioeve geweest. Hij wilde aan
den laalslcn wil der houtvesterin voldoen, al lag
het ilokumcnt in den breizak iu plaats van bij de
wettige overheid cnal was het Woor geen getuigen
ondcrtcekend. Maar hij zou dit eerst bij zijnen
terugkeer schriftelijk in orde brengen bij had
geen trek met den schout cn het gouvernante
jufferke - in aanraking te komen.
Hij verlangde geenen omgang met menschen rn
zijne eenzaamheid, die hij nu voor het eerst leerde
kennen. Hij was volstrekt niet geblaseerd het
woelige, leven der hoofdstad had duizendvoudige
bekoorlijkheden voor hem hij r.tnn ruimschoot»
zijn deel van hctschoone, dat er te genieten viel
want hij was een levenslustig jonkman, wien ge
zond bloed door de aders stroomde, maar na de
vermaken van het verloopen jaargetij en het drukke
werk in zijne fabriek vond hij het aangenaam te
verzinken iu de lieflijke stille der boschnaluur.
Hij had eene lievelingsplek op het llertenveld
gevonden het kleine pavilloen, dat zich op den
noordwestclijken hoek van den hofmuur verhief.
Hij had een achthoekige» vorm en door twee
vensters cn even zooveel glazen deun n, liet uit
zicht uaar al dc Iu mrlslrrkcn. De binnenwanden
waren op grijzen grond m*l vrucht- en bloem-
Wij durven gansch beleefdelijk Dender-
galm een vraagsken toesturen.
Over eenige weken schreef hij, riep
hij tot de boei keus Landbouwers komt
bij ons, liberalen, voegt u hij uwe vrien
den die uwe bel-mgen beheriigen 't zijn
de geuzen die licht en bijstand in uwen
bekrompen en diep bedroefden toestand
zonden kunnen maar daarvoor is bet
noodig voor hen te stemmen; woest ge
rust, 't zijn de bonis van onzen ver
maarden minister Graux, die u allen en
hel land uil den krot, waarin een aarts-
ellendig bestuur der klerikale» ons ge
dompeld hebben,nog redden kunnen
Zoo ging het in de kolommen van
Dender galm.
Hoeveel hij er om den tuin heeft kun
nen leiden, weel ik niet, maar waar ik
van overtuigd ben, is, dal de middelen
die hij er toe gebruikt weinig van natuur
zijn onze beproefde landbouwers te ver
lokken. De redding van den landbouw
ligt, volgens Demlergalmin den vrijhan
del, 't is te zeggen, in het vrij inkomen,
•/onder tol of lasten, van de vooitbreng-
selen der natuur en der menschelijke
kracht.
Hoe dit zijn kan vergeet dit blad uit ge
woonte te bewijzen.
Wat meer is de katholieken zijn uit
hongeraars omdat zij het inkomen van
slachtbeesten hebben belast. Zijn gaan
hun werk bekronen met den pegel nog op
het graan te zetten.
Laten wij dit tweede punt ter zijde en
beperken wij de bespreking op het
eerste.
De katholieken zijn uithongeraars van
het volk omdat zij inkomrechten op de
beesten hebben gezet, want daardoor
volgens de grondbeginselen der huis
houdkunde moet de prijs van het vleesch
met de hoeveelheid der lasten stijgen.
Dat bewijst de wetenschap.
De wel bestaat nu reeds vier jaren en
welken invloed die lasten op den prijs van
het vleesch hebben uitgeoefend kan de
ondervinuing nu klaar reeds doen kennen
hebben.
Nu deze bewijst dat de prijs denzelf
den is gebleven.
Ossenvleesch per kilo
In 1870
1880
1888 (na de wel)
Brussel
1.47
1,60
1,41
1.48
Luik
1,90
1,60
1,40
1.60
Over die cijfers zouden wij geerne het
oordeel hebben van het blad uit d« Voor-
uiigangstraat, die in alle nummers op
hongersnood schreeuwt.
Door de inkomrechten begunstigd,heb
ben onze landbouwers hunne zorgen aan
hel kweeken van dieren besteed, hebben
daardoor meer voortgebracht en daar ligt
de oorzaak waarom de prijzen dezelfde
zijn gebleven.
stukken, nu reeds verbleekt, brsehild'-rdeen
kl'ine hoeksofa achter een rond tafeltje, eenige
rieten stoelen en eeae boekenkas boven de sofa
maakten het meubcleering uit, cn voor de hoven
de ruiten der ramen cn elazendrurcn hingen dra
perie» van purperkleurig katoen, die aan h«t
kamerkc een tooverachtigcn glans gaven.
Voor de eene glazendeur naar de westzij bevond
zich een smal balkon met houten leuning en dit
was liet voornamelijk, wat den nieuwen eigenaar
dit verblijf zoo aangenaam maakte vandaar leid
de ccn kleine trap onmiddellijk in hel vrije veld.
Slechts een smalle streek grasveld liep hier buiten
den muur daarover waaiden reeds de halmen
van liet naaste koornveld.
Markus zat op den morgen van den vierden dag
na zijne aankomst in hel bovengemeld tuinhuisje
te schrijven. Hij bad roet een aantal uitgelezen
werken uit de boekenkamer, schrijfgereedschap
cn eenige kistjes regalia's liet kamerke nog pleizie-
rigcr ingericht... Nu had hij een sigaar aangesto
ken. en de blauwe wolken verdreven den kamille-
en lavendelgeur, dien da morgenkoelte uit den
kruidtuin der houtvesterin naar binnen waaide
Hij zat opdc sofa tegenover de balkondeur. Als
hij do oogen opsloeg, overzag hij door dc ruiten
den wg, die voor het heerenhuis toepende, in hij
na rechte lijn da velden doorsneed en eerst in de
verte aan hel oog nttrokken werd, waar dc scha
duw van bet bosch begou. Slechts eenmaal liep
Denderyalm hoopt veel uit de invoering
van het algemeen stemrecht. Met dit kies
stelsel zullen din verouderde gedachten
van laudbouwbescherming aan de gren
zen gezet worden, en zal in zijne volle
majesteit het vaandel van den vrijhandel
fier in onze haven wapperen.
Schoone. taal maar in wezenlijkheid,
welke begoocheling
Ir. verschillige landen van Europa be
staat het algemeen stemrecht en in al die
landen wordt de bescherming tot uitdrij
ving toe gedreven. Dit hoeflgeene bewij
zen want de voorbeelden van Frankrijk,
Spanje, Zwitserland, Duitschland, de
Vereenigde Staten van Amerika pleiten
luide genoeg. Dat Dendergalm eens het
gedrag onderzoeke van zijne radikale
Fransche vrienden die over tal van jaren
met zooveel fierheid van den vrijhandel
gewaagden en die nu, op het gebied van
koophandel, Frankrijk in de eenzaamheid
zeilen.
Dit zijn daadzaken. Bij Deiidergalm
vindt men niet dan woordenkramerij,
groote stadhuiswoorden, ellende, hon
gersnood, broodrooving, maar 't is 't ge-
wawel van een droomer, die daardoor
een lichtgeloovige met den neus hoopt te
leiden.
De genegenheid der waarheid noopt
ons nog bij te voegen dat alle vleesch, bij
zijn inkomen in Belgie niet belast wordt,
onder andere het /wijnenvb-esch.De prijs
ervan is zelfs sedert hel bestaan der in
komrechten gedaald lijk de prijzen der
markt van Luik zulks bewijzen.
In 1870 per kilogram 1,75
1880 1,58
1888 1,35
1889 1,50
Gij doet ten slotte een oproep tot het
land Uendergalm. Stekeblind moet ge-zijn
om niet te bemerken dat in 1888 in <889
het land luide zijne meening heeft doen
kennen en tot onze ministers gezegd
heeftGaat gerust voort in den weg dien
gij zijl ingeslagen, hei land heefl volle
betrouwen in uwe wijsheid en in uwe
krachtdadige handelwijze
Dendergalm met zijn pyramidaal bosje
heeft zich nogmaals met vreemde pluimen
willen tooien. Hel liheralismus is de in
carnatie van die schoone deugd, de ver-
draagheid. Buiten liet liberalism is er
niets dan dwingelandij.
Hij schrijft
De verdraagzaamheid in zake van
godsdienst heeft hel liheralismus op
zijn vaandel geschreven in volle letters
Moest dit er afgeschrabd worden, het
had nog weinige reden van beslaan.
Schoone woorden, niet waar lezer,
maar in wezenlijkheid wat grove woor
denkramerij. Denderbode heelt reeds dik
wijls staaltjes aangehaald der verdraag-
cen pad rechtsaf, ou achter ccn klein dcnncr.-
bosch op dc pachthoeve uit te komen.
Op dit voedpad kwam een vrouwelijk wezen te
tc voorschijn het was dc meid van de hoeve.
Ilij, erkende haar aan gang en houding, al be
schaduwde behalve ..e groole witte dock doc r
juffrouw Griebel, in hare knorrige bui, oog
kleppen genoemd nog eenen strooihoed met
brccdcn rand haar gezicht. Zij ging langzaam met
gebogen hoofd in hare linkerhand had zij eene
rijf en in hel voorbijgaan liet zij de groene toorn
aren door dc vingers der rechter lo«pcn.
Zij was hlijlkbaar van plan op de verafgelegen
weide, waar zij voor eenige dagen graa gesneden
had, het hooi om te keeren.
Markus zag haar nader komen zjj vermoedde
niet dat in hel tuinhuisje twee scherpe oogen elk
harer bewegingen volgden. M. Markus had niet
meer aan het meisje gedacht, dat hem de gevraag
de hulp op de brug slechts met tegenzin verleend
had, maar nu herinnerde hij zich weer hoe weinig
welwillend zij was. en op wat bitsen toon, zij hero
had afgeseheepthij moest lachen en hij kon de
goesting niet weerstaan, zich nog eens met de
trotsehe meid te nieten.
Hij st' nd op cn ging aan de deur, terwijl z(j bij
den hoek van den muur bleef staan en een brief
uit den zak haalde. Het was, of zij zag ror.d naar
dezen of genen knecht van heihuis, maar voorde
deur was niemand. Zij ging dajrom vastberaden
zaamheid van de geuzen; wij doen eene
keus nu en geven er eenige wéér:
In zijne polemiek met ons over de vrij
heid heeft de pyramidale Dendergalm van
de Jesuïtcn en Geestelijkheid in 't alge
meen gezegd Ja wij ook gelooven dat het
beter is dit volksken aan de deur Ie zetten.
Nooit zal ik gedoogen dat de priester
de zelfde vrijheid geniet als een burger.
(Paul Bert op een weerdschap ie Greno
ble op 8 october 1883.)
Hel gevang, de boel, de verbanning
zijn wettelijke middelen, waarom ze niet
tegen de katholieken in 't werk gezet.
(Pcrgameni Revue de Belgique 1875).
Die dom genoeg zijn te beêwegen
zijn maargoed om afgerost te worden.
fJournal de Gand over de schanddaden
van St. Amandsberg hij de bedevaart
naar Oostakker.)
't Is wel besteed 't is wel besteed
riepen te gelijk al de geuzenbladen daags
naden 7 september 1884.
Weg met de kloosters (Frère-
Orban.)
Van 't ongediert der papen, verlos
ons vaderland. (T Gekend refrein van hel
geuzenlied door M. de Geyter gedicht.)
Wij zullen de reeks eindigen met het
besluit dat Denderqalm weêr eens tegen
de sterren op heefl gelogen.
Van verdraagzaamheid spreken en de
woorden an leren aan de deur zei ten
op de lippen hebben kan waarlijk maar
uit bollen komen wier hersenpan wat
ontschikt, wat geschokt is, of te wel. is
het de klaarste blijk hoe goede trouw bij
de geuzen wordt begrepen...!
Dendergalm beschuldigt de Kerk van
onverdraagzaamheid, omdat zij er op be-
streefd is hare leerstelsels in hun gansch
wezen te behouder..
Onverdraagzaam in hare leêr is zij het
toonbeeld der verdraagzaamheid in haar
gedrag. Die hulde b/engt haar de ge
schiedenis. Toen de joden uil al de Sta
len van Europa waren verbannen, toen
zij, overal vervolgd en als wilde dieren
nagejaagd -.varen, wierden zij te Rome
met openen armen ontvangen. Zij geno
ten daar rust cn vrede, cn vonden ner
gens elders dan haat en vervolging; ook
zegden zij a II /ait bon vivre sous la
Crosse.
De geschiedenis heeft dan ook de lofbe-
luigingen bewaard die zij de Kerk om
haar edelmoedig gedrag loe/waaiden. In
1807 kwam dejoodsclie synagoog te Parijs
te samen en het volgende wierd er afge
kondigd en in hunne procesverbalen be
waard
Op verschillige tijdstippen hebben de
Roomsehe Pauzen de joden beschermd,
en in hunne Staten opgenomen, terwijl
xij uit al de landen gebannen wierden.
In 't midden van de VII eeuw verde
digde en beschermde ze de H. Gregorius
in gansch de wereld. Men moet, zegde
hij ze tot de eenheid van bet geloof roe
pen door de zachtheid, met ze te overtui
gen. Hel geweld doet niets dan die ver
wijderen die de liefde aantrekt.
fn de X" eeuw stelden de Spaansche
Bisschoppen bet grootste verweér tegen
bet volk die ze ombrengen wilden. Alex
ander II betuigde de bisschopppn veel
lof over hun gedrag.
De H. Bernardus in de XII eeuw ver
dedigde ze tegen de kruisvaarders.
Gregorius IX verbood op straf van ban,
de joden te dwingen, bel doopsel Ie ont
vangen.
Moest ik voortgaan de reeks zou niet
eindigen, maar die verschiiligo uitknip
sels zijn voldoende om duidelijk te bewij
zen van welken kant de verdraagzaam
heid is, en te doen zien dat de liberalen
ten onrechte dien naam dragen. Hunne
rechte naam is geuzon en hunne voor
ouders zijn de geuzon der zestiende
eeuw.
Niettegenstaande de duidelijkheiJ der
daadzaken zal Dendergalm voortgaan in
zijne beleedigingeu en lalfe beschuldigin
gen tegen Kerk en Godsdienst. Het volk
ontvoogden is zijn doelwit,'t is te zeg
gen, de godsdienst te doen minachten,
het geloof als onwetend begeloof uil te
scholden, om eene samenleving te vor
men op materialistische denkbeelden
gebouwd. Geen ander leven, slechts het
tegenwoordig bestaat en do kreet moet
dan zijn genot en nog genotAlle
driften worden losgeslingerd en voortaan
zal, do mensch volgens de wenschen van
Dendergalm de voorschriften der natuur
(Vooruit) moeten volgen om hel geluk te
bekomen.
Welke samenleving, welke toekomst!
op het grasveld van den westelijken hofmuur,
zeker om bij hel achtergebouw tc komen, waarde
dienstmeiden in den stal «aren te vinden.
Op dit oogenblik vertoonde zich M. Mark us op
liet balkon hij kwam vlug dim trap af en kwam
haar zoo in den weg. Zij seliriklc het was of ccn
afgrond zich voor haar opende en zfj liet van schrik
de rijf vallen.
De brief is zeker voor iemand op hel goed
bes'cmd, gocf liem mij. Ik zal hem bezorgen,
zegde hij glimlachende, terwijl bij do hand uil-
stak.
Zwijgend reikte zij hem den brief over.
Wel; drommels, hij is voor mij, zegde hij
leen hij eenen oogslag op liet adres wierp. Van
ien
Zij bukte cn nam de rijf op.
Toch niet van uwen heer I vroeg hij verder,
toen hel antwoord niet Volgde.
Ja, van den schout, zegde zij nu angstig, op
een-n toon dien hij reeds kcDdc.
Hij schudde glimlachend het hoofd.
Zie, sie, wat een nette damesband schrijft de
oude lieer I
Het is zijn schrift niet, hij lijdt aan de
oogen.
Ah zoo, dan heeft hij gediktrerd cn eene
Zijner dames, ik vermoed mejuffrouw de ,-ouvrr
nante, heeft geschreven. Hij hield het adres op
een korten afstand van zich. Nette letters, op
Deze ziekte, een soort van griep, dio
voornamelijk in den winter van 1889-
1890 overal zoo sterk geheerscht heeft,
is sedert eenigen tijd in Europa, vooral
te Berlijn en kortelings ook te Aalst
en in sommige steden van ons land
terug gekeerd.
Het kan daarom van belang en nuttig
zijn. hier in hel kort meé te deelen wat
door den bestuurder der geneeskundige
kliniek in de berlijnscho Charité, den ge
heimraad Gerhardt, omtrent de influenza
wordt vermeld.
De ziekteverschijnselen, onder den ge-
zamenlijken naam van influenza bekend,
werden vroeger, onder andere in de jaren
1847 en 1856, reeds epidemisch waarge
nomen. .Maar zulks een pandemic (alge-
meene volksziekte) als twee jaren geleden
heerschte, was geheel nieuw en onbe
kend. Zij kwam uit hel Oosten lot ons.
In mei 1889 openbaarde zij zich tc
Boekhara (de hoofdstad van Usbekistan
of onafhankelijk Tartarië in Azië) door
liep Aziatisch Rusland en kwam in scp-
snccuwwit papier, zooals het voor rcncdame past,
die niets met liet keukengereedschap cn den stof
doek tc stellen heefl.
Zij richtte het hoofd op en hij hoopte reeds op
een scherp antwoord, maar to vergeefs zij liet
dc kin weer naar dc borst zakken cn zweeg.
Gij zijt zeker erg met uwe jonge dame ingr.
nomen vroeg hij, terwijl hij zijne brandende
sigaar weer naar den mond bracht.
Dat geloof ik niet, antwoordde zij en ging
een weinig terug, als om dc blanwc rookwolken
te ontwijken die haar hoofd eensklaps orawagen,
Bespottelijk Dat meisje, hetwdk in gelagkamers
onder baars gelijken den dikken rook van gen.ee-
ncn tabak moest ioascmen, stalde zicli aan, als had
zij de fijnste zenuwen zij aapte waarschijnlijk
mejuffrouw dc gouvernante na. Dit ergerde en
stiet hem legen het hoofd —hij deed nu een
goede trekken.
Gij gelooft hel niet T herhaaldo hij daar»
Maar hare voorname manieren acliijnen u tocl >t
bevallen gij zoudt zeker geerne zijn zooals
Dal zou een wonderlijke wcnach zijn.
Wel, waarom dat de netto handen tc ont
zien en zich in eene koele kamer tc laten bedienen
is toch w.it anders, dan naar het hooiland te ga„!
en zich bij IWaren arbeid door dc zon to |llin
verbranden.
(Wordt voortgfxet.)
